ΚΛΕΙΤΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Παπαζάχο, σεις πώς τον γνωρίσατε το Γέροντα Ιάκωβο;

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Είχε έρθει στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών για τα προβλήματα, πού είχε με την καρδία του. Μόλις έμαθα ότι ήταν εκεί, πήγα να τον δω. Ήταν ή μέρα, πού τον είχαν μετακινήσει από τη Μονάδα Εντατικής Παρακολούθησης σ' ένα δωμάτιο με τρία κρεβάτια κι ένα ράντζο, πάνω στο όποιο είχαν βάλει τον Γέροντα Ιάκωβο. Ή πρώτη εντύπωση μου μόλις τον είδα είναι κάτι πού δεν περιγράφεται. "Αν σας πω ότι ό άνθρωπος αυτός ακτινοβολούσε, θα είναι λίγο. Ή μορφή του ήταν το κάτι άλλο, πράγματι ακτινοβολούσε. Την ώρα πού μπήκα στο δωμάτιο του, ήταν εκεί οι γιατροί, πού έκαναν την καθημερινή επίσκεψη τους στους θαλάμους των ασθενών. Κατά σύμπτωση οί γιατροί εκείνοι ήταν πρώην φοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο. Έτσι, μόλις με είδαν, ήρθαν κοντά μου καί με ενημέρωσαν για την κατάσταση της υγείας του Γέροντα. Όταν τελείωσαν κι έφυγαν οί γιατροί, πήγα καί κάθησα δίπλα στο Γέροντα Ιάκωβο, ό οποίος, μόλις με είδε, μου είπε το εξής, το όποιο μ' εκανε πραγματικά ν' άνατριχιάσω,γιατί ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ.


- Δεν σε ξέρω. Πρώτη φορά σε βλέπω. Άλλα βλέπω ότι πίσω σου στέκεται ό άγγελος σου.


Με συγκλόνισε κυριολεκτικά αυτό πού μου είπε. Δεν το λέω για υπερηφάνεια, Καί πρόσθεσε:
- Όλοι οι άνθρωποι έχουν άγγελο. Άλλα τον δικό σου τον είδα. Πρόσεξε να μη τον διώξεις από κοντά σου. Ανατριχιάζω ολόκληρος κάθε φορά, πού το σκέφτομαι, το ίδιο όπως την ώρα εκείνη. Κι ολοκλήρωσε ό Γέρων Ιάκωβος: -Αυτός ό άγγελος έχει κατονομασθεί την ήμερα της βαπτίσεώς σου. Από την ήμερα της βαπτίσεώς σου σε συνοδεύει καί δεν πρέπει να φεύγει από κοντά σου. Είναι αυτός, ό οποίος τελικά θα πάρει την ψυχή σου στα χέρια του καί θα την οδηγήσει την ήμερα της Κρίσεως. Κι όταν θα έρχονται οί δαίμονες καί θα λένε «αυτός έκανε εκείνο, έκανε το άλλο, διέπραξε αυτή την αμαρτία καί την άλλη», τότε ό άγγελος σου θα λέει «ναι, τα έκανε αυτά, αλλά ταυτόχρονα έκανε κι αυτό το καλό, έκανε καί το άλλο καλό». Αυτός είναι ό δικηγόρος, πού θα σε υποστηρίξει. Πρόσεξε, λοίπόν, να μη τον απομακρύνεις. Τον είδα να είναι κοντά σου. Από εκείνη την ώρα, ουδέποτε σταμάτησα να έχω την αίσθηση ότι δίπλα μου υπάρχει ένας άγγελος, ό δικός μου, προσωπικός άγγελος. Αυτό είναι ένα μέγα μήνυμα χαράς προς όλους όσους βαπτιστήκαμε Όρθόδοξοι χριστιανοί.

ΚΛΕΙΤΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Αληθινά εντυπωσιακή εμπειρία αυτή, κύριε Παπαζάχο να δεί ό Γέρων Ιάκωβος το φύλακα άγγελο σας.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Όταν έβλεπες τον Γέροντα Ιάκωβο είχες την αίσθηση ότι ήταν άλλου κόσμου, ότι μιλούσε μεν για τα προβλήματα σου, αλλά με μια άλλη προοπτική. Καταλάβαινες ότι, όντας δίπλα σου, ζούσε κάπου άλλου. Κι αυτό σε γέμιζε μ' ένα αίσθημα πανηγύρεως.

ΚΛΕΙΤΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Ήταν απ'άλλου φερμένος.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Καί σου μετέδιδε ότι κι εσύ είσαι για άλλου πλασμένος,ότι δεν είσαι για εδώ.

Από το βιβλίο του ΚΛΕΙΤΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ, «Σύγχρονοι Άγιοι Γέροντες», έκδ. Ι.Μ. Αγ. Μαρίνας καί 'Αγ. Ραφαήλ Ξυλοτύμπου, Λευκωσία 1994.


ΠΗΓΗ:  http://proskynitis.blogspot.com/

του Ιωάννη Σακκά, πρώην Εισαγγελέα

 Η νέα σύγχρονη μέθοδος εξόντωσης-γενοκτονίας πληθυσμού είναι τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις. Δημιούργησαν συστημικό κίνδυνο κατάρρευσης του κοινωνικο- ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα και του συνταγματικού δικαιώματος κοινωνικής ασφάλισης.

Στο Στρασβούργο, στις 12/9/2012, η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, όργανο που λειτουργεί στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), με στοιχεία μόνο από 7/2010 έως 6/2011, διαπιστώνει ότι: α) το Ελληνικό Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης βρίσκεται υπό κατάρρευση εξαιτίας των μέτρων λιτότητας, της διογκούμενης ανεργίας (διαπίστωση και της Διεθνής Οργάνωσης Εργασίας – ΔΟΕ) και των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, έχοντας απώλεια εσόδων κάθε έτος περί τα 5 δισ. Ευρώ, και β) οι συντάξεις και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη οδηγούνται προς εξαφάνιση. Ζητήθηκαν δε από την Ελληνική Κυβέρνηση νέα στοιχεία για το Ασφαλιστικό Σύστημα για την περίοδο 7/2011 έως 8/2012 και τι μέτρα έλαβε η Ελληνική Κυβέρνηση για την αποτροπή παταγώδους κατάρρευσης του Ελληνικού Ασφαλιστικού Συστήματος και την προστασία των ασφαλισμένων και συνταξιούχων.

Η παγκόσμια αυτή διαπίστωση από όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποκαλύπτει τη δομημένη-οργανωμένη-στοχευμένη κατάρρευση του κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως διεθνές κρατικής οντότητας «πειραματόζωο», με συνέπειες εξόντωσης μέρους ευρωπαϊκού πληθυσμού.

Α) Η παραπάνω διαπίστωση έγινε από την Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης με στοιχεία από τον Ιούλιο του 2010, ήτοι μετά την εφαρμογή του 1ου Μνημονίου στην Ελλάδα, το νόμο 3845/6-5-2010 ΦΕΚ Α΄ 65, (που φέρει το παραπλανητικό τίτλο: Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη – μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) και μέχρι τον Ιούνιο του 2011.

Β) Η συνέχιση της χρήσης των Μνημονίων μετέπειτα από τον Ιούλιο του 2011 και ειδικά του 2ου Μνημονίου στην Ελλάδα στις 14-2-2012 με το νόμο 4046/14-2-2012 ΦΕΚ Α΄ 28, σε βάρος του Ελληνικού Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης αποκαλύπτει μέχρι σήμερα τους συνεχιστές καταστροφείς του, ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ, έλληνες Πρωθυπουργούς, Υπουργούς, Βουλευτές, Τράπεζα της Ελλάδος, Διοικητές και μέλη Διοικητικών Συμβουλίων των Ελληνικών Ασφαλιστικών Ταμείων σε συντονισμένη δράση τους με οικονομολόγους του διεφθαρμένου-διαπλεκόμενου δικομματισμού και με την οικονομολογίστικη νοοτροπία της Τρόικας (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) υπό την καθοδήγηση της Γερμανικής ισοπεδοτικής αλαζονείας και υπεροψίας της καγκελλαρίου Μέρκελ και της αντίστοιχης Γαλλικής της Λαγκάρντ του ΔΝΤ.

Η οικονομολογίστικη αντίληψη της υπερπροστασίας του νομίσματος του Ευρώ (δημιούργημα του γαλλογερμανικού άξονα) στη σύγχρονη κρίση κρατικού χρέους και της τραπεζικής δήθεν «συστημικής» κρίσης, δημιούργησε συστημικό κίνδυνο στο ελληνικό κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστημα, με δόλιες στοχευμένες κρατικές δράσεις για κοινωνικο-ασφαλιστική εξόντωση-γενοκτονία του ελληνικού πληθυσμού (ασφαλισμένων, συνταξιούχων, ανέργων κλπ) ως πληθυσμιακής οντότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η στοχευμένη αυτή, με χρήση μνημονίων, εξόντωση -γενοκτονία πληθυσμού ευρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.

