Ω μοναδική Δέσποινα, η οποία είσαι η δική μου τέρψη η σταλμένη από τον Θεό, η θεία δροσιά για τον καύσωνα που υπάρχει μέσα μου, η θεόσταλτη σταλαγματιά της κατάξερης καρδιάς μου, η ανάβλυση της πηγής των δακρύων μου, που στέρευσε, για να καθαρισθούν οι ανομίες μου, η ακτινοβολούσα λαμπάδα της ζοφερής ψυχής μου, η οδηγός της αμηχανίας μου, η δύναμη της αδυναμίας μου, η ένδυση της γύμνιας μου, ο πλούτος της φτώχειας μου, η θεραπεία των αγιάτρευτων τραυμάτων μου, η εξαφάνιση των δακρύων μου, η κατάπαυση των στεναγμών μου, η μεταβολή των συμφορών μου, η ανακούφιση των πόνων μου, η λύση των δεσμών μου, η ελπίδα της σωτηρίας μου.

Άκουσε τις προσευχές μου, λυπήσου τους στεναγμούς μου, και δέξου τους θρήνους μου. Ελέησέ με, υποχωρώντας στα δάκρυά μου. Σπλαχνίσου με, ως Μητέρα του φιλάνθρωπου Θεού. Ρίξε το βλέμμα σου επάνω μου και συγκατάνευσε στην ικεσία μου. Εκπλήρωσε τη δίψα της επιθυμίας μου, και επισκέψου εμένα που είμαι φοβερά άρρωστος και υποφέρω ψυχικά.

Απάλλαξέ με από το πάθος, που με βασανίζει και με πολεμά φοβερά διαρκώς, νύχτα και μέρα, και θανατώνει την άθλια ψυχή μου, και λύτρωσέ με από τα βέλη του Βελίαρ, και από τους ορατούς και αόρατους εχθρούς, και γέμισέ με από θεϊκή ευφροσύνη, αναδεικνύοντάς με συμμέτοχο των Οσίων και συνάμα των Δικαίων, με τη δική σου αγαθή μεσολάβηση προς τον Θεό, και συνένωσέ με μέ τους δικούς σου δούλους και υπηρέτες στη γη των πράων, στις ουράνιες σκηνές, στη χώρα των ζώντων, στην τρυφή των Αγίων.

Αξίωσέ με γι’ αυτά εσύ που είσαι η προστασία όλων, και η χαρά και η ευφροσύνη όλων. Σε παρακαλώ, να με αξιώσεις να ευφρανθώ μαζί μ’ αυτούς σ’ εκείνη την αληθινά ανέκφραστη χαρά του Υιού και Βασιλιά, που γεννήθηκε από σένα, και στο νυμφώνα του και στην απέραντη βασιλεία του.

Ναι, Δέσποινα, η καταφυγή μου, η ζωή και η βοήθεια, το όπλο και το καύχημα, η ελπίδα και η δύναμή μου. Χάρισε μου να απολαύσω μαζί μ’ αυτούς τις απερίγραπτες και ακατανόητες δωρεές και τους θησαυρούς του Υιού σου στην επουράνια κατοικία· διότι έχεις συνεργό στη θέλησή σου το ότι μπορείς να την πραγματοποιήσεις αυτή, ως Μητέρα του Υψίστου· και γι’ αυτό πιστεύω ότι δε θα στερηθώ, Κυρία μου, από την εκπλήρωση της προσδοκίας μου, αλλά ότι θα εκπληρωθεί αυτή, Θεόνυμφη· εσύ που είσαι η προσδοκία όλου του κόσμου και που γέννησες με τρόπο υπέρλογο τον Κύριό μας Ιησού Χριστό· στον οποίο πρέπει κάθε δόξα, τιμή και προσκύνηση, στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Πηγή: (Από το βιβλίο: Οσίου Εφραίμ του Σύρου Έργα, τ. ΣΤ’, “Προσευχές”. Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη 1998, σελ. 377.), Κοινωνία Ορθοδοξίας, Εθνέγερσις