Ο Νεομάρτυς άγιος Ιωάννης ο εκ Κονίτσης (Τούρκος και μωαμεθανός πρίν).

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 4ῃ Σεπτεμβρίου 2017
Ἀριθ. Πρωτ. 495

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 205ῃ

Θέμα: Ὁ Νεομάρτυς Ἅγιος Ἰωάννης ὁ ἐκ Κονίτσης (Τοῦρκος καί μωαμεθανός πρίν)

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

Στά χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας, ὅπως εἶναι σέ ὅλους γνωστό, πολλοί ὀρθόδοξοι χριστιανοί – κυρίως νέοι καί νέες – ἐμαρτύρησαν γιά τήν πίστη τους, γιά νά μή γίνουν μουσουλμάνοι. Ἀκόμη καί κάποιοι ἄλλοι – λίγοι πάντως – πού εἶχαν ἀλλαξοπιστήσει, ἀργότερα ἐπέστρεψαν στήν Ἐκκλησία, καί ἀξιώθηκαν καί αὐτοί νά λάβουν «τόν τῆς δικαιοσύνης στέφανον», ἀπό τά χέρια τοῦ ἀγωνοθέτη Χριστοῦ. Κι᾽ ἦταν πολύ δύσκολα τά χρόνια ἐκεῖνα τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς, ὅσο κι᾽ ἄν ὡρισμένοι «προοδευτικοί» τῆς ἐποχῆς μας, προσπαθοῦν νά τά παρουσιάσουν ὡς, περίπου, ἰδεώδη. Ἀλλά ἡ ἱστορική ἀλήθεια βεβαιώνει, πώς οἱ «ραγιᾶδες» «διήρχοντο διά πυρός καί ὕδατος» (Ψαλμ. ξε΄12), ἀφοῦ εἶχαν συνεχῶς πάνω ἀπό τό κεφάλι τους τόν ἀμείλικτο Τοῦρκο δυνάστη, τετρακόσια (400) χρόνια γιά τήν νότια Ἑλλάδα, καί πεντακόσια (500) γιά τήν Θράκη, τήν Μακεδονία καί τήν Ἤπειρο.

-Β-

Καί, βέβαια, εἶναι φυσικό, οἱ χριστιανοί νά ἀντιμετώπιζαν τό μῖσος τῶν Τούρκων, ὅταν, μάλιστα, ἠρνοῦντο νά ἐξισλαμισθοῦν, καί ἀπετέλεσαν ἔτσι τήν στρατειά τῶν «Νεομαρτύρων». Συνέβη, ὅμως καί μουσουλμᾶνοι, ὄχι πολλοί, νά γίνουν χριστιανοί, καί νά ἀντιμετωπίσουν κι᾽ αὐτοί τήν δολοφονική ὀργή τῶν πρώην ὁμοθρήσκων τους. Μιά παρόμοια περίπτωση εἶναι αὐτή τοῦ Νεομάρτυρος Ἰωάννου τοῦ ἐκ Κονίτσης. Ὁ Ἰωάννης ἦταν καί μουσουλμᾶνος καί Τοῦρκος, γυιός, μάλιστα, τοῦ Σέχη τῆς Κονίτσης, ὀνομαζόμενος Χασάν.

Τώρα, πῶς ὁ εἰκοσάχρονος Χασάν προσελκύσθηκε στήν Ὀρθοδοξία, δέν τό γνωρίζουμε, ἀφοῦ «τό Πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ» (Ἰωάν. γ΄ 8) καί ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο – τόν κάθε ἄνθρωπο, ἀνεξαρτήτως φυλῆς καί ἔθνους – στό Φῶς καί στήν ἀλήθεια του Εὐαγγελίου. Ἐκεῖνο πού εἶναι γνωστό, εἶναι ὅτι ὁ Χασάν, ἔφηβος ἀκόμη, βρέθηκε στό Ἀγρίνιο καί, φαίνεται, ἐντυπωσιάσθηκε ἀπό τήν συνειδητή χριστιανική ζωή τῶν κατοίκων. Ζήτησε, λοιπόν, νά γίνῃ κι᾽ αὐτός χριστιανός. Τοῦ ὑπέδειξαν, ὅμως, μέ σύνεση, ὅτι τό καλλίτερο θά ἦταν νά πήγαινε στήν Ἰθάκη, πού τότε ἦταν ὑπό τήν κατοχή τῶν Ἐνετῶν, ὥστε ἡ μεταστροφή του νά μήν ἔχῃ δυσμενεῖς ἐπιπτώσεις γιά τούς Ἀγρινιῶτες χριστιανούς. Ἔτσι καί ἔγινε. Ὁ Χασάν πῆγε στήν Ἰθάκη κατηχήθηκε, βαπτίσθηκε, καί μέ τό ὄνομα πλέον Ἰωάννης ἐγύρισε στό Ἀγρίνιο, ὅπου δημιούργησε χριστιανική οἰκογένεια, ἐργαζόμενος σάν ἀγροφύλακας στό χωριό Μαχαλᾶς, σημερινές Φυτεῖες.