Η εξόντωση όμως αυτή ως μορφή γενοκτονίας μέρους ελληνικού πληθυσμού έρχεται σε αντίθεση με Διεθνείς Συμβάσεις και Ευρωπαϊκά Συντάγματα, όπως το Ελληνικό Σύνταγμα (άρθρα 5, 21 και 22), που προστατεύουν το σύγχρονο κοινωνικο-ασφαλσιστικό σύστημα και νομικά δέσμευαν κατά τη λήψη αποφάσεών τους τα ανωτέρω όργανα κρατών, Γερμανίας, Γαλλίας, Ελλάδος, της ΕΕ και διεθνών οργανισμών, όπως του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, και υπαγόρευαν σ΄ αυτά να μη παραβιάσουν τουλάχιστον τις σχετικές Διεθνείς Συμβάσεις με οιοδήποτε τρόπο, καθώς αυτές αποσκοπούν στην προστασία πληθυσμού.

Η στοχευμένη κοινωνικο-ασφαλιστική εξόντωση-γενοκτονία ελληνικού πληθυσμού, ως εθνική οντότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενεργοποιεί πλέον τις σχετικές διατάξεις των άρθρων 6 παρ γ και 7 παρ 1 γ-2β, 25 παρ 1 α,β,γ του Ν 3003/8-4-2002 (ΦΕΚ Α 75) για τα εγκλήματα εξόντωσης-γενοκτονίας, έστω και με τη μορφή απόπειρας ή και συνδρομής, αρμοδιότητας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, για εξόντωση-γενοκτονία πληθυσμού στην Ευρωζώνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η υλοποίηση του 1ου και 2ου Μνημονίου στην Ελλάδα στοχεύει και υλοποιεί ολοκληρωτικά την κοινωνικο-ασφαλιστική εξόντωση-γενοκτονία των Ελλήνων, ως εθνική οντότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση με ότι αυτό συνεπάγεται, με την υποχρεωτική (νομικίστικη) αρπαγή των αποθεματικών κεφαλαίων των Ελληνικών Ασφαλιστικών Ταμείων από την Τράπεζα της Ελλάδος και το αναγκαστικό «κούρεμα» τους. Έτσι μεθοδικά δημιούργησαν τα παραπάνω όργανα των Μνημονίων εν γνώσει τους δολίως: α) συνθήκες ζωής υπολογισμένων να επιφέρουν την φυσική καταστροφή των Ελλήνων ασφαλισμένων εν όλω ή εν μέρει, ως στοχευμένης εθνικής οντότητας και β) συνθήκες ζωής στέρησης πρόσβασης σε τροφή και φάρμακα, υπολογισμένες να επιφέρουν την καταστροφή μέρους του ελληνικού πληθυσμού.

Όλοι οι παράγοντες και οι εκτελεστές των Μνημονίων αρχηγοί κρατών μελών ΕΕ, υπεύθυνοι ΕΚΤ και ΔΝΤ, έλληνες πρωθυπουργοί, υπουργοί και βουλευτές γνώριζαν ότι όφειλαν να προστατέψουν το κοινωνικο ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλάδα βάσει των ειδικών Διεθνών Συμβάσεων Κοινωνικής Προστασίας, που επικυρώθηκαν από τα κράτη μέλη τους και μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Οι Διεθνείς Συμφωνίες-Συμβάσεις που κυρώθηκαν με νόμους στην Ελλάδα ήσαν μεταξύ άλλων οι εξής: α) Ν. 3251/2-6-55 (ΦΕΚ Α’140). Περί κυρώσεως της υπ’ αριθ. 102 Διεθνούς Συμβάσεως αφορώσης ” τα ελάχιστα όρια κοινωνικής ασφαλείας”, β) Ν. 4159/25-4-1961. Περί κυρώσεως της Προσωρινής Ευρωπαϊκής Συμφωνίας στο Παρίσι αφορώσης εις τα συστήματα κοινωνικής ασφαλείας, τα σχετικά με το γήρας, την αναπηρίαν και τους επιζώντας και του προσηρτημένου πρωτοκόλλου (ΦΕΚ Α’ 69), γ) Ν. 4161 της /24-4-1961 Περί κυρώσεως της Προσωρινής – Ευρωπαϊκής Συμφωνίας αφορώσης την Κοινωνική Ασφάλεια εξαιρουμένων των τομέων του γήρατος, της αναπηρίας και των επιζώντων και του προσηρτημένου αυτή Πρωτοκόλλου (ΦΕΚ Α’ 68), δ) ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης με τους Ν 1426/1984 (ΦΕΚ Α 32 ) και Ν 2595/1998, που αποτελεί συμπλήρωμα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) (ΝΔ 53/1974), ε) το Διεθνές Σύμφωνο για τα οικονομικά, κοινωνικά και μορφωτικά δικαιώματα του ανθρώπου που κυρώθηκε με το Ν 1532/1985, στ) ο Ευρωπαϊκός Κώδικας Κοινωνικής Ασφάλειας που κυρώθηκε με το Ν. 1136/13-3-1981 (ΦΕΚ Α 61), κλπ.

