Ἀγαπητοί, πρέπει νά ὁμολογήσωμε μιά πικρά ἀλήθεια. Οἱ πιστοί, πού ἀγωνίζονται γιά νά κρατήσουν τήν Ὀρθοδοξία, εἶνε ὀλίγοι. Τό ῥεῦμα τό μεγάλο καί τό ἀπέραντο εἶνε ἐκεῖνοι πού σιγά-σιγά ἔχουν ἀπομακρυνθῆ ἀπό τήν ὀρθόδοξο πίστι.
Θά πῶ ἕνα λόγο, πού ποτέ δέν τόν εἶπα. Θά τόν πῆτε ἐγωϊστικό, ἀλλά σᾶς δίνω μία ζυγαριά, γιά νά ζυγίσετε παπάδες, δεσποτάδες καί ὅλο τόν κλῆρο καί ὅλους τούς ἀνθρώπους. Ἡ ζυγαριά αὐτή ποιά εἶνε; Ποιό εἶνε τό γνώρισμα τοῦ παπᾶ; Νά μαζεύῃ πρόσφορα; Νά κάνῃ ὡραῖες ἀκολουθίες; Νά κηρύττῃ χαριτωμένα καί νά χρηστολογῇ ἀπό τοῦ ἄμβωνος καί νά δακρύζουν τά μάτια μερικῶν δεσποιναρίων γιά τούς στοχαστικούς του λογισμούς; Ποιό εἶνε τό γνώρισμα τοῦ παπᾶ καί τοῦ δεσπότη σ ̓ αὐτά τά δύσκολα χρόνια;
Τό γνώρισμα τοῦ δεσπότη καί τοῦ παπᾶ εἶνε ἡ μαχητικότης, ἡ παρρησία. Εἶνε ἐκεῖνο πού εἶπε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅτι «Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β ́ Τιμ. 3, 12). Ἂν δῆτε παπᾶ, ἂν δῆτε θεολόγο, ἄν δῆτε μητροπολίτη καί ἀρχιεπίσκοπο, πού δέν διώκεται, ἀλλ ̓ ἀπολαύει τῆς ἀγάπης καί τῆς ἐκτιμήσεως ὅλων, τότε ἔχει ἐφαρμογή ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ «Οὐαί ὅταν καλῶς ὑμᾶς εἴπωσι πάντες οἱ ἄνθρωποι» (Λουκ. 6, 26)· νά ξέρετε πολύ καλά, ὅτι αὐτός δέν βαδίζει καλῶς. Ἤ ἄν λέγεται ὀρθόδοξος καί δέν θέλῃ ν ̓ἀντιμετωπίσῃ τό ρεῦμα, τήν χιονοστοιβάδα αὐτή πού κατέρχεται γιά νά διαλύσῃ τόν κόσμο. Ὁ παπᾶς ὁ ὀρθόδοξος πάει κόντρα μέ τά ρεύματα. Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἕνας ἦτο, ἀλλά κράτησε στούς ὤμους του ὡς Ἄτλας ὁλόκληρη τήν Ὀρθοδοξία. Ὁ Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός ἕνας ἦτο, ἀλλά κράτησε στά χέρια του ὁλόκληρη τήν Ὀρθοδοξία. Ὁ ἱερός Φώτιος τά ἴδια. Ὀλίγοι εἶνε, ἀλλά δέν νικάει κανείς μέ τά νούμερα, νικάει μέ τήν πίστι. Γιατί ὅσο ἀξίζει ἕνας πιστός ἀρχιεπίσκοπος, ὅσο ἀξίζει ἕνας λαϊκός καί μία γυναίκα, δέν ἀξίζει ὁλόκληρος ὁ ντουνιᾶς. Λοιπόν νά μή πτοούμεθα, διότι γίνεται αὐτή ἡ προδοσία τῆς πίστεώς μας δεξιά καί ἀριστερά...
Ὅσοι ἀγαπᾶτε τόν Χριστό, ὅσοι ἀγαπᾶτε τήν Ἐκκλησία, ἔχουμε τήν Παναγία μαζί μας, ἔχουμε μαζί μας ὅλους ἐκείνους πού ἀγωνίστηκαν καί ἀγωνίζονται γιά τήν ὀρθόδοξο πίστι μας. Ὅσοι εἶνε μέ τόν διάβολο, νά κάτσουν κάτω, νά κλείσουν τά στόματά τους. Διότι διάβολος εἶνε ἡ δειλία των, διάβολος εἶνε ἡ δελεαστικότης των, διάβολος τά ἐπιχειρήματά των, πού ζητοῦν νά ψυχράνουν μιά χούφτα ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι βασανίζονται καί τυραννοῦνται καί διώκονται γιά τήν πίστι τοῦ Χριστοῦ μας.
Ἐμεῖς ἔχομεν ἀνέκαθεν ὡς σύνθημα τόν ὅρκο τῶν ἐφήβων τῶν Ἀθηνῶν. Τά παλληκάρια τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος ἐπάνω ἀπό τήν Ἀκρόπολι ὡρκιζόταν καί λέγανε· «Ἤ μόνος ἤ μετ ̓ ἄλλων τά ὅσια καί ἱερά ὑπερασπιῶ» Καί ἐγώ, μικρός στρατιώτης, τό δηλώνω παρρησίᾳ· Ἤ μόνος ἤ μετ ̓ ἄλλων τά ὅσια καί ἱερά τῆς πίστεως θά τά ὑπερασπίσω μέχρι τελευταίας ῥανίδος τοῦ αἵματός μου. Κ ̓ ἐσεῖς, ἀντί χειροκροτημάτων ματαίων, τά ὁποῖα οὐδέν λέγουν, ἀντί ἐπαίνων, νά προσευχηθῆτε πολύ. Γιατί οἱ ὀρθόδοξοι ἔμειναν ὀλίγοι, καί ἡ μάχη ἐπεκτείνεται, καί θά βρεθῶμεν πρό νέων γεγονότων. Ὄχι μόνο στήν μικρά μας Ἑλλάδα, ἀλλά καί εἰς ὅλα τά πλάτη καί τά μήκη τῆς γῆς ὁ ἑωσφόρος ἔχει ἐκστρατεύσει, καί λυσσάει γιά νά ξερριζώσῃ μέσα ἀπό τά στήθη τῶν ἀνθρώπων τήν ὀρθόδοξο πίστι...
Πηγή: (* Ἀπό τό βιβλίο: Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτου (1907–28.8.2010) Οἱ Χριστιανοί στούς ἐσχάτους καιρούς, ἐκδ. Ὀρθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη 2011, σσ. 18-20.), (Περιοδικό Παρακαταθήκη)
