ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
«Χαίρετε. Μή φοβεῖσθε˙ ὑπάγετε ἀπαγγείλατε τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἵνα ἀπέλθωσιν εἰς τήν Γαλιλαίαν, κἀκεῖ με ὄψονται» (Ματθ.κη' 9-10)
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί, Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.
Ὁ Ἀναστάς Κύριος καί Θεός, μας εὐθύς μετά τήν ἔνδοξη τριήμερη Ἀνάστασί Του, ἀπευθυνόμενος στίς ἅγιες Μυροφόρες γυναῖκες, τίς εὐαγγελίστριες τοῦ χαρμοσύνου μηνύματος τῆς Ἀναστάσεως πρός τούς ἁγίους Μαθητάς καί Ἀποστόλους Του, τίς προσφώνησε μέ τόν θερμό Ἀναστάσιμο χαιρετισμό˙ «Χαίρετε». Καί ἀφοῦ ἐγαλήνευσε τίς πονεμένες καί φοβισμένες καρδιές τους μέ τήν ἀνείπωτη Ἀναστάσιμη πνευματική χαρά, τίς παραγγέλλει λέγοντας (τά παραθέτουμε σέ ἀπλῆ γλῶσσα): «Μή φοβεῖσθε. Πηγαίνετε καί ἀναγγείλατε στούς ἀδελφούς μου, τούς ἀγαπημένους Μαθητάς καί Ἀποστόλους μου, νά πορευθοῦν στήν Γαλιλαία καί ἐκεῖ θά μέ συναντήσουν».
Μέ τήν παράθεσι τοῦ Εὐαγγελικοῦ κειμένου σέ ἁπλῆ γλῶσσα διαπιστώνουμε, ἀδελφοί μου, ὅτι τόσον ὁ Ἀναστάς ἐκ τῶν νεκρῶν καί θριαμβεύσας κατά τοῦ θανάτου Κύριος καί Θεός μας, ὅσον καί ὁ Ἄγγελος τοῦ Θεοῦ πιό πρίν, μετέδωκαν τό χαροποιό μήνυμα τῆς...
Ἀναστάσεως στίς Μυροφόρες, ἀφοῦ ἔδιωξαν τό αἴσθημα τοῦ φόβου ἀπό τίς καρδιές των. «Προηγουμένως ὁ Ἄγγελος τίς ἀπαλλάσσει ἀπό τόν φόβο καί τότε ὁμιλεῖ σ'αὐτές γιά τήν Ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ», παρατηρεῖ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Καί ὁ ἐκκλησιαστικός ἑρμηνευτής Εὐθύμιος Ζυγαβηνός, σχολιάζοντας τό ρῆμα τοῦ Ἀγγέλου «μή φοβεῖσθε», λέγει: «Μή φοβᾶσθε σεῖς, ἀλλά αὐτοί οἱ φύλακες τοῦ τάφου καί ὅλοι οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ». Καί σέ ἄλλο σημεῖο ὁ ἱερός Χρυσόστομος ἐπισημαίνει ὅτι «ὅταν οἱ Μυροφόρες γυναῖκες ἔφυγαν (ἀπό τόν κενό Τάφο τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ) μέ φόβο καί μεγάλη χαρά, λόγῳ τοῦ χαρμοσύνου ἀγγέλματος τῆς Ἀναστάσεως, τίς συνάντησε ὁ Ἰησοῦς λέγων τό Χαίρετε». Ἤθελε ὁ Κύριος νά ἐξαλείψη κάθε ἴχνος φόβου καί ἀγωνίας καί νά ἐμφυτεύση γιά πάντα στίς εὐσεβεῖς καρδιές των τήν μόνιμη καί ἀναφαίρετη Ἀναστάσιμη Χαρά.
