ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ  ΒΑΤΑΤΖΗΣ ο Ελεήμων

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΟΥΚΑΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ ο Ελεήμων, γεννήθηκε το 1193 στο ιστορικό Κάστρο της Θράκης, στο Διδυμότειχο. Καταγόταν από οικογένεια η οποία βρισκόταν κοντά στη βασιλική σύγκλητο, αφού ο παππούς του Κωνσταντίνος, ο Βατάτζης λεγόμενος, ήταν Στρατοπεδάρχης του βασιλέως Μανουήλ του Κομνηνού.

Όταν κοιμήθηκαν οι γονείς του Ιωάννη, του άφησαν πολύ μεγάλη περιουσία, την οποία όμως ως σώφρων εκείνος, μοίρασε στους φτωχούς, καθώς και σε αφιερώματα στους Ιερούς Ναούς και τις Εκκλησίες, διότι “μακάριοι οι αγαπώντες την ευπρέπειαν του οίκου Σου”…

Στη συνέχεια ο Ιωάννης, μια που η Κωνσταντινούπολη ήταν στα χέρια των Φράγκων, κατευθύνθηκε στο Νύμφαιο της Βιθυνίας, όπου και ήταν η έδρα της αυτοκρατορίας μας, αφού από το 1204 ο Πόλη είχε αλωθεί και κατακυριευθεί με δόλο από τους “Σταυροφόρους” και νέος αυτοκράτωρ είχε ανακηρυχθεί στη Νίκαια της Βιθυνίας ο ευσεβέστατος Θεόδωρος Λάσκαρης, ο ποιητής της Μεγάλης Παράκλησης στην Παναγιά, την οποία και ψάλλουμε εναλλάξ με την Μικρή, κάθε ημέρα, από την 1^η έως τις 15 Αυγούστου!

Εκεί κατέφυγε λοιπόν ο Ιωάννης, για να βρει ένα θείο από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν Ιερεύς στα ανάκτορα του Θεοδώρου Λάσκαρη. Έτσι, γνωρίστηκε με τον καλό βασιλέα, αλλά ούτε στιγμή δεν υπερηφανεύτηκε για εκείνη τη συναναστροφή του, αλλά εξακολούθησε να είναι φιλικός και ταπεινός με όλους, ευπρόσιτος, πράος, άκακος, γαλήνιος, σεμνός και πάντα ήρεμος στο διάλογο. Έτσι, με όλα αυτά τα χαρίσματα, ήταν αξιαγάπητος τόσο, που η αρετή του έλαμψε μπροστά στα μάτια του Αυτοκράτορα Θεοδώρου, ο οποίος και του έδωσε ως σύζυγο τη θυγατέρα του Ειρήνη. Για να τη λάβει όμως γυναίκα του, χρειάστηκε να μονομαχήσει με το Λατίνο Κόραδο, που καυχιόταν για τη δύναμή του! Όμως ο Ιωάννης Βατάτζης τον νίκησε, λέγοντας “Κύριε Ιησού Χριστέ, βοήθει μοι”, σαν δεύτερος Νέστορας!

 

Όταν ο βασιλιάς-υμνογράφος του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνα κοιμήθηκε, ανέλαβε την Αυτοκρατορία ο ίδιος στα 1222 μ.Χ., ως Ιωάννης Γ’ Δούκας Βατάτζης. Και από τότε έδειξε για μια ακόμη φορά, πόσο σοφή ήταν η εκλογή του Θεόδωρου. Έγινε λοιπόν από τότε ο Ιωάννης, ο προστάτης των αδικουμένων, ο δικαιότατος κριτής, η πηγή η αστείρευτη της ελεημοσύνης, τόσο, που του δόθηκε το προσωνύμιο Ελεήμων!!!

Ήταν ακόμη ευσεβής και πιστός στην Ορθοδοξία βασιλεύς και όχι μόνο έδειξε, αλλά και κατάφερε με το ζήλο του να βαπτιστούν Χριστιανοί όλοι οι Ιουδαίοι της επικράτειάς του!!!

Επίσης, προσπάθησε τα μέγιστα, να γίνει η επανΕνωση των Εκκλησιών, δηλαδή να αναγνωρίσει η Δύση το ορθό Δόγμα. Κατάφερε μάλιστα να αποσταλούν πρέσβεις από τον Πάπα Γρηγόριο Θ’ και να αρχίσει διάλογος, προεξάρχοντος από τη δική μας πλευρά του τότε Πατριάρχου Γερμανού του νέου. Ο Ιωάννης θα κατάφερνε τότε το ευχόμενο, αλλά δυστυχώς οι Δυτικοί δεν θέλησαν στο τέλος να αφαιρέσουν την αντιορθόδοξη προσθήκη από το Σύμβολο της Ορθής Πίστεως, δηλαδή το “και εκ του Υιού εκπορευόμενον”…

Ο Βατάτζης, υπήρξε ο προστάτης και συμπαραστάτης της αγροτικής και αστικής τάξης και επιδίωκε διαρκώς την άνοδο του βιοτικού επιπέδου κυρίως των γεωργών και κτηνοτρόφων, αφού για να τους βοηθήσει έκανε μεγάλη απογραφή (κάτι σαν Εθνικό Κτηματολόγιο) και επίταξε κατόπιν τεμάχια γης από τους μεγαλοκτήμονες και τους αριστοκράτες και τα διένειμε σε όλους τους φτωχούς υπηκόους του, ώστε να ζουν άνετα και ανθρώπινα!!! Στάθηκε αληθινός “πατέρας των Ελλήνων”, πατάσσοντας με κάθε τρόπο την εκμετάλλευση του λαού, νιώθοντας κάθε λεπτό όχι σαν απλός βασιλιάς, αλλά ως ταγμένος από το Θεό να βοηθάει το λαό του και τους αδικουμένους! Έλαβε ακόμη και μέτρα οικονομίας τέτοια, που απαγόρευαν τη σπατάλη του ιδιωτικού πλούτου, ενώ ίδρυσε φιλανθρωπικούς και ευκτήριους οίκους, πτωχοκομεία, νοσοκομεία, γηροκομεία, βιβλιοθήκες, έχτισε Ναούς και βοήθησε αποφασιστικά τα Μοναστήρια μας.

Μάλιστα τέτοια ήταν η πολιτική ποιότητά του, που όταν κάποτε συνάντησε το γιο του Θεόδωρο στο κυνήγι να φορά πολυτελή ρούχα, αρνήθηκε να τον χαιρετήσει! Και όταν το παιδί του τον ρώτησε σε τι είχε σφάλει, ο Ιωάννης απάντησε ότι εκείνα τα μεταξωτά και χρυσούφαντα που φορούσε ο γιος του ήταν από το αίμα του λαού του και πως θα έπρεπε να ξέρει ότι κάθε έξοδο, πρέπει να γίνεται για τον λαό, διότι ο πλούτος των βασιλέων, στο λαό ανήκει!!!

Η πίστη του στο Θεό ήταν πολύ μεγάλη και τον βοήθησε αποφασιστικά σε κάθε του βήμα, όπως και τότε που χρειάστηκε να μονομαχήσει με τον σκληρό Αζατίνη, Σουλτάνο του Ικονίου, που συχνά πυκνά λεηλατούσε τις πόλεις μας που ήταν κοντά στον ποταμό Μαίανδρο. Άκουσε τότε νοερά θεία φωνή, που του έλεγε:

“Ο σταυρωθείς εγήγερται, ο μεγάλαυχος πέπτωκεν, ο καταπεσών και συντριβείς ανώρθωται” και πήρε ευθύς τέτοια δύναμη, ώστε όρμησε και κατανίκησε τον τρομερό Σουλτάνο!!!

 

Ποτέ ο Ιωάννης Βατάτζης δεν έβγαζε από το νου του το μεγάλο ποθούμενο, την ανάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως και την ανασύσταση της Ελληνοχριστιανικής Αυτοκρατορίας. Γι’ αυτό εργάστηκε και προς την κατεύθυνση αυτή με όλη τη δύναμη της ψυχής του. Σώφρων, συνετός και προνοητικός στην πολιτική του, αν και είχε εκλέξει ικανότατους στρατηγούς, επιδίωκε την αποφυγή των μαχών. Γνώριζε να μην αναλαμβάνει τίποτε πριν το προπαρασκευάσει κατάλληλα, ενώ είχε βαθιά ευσέβεια και έδειχνε σεβασμό και στον πιο απλοϊκό μοναχό. Ο λαός τον αγαπούσε και η Εκκλησία προσευχόταν με χαρά για αυτόν! Και εκείνος, ακόμη πιο πολύ προχωρούσε προς τον ιερό σκοπό της πατρίδας.

Νίκησε τους Λατίνους που κρατούσαν όμως ακόμα σκλαβωμένη την Πόλη και τους επέβαλε τη συνθήκη του 1225, με την οποία κατελάμβανε όλα τα Μικρασιατικά εδάφη, εκτός από αυτά που ήταν κοντά στη Νικομήδεια και απέναντι από την Κωνσταντινούπολη.

Κατασκεύασε κατόπι ισχυρό στόλο και ελευθέρωσε Λέσβο, Χίο, Σάμο, Ικαρία, Κω και άλλα νησιά του Ελληνικού Αρχιπελάγους, υπολογίζοντας σωστά ότι κουμάντο στο Αιγαίο κάνει όποιος έχει στόλο και άρα οι Λατίνοι χωρίς πολεμικά πλοία και βάσεις, δεν θα κρατούσαν για πολύ ακόμη τη Θεοφύλακτη. Έπιασε λοιπόν και τα Στενά της Έλλης (Ελλήσποντος) και επιχείρησε τις πρώτες επιθέσεις στα περίχωρα της Βασιλίδας, πετυχαίνοντας στα 1225 να απελευθερώσει τη στρατηγικά σημαντική Αδριανούπολη! Ο δρόμος πια για την Πόλη του Κωνσταντίνου ήταν ανοιχτός!

Στα ανατολικά προελαύνουν εκείνο τον καιρό οι Μογγόλοι, που νικούν το Σουλτάνο του Ικονίου, ο οποίος αναγκάζεται να ζητήσει συνθήκη με τη Νίκαια, παύοντας προς το παρόν να αποτελεί κίνδυνο, λύνοντας τα χέρια του Βατάτζη, που κατατροπώνει τώρα και τους Βουλγάρους στα 1246 και ελευθερώνει το κομμάτι Αξιός - Έβρος ποταμός, ενώ οι καμπάνες κοντεύουν να σπάσουν από τη χαρά τους όταν ο Ιωάννης Βατάτζης, ο Άγιος Βασιλιάς, μπαίνει με συγκίνηση στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας μας, στην Πόλη του Αγίου Δημητρίου, στη Συμβασιλεύουσα Θεσσαλονίκη, τον Δεκέμβριο της ίδιας ευλογημένης χρονιάς!

Όμως, η καλή του σύντροφος, η Ειρήνη Λάσκαρι, κλείνει για πάντα τα μάτια της και κείνος θα κρατήσει για πάντα μέσα του ανεξίτηλη τη γλυκιά μνήμη της. Όμως ξέρει πως ο εαυτός του δεν του ανήκει, αλλά αξίζει να το κάνει κάθε μέρα θυσία για το λαό του και την πατρίδα! Έτσι ο Ιωάννης, έχοντας αναπτύξει μια φιλία με το Γερμανό αυτοκράτορα Φρειδερίκο Β’, δέχεται να γίνει ο γάμος του με την κόρη του Φρειδερίκου Κωνσταντία, ως επισφράγηση μιας πανίσχυρης συμμαχίας, που θα τρομάξει την Ευρώπη και ιδίως τους Λατίνους, που πιέζονται τώρα πανταχόθεν.

Αλλά, ενώ ο Ιωάννης Βατάτζης έφτιαξε ένα πανίσχυρο κράτος από τις στάχτες του Βυζαντίου και είχε σφίξει ασφυκτικά τον κλοιό γύρω από την Κωνσταντινούπολη, στις 4 Νοεμβρίου του 1254, σε ηλικία 72 ετών, αφήνει την τελευταία πνοή του, επάνω στο δρόμο για το όνειρο, επάνω στο δρόμο για το καθήκον, την Πίστη του Θεού, το Χρέος για την Πατρίδα, την Αγάπη για το λαό…

 

Το τίμιο σώμα του ευσεβεστάτου, δίκαιου, γενναίου και ελεήμονος βασιλέα, ενταφιάστηκε σε ένα Μοναστήρι που είχε κτίσει ο ίδιος και το είχε ονομάσει Σώσανδρα, ενώ αργότερα δια θαυμαστής αποκαλύψεως ο ίδιος ο Ιωάννης, ζήτησε να μετακομισθεί το λείψανό του στη Μαγνησία (της Μικράς Ασίας). Όταν όμως πήγαν να ανοίξουν τον τάφο για να εκτελέσουν τη μετακομιδή, αντί να βγει η γνωστή δυσωδία, μια γλυκιά ευδία απλώθηκε τριγύρω, σαν να είχε ανθίσει απότομα κήπος αρωματικός! Αλλά δεν ήταν μονάχα αυτό. Ο νεκρός φαινόταν σαν να κάθεται επί βασιλικού θρόνου, χωρίς να έχει καμιά μελανότητα, καμιά δυσωδία, κανένα απολύτως σημείο που να φανέρωνε πως ήταν νεκρός!!! ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ήταν μέσα στον τάφο και το χρώμα του σώματός του ήταν όπως κάθε φυσιολογικού εν ζωή ανθρώπου! Έμοιαζε πραγματικά σαν ένας ολοζώντανος, αλλά ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ!!! Και μάλιστα και αυτά ακόμη τα ρούχα του επίσης είχαν διατηρηθεί επί επτά χρόνια αδιάφθορα και έμοιαζαν σαν να είχαν μόλις ραφθεί!!! Γιατί έτσι αντιδοξάζει ο Θεός εκείνους που Τον δοξάζουν στη γη!

Μάλιστα από τότε το τίμιο λείψανο του Αγίου βασιλέως Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος έδωσε πάμπολλα θαύματα, γιατρεύοντας θαυματουργικά Χάρητι Θεού ασθένειες, διώκοντας δαίμονες και θεραπεύοντας ένα σωρό πάθη, με την κατοικούσα εν αυτώ Χάρη του Αγίου Πνεύματος!

 

Αναφέρεται -όπως σημειώνεται σε ημερολόγιο που εξέδωσε το 2001 η Ιερά Μητρόπολη Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου- ότι μέχρι το 1992 “η μνήμη του αυτοκράτορα Ιωάννου του Ελεήμονος ετιμάτο κάθε χρόνο στην εκκλησία της Μαγνησίας, την οποία έκτισε ο ίδιος και στην οποία βρήκε την τελευταία ανάπαυσή του, καθώς και στο Νυμφαίον, την αγαπημένη του κατοικία” (Οστρογκόρσκυ).

Όμως τι απέγινε ο Ναός εκείνος; Τι απέγινε το άφθαρτο λείψανο του “Μαρμαρωμένου Βασιλιά”; Τι σχέση έχει με το “θρύλο” και ποια με τις προφητείες για ανάκτηση της Πόλης, που τόσο και ο ίδιος είχε πασχίσει;

ΣΗΜΕΡΑ, η μνήμη του Αγίου Ιωάννη Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος, τιμάται και εορτάζεται στο βυζαντινό Διδυμότειχο, επάνω στην Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα του κάστρου, όπου και υπάρχει σαν θησαυρός η φορητή εικόνα του Αγίου, δημιούργημα της λαϊκής τέχνης του 1958, που πάνω της έχει γραμμένο και το Απολυτίκιό του:

“ Τον λαμπρόν Βασιλέα και των πιστών μέγα καύχημα και των νυμφαίων το κλέος, Ιωάννην τιμήσωμεν, εν ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, την μνήμην επιτελούντες αυτού, συμφώνως ανακράζοντες. Δόξα τω σε Δοξάσαντι, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα των ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα”

http://noiazomai.tripod.com/vatatzis.html

 

Εγώ ειμί ο βασιλεύς ο πένης (Κώδιξ μονής φ 25α)

Στοιχεία από new-byzantium.blogspot.com

«Και μαθόντα περί αυτών ότι εντός εστί του αμπελώνος εξήλθεν η φήμη και η αριστεία του βασιλέως εν παντί τόπω και εξήλθον σοφοί και γραμματείς οικιαίστορες και ύπατοι, σατράπαι και τοπάρχαι, έπαρχοι και στρατηγοί και μαθόντες ότι ο βασιλεύς εν ρώμη εστίν, αχθήσονται εν τη αυτού θέαν και προσκύνησιν πορευθέντες δε και θεασάμενοι έλαβον έκαστος το εαυτού καταθύμιον ερωτήσουσι δε τον βασιλέα λέγοντες πώς ακούει το όνομά σου, ο δε αποκριθείς λέγει: ο πτωχός ο πτωχολέων, το όνομά μου Ιωάννης των πάντων ειμί δ’ εργάτης και ήλθον να θεωρήσω μόνον τας τρικονταεξ ημέρας. Εγώ ειμί ο βασιλεύς ο πένης, ο ελεών πτωχούς και πένητας το δε όνομά μου ιώτα και ω μέγα συν τη μακρά ο λέγεται Ιωάννης και εληλυθα εν τη κτίσει των Χριστιανών πρεσβείαν, ίνα βλέπω τουτους και φυλάττω εν χρόνοις τριακονταεξι και από εκεί πορεύομαι όθεν εξήλθον

 

Ο δικέφαλος αετός για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε από τους αυτοκράτορες της Νικαίας.Tnν παράλλαξε όμως ο Ιωάννης Γ΄ ο Βατάτζης (1222-1254), προσθέτοντας ρομφαία στο δεξί του πόδι και υδρόγειο με σταυρό στο αριστερό πόδι του αετού, ενώ παράλληλα μεγάλωσε τις πτέρυγές του και το ράμφος του έγινε ανοικτό, με τη γλώσσα του να κρέμεται, σημάδι της απειλητικότητάς του. Αργότερα γίνεται το έμβλημα του Βυζαντινού κράτους, των Παλαιολόγων στην Κωνσταντινούπολη και στο Μιστρά. Ο δικέφαλος αετός, που το ένα κεφάλι του κοιτάζει δεξιά και το άλλο αριστερά, συμβολίζει την εξουσία του Βυζαντίου, σε Ανατολή και Δύση. Μετά την άλωση έγινε το σύμβολο του πόθου των Ελλήνων να δουν αναστημένο το Βυζάντιο. Ο λαός ονόμασε το δικέφαλο αετό άγιο πουλί και το χρησιμοποίησε στις διακοσμήσεις του κεντήματος ξυλογραφίες, ακόμη και πάνω στις βασιλόπιτες.

 

ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΑΕΤΟΣ

"Ο Δικέφαλος αετός αποτελεί σύμβολο της Εθνικής Ιδέας και της αθανασίας του Ελληνισμού και κρύβει έναν μυστικισμό ( για τον μαρμαρωμένο βασιλιά ) και την ελπίδα για την ανάσταση του Γένους και της βυζαντινής αυτοκρατορίας "

( Σβορώνος Ι.Ν. - Πως εγενήθη και τι σημαίνει ο δικέφαλος αετός του Βυζαντίου, Εν Αθήναι, 1914 )

Πρόσφατα σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ το 2008, τέθηκε το ερώτημα ποιος είναι ο Mαρμαρωμένος Βασιλιάς;

H ιστορία μας ξεδιπλώνεται ..

Η σωστή απάντηση ήταν: O Άγιος Ιωάννης Βατάτζης.

-----------------------------------------------

Έτερον δε σημαντικόν στοιχείον είναι χρησμοί και προρρήσεις, οίτινες λογίαν έχοντες την προέλευσιν εισεχώρησαν και διεδόθησαν παρά τω λαώ.

Οι πλείστοι τούτων, εν συνδυασμώ προς προφητείας περί ελεύσεως του Αντιχρίστου, προλέγουσι περί βασιλείας ανδρός πένητος, όστις εν δικαιοσύνη βασιλεύων μέλλει να φέρει τον χρυσούν αιώνα, να ταπεινώσει τους Αγαρηνούς και να καταδιώξει τους Ιουδαίους και τους Ισμαηλίτας.

ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΛΑΣΚΑΡΙΔΩΝ : John III Doukas Vatatzes - ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ

Ο σωτήρ του έθνους εν αυτοίς παρίσταται ως ανήρ, άσημος, απέριττος και πενιχρός, νομιζόμενος νεκρός.

.

( Δημώδεις Δοξασίαι, Νικολάου Πολίτη, 1920)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Eίναι άλλο η λαϊκή παράδοση και άλλο το θέλημα του Θεού, που φανερώνεται δια των προφητειών. Η προφητεία του Λέοντος του Σοφού, είναι σαφής (σοφόν το σαφές). "Και Άγιος τω Κυρίω..."

Ο Παλαιολόγος δεν είναι στα δίπτυχα της Εκκλησίας ως άγιος, διότι υπάρχει το συλλείτουργο με τον Πάπα, το οποίο εμποδίζει την ανακήρυξή του σε άγιο.

Αντίθετα ο Βατάτζης είναι μέγας Άγιος της Εκκλησίας μας, έγινε γνωστός με το προσωνύμιο "Ο πτωχός" διότι ενεδύετο φτωχικά και ζούσε καλλιεργώντας το χωράφι του όπως όλος ο κόσμος, ήταν εξόριστος, ήταν γηραιός και γενικά όλες οι περιγραφές μόνο στο πρόσωπό του συγκλίνουν. Eρευνητής

 

 

To Μοναστήρι του Αυτοκράτορα Βατάτζη μέχρι το1922. Ένα μυστήριο μνήμα και μια παληά εικόνα.

Πάνω σε μια χαμηλή πλαγιά του Νύφ-ντάγ, οροσειράς του Τμώλου που οι αρχαίοι το ωνόμαζαν Όλυμπο, πάνω από το Μπουνάρμπασι, υπάρχει μια πηγή με άφθονο νερό που βγαίνει μέσα από βράχους και που οι χωριανοί την έλεγαν «της Παναγιάς το μπουνάρι». Πλάϊ στην πηγή υπάρχει ένας μεγάλος πλάτανος και ένα πεύκο. Η γύρω περιοχή ελεγόταν ως το 1922 ακόμη «Μοναστήρι» και εκεί ήταν, κατά πάσα πιθανότητα, χτισμένη η βασιλική Μονή των Λέμβων (ή της Λέμβου, ή του Λέμβου), αφιερωμένη εις την παναγίαν Θεοτόκον. Η ονομασία προέρχεται, χωρίς άλλο, από παραφθορά της λέξης Όλυμπος. Μονή του Ολύμπου, του Λέμπου, του Λέμβου, της Λέμβου και τέλος Μονή των Λέμβων. Κανένα σημάδι δεν υπάρχει σήμερα που να φανερώνη πως άλλοτε υπήρχε εκεί το πλούσιο και περίφημο αυτό μοναστήρι, που τώχτισε στις αρχές του 13^ου αιώνα ο Αυτοκράτωρ Ιωάννης Βατάτζης, πάνω στη θέση άλλου παλαιότερου μοναστηριού.

Ο Βατάτζης επροίκησε το μοναστήρι με πολλά κτήματα, που έφταναν ως τη Μαινεμένη και τούτο για να μπορή να συντηρήται άνετα. Ανάμεσα στα κτήματα αυτά ήταν και η Βάρις ή Μήλα της εποχής εκείνης, το Μπαϊρακλή δηλαδή, ή Πασά-κιοϊ των ιδικών μας χρόνων (χωριό του πασά, γιατί εκεί έμενε ο Γιαχγιά πασάς που είχε πολλά κτήματα στον Κάμπο.Κοντά στο Μπαϊρακλή είχε επίσης παλαιότερα πολλά κτήματα και ο Θρασ. Πιττακός).

Από τα έγγραφα της Μονής βλέπομε πώς το Μπαϊρακλή ήταν τότε μια περιοχή αρκετά μεγάλη.

Είχε στην κατοχή του του αλυκές, κοντά στις εκβολές του Τσαγιού του Μπουρνόβα, είχε δυο εκκλησιές: της αγίας Μαρίνας και του αγίου Θεοδώρου, και μιαν άλλη καταστραμμένη, κι είχε ακόμη κι ένα μοναστηράκι: το μετόχι του αγίου Γεωργίου. Τα κτήματα του άρχιζαν από την παραλία και προχωρούσαν μέσα στον κάμπο του Μπουρνόβα, καθώς και σε αρκετή απόσταση από την άλλη πλευρά προς τη Μαινεμένη.

Οι κάτοικοί της ήσαν 22 οικογένειες με περισσότερα από 86 μέλη. Τα σύνορα της περιοχής της Μονής των Λέμβων «ο καθολικός περίορος» σημειώνονται με πολλές λεπτομέρειες σε έγγραφο του 1235, που συντάχθηκε από τον στρατοπεδάρχη Φωκά, «δια ορισμού βασιλέως Ιωάννη». (….)

Μια από τις οικογένειες που κατοικούσαν στον Μπουρνόβα από την εποχή εκείνη, και την οποίαν απαντούμε και πολύ αργότερα, ήσαν οι Γορδάτοι. ΄Ενας από αυτούς ονομαζόμενος Θεόδωρος έγινε καλόγερος και κατατάχτηκε στη Μονή των Λέμβων. (…)

Φαίνεται πως οι Μπουροβαλήδες ήσαν άνθρωποι σκαιοί, αυθαίρετοι και παλληκαράδες.

Περιφρονούσαν τα δικαιώματα του μοναστηριού, καταπατούσαν τα κτήματά του, έσπαζαν και λεηλατούσαν τις αποθήκες του και όταν οι καλόγεροι κατέβαιναν να διαμαρτυρηθούν, εκείνοι ωπλισμένοι με ακόντια, τόξα και άλλα παρόμοια όπλα τους εκακοποιούσαν και κάποτε τους εσκότωναν . Οι αυθαιρεσίες των αυτές και η βάναυση συμπεριφορά των ανάγκασε το μοναστήρι το 1232 να κάνη αναφορά στον ίδιο το βασιλιά Βατάτζη και να ζητήση την επέμβασί του. Ο Αυτοκράτωρ διέταξε τότε τον γραμματέα του «δούκα του θέματος των Θρακησίων, Φωκάν Αυτορειανόν» να πάη επί τόπου, να κάνη ανακρίσεις και, αν τα παράπονα των καλογέρων αποδειχτούν αληθινά, να τιμωρήση τους υπαιτίους και να τους αναγκάση να πλερώσουν τις ζημιές. (….)

Από την έκθεση που συνετάγη φαίνονται με αποδείξεις όλες οι άδικες πράξεις και τα «κακουργήματα» των Μπουρνοβαλήδων εναντίον των δύστυχων καλογέρων.(….)

Στον Μπουρνόβα, πάνω σ΄ένα ύψωμα στη βορειοανατολική πλευρά του, υπάρχει μια θέση που λεγότανε «τσακμάκι», από ένα μεγάλο πεύκο,πούχε στη ρίζα του ένα χαμηλό μάντρωμα και μέσα σ΄αυτό ένα μνήμα και άπειρα κρεμασμένα κουρέλια. Το μνήμα έλεγαν πως ήταν τούρκικο, χωρίς όμως κανείς να ξέρη ποιος ήταν θαμμένος εκεί.

Θάταν κανείς από τους παλιούς εκείνους ανώνυμους ιερωμένους που τους τιμούσαν πολύ και τους έθαβαν σε περίοπτα μέρη και τους έδιναν το γενικό όνομα «Ντεντές» σαν να λέμε εμείς Άγιος. Τον Ντεντέ τους ετιμούσαν οι Τούρκοι εκεί, μα στον ίδιο χώρο λάτρευαν και οι δικοί μας τον Αη Γιάννη τον Κουρελά, όπως τον έλεγαν που γιάτρευε τον «παροξυμό».

Μετρούσαν ένα κουρέλι ή μια κλωστή ως το μποϊ του αρρώστου και το κρεμούσαν εκεί σ’ ένα κλαδί πουρναριού.

Κατά παράξενο τρόπο σ΄εκείνο το σημείο συνέπεφτε ένα κοινό προσκύνημα και των Τούρκων για τον Αη Γιάννη μας και των Χριστιανών για τον Ντεντέ τους.

Στην άλλη άκρη του λόφου, προς το νότο, υπήρχε η μικρή εκκλησία που έχτισε το 1909, απέναντι στο σπίτι της η σεβαστή κερά Πηνελόπη Σοφιανοπούλου, στο όνομα πάλι του Αη Γιάννη.

Η απόσταση μεταξύ των δύο αυτών ακραίων σημείων του χωριού είναι περίπου πεντακόσια μέτρα, η δε συνοικία λεγότανε από μας γενικά Αη Γιάννης, και ένα τμήμα της Ηράκλειο. Από πού άρα γε να πήρε το όνομα αυτό; Όχι βέβαια από τον Αη Γιάννη τον Κουρελά, γιατί εκεί κοντά δεν υπήρχαν κατοικίες, ούτε κι από το μικρό εκκλησάκι της Σοφιανοπούλου, που χτίστηκε τελευταία. Κοντά όμως στην εκκλησούλα αυτή υπήρχε ένα φτωχόσπιτο, σ΄ένα δωμάτιο του οποίου επήγαινε ο κόσμος και προσκυνούσε μια παληά εικόνα του Αη Γιάννη. Έλεγαν πως την εικόνα αυτή την βρήκε σε μια σπηλιά εκεί κοντά η γρηά Ελένη Τελάλη. Δε θάταν λοιπόν δυνατό να υποθέσωμε ότι κάπου μέσα στην περιοχή αυτή βρισκότανε η παληά εκκλησία του 13^ου αιώνα, που καταστράφηκε από τους πρώτους Τούρκους κατακτητάς, αλλά διασώθηκε η εικόνα του αγίου, για να ξαναβρεθή πρώτα μέσα στην σπηλιά, ύστερα στο φτωχό σπιτάκι και κατόπιν στη νεώτερη εκκλησούλα που το αντικατέστησε…..

(Μικρασιατικά Χρονικά, 1955, από ανέκδοτο βιβλίο του Ν. Καραρά «Ιστορική τοποθέτηση του χωριού Μπουρνόβας> )

 

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ

Θεοσημίες προ της Αλώσεως κατά τον Κριτόβουλον

Τα μετεωρολογικά φαινόμενα που εξελαμβάνοντο ως θεοσημίες δεν ήταν συνηθισμένα αλλά έκτακτα και ασυνήθιστα, πάντως όχι κοινά, όπως τουλάχιστον τα περιγράφει ο ιστορικός. Οι χαρακτηρισμοί των είναι πολύ ενδεικτικοί. Έτσι τα όσα περί της αναρρήσεως του Σουλτάνου στην εξουσία ήταν σημεία ξένα… αήθη τε και τερατώδη που παρά το ειηθώς υπεσήμηνε το θείον (1). Εκείνα που προηγήθηκαν της Αλώσεως ήταν παρά λόγον τότε γενόμενα, τα οποία τερατώδη τε και παρά το ειωθός υπεσήμηνε το θείον (2). Το σέλας που εμφανίσθηκε στον ουρανό ήταν ξένον τεράστιον…. Θαυμαστόν τι οίον και καινότατον θέαμα (3). Η απόσβεση εν μέρει της ηλιακής ακτινοβολίας ήτο θέαμα φοβερόν, τέρας τι εξαίσιον, τέρας τι μέγα (4). Η πτώση της εικόνας θαυμαστόν….παρά δόξαν γεγονός (5). Παράλογον τι και άηθες ην το χρήμα του υετού και της χαλάζης (6). Και το νέφος που περιεκάλυψε την πόλη ως γεγονός ήτο έτερον θαυμαστόν (7). (…)
Στην θεοσημία της εκλείψεως αναφέρεται εκτενώς και μάλιστα κατ’ αποκλειστικότητα, ο Nicolo Barbaro.
Κατά την διήγηση του Barbaro την 22αν Μαϊου την νύκτα παρετηρήθη ένα φοβερό ουράνιο φαινόμενο, συγκεκριμένα μια έκλειψη της σελήνης (μερική), το οποίο εγέμισε τρόμο τους πολιορκημένους και μάλιστα τον ίδιο τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο με τους αυλικούς του, ο οποίος κατάλαβε ότι η αυτοκρατορία του πλησίαζε στο τέλος της. Πιο συγκεκριμένα την πρώτη ώρα της νύχτας ανέτειλε η σελήνη. Ήταν πανσέληνος και η σελήνη έπρεπε να εμφανισθή στον ουρανό ολοστρόγγυλη, αλλά εκείνη ανέτειλε όπως ήταν πριν από τρεις ημέρες, που φαινόταν λίγο.. Τέσσερεις ώρες παρέμεινε έτσι και έπειτα σιγά σιγά άρχισε να γεμίζη. Όταν λοιπόν όλοι εμείς οι χριστιανοί αλλά και οι ειδωλολάτρες γράφει ο Barbaro, είδαμε αυτό το θαυμαστό σημάδι, τόσο ο αυτοκράτωρ όσο και οι αυλικοί του εφοβήθησαν και αυτό επειδή οι Έλληνες είχαν μια προφητεία, κατά την οποία η Κων/πολη ποτέ δεν θα χανόταν μέχρι την ημέρα που η σελήνη δεν θα φαινόταν στον ουρανό μέσα στον κύκλο της. Οι Τούρκοι όμως επανηγύρισαν στο στρατόπεδο των, επειδή τους εφάνη ότι η νίκη τους ανήκει,όπως αληθινά συνέβη (….)
Στις 22 Μαϊου τοποθετεί ο V. Grumel, La chronologie, Paris 1958, σελ. 468 την επισυμβάσαν μερικήν έκλειψη σελήνης. Την άποψη αυτή δέχεται χωρίς καμία επιφύλαξη και ο Pertussi A’ σελ. 444, σημ 42 και παραπέμποντας στο Grumel παρατηρεί ότι η εν λόγω έκλειψη είναι γεγονός βεβαιωμένα ηλεγμένο, πρβλ. και σ. LXXXIII. Με την εκδοχή της εκλείψεως κατά την 22αν Μαϊου συμφωνούν και νεώτερες επιστημονικές μετρήσεις. Έτσι σύμφωναμε τον δικτυακόν τόπον της Αμερικανικής υπηρεσίας διαστήματος (ΝΑSA) που αφορά σε σεληνιακές εκλείψεις, η μοναδική έκλειψη σελήνης κατά την χρονική περίοδο που μας ενδιαφέρει ήταν μερική και έγινε στις 19.14 ώρα Κων/πολης. Τέλος την ίδια ημερομηνία συνετελέσθη η σεληνιακή έκλειψη σύμφωνα με το ηλεκτρονικό πρόγραμμα Redshift 5. Στο ευρετήριο σεληνιακών εκλείψεων που περιλαμβάνει η δεύτερη αυτή σύγχρονη πηγή αναφέρεται πάλιν ότι η μοναδική σεληνιακή έκλειψη έγινε στις 22 Μαϊου, ήταν μερική άρχισε στις 17.46 και ωλοκληρώθηκε στις 20.42 με μέγιστη σεληνιακή έκλειψη στις 19.14, πράγμα που ανταποκρίνεται στα όσα αναφέρονται στον δικτυακό τόπο της NASA….

(Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, Στεφ. Δ. Ημέλλου, Αθήναι 2004)

Η οικονομική πολιτική του «Πατέρα των Ελλήνων» Ιωάννη Δούκα Βατάτζη.

Κατά τα διαλείμματα των στρατειών αυτού ο Βατάτζης αφωσιώθη, μετ’ επιφανούς επιτυχίας εις την οικονομικήν ανάπτυξιν της αυτοκρατορίας.

Υπό την πατριαρχικήν αυτού διοίκησιν η χώρα απήλαυσε, μεγάλης υλικής ευημερίας. Υπήρξεν οικονόμος ούτως εξαίρετος, ώστε το προϊόν των κτημάτων του στέμματος ου μόνον επήρκει προς συντήρησιν της τραπέζης αυτού, αλλ΄άφινεν εις αυτόν και περίσσευμα χάριν ιδρύσεως νοσοκομείων, πτωχοκομείων και γηροκομείων ούτως, ώστε μετά τας ημέρας αυτού η Νίκαια ελέγετο έχουσα φιλανθρωπικά ιδρύματα καλλίτερα πάσης άλλης πόλεως. Αφιέρωσε μεγίστην προσοχήν εις την κτηνοτροφίαν κατά το σύστημα νεωτέρων μοναρχών και επειράθη να πείση τους ευπατρίδας να ζώσιν εκ των ιδίων κτημάτων δια πρακτικής αυτών μισθώσεως. Το κράτος των Σελδσουκιδών είχεν ανάγκην προχείρου αγοράς χάριν προμηθείας θρεμμάτων και σίτου ένεκα των δηώσεων, ας είχον επιφέρει εν ταις χώραις αυτών οι Μογγόλοι, και η ζήτησις ήτο ούτω μεγάλη, ώστε οι Έλληνες γαιοκτήμονες ηδύναντο ναπαιτώσιν ονειρώδεις τιμάς δια τα προϊόντα αυτών. Εκ των χρημάτων των κτηθέντων εκ της πωλήσεως ωών από των αυτοκρατορικών ορνιθοτροφείων ο αυτοκράτωρ κατώρθωσεν εν χρόνω βραχεί ν’ αγοράση χάριν της συζύγου πολυτελές στέμμα εκ μαργαριτών. Φυσικόν δε αποτέλεσμα της καθολικής εκείνης ευημερίας υπήρξεν η αύξησις της πολυτελείας, και οι ευπατρίδαι εδαπάνων το χρήμα αυτών εις μεταξωτά ενδύματα εκ της Ιταλίας και της Ανατολής. Ο αυτοκράτωρ αποφάσισε να περιστείλη την περί τας δαπάνας αμετρίαν των υπηκόων και συγχρόνως να ενθαρρύνη ΕΘΝΙΚΑΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ επί ζημία των ξένων, οίτινες ειχον ωφεληθή εκ της υπό του προκατόχου χορηγηθείσης ατελείας. Διο απηγόραθσεν εις αυτούς να φορώσι ξένα προϊόντα ή να καταναλίσκωσι ξένα υφάσματα επί ποινή της απωλείας του κοινωνικού αυτών αξιώματος. ΄

Έλλην ευπατρίδης ώφειλε, καθ’ α εκείνος εφρόνει να φέρη ενδυμασίαν Ελληνικήν, όπερ δόγμα δεν εξετίμων πλέον οι συμπολίται αυτού. Επέδειξε δε την ειλικρίνειαν αυτού συμμορφώσας τον ίδιον εαυτού οίκον προς τον νόμον, και επετίμησεν αυστηρώς τον υιόν, άτε μεταβαίνοντα εις κυνηγέσια εν πλουσία μεταξωτή περιβολή, υπομνήσας αυτόν, ότι τοιαύτη χλιδή ήτο δυσάρμοστος προς τον καθ΄ημέραν βίον των Ελλήνων και ώφειλε να επιδεικνύεται μόνον οσάκις ήτο αναγκάιον να καταπλαγώσι ξένοι πρέσβεις επί τω πλούτω του έθνους. Αντί να διασπαθή τους πόρους αυτού εις αυλικάς πομπάς αφιέρωνε τα ούτω σωζόμενα χρήματα εις την αύξησιν της εθνικής αμύνης από των Μογγόλων, ιδρύσας κεντρικήν εν Μαγνησία και σωρεύσας μεγάλα ποσά σίτου, εναποθηκευθέντος εν εσφραγισμένοις σιτοβολώσι χάριν χρήσεως εν περιπτώσει επιδρομής.

Δια βραχέων, άπασαι αυτού αι οικονομικάι διατάξεις είχον πρακτικώτατον χαρακτήρα, κατέβαλε δε πάσαν προσπάθειαν, όπως παρεμποδίση το ανατολικόν ελάττωμα του ναυσισμού δημοσίων χρημάτων υπό των διοικούντων τας επαρχίας δουκών και η νωθρότης ταμειακού τινός υπαλλήλου ετιμωρήθη δια μαστιγώσεως ούτως αυστηράς, ώστε ο ούτω τιμωρηθείς απέθανον εξ αυτής.

(Ουίλλιαμ Μίλλερ, Η Ιστορία της Νικαίας, Εν Αθήναις, 1924)

Ο ευσεβής Βασιλέας της Κωνσταντινούπολης

«Και στήσει την βασιλείαν αυτού εν νυχθήμερον και εν τέταρτον…»

Είναι προφανές ότι βαδίζοντας προς την ημ/νία του μεγάλου πολέμου οι Χριστιανοί θα
καταδιώκονται όλο και περισσότερο από τους σκοταδιστές, από μέσα ή και από έξω από τη χώρα τους,
(τις στρατιωτικές ωμές επεμβάσεις τύπου Σερβίας, Ιράκ και Αφγανιστάν, τα σκοταδιστικά μέσα
ενημέρωσης, την μασωνοκρατία, την θεοποίηση της πλουτοκρατίας, κλπ). Ανάμεσα στα φύλλα λοιπόν που θα συστρατευθούν είναι και«πολιτισμένα» όπως οι Ρώσοι(Ρως) και οι Γερμανοί!!! (Γομέρ). Θα μαζευτούν, τότε, όλα τα κυριαρχούμενα από αρπαχτικές διαθέσεις έθνη, και λόγω της εξάπλωσης της
αποστασίας,αυτά θα είναι όλατ α« π ο λ ι τ ι σ μ έ ν α» τ η ς Λευκής Φυλής,και θα ξεκαθαρισθούν όλοι οι
αμετανόητοι υπήκοοί τους στον μεγάλο«έμφυλο πόλεμο » , για να παύσει για ένα μεγάλο διάστημα η καταπίεση των Χριστιανών, και όλων των Αξιών που εκπροσωπούνται και κηρύσσονται από την Εκκλησία.
Φαίνεται λοιπόν ότι ενώ θα νομίσουν για άλλη μία φορά οι οπαδοί του Αντιχρίστου ότι ήρθε η ώρα να κάνουν την παγκόσμια κυβέρνησή τους, γίνεται ο μεγάλος πόλεμος αλληλοεξόντωσης των αμαρτωλών λαών, και τότε όλοι σχεδόν όσοι επιζήσουν, θα πιστέψουν και θα δοξάσουν τον αληθινό Θεό.
Αποτέλεσμα του πολέμου θα είναι το ότι αντί να καθίσει στο θρόνο του ο Αντίχριστος στην
Ιερουσαλήμ, θα καθίσει ο ευσεβής Βασιλιάς στον θρόνο του στην Κων/λη.Μετά τα χρόνια του
Βασιλέως αυτού, κατά την διάρκεια των οποίων επιτελείται επανευαγγελισμός του κόσμου(εξάπλωση της Ορθοδόξου Πίστεως) έρχονται οι πολύ δυσκολοι καιροί που θα φέρουν τελικά στην εξουσία τον Αντίχριστο, αλλά μόνο για3 , 5 χρόνια. Τότε ο Αντίχριστος και ο Σατανάς θα καταργηθούν με τη μάχη του Αρμαγεδώνα, την τελευταία μάχη του Γωγ(του Σκότους εναντίον του Φωτός).Λ. Μ. Δ.

Η σωρός του αγίου αυτοκράτορα στα Κουζινά της Μαγνησίας και το Σίγμα της Κων/πολης.

Η σωρός του αγίου αυτοκράτορα στα Κουζινά της Μαγνησίας και το

Σίγμα της Κων/πολης.

<http://new-byzantium.blogspot.com/2010_09_03_archive.html #4363753903541437170>

 

 

Παλαιότερες αναρτήσεις

<http://new-byzantium.blogspot.com/search?updated-max=2009-01-23T10%3A37%3A00-08%3A00>

Αρχική σελίδα <http://new-byzantium.blogspot.com/>

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)

<http://new-byzantium.blogspot.com/feeds/posts/default>

 

C1

 

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=HTML&widgetId=HTML2&action=editWidget&sectionId=main>

 

 

C3

 

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=HTML&widgetId=HTML12&action=editWidget&sectionId=main>

 

 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΙΘ' ΙΩΑΝΝΗ

 

<http://new-byzantium.blogspot.com/2008_01_28_archive.html#1116017252581048803>

 

 

<http://2.bp.blogspot.com/_203Mqpxubsc/SuS8Opx99tI/AAAAAAAAAMU/d1XTWSJZIuc/s1600-h/MARMAROMENOS.jpg>*<http://3.bp.blogspot.com/_203Mqpxubsc/SkjydBhwLmI/AAAAAAAAAFU/E5XFcb362no/s1600-h/APOKALYPSE.jpg>*

**

*.

*

*...και ειδον τον ουρανον ηνεωγμενον και ιδου ιππος λευκος και ο

καθημενος επ αυτον πιστος [καλουμενος] και αληθινος και εν δικαιοσυνη

κρινει και πολεμει οι δε οφθαλμοι αυτου φλοξ πυρος και επι την κεφαλην αυτου διαδηματα πολλα εχων ονομα γεγραμμενον ο ουδεις οιδεν ει μη αυτος και περιβεβλημενος ιματιον ρεραντισμενον αιματι και κεκληται το ονομα αυτου ο λογος του θεου και τα στρατευματα τα εν τω ουρα****νω ηκολουθει αυτω εφ ιπποις λευκοις ενδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον και εκ του στοματος αυτου εκπορευεται ρομφαια οξεια ινα εν αυτη παταξη τα εθνη και αυτος ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα και αυτος πατει την ληνον του οινου του θυμου της οργης του θεου του παντοκρατορος και εχει επι το ιματιον και επι τον μηρον αυτου ονομα γεγραμμενον βασιλευς βασιλεων και κυριος κυριων και ειδον ενα αγγελον εστωτα εν τω ηλιω και εκραξεν [εν] φωνη μεγαλη λεγων πασιν τοις ορνεοις τοις πετομενοις εν μεσουρανηματι δευτε συναχθητε εις το δειπνον το μεγα του θεου ινα φαγητε σαρκας βασιλεων και σαρκας χιλιαρχων και σαρκας ισχυρων και σαρκας ιππων και των καθημενων επ αυτους και σαρκας παντων ελευθερων τε και δουλων και μικρων και μεγαλων και ειδον το θηριον και τους βασιλεις της γης και τα

στρατευματα αυτων συνηγμενα ποιησαι τον πολεμον μετα του καθημενου επι του ιππου και μετα του στρατευματος αυτου και επιασθη το θηριον και μετ αυτου ο ψευδοπροφητης ο ποιησας τα σημεια ενωπιον αυτου εν οις επλανησεν τους λαβοντας το χαραγμα του θηριου και τους προσκυνουντας τη εικονι αυτου ζωντες εβληθησαν οι δυο εις την λιμνην του πυρος της καιομενης εν θειω και οι λοιποι απεκτανθησαν εν τη ρομφαια του καθημενου επι του ιππου τη εξελθουση εκ του στοματος αυτου και παντα τα ορνεα εχορτασθησαν εκ των σαρκων αυτων.

 

*

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Text&widgetId=Text30&action=editWidget&sectionId=main>

 

Συγκλονιστικὴ μαρτύρια τοῦ Ἐφραιμ τῆς Ἀμερικῆς γιὰ τὸν Μαρμαρωμένο Βασιλιὰ Ἰωάννη!

 

http://www.youtube.com/watch?v=QyAq5lei_0Y&feature=player_embedded

 

<http://new-byzantium.blogspot.com/2009_01_05_archive.html#962393390837616635>

 

<http://3.bp.blogspot.com/_203Mqpxubsc/SkkD0MwX7tI/AAAAAAAAAGc/XnYmCBTfXgg/s1600-h/GERONTAS+IOSHF+VATOPAIDINOS.bmp>

/*

/**/

Σχετική είναι και η προφητεία του Γέροντος Ιωσήφ του Βατοπαιδινού*

/

Ιωσήφ: Με χαρά μας σας υποδεχόμαστε. Έχετε τον σεβασμό μας και τις

καλύτερες ευχές.

 

Επισκέπτης: Ευχαριστούμε, Πάτερ, που μας δεχθήκατε. Οι καιροί στην

Ρωσία, τώρα, είναι αφ΄ ενός δραματικοί, και αφ’ ετέρου πολύπλοκοι.

 

Ιωσήφ: Προσευχόμαστε ώστε οι Ρώσοι να επιστρέψουν στην φυσική τους

κατάσταση, η οποία προυπήρχε πριν την καταστροφή, γιατί έχουμε κοινές

ρίζες και η κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο λαός της Ρωσίας είναι βάρος στην καρδιά.

 

Επισκέπτης: Υπάρχουν πολλά κακά. Τα ναρκωτικά είναι μάστιγα. Το έθνος

μας παρακμάζει.

 

Ιωσήφ: Τα πράγματα βρίσκονται τώρα σε τέτοια κατάσταση παρακμής – μια

κατάσταση που είναι κοινή για όλον τον κόσμο, στην παρούσα φάση. Και

είναι επακόλουθο της συγκεκριμένης κατάστασης, αυτό το συγκεκριμένο

όριο, απ’ το οποίο θα αρχίσει η οργή του Κυρίου. Έχουμε φτάσει σε αυτό το όριο. Και τώρα θα συμβεί το ότι ο Κύριος, με το έλεός Του, τώρα θα δράσει σύμφωνα με την Δικαιοσύνη Του, και θα εκδηλώσει την οργή του, γιατί έφτασε ο καιρός για αυτό.Θα γίνει πόλεμος, και πόλεμοι, και θα ζήσουμε φοβερές δυσκολίες. Η κυριαρχία του κόσμου ανήκει τώρα στους Εβραίους, και ο σκοπός τους είναι να διαλύσουν τον Χριστιανισμό. Η οργή του Κυρίου θα είναι τέτοια που όλοι αυτοί οι κρυφοί εχθροί που έφεραν τον κόσμο σε αυτή την κατάσταση θα καταστραφούν οι ίδιοι. Είναι για αυτόν τον λόγο που η οργή του Κυρίου θα σταλεί στον κόσμο: για να τους καταστρέψει με τον ένα τρόπο ή με τον άλλο. Μα αυτό δεν θα πρέπει να μας φοβίζει, γιατί πάντα πρέπει να έχουμε ελπίδα εις τον Κύριον. Γιατί χιλιάδες, εκατομμύρια μαρτύρων, συμπεριλαμβανομένων και των Νεομαρτύρων, υπέφεραν κατά τον ίδιο τρόπο, και πρέπει να είμαστε έτοιμοι και όχι φοβισμένοι. Πρέπει να έχουμε υπομονή, προσευχή και ελπίδα στην Θεία Πρόνοια, απ’την μεριά μας. Ας προσευχηθούμε για την αναλαμπή του Χριστιανισμού μετά τον πόλεμο, μετά από ότι μας περιμένει, ώστε ο Κύριος πραγματικά να μας δώσει δύναμη να τα ξαναχτίσουμε όλα αυτά. Αλλά αυτό το κακό θα πρέπει να το αντέξουμε.

 

 

Επισκέπτης: Και πόσο σύντομα μετά από αυτό θα αναγεννηθεί η Ρωσία;

Ιωσήφ:

Όλα έχουν αρχίσει τώρα, θα γίνει τρομερή έκρηξη. Μετά από αυτήν, θα

επακολουθήσει η αναγέννηση.

 

Επισκέπτης: Πολλές εικόνες αναβλύζουν μύρο. Έχουμε μια εικόνα του

Σωτήρος, η οποία αναβλύζει αίμα.

 

Ιωσήφ: Και εδώ, στην Ελλάδα, πολλές αναβλύζουν μύρο. Το μήνυμα είναι ότι ο Σωτήρας στενοχωριέται, και η Θεοτόκος κλαίει, και ακολούθως κλαίνε μαζί της.

 

Επισκέπτης: Φέρνουν μια εικόνα πάνω στην οποία υπάρχουν σταγόνες αίμα… (sorry δεν καταλάβαινα τι έλεγε) Το πήγαν για ανάλυση και αποδείχθηκε πως ήταν πλάσμα.

 

Ιωσήφ: Αυτή είναι η αρχή των γεγονότων, πραγματικά ταλαίπωρων,

πολεμικών… Αυτοί που κρύβονται πίσω από αυτό το κακό είναι οι Εβραίοι.

Τους παρακινεί ο Διάβολος, για να το αρχίσουν αυτό… ώστε να καταστρέψουν τον καρπό της Ορθοδοξίας στην Ελλάδα και στην Ρωσία. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο εμπόδιό τους στον δρόμο για μια παγκόσμια Κυριαρχία (σημείωση μεταφραστή: να παραπέμψω σε κάτι πρωτόκολλα;) Και θα αναγκάσουν τους Τούρκους να έλθουν εδώ, στην Ελλάδα, ώστε να ξεκινήσουν την δουλειά τους. Και η Ελλάδα, παρόλο που έχει κυβέρνηση, δεν έχει, στην πραγματική, κανονική κυβέρνηση. Της λείπει η δύναμη, και η Τούρκοι θα έρθουν εδώ. Τότε θα είναι που η Ρωσία, επίσης, θα μετακινήσει τον στρατό της, ώστε να απωθήσει τους Τούρκους. Τα γεγονότα θα εξελιχθούν ως εξής:

 

Όταν η Ρωσία κινηθεί να βοηθήσει την Ελλάδα, οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ θα επιχειρήσουν να το αποτρέψουν, ώστε να μην υπάρξει ένωση, συγχώνευση , μεταξύ δύο Ορθόδοξων Εθνών. Θα κινήσουν και άλλες δυνάμεις, όπως τους Γιαπωνέζους, και άλλους. Θα γίνει τρομερή σφαγή στην περιοχή της πρώην Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Από αυτούς που θα πεθάνουν, θα είναι 600 εκατομμύρια άνθρωποι, (μάλλον εννοεί ότι τόσοι θα σφαγιαστούν στο πρώην Βυζάντιο). Το Βατικανό θα παίξει μεγάλο ρόλο, ώστε να σταματήσει τον ολοένα και μεγαλύτερο ρόλο της Ορθοδοξίας, και να σταματήσει τέτοια ένωση. Έτσι η Θεία Πρόνοια θα βρει την εκπλήρωσή της.

 

Επισκέπτης: Φυσικά. Όλες οι προυποθέσεις υπάρχουν για κάτι τέτοιο. Αλλά υπάρχει και το γεγονός ότι υπάρχει τόση αντίθεση στα ΜΜΕ. Παγκόσμιοι Ιεράρχες… (δεν διαβάζεται η συνέχεια)… Και πόσο θα κρατήσει ο Πρόεδρος αυτήν την γραμμή; Είναι καλή η γραμμή που κρατάει τώρα; (Σημείωση μεταφραστή: Λέει President, οπότε να υποθέσω ότι δεν λέει για τον τότε Σημίτη ή τον σημερινό Καραμανλή, μάλλον εννοεί τον President Putin, γιατί είναι ρώσος ο επισκέπτης…)

 

 

Ιωσήφ: Ο Θεός θα επιτρέψει την καταστροφή όλων όσων σπέρνουν όλους

αυτούς τους πειρασμούς, την πορνογραφία και τα ναρκωτικά. Και ο Κύριος θα τους τυφλώσει τα μυαλά τόσο, που θα καταστρέψουν ο ένας τον άλλο χωρίς να λάβουν την ελάχιστη ικανοποίηση από αυτό. Ο Κύριος θα επιτρέψει αυτό ακριβώς ώστε να φέρει μια κάθαρση. Όσον αφορά τον Πούτιν (γι’αυτό έλεγα για τον Πούτιν πιο πάνω), η περίοδος αυτή δεν θα διαρκέσει για πολύ, θα γίνει ένας ξαφνικός πόλεμος, και δεν είναι τριγύρω για πολύ.

*Αλλά, αφού ακολουθήσει αυτή η κάθαρση, θα γίνει φοβερή αναλαμπή της

Ορθοδοξίας, όχι μόνο στην Ρωσία, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Τόσο δυνατή αναλαμπή της Ορθοδοξίας… Ο Κύριος θα επιμηκύνει την ευλογία Του, την Χάρη Του, ακριβώς όπως και στους πρωτοχριστιανικούς αιώνες. Τότε, όταν οι άνθρωποι πήγαιναν στον Κύριο με καθαρή καρδιά. *Αυτό θα κρατήσει 3-4 δεκαετίες, τότε η δικτατορία του αντιχρίστου θα εγκατασταθεί σύντομα.

Αυτά είναι τρομερά γεγονότα τα οποία πρέπει να αντέξουμε. Ας μην μας

φοβίζουν, γιατί ο Κύριος θα διαφυλάξει τους δικούς Του. Ναι, θα

αντιμετωπίσουμε σίγουρα τρομερές δυσκολίες, πείνα και παντού διωγμούς, και πολλά άλλα, αλλά ο Κύριος δεν θα εγκαταλείψει τους δικούς του. Και αυτοί που είναι βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης (προφανώς ο γέροντας εννοεί τους ιερείς και τους επισκόπους) θα πρέπει να αναγκάσουν τους από κάτω να είναι με τον Κύριο, το περισσότερο: να υπακούουν στην προσευχή, το περισσότερο: και ο Κύριος θα διαφυλάξει τους δικούς Του. Η κατάσταση που θα επικρατήσει την κάθαρση θα είναι αυτή της τρομερής αναλαμπής. Και εμείς σαν ποιμένες, πρέπει να αποτρέψουμε τους ανθρώπους απ΄το να αμαρτάνουν όσο το δυνατόν περισσότερο, ώστε η Χάρη του Κυρίου να μην μας εγκαταλείψει όλους. Ώστε να είμαστε όσο πιο κοντά στον Κύριο γίνεται, στην μετάνοια και στην προσευχή. Τότε ο Κύριος θα μπορεί πάντα να είναι

μαζί μας, άσχετα από το πόσο δύσκολες είναι οι περιστάσεις. Ο Κύριος δεν θα μας εγκαταλήψει. Πρέπει να συγκρατούμε τους εαυτούς μας και τους δικούς μας.

 

+++

 

Αυτός ο Άγιος Κοσμάς, ο θεοφώτιστος άνθωπος, ο αγιασμένος, το αγιασμένο αυτό σκεύος του Αγίου Πνεύματος, είλθε και είπε ότι θα γίνει ένας 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος.Είπε πολλά επαλήθευσε, θα επαληθεύσουν και τα υπόλοιπα.Λοιπόν ο Άγιος Κοσμάς είπε ότι θα γίνει 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος.

Θα αραιώσουν οι άνθρωποι πάρα πολύ, θα κάνει ένας άνθρωπος μια μέρα

διαδρομή να συναντήσει άνθρωπο να τον καλέσει αδελφό του.Θα χυθεί πάρα πολύ αίμα πάνω στην Κωνσταντινούπολη. Τόσο αίμα θα χυθεί που τριών ετών δαλάλι θα πλεύσει πάνω στο αίμα.Το αίμα θα φτάσει λέει μέχρι την άβυσο, δηλαδή μέχρι τον πυθμένα της θάλασσης, εκεί.Όπως ο άγγελος, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, όταν εξέπεσε το αγγελικό τάγμα του Εωσφόρου και είπε "Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου" και σταμάτησε εκεί η κατάρευσις του αγγελικού αυτού τάγματος που κατέληξε να γίνει δαιμονικό, έτσι λέγει ο Άγιος Κοσμάς θα μιλήσει και τότε και θα σταματήσει ο πόλεμος, "Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου" και θα σταματήσει ο πόλεμος!Και η νίκη κατά την προφητεία του, θα δοθεί εις τους Έλληνες!Και λέγει ότι, το ένα τρίτο των Τούρκων θα σφαγεί, δηλαδή θα σκοτωθεί!Το ενα τρίτο, θα φύγει στα βάθη της Μικράς Ασίας!Και το άλλο τρίτο, θα γίνουν Ορθόδοξοι Χριστιανοί, διότι θα κατάγονται από ελληνικό αίμα, απο το παιδομάζωμα των Τούρκων.

Ως την ιστορία, όπως έχουμε διδαχθεί, ότι κάποτε οι Τούρκοι εκάναν

παιδομάζωμα, μαζέυαν τα παιδάκια τα μικρά και κάνανε τον καλύτερο

στρατό, τους Γενιτσάρους, που αυτά τα παιδιά σαν γενναίος στρατός,

εμάχετο με τα ελληνόπουλα τα άλλα και αυτά ήταν ελληνόπουλα, αλλά δεν

ήξεβραν ότι είχανε γονείς Ορθοδόξους και Έλληνες! Λοιπόν, απ' αυτή τη

σπορά την ελληνική, απ' αυτό το αίμα το ελληνικό και Ορθόδοξο, αυτό

είναι το ενα τρίτο των Τούρκων θα γίνουν Χριστιανοί.Και μετά, υπάρχει

κοιμόμενος στρατηγός, ονόματι Ιωάννης, ο οποίος τότε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ θα υποδείξει εις τους Χριστιανούς ότι, αυτός θα βασιλεύσει τώρα, θα τους υποδείξει με το δάχτυλό του τον τόπο και θα τον καλέσουν να ηγηθεί και να βασιλεύσει εις τον ελληνικό και ορθόδοξο λαό και θα γίνει αυτό!

 

Πρίν απο χρόνια, εις το Άγιον Όρος, ήταν ένας Αρχιερεύς ονόματι

Ιερόθεος, αυτός ήρθε απο την Μικρά Ασία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον έβαλε στο Άγιον Όρος να κάμνει χειροτονίες, μνημόσυνα, λειτουργείες και λοιπά. Ήτανε ένας Άγιος αρχιερέας, στον τύπο του Αγίου Νικολάου.Απο αυτόν τον Άγιον αρχιερέα, αξιώθηκα της ιεροσύνης. Απο την Μικρά Ασία, ευλογημένος άνθρωπος του Θεού.Ένα θα σας πω, αγρυπνίες που κάμναμε, 15 ώρες αγρυπνία. Αυτός ο άνθρωπος, ογδοηκοντούτης γέρωον, δεν εκάθητο καθόλου στο κάθισμα.Απο τον θρόνο κατέβαινε στο στασίδι, πάλι όρθιος και στην λειτουργία, 3 ώρες που ακολουθούσε μετά την πολύωρη ακολουθία του όρθρου, όρθιος, του βάζαμε μια καρέκλα να καθήσει και δεν ήθελε, λέει, ακόμη η Παναγία μας δεν με κούρασε και ας έτρεμε όλος απο την κούραση.

Αυτός ο Άγιος αρχιερέας αυτός μας είπε, αυτός είδε τον κοιμώμενο αυτόν στρατηγό Ιωάννη, που θα αναστηθεί όταν θα γίνει ο 3ος μεγάλος αυτός Παγκόσμιος Πόλεμος! Τον είδε! Διότι χείλη αρχιερέως και ιερέως ου ψεύδονται.

Λοιπόν, μας είπε την αλήθεια και τον ρωτήσαμε διότι ζούσε τότε και ο

μακαριστός μου και Άγιος Γέροντας μου και όλοι μαζί συνοδεία τον είχαμε πάρει στο εκκλησάκι μας και εκεί καθήσαμε και του κάμναμε τις ερωτήσεις και μας τα έλεγε, τα ακούσαμε με τα αυτιά μας. Λέει, υπάρχει αυτός ο κοιμώμενος Βασιλεύς και θα αναστηθεί. Του λέμε πότε Γέροντα, πότε Άγιε αρχιερέα του Θεού; Λέει όταν θα γίνει ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος. Επίσης μας είπε, ότι το δεξί του χέρι είναι στην λαβή του σπαθιού, το οποίο σπαθί είναι μες στη θήκη και μας έλεγε όταν το σπαθί θα βγεί απο την θήκη του, τότε θα γίνει ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος. Εμείς με την περιέργια μας του λέμε, σεβασμιότατε πόσο είναι το σπαθί μέσα στη θήκη; Ολίγοι, ολίγοι πόντοι εναπέμειναν για να βγεί, λέει! Και όταν το 55', έγιναν εκείνοι οι βανδαλισμοί επάνω στην Κωνσταντηνούπολη και οι Τούρκοι εκάνανε τόσες ασχήμιες, στούς αρχιερείς και ιερείς και εκκλησίες και στα μαγαζιά των ορθοδόξων Ελλήνων, τότε εγώ ήμουνα στο ασκητήρι των Αγίων

Αναργύρων και βλέπω τον αρχιερέα έξω απο το ασκητήρι, ασκεπή,

στενοχωρημένον, αναμμένον, ιδρωμένον και τρέχω έξω και του λέγω,

Σεβασμιώτατε περάστε μέσα να σας δώσω ένα ποτήρι νερό, γιατί είστε έτσι;

Και μου λέει, παιδί μου, λέει, διάκο, μου λέει, ξέρεις μήπως είναι τώρα, λέει, που θα γίνει ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος, λέει, γιατί αυτοί οι βανδαλισμοί, μήπως είναι η αρχή του πολέμου;

Και φοβόμουν μην γίνει η Δευτέρα Παρουσία και αναστηθεί ο Βασιλεύς και λοιπά. Και δεν ήταν βέβαια εκείνη, δεν ήρθε ακόμη η ώρα, αλλά υπέθεσε ο άνθρωπος, γιατί γινόντουσαν εκείνα πάνω στην Κωνσταντινούπολη. Και εν συνεχεία λέγει ότι: Αφού βασιλεύσει αυτός ο Άγιος Βασιλεύς, τότε αυτός θα ζήσει 33 χρόνια. Η ζωή αυτών τω χρόνων, θα είναι μια ζωή παραδεισένια πάνω στη γή και απο απόψεως αγαθών και απο απόψεως πίστεως..................................................

 

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Text&widgetId=Text29&action=editWidget&sectionId=main>

 

Προφητείες Λέοντος Σοφού

 

<http://new-byzantium.blogspot.com/2009_01_06_archive.html#6664343554730678336>

 

 

<http://3.bp.blogspot.com/_203Mqpxubsc/ScVfwjQ54CI/AAAAAAAAABA/kg3Ba_HtytU/s1600-h/agia+sofia3.jpg>

 

/

Ερευνητής :

 

/

Ο Λέοντας είχε μια έντονη θρησκευτική ευλάβεια, κάτι που αποδεικνύεται κι από το ζήλο του και από τους ύμνους που έγραψε. Από την θέση στην οποία βρισκότανε, είχε σίγουρα πρόσβαση σε πολλούς φωτισμένους γέροντες της εποχής του αλλά και σε πολλά κείμενα τα οποία ίσως άλλα σώζονται σήμερα, και ίσως άλλα όχι. Επί της ουσίας όμως, αυτό που προσωπικά πιστεύω είναι ότι ο Λέοντας ο Σοφός, κάθισε και συγκέντρωσε διάφορες πηγές και συνέταξε τις Προφητείες. Γι' αυτό ίσως και βλέπουμε και πολλές ομοιότητες στις Προφητείες του Λέοντος με άλλες προφητείες άλλων Αγίων Πατέρων. Για να καταλήξω: νομίζω ότι το κείμενο του Λέοντος του Σοφού, με την ονομασία Προφητείες, θα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε ακριβώς όπως είναι:

Ως μία συλλογή πιθανών προφητειών Αγίων Πατέρων της εποχής του

Αυτοκράτορα Λέοντα, ο οποίος με τη Σοφία του (εξ' ου και το προσωνύμιο που του δόθηκε από την Εκκλησία: Σοφός) συγκέντρωσε, αξιολόγησε και κατέγραψε όλα όσα πρόκειται να γίνουν./

/

*/Έτσι αναφέρει :

 

/*

 

Κήρυξ αφανής τρις ανακράξει μέγα

Άπιτε σπουδή προς δυσμάς επταλόφου

Ος κατοικεί εν υγρώ τόπω διά το καυστικόν

Κατοικών εν τω άκρω της βυζαντίδος από της δυτικής της πόλεως πύλης

πλησίον του *σίγματος*

Κατοικών εν τη τεραπύλω επί το ψυχρότερον μέρος Του σίγματος και εν τω νοτιαίω μέρει της θαλάσσης

Και εν τόπω ασήμω και βορβορώδει

<http://4.bp.blogspot.com/_203Mqpxubsc/SbWYArXq1-I/AAAAAAAAAA4/3xesbIlADu4/s1600-h/panoramio.jpg>

 

Εδώ θα δείτε τον χάρτη με την ακριβή τοποθεσία του *Σίγματος*, περιοχής μέσα στην Κωνσταντινούπολη!

<http://3.bp.blogspot.com/_203Mqpxubsc/SseOl53SwkI/AAAAAAAAALI/rYhLQobmhfQ/s1600-h/sigma+mape+google.jpg>

 

maps -google

<http://maps.google.com/maps?f=q&source=s_q&hl=el&geocode=&q=sigma,+instabul&jsv=149f&sll=41.031618,28.976784&sspn=0.013856,0.038452&ie=UTF8&latlng=41008572,28922574,10366165378192700150&ei=mZW1ScD5JqaeoQPX5rn5Bw&sig2=r760PDo_Pkdv9YZkcfLddA&cd=5>

 

 

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Text&widgetId=Text27&action=editWidget&sectionId=main>

 

 

ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ - ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΡΥΠΤΟΧΡΙΤΙΑΝΟΙ

 

ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΡΥΠΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ( ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ) ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ ..

<http://new-byzantium.blogspot.com/2009_01_08_archive.html#6749080029111146267>

 

 

<http://3.bp.blogspot.com/_203Mqpxubsc/SbRmAvVOOzI/AAAAAAAAAAc/ePcocYmS7CQ/s1600-h/agia+sofia2.jpg>

 

*

Η διήγηση πού ακολουθεί περιγράφει την επίσκεψη ενός καθηγητού του

Πανεπιστημίου στήν Κωνσταντινούπολη μέσα στη δεκαετία του 70.*

Εκεί είχε φίλους δύο Τούρκους καθηγητές του Πανεπιστημίου της Κων/πολης.

Σε συζήτηση πού είχε μαζί τους για τα επερχόμενα ήρθε και το θέμα της

επανάκτησης της Πόλης.

Τότε οι Τούρκοι καθηγητές (που απ΄τη συνέχεια φαίνεται ότι ήταν

κρυπτοχριστιανοί) του είπαν: " Θέλεις να σε πάμε να δείς κάτι μοναδικό, με την προΰπόθεση ότι θα σου δέσουμε τα μάτια καθ΄όλη την διαδρομή, ώστε να μήν μπορείς να εντοπίσεις το μέρος. Γιατί αυτό που θα αντικρύσεις, αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό. Εκείνος δέχτηκε καί ξεκίνησαν με ένα τζίπ, αυτός με δεμένα τα μάτια, αλλά από την ώρα πού έκαναν να φτάσουν στόν προορισμό τους, υπολόγισε πώς πρέπει νά ήταν περί τά 10 χιλιόμετρα έξω απ΄την Κων/πολη. Τόν κατέβασαν με δεμένα μάτια καί τον οδήγησαν σε ένα μέρος πού απ΄την υγρασία κατάλαβε ότι ήταν σπήλαιο.

 

Προχώρησαν αρκετά μέσα στο σπήλαιο και όταν έφθασαν σε μια εσωτερική

στοά του σπηλαίου του άνοιξαν τα μάτια. Αυτό που αντίκρυσε υπερέβαινε

ό,τι μπορούσε να είχε πρίν φανταστεί! Η στοά ήταν αρκετά μεγάλη και σε κάποιο σημείο υπήρχε ένας ανοικτός τάφος χωρίς κανένα διακριτικό. Μέσα στόν τάφο είδε ένα άνδρα ντυμένο με ρούχα βασιλικά της Ρωμαΐκής

αυτοκρατορίας, διέκρινε δύο πορφυρούς σταυρούς στούς ώμους, αλλά το

συγκλονιστικό ήταν ότι ο άνδρας αυτός ήταν σαν ζωντανός που κοιμάται,

είχε δηλαδή ροδαλό χρώμα σαν ζωντανός. Έφερε πλήρη πολεμική εξάρτιση της εποχής και είχε το χέρι του στο ξίφος το οποίο ήταν βγαλμένο σχεδόν όλο απέμεναν δε λίγα εκατοστά για να αποσπαστεί από τή θήκη του. καί ενώ παρατηρούσε άναυδος, οι φίλοι του του είπαν: "Αυτός είναι ο δούξ Ιωάννης Βατάτζης, βασιλεύς της Νίκαιας, αυτός θα ηγηθεί του γένους των Ρωμιών.

Το μυστικό αυτό μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, σέ κάποιους έμπιστους

και η παράδοση λέει ότι όταν θα βγεί το σπαθί του τελείως απ΄το θηκάρι, οι Έλληνες θα πάρουν πίσω ότι έχασαν τότε. Καί είναι γεγονός, το έχουμε παρατηρήσει ότι το ξίφος μετακινέιται κατα ενα-δύο χιλιοστα την πενταετία"(;δεν είναι βέβαιο το διάστημα).

Τού έδεσαν τα μάτια πάλι και επέστρεψαν. Φίλος φίλου του καθηγητού και αυτόπτου μάρτυρος, το έχει διηγηθεί γύρω στο 1992 απ'ευθείας σε αδελφικό μου φίλο, γιατρό, αναπληρ.διευθυντή κλινικής, πιστό και σοβαρό άνθρωπο, ο οποίος μου το μετέφερε. Τότε είμασταν πολύ δίσπιστοι. Μάλιστα εγώ το είπα στόν γέροντά μου που είναι δυσκολόπιστος σ΄αυτά και έχει διάκριση και το άκουσε με προσοχή. "Γιατί όχι;"τον άκουσα έκπληκτος να μου λέει,"το κρατάμε στην καρδιά μας αφού είναι προσδοκία μας και εφ΄όσον οι άγιοί μας έχουν πεί ότι θα γίνουν αυτά, δεν ψεύδονται". Ναί αλλά είναι ο Βατάτζης ο αγαθός βασιλεύς και θα αναστηθεί; τον ρώτησα. "Πολύ πιθανόν"μου απήντησε. Ξέροντας τον γέροντά μου κι εγώ κι ο φίλος μου θεωρήσαμε την απάντησή του σαν απόλυτη επιβεβαίωση. Παρ΄όλα αυτά είμασταν ακόμα επιφυλακτικοί.

Πολύ αργότερα το διασταυρώσαμε με ένα βίντεο όπου μιλάει ο γέρων Εφραίμ, κτήτωρ πολλών μοναστηριών στην Αμερική και λέει πώς στό Αγ. Όρος είχε γνωρίσει έναν άγιο αρχιερέα τον Μηλιτουπόλεως Ιερόθεο που ζούσε τότε μονάζοντας στο αγ. Όρος και του είχε διηγηθεί ότι σε επισκεψή του το 1952 στην Κων/πολη είχε δει (κάτω απο ποιές συνθήκες δεν ξέρω) ακριβώς τα ίδια που περιγράψω πιό πάνω. Μάλιστα έλεγε "στον γ. Εφραίμ ότι "...λίγα εκατοστά παιδάκι μου είχε για να βγεί το σπαθί απ΄το θηκάρι του...". Του το διηγήθηκε το 1955 και φοβόταν (με την εκδίωξη των Ελλήνων απ΄την Πόλη) μήπως είχε έρθει η ώρα του μεγάλου πολέμου. Στό βίντεο αυτό ο γέρων Εφραίμ τονίζει:"...και χείλη αγίου αρχιερερέως ού ψεύδονται..."

 

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Text&widgetId=Text26&action=editWidget&sectionId=main>

 

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 

https://mail.google.com/mail/?ui=2&ik=a8131ed7d8&view=att&th=12a004c29d25598a&attid=0.1&disp=inline&realattid=f_gbzagamc0&zw

 

https://mail.google.com/mail/?ui=2&ik=a8131ed7d8&view=att&th=12a004c29d25598a&attid=0.2&disp=inline&realattid=f_gbzahkm51&zw

 

ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΕΙΣ ΕΛΛΑΣ

 

(Εμμανουήλ Πρωτοψάλτης, Η άλωσις της Κων/πολις και τα εξ αυτής

διδάγματα, Εκπαιδευτική Έρευνα, 1979)

 

Παραμένει πάντοτε πρόβλημα δια τον ιστορικόν του Νεωτέρου Ελληνισμού:

ποια είναι η τύχη της Μεγάλης Ιδέας των Ελλήνων;

Μετά την μικρασιατικήν καταστροφήν το έθνος μας ευρεθέν προ τεραστίων

ηθικών και πρακτικών προβλημάτων εισήλθεν εις περίοδον οξυτάτης κρίσεως.

Αλλά ήντλησε δυνάμεις από τον εαυτόν του κυρίως, επανεύρε την

αυτοπεποίθησιν και τον νέον προσανατολισμόν του και ηθέλησε να

διαμορφώση το νέον εθνικόν του ιδεώδες επί τη βάσει των πραγματικών

συνθηκών, αι οποίαι επεκράτουν εντός και εκτός των ορίων του ελληνικού κράτους.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ηθέλησε να θεμελιώση επί νέων βάσεων το προς

Ανατολάς ιδεώδες, διο και προέβη μετά του Κεμάλ Ατατούρκ εις τον

ιστορικόν συμβιβασμόν του 1930, ο οποίος έθεσε τας βάσεις μακροχρονίου ελληνοτουρκικής φιλίας και συνεργασίας.

 

Αλλ' οι Τούρκοι παρεβίασαν τας τολμηράς εκείνας πολιτικάς συμφωνίας,

εξώντωσαν τον ελληνισμόν της Κων/πόλεως, της Ίμβρου και της Τενέδου

σχεδόν ολοσχερώς, εισέβαλον και ωργίασαν και κατέχουν εισέτι δια των

στρατευμάτων των μέγα τμήμα της ελληνικής κυπριακής γης και με

απαραδειγμάτιστον θρασύτητα ζητούν να καταπατήσουν εις το Αιγαίον

αρχιπέλαγος προαιώνια ελληνικά δίκαια. Εμφανίζονται δηλ. άπιστοι και

άπληστοι όπως ο πρόγονός τους Μωάμεθ ο Β' ο κατακτητής.

Υπό τας συνθήκας αυτάς, πώς διαμορφώνονται τα εθνικά μας ιδεώδη;

Ποιον είναι τώρα το νέον εθνικόν ιδεώδες των Ελλήνων, τι διδάσκομεν

τώρα, τι θα διδάξωμεν εις τους νέους της Ελλάδας ως εθνικά ιδεώδη; (.....)

Τώρα πλέον για τον δικέφαλον αετόν για τον μαρμαρωμένο βασιλιά δεν

ακούεται ούτε φωνή, ούτε λαλιά. Κάποτε εις ώρας νοσταλγικών

περιπλανήσεων προς το παρελθόν, ένα γλυκόπικρον κύμα ανεβαίνει και

πλημμυρίζει το στήθος μας και ολίγα θερμά δάκρυα υγραίνουν τα μάτια μας εις την ανάμνησιν των πεσμένων ιδεών και των χαμένων πατρίδων, εις την ανάμνησιν της μεγάλης καμπύλης, την οποίαν διήνυσε το έθνος μας από του 1453 και εξής.

Εκ των υστέρων θλιβόμεθα δια την εσωτερικήν μας διχόνοιαν, χωρίς όμως

και να την εγκαταλείπωμεν, θλιβόμεθα δια τα πολιτικά μας σφάλματα που

μας ωδήγησαν επανειλημμένως εισ την καταστροφήν, αλλά δεν διδασκόμεθα

από τα πορίσματα της Εθνικής Ιστορίας.

 

*Πού βαδίζεις Ελλάς;*

 

Απέθανε λοιπόν πράγματι, η Μεγάλη Ιδέα του Ελληνισμού μαζί με την

Μικρασιατικήν Καταστροφήν του 1922, την τελευταίαν εκ των μεγάλων

εθνικών συμφορών, ή ζη πάντοτε εις τας βαθυτέρας πτυχάς των ελληνικών

καρδιών ως συναίσθημα, ως νόστος, ως θρύλος, ως όνειρον, ως ποίησις;

Ό,τι ζη εις τον νου μας και εις τας καρδίας μας ως ιδέα και ως

συναίσθημα, δεν απέθανε ποτέ.

Το δε μέλλον του Ελληνισμού και του όλου κόσμου ευρίσκεται εις τας

χείρας του παντοδύναμου Θεού (.....).

Διότι εν τελευταία αναλύσει η Θεία Πρόνοια συντάσσει το σχέδιον της

Ιστορίας.-

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Text&widgetId=Text26&action=editWidget>

 

 

ΒΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

*Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κορυτσάς κυρός Ευλόγιος. (+ 21-04-1961).

(Εκκλησία της Αλβανίας).*

 

Ο Ευλόγιος Κουρίλας γεννήθηκε στη Ζήτσιστα της Κορυτσάς το 1880.

 

Σε νεαρή ηλικία εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Φιλοθέου στο Άγιον Όρος.

Στις 11 Απριλίου 1937 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Κορυτσάς.

 

Ο Ευλόγιος Κουρίλας υπήρξε μια από τις σημαντικές φυσιογνωμίες του

νεώτερου αθωνικού μοναχισμού.

 

Σπούδασε στην Αθωνιάδα, τη Μεγάλη του Γένους Σχολή και το Πανεπιστήμιο Αθηνών Θεολογία και Φιλοσοφία. Σε νεαρή ηλικία πήγε στο Άγιον Όρος και εκάρη μοναχός στη Μονή Φιλοθέου. Αργότερα πήγε στη συνοδεία της μονής Μεγίστης Λαύρας.

 

Το 1935 ανεκηρύχθη διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου

Αθηνών και δίδαξε νεώτερη ιστορία στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και αργότερα πάλι στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

 

Επί σειρά ετών είχε την ευκαιρία να μελετήσει τα χειρόγραφα των

βιβλιοθηκών του Αγίου Όρους, των Μετεώρων, της Πάτμου και των Αθηνών. Η έρευνά του απέδωσε πολλά πρωτότυπα συγγράμματα και μελέτες που εξέδωσε ο ίδιος σε βιβλία και δημοσίευσε σε περιοδικά. Σημαντικό μέρος των έργων του αφορά στο Άγιον Όρος.

 

Εκοιμήθη στη Στρατονίκη Χαλκιδικής στις 21 Απριλίου 1961.

 

 

<http://4.bp.blogspot.com/_203Mqpxubsc/SseZZteIqzI/AAAAAAAAALY/2xtVW-Dj5Zk/s1600-h/nikos+BEHS.jpg>

 

*Ο Νίκος Βέης* ήταν βυζαντινολόγος και νεοελληνιστής, καθηγητής

Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκός.

Γεννήθηκε το 1883 στην Τρίπολη Αρκαδίας. Ο πατέρας του Αθανάσιος Βέης, ήταν καθηγητής στην Τρίπολη. Σε ηλικία εννέα χρονών έχασε τον πατέρα του. Αργότερα με την οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε Φιλολογία.

Σε ηλικία μόλις δεκαοκτώ ετών εργάστηκε στο Τμήμα Χειρογράφων της

Εθνικής Βιβλιοθήκης και ασχολήθηκε με την παλαιογραφία, την κωδικολογία και την περιγραφή των κωδίκων.

Από τότε άρχισε να δημοσιεύει άρθρα για τις βυζαντινές και νεοελληνικές σπουδές στα περιοδικά «Νουμάς

<http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%AC%CF%82_%28%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C%29>»

 

και «Παναθήναια».

" Ασχολήθηκε επίσης με τη δημώδη ποίηση, τη σιγιλλογραφία, με καταλόγους και περιγραφές χειρογράφων και επιγραφών. Δημοσίευσε μελέτες για επιγραφές, χειρόγραφα και κώδικες μοναστηριών, για λαϊκές παραδόσεις και λαογραφικά θέματα. "

Το 1908 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Από το 1908 ως το 1910 ασχολήθηκε με την κωδικοποίηση χειρογράφων και κοδίκων των μονών των Μετεώρων

<http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%AD%CF%89%CF%81%CE%B1>.

Εκείνη την εποχή, επηρεασμένος από το αγροτικό ζήτημα και εμφορούμενος από σοσιαλιστικές ιδέες, έθεσε υποψηφιότητα για βουλευτής Καρδίτσας-Τρικάλων-Καλαμπάκας, αλλά δεν εξελέγη. Το 1911 εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο

<http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CE%BD%CE%BF>,

όπου παρέμεινε συνολικά 14 χρόνια και όπου δίδαξε Βυζαντινή και

Μεσαιωνική Ελληνική Φιλολογία. Εκεί γνώρισε και τον Αλέξανδρο Σβώλο

<http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%A3%CE%B2%CF%8E%CE%BB%CE%BF%CF%82>,

 

με τον οποίο έγινε στενός φίλος.

Πριν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εξέδωσε το περιοδικό

«Βyzantinische-Νeugriechische Jahrbucher», με το οποίο ασχολήθηκε μέχρι το 1925. Εκείνη τη χρονιά εξελέγη καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών στην έδρα της «Μεσαιωνικής και Νεωτέρας Ελληνικής Φιλολογίας» και επέστρεψε στην Αθήνα.

Κατά τη δικτατορία Μεταξά, αρνήθηκε να δεχθεί ως συναδέλφους συνεργάτες του καθεστώτος, με αποτέλεσμα να απομακρυνθεί από το Πανεπιστήμιο. Όταν ξέσπασε ο πόεμος του 1940, έφυγε για το μέτωπο της Βορείου Ηπείρου.

Έμεινε στην περιοχή του Αργυροκάστρου

<http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B3%CF%85%CF%81%CF%8C%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF>,

 

όπου επιτέλεσε σημαντικό έργο για τη διάσωση της ελληνικής κληρονομιάς, εντοπίζοντας, μελετώντας και περιγράφοντας ελληνικές επιγραφές και χειρόγραφα της μητρόπολης Αργυροκάστρου και μοναστηριών της Βορείου Ηπείρου.

Ανακηρύχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών

<http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BA%CE%B1%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%AF%CE%B1_%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CF%8E%CE%BD>το

 

1943. Εντάχθηκε στο ΕΑΜ. Μετά την απελευθέρωση ασχολήθηκε με την

πολιτική, αλλά το 1946 επαύθη οριστικά από το Πανεπιστήμιο, λόγω της

πολιτικής του δράσης. Το 1950 ήταν υποψήφιος του Σοσιαλιστικού κόμματος ΕΛΔ του Αλέξανδρου Σβώλου και εξελέγη βουλευτής Αθηνών.

Πέθανε στην Αθήνα το 1958.

 

 

 

 

<http://2.bp.blogspot.com/_203Mqpxubsc/SkkYKdnRxlI/AAAAAAAAAHM/dQXuElIDFkM/s1600-h/OSTROGORSKY2.jpg>

 

*Ο Γεώργιος Οστρογκόρσκι* είναι ένας από τους γνωστότερους

βυζαντινολόγους τους 20ου αιώνα. Ρώσος στην καταγωγή γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη το 1902. Μετά τα πρώτα βήματα στο χώρο των κλασικών σπουδών Λ.στην Πετρούπολη μετέβη για μετεκπαίδευση στη Χαϊδελβέργη το 1921. το θέμα της διδακτορικής του διατριβή ς εκεί ήταν πάνω στη φορολόγηση της κοινοτικής γης στο Βυζάντιο κατά τον 10ο αιώνα. Δίδαξε ως υφηγητής στο πανεπιστήμιο του Μπρεσλάου το διάστημα 1928-1933. Από το 1933 δίδαξε ως ο τακτικός καθηγητής της έδρας των Βυζαντινών Σπουδών του πανεπιστημίου του Βελιγραδίου. Εκεί το 1940 δημοσίευσε το γνωστότερο από τα έργα του, την Ιστορία του Βυζαντινού κράτους. Το 1948 ανέλαβε τη διεύθυνση του Βυζαντινολογικού Ινστιτούτου της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών.

Δημοσίευσε πάνω από 200 μελέτες σε διάφορα περιοδικά βυζαντινολογίας.

Για την προσφορά του τιμήθηκε από πολλές Ακαδημίες και πανεπιστήμια της Ευρώπης, μεταξύ αυτών υπήρξε ξένος εταίρος της Ακαδημίας Αθηνών. Πέθανε στο Βελιγράδι το 1976. θεωρείται ως ο τελευταίος εκπρόσωπος της σειράς των Ρώσων Βυζαντινολόγων του 19ου-20ου αιώνα.

 

<http://3.bp.blogspot.com/_203Mqpxubsc/SkkVysgFARI/AAAAAAAAAHE/p6G2hSfO1oU/s1600-h/OSTROGORSKY.jpg>

Είναι περιττό να υπογραμμίσουμε την αξία της Ιστορίας του Βυζαντινού

Κράτους αείμνηστου *Γεωργίου Ostrogorsky*, που θεωρείται πια έργο

κλασικό. Οι πολλαπλές εκδόσεις του πρωτότυπου γερμανικού κειμένου και η μετάφρασή του σε πολλές γλώσσες μαρτυρούν, τη γενική αναγνώρισή του.

Μπορεί κανείς να ισχυρισθεί χωρίς υπερβολή ότιτο βιβλίο αυτό συντρόφευσε ως βασικό βοήθημα στις σπουδές και στις μελέτες τους όλους τους βυζαντινολόγους μετά τον πόλεμο και έτσι επηρέασε όσο κανένα άλλο τη διεθνήέρευνα για την ιστορία του Βυζαντίου στα τελευταία σαράντα χρόνια.

Ήταν καιρός ναγίνει προσιτό και στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό, τους

φοιτητές και τους ερευνητές.

 

<http://2.bp.blogspot.com/_203Mqpxubsc/SkkS-TURArI/AAAAAAAAAG8/DMhSqNpMm3U/s1600-h/LAMPROS+SPYRIDON.jpg>

 

*Ο Σπυρίδων Λάμπρος* (1851-1919) ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδος και

ιστορικός.

Γεννήθηκε το 1851 στην Κέρκυρα και ήταν γιός του νομισματολόγου Παύλου Λάμπρου. Σπούδασε ιστορία στην Λειψία, στο Παρίσι, στο Βερολίνο, στο Λονδίνο και στην Βιέννη και ήταν μαθητής του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου. Το 1890 έγινε καθηγητής της Ελληνικής ιστορίας και της Παλαιογραφίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών ενώ διετέλεσε πρύτανης του πανεπιστημίου (1893-1894, 1912-1913). Από το 1903 εξέδιδε το περιοδικό «Νέος Ελληνομνήμων», που καθιερώθηκε διεθνώς ως σημείο αναφοράς για τη Μεσαιωνική και νεώτερη Ελληνική ιστορία. Το 1916 διορίστηκε απο τον Βασιλιά πρωθυπουργός, αξίωμα στο οποίο παρέμεινε μεχρι το 1917. Με την επάνοδο του Βενιζέλου εξορίστηκε στην Ύδρα και στην Σκόπελο ενώ δημεύτηκε και η περιουσία του.

Απεβίωσε στην Σκόπελο το 1919 λόγω κακουχιών. Κόρη του ήταν η Λίνα Τσαλδάρη.

 

<http://4.bp.blogspot.com/_203Mqpxubsc/SkkMGU6LTrI/AAAAAAAAAGk/UnwRrm5PTuE/s1600-h/POLITIS.NIKOLAOS.gif>

 

*Ο Νικόλαος Πολίτης* (Καλαμάτα 1852 - Αθήνα 1921) ήταν Έλληνας

λαογράφος, καθηγητής του Πανεπιστήμίου Αθηνών

 

Μεγάλωσε στην Καλαμάτα, όπου και τελείωσε το σχολείο. Από τα μαθητικά

του χρόνια είχε αναπτύξει ενδιαφέρον για την παραδοσιακή ζωή και,

μαθητής γυμνασίου ακόμα, άρχισε να δημοσιεύει λαογραφικές μελέτες σε

περιοδικά, όπως η Ευτέρπη και η Πανδώρα. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο

Αθηνών φιλολογία (1868-1972) και νομικά (1874-1875) και το 1870 έγινε

μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» εξέδωσε από κοινού με τον

Σπυρίδων Λάμπρο τα Νεοελληνικά Ανάλεκτα Παρνασσού. Το 1871 βραβεύτηκε για τη μελέτη του Νεοελληνική Μυθολογία. Στο διάστημα 1876-1880 παρακολούθησε σπουδές στο Μόναχο, όπου συνδέθηκε φιλικά με τον βυζαντινολόγο Καρλ Κρουμπάχερ.

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάστηκε αρχικά στη Βιβλιοθήκη της Βουλής και από το 1884 κατέλαβε θέσεις στο Υπουργείο Παιδείας, αρχικά ως Τμηματάρχης Μέσης Εκπαίδευσης και έπειτα Γενικός Διευθυντής. Εισηγήθηκε μάλιστα τη διδασκαλία της δημοτικής στα σχολεία. Το 1890 έγινε καθηγητής Μυθολογίας και Ελληνικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου διατέλεσε και πρύτανης.

Στο διάστημα 1889-1890 ήταν συνδιευθυντής του περιοδικού Εστία, μαζί με τον Γεώργιο Δροσίνη. Το 1908 ίδρυσε την Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία (ο ίδιος είχε εισηγηθεί τον όρο «λαογραφία» ως αντίστοιχο των ευρωπαϊκών όρων Folklore και Volkskunde), το 1909 ξεκίνησε την έκδοση του περιοδικού Λαογραφία και το 1918 ίδρυσε το Λαογραφικό Αρχείο.

Ο Πολίτης συστηματοποίησε το έργο της λαογραφίας, ώστε να καλύπτει όλο το φάσμα των εκδηλώσεων του παραδοσιακού βίου: μνημεία λόγου (τραγούδια, παροιμίες, ευχές, διηγήσεις κ.α.), κοινωνική οργάνωση, καθημερινή ζωή (ενδυμασία, τροφή, κατοικία), επαγγελματικό βίο (γεωργικό, ποιμενικό, ναυτικό), θρησκευτιή ζωή, δίκαιο, λαϊκή φιλοσοφία και ιατρική, μαγεία και δεισιδαιμονικές συνήθειες, λαϊκή τέχνη, χορός και μουσική. Η ενθάρρυνση της μελέτης της παραδοσιακής ζωής αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τη θεματική και την τεχνοτροπία τών ποιητών της Γενιάς του 1880 και τών εκπροσώπων της ηθογραφικής πεζογραφίας.

<http://2.bp.blogspot.com/_203Mqpxubsc/SkkNc3sXwQI/AAAAAAAAAGs/VYmfeuw74dA/s1600-h/VASILIEV.jpg>

 

Ιστορία της βυζαντινής αυτοκρατορίας 324-1453[ISBN: 960-400-384-4]

Συγγραφέας: Vasiliev, A. A. Εκδόσεις: Πελεκάνος

 

<http://3.bp.blogspot.com/_203Mqpxubsc/SkkQegU9j3I/AAAAAAAAAG0/mKgou5KzfB8/s1600-h/karl+krumbacher.jpg>

 

*Κarl Krumbacher *

 

Γεννήθηκε στο Κούρναχ της Βαυαρίας, και σπούδασε στα πανεπιστήμια του

Μονάχου και της Λειψίας, και κράτησε το αξίωμα του καθηγητή της

μεσαιωνικής και νεοελληνικής γλώσσας και φιλολογίας από το 1897 μέχρι το θάνατό του.

Το σπουδαιότερό του έργο είναι η Ιστορία της Βυζαντινής Λογοτεχνίας

(Geschichte der byzantinischen Literatur von Justinian bis zum Ende des Ostroemischen Reiches), μία δεύτερη έκδοση του οποίου δημοσιεύτηκε το 1897, με τη συνεργασία του Άλμπερτ Έρχαρτ (απόσπασμα για θεολογία) και του Χάινριχ Γκέλτσερ (γενική σκιαγράφηση της βυζαντινής ιστορίας, 395-1453 μ.Χ.). Η αξία του έργου επαυξάνεται ιδιαίτερα από τις εκτενείς βιβλιογραφίες που εμπεριέχονται στο σώμα του έργου και σε ειδικό παράρτημα.

Ο Κρουμπάχερ ίδρυσε επίσης το περιοδικό Byzantinische Zeitschrift (1892) και το Byzantinisches Archiv (1898). Ταξίδεψε αρκετά και τα αποτελέσματα ενός ταξιδιού στην Ελλάδα παρουσιάστηκαν στο Ελληνικό ταξίδι του (Griechische Reise (1886)). Άλλα έργα του είναι: το Casio (1897), πραγματεία σε βυζαντινή ποιήτρια του 9ου αι. μ.Χ., μαζί με τα

σπαράγματα· Μιχαήλ Γλυκάς (Michael Glykas (1894))· Η ελληνική λογοτεχνία του Μεσαίωνα (Die griechische Litteratur das Mittelalters) στο Die Kultur der Gegenwart του Paul Hinneberg, i. 8 (1905); Το πρόβλημα της νεοελληνικής καθαρεύουσας (Das Problem der neugriechischen Schriftsprache (1902)), στο οποίο αντιτάσσεται στις προσπάθειες των καθαρολόγων για εισαγωγή του κλασικού ύφους στη σύχρονη ελληνική λογοτεχνία· τέλος, Δημοφιλείς εκθέσεις (Populäre Aufsätze (1900)).

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Text&widgetId=Text28&action=editWidget&sectionId=main>

 

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Image&widgetId=Image34&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

1

1

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Image&widgetId=Image35&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

3

3

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Image&widgetId=Image33&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

2

2

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Image&widgetId=Image36&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

 

«Ἂν ὁ πόλεμος πιαστῆ ἀπὸ κάτω, λίγα θὰ πάθετε· ἂν πιαστῆ ἀπὸ πάνω,   θὰ καταστραφῆτε».

 

«Ἂν ὁ πόλεμος πιαστῆ ἀπὸ κάτω, λίγα θὰ πάθετε· ἂν πιαστῆ ἀπὸ πάνω, θὰ

καταστραφῆτε».

<http://users.uoa.gr/%7Enektar/orthodoxy/tributes/patrokosmas/profhteiai.htm>

 

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ΑΙΤΩΛΟΣ - ΔΥΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ : ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ,

ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ 'Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Image&widgetId=Image39&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

 

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Image&widgetId=Image31&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

 

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Image&widgetId=Image30&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

+

 

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Followers&widgetId=Followers1&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΒΑΤΑΤΖΗ

 

ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΒΑΤΑΤΖΗ

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Image&widgetId=Image37&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

 

 

 

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ & ΜΕΛΕΤΕΣ

 

/

*-1-

 

 

Ένθα και τω χρεών ελειτούργησε Τρίτη καλανδών Νοεμβρίου, εξήκοντα και

δύο, ως οι τα περί αυτού ακριβέστερον οιδότες έφασαν, έτη βιώσας, εξ ων τριάκοντα και τρία βεβασίλευκε καλώς τε και αγαθώς.πράος γαρ ην και προς το φιλανθρωπότερον αεί απονεύων

(Ακροπολίτης Γεώργιος, Χρονική Συγγραφή περί βασιλέως Ιωάννη Δούκα Βατάτζη)

 

Γεγονός είναι ότι ο Ιωάννης Βατάτζης πρέπει να θεωρηθεί πολύ ικανός και πολύ δραστήριος πολιτικός, καθώς και ως ο κύριος δημιουργός της

αποκατασταθείσης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

 

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι το όνομα του Ιωάννου Βατάτζη ήτο τόσο

αγαπητό και σεβαστό, από τον ελληνικό λαό, ώστε, λίγο μετά τον θάνατό

του, ο Ιωάννης έγινε ένας Άγιος της λαϊκής παραδόσεως. Θαύματα ήρχισεν να συνδέωνται με την μνήμη του, ενώ συγχρόνως συνετέθη «Ο Βίος του Αγίου Ιωάννου του Ευσπλάγχνου».

 

Το ορθόδοξο ημερολόγιο αναφέρει στις 4 Νοεμβρίου, το όνομα του «Ιωάννου Δούκα Βατάτζη»

 

(Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, A.A Vasiliev)

-------------------------------------------

*/-2-/

/Έτερον δε σημαντικόν στοιχείον είναι χρησμοί και προρρήσεις, οίτινες

λογίαν έχοντες την προέλευσιν εισεχώρησαν και διεδόθησαν παρά τω λαώ./

/Οι πλείστοι τούτων, εν συνδυασμώ προς προφητείας περί ελεύσεως του

Αντιχρίστου, προλέγουσι περί βασιλείας ανδρός πένητος, όστις εν

δικαιοσύνη βασιλεύων μέλλει να φέρει τον χρυσούν αιώνα, να ταπεινώσει

τους Αγαρηνούς και να καταδιώξει τους Ιουδαίους και τους Ισμαηλίτας./

/Ο σωτήρ του έθνους εν αυτοίς παρίσταται ως ανήρ, άσημος, απέριττος και πενιχρός, νομιζόμενος νεκρός. (Δημώδεις Δοξασίαι, Νικολάου Πολίτη)/

/---------------------------------------------/

//-3-

/O Ιωάννης Δούκας Βατάτσης (ή Βατάτζης κατά την παλαιοτέραν γραφήν)

υμνήθη και ζων και μετά θάνατον ως ουδείς ίσως άλλος αυτοκράτωρ του

Βυζαντίου./

 

/Εις τον δημοσιευθέντα υπό του Heissenberg βίον , καθώς και εις

ενθυμήσεις ο Ιωάννης Βατάτσης ονομάζεται άγιος, αναφέρονται και θάυματα αυτού./

 

**/Φαίνεται λοιπόν ότι ενωρίς δηλ. από του δεκάτου τετάρτου αιώνος εις την Μικράν Ασίαν εθεωρήθη υπό του λαού άγιος.

/

/Ακολουθίαν όμως όσον γνωρίζω, έγραψε πρώτος ο Νικόδημος ο Αγιορείτης, την δημοσιευθείσαν εις τον Συναξαριστήν του Σεργίου Ραφτάνη (1868) και έπειτα υπό του Εφέσου Αγαθαγγέλου. (Κ. Άμαντος, Ο βίος Ιωάννου Βατάτση του ελεήμονος, 1953)/

*/

*Κarl Praechter “Zum Enkommion auf Kaiser Johannes Batatzes der

Barmherzige”, BZ 16 (1907) 143-48 */

//

*/---------------------------------------------/*

*//-4-*

*

Η φήμη των χριστιανικών αρετών του Βατάτζη η φιλελεημοσύνη, η ευλάβεια,η ανέγερσις ευαγών οίκων και ναών, είχε διεγείρει τοσούτον υπέρ αυτού την κοινήν συνείδησιν των εν Βιθυνία υπηκόων του κοσμικών και κληρικών, ώστε μετά παρέλευσιν ικανών ετών από του θανάτου του ανεγνωρίσθη ως άγιος και εωρτάζετο η μνήμη αυτού τη 4 Νοεμβρίου εν Νυμφαίω , όπου ανηγέρθη ναός επ΄ονόματι αυτού. Και νυν δ’ έτι υπάρχει ναϊσκος εν Νυμφαίω επ΄ονόματι αυτού, ένθα πολλοί προσέρχονται ποιούμενοι παρακλήσεις.

Η υπέρ του Βατάτζη μεγαληγορία των συγχρόνων και μεταγενεστέρων ανεύρεν έτι και εις χρησμούς παλαιοτέρους γεραμμένους υπό Λέοντος του Σοφού προφητείας υποδηλούσας την έλευσίν του, εις ας η δεισσιδαιμονία των χρόνων απέδιδεν πίστιν.

 

**/Ιστορία Βασιλείου της Νικαίας και του Δεσποτάτου της Ηπείρου

(Μηλιαράκης Αντώνιος, 1898)

/

//

 

 

//---------------------------------------------

 

-5-

 

Η Ρίζα Ιεσσαί (Οrvietto Iταλίας, αρχέτυπο) δημιουργήθηκε πριν από το

1263/68 Sopocani και προβάλλει μια καλλιτεχνική αδεία αντίληψη της

βυζαντινής θεοκρατίας, την οποία εκπροσωπεί η δυναστεία των Λασκαριδών.

Ο άγιος των βλαστών έδινε το όραμα της νέας ζωής του κράτους ενός νέου Δαβίδ.

 

Η κοσμική-οικουμενική διάσταση μέσα από το σύμβολο του φυτού εκφράζεται στο « αίνιγμα λέξεων Λέοντος σοφοτάτου», όπου ερμηνεύεται η λέξη «βάτος»: « και ο βάτος από πέρα ήπλωσεν κ’ ‘επιασεν τόπον το λεγόμενον σκουτάριν έχων ρόδον λασκαράτον….Βάτος εστίν ο Βατάτζης, ο εκ Θετταλών και γήμας Λάσκαρι την θυγατέραν…» Ε. Legrand, Les oracles de Leon, Paris, 1875, σελ. 36 . (Pίζα Ιεσσαί και η Γένεση, Ερμηνεία και Εξέλιξη ενός Δυναστικού Μύθου, Σταύρος Γουλουλής, 2007)

------------------------------------------

-6-

 

 

 

Και ο προ επτά χρόνων εκείσε ενταφιασμένος νεκρός εβλέπετο ωσάν να ήτον ζωντανός, ώστε οπού νομίζετο εις πολλούς, ότι τα μέλη του ήσαν με το φυσικόν των κίνημα, και τα μάγουλα του με το φυσικόν των κοκκινάδι και απλώς εφαίνετο, ότι δεν απέθανεν όλως, αλλά εκοιμάτο.

 

Ου μόνον το σώμα, αλλά και αυτά τα ρούχα του σώματος, και αυτά τα

βασιλικά στρώματα τόσον εφυλάχθησαν απαθή, και από κάθε φθοράν

απλησίαστα, εις τρόπον ώστε εφάνη, ότι προ ολίγου ερράφθησαν, και τότε νεωστί εις το σεντούκι εβάλθησαν.

 

Σέρνοντες λοιπόν το σεντούκι με το ιερόν και άγιον σώμα του βασιλέως,

εκίνησαν τον δρόμον, προπέμποντες αυτό με πολλά φώτα και θυμίαματα και με ύμνους και ψαλμωδίας, μερικοί δε έβρεχον και με δάκρυα το ιερόν εκείνο κιβώτιον, συγχώρησιν ζητούντες των αμαρτιών τους, και λύτρωσιν από τον επικρατούντα διωγμόν, βοήθησον, λέγοντες άγιε, ημάς οπού κινδυνεύομεν και λύτρωσαί μας από την ενεστώσαν ανάγκην των Ισμαηλιτών και μην παραδόσεις την πόλιν σου ταύτην εις τα έθνη.

 

Ταύτα και άλλα περισσότερα λέγοντες μετά δακρύων και παρακαλούντες,

απέθεσαν μεγαλοπρεπώς το τίμιον και άγιον λείψανον εις το μοναστήριον

της υπεραγίας Θεοτόκου, το οποίον ανέβλυζε καθ’ εκάστην ημέραν νάματα

ιατρείας εις τους μετά πίστεως προσερχομένους, προς δόξαν και αίνον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

 

(Βίος του αγίου βασιλέως Ιωάννου του Βατάτση του Ελεήμονος παρά

Νικοδήμου του Αγιορείτου)*

 

*---------------------------------------*

 

*-7-*

 

*Εκ του κώδικος αγιορείτικης μονής: *

 

*1.*

 

*α.)Αινίγματα Λέοντος του Σοφού εξηγηθέντα παρά του Μεθοδίου των Πατάρων

φ 160α κ.ε *

 

*β)Χρησμός περί της αλώσεως της Κων/πόλεως φ 162α *

 

*γ) Στίχοι του αγγελοφόρου περί Κ/πόλεως φ 167β, *

 

*δ) Στ. του πένητος βασιλέως φ163 α *

 

*ε)Στ περί της του αντιχρίστου επιδημίας φ164α

*

 

*2. *

 

*Εκ του κώδικος έτερης μονής Αγίου Όρους: *

 

*Μεθοδίου των Πατάρων περί του μέλλοντος ανεγερθήναι ως εξ ύπνου

αγιωτάτου βασιλέως και περί του Αντιχρίστου. Τα δύο ανωτέρω κείμενα του κώδικος κατά αντίγραφον του βιβλιοφύλακος της μονής του Θεολόγου

Ιεροθέου Φλωρίδου παρατίθενται δια πίνακος περιεχομένου παρά του

γερμανού βυζαντινολόγου Krumbacher Β σ. 445

(Σπυρίδων Π.Λάμπρος, 1917)*

 

*-----------------------------------*

 

*-8-*

 

**

 

*Συλλογή πλήρης των εικόνων των αυτοκρατόρων του Βυζαντίου κατά τον

κώδικα α. S. 5.5 της εν Μοδένη Ατεστίας βιβλιοθήκης (Estense)

γεγραμμένον τον ΙΔ-ΙΕ αιώνα : 101. Ιωάννης Δούκας Βατάτζης, αυτοκράτωρ

εν Νικαία (1222-1254)- Κωδ. Φ. 294α*

 

*-------------------------*

*-9-*

**

*3) Eκοιμείθη ο εν βασιλεύσιν αήδημος και τρισμακάριστος και άγιος κύρης Ιωάννης ο Δούκας μηνί Νοευρίω ης τας τρις ημέρα Τρήτη ινδ. Ιγ, έτους ςψξγ.*

*

(α)κώδιξ 370, σ.2 της βιβλιοθήκης του εν Κωνσταντινουπόλει Μετοχίου του Παναγίου τάφου {Κεραμέως Τομ. Δ΄σ. 339} )*

*

(Β) Εν φ. 198α του κώδικος Παλατίνου της βιβλιοθήκης του Βατικανού

αναγράφεται ότι εκειμήθη η τιμή των ορθοδόξων βασιλέων, ο μέγας βασιλεύς και αυτοκράτωρ Ρωμαίων ο Δούκας.

 

------------------------------------*

**

*-10-*

**

*ΝΑΟΙ: Η Μαγνησία αποτελούσε έδρα Μητροπολίτου και στην πόλη

λειτουργούσαν πέντε ναοί: 1. Ο επιβλητικός Μητροπολιτικός ναός του Αγίου Αθανασίου ( 18ος αι.), στου οποίου το δεξιό κλίτος ετιμάτο η μνήμη του Αγίου Βατάτση και στο αριστερό του Αγίου Χαραλάμπους.

Στον ναό εισερχόταν κανείς από τρεις μεγαλοπρεπείς πύλες με βαριές

εξώθυρες που οδηγούσαν στον νάρθηκα. Εντός του ναού υπήρχε μαρμάρινο

δάπεδο καθώς και επίχρυσα ξυλόγλυπτα: τέμπλο, άμβωνας, Δεσποτικός θρόνος και θρόνος για τον εκάστοτε Έλληνα Πρόξενο.

Επίσης, στο ναό είχε εναποτεθεί και πολύτιμος Σταυρός του Αυτοκράτορα

Ιωάννη Δούκα Βατάτση.*

**

*-------------------------------------*

 

 

 

*-11-*

 

*Βυζαντιναί Μελέται Τοπογραφικαί και Ιστορικαί

Υπό Α. Γ. Πασπάτη, 1877*

 

**

 

*-------------------------------------*

*

-12-*

**

*Ο Βατάτσης κατά την περί τα θεία ευλάβειαν και την περί τους υπηκόους κηδεμονίαν είχε τα πρωτεία ως προς τους προ αυτού βασιλεύσαντας. Προς τους μοναχούς εφέρετο μετ΄αιδημοσύνης , θεωρών ως ανθρώπους του θεού, τους αρχιερείς δε και ιερωμένους εθεώρει ως μεσίτας προς το θείον , και ομιλών προς αυτούς και αναστρεφόμενος διετίθετο ως εάν ωμίλει προς Θεόν.*

 

*(Ανωνύμου χρονογράφου)

 

--------------------------------------------------*

**

*13. Νεότερο δείγμα της λατρείας του αυτοκράτορα και αγίου είναι η

ακολουθία που εκδίδει ο D. I. Polemis, Remains of an Acolouthia for the Emperor John Ducas Batatzes, Harvard Ukrainian Studies 7 (1983 ), ( Okeanos -Essays presented to Ihor Sevcenko) σελ. 542-547 *

----------------------------------------------------------

14.

 

Εις τα χρησμολογικά βιβλία του Βυζαντίου ανήκει και το: "Περί του

θρυλουμένου πτωχού και εκλεκτού βασιλέως, του γνωστού και αγνώστου, του κατοικούντος εν τη πρώτη άκρα της Βυζαντίδος κτλ. Κώδικες αμβροσιανός R. 115. supp. φυλ. 13-15, αθηναϊκός 432, βοδλη. λαυδ. 27, φυλ. 1-6 μαρκ. VII 3 φυλ. 41-44, μαρκ. ιταλ. XI 6 φυλ. 100-104, ουατικ. ελλ. 1188 φυλ. 20 ε.

 

(Κρουμβάχερ, Ιστορία της Βυζαντινής Λογοτεχνίας, Αθήναι 1900)

 

------------------------------------------------------------

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Text&widgetId=Text11&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

O ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΒΑΤΑΤΖΗ

 

/ΤΟΥ "Χρήστου Κηπουρού"

Πρώην Βουλευτής Ν.Εβρου

 

Δεν είναι λίγες οι φορές που ένας άθλος εκλαμβάνεται από την πολιτική ως λάθος ή αντιστρόφως. Ίσως οι δυο λέξεις «άθλος» και «λάθος», πέραν των σκοπιμοτήτων, συγχέονται για έναν ακόμη λόγο.

 

Επειδή περιέχουν τα ίδια ακριβώς γράμματα τα οποία απλά είναι

τοποθετημένα σε διαφορετική σειρά. Το τρίτο γράμμα της πρώτης, γίνεται πρώτο στη δεύτερη λέξη ενώ τα άλλα παραμένουν όπως έχουν. Όμως όταν γίνεται κάτι ανάλογο από την ιστορία, με άλλης κλίμακας, μεγάλες όσο και σοβαρές υποθέσεις, οι οποίες αλλάζουν τον ρου της, τότε πάει πολύ.

 

*Αναφέρομαι στην περίπτωση του Αγίου Ιωάννη του ελεήμονος. *

 

Του συμπολίτη μου, Ιωάννη Βατάτζη που εφέτος συμπληρώνονται επτάμιση

αιώνες από το θάνατό του. Ενώ από τη μια είναι ο πιο σημαίνων ίσως της χιλιόχρονης ιστορικής διαδρομής -της καταχρηστικά λεγόμενης Βυζαντινής- από την άλλη, η κατάταξή του σύμφωνα με τις Ελλαδικές ιστορικές πηγές, υπολείπεται ακόμη και των ουραγών της ίδιας περιόδου.

 

Ο άθλος, που έλεγα, ο οποίος εκλαμβάνεται ως λάθος. Το λάθος ως άθλος.

 

//*Είναι τέτοια η μεροληψία και παραποίηση, που ακόμη και τα ιστορικά

λήμματα που αναφέρονται στον Ιωάννη Καντακουζηνό, είναι περισσότερα.

 

Ίσως επειδή ο Βατάτζης δεν έκανε γαμπρό κανέναν Τούρκο. Ίσως επειδή

έκανε πεθερό Γερμανό. Ίσως επειδή είχε ως think tank ένα σοφό, όπως ο

Νικηφόρος Βλεμμύδης. Και ενώ θα ανέμενε κανείς, από την ορθόδοξη

Εκκλησία, να επιδείξει μια άλλη αντιμετώπιση, αφού, μεταξύ άλλων,

πρόκειται για έναν Άγιο και προστάτη μάλιστα των επαιτών, περιφρονήθηκε επί αιώνες και από την ίδια. Ας μην επεκταθώ σε άλλες εκδοχές της.

 

*

//*Υπάρχουν αμέτρητες περιπτώσεις αλλοίωσης και παραμόρφωσης της καθ

ημάς ανατολικής ιστορίας της ίδιας περιόδου, από τις λεγόμενες δυτικές ιστορικές πηγές.

*

Πρώτη, μεταξύ αυτών, φιγουράρει η περί Βυζαντινών επιβληθείσα ονομασία, για την αποκατάσταση της οποίας οι Ελληνίδες και Έλληνες ακαδημαϊκοί επέδειξαν μεγάλη αβελτηρία. Όχι βέβαια μόνο σήμερα. Ανέκαθεν. Όμως και ως προς αυτόν τον κανόνα της παραχάραξης όσο και την ανοχή αν όχι αποδοχή της, δεν λείπουν οι εξαιρέσεις.

 

Ένας καθηγητής γράφει ότι αν ζούσαν σήμερα οι Βυζαντινοί δεν θα γνώριζαν ότι είναι Βυζαντινοί, αφού ποτέ δεν λέγονταν έτσι. /

//

/*Μια άλλη εξαίρεση αφορά τα περί Βατάτζη ηλεκτρονικά διαθέσιμα διεθνή λήμματα. Υπερβαίνουν τα χίλια, όταν τα Ελληνικά δεν φτάνουν τα πενήντα.

Ούτε είναι λίγοι οι ξένοι ιστορικοί που έκαναν ακαδημαϊκού επιπέδου

έρευνες για τη ζωή και το έργο του ίδιου ανθρώπου.*/

/*

*Είναι η τρίτη φορά που για λόγους πολιτικής είμαι υποχρεωμένος να

εμπλακώ με τα της Εκκλησίας. Η πρώτη ήταν όταν τον Οκτώβριο του 1988

πρότεινα η Παναγία Κοσμοσώτειρα, αυτό το πιο αξιόλογο μνημείο του

βυζαντινού πολιτισμού στη Δυτική Θράκη, να γίνει κέντρο λατρείας και

Παναγία των Θρακών {1}. Κάτι που ήδη έγινε. Η δεύτερη φορά ήταν όταν

πρόσφατα έγραψα να εκλεγεί Αφρικανός Πατριάρχης {2}. Δεν το έκανα γιατί είχα ψευδαίσθηση αλλά για να ανοίξει νέος λογαριασμός στην εθνική τράπεζα ιδεών. Να γίνει κάποια άλλη στιγμή. Γιατί όταν ο οικουμενισμός στερείται της πολιτισμικής ίριδας, τότε κινδυνεύει να υποβιβαστεί σε εθνικισμό και τοπικισμό.

Η σημερινή είναι η τρίτη φορά. Δεν θα μείνω στο ότι δυο συμπατριώτες

Θράκες, ο ένας από τη Ίμβρο που μένει στην Πόλη και ο άλλος με καταγωγή από την Αδριανού και την Ξάνθη, βρίσκονται στο τιμόνι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όσο και της Ελλαδικής Εκκλησίας. Ούτε θα υπεισέλθω στα εσωτερικά τους.

 

Νομίζω όμως ότι η γενέτειρα του Ιωάννη Βατάτζη, της οποίας, ειρήσθω εν παρόδω, επίτιμος δημότης με δωρηθείσα οικία είναι ο πρώτος, μπορεί να αποτελέσει τόπο μόνιμης συμφιλίωσης.

 

*Μιλώ για την ανέγερση ναού του Ιωάννη Βατάτζη στο Διδυμότειχο, με μια κοινή συνοδική, ανάλογα με τις δυνατότητες των Εκκλησιών, συνδρομή.* Από συμβολική έως ουσιαστική. Όπως φυσικά από άλλες πηγές. Μηδέ εξαιρουμένης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί αν όποιο άλλο χριστιανικό δόγμα στη γηραιά Ήπειρο, διέθετε τέτοιας εμβέλειας αγιοποιημένο, με αίτημα του λαού, ηγέτη, θα είχε πράξει κάτι το ανάλογο, παλαιόθεν. Ας μην επεκταθώ στην οικογενειακή του ευρωπαϊκή ρίζα και συνέχεια. Ούτε στις επιστολές στους Πάπες, στις οποίες όταν δεν κάνει λόγο για την ένωση των δυο εκκλησιών, τότε ζωγραφίζει την Ελληνική ταυτότητα.

 

Καθοριστικό ρόλο μπορεί να παίξει η ιερά Μητρόπολη Διδυμοτείχου,

Ορεστιάδας και Σουφλίου. Όπως και ένα επιστημονικό ίδρυμα με την

συμμετοχή του Δήμου της πόλης και της Νομαρχίας Έβρου. Ένας πρόδρομος

οργανισμός για τη μελέτη και επεξεργασία όσο κατάθεση και διεκδίκηση της πρότασης ίδρυσης Πανεπιστημιακής σχολής Βυζαντινών σπουδών, στον ίδιο τόπο. Υπάρχουν στη Ρωσία, στην Κύπρο και αλλού στην Γηραιά Ήπειρο, πλην Ελλάδας. Επόμενα και πλην της ιστορικής πόλης, που κατά τα άλλα διετέλεσε επανειλημμένα, πρωτεύουσα του Ανατολικού κράτους.

Άφησα για τελευταίο, το πλέον σημαντικό. Ο Δήμος Διδυμοτείχου,

αποδεχόμενος ένα πλήθος από γραπτά μου για όλα αυτά, κήρυξε το 2004 ως έτος Ιωάννη Βατάτζη. Ο οποίος πέραν των διοικητικών του αρετών και της ανάπτυξης, υπήρξε ανακτητής, απελευθερώνοντας ολόκληρο σχεδόν τον

λατινοκρατούμενο Ελληνισμό. Αυτός έκανε πράξη το όχι στο 1204, από το

οποίο συμπληρώνονται φέτος οκτώ ακριβώς αιώνες. Έχει ήδη προγραμματιστεί διεθνής εκδήλωση με τη συμμετοχή ακαδημαϊκών όπως και ειδικών επιστημόνων από την Ελλάδα, την Κύπρο όσο και την υπόλοιπη Ευρώπη.

Από την άλλη, τον Αύγουστο του 2006, ο ίδιος Δήμος διοργανώνει το

παγκόσμιο συνέδριο Θρακών. Υπάρχει χρόνος για την σύνταξη προσχεδίου της αρχιτεκτονικής αναγέννησης του κάστρου.

 

Η Ελλάδα μπορεί να ανακτήσει την πρώτη Βυζαντινή της πόλη. Αν γίνει η

αρχή με το ναό, τότε ανάβει το πράσινο για τη συνέχεια. Γιατί η κιβωτός που ο Μανόλης Ανδρόνικος ονόμασε δεύτερη Ακρόπολη, σώζεται. Όπως το χιλιετές και πλέον τείχος που την περιτριγυρίζει. Είναι κρίμα όταν στην Ευρώπη ντύνονται οι Μεσαίωνες με τόσες επενδύσεις, εδώ να ξεντύνονται οι αναγεννήσεις.

 

Οι μέχρι σήμερα τρόποι και δρόμοι για την ανάπτυξη της πόλης και της

περιοχής, όπως και όλης της Θράκης, απέτυχαν. Όπως το ίδιο θα γίνει και με οποιαδήποτε άλλη απόπειρα ή και αναπτυξιακό νόμο, αν δεν ανοίξει νέος

δρόμος. Ένα έξυπνο αγροτικό, διατροφικό, γαστρονομικό, πολεοδομικό,

ακαδημαϊκό, πολιτισμικό, ενδυματολογικό, τουριστικό, και γι αυτό,

αναγεννητικό οικονομικό αναπτυξιακό εγχείρημα. Άνοιγμα, όπως σημαίνει

στα αρχαία Ελληνικά, η λέξη ανάπτυξη. Μια συνδυασμένη μορφή της. Η πρώτη πατημασιά μπορεί τότε να είναι ακόμη και ναός. Ο ναός Ιωάννη Βατάτζη./

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Text&widgetId=Text8&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

 

 

 

Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα του κάστρου

 

Εκκλησιά του Χριστού Σωτήρα του κάστρου

“ Τον λαμπρόν Βασιλέα και των πιστών μέγα καύχημα και των νυμφαίων το

κλέος, Ιωάννην τιμήσωμεν, εν ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, την μνήμην επιτελούντες αυτού, συμφώνως ανακράζοντες. Δόξα τω σε Δοξάσαντι, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα των ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα”

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Image&widgetId=Image5&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

 

 

Ο Ιωάννης Βατάτζης στέφεται από την Παναγία σε υπέρπυρον (χρυσό νόμισμα)

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Image&widgetId=Image6&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ

 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Image&widgetId=Image13&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

John III Ducas Vatatzes

 

John III Ducas Vatatzes

Empereur de Nicée

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Image&widgetId=Image14&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

John III Ducas Vatatzes

 

John III Ducas Vatatzes

Empereur de Nicée

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Image&widgetId=Image15&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

/*ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΑΝΕΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ

ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ. ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ, ΣΕ

ΠΟΛΛΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΕΙΔΙΚΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, ΣΥΝΩΣΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕΛΕΤΗΤΕΣ, ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ.. */

*/----------------------------------------------------/*

//*Συνέντευξη της Α. Κάμερον και προδημοσίευση από το νέο βιβλίο της για το Βυζάντιο Η βυζαντινολόγος της Οξφόρδης Αβεριλ Κάμερον μιλάει αποκλειστικά στο "Βήμα" για την επικαιρότητα της αυτοκρατορίας και εξηγεί γιατί η γνώση του βυζαντινού κόσμου έχει θεμελιώδη σημασία για τη Δύση. Το ίδιο τεύχος της εφημερίδας (Βήμα, 05-04-2009) φιλοξενεί προδημοσίευση από το νέο βιβλίο της. Για περισσότερες πληροφορίες:*

**

http://www.tovima.gr/default.asppid=2&ct=56&artid=262472

<http://www.tovima.gr/default.asppid=2&ct=56&artid=262472>

 

http://www.tovima.gr/default.asppid=2&ct=56&artid=262473

<http://www.tovima.gr/default.asppid=2&ct=56&artid=262473>

*//*

*//*-----------------------------------------------------

<http://www.blogger.com/rearrange?blogID=8821584769204735403&widgetType=Text&widgetId=Text4&action=editWidget&sectionId=sidebar>

 

 

Συγκλονιστικὴ μαρτύρια τοῦ Ἐφραιμ τῆς Ἀμερικῆς γιὰ τὸν Μαρμαρωμένο Βασιλιὰ Ἰωάννη!

 

http://www.youtube.com/watch?v=QyAq5lei_0Y&feature=player_embedded

 

 

Τὴν παραθέτουμε  μὲ μορφὴ βίντεο, 4 Νοεμβρίου , ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τοῦ

Ἁγίου Ἰωάννη Δούκα Βατάτζη τοῦ Ἐλεήμονος, Αὐτοκράτορος Νικαίας:

"...Ὑπάρχει κοιμώμενος Στρατηγὸς ὀνόματι Ἰωάννης, ὁ ὁποῖος, τότε ὁ

Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ θὰ ὑποδείξει εἰς τοὺς Χριστιανοὺς ὅτι αὐτὸς θὰ

βασιλεύσει τώρα. Θὰ τοὺς ὑποδείξει μὲ τὸ δάχτυλό του τὸν τόπο καὶ θὰ τὸν καλέσουν νὰ ἡγηθεῖ καὶ νὰ βασιλεύσει εἰς τὸν ἑλληνικὸ καὶ ὀρθόδοξο λαό. Καὶ θὰ γίνει αὐτό.

Πρὶν ἀπὸ χρόνια εἰς τὸ Ἅγιον Ὅρος ἦταν ἕνας Ἀρχιερέας ὀνόματι Ἰερόθεος.

Αὐτὸς ἦρθε ἀπὸ τὴν Μικρὰ Ἀσία. Καὶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο τὸν ἔβαλε

στὸ Ἅγιον Ὅρος νὰ κάνει χειροτονίες, μνημόσυνα, Λειτουργίες, κλπ. Ἦταν ἕνας ἅγιος Ἀρχιερέας, στὸν τύπου τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Ἀπὸ αὐτὸν τὸν ἅγιον Ἀρχιερέα ἀξιώθηκα τῆς Ἱεροσύνης. Ἀπὸ τὴν Μικρὰ Ἀσία. Εὐλογημένος ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ! Ἕνα θὰ σᾶς πῶ. Ἀγρυπνίες ποὺ κάμναμε! Δεκαπέντε ὧρες ἀγρυπνία, αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος, ὀγδοηκοντούτις γέρων, δὲν ἐκάθετο καθόλου στὸ κάθισμα. Ἀπὸ τὸ θρόνο κατέβαινε στὸ... στασίδι πάλι ὄρθιος. Καὶ στὴν Λειτουργία τρεῖς ὧρες ποὺ ἀκολουθοῦσε μετὰ τὴν πολύωρη Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου, ὄρθιος! Τὸν βάζαμε μία καρέκλα νὰ καθίσει καὶ δὲν ἤθελε. Ἔλεγε «ἀκόμη ἡ Παναγία μας δὲν μὲ κούρασε» καὶ ἂς ἔτρεμε ὅλος ἀπὸ τὴν κούραση.

Αὐτὸς ὁ ἅγιος Ἀρχιερέας, αὐτὸς μας εἶπε. Αὐτὸς εἶδε τὸν κοιμώμενο αὐτὸν

Στρατηγὸ Ἰωάννη, ποὺ θὰ ἀναστηθεῖ ὅταν θὰ γίνει ὁ 3ος μεγάλος αὐτὸς

Παγκόσμιος Πόλεμος! Τὸν εἶδε!. Διότι χείλη ἀρχιερέως καὶ ἱερέως οὐ

ψεύδονται. Λοιπὸν μᾶς εἶπε τὴν ἀλήθεια. Καὶ τὸν ρωτήσαμε. Διότι ζοῦσε

τότε καὶ ὁ μακαριστός μου καὶ ὁ ἅγιος γέροντάς μου (σ.σ. ὁ περίφημος

Ἰωσὴφ Ἡσυχαστὴς καὶ Σπηλαιώτης) καὶ ὅλοι μαζὶ συνοδεία, τὸν εἴχαμε πάρει

στὸ ἐκκλησάκι μας καὶ ἐκεῖ καθίσαμε καὶ τὸν κάμναμε τὶς ἐρωτήσεις. Καὶ

μᾶς τὰ ἔλεγε. Τὰ ἀκούσαμε μὲ τὰ αὐτιά μας.

Λέει «ὑπάρχει αὐτὸς ὁ κοιμώμενος βασιλεὺς καὶ θὰ ἀναστηθεῖ»! Τοῦ λέμε

«ποτὲ Γέροντα; Πότε ἅγιε Ἀρχιερέα τοῦ Θεοῦ»; Λέει, «ὅταν θὰ γίνει ὁ 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος»! Καὶ ἐπίσης μᾶς εἶπε ὅτι «τὸ δεξί του χέρι εἶναι στὴ λαβὴ τοῦ σπαθιοῦ! Τὸ ὁποῖο σπαθὶ εἶναι μὲς στὴν θήκη». Καὶ μᾶς ἔλεγε «ὅταν τὸ σπαθὶ βγεῖ ἀπὸ τὴ θήκη του, τότε θὰ ἀρχίσει ὁ 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος». Καὶ ἐμεῖς ἀπὸ τὴν περιέργειά μας τοῦ λέγαμε:

«Σεβασμιότατε πόσο ἀπέχει τὸ σπαθὶ ἀπὸ τὴν θήκη»; «Ὀλίγοι πόντοι

ἐναπέμειναν γιὰ νὰ βγεῖ» λέει..."! Ἡ ἀποκάλυψη αὐτὴ τοῦ Ἀρχιερέως

Ἰεροθέου ἔγινε λίγο πρὶν τὰ γεγονότα τοῦ Πογκρὸμ τοῦ 1955 σὲ

Κωνσταντινούπολη καὶ Σμύρνη, ζῶντος τοῦ ὁσίου Γέροντος Ἰωσὴφ Ἡσυχαστῆ

τοῦ Σπηλαιώτη, ὁ ὁποῖος κοιμήθηκε στὶς 15 Αὐγούστου τοῦ 1959 μ.Χ..

http://www.noiazomai.net/

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2011/11/blog-post_8920.html