Ο Άγιος ιερομάρτυς Θαδδαίος (κατά κόσμον Ιωάννης Ουσπένσκυ) γεννήθηκε το 1872 στο χωριό Naruksovo της επαρχίας Nijni Novgorod. Ο πατέρας του Βασίλειος ήταν πρωτοπρεσβύτερος και είχε άλλα δέκα αδέλφια.

Σπούδασε στην Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας και αποφοίτησε το 1896 με διδακτορικό στη Θεολογία. Εκάρη μοναχός το 1897 με το όνομα Θαδδαίος, ενώ το 1900 διορίστηκε ως κύριος καθηγητής της δογματικής και ηθικής θεολογίας στην ιερατική σχολή της Ufa. Στις 21 του Δεκέμβρη 1908 χειροτονήθηκε επίσκοπος του Vladimir-Volyn.

Τον Νοέμβριο του 1921 συνελήφθη από τους μπολσεβίκους στο Zhytomyr με την κατηγορία της συμμετοχής στην εξάγερση του Volyn. Τον Μάρτιο του 1922 τον άφησαν ελεύθερο. Τον έστειλαν στον πατριάρχη Μόσχας Άγιο Τύχωνα για να τον διορίσει σε κάποια επαρχία της Σιβηρίας. Μετά την συνάντηση του με τον πατριάρχη αποφασίστηκε να τον στείλει στο Αστραχάν όπου έφτασε το 1923.

Έλεγε ο πατριάρχης Τύχων σε κάποιον κάτοικο του Ασταρχάν: «Ο επίσκοπός σας είναι άγιος Άνθρωπος και ένα σπάνιο μυαλό. Πολύ ασκητικός, θα πρέπει όμως να προσέχει την υγεία του. Πρέπει να προσευχόμαστε στον Θεό να τον βοηθήσει». Τον Νοέμβριο του 1928 μετατέθηκε στο Τβερ (Καλίνιν) ως Αρχιεπίσκοπος Καλίνιν και Kashin όπου τα κυρήγματά του εξόργιζαν τις κομμουνιστικές αρχές.

Το καλοκαίρι του 1937 στο Tver, όπως και αλλού, άρχισαν μαζικές συλλήψεις. Συνελήφθησαν σχεδόν όλοι οι κληρικοί της επισκοπής. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, κάποιοι από τους ιερείς μετά από παρατεταμένα βασανιστήρια συμφώνησαν να υπογράψουν συκοφαντικές πληροφορίες αναντίον του Αρχιεπίσκοπου Θαδδαίου.

Κατά την διάρκεια της φυλάκισής τους τον τοποθέτησαν στο ίδιο κελί με εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου. Τον ταπείνωναν και τον βασάνιζαν. Τον έβαζαν να κοιμάται κάτω από τις κουκέτες. Ένα βράδυ ένας από τους πρωτεργάτες αυτής της απάνθρωπης συμπεριφοράς είδε στον ύπνο του την Παναγία. Του είπε να μην ξαναακουμπήσει τον άγιο αυτόν άνθρωπο γιατί θα τιμωρηθεί. Το πρωί κοιτώντας κάτω από το κρεβάτι όπου κοιμόνταν ο επίσκοπος είδε ένα εκτυφλωτικό φώς! Από τότε δεν τον ξαναπείραξε κανείς και όλοι τον σεβόνταν.

Λίγες μέρες μετά τον εκτέλεσαν και πέταξαν το σώμα του σ'έναν λάκκο. Την άνοιξη του 1938 κάποιοι πιστοί άνοιξαν τον λάκκο, έβαλαν το σώμα του σ' ένα φέρετρο και το τοποθέτησαν σ' έναν τάφο βάζοντας μια επιγραφή. Τον τάφο τον κατέστρεψαν οι κομμουνιστές. Έτσι το σώμα του έμεινε εκεί ξεχασμένο μέχρι το 1990 όταν βρέθηκε ο τάφος του. Στις 26 Οκτωβρίου 1993 ανακαλύφθηκαν τα σεβάσμια του λείψανα, που βρίσκονται τώρα στον Καθεδρικό Ναό της Αναλήψεως στην πόλη Τβερ. Η αγιοκατάταξή του έγινε το 1997. Η μνήμη του τιμάται στις 18 Δεκεμβρίου.

Πηγή: Προσκυνητής