Πρωτότυπο κείμενο

Ὁμηρικὴ διάλεκτος

Νέα Ἑλληνική

Τὸ Εὐαγγέλιον (Ἰω. κεφ. κ´ 19-25)

Κατὰ τὸν Ὅσιο Νικόδημο τὸν Ἁγιορείτη
(μελοποιημένο σὲ ἡρωϊκὸ ἑξάμετρο)

Κατὰ τὴν ἀπόδοση τῆς Ἀποστολικῆς
Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι ἡμᾶς τῆς ἀκροάσεως τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου,
Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν ἱκετεύσωμεν.

Σοφία. Ὀρθοί.
Ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου.

Εἰρήνη πᾶσι.

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην ἁγίου Εὐαγγελίου, τὸ Ἀνάγνωσμα.

Πρόσχωμεν.

Ὄφρα κε νωιτέροισιν ἐν οὔασι πάγχυ βάλωμεν,
Θέσφατον, ἱμερόεσσαν, ἁγνήν, Εὐάγγελον ὄππα,
Μειλίξωμεν Ἄνακτα Θεόν, μέγαν, οὐρανίωνα.

Ἰθυγενεῖς· Σοφίη.
Εὐαγγελίοιο κλύωμεν.

Εἰρήνη χαρίεσσ᾿ ἐπ᾿ ἀπείρονα δῆμον ἐσεῖται.

Ἐκ δ᾿ ἀρ᾿ ᾿Ιωάνοιο, τόδ᾿ ἔστι βροντογόνοιο.

Ἀλλ᾿ ἄγετ᾿ ἀτρεμέσι χρησμούς λεύσωμεν ὀπωπαῖς.

Ώστε να καταστούμε ικανοί να ακούσουμε
το Άγιο Ευαγγέλιο,
ας ικετεύσουμε τον Κύριο, τον Θεόν μας.

Σοφία. Ορθοί.
Ας ακούσουμε το Άγιο Ευαγγέλιο.

Ειρήνη σε όλους.

Από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο, το Ανάγνωσμα.

Ας προσέξουμε.

19 Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ
τῇ μιᾷ σαββάτων,
καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων
ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι
διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων,
ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς
καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς·
Εἰρήνη ὑμῖν.
20 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας
καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ.
ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον.

Εὖτε δή ἠέλιος φαέθων ἐπὶ ἕσπερον ἦλθε.
Καὶ σκιόωντο ἀγυιαί, ἐπὶ χθονὶ πολυβοτείρη,
Ἤματι ἐν πρώτῳ, ὅτε τύμβου ἆλτο Σαωτήρ,
Κληϊσταὶ δὲ ἔσαν θυρίδες πυκινῶς ἀραρυῖαι,
Βλῆντο δὲ πάντες ὀχῆες ἐϋσταθέος μεγάροιο
Ἔνθα μαθηταί, ὁμοῦ τε ἀολλέες ἠγερέθοντο,
Μυρόμενοι θανάτῳ ἐπ᾿ ἀεικέϊ Χριστοῦ Ἄνακτος,
Καὶ χόλον ἀφραίνοντα ᾿Ιουδαίων τρομέοντες,
Ἤλυθε δὴ τότε Χριστὸς Ἄναξ θεοειδέϊ μορφῇ
Ἔστη δ᾿ ἐν μεσσάτῳ ἀναφανδόν, καὶ φάτο μῦθον.
Εἰρήνη ὑμῖν φίλη, ἡσυχίη τ᾿ ἐρατεινή.
Ὡς εἰπών, ἐπέδειξεν ἐὴν πλευρὴν ἠδὲ χεῖρας·
Γήθησαν δὲ μαθηταί, ἐπί ἴδον Εὐρυμέδοντα.

Κατά την εσπέραν της ημέρας εκείνης,
της πρώτης εβδομάδος,
και ενώ οι πόρτες ήσαν κλειστές,
εκεί που ήσαν συγκεντρωμένοι οι μαθηταί,
διότι εφοβούντο τους Ιουδαίους,
ήλθε ο Ιησούς
και στάθηκε εις το μέσον και τους λέγει,
"Ειρήνη να είναι μαζί σας».
Όταν είπε αυτό, τους έδειξε τα χέρια του
και την πλευράν του.
Οι μαθηταί εχάρησαν διότι είδαν τον Κύριον.

21 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς πάλιν·
Εἰρήνη ὑμῖν.
καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ,
κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς.
22 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς·
Λάβετε Πνεῦμα ἅγιον·
23 ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς,
ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται.

