Να αγαπάς τον καλό σύντροφο και να αποφεύγεις τον κακό, επειδή ούτε ο μάγος, ούτε ο ληστής, ούτε ο τυμβωρύχος γεννήθηκαν τέτοιοι, αλλά τα έμαθαν αυτά από ανθρώπους, των οποίων ο νους είχε διαφθαρεί από τον σατανά. Γιατί ο Θεός όλα τα έκανε πολύ καλά (Γεν. 1:31). Να μη σε ευχαριστούν τα λουτρά και τα συμπόσια και τα κοινά δείπνα και η καλοπέραση, για να μην πέσεις σε ολέθριους κινδύνους. Να θυμάσαι διαρκώς την οδύνη των αμαρτωλών και να φοβάσαι μήπως σύντομα βρεθείς και εσύ μαζί τους. Δεν μπήκες ποτέ σε σπίτι όπου κλαίνε νεκρό, και βλέποντας τον σπαραγμό και τα κλάματα δεν βιάστηκες να πεταχτείς έξω από εκεί; Από τα πρόσκαιρα λοιπόν πρέπει να συμπεραίνεις για τα αιώνια· γιατί λέει η Γραφή: «Δώσε αφορμή στον σοφό, και θα γίνει σοφότερος» (Παροιμ. 9:9). Με αθωότητα να δέχεσαι τις εντολές του Θεού και με πανουργία να αποκρούεις τα τεχνάσματα του διαβόλου και να κόβεις τις βλαβερές συναναστροφές, για να μείνεις μέσα σου ήρεμος.
Αντίθετα, να ακούσεις τον Κύριο που λέει: «Πολλοί είναι καλεσμένοι, λίγοι όμως εκλεκτοί» (Ματθ. 22:14), και: «Τι λίγοι αυτοί που σώζονται!» (Λουκ. 13:23). Γίνε λοιπόν και εσύ ένας από τους εκλεκτούς και τους λίγους και όχι από τους πολλούς και άξιους για την απώλεια. Γιατί όσοι κάνουν το κακό, είτε ζουν σε κοινόβιο είτε σε οποιονδήποτε τόπο, είναι παιδιά του πονηρού και παρομοιάζονται με τα ζιζάνια που είναι ανάμεσα στα στάχια (Ματθ. 13:38). Εσύ λοιπόν να γίνεις σιτάρι, για να συναχθείς στις αποθήκες του Κυρίου και να μην καείς ως ζιζάνιο με φωτιά που δεν σβήνει.
Συλλογίσου ότι ο δίκαιος Λωτ κατοικούσε στα Σόδομα, αλλά δεν παρασύρθηκε από τη φιληδονία και την ασέλγειά τους· γι’ αυτό και σώθηκε, όπως λέει η Γραφή: «Κατοικώντας ανάμεσά τους ο δίκαιος, καθημερινά υπέφερε ψυχικά βλέποντας και ακούγοντας τα παράνομα έργα τους». Και συμπληρώνει: «Ξέρει ο Κύριος να σώζει τους ευσεβείς από τους πειρασμούς και να φυλάγει την τιμωρία για τους άδικους την ημέρα της κρίσεως» (Β’ Πέτρ. 2:8-9) κτλ. Ο Λωτ λοιπόν, ενώ κατοικούσε με τέτοιους, δεν χάθηκε μαζί τους. Ο Γιεζί όμως υπηρετούσε τον προφήτη Ελισσαίο και αμάρτησε (Δ’ Βασ. 5:20-27). Όμοια και ο Σαμουήλ έμενε μαζί με τον Ηλεί και συναναστρεφόταν με τους γιους του· και ενώ εκείνοι χάθηκαν, αυτός σώθηκε (Α’ Βασ. κεφ. 3-4), γιατί αγαπούσε αληθινά τον Κύριο και δεν ζήλευε τον τρόπο ζωής των ανόμων. Ο Ιούδας πάλι ακολουθούσε μαζί με τους μαθητές τον Κύριο, και όμως τον παρέδωσε στα χέρια των ανόμων.
Επομένως ο καθένας μας πρέπει να προσέχει διαρκώς τον εαυτό του. Και αν ζούμε μαζί με ενάρετους, βλέποντας αυτούς, ας ζήσουμε και εμείς ενάρετα, έχοντας κοντά μας τα υποδείγματα της αρετής. Αν πάλι ζούμε μαζί με αμαρτωλούς, ας φροντίσουμε όχι μόνο να μη ζηλέψουμε τα έργα τους, αλλά μάλλον να τους δώσουμε και αφορμές σωτηρίας με την καλή μας διαγωγή. Αν όμως κάποιος πει: «Είμαι αδύνατος και αμελής, και από τους απρόσεκτους ανθρώπους εύκολα παρασύρομαι στα κακά», αυτός ας προσέχει τις άγιες Γραφές και ας ζηλεύει τον τρόπο ζωής των αγίων πατέρων, και έτσι θα έχει προκοπή φανερή στον Θεό και τους ανθρώπους. Ας πηγαίνει μάλιστα και σε ανθρώπους που φοβούνται τον Κύριο, οι οποίοι θεραπεύουν τις ψυχές, και ό,τι του λένε, να το δέχεται με λαχτάρα και να το κάνει πράξη, και σύντομα θα έχει καρπό. Γιατί λέει η Γραφή: «Ρώτησε τον πατέρα σου, και θα σου εξηγήσει· τους γεροντότερους, και θα σου πουν» (Δευτ. 32:7).
Πηγή: (Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, τόμος Α’, Υπόθεση ΚΕ’ (25), σελ. 232. Εκδόσεις “Το Περιβόλι της Παναγίας”, Θεσσαλονίκη 2001), koinoniaorthodoxias.org, Η άλλη όψη
