Γιά νά τήν δοῦμε λοιπόν ἀπ᾿ τήν ἀρχή.

Καί ὁ λόγος περί τῆς προτεινομένης παράλληλης μετονομασίας τῆς Ἰονίου ὁδοῦ σέ «Ἰόνια ὁδός τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ», πού ἔφερε ἀναιτίως ἀντιδράσεις.

Μέ ἀπόλυτη ὁμοφωνία τοῦ Συνδέσμου Αἰτωλοακαρνάνων «ΟΣΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» καί τοῦ Δημάρχου Θέρμου κ. Σπύρου Κωνσταντάρα, σέ σχετική συνάντηση μετά τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου, ἐπροτάθη ἡ μετονομασία τῆς ἐν λόγῳ ὁδοῦ.

Καί αὐτό ἐξαιτίας τοῦ ὅτι ὁ ἅγιος Κοσμάς ὁ Αἰτωλός διδάσκει Ὀρθόδοξη Πίστη καί ἀποτελεῖ τήν Κιβωτό Σωτηρίας τῆς Ρωμιοσύνης καί τῆς Ἐθνικῆς μας ταυτότητας. Ἐπιπλέον θά δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες γιά τήν ἀνάπτυξη τοῦ Θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ σ’ αὐτόν τόν εὐλογημένο τόπο τῆς Αἰτωλοακαρνανίας.

Ἐπίσης ἡ μετονομασία θά ἔχει μεγάλη ἀνταπόκριση στούς συμπολίτες μας ὁδοιπόρους καί μή, γιά νά ἀναπτύσσουν βαθύ ὀρθόδοξο καί χριστιανικό αἴσθημα «περπατώντας» τήν Ἰόνια Ὁδό – « ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΑΙΤΩΛΟΥ», ὅταν θά ἔχουν στό μυαλό τους αὐτά πού ὁ Ἅγιός μας δίδαξε, ¨Ὀρθόδοξη Χριστιανική Πίστη, Παιδεία, Ἐλευθερία, Πολιτισμό¨.

Ὁ κ. Παυλόπουλος συγκατατέθηκε καί ὑποσχέθηκε ὅτι θά πράξει τά δέοντα προκειμένου νά ὑλοποιηθεῖ αὐτό τό δίκαιο αἴτημα καί παράλληλα νά τιμηθεῖ ὁ Ἅγιος τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων καί Εὐεργέτης τοῦ δουλωμένου Ἔθνους, ὁ Θεόπνευστος Προφήτης, Ἰσαπόστολος, Ἱερομάρτυρας καί προστάτης μας Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός.

Ἀναφέρεται στόν βίο του μεταξύ ἄλλων, ὅτι γνωρίζοντας τόν κίνδυνο τοῦ ἔθνους, δέν ἡσύχαζε· φλεγόταν νύχτα-μέρα ἀπό τόν πόθο νά βγεῖ καί νά διδάξει στούς σκλαβωμένους Ἕλληνες τά Ἅγια Γράμματα. Ὅμως, θεωροῦσε τόν ἑαυτό του ἀδύναμο νά ἐπωμισθεῖ τέτοιο φορτίο. Μέ θεία ἀποκάλυψη, ἀφοῦ πῆρε τήν ἄδεια τοῦ Πατριάρχη Σεραφείμ, ὄργωσε στήν κυριολεξία τήν Ἑλλάδα, διδάσκοντας στούς «ραγιάδες» τό λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, ἀρχικά κήρυξε στήν Κωνσταντινούπολη καί στήν συνέχεια μετέβη στήν Αἰτωλοακαρνανία. Κατόπιν περιῆλθε τά Δωδεκάνησα καί τό Ἅγιο Ὄρος. Ἀκολούθως περιόδευσε στήν Θεσσαλονίκη, Βέροια, σέ ὁλόκληρη τήν Μακεδονία, ἔφθασε στήν Χειμάρα, ἐπέστρεψε στή Νότιο Ἤπειρο καί ἀπό ἐκεῖ κατέληξε στή Λευκάδα καί τήν Κεφαλλονιά. Πῆγε ἀκόμη στή Ζάκυνθο, Κέρκυρα καί ξανά στήν Βόρειο Ἤπειρο. Ἀπ' ὅπου περνοῦσε, ἔκτιζε σχολεῖα, ἐκκλησίες, καί πλῆθος λαοῦ συνέρρεε καί «ρουφοῦσε» τό «νέκταρ» τῆς ἁγίας διδασκαλίας του.