Τούς δ᾿ αὖτις προσέειπεν Ἰησοῦς οὐρανοφοίτης·
Εἰρήνη ὑμῖν φίλη, ἡσυχίη τ᾿ ἐρατεινή·
Ὡς ἐμὲ πέμψε Πατήρ, ὅς ὑπέρτατα δωμᾶτα ναίει,
Ὧδ᾿ ἐγὼ ὑμέας εἰς χθόνα πέμπω εὐρυόδειαν.
Ὡς ἄρα φωνήσας, μύσταις ἔμπνευσ᾿ ἀγορεύων·
Πνεῦμα δέχνυσθ᾿ ἅγιον φαεσίμβροτον, ὑψιθόωκον·
Ὧν μέν ἀτασθαλίας θνητῶν ἀφέητ᾿ ἐπὶ γαῖαν,
Τοῖσιν ἦ που ἀφίενται ἐπ᾿ οὐρανὸν ἀστερόεντα,
Ὧν δ᾿ ἀρ᾿ ἐπεσβολίας ὑπερφιάλων κρατέητε,
Τοῖσιν ἁλυκτοπέδης κεῖναι σθεναρῶς κρατέονται.

Ο Ιησούς τους είπε πάλι,
«Ειρήνη να είναι μαζί σας.
Καθώς έστειλε εμέ ο Πατέρας
και εγώ στέλλω εσάς».
όταν είπε αυτό εφύσησε εις το πρόσωπον και τους λέγει,
«Λάβετε Πνεύμα Άγιον,
εάν κάποιων συγχωρήσετε τις αμαρτίες να είναι συγχωρημένες,
αν κανενός δεν τις συγχωρήσετε, θα μείνουν ασυγχώρητες».

24 Θωμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δώδεκα ὁ λεγόμενος Δίδυμος,
οὐκ ἦν μετ᾿ αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς.
25 ἔλεγον οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι μαθηταί·
Ἑωράκαμεν τὸν Κύριον.
ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς·
Ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων,
καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων,
καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ,
οὐ μὴ πιστεύσω.

Θωμᾶς δ᾿ ᾧ ἐπίκλησις ἅπασι Δίδυμος ἀκούειν,
Οὐχ ἅμα τοῖς ἄλλοις μύσταις πρίν ὁμώροφος ἔσκε,
Ἰησοῦς ὅτ᾿ ἔβη εἴσω μελάθροιο ἑταίρων.
Ἴαχον οὖν ἄλλοι τούτῳ ἐρίηρες ἑταῖροι·
Εἴδομεν ὀφθαλμοῖσιν Ἰησοῦν Παγκρατέοντα.
Τούς δ᾿ ἀπαμειβόμενος Θωμᾶς προσέφησεν ἀτειρής·
Ἴχνια ἥν μὴ ἴδω μετὰ χείρεσιν ἡλοτορήτῃς,
Δάκτυλον ἐμβάλω τε ἐκείνου ἔνδοθι χειρός,
Χεῖρά τ᾿ ἐμὴν εἴσω πλευρῆς οἱ ῥεῖα βαλοίμην,
Οὔποτε ὑμετέροισι λόγοις κεφαλῇ κατανεύσω.

Ο Θωμάς, ένας από τους δώδεκα, ο ονομαζόμενος Δίδυμος,
δεν ήτο μαζί τους όταν ήλθε ο Ιησούς.
Του είπαν λοιπόν οι άλλοι μαθηταί,
«Είδαμε τον Κύριο».
Αυτός δε τους είπε,
«Εάν δεν ειδώ εις τα χέρια του το σημάδι από τα καρφιά
και δεν βάλω το δάκτυλό μου εις το σημάδι από τα καρφιά
και δεν βάλω το χέρι μου εις την πλευράν του,
δεν θα πιστέψω».

Λατινιστί [Biblia Sacra Vulgata]

19 cum esset ergo sero die illo una sabbatorum et fores essent clausae ubi erant discipuli propter metum Iudaeorum venit Iesus et stetit in medio et dicit eis pax vobis. 20 et hoc cum dixisset ostendit eis manus et latus gavisi sunt ergo discipuli viso Domino.

21 dixit ergo eis iterum pax vobis sicut misit me Pater et ego mitto vos. 22 hoc cum dixisset insuflavit et dicit eis accipite Spiritum Sanctum. 23 quorum remiseritis peccata remittuntur eis quorum retinueritis detenta sunt.

24 Thomas autem unus ex duodecim qui dicitur Didymus non erat cum eis quando venit Iesus. 25 dixerunt ergo ei alii discipuli vidimus Dominum ille autem dixit eis nisi videro in manibus eius figuram clavorum et mittam digitum meum in locum clavorum et mittam manum meam in latus eius non credam.

Ἰταλιστί [Italiano (it), Conferenza Episcopale]

19 Quella sera stessa, cioè quella domenica, dopo che le porte della casa dove stavano i discepoli erano state sbarrate per paura dei Giudei, ecco che Gesù stava in mezzo a loro. «Pace a voi!» li saluto, 20 detto questo mostro loro le mani ed il fianco. Che gioia per i discepoli rivedere il loro Signore!

21 Gesù ripeté: «Pace a voi! Come il Padre ha mandato me, anch'io mando voi». 22 Poi soffio su di loro, dicendo: «Ricevete lo Spirito Santo. 23 A chi perdonerete i peccati, saranno perdonati, a chi non li perdonerete, non saranno perdonati».

24 Quando Gesù si presento a loro, Tommaso detto il «Gemello», uno dei dodici, non era presente. 25 Gli altri gli riferirono: «Abbiamo visto il Signore!» Quello pero rispose: «Se non vedo nelle sue mani il segno dei chiodi e non ci metto dentro il dito e non tocco con la mano il suo fianco, non ci credero!»

Γαλλιστί [Français (fr), Louis Segond]

19 Ce même dimanche, dans la soirée, les disciples étaient dans une maison dont ils avaient verrouillé les portes, parce qu'ils avaient peur des chefs des Juifs. Jésus vint: il se trouva là, au milieu d'eux, et il leur dit: -Que la paix soit avec vous! 20 Tout en disant cela, il leur montra ses mains et son côté. Les disciples furent remplis de joie parce qu'ils voyaient le Seigneur.

21 -Que la paix soit avec vous, leur dit-il de nouveau. Comme mon Père m'a envoyé, moi aussi je vous envoie. 22 Après avoir dit cela, il souffla sur eux et continua: -Recevez l'Esprit Saint. 23 Ceux à qui vous remettrez leurs péchés en seront effectivement tenus quittes; et ceux à qui vous les retiendrez en resteront chargés.

24 L'un des Douze, Thomas, surnommé le Jumeau, n'était pas avec eux lors de la venue de Jésus. 25 Les autres disciples lui dirent: -Nous avons vu le Seigneur! Mais il leur répondit: -Si je ne vois pas la marque des clous dans ses mains, si je ne mets pas mon doigt à la place des clous, et si je ne mets pas la main dans son côté, je ne croirai pas.

Ἀγγλιστί [English (en), King James version]

19 Then the same day at evening, being the first day of the week, when the doors were shut where the disciples were assembled for fear of the Jews, came Jesus and stood in the midst, and saith unto them, Peace be unto you. 20 And when he had so said, he shewed unto them his hands and his side. Then were the disciples glad, when they saw the Lord.

21 Then said Jesus to them again, Peace be unto you: as my Father hath sent me, even so send I you. 22 And when he had said this, he breathed on them, and saith unto them, Receive ye the Holy Ghost: 23 Whose soever sins ye remit, they are remitted unto them; and whose soever sins ye retain, they are retained.

24 But Thomas, one of the twelve, called Didymus, was not with them when Jesus came. 25 The other disciples therefore said unto him, We have seen the Lord. But he said unto them, Except I shall see in his hands the print of the nails, and put my finger into the print of the nails, and thrust my hand into his side, I will not believe.

Γερμανιστί [Deutcsh (de), Luther Bibel 1545]

19 Am Abend aber dieses ersten Tages der Woche, als die Jünger versammelt und die Türen verschlossen waren aus Furcht vor den Juden, kam Jesus und trat mitten unter sie und spricht zu ihnen: Friede sei mit euch! 20 Und als er das gesagt hatte, zeigte er ihnen die Hände und seine Seite. Da wurden die Jünger froh, dass sie den Herrn sahen.

21 Da sprach Jesus abermals zu ihnen: Friede sei mit euch! Wie mich der Vater gesandt hat, so sende ich euch. 22 Und als er das gesagt hatte, blies er sie an und spricht zu ihnen: Nehmt hin den Heiligen Geist! 23 Welchen ihr die Sünden erlasst, denen sind sie erlassen; und welchen ihr sie behaltet, denen sind sie behalten.

24 Thomas aber, der Zwilling genannt wird, einer der Zwölf, war nicht bei ihnen, als Jesus kam. 25 Da sagten die andern Jünger zu ihm: Wir haben den Herrn gesehen. Er aber sprach zu ihnen: Wenn ich nicht in seinen Händen die Nägelmale sehe und meinen Finger in die Nägelmale lege und meine Hand in seine Seite lege, kann ich's nicht glauben.

Ὁλλανδιστί [Nederlands (nl), Het Boek]

19's Avonds zaten de discipelen bij elkaar. Zij hadden de deur op slot gedaan, omdat zij bang waren voor de Joden. Ineens was Jezus bij hen. «Vrede», zei Hij. 20 Zij zagen Zijn handen en Zijn zijde. Wat waren zij blij dat ze de Here zagen.

21 «Vrede!» zei Jezus. «Zoals de Vader Mij gestuurd heeft, zo stuur Ik jullie.» 22 Toen blies Hij Zijn adem over hen heen en zei: «Ontvang de Heilige Geest. 23 Wie jullie zijn zonden vergeven, is ervan verlost. Maar wie jullie het aanrekenen, moet zijn zonden dragen.»

24 Eén van de twaalf discipelen, Thomas (of Didymus) was er niet bij. 25 Toen de andere discipelen hem vertelden dat zij de Here hadden gezien, wilde hij het niet geloven. «Ik kan het pas geloven», zei hij, «als ik de wonden van de spijkers in Zijn handen zie en met mijn eigen hand voel dat Hij een wond in Zijn zij heeft!»

Ρωσσιστί [Русский (ru), Russian Synodal ver.]