-Γ-

Ὅταν, ὅμως, ἔγινε γνωστό τό περιστατικό, ὁ Ἰωάννης συνελήφθη, βασανίστηκε, καί ἐπειδή δέν ἀρνήθηκε τήν χριστιανική του πίστη, ἀποκεφαλίστηκε στίς 23 Σεπτεμβρίου 1814. Τόσο βαθειά εἶχε ριζώσει μέσα του ἡ ἀγάπη γιά τόν Χριστό, ὥστε θά μποροῦσε κι᾽ αὐτός νά ἐπαναλάβῃ μαζί μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο: «Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦϗ  Θλῖψις ἤ στενοχωρία ἤ διωγμός … ἤ μάχαιρα;» (Ρωμ. η΄ 35). Τίποτε δέν θά μπορέσῃ νά μᾶς χωρίσῃ «ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἠμῶν» (Ρωμ. η΄ 39).

Αὐτό τό παλληκάρι τοῦ Χριστοῦ, τόν Ἅγιο Νεομάρτυρα Ἰωάννη τόν ἐκ Κονίτσης γιορτάζει ἡ Μητρόπολή μας, στίς 22 καί 23 Σεπτεμβρίου 2017. Τήν παραμονή θά ψαλῇ ὁ Μέγας Ἑσπερινός καί τήν κυριώνυμη ἡμέρα θά τελεσθῇ ἡ Θεία Λειτουργία.
Σέ καιρούς ὑποτονικούς ἀπό πνευματικῆς ἐπόψεως, μορφές ὅπως αὐτή τοῦ Νεομάρτυρος Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἐκ Κονίτσης, πρέπει νά τιμῶνται καί νά προβάλλωνται σάν πρότυπα, πρό παντός στούς νέους μας. Γι᾽ αὐτό σᾶς περιμένω ὅλους, τόσο στόν Ἑσπερινό, ὅσο καί κυρίως στήν Θεία Λειτουργία, γιά νά συνεορτάσουμε τήν μνήμην τοῦ συμπολίτη μας Ἁγίου Ἰωάννου καί νά ἀντλήσουμε δύναμη ἀπό τό ἡρωϊκό του φρόνημα.

Χρόνια πολλά, καλά, ἅγια, εὐλογημένα, ἡρωϊκά.

Διάπυρος πρός Χριστόν εὐχέτης

Ὁ Μητροπολίτης

+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ

Πηγή: Ακτίνες

ΚΑΤΗΧΗΣΗ

Γιά τά παιδιά καί τούς νέους

(Γιά τά παιδιά τῶν Σχολείων μας, τώρα πού δέν διδάσκονται τήν ὀρθόδοξη πίστη μας ὁμολογιακά)

Ἑβδομαδιαῖο περιοδικό – Ἀριθμ. φύλ. 1

Συντάκτης: Ἐπίσκοπος Ἱερεμίας

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ

ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ

1. Πρέπει, ἀγαπητά παιδιά, νά μάθουμε τί εἶναι ὁ Θεός μας, ὅπως μᾶς τό ἀποκαλύπτει τό βιβλίο Του, ἡ Ἁγία Γραφή. Μερικοί νομίζουν ὅτι ὁ Θεός εἶναι μιά ἀνώτερη δύναμη, πού ἀπό ἐκεῖ ψηλά κυβερνάει τόν κόσμο. Ὄχι! Ὁ Θεός δέν εἶναι καμμιά ἀφηρημένη δύναμη, ἀλλά εἶναι πρόσωπο, γι᾽ αὐτό καί λέγεται ὁ Ὤν. Εἶναι ὁ Ζωντανός Θεός. Ἐμεῖς ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καί ὅλη ἡ κτίση γύρω μας καί αὐτοί οἱ ἄγγελοι ἀκόμη, ἤμασταν μή ὄντα. Δέν ὑπήρχαμε. Καί γίναμε ὄντα, δηλαδή, ὑπάρχουμε, ἀπό τόν Ὄντα Θεό. Μάθετε λοιπόν, παιδιά, ἀπό τήν ἀρχή ὅτι πρέπει νά κάνουμε διάκριση μεταξύ κτιστοῦ (πού εἴμαστε ὅλοι ἐμεῖς καί ἡ γύρω φύση μας) καί ἀκτίστου (πού εἶναι ὁ Θεός). Διάκριση μεταξύ τοῦ Ὄντος (πού εἶναι ὁ Θεός) καί μή ὄντος (πού ἤμασταν ἐμεῖς).

