ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ!
Χριστός Ἐτέχθη! Ἀληθῶς ἐτέχθη! Ἰδού ἡ τρανή αὐτή χριστιανική ὁμολογία τῶν ἁγίων ἡμερῶν τῶν Χριστουγέννων καί ὅλου τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου.
Μέ εὐφροσύνη καί ἀγαλλίασι καρδίας ὁμολογοῦμε περίτρανα αὐτό, τό ὁποῖο διακηρύσσουμε ὡς δόγμα τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τό Ἱερό Σύμβολο τῆς Πίστεώς μας: Πιστεύομεν εἰς «τόν δι' ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καί σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου καί ἐνανθρωπήσαντα».
Πανευφρόσυνα διασαλπίζει καί ὁ Ἱερός Ὑμνογράφος τῆς Ἐκκλησίας μας τό μέγα αὐτό κοσμοσωτήριο γεγονός τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ ἀναφωνώντας περιχαρῶς ὅτι μᾶς ἐπεσκέφθη ὁ Σωτήρας μας Ἰησοῦς Χριστός ἀπό τό ὕψος τοῦ Οὐρανοῦ. Αὐτός πού εἶναι ἡ πνευματική Ἀνατολή τῶν ἀνατολῶν. Κι ἐμεῖς πού ἐζούσαμε μέσα στό σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας καί στή σκιά τοῦ θανάτου, εὑρήκαμε τήν σώζουσα ἀλήθεια. Γιατί ἀπό τήν Παρθένο Μαρία ἐγεννήθη...
ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου, ὁ Κύριος καί Θεός ἡμῶν καί Λυτρωτής τῆς ἀνθρωπότητος.
«Εὕρομεν τήν ἀλήθειαν». Εὕρομεν τήν μόνη ἀλήθεια, τήν σωτήρια ἀλήθεια, τήν φωτίζουσα ἀλήθεια, τήν πηγήν τῆς ἀληθείας, πού εἶναι ὁ σαρκωθείς Κύριος καί Θεός μας, ὁ Σωτήρ καί Λυτρωτής τοῦ κόσμου καί ὅλης τῆς ἀνθρωπότητος. Εὕρομεν Ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος θά μᾶς ἀπεκάλυπτε ἀργότερα τήν ταυτότητα καί τήν ἰδιότητά του : «Ἐγώ εἰμί ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή ... Ἐγώ εἰμί τό φῶς τοῦ κόσμου˙ ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μή περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ' ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς ... Ἐγώ εἰμί ἡ ὁδός καί ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή ...» (Ἰωάν. 8, 12 - 11,25 καί 14,6).
Ἡ ἀλήθεια μέσα εἰς τόν ἐκκλησιαστικό καί θεολογικό μας χῶρο δέν εἶναι μία ἀφῃρημένη ἔννοια. Εἶναι πρόσωπο, τό θεανδρικό πρόσωπο τοῦ Σωτῆρός μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ Κεφαλή τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, τῆς Μιᾶς καί μόνης Ἁγίας Ἐκκλησίας Του καί τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἐνῷ ὁ κάθε Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος, Ἀρχιεπίσκοπος καί Πατριάρχης ἵσταται εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ.
Ἡ ἀλήθεια, λοιπόν, ἡ σῴζουσα ἀλήθεια, τήν ὁποίαν εὕρομεν μέ τήν Θείαν Ἐνανθρώπησιν τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, εὑρίσκεται ἀποκλειστικά καί μόνον ἐν τῷ Ἰησοῦ Χριστῷ καί ἐν τῇ Μιᾷ Ἁγίᾳ Καθολικῇ καί Ἀποστολικῇ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησίᾳ καί πουθενά ἀλλοῦ. Ἡ Ἁγία μας Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι ἡ θεματοφύλαξ τῆς ἀληθείας καί ἡ Κιβωτός τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας.
Ἄς μή πλανῶνται οἱ συμπαθεῖς κατά τά ἄλλα συνάνθρωποί μας ἑτερόδοξοι, αἱρετικοί ἤ ἑτερόθρησκοι. «Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία» (Πραξ. 4,12), παρά μόνον ἐν τῷ Ἰησοῦ Χριστῷ καί τῇ Μιᾶ Ἁγίᾳ Ἀποστολικῇ Ἐκκλησίᾳ τῆς Πεντηκοστῆς, ἡ ὁποία ἀποκλειστικά καί μόνον εἶναι ἡ Ἁγία τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησία.