19 В тот же первый день недели вечером, когда двери [дома], где собирались ученики Его, были заперты из опасения от Иудеев, пришел Иисус, и стал посреди, и говорит им: мир вам! 20 Сказав это, Он показал им руки и ноги и ребра Свои. Ученики обрадовались, увидев Господа.

21 Иисус же сказал им вторично: мир вам! как послал Меня Отец, [так] и Я посылаю вас. 22 Сказав это, дунул, и говорит им: примите Духа Святаго. 23 Кому простите грехи, тому простятся; на ком оставите, на том останутся.

24 Фома же, один из двенадцати, называемый Близнец, не был тут с ними, когда приходил Иисус. 25 Другие ученики сказали ему: мы видели Господа. Но он сказал им: если не увижу на руках Его ран от гвоздей, и не вложу перста моего в раны от гвоздей, и не вложу руки моей в ребра Его, не поверю.

Σερβιστί

19 Увече тог првог дана седмице, кад су ученици били заједно, а врата закључана због страха од Јудеја, дође Исус и стаде међу њих па им рече: »Мир вама.« 20 Кад је то рекао, показа им своје руке и ребра, а ученици се обрадоваше што виде Господа.

21 Тада им он опет рече: »Мир вама. Као што је Отац послао мене, тако и ја шаљем вас.« 22 Рекавши то, дахну на њих и рече: »Примите Светога Духа. 23 Коме опростите грехе, опроштени су; а коме не опростите, нису опроштени.«

24 А Тома звани Близанац, један од Дванаесторице, није био с њима кад је Исус дошао. 25 Остали ученици му рекоше: »Видели смо Господа!« А он им рече: »Ако не видим ожиљке од клинова на његовим рукама, и не ставим свој прст на место где су били клинови, и не ставим руку у његова ребра, нећу веровати.«

Βουλγαριστί [Български (bg), Bulgarian Bible]

19 А вечерта на същия ден, първия на седмицата, когато вратата на стаята, гдето бяха учениците, беше заключена поради страха от юдеите, Исус дойде, застана посред, и каза им: Мир вам! 20 И като рече това, показа им ръцете и ребрата Си. И зарадваха се учениците като видяха Господа.

21 И Исус пак им рече: Мир вам! Както Отец изпрати Мене, така и Аз изпращам вас. 22 И като рече това, духна върху тях и им каза: Приемете Светия Дух. 23 На които простите греховете, простени им са, на които задържите задържани са.

24 А Тома, един от дванадесетте наречен Близнак, не беше с тях, когато дохожда Исус. 25 Затова другите ученици му казаха: Видяхме Господа. А той им рече: Ако не видя на ръцете Му раните от гвоздеите, и не туря ръката си в ребрата Му, няма да повярвам.

Σλαβονιστί (Slovo Zhizny)

19 Вечером в первый день недели, когда ученики собрались вместе и двери дома, где они находились, были заперты из боязни перед иудеями, пришел Иисус. Он стал посреди них и сказал: - Мир вам! 20 Сказав это, Он показал им свои руки и бок. Увидев Господа, ученики обрадовались.

21 Иисус опять сказал им: - Мир вам! Как Отец послал Меня, так и Я посылаю вас. 22 С этими словами Он дунул на них и сказал: - Примите Духа Святого. 23 Кому вы простите грехи, тем они будут прощены, а на ком оставите грехи, на тех они останутся. Иисус является всем ученикам и Фоме

24 Фомы, которого еще называли Близнец, одного из двенадцати, не было с учениками, когда приходил Иисус. 25 И когда другие ученики сказали: - Мы видели Господа! - Фома ответил: - Пока я не увижу следов от гвоздей на Его руках, не коснусь их пальцем и не потрогаю рану в Его боку, я не поверю.

Σλοβενιστί [Slovencina (sk), Nádej pre kazdého]

19 V ten nedeľný večer sa zhromaždili všetci jeho učeníci. Dvere mali zamknuté, lebo sa báli Židov. Zrazu sa zjavil Ježiš, postavil sa doprostred miestnosti a pozdravil ich: Pokoj vám!» 20 Potom im ukázal rany na rukách a na boku. Aká to bola nesmierna radosť pre učeníkov, že znova vidia svojho Pána!

21 Ježiš im opäť povedal: Pokoj vám. Ako mňa poslal Otec, tak ja posielam vás.» 22 Potom dýchol na nich a povedal: Prijmite Svätého Ducha. 23 Komu odpustíte hriechy, tomu budú odpustené, komu ich neodpustíte, tomu odpustené nebudú.»

24 Tomáš, jeden z dvanástich učeníkov, prezývaný Dvojča, nebol pri tom, keď sa toto všetko stalo. 25 Ostatní mu rozprávali: Videli sme Pána!» Ale Tomáš pochybovačne odpovedal: Neuverím, kým neuvidím a neohmatám rany na jeho rukách a boku.»

Κροατιστί [Hrvatski (hr), Croatian Bible]

19 Te su se večeri prvoga dana u tjednu učenici sastali iza zaključanih vrata zbog straha od židovskih vođa kad odjednom među njih stane Isus. Pozdravi ih: 'Mir vama!' 20 Kad im je to rekao, pokaže im svoje ruke i bok. Učenici se razvesele kad ugledaju svojega Gospodina.

21 Isus im opet reče: 'Mir vama! Kao što je mene poslao Otac, tako i ja šaljem vas.' 22 Zatim dahne u njih i reče: 'Primite Svetoga Duha! 23Kojima oprostite grijehe, oprošteni su im. Kojima ne oprostite grijehe, nisu im oprošteni.'

24 Jedan od Dvanaestorice, Toma zvani Blizanac, nije tada bio s drugima. 25 'Vidjeli smo Gospodina. 26 Nakon osam dana učenici su ponovno bili skupa. Taj je put s njima bio i Toma. Iako su vrata bila zatvorena, Isus stane među njih i pozdravi ih: 'Mir vama!'

Ἰσπανιστί [Español (es), Castillan]

19 Aquel mismo día primero de la semana, al caer la noche, se reunieron los discípulos. Tenían las puertas cerradas por temor a los dirigentes judíos, pero de pronto se presentó Jesús en medio de ellos y les dijo: ¡Paz a vosotros! 20 Después les mostró las manos y el costado, y los discípulos se llenaron de alegría al ver al Señor. Él siguió diciéndoles:

21 Del mismo modo que el Padre me envió, también yo os envío a vosotros. 22 En seguida sopló sobre ellos y les dijo: Recibid el Espíritu Santo. 23 A quienes perdonéis los pecados, les quedarán perdonados; pero a quienes no se los perdonéis, les quedarán sin perdonar.

24 Uno de los discípulos, Tomás el Dídimo, no se encontraba con los demás cuando Jesús se les presentó. 25 Ellos le contaron que habían visto al Señor, pero Tomás respondió: Solamente creeré si veo en sus manos las heridas de los clavos y las toco con mis dedos, y si toco con mi mano su costado abierto.

Πορτογαλιστί [Portugues (pt), Nova Versão]

19 Ao cair da tarde daquele primeiro dia da semana, estando os discípulos reunidos a portas trancadas, por medo dos judeus, Jesus entrou, pôs-se no meio deles e disse: «Paz seja com vocês!» 20 Tendo dito isso, mostrou-lhes as mãos e o lado. Os discípulos alegraram-se quando viram o Senhor.

21 Novamente Jesus disse: «Paz seja com vocês! Assim como o Pai me enviou, eu os envio». 22 E com isso, soprou sobre eles e disse: «Recebam o Espírito Santo. 23 Se perdoarem os pecados de alguém, estarão perdoados; se não os perdoarem, não estarão perdoados».

24 Tomé (chamado Dídimo), um dos Doze, não estava com os discípulos quando Jesus veio. 25 Os outros discípulos lhe disseram: «Vimos o Senhor!» Mas ele lhes disse: «Se eu não vir as marcas dos pregos nas suas mãos, não colocar o meu dedo onde estavam os pregos e não puser a minha mão no seu lado, não crerei».

Ρουμανιστί [Româna (ro), Romanian]

19 În seara acelei zile - prima zi din săptămână - în timp ce acolo unde erau ucenicii ușile erau încuiate de frica iudeilor, Isus a venit, a stat în mijlocul lor și le-a zis: «Pace vouă!» 20 Spunând acestea, le-a arătat mâinile și coasta Lui. Ucenicii s-au bucurat când L-au văzut pe Domnul.

21 Isus le-a zis din nou: «Pace vouă! Așa cum M-a trimis Tatăl pe Mine, așa vă trimit și Eu pe voi!» 22 Spunând aceasta, a suflat peste ei și le-a zis: «Primiți Duh Sfânt! 23 Celor cărora le veți ierta păcatele, vor fi iertate, iar celor cărora le veți ține, vor fi ținute.»

24 Însă Toma (unul dintre cei doisprezece, cel numit «Geamănul") nu era cu ei când a venit Isus. 25 Ceilalți ucenici i-au spus: «L-am văzut pe Domnul!», însă el le-a zis: «Dacă nu văd în mâinile Lui semnul cuielor, dacă nu pun degetul meu în semnul cuielor și dacă nu pun mâna mea în coasta Lui - nu voi crede!»

Νορβηγιστί [Norsk (no), Levande Bibeln]

19 Den kvelden møttes disiplene bak stengte dører. De var redd for de jødiske lederne. Da stod Jesus plutselig iblant dem. Etter å ha hilst på dem, 20 viste han dem sine hender og sin side. Disiplene ble veldig glade da de så Jesus!

21 Han talte igjen til dem og sa: ŦSom Faderen har sendt meg, slik sender også jeg dere.ŧ 22 Så pustet han på dem og sa: ŦTa imot den Hellige Ånd. 23 Hvis dere tilgir noen deres synd, så er de tilgitt. Hvis dere nekter å tilgi, er de ikke tilgitt.ŧ

24 En av disiplene, Tomas, ŦTvillingenŧ, var ikke til stede sammen med de andre. 25 Da de fortalte: ŦVi har sett Herren,ŧ svarte han: ŦHvis jeg ikke får se naglemerket i hendene hans og stikke hånden i hans side, vil jeg ikke tro.ŧ

Σουηδιστί [Svenska (sv), Levande Bibeln]

19 På kvällen samma dag samlades lärjungarna bakom stängda dörrar av rädsla för de judiska ledarna. Då stod plötsligt Jesus mitt ibland dem och sa till dem: Frid vare med er! 20 Så visade han dem sina händer och sin sida. Och deras glädje visste inga gränser när de såg sin Herre igen.

21 Han talade till dem och sa: Som Fadern har sänt mig, så sänder också jag er. 22 Sedan andades han på dem och sa till dem: Ta emot den helige Ande. 23 Om ni förlåter någons synder så är de förlåtna, men om ni vägrar att förlåta dem så blir de inte förlåtna.

24 En av lärjungarna, Tomas Tvillingen, hade inte varit med vid detta tillfälle. 25 När de gång på gång berättade för honom: Vi har sett Herren, svarade han: Jag tror det inte förrän jag med egna ögon ser hålen efter spikarna i hans händer. Och jag vill ta på dem med mina fingrar, och med min hand vill jag röra vid såren i hans sida. Annars kan jag inte tro.

Φινλανδιστί [(fi)]

19 Samana päivänä, viikon ensimmäisenä, opetuslapset olivat illalla koolla lukittujen ovien takana, sillä he pelkäsivät juutalaisia. Yhtäkkiä Jeesus seisoi heidän keskellään ja sanoi: «Rauha teille» 20 Tämän sanottuaan hän näytti heille kätensä ja kylkensä. Ilo valtasi opetuslapset, kun he näkivät Herran.

21 Jeesus sanoi uudelleen: «Rauha teille! Niin kuin Isä on lähettänyt minut, niin lähetän minä teidät.» 22 Sanottuaan tämän hän puhalsi heitä kohti ja sanoi: «Ottakaa Pyhä Henki. 23 Jolle te annatte synnit anteeksi, hänelle ne ovat anteeksi annetut. Jolta te kiellätte anteeksiannon, hän ei saa syntejään anteeksi.»

24 Yksi kahdestatoista opetuslapsesta, Tuomas, josta käytettiin myös nimeä Didymos, ei ollut muiden joukossa, kun Jeesus tuli. 25 Toiset opetuslapset kertoivat hänelle: «Me näimme Herran.» Mutta Tuomas sanoi: «En usko. Jos en itse näe naulanjälkiä hänen käsissään ja pistä sormeani niihin ja jos en pistä kättäni hänen kylkeensä, minä en usko.»

Δανιστί [Dansk (da), Dette er Biblen pÃ¥ dansk]

19 Da det nu var Aften på den samme Dag, den første Dag i Ugen, og Dørene der, hvor Disciplene opholdt sig, vare lukkede af Frygt for Jøderne, kom Jesus og stod midt iblandt dem, og han siger til dem: «Fred være med eder!» 20 Og som han sagde dette, viste han dem sine Hænder og sin Side. Så bleve Disciplene glade, da de så Herren.

21 Jesus sagde da atter til dem: «Fred være med eder! Ligesom Faderen har udsendt mig, således sender også jeg eder.» 22 Og da han havde sagt dette, åndede han på dem, og han siger til dem: «Modtager den Helligånd! 23 Hvem I forlade Synderne, dem ere de forladte, og hvem I nægte Forladelse, dem er den nægtet.»

24 Men Thomas, hvilket betyder Tvilling, en af de tolv, var ikke hos dem, da Jesus kom. 25 De andre Disciple sagde da til ham: «Vi have set Herren.» Men han sagde til dem: «Uden jeg får set Naglegabet i hans Hænder og stikker min Finger i Naglegabet og stikker min Hånd i hans Side, vil jeg ingenlunde tro.»

Ἰσλανδιστί [Íslenska (is), Icelandic Bible]

19 Um kvöldið þennan fyrsta dag vikunnar voru lærisveinarnir saman og höfðu læst dyrum af ótta við Gyðinga. Þá kom Jesús, stóð mitt á meðal þeirra og sagði við þá: «Friður sé með yður!» 20 Þegar hann hafði þetta mælt, sýndi hann þeim hendur sínar og síðu. Lærisveinarnir urðu glaðir, er þeir sáu Drottin.

21 Þá sagði Jesús aftur við þá: «Friður sé með yður. Eins og faðirinn hefur sent mig, eins sendi ég yður.» 22 Og er hann hafði sagt þetta, andaði hann á þá og sagði: «Meðtakið heilagan anda. 23 Ef þér fyrirgefið einhverjum syndirnar, eru þær fyrirgefnar. Ef þér synjið einhverjum fyrirgefningar, er þeim synjað.»