Ἀναστάσεως στίς Μυροφόρες, ἀφοῦ ἔδιωξαν τό αἴσθημα τοῦ φόβου ἀπό τίς καρδιές των. «Προηγουμένως ὁ Ἄγγελος τίς ἀπαλλάσσει ἀπό τόν φόβο καί τότε ὁμιλεῖ σ'αὐτές γιά τήν Ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ», παρατηρεῖ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Καί ὁ ἐκκλησιαστικός ἑρμηνευτής Εὐθύμιος Ζυγαβηνός, σχολιάζοντας τό ρῆμα τοῦ Ἀγγέλου «μή φοβεῖσθε», λέγει: «Μή φοβᾶσθε σεῖς, ἀλλά αὐτοί οἱ φύλακες τοῦ τάφου καί ὅλοι οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ». Καί σέ ἄλλο σημεῖο ὁ ἱερός Χρυσόστομος ἐπισημαίνει ὅτι «ὅταν οἱ Μυροφόρες γυναῖκες ἔφυγαν (ἀπό τόν κενό Τάφο τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ) μέ φόβο καί μεγάλη χαρά, λόγῳ τοῦ χαρμοσύνου ἀγγέλματος τῆς Ἀναστάσεως, τίς συνάντησε ὁ Ἰησοῦς λέγων τό Χαίρετε». Ἤθελε ὁ Κύριος νά ἐξαλείψη κάθε ἴχνος φόβου καί ἀγωνίας καί νά ἐμφυτεύση γιά πάντα στίς εὐσεβεῖς καρδιές των τήν μόνιμη καί ἀναφαίρετη Ἀναστάσιμη Χαρά.
«Ἐννόησε τό μέγεθος τῆς χαρᾶς τῆς Ἀναστάσεως, ἀφοῦ καί οἱ οὐράνιες δυνάμεις ἑορτάζουν μαζί μας» τονίζει ὁ Χρυσορρήμων Πατήρ. «Χαίρονται (οἱ Ἀσώματες Δυνάμεις) γιά τά δικά μας ἀγαθά. Ἄν καί εἶναι ἰδική μας ἡ χαρά, πού μᾶς ἐχάρισε ὁ Ἀναστάς Κύριος, ὅμως εἶναι καί ἰδική τους θεία ἡδονή.... Ἑορτή τῆς γῆς καί τοῦ Οὐρανοῦ εἶναι (τό Ἅγιον Πάσχα). Ἄγγελοι χαίρουν καί Ἀρχάγγελοι καί ὁ Δημιουργός ὅλων τῶν ἐπουρανίων Δυνάμεων συνεορτάζει μαζί μας» (Ε.Π.Ε 36,76.152).
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Οί ἅγιες Μυροφόρες γυναῖκες, ἐνῶ μετέβησαν στόν Πανάγιο Τάφο τοῦ Θείου Λυτρωτοῦ μας γιά νά ἀλείψουν μέ ἀρώματα τό νεκρό σῶμα τοῦ Κυρίου μας, ἀνύποπτες γιά τήν Ἀνάστασί Του, ἐδέχθησαν τό Ἀγγελικό μήνυμα τῆς Θείας Ἐγέρσεως τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας καί αὐτό ἔδιωξε τόν φόβο καί τήν θλῖψι ἀπό τίς καρδιές των.
Ὁμοίως καί τό «Χαίρετε» τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ ἄναψε στίς ψυχές τους τήν θεία φλόγα τῆς πνευματικῆς χαρᾶς καί τῆς θείας Ἀγάπης, ἡ ὁποία ἀγάπη «ἔξω βάλλει τόν φόβον», κατά τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη.
Καί ἐμεῖς οἱ σημερινοί ἄνθρωποι, οἱ Χριστιανοί τοῦ 21ου αἰῶνος, παρ'ὅτι ἔχουμε ἀπόλυτα βεβαιωμένο τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί βεβαία τήν ἐλπίδα καί προσμονή τῶν ἀγαθῶν τῆς Ἐπουρανίου Βασιλείας, ἐν τούτοις δέν ἔχουμε, ἴσως ἀποβάλη ἀπό τήν καρδιά μας ὁριστικά τά αἰσθήματα τοῦ φόβου, τῆς ἀγωνιώδους μέριμνας, τῆς ἀνησυχίας καί τῆς ἀνασφάλειας. Δέν ἔχουμε ἐμπιστευθῆ ἀπόλυτα στόν Χριστό «ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν», ὅπως ἐπαναλαμβάνουμε καθημερινά στή Θεία Λατρεία μας.
Ἡ οἰκονομική κρίσις, πού δέν ὑποχωρεῖ ἀκόμη, μέ τίς δυσοίωνες προβλέψεις. Ἡ ἠθική καί πνευματική κρίσις, πού φαντάζει τρομακτική μπροστά στά μάτια μας, μέ τήν ἀποστασία ἀπό τόν Θεό καί τό πανάγιο θέλημά Του. Μέ τήν πτῶσι καί τόν εὐτελισμό ἠθικῶν καί πνευματικῶν ἀξιῶν, ἰδιαίτερα στόν χῶρο τῆς Παιδείας καί τῆς ἀγωγῆς τῆς μαθητιώσης καί σπουδαζούσης νεολαίας μας. Μέ τόν κλονισμό τῶν θεσμῶν καί τῶν παραδοσιακῶν ἀξιῶν τοῦ κοινωνικοῦ μας ἱστοῦ καί τήν παρατηρούμενη ἐκτροπή τοῦ ἀνθρώπου σέ ἀνίερες, ἔκφυλες καί ἀνώμαλες ἠθικῶς καταστάσεις. Μέ τό προσφυγικό καί μεταναστευτικό πρόβλημα, τό ὁποῖο διογκώνεται καθημερινά μέ ἀπρόβλεπτες διαστάσεις καί ἐξελίξεις. Μέ τήν ἀστάθεια καί τήν ἀπειλή πολεμικῶν συρράξεων στή Μέση Ἀνατολή. Μέ τά νεωτεριστικά ἀντορθόδοξα καί ἀντιπαραδοσιακά ἀνοίγματα μέσα στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο πρός τούς ἀλλοδόξους καί ἀλλοθρήσκους μέ τό ἀλλοπρόσαλλο πνεῦμα τῆς λεγομένης «μεταπατερικῆς θεολογίας» καί τῆς «μετανεωτερικότητας», τά ὁποῖα εἶναι ἔκγονα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Παγκοσμιοποιήσεως. Καί γενικότερα, μέ τήν ἐπικρατοῦσα ἀστάθεια, ρευστότητα καί ἀβεβαιότητα, πού προβάλλουν ὡς ἀπειλητικά νέφη στόν πνευματικό μας ὁρίζοντα καί τρομακρατοῦν πολλούς συνανθρώπους μας.
Ὅμως, ἀδελφοί μου, οἱ φόβοι, οἱ ἀγωνίες καί ἀνασφάλειες αὐτές δέν ἔχουν καμμία θέσι στή ζωή τοῦ πιστοῦ Χριστιανοῦ, τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ, πού πιστεύει ἀκράδαντα στόν Ἀναστάντα θριαμβευτή καί τήν Ἁγία Του Ἀνάστασι. «Μείζων ἐστίν ὁ ἐν ἡμῖν ἤ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ» (Α'Ἰωαν.4,4). Ὁ Βασιλεύς τῶν βασιλευόντων καί Κύριος τῶν κυριευόντων «ἐξῆλθε νικῶν καί ἵνα νικήσῃ»(Ἀποκ.6,2), κατά τόν ἅγιο Εὐαγγελιστή Ἰωάννη. Ὅσο καί ἄν φαίνονται ὅτι ἐπικρατοῦν οἱ δυνάμεις τοῦ σκότους, ἄς εἴμεθα βέβαιοι ὅτι τά σκοτεινά καί ἀσεβῆ τους σχέδια θά σωριασθοῦν μιά ἡμέρα ὡς χάρτινοι πύργοι, ὅπως τά ὁλοκληρωτικά καθεστῶτα τοῦ βορρᾶ, κατά τόν περασμένο αἰῶνα, καί ἡ Ἀλήθεια τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ, ἡ σῴζουσα καί λυτρωτική Ἀλήθεια θά, θριαμβεύση τελικά.
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Εἴθε αὐτή ἡ τρισμέγιστη καί κοσμοσωτήρια ἀλήθεια τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας νά διαποτίση τό εἶναι καί ὁλόκληρη τήν ζωή μας. Νά συντελέση στήν εἰρήνευσι τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας καί ὁλόκληρης τῆς ἀνθρωπότητος. Νά δώση ἐλπίδα, χαρά καί ἀληθινή ζωή σέ ὅλους τούς πονεμένους καί δοκιμαζομένους ἀδελφούς. Νά χαρίση ὁ Ἀναστάς Κύριος πλούσια τήν εἰρήνη, τήν ἀγάπη καί τήν εὐλογία Του σέ ὅλο τόν κόσμο καί ἰδιαίτερα στούς ξενιτεμένους ἀγαπητούς μας Κυθηρίους καί Ἀντικυθηρίους ναυτικούς.
Μέ Ἀναστάσιμες ἐγκάρδιες εὐχές καί εὐλογίες,
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ
Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό