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ περίφημος αὐτός Οἰκουμενικός διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας μας, τονίζει τά ἑξῆς: «Ὅλο τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τήν Κεφαλή (τόν Χριστό) ἔχει τήν ζωή, καί μάλιστα τήν ἁγία ζωή. Γιατί, λοιπόν, ἐγκαταλείπεις τήν Κεφαλή καί ἀκολουθεῖς τά μέλη; Ἄν ξεπέσης ἀπό τήν σχέσι σου μέ τήν Κεφαλή, τόν Χριστό, εἶσαι χαμένος»(Ε.Π.Ε. 22,210). «Ἄν πιστεύης στήν ἀλήθεια, τί εἰσάγεις ἄλλα, σάν νά μήν ἀρκεῖ ἡ ἀληθινή πίστις γιά τήν σωτηρία σου;» (Ε.Π.Ε. 24, 62).
«Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὀνομάζει τόν Ἰησοῦν Χριστόν «ἀγάπην τῆς ἀληθείας». Ὁ Χριστός καί τά δύο εἶναι (καί Ἀγάπη καί Ἀλήθεια). Καί διά τά δύο ἦλθε, καί διά τήν ἀγάπη τῶν ἀνθρώπων καί διά ἀληθινά πράγματα (διά τήν διακήρυξι τῆς σῳζούσης Ἀληθείας)» (Ε.Π.Ε. 23,72).
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Εἰς τό τέλος κάθε Θείας Λειτουργίας ἀναφωνοῦμε μέ εἰρήνη καί ἀγαλλίασι καρδίας :«Εἴδομεν τό φῶς τό ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον, εὕρομεν πίστιν ἀληθῆ, ἀδιαίρετον Τριάδα προσκυνοῦντες...». Ὁ ἱερός Ὑμνογράφος τῆς Χριστουγεννιάτικης Ἱερᾶς Ἀκολουθίας μᾶς διαβεβαιώνει χαρμόσυνα ὅτι ὡς πιστοί δοῦλοι τοῦ Θεοῦ«εὕρομεν τήν ἀλήθειαν, καί γάρ ἐκ τῆς Παρθένου ἐτέχθη ὁ Κύριος». Μία διαβεβαίωσις λυτρωτικῆς χαρᾶς, βεβαίας πίστεως, κραταιᾶς ἐλπίδος, μονίμου πνευματικῆς ἀσφαλείας.
«Ἰδού εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντί τῷ λαῷ∙ ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ, ὅς ἔστι Χριστός Κύριος ἐν πόλει Δαυΐδ», διεμήνυσε ὁ θεῖος Ἄγγελος εἰς τούς ἁπλοϊκούς ποιμένας. Ὁ οὐρανός ὡμίλησε καί ἡ γῆ ἐπεβεβαίωσε καί ἐπεκρότησε.
Αὐτή ἡ ἀπόλυτη βεβαιότητα καί ἀσφάλεια εἴθε νά ὁδηγήση ὅλους τούς Χριστιανούς, καί ὅλους τούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς συνανθρώπους μας, εἰς τόν ἀληθινόν Χριστόν, εἰς τόν Σωτῆρα καί Λυτρωτήν καί Εὐεργέτην τῆς ἀνθρωπότητος, τόν Κύριον καί Θεόν ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τόν θεῖον Δομήτορα τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας τυγχάνει ἡ Θεία καί Ἱερά Κεφαλή. Ἄς μήν ἀναζητᾶ πλέον ὁ κόσμος ἄλλους σωτῆρες καί ἄλλα φῶτα, διά τά ὁποῖα ὁ χριστιανός ποιητής μᾶς διαβεβαιώνει˙ «ἦσαν φῶτα, χίλια φῶτα, μά δέν ἤτανε τό Φῶς».
Αὐτήν τήν βεβαία καί μοναδική ἀποκάλυψι καί ἀνακάλυψι «εὕρομεν τήν ἀλήθειαν, καί γάρ ἐκ τῆς Παρθένου ἐτέχθη ὁ Κύριος» εὔχομαι ἐκ μέσης καρδίας δι' ὅλην τήν ἀνθρωπότητα, δι' ὅλους τούς ἀδελφούς Χριστιανούς, διά τό Χριστεπώνυμο Πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων, ὅλα τά ἐγγύς καί τά μακράν πνευματικά μας τέκνα, καί ἰδιαιτέρως τούς προσφιλεῖς μας ναυτικούς, οἱ ὁποῖοι ταξιδεύουν ὑπό τήν σκέπη καί προστασία τῆς Παναγίας μας τῆς Μυρτιδιώτισσας καί μέ τίς εὐχές τοῦ Ἁγίου τῶν θαλασσῶν Νικολάου Ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ θαυματουργοῦ καί τῶν Τοπικῶν μας Ἁγίων.
Εὐλογημένα, εἰρηνικά, Χριστοφόρα καί ἅγια Χριστούγεννα! Εὐλογημένο καί χαριτοφόρο τό Ἅγιο Δωδεκαήμερο.
Μέ ἑόρτιες εὐχές καί ἀγάπη
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ
Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό
