ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Τι είναι ο προφήτης; Ο προφήτης δεν είναι μόνο ένας άνθρωπος με φωτισμένες θρησκευτικές ιδέες πολύ ανώτερες της εποχής του, αλλά πραγματική θρησκευτική προσωπικότητα, ολοκληρωμένος άνθρωπος, διότι ελέγχει βασιλείς και λαό, συγκλονίζεται ολόκληρος, ζει και αποθνήσκει αφοσιωμένος στις πεποιθήσεις του.
Οι προφήτες δεν ωφέλησαν μόνο τους ανθρώπους της εποχής τους, αλλά στερέωσαν την πίστη των πιστών όλων των αιώνων διά των προφητειών περί Χριστού-Μεσσία. Τελικά ο προφήτης αποτελεί την αφρόκρεμα του κόσμου.
Οι δώδεκα μικροί προφήτες λέγονται «μικροί» όχι γιατί στερούνται κάτι έναντι των άλλων τεσσάρων «μεγάλων» προφητών, Ησαΐα, Ιερεμία, Ιεζεκιήλ, Δανιήλ, αλλά διότι τα συγγράμματά τους είναι μικρότερα σε έκταση.
811-727 π.Χ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΩΣΗΕ
Ωσηέ σημαίνει σωτηρία. Για τη ζωή του προφήτη γνωρίζουμε ό,τι περιέχει το βιβλίο του. κατ’ εντολή του Θεού έλαβε για σύζυγό του την Γομέρ. Τούτην την ονομάζει «γυναίκα πορνείας» όχι μόνο χάριν των σαρκικών της ροπών, αλλά κυρίως βάση των ηθικών της καταβολών. Αργότερα αυτή έγινε όντως πόρνη. Μ’ αυτή τη γυναίκα απόκτησε τρία παιδιά. Μετά την απόκτηση του τρίτου τους παιδιού ο προφήτης την απόπεμψε εξαιτίας της πορνείας της. Λίγο όμως αργότερα ο Θεός και πάλι δίνει εντολή να την λάβει εκ νέου πίσω.
Η σχέση του Ωσηέ με την γυναίκα του εικονίζει την σχέση του Θεού με το Ισραήλ. Όπως δηλαδή ο προφήτης προδόθηκε πάλιν και πολλάκις από την πορνεία και ακολασία της γυναίκας του, έτσι και ο Θεός συγχωρούσε τα ειδωλολατρικά παραπτώματα του ισραηλιτικού λαού τα οποία αντιστοιχούν σε πνευματική πορνεία. Μέχρι πότε όμως;
Ο Προφήτης έζησε τον 8ο αιώνα π.Χ. η δράση του διήρκησε 25 χρόνια, προηγήθηκε του Ησαΐα και ακολούθησε τη δράση του Αμώς. Συνεπώς η δράση του χρονολογείται από το 743-718 π.Χ. Η μνήμη του εορτάζεται από την Εκκλησία μας την 17η Οκτωβρίου.
Κεφάλαιο πρώτο
Ο Θεός διατάσσει τον προφήτη του να παντρευτεί γυναίκα πόρνη. Δύο γνώμες υπάρχου περί αυτού: α) Ότι ο γάμος δεν ήταν πραγματικό γεγονός, αλλά ότι πρόκειται περί οράματος.Αυτό το αιτιολογούν λέγοντας ότι είναι αδύνατο ο Θεός να διατάξει τον προφήτη του να παρανομήσει. β) Ο γάμος είναι πραγματικός και έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα. Προτιμότερη είναι η δεύτερη γνώμη, την οποία αποδέχονται οι Ειρηναίος, Αυγουστίνος, Αμβρόσιος, Θεοδώρητος, Κύριλλος Αλεξανδρείας.
Αν ήταν αλληγορικός ο γάμος και όχι πραγματικός ποια εντύπωση θα προκαλούσε στους Ιουδαίους; Καμία. Άλλωστε ο προφήτης δεν αμάρτησε, εκτέλεσε τις προσταγές του Θεού. Αυτό είναι αμαρτία;
Η Γόμερ είναι πιθανό να ήταν ήδη πόρνη πριν συζευχθεί με τον προφήτη. Ίσως να είχε και αποκτήσει και άλλα τέκνα από τις εφάμαρτες συνευρέσεις της. Ίσως ακόμη και τα παιδιά που απόκτησε τον καιρό του γάμου της με τον Ωσηέ να ήταν καρποί παράνομων συνευρέσεων και γι’ αυτό ο προφήτης τα αποκαλεί «τέκνα πορνείας». Υπάρχει όμως και η πιθανότητα τα παιδιά αυτά να ήταν όντω παιδιά του Ωσηέ, τα ονομάζει όμως έτσι, εξαιτίας της στενής τους σχέσης με την πόρνη μητέρα τους.
Το πρώτο τέκνο ήταν αγόρι το οποίο ονόμασε Ιεσράελ. Η Ιεσράελ ήταν μία κοιλάδα στην οποία οι ισραηλίτες ντροπιάστηκαν και ταπεινώθηκαν. Βλέπε Βασιλ. ΙΙΙ 21,1 και Βασιλ. ΙV 9,30-37. Κατ’ αυτή την έννοια και ο ισραηλιτικός λαός δεν ήταν άξιος να φέρει το τιμητικό όνομα Ισραήλ, αλλά το απαισίου μνήμης Ιεσράελ.
Το δεύτερο τέκνο ήταν κορίτσι, την οποία ονόμασε «ουκ ηλεημένη» . Ο Απόστολος Παύλος μεταφράζει λίαν επιτυχώς «ουκ ηγαπημένη» (Ρωμ. 9,6). Θα παύσει δηλαδή ο Θεός την αγάπη Του προς το ισραηλιτικό έθνος. Για πολλά χρόνια ο Θεός φάνηκε ελεήμων και μακρόθυμος προς το Ισραήλ. Θα έρθει όμως η στιγμή που η υπομονή Του θα εξαντληθεί… (αυτή είναι ερμηνεία κατά την οποία καταλογίζονται στον Θεό ανθρωποπαθή στοιχεία. Στην πραγματικότητα η υπομονή του Θεού είναι ανεξάντλητη όπως και η αγάπη Του).
Το τρίτο τέκνο ήταν και πάλι αγόρι και το ονόμασε «ουκ λαός μου» . Ο Θεός πλέον αρνείται τον Ισραήλ για λαό Του. Εδώ έχουμε πλήρη ρήξη της εν Σινά Διαθήκης.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι το 1ο τέκνο συμβολίζει την Θεία οργή, το 2ο την παύση της Θείας αγάπης και το 3ο την αποστροφή και την ρήξη.
Μετά την γέννηση του τρίτου παιδιού, η Γομέρ εγκατέλειψε τον σύζυγό της και έγινε φανερή πόρνη.
Κεφάλαιο δεύτερο
Οι Ιουδαίοι και οι Ισραηλίτες και πάλι θα ενωθούν. Πότε και πως; Οι κατά σάρκα και οι κατά πνεύμα ισραηλίτες θα αποτελέσουν έναν λαό ενωμένο που το πλήθος του θα είναι τόσο μεγάλο όσο η άμμος της θαλάσσης. Αυτή ακριβώς είναι η μεσσιανική υπόσχεση η ο ποία δόθηκε από τον Θεό στον Αβραάμ.
Οι κατά πνεύμα αυτοί ισραηλίτες θα ονομαστούν «Υιοί του Ζώντος Θεού». Αυτό το όνομα ασφαλώς είναι ασυγκρίτως πιο τρυφερό και ανώτερο από το προηγούμενο όνομα Ισραήλ.
Αυτή η νέα κατάσταση των πραγμάτων θα μεταβάλλει την «ουκ ηλεημένη» σε ηλεημένη, τον «ουκ λαό μου» σε λαό μου. Πρόκειται για μια νέα Διαθήκη που θα συνάψει ο Θεός με το Νέο Ισραήλ δηλαδή τον χριστιανισμό. Η Διαθήκη αυτή θα είναι πνευματική και αδιατάραχτη εις τους αιώνας. Όσοι όμως παραμείνουν πεισματικά ενωμένοι με την πορνεία της ειδωλολατρίας θα τιμωρηθούν.
Κεφάλαιο τρίτο
Λέει ο Θεός στον προφήτη.
› Αγάπησε και πάλι τη γυναίκα σου. Δέξου την παρά την πορνεία της.
Ο Θεός την εξαγόρασε για χάρη του προφήτη, την «πλήρωσε» για να μην έχει οικονομικά κίνητρα ώστε να ψάχνει για νέους εραστές! «Εμίσθωσα αυτήν» . Εάν η Γόμερ τηρήσει την συμφωνία της αμοιβής της και δεν αναζητήσει άλλους εραστές επί μακρού καιρού, τότε ο προφήτης θα την δέχονταν και πάλι πίσω ως νόμιμη σύζυγό του.