2. Ἀλλά ὁ Θεός δέν εἶναι μόνο πρόσωπο (ὁ Ὤν), εἶναι καί ἀγάπη. Καί ἀφοῦ ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη, πρέπει νά ἔχει κοινωνία καί μέ ἄλλα πρόσωπα. Ἔτσι λοιπόν, ὁ Θεός, ἐνῶ εἶναι ἕνας, ὅμως εἶναι τρία Πρόσωπα. Εἶναι ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ. Εἶναι ὁ Πατέρας, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιο Πνεῦμα. Τά τρία ὅμως αὐτά Πρόσωπα εἶναι ἕνας Θεός, γιατί ἔχουν μία θεία Οὐσία. Πηγή θεότητας εἶναι ὁ Πατέρας. Ἀπό τόν Πατέρα γεννᾶται ὁ Υἱός καί ἀπό τόν Πατέρα πάλι ἐκπορεύεται τό Ἅγιο Πνεῦμα. Αὐτό, παιδιά, εἶναι βασικό δόγμα τῆς πίστης μας καί λέγεται Τριαδικό δόγμα καί τό ὁμολογοῦμε στό «Πιστεύω» μας. Οἱ Παπικοί, πού τούς λένε καί «Καθολικούς», πιστεύουν καί αὐτοί σέ Ἁγία Τριάδα, ἀλλά σέ ἄλλη, σέ δική τους Ἁγία Τριάδα. Γιατί λένε ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα δέν ἐκπορεύεται μόνο ἀπό τόν Πατέρα, ἀλλά καί ἀπό τόν Υἱό. Δηλαδή, βάζουν καί δεύτερη ἀρχή στήν θεότητα, ἀντίθετα στό «Πιστεύω», πού μᾶς παρέδωσε ἡ Α´ καί ἡ Β´ Οἰκουμενική Σύνοδος. Σάν νά θέλουν νά ποῦν ὅτι εἶναι ἀδύνατο τό Ἅγιο Πνεῦμα καί θέλει δυό ἀρχές γιά νά στηριχθεῖ. Αὐτό εἶναι τό «φιλιόκβε» (= «καί ἀπό τόν Υἱό»), ἡ περίφημη αἵρεση τῶν Καθολικῶν.

3. Στήν προσευχή σας, παιδιά, νά μή λέτε γενικά μόνο «Θεέ μου, Θεέ μου», ἀλλά νά ὁμολογεῖτε καί τά Πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδας. Γιατί εἴπαμε σ᾽ αὐτό τό μάθημα ὅτι ὁ Θεός μας εἶναι ἡ Ἁγία Τριάδα. Νά λέτε δηλαδή: «Ἁγία Τριάς ὁ Θεός ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς». Ἄλλες σύντομες προσευχές στήν Ἁγία Τριάδα εἶναι τό «Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς»· καί τό «Δόξα Πατρί καί Υἱῷ καί Ἁγίῳ Πνεύματι».

ΣΥΝΤΟΜΗ ΚΑΙ ΑΠΛΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

ΒΙΒΛΙΚΑ

Εἰσαγωγικό μάθημα

1. Σέ σειρά ἁπλῶν μαθημάτων, ἀγαπητοί μου φίλοι, θά Σᾶς μιλάω γενικά γιά τήν Ἁγία Γραφή. Εἶναι τό βιβλίο πού μιλάει γιά τόν Θεό. Μερικοί περιφρονοῦν τήν Ἁγία Γραφή, χωρίς ὅμως νά τήν ἔχουν διαβάσει. Ἀλλά δέν ἐπιτρέπεται νά περιφρονοῦμε ἕνα πράγμα, χωρίς νά τό γνωρίζουμε. Αὐτό δέν φανερώνει μορφωμένο ἄνθρωπο.

Ἡ Ἁγία Γραφή, παιδιά, χωρίζεται σέ δυό μεγάλα μέρη. Τό ἕνα λέγεται Παλαιά Διαθήκη καί τό ἄλλο λέγεται Καινή Διαθήκη. Καί ἡ Παλαιά καί ἡ Καινή Διαθήκη μιλᾶνε καί οἱ δύο γιά τόν Χριστό, δηλαδή, γιά τόν Μεσσία. Ἡ Παλαιά Διαθήκη λέγει ὅτι θά ἔλθει ὁ Μεσσίας, ἐνῶ ἡ Καινή Διαθήκη λέγει ὅτι ἦλθε ὁ Μεσσίας. Καί τό τελευταῖο στήν σειρά βιβλίο τῆς Καινῆς Διαθήκης, πού λέγεται Ἀποκάλυψη, μᾶς λέει ὅτι θά ξαναέλθει ὁ Χριστός. Αὐτά τά τρία, λοιπόν, ὅτι θά ἔλθει ὁ Μεσσίας, ὅτι ἦλθε καί ὅτι θά ξαναέλθει, αὐτό εἶναι τό γενικό περιεχόμενο ὁλόκληρης τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

2. Πρῶτα πρέπει νά μελετήσουμε τήν Παλαιά Διαθήκη. Αὐτή εἶναι πρώτη. Δέν μποροῦμε νά νοήσουμε τήν Καινή Διαθήκη, ἄν δέν μελετήσουμε πρῶτα τήν Παλαιά Διαθήκη. Ἡ Παλαιά Διαθήκη ἔχει 49 βιβλία καί ἡ Καινή Διαθήκη ἔχει 27. Εἴπαμε ὅτι ὄχι μόνο ἡ Καινή Διαθήκη, ἀλλά καί ἡ Παλαιά Διαθήκη μιλάει γιά τόν Χριστό. Μιλάει ἡ Παλαιά Διαθήκη γιά τόν Χριστό ὄχι μόνο γιά τό ὅτι προφητεύει ὅτι θά ἔλθει ὁ Χριστός, ὅπως εἴπαμε, ἀλλά μέ τό ὅτι τόν παρουσιάζει πραγματικά. Πῶς καί ποῦ τόν παρουσιάζει; Ἡ Παλαιά Διαθήκη μιλάει γιά ἕνα θεῖο Πρόσωπο πού λέγεται «ὁ Ἄγγελος τοῦ Κυρίου», ἤ «ὁ μεγάλης βουλῆς Ἄγγελος» ἤ «ὁ Ἄγγελος τῆς Διαθήκης». Αὐτό τό Πρόσωπο δέν εἶναι ὅπως οἱ ἄλλοι ἄγγελοι, οἱ ὁποῖοι εἶναι «κτιστοί», δηλαδή, εἶναι δημιουργήματα, ἀλλά εἶναι ἄκτιστον Ὄν. Εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, πού προτοῦ νά γεννηθεῖ ἀπό τήν Παναγία καί νά ἔλθει ἀνάμεσά μας, ἐμφανιζόταν στήν Παλαιά Διαθήκη ὡς Ἄγγελος σέ δίκαιους ἀνθρώπους. Βιαζόταν (!) τρόπον τινά ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ πότε νά σαρκωθεῖ καί νά ἔλθει ἀνάμεσά μας καί γι᾽ αὐτό ἐμφανιζόταν καί πρίν ἀπό τήν σάρκωσή του. Ἡ Παλαιά Διαθήκη λοιπόν περιέχει τίς ἐμφανίσεις τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ Χριστοῦ, πρίν ἀπό τήν σάρκωσή του, γιά τήν ὁποία διαβάζουμε στήν Καινή Διαθήκη. Ἄρα ἡ Παλαιά Διαθήκη περιέχει θεοφάνειες, γι᾽ αὐτό δέν πρέπει νά περιφρονεῖται.

3. Εἴπαμε ὅτι ἡ Παλαιά Διαθήκη μιλάει γιά τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ. Γι᾽ αὐτό ὡς σκοπό ἔχει νά προετοιμάσει τήν ἀνθρωπότητα νά δεχθοῦν τόν Χριστό. Καί κατά πρῶτον ἡ Παλαιά Διαθήκη δημιουργεῖ στούς ἀνθρώπους της τόν πόθο καί τήν λαχτάρα γιά τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί μέ τήν ὡραία της διδασκαλία θέλει νά τούς διορθώσει γιά νά δεχθοῦν τόν Χριστό ὡς Σωτῆρα τους, ὅταν θά ἔλθει. Αὐτός εἶναι ὁ σκοπός τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἡ διδασκαλία αὐτή τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, πού ἀνέβαζε τούς ἀνθρώπους γιά νά δεχθοῦν τόν Χριστό, δέν καταργήθηκε, εἶναι ὠφέλιμη καί ἀναγκαία καί σήμερα, γιατί εἶναι θεία διδασκαλία. Βέβαια κάποια ἄλλα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καταργήθηκαν μέ τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλά ἡ ὡραία της διδασκαλία δέν καταργήθηκε. Ἐπιθυμῶ νά γνωρίζετε, παιδιά, τό ἑξῆς: Ἡ Παλαιά Διαθήκη ἔχει τρία πράγματα: (α) Τό «ἐκπληρούμενο», (β) τό «συμπληρούμενο» καί (γ) τό «καταργούμενο». Δηλαδή: Οἱ προφητεῖες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, πού μιλᾶνε γιά τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ, ἐκπληρώθηκαν, ὅπως τό γνωρίζουμε ἀπό τήν Καινή Διαθήκη. Αὐτό εἶναι τό «ἐκπληρούμενο». Ἡ ὡραία διδασκαλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ὄχι μόνο δέν καταργήθηκε στήν Καινή Διαθήκη, ἀλλά συμπληρώθηκε ἀπ᾽ αὐτήν. Αὐτό εἶναι τό «συμπληρούμενο». Οἱ θυσίες ὅμως τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, πού προτύπωναν τήν μεγάλη Θυσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν Γολγοθᾶ αὐτές καταργήθηκαν, ἀφοῦ ἔγινε ἡ Θυσία αὐτή. Αὐτό εἶναι τό «καταργούμενο».

4. Νά ἀγαπᾶτε τήν Παλαιά Διαθήκη, ἀγαπητά παιδιά, καί γιά τόν ἄλλο μεγάλο λόγο: Γιατί ἡ Παλαιά Διαθήκη ἔβγαλε τήν ΠΑΝΑΓΙΑ! Βέβαια! Ἀφοῦ τό κήρυγμα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἦταν ὁ ἐρχομός τοῦ Χριστοῦ, θά ἔπρεπε νά γεννηθεῖ πρῶτα ἡ Παναγία. Νά γεννηθεῖ Ἐκείνη Γυναίκα, πού θά γίνει ἡ Μητέρα τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Μεσσία. Καί ἀγωνίζεται λοιπόν ἡ Παλαιά Διαθήκη μέ τίς θεοπτίες τῶν δικαίων ἀνθρώπων της καί τά κηρύγματα τῶν προφητῶν της νά βγάλει τήν Παναγία Αὐτή Γυναίκα. Καί ὅταν Αὐτή γεννήθηκε τελειώνει ὁ σκοπός της.

Παρακαλῶ, παιδιά, μή χάνετε τήν σειρά τῶν μαθημάτων τοῦ περιοδικοῦ αὐτοῦ, γιατί, μέ σύντομα καί ἁπλά λόγια, θά περιέχουν τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας.

Πηγή: Ακτίνες

Αριθμ. Πρωτ. 3788
Διεκπ 1835
Áθήνα 3ῃ Σεπτεμβρίου 2015

Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ  2 9 7 2

Πρός
Τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Σεβασμιώτατοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κατά τήν Συνεδρίαν Αὐτῆς τῆς 25ης μηνός Αὐγούστου ἐ.ἔ., ὥρισεν ὡς ἡμέραν ἐνάρξεως τῶν Μαθημάτων τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων κατά τό τρέχον ἔτος τήν πρώτην Κυριακήν τοῦ μηνός Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ. (ἤτοι τήν 4ην Ὀκτωβρίου 2015).

Ἡ ἐν λόγῳ ἡμερομηνία ἐνάρξεως τῶν Κατηχητικῶν Μαθημά-των ἐκρίθη κατάλληλος, τοῦτο μέν ἐν συσχετισμῷ πρός τήν ἔναρξιν τοῦ σχολικοῦ ἔτους, τοῦτο δέ ἐν τῇ πεποιθήσει ὅτι θέλει ἐξυπηρετήσει τάς διδακτικάς ἀνάγκας, τάς ὑπαγορευομένας ἐκ τοῦ κύκλου τῆς κατ᾿ ἔτος διδακτέας ὕλης.

