Μία σταγόνα δάκρυ γιὰ τὸ ἀγαπημένο καὶ πολυαδικημένο σπλάχνο της.

Καινούργιο μὰ καὶ τόσο παλαιό, ἀπὸ τότε ποὺ διωγμένη ἔφυγε μαζί του, βρέφος τότε, πρὸς στὴν Αἴγυπτο.

Τὸ δάκρυ τῆς Παναγίας γιὰ ὅλους ἐμᾶς, γιὰ τὸν καθένα μας προσωπικά, ὁ πόνος τῆς Παναγίας μας ποὺ συμπονᾶ καὶ μὲ τὸν δικό μας πόνο στὸ διάβα τῆς ζωῆς μας.
Δάκρυ λύπης ἅδου μὰ καὶ χαρᾶς παραδεισένιας σὰν ἀντικρυσε Τὸν Υἱό της νὰ λάμπει αὐγαζόμενος μέσα στὴν λαμπρή τῆς Ἀναστάσεώς του.

Τὰ δάκρυ κάθε Μητέρας πάνω στὴν γῆ ποὺ τὰ σπλάχνα της ποὺ ἔχουν γίνει τόσο πλατειὰ νὰ ἀγκαλιάσουν ὅλη τὴν πλάση.

Μία σταγόνα, μὰ ἕνας ὁλόκληρος ὠκεανὸς μαζὶ ποὺ ἀνέπλασε ὁλάκερο τὸ σύμπαν.

Τὸ δάκρυ τῆς Παναγίας Μητέρας μας!

Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό