ΑΒΒΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΛΩΧΑ

1. Την ιστορία μας την διηγήθηκε ο αββάς Κυριακός και αφορά τον αββά Στέφανο, τον Γέροντα του. Όταν ασκήτευε στον Μαλωχά* – είναι ένας τόπος σε χαράδρα, δύσβατος, σχεδόν αδιάβατος· πήγα κάποτε κι εγώ, απέχει από το άγιο Όρος σαράντα φοβερά δυσκολοπέραστα μίλια – έσπειρε, λέει, ο Γέροντας βότανα** για να συντηρείται· τίποτε άλλο δεν έτρωγε. Έρχονταν όμως οι σκίουροι*** και τα έτρωγαν και τα ρήμαζαν.

_______________________

*  Η τοποθεσία αυτή βρισκόταν στο Wadi Malga, βορείως του Ras Safsat. Βλ. Eckenstein, ό.π., σ. 111-112.

** Βλ. και Γρηγορίου του Διαλόγου, Διάλογος 3, 1, PL 77, 2194.

*** Βλ. πιο πάνω Ιωάννης Σαββαΐτης Στ΄, σημ. 2.

2. Μια μέρα λοιπόν κει που καθόταν στεναχωρημένος ο Γέροντας, να σου και βλέπει να περνά μια λεοπάρδαλη και τη φωνάζει. Ήρθε κοντά του το θηρίο, κάθισε πλάι στα πόδια του, οπότε της λέει ο Γέροντας: «Κάνε αγάπη και μη φύγεις απ’ αυτά τα μέρη, αλλά μόνο να φυλάς αυτό το μικρό χωραφάκι, να πιάνεις τους σκίουρους και να τους τρως». Έμεινε τότε ή λεοπάρδαλη κοντά του για κάμποσα χρόνια και φύλαγε τα τρυφερά φυτά, ώσπου πέθανε ο Γέροντας*.

_______________________

* Το κείμενο περιέχεται στον Σιναϊτικό κώδικα 451 και το εξέδωσε ο Nau (Anastase, σ. 67-68) από τους κώδικες Parisinus gr. 914, 917 και 1629.

Πηγή: (Απόσπασμα από το βιβλίο: Το Γεροντικό του Σινά. (Δημητρίου Γ. Τσάμη). Έκδοση 3η, επαυξημένη. Ορθόδοξη Χριστιανική Αδελφότητα «Λυδία», Θεσσαλονίκη 2000.), Ελληνική Πατρολογία