24 En einn af þeim tólf, Tómas, nefndur tvíburi, var ekki með þeim, þegar Jesús kom. 25 Hinir lærisveinarnir sögðu honum: «Vér höfum séð Drottin.» En hann svaraði: «Sjái ég ekki naglaförin í höndum hans og geti sett fingur minn í naglaförin og lagt hönd mína í síðu hans, mun ég alls ekki trúa.»

Οὐκρανιστί [Українська (uk), Ukrainian Bible]

19 Того ж дня дня першого в тижні, коли вечір настав, а двері, де учні зібрались були, були замкнені, бо боялись юдеїв, з'явився Ісус, і став посередині, та й промовляє до них: Мир вам! 20 І, сказавши оце, показав Він їм руки та бока. А учні зраділи, побачивши Господа.

21 Тоді знову сказав їм Ісус: Мир вам! Як Отець послав Мене, і Я вас посилаю! 22 Сказавши оце, Він дихнув, і говорить до них: Прийміть Духа Святого! 23 Кому гріхи простите, простяться їм, а кому затримаєте, то затримаються!

24 А Хома, один з Дванадцятьох, званий Близнюк, із ними не був, як приходив Ісус. 25 Інші ж учні сказали йому: Ми бачили Господа!... А він відказав їм: Коли на руках Його знаку відцвяшного я не побачу, і пальця свого не вкладу до відцвяшної рани, і своєї руки не вкладу до боку Його, не ввірую!

Τσεχιστί [Čeština (cs), Slovo na cestu]

19 Téhož dne večer byli učedníci pohromadě za zamčenými dveřmi, protože se báli, že teď přijdou Židé na ně. Pojednou stál Ježíš mezi nimi a řekl: «Pokoj vám!» 20 Potom jim ukázal rány v rukou a v boku. To byla radost pro učedníky, že zase vidí svého Pána!

21 Ježíš opakoval: «Pokoj vám!» a pokračoval: «Otec vyslal mne a já vysílám vás.» 22 Dýchl na ně a řekl: «Přijměte svatého Ducha! 23 Komu budete zvěstovat odpuštění hříchů a přijme je, tomu bude odpuštěno. Komu tu zvěst zadržíte, zůstává ve svém hříchu.»

24 Toho večera chyběl mezi učedníky Tomáš, kterému přezdívali Dvojče. 25 Ostatní mu o setkání s Ježíšem vyprávěli, ale on pochyboval: «Neuvěřím, dokud neuvidím a neohmatám rány na jeho rukou a boku.»

Οὑγγριστί [Mayar (hu), Hungarian Károli]

19 Mikor azért estve vala, azon a napon, a hétnek elsõ napján, és mikor az ajtók zárva valának, a hol egybegyûltek vala a tanítványok, a zsidóktól való félelem miatt, eljöve Jézus és megálla a középen, és monda nékik: Békesség néktek! 20 És ezt mondván, megmutatá nékik a kezeit és az oldalát. Örvendezének azért a tanítványok, hogy látják vala az Urat.

21 Ismét monda azért nékik Jézus: Békesség néktek! A miként engem küldött vala az Atya, én is akképen küldelek titeket. 22 És mikor ezt mondta, rájuk lehelle, és monda nékik: Vegyetek Szent Lelket: 23 A kiknek bûneit megbocsátjátok, megbocsáttatnak azoknak; a kikéit megtartjátok, megtartatnak.

24 Tamás pedig, egy a tizenkettõ közül, a kit Kettõsnek hívtak, nem vala õ velök, a mikor eljött vala Jézus. 25 Mondának azért néki a többi tanítványok: Láttuk az Urat. Õ pedig monda nékik: Ha nem látom az õ kezein a szegek helyeit, és be nem bocsátom ujjaimat a szegek helyébe, és az én kezemet be nem bocsátom az õ oldalába, semmiképen el nem hiszem.

Κρεολιστί [Kreyol (cpf), Hatian Creole Version]

19 Menm jou dimanch sa a, nan aswè, disip yo te reyini nan yon kay. Yo te fèmen pòt yo akle paske yo te pè jwif yo. Jezi vini, li kanpe nan mitan yo, li di yo: benediksyon Bondye sou nou tout! 20 Apre li fin di yo sa, li moutre yo de pla men l' ak bò kòt li. Disip yo pa t' manke kontan lè yo wè Seyè a.

21 Jezi di yo ankò: benediksyon Bondye sou nou tout! Menm jan Papa a te voye m' lan, se konsa m'ap voye nou tou. 22 Apre pawòl sa yo, li soufle sou yo, li di yo: Resevwa Sentespri. 23 Moun n'a padone peche yo, y'a resevwa padon vre. Moun n'a refize padone, yo p'ap resevwa padon.

24 Men, twouve Toma, yonn nan douz disip yo ki te rele Jimo, pa t' la avèk yo lè Jezi te vini an. 25 Lòt disip yo di li: Nou wè Seyè a. Men, Toma reponn yo: Si m' pa wè mak klou yo nan pla men l', si m' pa mete dwèt mwen nan plas kote klou yo te ye a, si m' pa mete men m' nan bò kòt li, mwen p'ap kwè.

