Απαντώ συνοπτικά στο 16ο σχόλιο του π. Βασιλείου Θερμού (αν και δηλώνει ανώνυμος, η γραφίδα του σε πρώτο πρόσωπο πχ, «Προσπάθησα λοιπόν να δαμάσω..» ή «εισήγηση που ανέπτυξα το Νοέμβριο…» υποδηλώνει τον ίδιο ως αποστολέα). συνοπτικό σχόλιο γιατί, όπως τεκμαίρεται από την “πληθωρική” επιχειρηματολογία του θεωρώ ότι δεν απαντά ουσιωδώς στα σαφή επιστημονικά ερωτήματα που του έθεσα. περιορίζεται πιθανόν σε style βερμπαλιστική χρήση πομπωδών λέξεων και εκφράσεων χωρίς ουσιώδες νόημα μάλλον προς εντυπωσιασμό του μέσου αποδέκτη, ενώ στερείται σοβαρότητας επιστημονικής κατοχύρωσης. Σε τέτοιες περιπτώσεις κατά κανόνα δεν δευτερολογώ. Μακάρι να υπήρχε σχετικός διαθέσιμος χρόνος.
Προσωπική προκαταβολική παρένθεση: παρακαλώ να μην επαναλάβει τέτοια φρασεολογία γιατί, φευ!, εκτίθεται σε κάθε στοιχειώδη σοβαρό επιστήμονα που ανήκει στο χώρο της ψυχιατρικής ή και άλλων ειδικοτήτων.
Το συνοπτικό μου σχόλιο:
Στον ακαδημαϊκό χώρο των ΗΠΑ, ο visiting scholar (επισκέπτης επιστήμων) είναι κάποιος που επισκέπτεται ένα πανεπιστήμιο και εκπονεί μια έρευνα. Η θέση αυτή συνήθως δεν είναι έμμισθη, επειδή ο υπότροφος είναι μισθωτός από το ίδρυμα προέλευσης. Το επιστημονικό κύρος μιας τέτοιας συνεργασίας κρίνεται από τον αριθμό των ακολουθούμενων δημοσιευμένων μελετών (όπου συνήθως ηγείται ως first ή corresponder author)σεέγκριτα περιοδικά και από τον αριθμό των αναφορών (citations) που έχουν λάβει οι μελέτες που έχει δημοσιεύσει. Η σχετική μου συνοπτική έρευνα και τα επιπολής επιχειρήματά του με “ντύμα επιστημονικό” δείχνουν ότι στερείται του αναφερόμενου επιστημονικού κύρους, η δε σοβαρή επιστημονική κοινότητα έχει γνώση του θέματος, ασφαλώς το έχει υπόψη του και θεωρώ ότι δεν είναι κομψό να εκτίθεται.ειλικρινά (τονίζω τη λέξη αυτή!) θα ευχόμουνα να έχει σχετικό ντοκουμενταρισμένο επιστημονικό έργο για να μην εκτίθεται,επιπλέον,δυνητικά και στον πνευματικό τομέα όπου ανήκει με τίτλο επ. Καθηγητή.
Η συγγραφή βιβλίων και η συμμετοχή σε βιβλία δεν αποδεικνύουν την εγκυρότητα του έργου ενός ερευνητή, επειδή δεν περνούν κατά κανόνα απόκρίση. Ωσαύτως,οι επιστημονικές μελέτες ενός ερευνητή δεν εστιάζονται σε κάποια εργασία ανασκόπησης ή προσωπικής γνώμης ή εισηγήσεις ή παραμονές σε Institutes του εξωτερικού (κοινό χαρακτηριστικό μιας εκτιμητής μερίδας «ταξιδιωτών επιστημόνων») ή εκδόσεις περιοδικών ή μεταπτυχιακών μελετών (χωρίς δημοσιευμένη επιστημονική κατοχύρωσή τους στα αναφερόμενα έγκριτα επιστημονικά περιοδικά και όχι απλώς σε εκδοτικούς οίκους στους οποίους κατά κανόνα δεν προηγείται σχετικός επιστημονικός έλεγχος για την εγκυρότητα της μελέτης του συγγραφέα), ή....,αλλά σε καταγραφές επιστημονικής δημοσιευμένης έρευνας με σκοπό, μεθοδολογία, αποτελέσματα και κριτική συζήτηση σε αντιπαραβολή με τις υπόλοιπες δημοσιευμένες μελέτες πάντα σε έγκριτα διεθνή περιοδικά που ακροθιγώς ανέφερα.
Περιληπτικά (in conclusion),θα προσδοκούσα ναμου αναφέρει πόσεςερευνητικέςδημοσιευμένες μελέτες έχει, ποιος είναι ο Impact Factor των περιοδικών όπου έχει δημοσιεύσεικαι ποιος ο h-index των αναφορών που έχει λάβει. Η σχετική αυτή παρουσία (ευελπιστούσα έστω δυνητικά να ίσχυε!) ή η διαπιστούμενη έλλειψη στοιχειοθετεί de facto την εγκυρότητα ή την απόρριψη (rejection!, λυπάμαι) μιας τέτοιας περσόνας που, εντούτοις, σέβομαι γιατί έχει αιώνια αξία ως «εικόνα Θεού».
Πηγή: Ακτίνες