Ι. Ἄδηλοι σκοποί τῆς Μεγάλης Συνόδου τῶν Οἰκουμενιστῶν.
Συνεχίζουμε νά ἔχουμε τά μάτια μας στραμμένα στά ὅσα ἐλέχθησαν, ἐπράχθησαν καί ἐγράφησαν στή λεγόμενη «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο»(ἐφεξῆς Α.Μ.Σ.). Φοβούμεθα ὅτι ἡ ἀρξαμένη ἀλλοίωση στό ὀρθόδοξο ἐκκλησιολογικό φρόνημα καί στίς διατυπώσεις τῶν ψηφισθέντων κειμένων πού ἀφοροῦν στήν ἐν Χριστῷ ζωή θά συνεχισθεῖ μέ ταχύτατους ρυθμούς. Φαίνεται ὅτι τελικός σκοπός τῶν οἰκουμενιστῶν δέν εἶναι ἡ ἀλλοίωση τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος σέ θεωρητική βάση ἀλλά ἡ μετάλλαξη τῆς ὀρθοδόξου βιοτῆς σέ κάτι ξένο, ἀλλόκοτο καί ἀσυμβίβαστο μέ τίς θεῖες Γραφές καί τή διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων δηλαδή σέ κάτι οὐσιαστικά ἀντίθετο μέ τήν Θεία Οἰκονομία τοῦ Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Τρία δείγματα πού φανερώνουν τίς προθέσεις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ:
α) Οἱ νύξεις πού ἔγιναν ἀπό «ὀρθοδόξους» ἱεράρχες κατά τήν προετοιμασία τῆς Α.Μ.Σ. νά γίνει λόγος στά ὑπό ψήφιση κείμενα γιά τἠν καταπολέμηση τῶν διακρίσεων λόγῳ σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ,
β) Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κατά τήν ἔναρξη τῶν ἐργασιῶν τῆς Α.Μ.Σ. εἶπε ὅτι ἡ «Αὐτοῦ Ἁγιότης ὁ Πάπας τῆς Ρώμης» εὔχεται γιά τήν ἐπιτυχία τῶν ἐργασιῶν τῆς Α.Μ.Σ. Καί σέ λίγες ἡμέρες «ἡ Αὐτοῦ Ἁγιότης» διεκήρυξε σέ ὅλον τόν κόσμο ὅτι οἱ Χριστιανοί πρέπει νά ζητήσουν συγγνώμη ἀπό τούς ὁμοφυλόφιλους!
γ) Οἱ συζητήσεις πού ἔγιναν στήν Α.Μ.Σ. γιά τό γάμο τῶν ἐν χηρείᾳ κληρικῶν ἐνάντια στόν Κανόνα τῆς Πενθέκτης Συνόδου.
Σέ ὅλη αὐτή τή στρατηγική τῆς Νέας ἐποχῆς χρήσιμο εἶναι -ἄν δέν ἀποτελεῖ «λαγό»- τό βιβλίο «Ἕλξη καί Πάθος». Γίνεται μ΄ αὐτό μιά σαφής προετοιμασία τοῦ «προβληματισμένου» ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ γιά τό «πρόβλημα» τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί δίνονται νεοεποχίτικα ὅπλα δῆθεν ἐπιστημονικά ψυχολογικά καί φιλοσοφικά γιά νά γίνει ἀποδεκτή στήν ὀρθόδοξη συνείδηση τό φρικτό αὐτό πάθος, τοὐλάχιστον νά ἀρχίσει μιά... συζήτηση πού ἀσφαλῶς θά μεταφερθεῖ καί σέ μιά πανορθόδοξη Σύνοδο.