Ἀλβανιστί [Shqip (sq), Albanian Bible]

19 Pastaj në mbrëmje të po asaj dite, dita e parë e javës, ndërsa dyert e vendit ku qenë mbledhur dishepujt ishin të mbyllura nga frika e Judenjve, erdhi Jezusi dhe u prezantua në mes tyre dhe u tha atyre: ''Paqja me ju!''. 20 Dhe, si i tha këto, u tregoi atyre duart e veta dhe brinjën. Dishepujt pra, kur e panë Zotin, u gëzuan.

21 Pastaj Jezusi u tha atyre përsëri: ''Paqja me ju! Sikurse më ka dërguar mua Ati, ashtu unë po ju dërgoj ju''. 22 Dhe, si tha këto fjalë, hukati mbi ta dhe tha: ''Merrni Frymën e Shenjtë! 23 Kujt do t'ia falni mëkatet, do t'i jenë falur, kujt do t'ia mbani, do t'i jenë mbajtur''.

24 Por Thomai, i quajtur Binjaku, një nga të dymbëdhjetët, nuk ishte me ta kur erdhi Jezusi. 25 Dishepujt e tjerë, pra, i thanë: ''Kemi parë Zotin''. Por ai u tha atyre: ''Po nuk e pashë në duart e tij shenjën e gozhdave, dhe po nuk e vura gishtin tim te shenja e gozhdëve dhe dorën time në brinjën e tij, unë nuk do të besoj''.

Τουρκιστί [(tr)]

19 Haftanın o ilk günü akşam olunca, öğrencilerin Yahudilerden korkusu nedeniyle bulundukları yerin kapıları kapalıyken İsa geldi, ortalarında durup onlara, «Size esenlik olsun!» dedi. 20 Bunu söyledikten sonra onlara ellerini ve böğrünü gösterdi. Öğrenciler Rab'bi görünce sevindiler.

21 İsa yine onlara, «Size esenlik olsun!» dedi. «Baba beni gönderdiği gibi, ben de sizigönderiyorum.» 22 Bunu söyledikten sonra onların üzerine üfleyerek, «Kutsal Ruh'u alın!» dedi. 23 «Kimin günahlarını bağışlarsanız, bağışlanmış olur; kimin günahlarını bağışlamazsanız, bağışlanmamış kalır.»

24 Onikilerden biri, İkiz[ğğ] diye anılan Tomas, İsa geldiğinde onlarla birlikte değildi. 25 Öbür öğrenciler ona, «Biz Rab'bi gördük!» dediler. Tomas ise, «O'nun ellerinde çivilerin izini görmedikçe, çivilerin izine parmağımla dokunmadıkça ve elimi böğrüne sokmadıkça inanmam» dedi.

Ἀραβιστί [العربية (ar), Arabic Life Application Bible]

19 وَلَمَّا حَلَّ مَسَاءُ ذَلِكَ الْيَوْمِ، وَهُوَ الْيَوْمُ الأَوَّلُ مِنَ الأُسْبُوعِ، كَانَ التَّلاَمِيذُ مُجْتَمِعِينَ فِي بَيْتٍ أَغْلَقُوا أَبْوَابَهُ خَوْفاً مِنَ الْيَهُودِ، وَإِذَا يَسُوعُ يَحْضُرُ وَسْطَهُمْ قَائِلاً: «سَلاَمٌ لَكُمْ!»
20 وَإِذْ قَالَ هَذَا، أَرَاهُمْ يَدَيْهِ وَجَنْبَهُ، فَفَرِحَ التَّلاَمِيذُ إِذْ أَبْصَرُوا الرَّبَّ.
21 فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «سَلاَمٌ لَكُمْ. كَمَا أَنَّ الآبَ أَرْسَلَنِي، أُرْسِلُكُمْ أَنَا».
22 قَالَ هَذَا وَنَفَخَ فِيهِمْ وَقَالَ لَهُمْ: «اقْبَلُوا الرُّوحَ الْقُدُسَ.
23 مَنْ غَفَرْتُمْ خَطَايَاهُمْ غُفِرَتْ لَهُمْ، وَمَنْ أَمْسَكْتُمْ خَطَايَاهُمْ، أُمْسِكَتْ!»
24 وَلكِنَّ تُومَا، أَحَدَ التَّلاَمِيذِ الاثَنْي عَشَرَ، وَهٌوَ الْمَعْرُوفُ بِالتَّوْأَمِ، لَمْ يَكُنْ مَعَ التَّلاَمِيذِ، حِينَ حَضَرَ يَسُوعُ.
25فَقَالَ لَهُ التَّلاَمِيذُ الآخَرُونَ: «إِنَّنَا رَأَيْنَا الرَّبَّ!» فَأَجَابَ: «إِنْ كُنْتُ لاَ أَرَى أَثَرَ الْمَسَامِيرِ فِي يَدَيْهِ، وَأَضَعُ إِصْبِعِي فِي مَكَانِ الْمَسَامِيرِ، وَأَضَعُ يَدِي فِي جَنْبِهِ، فَلاَ أُومِنُ!»