ΑΒΒΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ο ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ

Όταν επρόκειτο να πεθάνει ο αββάς Στέφανος ο Κυπριώτης, ο οποίος μαζί μου είχε έλθει στο άγιο όρος του Σινά – και ο οποίος ήταν ειρηνικότατος και με άγιο Πνεύμα μέσα του και με κάθε αρετή στολισμένος – έβγαλε έκζεμα τέτοιο, που πιθανόν κανείς από τους ανθρώπους δεν είδε ως τότε· και αφού πολλές μέρες έμεινε σ’ αυτή την κατάσταση, πέθανε.

Κάποιος λοιπόν απ’ αυτούς, που γνώριζαν την άσκηση και τη ζωή του, στεναχωρήθηκε γι’ αυτό και αναρωτήθηκε, για ποιο λόγο άραγε ένας τέτοιος άνθρωπος βρέθηκε σε μια τέτοια κατάσταση.

Και να παρουσιάζεται σ’ αυτόν στο όνειρο του ο Στέφανος λέγοντας· «Αδελφέ, αν και για λίγο γέμισα απ’ αυτήν την αηδιαστική αρρώστια, όμως βρήκα έτσι περισσότερη παρρησία ενώπιον του Κυρίου»*.

* Το κείμενο εξέδωσε ο Nau (Anastase, σ. 76) από τους κώδικες Parisinus gr. 914, 917 και 1903.

Πηγή: (Απόσπασμα από το βιβλίο: Το Γεροντικό του Σινά. (Δημητρίου Γ. Τσάμη). Έκδοση 3η, επαυξημένη. Ορθόδοξη Χριστιανική Αδελφότητα «Λυδία», Θεσσαλονίκη 2000.), Ελληνική Πατρολογία