Ο άγιος ιεράρχης Πατρίκιος, Ο Απόστολος της Ιρλανδίας (†493)
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ (λατινικά: Patricius, ιρλανδικά: Naomh Pádraig) ήταν ένας Κέλτης Βρετανός και χριστιανός ιεραπόστολος, ο οποίος είναι γενικώς αποδεκτός ως ο προστάτης άγιος της Ιρλανδίας (παρόλο που η Μπρίγκιτ του Κίλνταρε και ο Κολούμπα είναι επισήμως επίσης προστάτες άγιοι). Η καταγωγή του ήταν ρωμαιοβρετανική. Πιθανόν γεννήθηκε το 390 στη σημερινή βορειοδυτική ακτή της Βρετανίας, σε ένα σήμερα άγνωστο μέρος ονόματι Bannavem Taburniae. Ο πατέρας του ήταν διάκονος και δεκουρίονας και ονομαζόταν Καλφουρίνος και ο παππούς του ιερέας και ονομαζόταν Πότιτος. Το όνομα της μητέρας του ήταν Κονκέσσα. Έχοντας το ρωμαϊκό όνομα Patricius, που σημαίνει ευγενής, μεγάλωσε μιλώντας λατινικά αλλά δεν έδινε καμία σημασία στις αρχές του Χριστιανισμού.
Όταν ήταν περίπου 15 χρονών απήχθη από Ιρλανδούς πειρατές. Όντας σκλαβωμένος εργάστηκε ως βοσκός για έξι χρόνια. Σαν βοσκός προσευχόταν συχνά και έτσι γνώρισε το Θεό. Μετά απ' αυτά τα έξι χρόνια είδε ένα όνειρο που τον πληροφορούσε ότι θα γυρνούσε στην πατρίδα του. Είναι άγνωστο εάν δραπέτευσε ή τον ελευθέρωσαν. Το 402 μ.Χ., κατάφερε να φύγει από εκεί, όπως του προείπε ο Θεός, αλλά η τρικυμία οδήγησε το πλοίο στις βορειοδυτικές ακτές της Γαλατίας, στην Αρμορική.
Αν και το πλοίο έφθασε στην Γαλατία, το πλήρωμά του δεν στάθηκε δυνατό να βρει τροφή. Τότε ο καπετάνιος παρακάλεσε τον Άγιο να προσευχηθεί στον Θεό, για να τους βοηθήσει. Ο Άγιος τους μίλησε για την παντοδυναμία και την φιλανθρωπία του Θεού, καλώντας τους να μεταστραφούν στον Κύριο και να μετανοήσουν και τους διαβεβαίωσε ότι την ίδια κιόλας ημέρα θα βρουν τροφή. Πράγματι, έτσι κι έγινε.
Η περιπλάνηση του Αγίου συνεχίζεται στα νησιά του Τυρρηνικού πελάγους. Πάντως τελικά κατάφερε να επιστρέψει στην οικογένειά του στη Βρετανία, αλλά ένα όραμα που είδε τον κάλεσε να γυρίσει και πάλι στην Ιρλανδία, για να βοηθήσει τους Χριστιανούς. Εκεί εκπαιδεύτηκε για να γίνει ιερέας. Μετέβη στην Γαλλία, στην πόλη της Ωξέρρης, όπου παρέμεινε επί πολλά έτη προετοιμαζόμενος για την ιεροσύνη. Ταξίδεψε σε μοναστήρια στη Γαλατία, όπου έμεινε για κάποιο καιρό. Ίσως σ' αυτά τα μοναστήρια συγκαταλέγεται και αυτό του Λερίν στα νότια της Γαλλίας, ένα φημισμένο μοναστήρι που ιδρύθηκε επηρεασμένο από τους μεγάλους Αιγύπτιους μοναχούς όπως ο άγιος Αντώνιος ο Μέγας. Λέγεται ότι γνώρισε τον Άγιο Μαρτίνο και τον Άγιο Γερμανό, ο οποίος τον απέστειλε στην Ιρλανδία το 432 μ.Χ. ως Επίσκοπο. Το Άρμαγκ (Armagh) στα βόρεια της Ιρλανδίας έγινε έδρα της επισκοπής και ενθάρρυνε την μοναστική ζωή εκεί. Στο Άρμαγκ ίδρυσε και ένα σχολείο.
Από εκεί έκανε πολλά ιεραποστολικά ταξίδια, κηρύγματα, διδασκαλίες, βαπτίσεις και ίδρυσε εκκλησίες και μοναστήρια. Το κήρυγμά του εκεί, είχε μεγάλη απήχηση στον λαό. Βάπτισε χιλιάδες πιστών, χειροτόνησε πολλούς ιερείς, ανήγειρε ναούς και επισκοπή. Ενθάρρυνε το μοναχισμό, ο οποίος μέχρι τότε είχε κέλτικο χαρακτήρα. Κατά την διάρκεια των ιεραποστολικών περιοδειών του, ο Άγιος συνήθιζε να μην ταξιδεύει από το βράδυ του Σαββάτου έως το πρωί της Δευτέρας. Προετοιμαζόταν για την Θεία Λειτουργία της Κυριακής και αφιέρωνε το χρόνο αυτό στον Κύριο.
Ο επίσκοπος Πατρίκιος μας άφησε γραπτά που σώζονται ως σήμερα. Σώζεται η Ομολογία του, η αυτοβιογραφία του, ένα γράμμα που καταδικάζει τη δουλεία και ο αξιοσημείωτος ύμνος του (breastplate), όπου ομολογεί την απόλυτη πίστη του στο Χριστό. Ήταν ένας εξαιρετικός ποιμένας ψυχών. Σύμφωνα με την παράδοση έδιωξε όλους τους δαίμονες και όλα τα φίδια από την Ιρλανδία. Μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί δηλητηριώδη φίδια στην Ιρλανδία.
Επίσης δίδαξε το μυστήριο της μίας και ομοουσίου Αγίας Τριάδος χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το τριφύλλι, ένα τοπικό φυτό του οποίου τα φύλλα αποτελούνται από τρία κομμάτια αλλά στην ουσία είναι ένα. Τιμώμενος πολύ, κοιμήθηκε εν Κυρίω περίπου το 461, ή κατ' άλλους το 493 μ.Χ., στο Σάουτ της Ουαλίας.
Σήμερα ο άγιος Πατρίκιος είναι ο προστάτης άγιος της Ιρλανδίας. Είναι ο πιο δημοφιλής από όλους τους Ιρλανδούς αγίους, καθώς θεωρείται ότι αυτός εισήγαγε με επιτυχία τον Χριστιανισμό στην Ιρλανδία. Διάφορα μέρη της χώρας είναι συνδεδεμένα μ' αυτόν, όπως το Άρμαγκ, Ντάουνπατρικ, Κρόαγκ Πάτρικ και Σάουλ, παρόλο που δεν είναι γνωστό πού βρίσκονται σήμερα τα λείψανά του. Τιμόταν ιδιαιτέρως ακόμη από τα ρωμαϊκά χρόνια και όχι μόνο στην Ιρλανδία αλλά και στις νοτιοδυτικές ακτές της Ουαλίας και τις βορειοδυτικές ακτές της Αγγλίας, για παράδειγμα στο Χεϊσάμ.
Η γιορτή του αγίου Πατρικίου τελείται στις 17 Μαρτίου.
(Πηγή: «Ο άγιος ιεράρχης Πατρίκιος, Ο Απόστολος της Ιρλανδίας (†493)», μετάφραση Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου, από «The Holy Hierarch Patrick, the Apostle of Ireland (†493)», Orthodox Outlet for Dogmatic Enquiries, και «Άγιος Πατρίκιος», από Ορθόδοξος Συναξαριστής)
Σαρακοστή με τον άγιο Πατρίκιο της Ιρλανδίας
Ο Πατρίκιος, έχοντας γίνει πλέον μοναχός, ξέχασε όλα τα πράγματα που ανήκαν στο παρελθόν, ανταποκρίθηκε στο μέλλον και βιαζόταν να φτάσει σε ύψη τελειότητας. Με πολυήμερες νηστείες και με την εξάσκηση των άλλων αρετών του, ταλαιπωρούσε τον εαυτό του και συνεχώς έφερε μέσα στην καρδιά του και στο σώμα του την ταπείνωση του σταυρού την οποία φανέρωναν οι πράξεις του. Όμως ο Θεός, ο οποίος σκόπευε να τον υψώσει ψηλά, προκειμένου να του μάθει να σκέφτεται με ταπεινότητα για τον εαυτό του, να περπατά με τους ταπεινούς και να συμπάσχει με τους αδύναμους, επέτρεψε να αισθανθεί την ίδια του την κατωτερότητα, ώστε όσο περισσότερο θα ανακάλυπτε την πραγματική ταπεινότητα, τόσο ποιο σταθερά θα στεκόταν στο ύψος της τελειότητας.
Έτσι, του ήρθε μια επιθυμία να φάει κρέας, ώσπου, νικημένος από την επιθυμία του, αγόρασε χοιρινό κρέας και το έκρυψε σε ένα βάζο σκεπτόμενος πως θα ήταν σωστό να ικανοποιήσει την επιθυμία του στα κρυφά γιατί εάν το έκανε φανερά θα γινόταν αιτία διχόνοιας για την αδελφότητα.
Και δεν πέρασε πολύ ώρα από όταν άφησε το δωμάτιο όπου είχε κρύψει το βάζο όταν ξαφνικά κάποιος στάθηκε μπροστά του και είχε μάτια μπροστά και πίσω, τον οποίο, όταν τον είδε ο Πατρίκιος να έχει αυτά τα υπέροχα μάτια, αν και ήταν τόσο τρομακτικά, απόρησε για το ποιος ήταν και για ποιο λόγο είχε μάτια μπροστά και πίσω και τον ρώτησε με αγωνία. Και εκείνος απάντησε λέγοντας:
› Είμαι υπηρέτης του Θεού. Με τα μάτια που έχω μπροστά βλέπω τα πράγματα που είναι φανερά και με τα μάτια που βρίσκονται πίσω από το κεφάλι μου βλέπω έναν μοναχό που κρύβει χοιρινό κρέας σε ένα βάζο και σκοπεύει να ικανοποιήσει την επιθυμία του στα κρυφά.
Αυτά είπε και αμέσως εξαφανίστηκε. Όμως ο Πατρίκιος, χτυπώντας πολλές φορές το στήθος του, έπεσε στο πάτωμα και το πότισε με τόσα δάκρυα, σαν να ήταν ένοχος για όλα τα εγκλήματα. Και ενώ βρισκόταν στο πάτωμα, θρηνώντας και κλαίγοντας, του εμφανίστηκε ο άγγελος με ωραία μορφή (πριν, το ον με τα πολλά μάτια ήταν ο ίδιος άγγελος) και του είπε:
› Σήκω επάνω και άσε την καρδιά σου να παρηγορηθεί, γιατί ο Θεός διέγραψε το παράπτωμα σου και από εδώ και πέρα να μην ξαναπέσεις στο ίδιο παράπτωμα.
Έπειτα ο άγιος Πατρίκιος, αφού σηκώθηκε από το πάτωμα, απορρίπτοντας εντελώς την επιθυμία που είχε για να φάει κρέας για όλο το υπόλοιπο της ζωής του, με ταπεινότητα ικέτευσε τον Κύριο να του δώσει άφεση αμαρτιών. Έπειτα ο άγγελος είπε στον Πατρίκιο να φέρει μπροστά του το κρυμμένο κρέας και να το βάλει στο νερό και έκανε ότι του είπε ο άγγελος. Και τα κομμάτια του κρέατος αφού βουτήχτηκαν στο νερό και βγήκαν πάλι έξω έγιναν αμέσως ψάρια.
Αυτό το θαύμα έκανε τον άγιο Πατρίκιο να συμβουλεύει τους υποτακτικούς του να αντιστέκονται στις επιθυμίες τους. Όμως πολλοί από τους Ιρλανδούς, αντιλαμβανόμενοι με λανθασμένο τρόπο το θαύμα, συνηθίζουν, την ημέρα του αγίου Πατρικίου, η οποία πάντα πέφτει μέσα στην Σαρακοστή, να βουτάνε κρέας μέσα στο νερό και αφού το βγάλουν να το μαγειρεύουν και να το τρώνε λέγοντας πως αυτά είναι ψάρια του αγίου Πατρικίου. Όμως οι πιστοί άνθρωποι πρέπει να μάθουν να περιορίζουν τις επιθυμίες τους και να μην τρώνε κρέας σε απαγορευμένες περιόδους.
(Πηγή: «Σαρακοστή με τον άγιο Πατρίκιο της Ιρλανδίας», Αγγλικό κείμενο από Trias Thaumaturga - μετάφραση orthodoxy-rainbow, Διακόνημα)
Θαύματα του Αγίου Πατρικίου του φωτιστή της Ιρλανδίας
Ο άγιος Πατρίκιος είναι γνωστός στις μέρες μας σαν ο άγιος ο οποίος έδιωξε τα φίδια από την Ιρλανδία (δεν υπάρχουν φίδια στην Ιρλανδία μέχρι και σήμερα). Άλλοι υποστηρίζουν πως με τον όρο φίδια εννοούνται οι Δρυίδες , δηλαδή οι ιερείς των παγανιστών Κελτών, και πως o άγιος Πατρίκιος τους έδιωξε και οδήγησε την Ιρλανδία στον Χριστιανισμό. Τον θυμούνται επίσης και σαν τον δάσκαλο που χρησιμοποίησε το τριφύλλι για να εξηγήσει στον κόσμο το μυστήριο της Αγίας Τριάδος.
Κάτι που είναι καλά γνωστό είναι το ότι ο άγιος Πατρίκιος ήταν ένας ιεραπόστολος με πολύ κουράγιο ο οποίος έκανε θαύματα ενώπιων των Ιρλανδών οι οποίοι ήταν εγκλωβισμένοι στον παγανισμό, στη μαγεία και στον μυστικισμό αποδεικνύοντας τους πως ο Χριστός ήταν ποιο ισχυρός από όλα αυτά.
Ο άγιος Πατρίκιος είχε γοητευτεί από τον Θεό, αγαπούσε την Αγία Γραφή, και προσευχόταν αδιαλείπτως. Συχνά προφήτευε. Κατέγραφε πολλά όνειρα τα οποία ήταν προσωπικά μηνύματα του Θεού προς αυτόν. Έλεγε:
› Αναγνωρίζω τον Θεό σαν κυρίαρχο μου, καθώς Εκείνος γνωρίζει όλα τα πράγματα πριν ακόμη να γίνουν.
Έγραψε:
«Με προειδοποιεί συχνά για πολλά πράγματα με την θεία ανταπόκριση του.»
Για παράδειγμα, ο Πατρίκιος έλαβε το κάλεσμα του για να διαδώσει το ευαγγέλιο στην Ιρλανδία μέσα από ένα όραμα. Έγραψε:
«Είχα ένα όραμα ενός άντρα ο οποίος φαινόταν να έρχεται από την Ιρλανδία και μαζί με άλλους φώναζε, απευθυνόμαστε σε εσένα άγιο αγόρι, να έρθεις και να περπατήσεις ανάμεσα μας. Αυτό με άγγιξε βαθειά στην καρδιά και έπειτα ξύπνησα.»
Το μεγαλύτερο μέρος της Ιρλανδίας ήταν ιδιαίτερα σκοτεινό και βαρβαρικό τον 5ο αιώνα μετά Χριστού. Μια γη Δρυίδων και παγανιστών. Το μήνυμα του Χριστιανισμού δεν είχε ακόμη φτάσει στην βόρεια και δυτική Ιρλανδία, έτσι ο άγιος Πατρίκιος ξεκίνησε από εκεί.
Έπεισε τους Ιρλανδούς για τη δαιμονική φύση των δυνάμεων με τις οποίες έρχονταν σε επαφή και τους έδειξε την υπεροχή των δυνάμεων του Χριστού. Για να γίνουν αυτά ποιο κατανοητά χρησιμοποίησε τις γραφές και συγκεκριμένα το εξής απόσπασμα από την επιστολή προς τους Εφεσίους:
« ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.» (Εφ. 6,12)
(«Διότι ο αγών, που έχομεν αναλάβει, δεν είναι αγών προς ανθρώπους με αίμα και σάρκα, αλλά προς τας πονηράς αρχάς και εξουσίας, προς τα πλήθη των πονηρών πνευμάτων, προς τους καταχθονίους κοσμοκράτορας, που κυριαρχούν επί ανθρώπων ευρισκομένων στο βαθύ σκότος του αμαρτωλού τούτου αιώνος. Ο αγών μας διεξάγεται αναντίον των πνευματικών αυτών πονηρών όντων και γίνεται χάριν της κληρονομίας της βασιλείας των ουρανών.»)
Η ευλάβεια που οι Ιρλανδοί έτρεφαν για αυτές τις αρχαίες δαιμονικές οντότητες μετατράπηκε σε απέχθεια. Ο Πατρίκιος αντιμετώπισε τις αντιδράσεις των Δρυίδων οι οποίοι ασχολούνταν με την μαγεία και ήταν οι σύμβουλοι των βασιλιάδων. Η ιστορία μας μιλάει για Δρυίδες που εύχονταν να σκοτώσουν τον άγιο Πατρίκιο. Ο Πατρίκιος έγραψε:
«Καθημερινά περιμένω να με δολοφονήσουν, να με αιχμαλωτίσουν, αλλά δεν φοβάμαι τίποτα από αυτά χάρη στις υποσχέσεις του Ουρανού. Έχω εμπιστευτεί τον εαυτό μου στα χέρια του παντοδύναμου Θεού ο οποίος κυβερνά τα πάντα.»
Ο άγιος Πατρίκιος γνώριζε πως οι δαιμονικές δυνάμεις με τις οποίες ασχολούνταν οι Δρυίδες ήταν αληθινές όμως έφερε νέα για μια ισχυρότερη δύναμη. Παρακάτω κάποιες ιστορίες με συγκρούσεις που είχε με τις δυνάμεις του σκότους.
Ένας βιογράφος που έζησε γύρω στα 600, ο Muirchoe, γράφει το εξής:
«Ένας βασιλιάς είχε διατάξει, το ότι όποιος τολμούσε να ανάψει μια φωτιά μπροστά του την ημέρα που οι Χριστιανοί γιόρταζαν το Πάσχα θα θανατωνόταν. Ο Πατρίκιος άναψε την Πασχαλινή φωτιά μπροστά στον βασιλιά στον λόφο Slane. Ο κόσμος είδε τη φωτιά του Πατρικίου από την πεδιάδα και ο βασιλιάς διέταξε 27 στρατιώτες να συλλάβουν τον Πατρίκιο. Βλέποντας πως οι ασεβείς ειδωλολάτρες ήταν έτοιμοι να του επιτεθούνε, ο Πατρίκιος φώναξε καθαρά:
› Μακάρι ο Θεός να διασκορπίσει τους εχθρούς Του και μακάρι αυτοί που τον μισούν να φύγουν από το πρόσωπό Του.
Εφτά άντρες έπεσαν αμέσως νεκροί και ο βασιλιάς φοβισμένος γονάτισε μπροστά στον άγιο.
Την επόμενη μέρα, σε μια επίδειξη μαγείας, ένας Δρυίδης κάλεσε δαίμονες και έφερε μια σκοτεινή ομίχλη που κάλυψε όλη την περιοχή. Ο Πατρίκιος είπε στον Δρυίδη:
› Διώξε την ομίχλη.
Όμως εκείνος δεν μπορούσε να το κάνει. Ο Πατρίκιος προσευχήθηκε και έδωσε την ευλογία του και η ομίχλη ξαφνικά εξαφανίστηκε και ο ήλιος έλαμψε. Έπειτα με τις προσευχές του αγίου φωτιές εξαφάνισαν τον Δρυίδη. Ο βασιλιάς συγκάλεσε το συμβούλιο του και είπε:
› Είναι καλύτερα για εμένα να πιστέψω παρά να πεθάνω.
Και πίστεψε και το ίδιο έκαναν και πολλοί άλλοι εκείνη την ημέρα.»
