Δηλώνω εκ των προτέρων: α) ότι δεν είμαι αρμόδιος, καθ’ ό μη ειδικός, να εκφέρω γνώμη για την επικινδυνότητα του κορωνοϊού και να κρίνω κατ’ επέκταση την αυστηρότητα των μέτρων που έχει λάβει η ελληνική πολιτεία, β) ότι εφαρμόζω ο ίδιος με συνέπεια τα μέτρα που έχουν ληφθεί για όλους τους Έλληνες πολίτες, γ) ότι δεν είμαι οπαδός συνομοσιολογικών θεωριών. Οι μεγάλοι αριθμοί νεκρών εξ αιτίας του κορωνοϊού σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, που ανακοινώνονται καθημερινά στα δελτία ειδήσεων, δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης της επικινδυνότητας του ιού.
Θα ήθελα για το λόγο αυτό να επικεντρώσω την κριτική μου μόνο σε ένα σημείο, στο οποίο αισθάνομαι κάποια αρμοδιότητα. Το σημείο αυτό είναι η κριτική που ασκήθηκε και εξακολουθεί να ασκείται στην Εκκλησία από αριστερούς κυρίως διανοούμενους, την οποία όμως αποδέχεται εν πολλοίς και η κυβέρνηση. Αλλιώς δεν θα έπαιρνε μέτρα να μη τελούνται ιερές ακολουθίες και προ παντός η θεία ευχαριστία την περίοδο αυτή. Θα περίμενε κανείς να προτείνει η κυβέρνηση να πλαισιώσουμε περισσότερο την Εκκλησία και, με ειδικές δεήσεις και λιτανείες, όπως σε όλες τις δύσκολες περιόδους, να ζητήσουμε τη βοήθεια του Θεού και των αγίων προς αποτροπή του κακού.
Υπενθυμίζω ότι η απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου ήταν άκρως συγκαταβατική. Ο πρωθυπουργός όμως δεν την αποδέχτηκε. Την χαρακτήρισε «μεσοβέζικη» και αποφάσισε μόνος του το κλείσιμο των ναών και τη μη τέλεση θείων λειτουργιών, φοβούμενος τη περαιτέρω διασπορά του ιού μέσω της θ. κοινωνίας. Και στο σημείο αυτό φαίνεται πόσο επηρεασμένοι είναι ο πρωθυπουργός και οι περί αυτόν από την αριστερή διανόηση. Κατηγόρησαν οι αριστεροί την κυβέρνηση ότι «έκλεισε μεν τα σχολεία, άφησε όμως ελεύθερο το «ιοφόρο υγρό», όπως υβριστικά αποκάλεσαν τη θ. κοινωνία». Και η κυβέρνηση έντρομη από την αριστερή κριτική πήρε την απόφαση να κλείσει εντελώς τους ι. ναούς, πράγμα που δεν αποτόλμησαν ούτε οι Τούρκοι, αλλά ούτε οι αθεϊστικές κυβερνήσεις των Μπολσεβίκων. Κατάργηση τέλεσης της θ. ευχαριστίας ουσιαστικά σημαίνει κατάργηση της Εκκλησίας, αφού Εκκλησία δεν υπάρχει χωρίς τη θ. ευχαριστία. Καυχήθηκε μάλιστα ο κ. Μητσοτάκης ότι με την απόφασή του αυτή απέδειξε ότι δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος, αφού δεν υπολόγισε ότι με την απόφαση αυτή δυσαρέστησε ένα μέρος οπαδών του κόμματός του.
Εδώ όμως τίθεται μια σειρά ερωτημάτων: Μπορεί κανείς να έχει τυφλή και μονομερή εμπιστοσύνη στην επιστήμη; Πόσα επιστημονικά συμπεράσματα και επιστημονικές πρακτικές δεν αναιρέθηκαν μέσα σε λίγα χρόνια από άλλους επιστήμονες; Πόσες φορές επιστήμονες γιατροί δεν σηκώνουν τα χέρια και ομολογούν ότι η επιστήμη αδυνατεί πλέον να προσφέρει οποιαδήποτε βοήθεια στον ασθενή; Πόσοι σοβαροί γιατροί δεν επικαλούνται τη θεία βοήθεια πριν προχωρήσουν σε κάποια ιατρική πράξη; Γιατί να κλείσουμε εμείς τη θύρα στη θεία βοήθεια απομονώνοντας τους πιστούς από τον εν Εκκλησίαις ευλογούμενο Θεό; Έχομε τόση εμπιστοσύνη στον ορθό λόγο, την αξία του οποίου απολυτοποιούμε;
Πέραν αυτών όμως υπάρχουν και ερωτήματα σχετικά με τη σχέση Εκκλησίας και Πολιτείας: Επανήλθαμε σε καθεστώς παρόμοιο με εκείνο της Βαυαροκρατίας, κατά το οποίο δεν υπολογιζόταν η γνώμη της Εκκλησίας, την οποία υποδούλωσε πλήρως; Τότε καταργήθηκαν με το έτσι θέλω ορθόδοξα μοναστήρια και πετάχτηκαν στο δρόμο μοναχοί και μοναχές; Είναι μονομερής υπόθεση της πολιτείας η λειτουργία ή μη λειτουργία των ναών; Δεν έχει τον πρώτο λόγο στα ζητήματα αυτά η Εκκλησία; Μπορεί η πολιτεία να επεμβαίνει στα sacra interna της Εκκλησίας; Πού είναι οι διακριτοί ρόλοι Εκκλησίας και Πολιτείας, όταν η πολιτεία επεμβαίνει τόσο ωμά στα ενδότερα και ιερώτερα πράγματα της Εκκλησίας; Μόνο η δικτατορία είχε θεσπίσει και συνταγματικά το καθεστώς της Νόμω κρατούσας Πολιτείας. Επανήλθαμε με αφορμή τον κορωνοϊό στην περίοδο εκείνη του μεσαίωνα κατά την οποία ο Καίσαρας καθόριζε τις σχέσεις Εκκλησίας και πολιτείας (Καισαροπαπισμός); Σκληρά ερωτήματα, αλλά αναγκαία για να επανέλθουμε σε καθεστώς συναλληλίας.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Αναγνωρίζουμε ότι χειρίζεσθε μια πολύ δύσκολη υγειονομική κατάσταση. Αναγνωρίζουμε επίσης ότι χάρη στα έγκαιρα μέτρα που πήρατε είμαστε σε σύγκριση με άλλες χώρες σε μια καλύτερα ελεγχόμενη κατάσταση διασποράς του επικίνδυνου ιού. Αλλά τα οποιαδήποτε μέτρα που λαμβάνονται και αφορούν όχι τα sacra externa, όπου ομολογουμένως σας πέφτει λόγος, αλλά τα ίδια τα sacra interna της Εκκλησίας, όφειλαν να παρθούν από την Εκκλησία ή κατ’ άκρα συγκατάβαση από κοινού με την Εκκλησία και όχι μονομερώς από πολιτειακά όργανα. Αλλιώς κινδυνεύουν να χαρακτηρισθούν ως εχθρική ενέργεια εις βάρος της Εκκλησίας. Το κλείσιμο των ναών παραπέμπει σε εχθρική ενέργεια, αφού η Εκκλησία είχε πολύ δυσμενέστερη αντιμετώπιση και από αυτά τα super markets, τα οποία λειτουργούν επί δεκατετράωρο και με πλήθος αγοραστών σε καθημερινή βάση. Εκτός και αν στην αξιοκρατική σας πλάστιγγα βαρύνουν οι υλικές και όχι οι πνευματικές ανάγκες του ανθρώπου.
