56ο Παιδαγωγικὸ Συνέδριο

Μὲ τὴ συμμετοχὴ ἑκατοντάδων ἐκπαιδευτικῶν καὶ ἐπιστημόνων διαφόρων εἰδικοτήτων πραγματοποιήθηκε θείᾳ χάριτι καὶ φέτος σὲ Ἀθήνα καὶ Θεσσαλονίκη τὸ 56ο Παιδαγωγικὸ Συνέδριο τοῦ Τομέως Ἐπιστημόνων τοῦ Συλλόγου Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Δράσεως «Ὁ Μέγας Βασίλειος» στὶς 28 Δεκεμβρίου 2015 καὶ 4 Ἰανουαρίου 2016 ἀντίστοιχα. Πραγματοποιεῖται δὲ στὶς ἀρχὲς Φεβρουαρίου καὶ στὴν Πάτρα.

Τὸ γενικὸ θέμα τοῦ Συνεδρίου «Σύγχρονες ἀθεϊστικὲς προκλήσεις» ἐπελέγη ἀπὸ τοὺς διοργανωτὲς προκειμένου ἡ ποικίλη διερεύνησή του νὰ συμβάλει στὴ διασφάλιση καὶ ἰσχυροποίηση τῆς ὀρθόδοξης ταυτότητας μέσα στὸ σύγχρονο κόσμο, στὴν ἐποχή μας τὴν κατακερματισμένη πνευματικά, ἐποχὴ συγχύσεως καὶ χάους ἰδεῶν, στὴν ὁποία ἡ ἀθεΐα προβάλλει μὲ ἐπιθετικὴ ὁρμὴ νὰ ἁλώσει καὶ νὰ ἀλλοιώσει τὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων καὶ σʼ αὐτὴ τὴν ὀρθόδοξη πατρίδα μας.
Οἱ ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου διεξήχθησαν σὲ δύο ἐπιμέρους συνεδρίες: Ἡ πρώτη ἀσχολήθηκε μὲ τὶς ἀθεϊστικὲς προκλήσεις ἀπὸ τὸν χῶρο τῶν θετικῶν ἐπιστημῶν, τῆς Βιολογίας, Βιοτεχνολογίας, Γενετικῆς καὶ Φυσικῆς, καὶ ἀναλύθηκε ἀπὸ τρεῖς εἰσηγητές: κ. Πετρουλέα Βασίλειο, τ. Διευθυντὴ Ἐρευνῶν Ε.ΚΕ.Φ.Ε. «Δημόκριτος», κ. Παναγόπουλο Ἐμμανουήλ, ἄμισθο Ἐπίκ. Καθηγητὴ Χειρουργικῆς, καὶ κ. Γούναρη Γεώργιο, ὁμ. Καθηγητὴ Θεωρητικῆς Φυσικῆς Α.Π.Θ., ἐνῶ ἡ δεύτερη ἐπικεντρώθηκε στὴν κοινωνικὴ διάσταση τοῦ φαινομένου καὶ τὴν ἀντιμετώπισή του, καὶ ἀναλύθηκε ἀπὸ δύο εἰσηγητές: κ. Εὐστρατιάδη Ἰωάννη, Νομικό - Θεολόγο, καὶ κ. Γεωργιάδη Κωνσταντῖνο, τ. Α΄ Λειτουργὸ Μ.Ε. Κύπρου.

Στὰ πορίσματα τοῦ Συνεδρίου ὑπογραμμίσθηκε ὅτι μὲ τὴν ὁλοένα αὐξανόμενη πρόοδο τῆς ἐπιστήμης ὁ Θεὸς δείχνει κάποτε νὰ «ἀποχωρεῖ», προκειμένου ὅμως νὰ ἀφήσει πεδίο ἐλεύθερο σʼ αὐτὴ νὰ ἐμβαθύνει περισσότερο στὰ μεγαλεῖα Του καὶ νὰ Τὸν δοξάσει, ἀφοῦ τελικὰ τὰ συμπεράσματα τῆς ἐπιστήμης ἔρχονται νὰ τονίσουν τὴ θεία μεγαλειότητα καὶ νὰ ὑπογραμμίσουν τὸν θεϊκὸ Νόμο. Ἐξάλλου τονίσθηκε τὸ γεγονὸς ὅτι προσωρινὰ μόνο φαίνεται νὰ κερδίζει στὶς ἡμέρες μας ἔδαφος ἡ ἀθεΐα· στὴν οὐσία ἡ ἐποχή μας εἶναι ἐποχὴ ἥττας τῆς ἀθεΐας. Κι αὐτό, διότι οὐσιαστικὰ ἄθεος ἄνθρωπος δὲν ὑπάρχει, οὔτε μπορεῖ νὰ ὑπάρξει, ἀφοῦ ὁ ἄνθρωπος εἶναι θεόπλαστος καὶ θεόμορφος, «κατʼ εἰκόνα Θεοῦ» πλασμένος. Ζεῖ καὶ κινεῖται μέσα στὴν ἀτμόσφαιρα τοῦ Θεοῦ, καὶ Αὐτὸν ἀναζητεῖ, ἔστω καὶ ἀνεπίγνωστα. Ὅποιος ἀρνεῖται τὸν Θεό, ἀρνεῖται τὴ δική του ἀνθρώπινη ὕπαρξη. Χρέος τῆς ἀγωγῆς τελικὰ εἶναι νὰ βοηθήσει τὸν ἄνθρωπο νὰ ἀνακαλύψει μέσα του τὴν πρα­γματική του ταυτότητα, τὴ θεϊκὴ προέλευση καὶ προοπτική του.

Μήνυμα - χαιρετισμὸ στὸ Συνέδριο ἀπέστειλε διʼ ἐκπροσώπου του ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμος.

Ἐλπίζουμε καὶ τὸ Συνέδριο αὐτὸ νὰ παρέσχε μιὰ τόνωση στὸ φρόνημα τόσων Ἑλλήνων ἐκπαιδευτικῶν, ποὺ παλεύουν μέσα στὰ σχολεῖα μὲ τὴν πολυειδὴ πνευματικὴ ἀποστασία.

Πολεμικὴ κατὰ τοῦ 56ου Συνεδρίου

Ὡστόσο πολὺ θορυβήθηκαν καὶ ἀναστατώθηκαν οἱ παρουσιαζόμενοι ὡς ἄθεοι μὲ τὴ σύγκληση τοῦ παραπάνω Παιδαγωγικοῦ Συνεδρίου. Καὶ ἔκαναν διαβήματα διαμαρτυρίας στό Ὑπουργεῖο Παιδείας, τὸ ὁποῖο ἐξέδωσε σχετικὲς ὁδηγίες στὴ Διοικητικὴ Ἱεραρχία τοῦ ΥΠ.Π.Ε.Θ. (ἐπειδὴ γνωστοποίησε τὴ σύγκληση τοῦ Συνεδρίου αὐτοῦ στὴν ἐκπαιδευτικὴ κοινότητα) «νὰ ἀπέχει στὸ μέλλον ἀπὸ παρόμοιες πρωτοβουλίες καὶ μάλιστα χωρὶς τὴν ἐνημέρωση τῆς πολιτικῆς ἡγεσίας». Πρωτοβουλίες πού, ὅπως σημειώνει, «ἐμφανίζουν τὸ Ὑπουργεῖο νὰ θέτει ὑπὸ τὴν αἰγίδα του ἐκδηλώσεις ἀμφιλεγόμενου μονόπλευρου χαρακτήρα». Ὅπως ἔγινε γνωστό, στὶς ἀντιδράσεις γιὰ τὸ παραπάνω Συνέδριο «πρωτοστάτησε μὲ δύο ἀνακοινώσεις του τὸ ʻʻὝπατο Συμβούλιο τῶν Ἑλλήνων Ἐθνικῶνʼʼ ἀπέναντι στὴν πρόσκληση - πρόκληση τοῦ Ὑπουργείου ʻʻΠαιδείαςʼʼ πρὸς τοὺς ἐκπαιδευτικοὺς τῆς Βορείου Ἑλλάδος νὰ συμμετάσχουν στὸ ʻʻ56ο Παιδαγωγικὸ Συνέδριοʼʼ Μ. Βασιλείου στὴ Θεσσαλονίκη μὲ θέμα ʻʻΣύγχρονες ἀθεϊστικὲς προκλήσειςʼʼ». Κατὰ τοὺς διαμαρτυρόμενους ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸς ἐξέδωσε σχετική (καὶ αὐστηρή, ὅπως ἀναφέρεται, κατʼ αὐτοὺς ὅμως ἀμήχανη) «ἀνακοίνωση, μὲ τὴν ὁποία ἐπανέφερε στὴν τάξη τὶς ὑπεύθυνες ὑπηρεσίες ποὺ ἀγνόησαν τὴν πολιτικὴ ἡγεσία καὶ ἐξέθεσαν ὅλο τὸ Ὑπουργεῖο, ἀλλὰ καὶ τὸ ἑλληνικὸ κράτος γενικότερα»!