Διά τήν κάλυψιν τῆς διδακτέας ὕλης τῆς ἐπιούσης Κατηχητικῆς Περιόδου (2015 – 2016), ἡ Ἱερά Σύνοδος γνωρίζει ὑμῖν ὅτι τίθενται εἰς τήν διάθεσιν ὑμῶν τά Κατηχητικά βοηθήματα τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας (δευτέρα σειρά μαθημάτων) :
α. Κατωτέρου: «Ο ΟΜΟΡΦΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»
β. Μέσου: «ΠΗΓΕΣ ΖΩΗΣ»
γ. Ἀνωτέρου: «ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΟΣ»

Ταῦτα, ἐκτυπωθέντα μερίμνῃ τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας, τε-θήσονται εἰς τήν διάθεσιν τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων, ὡς καί παντός ἐνδιαφερομένου, πρός κάλυψιν τῶν κατηχητικῶν ἀναγκῶν.

Ὅθεν, παρακαλοῦμεν ὑμᾶς ὅπως, κατά τά ἀνωτέρω ἐκτεθέντα, μεριμνήσητε διά τήν παραγγελίαν τοῦ ἀναγκαίου ὑμῖν κατηχητικοῦ ὑλικοῦ πρός ἔγκαιρον διάθεσιν αὐτοῦ εἰς τά Κατηχητικά Σχολεῖα τῆς ὑμετέρας Θεοσώστου Ἐπαρχίας.

Πρός τούτοις, σημειωτέον ὅτι κατά τήν ἐπιοῦσαν Κατηχητικήν Περίοδον, σειρά κατηχητικῶν βοηθημάτων ὡς ἐπίσης καί βοηθητικόν κατηχητικόν ὑλικόν, θά εὑρίσκηται ἀνηρτημένον εἰς τήν ἠλεκτρονικήν ἱστοσελίδα τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Χριστιανικῆς Ἀγωγῆς τῆς Νεότητος www.catichisis.gr

Ἐμπιστευόμεθα εἰς τήν ἔμφρονα ποιμαντικήν κρίσιν τῶν ἑκα-σταχοῦ Σεβασμιωτάτων Ἱεραρχῶν τήν σκέψιν διά τήν σύναξιν τῶν παρ᾿ ἑκάστῃ Ἱερᾷ Μητροπόλει διακονούντων Κατηχητῶν καί Κατηχη-τριῶν εἰς ἁπάσας τάς βαθμίδας τοῦ Κατηχητικοῦ ἔργου, ὀλίγον πρό τῆς ἐνάρξεως τῶν Κατηχητικῶν Μαθημάτων, προκειμένου ἵνα δοθῶ-σιν ὁδηγίαι, ἐξετασθῶσι τυχόν προβλήματα καί ἀναζητηθῶσι τρόποι πληρεστέρας λειτουργίας τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων.

Ἡ πνευματική οἰκοδομή τῶν νέων καί ἡ συνειδητή ἔνταξις αὐτῶν ἐν τῇ ζωῇ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τυγχάνει ἔργον σπουδαῖον καί σοβαρόν, διό καί παρακαλοῦμεν ὅπως καταβληθῇ πᾶσα δυνατή προσπάθεια διά τήν θεραπείαν καί τήν ἐν γένει προαγωγήν αὐτοῦ, ὡς ἄλλωστε, ἄχρι σήμερον πράττετε.

Ἐπί δέ τούτοις, κατασπαζόμενοι ὑμᾶς ἐν Κυρίῳ, διατελοῦμεν μετ' ἀγάπης.

† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ὁ Σταγῶν καί Μετεώρων Σεραφείμ
† Ὁ Περιστερίου Χρυσόστομος
† Ὁ Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας Ἀμβρόσιος
† Ὁ Τρίκκης καί Σταγῶν Ἀλέξιος
† Ὁ Καρπενησίου Νικόλαος
† Ὁ Μονεμβασίας καί Σπάρτης Εὐστάθιος
† Ὁ Λήμνου καί Ἁγίου Εὐστρατίου Ἱερόθεος
† Ὁ Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως καί Πολυκάστρου Δημήτριος
† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας Παντελεήμων
† Ὁ Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου Δαμασκηνός
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης Ἀνδρέας
† Ὁ Ξάνθης καί Περιθεωρίου Παντελεήμων

Ὁ Ἀρχιγραμματεύς

† Ὁ Μεθώνης Κλήμης