Ἐρώτηση: Πὼς μπορεῖς καὶ πιστεύεις στὸν Θεὸ χωρὶς νὰ ἔχεις ἐν γνώσει σου ὅλα ὅσα ἀφοροῦν στὴν πίστη;
Ἀπάντηση: Νευρωνικὰ δίκτυα ἢ neural networks. Νευρωνικὸ δίκτυο ὀνομάζεται ἕνα κύκλωμα διασυνδεδεμένων νευρώνων.
Στὴν περίπτωση βιολογικῶν νευρώνων εἶναι ἕνα τμῆμα νευρικοῦ ἱστοῦ.
Στὴν περίπτωση τεχνητῶν νευρώνων εἶναι ἕνας ἀλγόριθμος ὁ ὁποῖος ἐμπίπτει στὸν τομέα τῆς ὑπολογιστικῆς νοημοσύνης.
Τὰ νευρωνικὰ δίκτυα τὰ τελευταῖα χρόνια ἐφαρμόζονται σὲ πολλοὺς τομεῖς τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς τεχνολογίας, ὅπως τὰ χρηματοοικονομικά, ἡ ἰατρική, ἡ ἐπιστήμη μηχανικοῦ, ἡ γεωλογία, ἡ φυσική, ἡ ρομποτική, ἡ ἐπεξεργασία σήματος. Τὰ νευρωνικὰ δίκτυα χρησιμοποιοῦνται γιὰ τεχνικὲς πρόβλεψης, ταξινόμησης ἢ ἐλέγχου.
Τὰ νευρωνικὰ δίκτυα εἶναι ἐξελιγμένες τεχνικὲς μὴ γραμμικῆς μοντελοποίησης, ἱκανὲς νὰ μοντελοποιήσουν ἐξαιρετικὰ σύνθετες λειτουργίες μὲ ἁπλοποιητικὲς λύσεις γιὰ νὰ φτάσουν ὅσο πιὸ γρήγορα γίνεται στὸ βέλτιστο ἀποτέλεσμα.
Δηλαδὴ μπαίνουν ὡς ἀντικαταστάτες τῶν χρονοβόρων διαδικασιῶν. Τὰ νευρωνικὰ δίκτυα ἐκπαιδεύονται μὲ παραδείγματα.
Ὁ προγραμματιστὴς τοῦ ἀλγορίθμου συγκεντρώνει ἀντιπροσωπευτικὰ δεδομένα, ἀποτελέσματα καὶ καθὼς τὰ εἰσάγει συστηματικὰ στὸ δίκτυο μέσῳ τῶν ἀλγορίθμων ἐκπαίδευσης, τὸ δίκτυο «ἀντιλαμβάνεται» αὐτομάτως τὴ δομὴ τῶν δεδομένων, ἀποτελεσμάτων καὶ δίνει γιὰ νέα δεδομένα τὸ βέλτιστο ἀποτέλεσμα.
Πρόβλημα-ἀπάντηση:
Ἔτσι λοιπὸν, ὅταν ὁ ἄνθρωπος καλεῖται νὰ ἀπαντήσει στὸ ἐσωτερικό του ἐρώτημα ἂν θὰ πρέπει νὰ μάθει τὰ πάντα γιὰ τὴν πίστη πρὶν ἀρχίσει νὰ πιστεύει, ὁ ἐγκέφαλός του ἀντιλαμβάνεται πὼς ὁ χρόνος ποὺ ἔχει γιὰ νὰ μάθει τὰ πάντα, νὰ τὰ ἀξιολογήσει καὶ μετὰ νὰ ἀρχίσει νὰ πιστεύει ἂν ἡ ἀξιολόγηση εἶναι θετική, δὲν ἀρκεῖ.
Πολὺ γρήγορα ὁ ἐγκέφαλος τὸν κατευθύνει νὰ μάθει βασικὰ πράγματα γιὰ τὴν πίστη, ὅπως βιώματα, θαύματα ἁγίων πρὶν καὶ μετὰ τὴν κοίμησή τους καὶ ἴσως κάποιο εὔκολο βιβλίο γιὰ ἀρετές.
Παίρνοντας αὐτὰ ὡς πνευματικὴ «τροφή» ἀρχίζει καὶ φτιάχνει τὴν ἐξελίξιμη ἁπλοποιητικὴ ἐξίσωση τοῦ ὀρθόδοξου χριστιανικοῦ τρόπου ζωῆς μὲ μεταβλητὲς στὸν ἀριθμητὴ τὴν ἀγάπη, τὴν καλοσύνη καὶ τὴν προσευχὴ, καὶ ὡς παρανομαστὴ τὸν ἐγωισμὸ κ.ἂ.
Ἡ ἐξέλιξη τῆς ἐξίσωσης αὐτῆς γίνεται διὰ βίου ἕως οἱ μέρες τῆς ἐν σαρκὶ ζωῆς τελειώσουν, μὲ ἐπιθυμητὸ ἀποτέλεσμα τὴν ἀθανασία τῆς ψυχῆς.
Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη