Στην παράδοση της ορθόδοξης Χριστιανικής πίστεως και ζωής, οι εθνικές συμφορές, είτε με τη μορφή πολεμικών γεγονότων είτε με τη μορφή λοιμών και πανδημιών, ερμηνεύονται, ως σταυρικές δοκιμασίες, οι οποίες δεν προέρχονται μεν από τον Τριαδικό Θεό της αγάπης, παραχωρούνται όμως, παιδευτικά από Αυτόν, προκειμένου να λειτουργήσουν στα έμψυχα δημιουργήματά Του, ως μηνύματα-καλέσματα για μετάνοια και επιστροφή στην οδό της σωτηρίας τους.
Είναι γεγονός ότι ο Κορωνοϊός, βρήκε τον λαό μας και ολόκληρη την ανθρωπότητα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, σε κατάσταση υλιστικής απληστίας και πνευματικής αοπλίας.
Η Μ. Εβδομάδα μας θυμίζει το πνευματικό χρέος μας έναντι του Θεανθρώπου, που σταυρώθηκε, από αγάπη, για τις αμαρτίες μας, ζητώντας μας να σταυρώσουμε και να νικήσουμε τον κακό ιό της απιστίας και των παθών μας, για να είμαστε σε πνευματική ετοιμότητα να δεχθούμε, υπαρκτικά, τη Θεία Ανάσταση.
Ο Κορωνοϊός μάς επισκέφτηκε ως πολλαπλή δοκιμασία και θα φύγει πάλι, όπως όλες οι συμφορές. Σημασία έχει, όμως, να αφήσει πίσω του, όσο το δυνατό, λιγότερα θύματα και περισσότερα πνευματικά σημάδια στις ανθρώπινες ψυχές.
Η Σταύρωση του Χριστού δείχνει σε όλους μας την αναγκαιότητα της θυσίας, για την προστασία, θεραπεία και διατήρηση της ψυχοσωματικής μας υγείας.
Αυτό σημαίνει, αφενός, εμπιστοσύνη και υπακοή στις ιατρικές συμβουλές, αφετέρου, πίστη, καθαρότητα, αφοσίωση, προσευχή και ελπίδα στον Εσταυρωμένο.
Βρισκόμαστε μπροστά στον προσωπικό μας Γολγοθά, τον οποίο καλούμαστε να ανέβουμε, διότι μόνον πίσω και μετά από αυτόν υπάρχει η ελπίδα της Ανάστασης και της λύτρωσης.
Ο Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός, τονίζει σχετικά ότι «κάθε πράξη και κάθε θαύμα του Χριστού είναι θείο και θαυμαστό, αλλά το πιο θαυμαστό απ’ όλα είναι ο Τίμιος Σταυρός Του. Γιατί, τίποτα δεν δάμασε τον θάνατο, δεν έφερε την Ανάσταση, εκτός από τον Σταυρό».
Η Ανάσταση, ως νίκη κατά του θανάτου, αποτελεί θέμα πίστεως στον Αναστάντα Χριστό.
Ο Φώτης Κόντογλου σημειώνει ότι «η πίστη του Χριστιανού δοκιμάζεται με την Ανάσταση του Χριστού… Για τούτο χρειάζεται ολόκληρη η πίστη μας για να την πιστέψουμε. Η πίστη χρειάζεται για τα απίστευτα… Ψάχνουμε να βρούμε στηρίγματα στην απιστία μας».
Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, επίσης, υπογραμμίζει ότι «άνευ της Αναστάσεως του Χριστού, δεν θα υπήρχε καν ο Χριστιανισμός. Όλοι οι πρώτοι χριστιανοί έγιναν χριστιανοί, διότι ο Χριστός Ανέστη, διότι νίκησε τον θάνατο. Αυτό είναι εκείνο, το οποίον ανυψώνει τον Κύριο υπεράνω όλων των ανθρώπων και όλων των Θεών. Αυτό είναι εκείνο, το οποίον, κατά τρόπον μοναδικό και αναμφισβήτητο, δεικνύει και αποδεικνύει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος Αληθινός Θεός».
Καμιά θρησκεία δεν μπορεί να προσφέρει στους ανθρώπους, αυτό το ανεκτίμητο πέρασμα, από την προσωρινή στην αιώνια ζωή, που προσφέρει, με την Ανάστασή Του, ο Ενανθρωπήσας Αληθινός Θεός ημών.
Η άρνησή μας να σταυρώσουμε τα πάθη μας, που οδηγούν στον θάνατο, με συνέπεια την απώλεια της αιώνιας ζωής, αποτελεί και ανοησία και απιστία.
Το πνευματικό κέρδος των Χριστιανών, μετά από μια τέτοια παγκόσμια δοκιμασία, είναι να προσπαθήσουμε να εξέλθουμε από την υλοφροσύνη και να επανέλθουμε συνειδητά στο «Πιστεύω» μας και στην προσδοκία μας στην «Ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος».
Πηγή: (Από την εφημ. Ελεύθερος Τύπος, Κυριακή των Βαϊων, 12/04/2020)