Να η μακροθυμία του Κυρίου σε όλο το μεγαλείο της! Ο Χριστός διά του σταυρικού θανάτου Του πλήρωσε για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας, δεν ντράπηκε να ονομαστεί «Υιός ανθρώπου» αν και ήταν ο παντοκράτωρ Θεός. Κατ’ αναλογία και ο προφήτης τώρα καλείται να πληρώσει για της αμαρτίες της πόρνης γυναίκας του και να την δεχτεί και πάλι πίσω αν αυτή μείνει πιστή στην νέα συμφωνία.
Κεφάλαιο τέταρτο
Ας δώσουν προσοχή οι ισραηλίτες, διότι ο Κύριος επρόκειτο να εκδώσει καταδικαστική απόφαση. Κι αυτό γιατί μεταξύ των ισραηλιτών δεν υπάρχει πλέον αξιοπιστία και αλήθεια. Αλλά και αλήθεια να υπήρχε, δεν υπάρχει αγάπη, της οποίας η έλλειψη κάνει τον άνθρωπο σκληρό. Όπως και η αγάπη άνευ της αλήθειας κάνει τον άνθρωπο ασθενή. Επομένως και τα δύο αυτά συστατικά είναι απαραίτητα για να είναι ο άνθρωπος ψυχικά υγιής.
Δυστυχώς όμως μόνο αμαρτίες, κακίες, μοιχείες βρίσκει ο Θεός μεταξύ των ισραηλιτών. Πρώτοι υπεύθυνοι γι’ αυτή την τραγική κατάσταση είναι οι ιερείς. Πρώτοι αυτοί θα τιμωρηθούν!
Ο Θεός ψάχνει, όμως δεν βρίσκει κανέναν ίχνος ελπίδας, η διαφθορά έχει φτάσει ως το κόκαλο, είναι ριζική! Ποιος μπορεί πλέον να αντιλογήσει στην δίκαιη καταδικαστική απόφαση εναντίον των ισραηλιτών που αναγγέλλει ο Θεός;
Το Ισραήλ ήταν άγιο έθνος. Υπερείχε μεταξύ των άλλων εθνών διότι διέθετε το προνόμιο της ιεροσύνης. Είναι λοιπόν πολύ δίκαιο τώρα να τους αφαιρεθεί το ιερατείο και να στερηθούν το προνόμιο των ιεροπραξιών. Οι ισραηλίτες καυχιόντουσαν για το «βασίλειον ιεράτευμα και έθνος άγιο», πλέον αυτές θα είναι έννοιες που θα χαθούν…
Πως και πότε θα γίνουν όλα αυτά; Σύντομα οι Ασσύριοι θα τους καταλάβουν και θα τους απαγορέψουν τη λατρεία. Άλλωστε η λατρεία τους είχε νοθευτεί από τη λύσσα της ειδωλομανίας.
Ο προφήτης στρέφει το βλέμμα του προς τους ιουδαίους και τους συμβουλεύει να μην καταντήσουν όπως οι ισραηλίτες. Να λατρεύουν τον Έναν, Μοναδικό και Αληθινό Θεό. Να προσέξουν να μην μολυνθούν από την καταστρεπτική ειδωλολατρία.
Κεφάλαιο πέμπτο
Οι ιερείς διεφθάρησαν πρώτοι και μαζί τους όλοι οι πολίτες. Οι ιερείς νόμιζαν μέσα στην πλάνη τους ότι οι αμαρτίες τους δεν θα γίνουν φανερές, ότι θα ξεγελάσουν ακόμη και τον ίδιο τον Θεό. Πόση η ανοησία τους!
Δυστυχώς, όχι μόνο οι ισραηλίτες, αλλά και οι ιουδαίοι θα παραδοθούν στην ειδωλολατρία…
Κεφάλαιο έκτο
Ο λαός άκουσε τις απειλές που εξεστόμισε ο προφήτης και αμέσως «μετανόησε». Όμως αυτή η μετάνοια ήταν εντελώς πρόσκαιρη και επιφανειακή. Ο Θεός ανθρωποπαθώς εκφραζόμενος μονολογεί:
› Τι να σου κάνω ισραηλιτικέ μου λαέ; Τι να κάνω και σε σένα ιουδαϊκέ μου λαέ… Η αγάπη σας προς εμένα είναι προσωρινή… Διότι έλεος θέλω και ου θυσίαν και επίγνωσιν Θεού ή ολοκαυτώματα.