Τελικά, ὁ φθόνος τῶν Ἑβραίων, σέ συνεργασία μέ τούς Τούρκους, εἶχε σάν ἀποτέλεσμα τόν ἀπαγχονισμό τοῦ Ἁγίου.

Ὅλες οἱ παραπάνω προσπάθειες γνωστοποιήθηκαν καί στόν Μακαριώτατο Ἀρχπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμο, ὁ ὁποῖος μέ τή σειρά του ἐξῆρε τίς προσπάθειες τοῦ Συνδέσμου.

Σέ αὐτό ἔπαιξε τεράστιο ρόλο καί ἡ ἔγγραφη συναίνεση τῆς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου.

Ἄν δοῦμε πρωτίστως τήν φιλολογική ἐτυμολογική σημασία τῆς ἴδιας τῆς λέξεως ¨Ἰόνιος¨, θά διαπιστώσουμε κάτι πού σίγουρα δέν εἶναι τυχαῖο.

Ἰόνιος εἶναι αὐτός πού πῆρε τό ὄνομά του ἀπό τήν Ἰώ· Ἰόνιος κόλπος ἤ πόρος, εἶναι ἡ θάλασσα μεταξύ τῆς Ἠπείρου καί τῆς Ἰταλίας. Ἡ Ἰώ σύμφωνα μέ τήν ἑλληνική εἰδωλολατρική μυθολογία γιά κάποιον λόγο καταδιώκεται καί περιπλανιέται σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα. Σύμφωνα ὅμως μέ τήν πραγματικότητα, ὅπως προαναφέραμε, βλέπουμε τόν ἅγιο Κοσμά νά καταδιώκεται γιά ἄλλους λόγους ἀπό Ἑβραίους καί Τούρκους καί παρά ταῦτα νά σαρώνει ὅλη τήν Ἑλλάδα.

Τί πιό συνετό λοιπόν νά γίνει μία μετονομασία τῆς ὁδοῦ, προκειμένου στό μυαλό τοῦ ὁδοιπόρου νά ἔρχεται ὁ βίος καί τό ἔργο ἑνός πολυταξιδεμένου, πολυβασανισμένου καί τελικά ἀπαγχονισμένου ἁγίου, χάριν τῆς ἀγάπης του πρός τόν Χριστό καί τούς ἀνθρώπους, ἀντί τῶν φληναφημάτων τῶν ἀρχαίων προγόνων μας…

Καί ἐνῶ μέχρι ἐδῶ ὅλα ἔβαιναν καλῶς και θεαρέστως…, ἄρχισαν νά ἐξαπολύονται ἀπειλές πρός τούς ὑποστηρικτές τοῦ παραπάνω αἰτήματος καθώς καί κακεντρεχεῖς διαστρεβλώσεις τῶν λόγων τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ, ἀπό τό ΚΕΠΕΚ (Κίνηση Ἑλλήνων Πολιτῶν γιά τήν Ἐκκοσμίκευση τοῦ Κράτους). Ὅπως τότε οἱ Ἑβραῖοι σέ συνεργασία μέ τούς Τούρκους ἔτσι καί τώρα κάποιοι Ἕλληνες σέ συνεργασία μέ ποιούς ἄραγε, συνεχίζουν νά τόν ἀπαγχονίζουν μέ ἄλλο τρόπο…

