Αν τα σημεία και τα θαύματα ήσαν οπωσδήποτε απαραίτητα, θα παρέμεναν για πάντα. Για πάντα παραμένει ο λόγος του Θεού. Τα θαύματα, σαν πύλη, απλώς μας οδηγούν σ’ αυτόν. Αυτός εξαπλώθηκε. Αυτός κυριάρχησε. Αυτός κατέκτησε τον κόσμο. Αυτός ερμηνεύθηκε με τόσο υπέροχο τρόπο από τους αγίους Πατέρες. Και έτσι σήμερα η μυσταγώγησή μας σ’ αυτόν και η προσοικείωσή του μας είναι, όταν το θέλωμε, τόσο εύκολη! Αυτός μας χρειάζεται. Αυτός μας είναι απαραίτητος. Από αυτόν εξαρτάται η σωτηρία μας. Αυτός μας προξενεί τα αιώνια αγαθά. Αυτός μας κηρύσσει την βασιλεία των ουρανών. Σ’ αυτόν είναι αποθησαυρισμένα τα πιο μεγάλα θαυμάσια, δηλ. τα πιο μεγάλα θαύματα του Θεού^[61].

«Το ρήμα Κυρίου μένει εις τον αιώνα• τούτο δε εστι το ρήμα το ευαγγελισθέν εις υμάς»^[62]. Στο λόγο του Θεού βρίσκεται η ζωή^[63]. Αυτός θα ξαναδώση στους νεκρούς την αιώνιο ζωή, αφού πρώτα τους δώσει αγία ζωή. Οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν «έχουν αναγεννηθή• γεννήθηκαν  για δεύτερη φορά• αυτή τη φορά όχι από ένα σπέρμα φθαρτό, αλλά από ένα παράγοντα άφθαρτο• από το λόγο του άφθαρτου Θεού, που μένει εις τον αιώνα»^[64].

Βιβλιογραφία

^[61] Ψαλμ. 118, 18.
^[62] Α’ Πέτρ. 1, 25.
^[63] Ιωάν. 1, 4.
^[64] Α’ Πέτρ. 1, 23.

Πηγή: (Θαύματα καί σημεία - Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ), Ορθόδοξοι Πατέρες