Όχι, ο Θεός δεν ζητά την κατάργηση των τελετουργιών όπως ορισμένοι νόμισαν, ο Θεός αυτό που είπε είναι ότι είναι προτιμότερη η αγάπη του πλησίον και η πρακτική γνώση του Θεού από την τυπική λατρεία. Αυτό άξιζε πάρα πολύ να το ακούσουν οι ιουδαίοι όπου η μετάνοιά τους ήταν εξωτερική και καθόλου εσωτερική-καρδιακή.
Κεφάλαιο έβδομο
Αθεράπευτη είναι η ασθένεια του Ισραήλ. Παρά την τραγικότητα της καταστάσεως, οι ισραηλίτες δεν συνειδητοποίησαν την τραγικότητά τους. Συνεχίζουν να τραγουδούν και να γλεντούν σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Οι πολίτες δεν έκρυψαν τις κακίες τους από τους δικαστές τους, διότι γνώριζαν ότι είναι τόση η διαφθορά των βασιλέων τους που κάθε άκουσμα της διαφθοράς τους, τους ευχαριστούσε. Αμάρταναν δημόσια κι αυτό ικανοποιούσε τους άρχοντές τους.
Καμία αντίσταση σε κανένα πάθος δεν έβαζαν. Οι διεφθαρμένοι αυτοί άνθρωποι περιγελούσαν κάθε τι ιερό.
Οι ισραηλίτες αφού εγκατέλειψαν τον Κύριο αναζήτησαν βοήθεια από τα έθνη με τα οποία αναμείχθηκαν. Έτσι έχασαν την αξία τους ως περιούσιος λαός.
Γέρασαν μέσα στην αμαρτία κι όμως παρέμειναν αναίσθητοι. Όπως λέει ο λαός «γέρασαν και μυαλό δεν έβαλαν».
Η ελπίδα που είχαν στα έθνη γρήγορα όμως θα αποδειχτεί μάταιη. Ο Κύριος θα καταστρέψει και τους Αιγύπτιους και κατόπιν τους Ασσύριους στους οποίους οι ισραηλίτες διαδοχικά ήλπισαν.
Κεφάλαιο όγδοο
Ο εχθρός καταφτάνει. Οι Ασσύριοι ως αετοί θα επέλθουν κατά του Ισραήλ. Οι ισραηλίτες θα τιμωρηθούν γιατί «παραβίασαν την διαθήκη μου» λέει ο Θεός. Όταν έρθει η ώρα της καταστροφής τους οι ισραηλίτες θα επικαλεσθούν μεν τον Κύριο αλλά θα είναι πλέον αργά. Ο Θεός δεν θα δεχτεί την υποκριτική τους μετάνοια. Η απόφαση για την τιμωρία τους αποφασίστηκε, και η απόφαση αυτή είναι αμετάκλητη.
Οι δέκα φυλές του Ισραήλ αποσχίστηκαν από την Ιουδαϊκή θεοκρατία και εξέλεξαν βασιλείς να τους κυβερνούν, τους οποίους όμως ο Θεός δεν ενέκρινε. Δεν ήταν «χριστοί Κυρίου» . Ήταν και παρέμειναν άγνωστοι για τον Θεό.
Αντί για τον Κύριο, οι ισραηλίτες προσκύνησαν τα είδωλα των εθνών, ποίησαν για θεός τους χρυσό μοσχάρι. Την λατρεία αυτή εισήγαγε στο Ισραήλ ο ασεβέστατος Ιεροβοάμ και αυτήν την λατρεία διατήρησαν μέχρι την ώρα της καταστροφής τους. Τελικά το χρυσό είδωλο δεν τους έσωσε…
Κεφάλαιο ένατο
Ο Ισραήλ θα υποστεί τα δεινά της εξορίας. Ο προφήτης αναγγέλλει την επερχομένη καταδίκη. Οι θεοί στους οποίους αφιέρωναν τόσο καιρό δώρα και θυσίες δεν είναι ικανοί πλέον να τους σώσουν. Θα εξοριστούν στην Αίγυπτο και στην Ασσυρία σε μέρη ακάθαρτα. Εκεί μακριά από την γη του Κυρίου δεν θα μπορούν να προσφέρουν θυσίες στον αληθινό Θεό. Θα φάγουν ακάθαρτα φαγητά απαγορευμένα από τον Μωσαϊκό νόμο και θα ενταφιαστούν σε ξένη χώρα κάτι που θεωρούνταν για τους ισραηλίτες κατάρα.
Οι ισραηλίτες στην αρχή της ιστορικής τους διαδρομής ήταν αγαπητός λαός στον Θεό, εξαιτίας όμως της διαφθοράς τους και της αμετανοησίας τους μισήθηκαν από τον Θεό όσο προηγουμένως αγαπήθηκαν.
Ο προφήτης συμμεριζόμενος την Θεία αγανάκτηση παρακαλεί τον Κύριο να τους τιμωρήσει αυστηρά, ώστε να μην γεννιούνται πλέον παιδιά ή να αποθνήσκουν από την πείνα ώστε να εκλείψει αυτή η φυλή. Ο Θεός απαντά στον προφήτη λέγοντας ότι το Ισραήλ θα διασκορπιστεί μεταξύ των εθνών. Αυτή θα είναι η τιμωρία τους…
Κεφάλαιο δέκατο
Το Ισραήλ είχε προοδεύσει πολύ υλικώς, αντί όμως να ευχαριστήσει τον Θεό, ειδωλολατρεί. Στήνει στύλους ειδωλολατρικούς, λατρεύει την Αστάρτη και άλλες θεότητες. Ήρθε όμως η στιγμή που ο Θεός θα συντρίψει τα είδωλα. Το Ισραήλ θα καταστραφεί και οι ισραηλίτες θα αναγνωρίσουν τελικά την αιτία της τιμωρίας τους.
Πόσο ανόητοι στάθηκαν ενώπιον του Θεού τον οποίο περιφρόνησαν! Προσκύνησαν το χρυσό μόσχο του Βάαλ, όμως κι αυτός μαζί με τους ισραηλίτες θα οδηγηθεί στην αιχμαλωσία. Αυτόν τον χρυσό μόσχο θα δωρίσουν στον Ασσύριο μονάρχη Ιαρείμ. Ποια πληρωμή θα λάβουν όμως από τους Ασσύριους για το δώρο τους;
› Την καταισχύνη. Η δυστυχία τους θα είναι τόσο μεγάλη που θα παρακαλούν τα βουνά να πέσουν να τους πλακώσουν παρά πλέον να ζουν.
Κεφάλαιο ενδέκατο
Μία ωραία πρωία οι ισραηλίτες απορρίφθηκαν απροσδόκητα από τον Θεό και καταστράφηκαν. Ο Θεός όμως δεν μπορεί να εγκαταλείψει πλήρως τον λαό Του. Τον τιμωρεί μεν, αλλά και πάλι τον αναλαμβάνει. (Μεσσιανική αποκατάσταση). Ο Ισραήλ δεν δύναται να καταστραφεί πλήρως, διότι κάποια ζώσα αγιότης διατηρήσεως υπάρχει μέσα του. Ο Κύριος τους αγάπησε αυτούς από αρχαιοτάτων χρόνων και κάλεσε αυτούς εξ’ Αιγύπτου. Τους απήλλαξε από την σκληρά δουλεία και τους έκανε λαό περιούσιο. Έδωσε στους ισραηλίτες τις πατριαρχικές υποσχέσεις Του και δεν θα τις ανακαλέσει.
Κεφάλαιο δωδέκατο
Και οι δύο αμάρτησαν. Και ο Ισραήλ και ο Ιούδας. Περισσότερο όμως ο Ισραήλ. (εννοώντας τα βασίλεια του Ισραήλ και του Ιούδα). Εκ του Ιούδα θα προέλθει ο Χριστός-Μεσσίας.
Ο Ισραήλ συμμάχησε με τους Ασσύριους και τους Αιγύπτιους, έστειλε σ’ αυτούς δώρα. Γύρισε την πλάτη του στον αδερφό του τον Ιούδα…
Ο Ιακώβ υπήρξε πιστός στο Θεό και γι’ αυτό έλαχε της Θείας προστασίας. Οι ισραηλίτες όμως παρότι ήταν απόγονοι του Ιακώβ υπήρξαν άπιστοι στον Θεό και εξαιτίας του πλήθους των αμαρτιών τους και της αμετανοησίας τους θα παραδοθούν στους εχθρούς τους.