ΙΙ. Σύμφωνα μέ τό βιβλίο «Ἕλξη καί πάθος» περιττοί καί ἄστοχοι στή διδασκαλία τους σχετικά μέ τά αἰσχρά πάθη οἱ Ἅγιοι Πατέρες
Ὁ συγγραφέας π. Βασίλειος Θερμός γιά νά στηρίξει τίς θέσεις του χρησιμοποιεῖ τά ξόανα τῆς Ν. ἐποχῆς, πλειάδα ὁμοφυλοφίλων καθηγητῶν τῆς Κ. Διαθήκης στά πανεπιστήμια τῆς Δύσεως στρατευμένων στήν προώθηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ὅλοι τους σχεδόν διαστρέφουν τά ἁπλᾶ καί αὐτονόητα διδάγματα τῶν ἁγίων Γραφῶν ἤ ἀρνοῦνται τήν ἀλήθεια τῆς Κ.Δ. Ἕνας τέτοιος «καθηγητής» συνιστᾶ στούς Χριστιανούς «abandon the Bible»(ἐγκαταλεῖψτε τή Βίβλο!). ( Εἶναι σάν νά λέει ὁ καρδιολόγος στόν ἀσθενῆ του : «ἐγκαταλεῖψτε τά φάρμακά σας»). Ἄλλος λέει :ἀπορρίπτουμε τίς βιβλικές ρήσεις πού καταδικάζουν τήν ὁμοφυλοφιλία. Ὁ π. Βασίλειος παραθέτει ὅλα αὐτά τά βλάσφημα κατεβατά καί δέν μᾶς λέει τό, γιατί. Ποιός ἕλληνας πείθεται ὅτι αὐτό γίνεται ἀπό ἕναν κληρικό γιά ἐπιστημονικούς λόγους;
Ὅσον ἀφορᾶ στούς ἁγίους Πατέρες φαίνεται πώς εἶναι περιττοί καί ξεπερασμένοι γιά τόν π. Βασίλειο. Θεωρῶ σκόπιμο νά ἐπαναλάβω αὐτό πού γράφει : «Εἶναι φανερό, ὅπως γράφει ὁ ὀρθόδοξος Johnson, ὅτι ʺἀκόμη καί μεγάλοι ἅγιοι, διάσημοι ὡς σπουδαῖοι θεολόγοι καί ἐξαιρετικές διάνοιες, ἔκριναν μέ βάση τήν θεολογική γνώση πού ἦταν διαθέσιμη στήν ἐποχή τους. Καθώς σέ μεγάλο βαθμό αὐτή ἦταν λανθασμένη, αναπόφευκτα κατέληξαν σέ ἐσφαλμένα συμπεράσματα ʺ(σ. 398-399).
Τί νά τήν κάνει ὁ π. Βασίλειος αὐτή τή «λανθασμένη θεολογική γνώση» τῶν Πατέρων, ὅταν ἔχει τόσους καθηγητάδες, τόσους ἐπιστήμονες πού τά ξέρουν ὅλα; Ἀλλά ἄς δοῦμε τή θέση πού δίνει στούς Ἁγίους Πατέρες μέσα στό βιβλίο του.
Στό κεφάλαιο Παραδοσιακές θεολογικές θεωρήσεις (σσ. 291-342) ἐνῷ περιμένεις νά διαβάσεις τήν παραδοσιακή διδασκαλία, τή διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας περί τῆς ὁμοφυλοφιλίας-ὑποτίθεται ὅτι τό βιβλίο ἀποτελεῖ «διεπιστημονική προσέγγιση» - βρίσκεις στὀ πρῶτο ὑποκεφάλαιο μέ τίτλο «βιβλικές καταδίκες» μόνο τά σχετικά ἁγιογραφικά χωρία πού καταδικάζουν τήν ὁμοφυλοφιλία ἐνῷ ἀμέσως ἀκολουθεῖ προσπάθεια ἀνατροπῆς τῶν ὅσων διδάσκει ἡ ἁγία Γραφή, ἀπό κάποιους ξένους «θεολόγους» τῆς κακιᾶς ὥρας. Στή συνέχεια παραθέτει σέ δύο εἰδικά ὑποκεφάλαια μέ τίτλους «Ρωμαικαθολικά ντοκουμέντα» καί «ἀγγλικανικές τοποθετήσεις» ὅ,τι φρονοῦν παπικοί καί προτεστάντες γιά