Όλα αυτά τα Διεθνή Νομικά Κείμενα δέσμευαν και δεσμεύουν ακόμα την κάθε Μέρκελ και Λαγκάρντ, τα κράτη της ΕΕ και το ΔΝΤ ως διεθνή οργανισμό καθώς επίσης τους έλληνες πρωθυπουργούς, υπουργούς, βουλευτές και Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος ως διαχειριστή περιουσίας των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων. Παρ΄ όλα αυτά προχώρησαν σε Μνημόνια κατά του Ελληνικού Κοινωνικού Συστήματος Ασφάλισης που ήτο υπό κατάρρευση μέχρι τον 6/2011 και μάλιστα με έξωθεν απειλές (κατά τις εκλογές του 2012) κατά του Ελληνικού Λαού.

Οι διεθνείς ευθύνες τους υπάρχουν και παραμένουν για τη συστηματική παραβίαση των διεθνών συνθηκών για την κοινωνική προστασία πληθυσμού, μαζί με τους συνεργούς τους, πρωθυπουργούς, υπουργούς και βουλευτές στην Ελλάδα (ηγεσίες εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας), με το Ελληνικό Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης να βρίσκεται σε κατάρρευση.

Ιωάννης Σακκάς, Πρώην Εισαγγελέας

Πηγή: http://dikaiopolis.gr/2012/11/01/methodos-exontwshs-tou-laou-ta-mnhmonia/

Μου άρεσε αυτό, γιατί είναι μια πραγματικά αληθινή ιστορία που πολύ σωστά αναλύει μια διαστρεβλωμένη αντίληψη που ακόμη και το ίδιο το Ισλάμ έχει αποτύχει στην κατανόηση της. Αποφασίστε ότι νομίζετε, αφήνοντας τον παράγοντα «φόβο» στην άκρη. Διότι πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να συνυπάρξουμε σ’ αυτόν τον Πλανήτη.

Με την ίδρυση Μουσουλμανικών σχολείων αναρωτιέται κανείς πώς τα παιδιά των μουσουλμάνων θα αποκτήσουν τις αξίες μας και θα είναι σε θέση να ενταχθούν με επιτυχία στην κοινωνία μας.

Το περιστατικό συνέβη στο Λονδίνο.

Ο Άβολος Ορισμός για έναν “Άπιστο”…

ΓΕΓΟΝΟΣ: Το Ισλάμ είναι η ταχύτερη αναπτυσσόμενη θρησκεία στην Βρετανία

Τον περασμένο μήνα παρακολούθησα την ετήσια συνέλευση για την διατήρηση/ανανέωση της αδείας μου στην ασφάλεια υπηρεσίας των φυλακών.

Έγιναν παρουσιάσεις από τρεις ομιλητές, για τις τρεις θρησκείες, την Ρωμαιοκαθολική, την Προτεσταντική και την Μουσουλμανική, οι οποίοι εξήγησαν τις πεποιθήσεις τους.

Ενδιαφέρθηκα ιδιαίτερα σε ότι ο Ισλαμιστής Ιμάμης είχε να πει σχετικά με τις βάσεις του Ισλάμ, μαζί με την παρουσίαση βίντεο.