Ἐμεῖς αὐτό πού ἔχουμε νά ποῦμε, εἶναι πώς ὅσοι εἰρωνεύθηκαν ἁγίους καί διέστρεψαν τά λόγια καί τίς πράξεις τους χωρίς νά μετανοήσουν, πέρασαν διάφορα δεινά ἀνεξήγητα. Ἐπιπλέον θέλουμε νά τονίσουμε ὅτι ἀκόμη καί ἕνας δρόμος (ὄνομα καί πράμα) μπορεῖ νά θεολογεῖ· ἑνώνει σῶμα καί ψυχή, ἄνθρωπο καί Θεό, κράτος καί Ἐκκλησία, ἑλληνισμό καί χριστιανισμό. Τά πάντα ἀλληλοπεριχωροῦνται ἀκόμη καί μέ μιά λέξη. Πόσο μᾶλλον ὅταν εἶναι μία ἁγία λέξη. Τί πιό ἀντιρατσιστικό, γιά ὅσους κόπτονται κατά τοῦ ρατσισμοῦ. Μήν ξεχνᾶμε ἀκόμη πώς ὁ ἅγιος Κοσμάς ἀπευθυνόταν σέ ἐγγάμους καί ἀγάμους μέ τήν ἴδια ἀγάπη, τό ἴδιο ἐνδιαφέρον. Δέν διέκρινε τούς μέν ἀπό τούς δέ. Ἐξάλλου καί ὁ ἴδιος ἦταν βλάστημα δυό γονέων. Ἦταν βεβαίως καί ὁ κατεξοχήν πρακτικός δάσκαλος μετά τούς Τρεῖς Ἱεράρχες. Προστάτη τῆς παιδείας θά τόν λέγαμε κι᾿ αὐτόν. Ἤρεμη δύναμη. Ἁπλός δυναμικός. Εἶχε πιάσει τήν οὐσία τῆς ζωῆς, ἐκεῖ πού κρύβεται ἡ λύση τῶν ὅποιων ἀδιεξόδων. Ἔλεγε χαρακτηριστικά «σκοπός τοῦ σχολείου εἶναι νά διδάξει, τί εἶναι Θεός, τί εἶναι ἄγγελοι, δαίμονες, κόλαση, παράδεισος». Ἕνα κι᾿ ἕνα γιά τή σημερινή παιδεία καί κοινωνία.

Μᾶς ἔμαθε μέ τόν δικό του αἱματηρό τρόπο τήν σημασία καί ἀξία τοῦ νά εἶσαι χριστιανός καί ὀρθόδοξος, Ἕλληνας , εὐσεβής καί ἔνθεος. Ἀλλά καί τήν ἀθλιότητα τοῦ νά ἔχεις πνεῦμα ἀντίχριστο, ἄλλα ἤθη καί ἔθιμα τῶν εἰδωλολατρῶν, πίστη στό 12θεο καί ὅλα τά ἀνθρώπινα πάθη.

Ἀπείλησαν μάλιστα οἱ ἀντιφρονοῦντες «Θά μᾶς βρεῖτε μπροστά σας», στήν περίπτωση πού δεχθεῖτε τή μετονομασία τοῦ δρόμου.

Ὅσο γι᾿ αὐτό τί νά πεῖ κανείς. Μένος; Φθόνος; Θά τούς βροῦν μπροστά τους, λές καί εἶναι οἱ σκληρότεροι ἐγκληματίες αὐτοί πού ζητοῦν οὔτε κἄν ἀπόλυτη μετονομασία ἑνός δρόμου, ἀλλά μία παράλληλη ὀνομασία ἁπλά; Ἀλλά καί ἀπόλυτη ἀλλαγή τοῦ ὀνόματος νά γινόταν, εἴθε κι᾿ ἀμήν Παναγία μου! Ἄς ἀποκτήσει κάποιο νόημα ἡ μίζερη ζωή μας.

Ἀλήθεια, γιά τήν ἀπόρριψη τοῦ αἰτήματος γιά μετονομασία ἑνός δρόμου στή Νέα Ἰωνία χάριν τοῦ Παντελῆ Παντελίδη γιατί δέν ξεσηκώθηκαν νά βγοῦν καί κεῖ μπροστά τους;

Πηγή: Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν