Μία μεγάλη εκκλησιαστική προσωπικότητα που διακρίθηκε τόσο στα Ιωάννινα όσο και στην ακριτική Κόνιτσα, αφήνοντας μέχρι τις μέρες μας ανεξίτηλη την αξία της, ήταν ο μακαριστός μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανός Οικονομίδης (1922-1994).
Την 20η Ιουνίου 1922 γεννήθηκε ο κατά κόσμον Σωτήριος Οικονομίδης, στα Καλογριανά Καρδίτσας.
Υπήρξε τέκνο του Αχιλλέα Οικονομίδη της Χρυσούλας Οικονομίδου. Μεγάλωσε από τους ευλαβείς γονείς του με τα νάματα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Το 1941 εισήλθε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Μετά τη λήξη της στρατιωτικής θητείας (1946-1949), αποπεράτωσε τις θεολογικές του σπουδές και τον Δεκέμβριο του έτους 1949 έλαβε το πτυχίο του με γενικό βαθμό «λίαν καλώς».
Το 1956 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη της πόλεως των Αθηνών και έλαβε το μοναχικό όνομα Σεβαστιανός.
Έχοντας το χάρισμα της επικοινωνιακής θεολογίας, κατάφερε να γίνει κοινωνός του σωτήριου μηνύματος της Αναστάσεως του Χριστού και του Ευαγγελίου μιλώντας στις ψυχές του πιστού λαού.
Χάρη στην άριστη δογματική του κατάρτιση, διακρίθηκε ως ιεροκήρυκας επί δέκα έτη (1957-1967) στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.
Τον Ιούνιο του 1967, εξελέγη Επίσκοπος στην Ιερά Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης.
Ως υπεύθυνος Ποιμενάρχης της ιστορικής και ακριτικής μητροπόλεώς του με εδάφη πέραν των ελληνικών συνόρων τα οποία βρίσκονταν εντός του κράτους της Αλβανίας όπου τότε επικρατούσε ο κομμουνισμός επί Ενβέρ Χότζα, ασχολήθηκε ενεργά με τα θέματα της Πίστης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών.
Ο ίδιος με τις ενέργειές του έγινε η φωνή των διωκόμενων ομογενών, αφού ιστορικά ο τίτλος του εκάστοτε Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως είναι και: «υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Βορείου Ηπείρου».
Κάθε Πάσχα από το χωριό Μαυρόπουλο μέσω των μεγαφώνων μετέφερε το μήνυμα της Αναστάσεως του Κυρίου, κλείνοντας το λόγο του με τη φράση: «Χριστός Ανέστη και η Βόρειος Ήπειρος Ανέστη», αναμένοντας την συν Θεώ, ευλογημένη ώρα της απελευθέρωσης της Βορείου Ηπείρου.
Αρωγούς στον αγώνα του είχε τη Σ.Φ.Ε.Β.Α. και τον ΠΑ.ΣΥ.Β.Α., τις δύο ορθόδοξες οργανώσεις που ίδιος ίδρυσε.
Ειδικότερα, από το καλοκαίρι του 1981 μέχρι τον θάνατό του το Δεκέμβριο του 1994, δεν υπήρξε πόλη της Ελλάδος, αλλά και της ομογένειας του εξωτερικού (Ευρώπη και Η.Π.Α.), που να μην την επισκέφθηκε, μιλώντας και αφυπνίζοντας συνειδήσεις για το δράμα του εισέτι διωκόμενου και βασανιζόμενου Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Σημειώνεται ακόμη ότι την 7η Οκτωβρίου 1981, η Εκκλησία της Ελλάδος εξέδωσε ένα ιστορικό ψήφισμα δια του οποίου η Ηγεσία της Ελληνικής Εκκλησίας συμπαρίσταται στον δοκιμαζόμενο ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου.
Με τους αγώνες ανέδειξε τα δίκαια αιτήματα της εθνικής ελληνικής μειονότητας της Βορείου Ηπείρου, την εποχή της δοκιμασίας τους από το κομμουνιστικό καθεστώς των Χότζα και Αλία.
Επιπλέον και το συγγραφικό έργο του Σεβαστιανού υπήρξε πολύτιμο για την ανάδειξη του βορειοηπειρωτικού ζητήματος, με κυριότερο ανάμεσα σε άλλα το βιβλίο του με τίτλο: «Η εσταυρωμένη Βορ. Ήπειρος».
Δυστυχώς, ακόμα και στις μέρες μας συνεχίζονται οι δοκιμασίες των Βορειοηπειρωτών.
Το ποιμαντικό έργο του Σεβαστιανού υπήρξε πλούσιο καθώς με τις πατρικές του ενέργειες κτίσθηκε οικοτροφείο Θηλέων και Αρρένων στην Κόνιτσα.
Επίσης, δική του έμπνευση ήταν το γηροκομείο Κονίτσης και ο ραδιοφωνικός σταθμός «ΡΑΔΙΟ ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΙΣ 89 fm».
Ενώ ο περικαλλής ναός του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού που λαμπρύνει την Κόνιτσα ήταν δικό του έργο και αυτό.
Ανάλωσε κυριολεκτικά την ζωή του διακονώντας τον πονεμένο άνθρωπο και την Εκκλησία.
Η ψυχή του πέταξε για την Επουράνια Βασιλεία την Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 1994.
Η ταφή του πραγματοποιήθηκε στην Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή Παναγίας Μολυβδοσκεπάστου Κονίτσης.
Λόγω του σπουδαίου ποιμαντικού και πατριωτικού έργου του, ο μακαριστός Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανός ανεγράφη στη νεότερη εκκλησιαστική και εθνική Ιστορία ως ο Επίσκοπος του χρέους και της θυσίας.
Πηγή: romfea.gr