Οι ισραηλίτες κατάντησαν κερδοσκόποι έμποροι, φροντίζοντας να γίνουν πλούσιοι διά αδικιών.
Ο Θεός στο παρελθόν ευεργέτησε τον Ιακώβ και έδωσε σ’ αυτόν τις πατριαρχικές υποσχέσεις Του. Οι ισραηλίτες αν ήθελαν μπορούσαν και πάλι να τύχουν της εύνοιας του Θεού ως γνήσιοι απόγονοι του Ιακώβ. Θα έπρεπε όμως πρώτα να μετανοήσουν…
Κεφάλαιο δέκατο τρίτο
Η φυλή του Εφραίμ αμάρτησε, όχι μόνο στην εποχή του Ωσηέ. Αλλά και παλαιότερα. Έπεσε τόσο χαμηλά, ώστε μέσα στην ειδωλομανία της έκανε και ανθρωποθυσίες. Ως εδώ! Αυτή η αμαρτία δε θα μείνει ατιμώρητη…
Γιατί όμως αμάρτησαν τόσο πολύ; Προφανώς όταν πάτησαν το πόδι τους στην Παλαιστίνη πλούτισαν απότομα «υψώθησαν αι καρδίαι αυτών», ο πλούτος, η απόλαυση, η δύναμη, τρέφει τον εγωισμό. Έτσι λησμόνησαν τον Κύριο, έγιναν ειδωλολάτρες…
Ο Θεός ανθρωποπαθώς διερωτάται:
› Ποιος θα σε βοηθήσει στην καταστροφή σου Ισραήλ;
Κάποτε οι ισραηλίτες ζήτησαν να τους κυβερνά άνθρωπος βασιλιάς και όχι ο Θεός. Τι μπορεί να κάνει τώρα αυτός ο βασιλιάς; Αν μπορεί ας τους σώσει...
Κανείς όμως δεν θα μπορέσει να τους σώσει, θα καταβιβαστούν έως τον Άδη.
Ένα τελευταίο ερώτημα προκύπτει: Γιατί ο προφήτης ξεχωρίζει δυσμενώς την φυλή Εφραίμ από τις άλλες; Απάντηση: Διότι αυτή η φυλή υπήρξε η αιτία της διαιρέσεως.
Κεφάλαιο δέκατο τέταρτο
Ο μέχρι τούδε σκοτεινός ορίζοντας του Ισραήλ φωτίζεται με τα φώτα της μελλοντικής αποκαταστάσεως. Τελικά η Θεία αγάπη θα θριαμβεύσει. Ο Θεός θα θεραπεύσει την ανθρώπινη αποστασία αποστέλλοντας Μεσσία, ο Οποίος θα πάρει πάνω Του το φορτίο των αμαρτιών όλης της ανθρωπότητας.
Το βιβλίο του Ωσηέ ένα μήνυμα θέλει να περάσει στους αναγνώστες του: Ότι κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να επιλέξει μεταξύ του Θεού και της αποστασίας. Θα πρέπει όμως να γνωρίζει ότι οι δίκαιοι τελικά θα θριαμβεύσουν, ενώ οι αμαρτωλοί θα τιμωρηθούν. Καμία αδικία δεν πρόκειται τελικά να μείνει ατιμώρητη…
Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θεῖον ἔσοπτρον, τοῦ Παρακλήτου, ἐχρημάτισας, σοφὲ Προφῆτα, τᾶς σεπτᾶς ἐκφαντορίας δεχόμενος, ὅθεν ἐν κόσμῳ μελλόντων τὴν πρόγνωσιν, ὥσπερ φωτὸς λαμπηδόνας ἐξήστραψας. Ὠσηὲ ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος β’.
Τοῦ Προφήτου σου Ὡσηὲ τὴν μνήμην, Κύριε ἑορτάζοντες, δι' αὐτοῦ σε δυσωποῦμεν· Σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Κάθισμα Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Ὑπέκλινας τὸ οὖς, τῷ λαλοῦντι Προφήτα, καὶ πάντων μυηθείς, τῶν μελλόντων τὴν γνῶσιν, Χριστοῦ προεσήμανας, παρουσίαν τὴν ἔνθεον· ὅθεν σήμερον, τὴν Παναγίαν σου μνήμην, ἑορτάζοντες, τὸν Λυτρωτὴν ἀνυμνοῦμεν, τὸν σὲ μεγαλύναντα.