τήν ὁμοφυλοφιλία. Αὐτές εἶναι οἱ παραδοσιακές θεολογικές θεωρήσεις τοῦ π. Θερμοῦ! Δύο τινά ἀξίζουν σχολιασμοῦ. α) στήν οἰκουμενιστική προοπτική τοῦ συγγραφέως παραδοσιακό εἶναι κάτι παλαιό καί παρωχημένο πού φρονοῦν ὀρθόδοξοι, παπικοί καί προτεστάντες ἀδιακρίτως. β) ἀναρωτιέσαι μήπως ὑπάρχει τρικυμία ἐν κρανίῳ, ἀφοῦ πουθενά δέν βρίσκεις τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων στό εἰδικό αὐτό κεφάλαιο. Παραδόξως, γνῶμες ἁγίων Πατέρων ἀναφέρονται στό ἑπόμενο κεφάλαιο πού φέρει τόν τίτλο ʺἈναθεωρητικέςʺ θεολογικές ἑρμηνεῖες(σσ. 343-424). Στό κεφάλαιο αὐτό προτεστάντες καί παπικοί, ἀκόμη καί ἕνας καθηρημένος παπικός κληρικός ὁμοφυλόφιλος ἐπίτίθενται μετά μανίας στήν Ἁγία Γραφή προσπαθώντας νά τήν «ἀναθεωρήσουν» ἑρμηνευτικά καί νά καταργήσουν τή θεόπνευστη διδασκαλία της. Οἱ ἀνοησίες, οἱ βλασφημίες καί οἱ σοφιστεῖες τους δέν ἔχουν ὅριο. Ἀνάμεσα σ΄ αὐτά, στό ὑποκεφάλαιο «Ἀκύρωση βιβλικῶν στερεότυπων», βρίσκονται μαρτυρίες Πατέρων τούς ὁποίους ἐπικαλεῖται ὁ π. Βασίλειο στήν ἀγωνιώδη του προσπάθεια νά ἀποδείξει ὅτι «ἡ πατερική γραμματεία διχάζεται» δηλ. ὅτι ἄλλοι ἀπό τούς Πατέρες ταυτίζουν τήν καταστροφή τῶν Σοδόμων μέ τήν ὁμοφυλοφιλία καί ἄλλοι ὄχι. Βρίσκει κάποιες ἀναφορές σέ κάποιους Πατέρες, οἱ ὁποῖοι κάνοντας λόγο γιά τά Σοδομα δέν θίγουν ἄμεσα τήν ἀρρενομανία τῶν κατοίκων τους. Δύο παραδείγματα.
Γράφει ὁ π. Βασίλειος : «ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης βλέπει ἀναλογία μέ τούς Σοδομίτες στήν ἐπιθετικότητα τήν ὁποία τό ἑβραϊκό συνέδριο ἐκδήλωσε πρός τόν πρωτομάρτυρα Στέφανο, ὡς κραυγή πού ἀκούσθηκε στόν Θεό ὅπως καί ἡ κραυγή Σοδόμων....Ὁ ὅσιος Μᾶρκος ὁ Ἀσκητής ἐξισώνει τήν σοδομιτική ἁμαρτία μέ τήν ἀμετανοησία : «ἐξαιτίας τῆς μετάνοιας ὁ Θεός ἔσωσε τούς Νινευΐτες, ἐνῷ τούς Σοδομίτεςπού ἔδειξαν ἀδιαφορία τούς κατέκαψε»(σ. 363).
Εὔκολα ἀπαντᾶ κανείς α) ὅτι παραλληλίζοντας ὁ ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης τήν ἐπιθετικότητα τῶν Ἑβραίων μέ τήν κραυγή Σοδόμων μήπως ἀρνεῖται τήν καταστροφή τῶν Σοδόμων ἐξ αἰτίας τῆς «ἀνδρομανίας» (Ἅγ. Γρηγόριος Θεολόγος) τῶν σοδομιτῶν; Ἁπλῶς χρησιμοποιεῖ μιά, τή δυνατότερη ἀναλογία κακότητας Ἑβραίων καί Σοδομιτῶν. β) Ἄραγε γιά ποιά ἀμετανόητη ἁμαρτία κατέκαψε ὁ Θεός τούς Σοδομίτες, ὅπως γράφει ὁ ἅγιος Μᾶρκος; ἀσφαλῶς γιά τή μανιώδη ἀρσενοκοιτία τους.