Σε μία άλλη περίπτωση ο Πατρίκιος γνώριζε πως τον καταδίωκαν σε μια προσπάθεια να τον σκοτώσουν, αυτόν και τη συνοδεία του καθώς πορεύονταν για τη βασιλική αυλή. Εκείνη την ώρα έψελναν την Lorica ή την Κραυγή του Ελαφιού, ή όπως είναι γνωστή σήμερα «Η ασπίδα του αγίου Πατρικίου» η οποία λέει σε κάποιο σημείο:
«Επικαλούμαι σήμερα όλες αυτές τις δυνάμεις, ενάντια σε κάθε βίαιη και άσπλαχνη δύναμη που μπορεί να βλάψει το σώμα και την ψυχή μου, ενάντια στις μαγείες των ψευδοπροφητών, ενάντια στους μαύρους νόμους των ειδωλολατρών, ενάντια στις λανθασμένες διδαχές των αιρετικών, ενάντια στη μαγεία και την ειδωλολατρία, ενάντια στα ξόρκια των μαγισσών και των μάγων, ενάντια σε κάθε γνώση που βάζει σε κίνδυνο το σώμα και την ψυχή του ανθρώπου. Ο Χριστός να με προστατεύσει σήμερα από τη δηλητηρίαση, από τη φωτιά, από πνιγμό, από κάποια πληγή.
Ο Χριστός μαζί μου, ο Χριστός μπροστά μου, ο Χριστός πίσω μου, ο Χριστός μέσα μου, ο Χριστός από κάτω μου, ο Χριστός από πάνω μου, ο Χριστός δεξιά μου, ο Χριστός αριστερά μου, ο Χριστός γύρω μου, ο Χριστός στην καρδιά κάθε ανθρώπου που με σκέφτεται, ο Χριστός στο στόμα κάθε ανθρώπου που μιλά για εμένα, ο Χριστός σε κάθε μάτι που με βλέπει, ο Χριστός σε κάθε αυτί που με ακούει.»
Η ιστορία λέει πως καθώς οι Δρυίδες κρύφτηκαν έτοιμοι να σκοτώσουν, δεν είδαν τον Πατρίκιο και τους άντρες του, αλλά αντί αυτών είδαν ένα ελάφι ακολουθούμενο από είκοσι ελαφάκια.
Στη διάρκεια της ζωής του (έζησε μέχρι και τα 70) ο Πατρίκιος ίδρυσε περισσότερες από 300 εκκλησίες και βάπτισε περισσότερους από 120.000 ανθρώπους. Εν ολίγοις, χάρη σε αυτόν οι Ιρλανδοί ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό και έγινε γνωστός σαν ο Απόστολος των Ιρλανδών.
(Πηγή: «Θαύματα του Αγίου Πατρικίου του φωτιστή της Ιρλανδίας και άλλα», π. Γεώργιος Δορμπαράκης, Προσκυνητής)
Κοντάκιον Ήχος πλ. δ'. Τη Υπερμάχω.
Της Ιρλανδίας τον φωστήρα τον υπέρλαμπρον και των αποστόλων μιμητήν και ισοστάσιον συνελθόντες ανυμνήσωμεν χαρμοσύνως· παρρησίαν γαρ ευράμενος προς Κύριον ικετεύει λυτρωθήναι πάσης θλίψεως τους κραυγάζοντας· Χαίροις, Πάτερ Πατρίκιε.
Ὁ Οἶκος
Άπασαν Ιρλανδίαν τω φώτι της Τριάδος κατηύγασας, σοφέ Ιεράρχα· όθεν σου την μνήμην την σεπτήν κατά χρέος χαίρουσα τελεί σήμερον τους πόνους σου γεραίρουσα και ποθώ μελωδούσα ταύτα·
Χαίρε, ο γόνος της Βρεττανίας· χαίρε η δόξα της Ιρλανδίας.
Χαίρε, Ορθοδόξων δογμάτων διδάσκαλε· χαίρε, Πελαγίου της πλάνης αντίπαλε.
Χαίρε, θείον εγκαλλώπισμα των σεπτών Ιεραρχών·
Χαίρε, τύπος και παράδειγμα διδασκάλων ευκλεών.
Χαίρε, ότι εκτήσω Αποστόλων τον ζήλον·
Χαίρε, ότι καθείλες των δρυΐδων τον λήρον.
Χαίρε, πολλούς της πλάνης ρυσάμενος·
Χαίρε, εχθρού το κράτος τρεψάμενος.
Χαίρε, πιστών προς Χριστόν μεσιτεία·
Χαίρε, ψυχών ασθενών θεραπεία.
Χαίρε, Πάτερ Πατρίκιε.
Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου, Διακόνημα, Προσκυνητής, Ορθόδοξος Συναξαριστής