Τώρα πῶς ἐξέθεσαν τὸ Ὑπουργεῖο καὶ γενικότερα τὸ ἑλληνικὸ κράτος, μόνο οἱ διαμαρτυρόμενοι «ἐθνικοί», δηλαδὴ οἱ νεοειδωλολάτρες, γνωρίζουν! Τὸ Συνέδριο αὐτό, 56ο στὴ σειρὰ παρόμοιων Παιδαγωγικῶν Συνεδρίων, δὲν ἔγινε ἐν κρυπτῷ καὶ παραβύστῳ. Εἶχε ἀνακοινωθεῖ εὐρύτατα καὶ εἶχε κοινοποιηθεῖ ἐγκαίρως στὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας, ὅπως κάθε χρόνο. Τὸ παρακολούθησαν δὲ στὴν πόλη τῶν Ἀθηνῶν πάνω ἀπὸ 700 σύνεδροι, ἐνῶ στὴ Θεσσαλονίκη πάνω ἀπὸ 600. Ἡ συζήτηση ἦταν εὐρεία καὶ ἐξετέθησαν ἀπὸ τοὺς ὁμιλητές – Καθηγητὲς Παν­επιστημίων καὶ ἀνθρώπους γνῶστες τῶν προβλημάτων τῆς ἐκπαιδεύσεως – ἀπόψεις ἀντικειμενικές, ἱστορικὰ καὶ ἐπιστημονικὰ κατοχυρωμένες. Τὸ Συνέδριο δὲν εἶχε καθόλου «ἀμφιλεγόμενο καὶ μονόπλευρο χαρακτήρα».

Ἀλλʼ εἶναι ἀπορίας ἄξιον πῶς ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸς ἔσπευσε ἀμέσως νὰ υἱοθετήσει θέσεις καὶ ἀπόψεις ἀθέων, οἱ ὁποῖοι οὔτε παρευρέθησαν οὔτε ἄκουσαν τὶς εἰσηγήσεις ποὺ ἔγιναν στὸ Συνέδριο αὐτό. Οὔτε παρέθεσαν ἔστω καὶ ἕνα ἐπιχείρημα, ποὺ νὰ δικαιολογεῖ τὴν ἀντίδρασή τους. Καὶ ἡ ἀπορία γίνεται ἀκόμη μεγαλύτερη, ὅταν ληφθεῖ ὑπʼ ὄψιν ὅτι καθημερινὰ στὰ σχολεῖα φθάνουν πλῆθος παρόμοιων ἐνημερωτικῶν ἐγγράφων γιὰ συν­έδρια, σεμινάρια, ὁμιλίες καὶ ἐκδηλώσεις μὲ ποικίλα θέματα, ἀπὸ τὴ γιόγκα καὶ τὸ ζίου - ζίτσου μέχρι τὴ σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση καὶ κάθε εἴδους «παιδαγωγικὴ» θεωρία, ποὺ ἀναπτύσσει ὁ κάθε φορέας. Τίποτε ὅμως ἀπὸ ὅλα αὐτὰ δὲν ἐνόχλησε τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας, ὅσο τὸ κατʼ αὐτοὺς «ἀμφιλεγόμενο» συνέδριο τοῦ Τομέως Ἐπιστημόνων τοῦ «Μ. Βασιλείου»! Καὶ ἡ ἀπορία μας μεγαλώνει ἀκόμη περισσότερο, ὅταν ἀντιπροσωπεία τῆς Ἑνώσεως Ἀθέων Ἑλλάδος ἔγινε πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ ἀσμένως δεκτὴ ἀπὸ τὸν πρώην ἀναπληρωτὴ Ὑπουργὸ Παιδείας, ὁ ὁποῖος καὶ τοὺς ὑποσχέθηκε κάθε ὑποστήριξη! Οἱ διαμαρτυρόμενοι «Ἕλληνες Ἐθνικοί», ὀνομάζουν εἰρωνικὰ τὸ Ὑπουργεῖο «Ὑπουργεῖο Ὀρθοδοξίας (αὐτοαποκαλούμενο καὶ ʻʻΠαιδείαςʼʼ)». Μακάρι νὰ ἦταν τέτοιο. Ἂν ἦταν τέτοιο, ἡ κοινωνία μας δὲν θὰ παρουσίαζε τὴ θλιβερὴ εἰκόνα ποὺ παρουσιάζει σήμερα, καὶ ἡ νεολαία μας δὲν θὰ βρισκόταν στὴ σύγχυση καὶ στὸ χάος ὅπου βρίσκεται σήμερα. Δηλαδὴ σὲ μιὰ κατάσταση ποὺ κάνει ὅλους τοὺς ὑγιῶς σκεπτόμενους πολίτες τούτου τοῦ τόπου ὄχι ἁπλῶς νὰ φοβοῦνται, ἀλλὰ νὰ τρομάζουν γιὰ τὸ αὔριο τοῦ ἔθνους μας...

Πηγή: Ο Σωτήρ, Θρησκευτικά