Χρησιμοποιεῖ ἐπίσης τόν ἅγιο Μάξιμο, ὁ ὁποῖος γράφει ὅτι «οἱ κάτοικοι τῶν Σοδόμων, τῆς Αἰγύπτου καί οἱ ἄλλοι πού σέ διάφορους καιρούς δέχτηκαν τήν πολύτροπη τιμωρία...δέν τιμωρήθηκαν τόσο γιά τήν ἄγνοια τοῦ Θεοῦ ὅσο γιά τό μεταξύ τους μῖσος» (σ. 363)). Δέν κάνει ὁ ἅγιος Μάξιμος εἰδική ἀναφορά στό κείμενο αὐτό στούς σοδομίτες, ἀλλά ἀναφέρεται μαζί μέ αὐτούς καί σέ πολλούς ἄλλους πού τιμωρήθηκαν ἀπό τό Θεό. Κοινός παρανομαστής ὅλων εἶναι τό μῖσος. Ὅμως εἰδική ἀναφορά στό σοδομισμό γίνεται ἀπό τόν ἅγιο Μάξιμο στήν ἐπιστολή του πρός Γεώργιο ὅπου γράφει : «Ἄς ἀποφύγουμε τά Σόδομα, ἐννοῶ τήν πλάνη τῶν αἰσθήσεων καί τή σύγχυση γύρω ἀπό τά αἰσθητά». Ἀναφέρει αὐτό τό ἀπόσπασμα ὁ π. Βασίλειος, ἀλλά φαίνεται παραβλέπει τό φανερό νόημά του. Γιατί ὁ Ἅγιος παρομοιάζει τά Σοδομα μέ τήν πλάνη τῶν αἰσθήσεων; Διότι ἡ φρικτότερη πλάνη τῶν αἰσθήσεων εἶναι ἡ ἁρπαγή τους ἀπό τήν ὁμοφυλοφιλία, ὅπου παγιδευμένες, ὄχι ἁπλῶς πλανῶνται, ἀλλά ἔχουν χάσει τό δρόμο τους, ἔχουν πλήρως διαστραφεῖ καί ὁδηγοῦν σέ πλήρη σύγχυση τόν ἄνθρωπο.
Αὐτοί εἶναι κατά βάσιν οἱ Πατέρες, πού ἰσχυρίζεται ὁ π. Βασίλειος ὅτι ἔχουν ἀποταυτίσει τά Σόδομα ἀπό τήν ὁμοφυλοφιλία. Στή συνέχεια παραθέτει ἀποσπάσματα κειμένων ἁγίων Πατέρων πού ρητῶς ἀποδίδουν τήν καταστροφή Σοδόμων στήν ἀρσενοκοιτία. Πρῶτα παραθέτει ἕνα μεγάλο ἀπόσπασμα ἀπό τήν ἑρμηνεία τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου στό πρῶτο κεφάλαιο τῆς πρός Ρωμαίους ἐπιστολῆς, πού εἶναι μάχαιρα ὀξεῖα καί δίστομος κατά τῆς ὁμοφυλοφιλίας, τό ὁποῖο ἀφήνει ἀ σ χ ο λ ί α σ τ ο. Ἀκολούθως παρατίθενται ἀποσπάσματα ἀπό τίς Ἀποστολικές Διαταγές, τόνἍγιο Μακάριο, τόν Ἅγιο Κύριλλο Ἀλεξανδρείας, τόν Ἅγιο Ἰσαάκ τόν Σῦρο, τόν ἅγιο Αὐγουστῖνο καί τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Μέγα. Οὐσιαστικά δέν ὑπάρχει καμμιά διαφορά μεταξύ τῶν Πατέρων.
Τό κυριώτερο ὅμως πρόβλημα τοῦ βιβλίου παραμένει τό γεγονός ὅτι δέν ἀναφέρεται σ΄αὐτό τίποτα συστηματικό γι΄αὐτή καθ΄αὐτή τή διδασκαλία τῶν Πατέρων. Μόνο σκόρπια πατερικά ἀποσπάσματα πρό πάντων τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου, μέ μοναδικό σκοπό νά ἀναιρεθοῦν.
Δεδομένης αὐτῆς τῆς ἀνίερης προσπάθειας, σέ ἑπόμενο κείμενό μας θά κάνουμε μιά ὅσο γίνεται συντομώτερη ἀναφορά στήν πατερική διδασκαλία γιά τό πάθος τῆς ὁμοφυλοφιλίας.
Πηγή: Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν
