Ὁ πλοῦτος φέρνει τὴν καταστροφὴ στὸν ἄνθρωπο, ὅταν δὲν διανέμεται στοὺς φτωχοὺς γιὰ τὴν ψυχή μας καὶ γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν πεθαμένων μας. 

Ἡ ἐλεημοσύνη στοὺς πονεμένους, χῆρες, ὀρφανὰ κ.λπ. πάρα πολὺ βοηθάει καὶ γιὰ τὴν ἀνάπαυση τῶν κεκοιμημένων. 

Γιατί, ὅταν δίνη κανεὶς ἐλεημοσύνη γιὰ ἕναν κεκοιμημένο, οἱ ἄλλοι λένε: «Θεὸς σχωρέσ᾿ τον. Νὰ ἁγιάσουν τὰ κόκκαλά του». 

Ἂν τύχη κάποιος νὰ ἔχη ἀρρώστιες, νὰ μὴν μπορῆ νὰ δουλέψη, νὰ ἔχη χρέη, καὶ σὲ μιὰ τέτοια δύσκολη περίσταση τὸν βοηθήσης καὶ πῆς «πάρ᾿ τα γιὰ τὴν ψυχὴ τοῦ τάδε», θὰ πῆ καὶ αὐτός: 

«Θεὸς σχωρέσ᾿ τον, νὰ ἁγιάσουν τὰ κόκκαλά του!». Κάνουν δηλαδὴ καρδιακὴ προσευχὴ καὶ αὐτὸ εἶναι ποὺ βοηθάει πολὺ τοὺς κεκοιμημένους.

 – Ὅταν κάποιας ὁ ἄνδρας πεθάνη ἀκοινώνητος, ἀνεξομολόγητος ἢ σκοτωθῆ τὸ παιδί της, τί ἄλλο μπορεῖ νὰ κάνη, γιὰ νὰ βοηθήση τὶς ψυχές τους;

 – Ὅσο μπορεῖ, νὰ γίνη ἡ ἴδια καλύτερη. Αὐτὸ φυσικὰ θὰ βοηθήση καὶ τὴν ἴδια, ἀλλὰ θὰ βοηθήση καὶ τὸν ἄνδρα της, γιατί, ἀφοῦ στεφανώθηκαν, ἔχει μερίδιο καὶ ἐκεῖνος ποὺ πέθανε. 

Αὐτὸ εἶναι τὸ κυριώτερο ἀπὸ ὅλα· νὰ γίνη καλύτερη. Ἀλλιῶς, μπορεῖ νὰ κάνη καὶ μιὰ καλωσύνη, ἀλλὰ νὰ ἔχη καὶ τὸν χαβᾶ της. 

Σοῦ λέει: «Ἔκανα τὰ καθήκοντά μου. Ἄλλο τί θέλεις νὰ κάνω;» καὶ μένει ἀδιόρθωτη ἢ καὶ χειροτερεύει.

Πηγή: (Ἀπὸ τὸ βιβλίο Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου ΛΟΓΟΙ Β' «Πνευματικὴ ἀφύπνιση»), Εθνέγερσις