Άκουσα, ότι η οικογενειακή σας ζωή, το σπίτι σας, δεν είναι έξω από αρρώστιες και από άλλες λυπηρές καταστάσεις, και λυπήθηκα πολύ.

Ηρωτήθη ποτέ ο αυτός γέρων από τίνος αδελφού:

Φοβερή είναι η τυραννία των παθών! Έχεις δει πώς η οργή ψήνει σαν πυρετός τον οργισμένο; Πώς ο φθόνος τρώει σαν σαράκι τον φθονερό; Πώς η λύπη λιώνει σαν αργός θάνατος τον βυθισμένο σε πένθος;

Με μια φράση ο Άγιος τα λέει όλα γι' αυτήν την αντίχριστη τρομοκρατία που βιώνουμε

Απήλθον ποτέ είς κελλίον τινός των πατέρων. Ουκ ήνοιγε δε ούτος ο άγιος τινι συχνώς. Ως δε είδε με από της θυρίδος, ότι αυτός εγώ είμι, είπε μοι ‘Βούλει εισελθείν; Καγώ αντέφην ‘Ναί, τίμιε πάτερ. Μετά δε το εισελθείν με και εύξασθαι και καθίσαι και ομιλίαν πολλήν κινηθήναι,

Η αμαρτία διαστρέφει το θείο κάλλος της εικόνας της ψυχής και του σώματος και την καθιστά δύσμορφη και αισχρή· γιατί, όπως λέει ο Μέγας Βασίλειος: «όπως ακολουθούν οι σκιές τα σώματα, έτσι και οι αμαρτίες ακολουθούν τις ψυχές, απεικονίζοντας με σαφήνεια τις πράξεις τους».

Πρώτος στην Ιστορία της Αποκαλύψεως του Ιησού, ο γηραιός Πρεσβύτης Συμεών, ο Θεοδόχος, ήταν εκείνος, που, την ημέρα της Υπαπαντής του Χριστού, αφού «εδέξατο το παιδίον εν ταις αγκάλαις αυτού»,

Άλλοτε πάλιν απήλθον προς τίνα παλαιόν γέροντα καλόν και ενάρετον, μεγάλως δε με ούτος ηγάπα. Και ην ιδιώ­της μεν τω λόγω, πεφωτισμένος δε τη γνώσει και βα­θύς τη καρδία, και τα υπό της χάριτος αυτώ χορηγούμενα ελάλει.

Ἀνησυχεῖτε με τί θά τραφοῦν οἱ ἄνθρωποι, ὅταν πολλαπλασιαστοῦν στή γῆ; (Εἰσαγωγὴ – Ἐπιμέλεια – Ἀντιγραφή: Σάββας Ἠλιάδης – Δάσκαλος)

Εν μιά των ημερών απήλθον εις κέλλαν τινός αδελφου αγίου και ανέκλινα εμαυτόν είς τόπον τινά, δια την ασθένειαν μου, ίνα επιμέλειαν μου ποιήσηται δια τον Θεόν ου γαρ είχον εκείσε τίνα γνώριμον.