Μετά τις παρουσιάσεις, ήλθε η ώρα των ερωτήσεων. Απευθύνθηκα προς τον Ιμάμη και τον ρώτησα:

«Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά καταλαβαίνω ότι οι περισσότεροι ιμάμηδες και κληρικοί του Ισλάμ έχουν δηλώσει έναν ιερό πόλεμο εναντίων των άπιστων του κόσμου και ότι με τη δολοφονία ενός άπιστου, (η οποία είναι μια εντολή

προς όλους τους Μουσουλμάνους) έχουν εξασφαλίσει την πρόκρισή τους στον Παράδεισο. Αν αυτή είναι η περίπτωση, μπορείτε να μου δώσετε τον ορισμό του   άπιστου;

Δεν υπήρξε διαφωνία με τη δήλωσή μου και, χωρίς δισταγμό μου απάντησε,

«Aυτοί που δεν πιστεύουν!»

Του ανταπάντησα

«Επιτρέψτε μου λοιπόν για να σιγουρευτώ, ότι σωστα αντιλήφτηκα την απάντησή σας: Όλοι οι οπαδοί του Αλλάχ έχουν εντολή να σκοτώσουν όλους όσοι δεν είναι οπαδοί του Αλλάχ, ώστε να μπορέσουν να έχουν μια θέση στον Παράδεισο. Είναι σωστό αυτό;»

Η έκφραση στο πρόσωπό του Ιμάμη άλλαξε από αυτήν της εξουσίας με εκείνη ενός μικρού αγοριού που μόλις πιάστηκε με το χέρι του στο κουτί με τα μπισκότα.

Εκείνος ντροπαλά απάντησε

«Ναι».

Στη συνέχεια δήλωσα:

«Λοιπόν, έχω ένα πραγματικό πρόβλημα προσπαθώντας να

φανταστώ τον Πάπα Βενέδικτο να διατάζει όλους τους Καθολικούς ν’ αρχίσουν να σκοτώνουν Μουσουλμάνους, ή τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι να παροτρύνει όλους τους Προτεστάντες να κάνουν το ίδιο, προκειμένου να τους εξασφαλίσουν μια θέση στον Παράδεισο!»

Ο Ιμάμης ήταν άφωνος!

Και συνέχισα:

«Έχω επίσης ένα πρόβλημα με το να είμαι « φίλος» σας όταν εσείς και οι κληρικοί αδελφοί σας λέτε στους οπαδούς σας να με σκοτώσουν!

Επιτρέψτε μου να σας θέσω ένα ερώτημα. Θα διαλέγατε τον Αλλάχ σας, που σας λέει να με σκοτώσετε για να μπορέσετε να πάτε στον Παράδεισο, ή τον Ιησού μου που μου λέει να σας αγαπώ γιατί θα με πάρει στον Παράδεισο και θέλει να είστε και εσείς μαζί μου;»

Θα μπορούσατε να είχατε ακούσει μια καρφίτσα που πέφτει καθώς ο ιμάμης έμεινε άφωνος.

Περιττό να πούμε ότι, οι διοργανωτές του σεμιναρίου της «Διαφοροποιήσεως» δεν ήταν ευχαριστημένοι με τον τρόπο που αποκαλύφθηκε η αλήθεια και το πιστεύω των μουσουλμάνων.

Μέσα σε είκοσι χρόνια, θα υπάρχουν αρκετοί μουσουλμάνοι ψηφοφόροι στο Ηνωμένο Βασίλειο για να εκλέξουν μια κυβέρνηση της αρεσκείας τους, που θα είναι συμβατή με

τον νόμο της Σαρίας.

Ο καθένας στον ΚΟΣΜΟ πρέπει και απαιτείται να το διαβάσει, αλλά με την τρέχουσα πολιτική παράλυση, το ανεκτικό σύστημα της δικαιοσύνης, τα φιλελεύθερα μέσα

ενημέρωσης και με την επικρατούσα ‘τρελή πολιτική ορθότητα’, δεν υπάρχει περίπτωσης αυτό το κείμενο να γίνει ευρέως γνωστό.

John Harrison MBE. MIDSc

Πηγή: http://thenewsgr.wordpress.com

Στη Βουλή, αυτές τις τραγικές μέρες που διανύουμε, συνεδριάζουν και αποφασίζουν εκ του ασφαλούς, οι εθνοπατέρες, με βάση κάποιους αριθμούς και οικονομικά μεγέθη, από πολλούς όμως αμφισβητούμενα για την αποτελεσματικότητά τους, χωρίς να γνωρίζουν καλά – καλά πού βάζουν με την ψήφο τους την υπογραφή τους, δηλαδή, σε ένα πολυσέλιδο και εν πολλοίς αδιάβαστο τρίτο μνημόνιο και χωρίς να διακινδυνεύουν πολλά οι ίδιοι.

Πίσω όμως από την πόρτα κάθε ελληνικού σπιτιού, παίζεται ένα δράμα. Στο σπίτι του μέσου Έλληνα το άγχος και η αγωνία μεγαλώνει. Χρωστάει δύο και τρία ενοίκια, το ρεύμα τις επόμενες μέρες θα κοπεί, το νερό είναι απλήρωτο, τα κοινόχρηστα έχουν μαζευτεί, από τις τράπεζες τηλεφωνούν συνεχώς για τις δόσεις, το τηλέφωνο είναι κομμένο από πολύ χρόνο, μόνο με τα καρτοκινητά απαντούν - δεν καλούν οι ίδιοι - τα φροντιστήρια των παιδιών καθυστερούμενα, έχει μπουχτίσει η κατσαρόλα σε όσπρια και ζυμαρικά από τους ναούς, έχουν στερέψει τα πορτοφόλια και οι συντάξεις των παππούδων να βοηθάνε συνεχώς τα νοικοκυριά των παιδιών τους. Κάκωση του λαού μας!

Επίσης, δεν είναι μικρή και η ταπείνωση και ο εξευτελισμός. Συνάνθρωποί μας ζητούνε συνεχώς μειώσεις και πίστωση χρόνου, κοροϊδεύοντας εν γνώσει τους ο ένας τον άλλο, ότι ο πρώτος θα πληρώσει «κάποτε» και ο άλλος θα πάρει πίσω τα λεφτά του «κάποτε». Οι τράπεζες προχωρούν σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, οι σπιτονοικοκύρηδες σε εξώσεις, μανάδες με τα παιδιά στα χέρια ζητούν χρήματα για λίγο γάλα να αγοράσουν από το φαρμακείο και οπωσδήποτε μια δουλειά, ό,τι και νάναι, για να ξεχρεώσουν το σπίτι τους. Άνθρωποι κλαίνε έξω από το χαμένο πλέον σπίτι που ονειρεύτηκαν και αγάπησαν. Ανάπηροι και πολύτεκνοι βρίσκονται σε απόγνωση, διότι τα επιδόματα ή έχουν παντελώς κοπεί ή καθυστερούν χαρακτηριστικά. Κάποιοι ψάχνουν και στα σκουπίδια!

Και με τα φάρμακα τι θα γίνει; Τι με τα Νοσοκομεία; Μικροβιολογικές εξετάσεις; Ακτινογραφίες; Επάρκεια ιατρών; Υγεία και παιδεία; Δουλειές δεν υπάρχουν, διότι πρόλαβαν οι αλλοδαποί, οι οποίοι - όχι όλοι - περνάνε πιο υποφερτά. Αλλά και οι έμποροι και οι αγρότες, οι καλλιεργητές και οι παραγωγοί, περιορίζονται πλέον στις δικές τους δυνάμεις ή εξακολουθούν και παίρνουν ξένους στη δούλεψή τους σε καθεστώς μαύρης εργασίας με χαμηλά μεροκάματα. Οι Έλληνες πάσχουν!

Οι σχέσεις των ανθρώπων αρχίζουν και υποβαθμίζονται με γεωμετρική πρόοδο. Μπαίνει το στοιχείο της όποιας εκμετάλλευσης. Θύματα οι γυναίκες, οι φοιτήτριες, οι υπάλληλοι, τα νέα τα παιδιά. Οι μαθητές έχασαν την ελπίδα για χαρτζιλίκι και ξέρουν, όταν γυρίζουν νηστικοί από το σχολείο, τι ατμόσφαιρα θα αντιμετωπίσουν. Δεν τολμούν να ζητήσουν δέκα ευρώ για μια εκδρομή, για ένα Σαββατόβραδο. Οι καταστηματάρχες κλείνουν πλέον συστηματικά τα μαγαζιά τους ή κάθονται απέξω, περιμένοντας κάποιον πελάτη με τις ώρες, και, στην καλύτερη περίπτωση, κατεβάζουν απίστευτα τις τιμές ανταγωνιζόμενοι το παρεμπόριο του διπλανού δρόμου. Τα χωράφια ακαλλιέργητα, η ανεργία καλπάζει, ο υπόκοσμος σκληραίνει τη στάση του εφευρίσκοντας και νέους τρόπους παράνομου πλουτισμού, οι φυλακές και τα ιδρύματα υποσιτίζονται, οι κλοπές αυξάνονται, η εγκληματικότητα διογκώνεται, οι δολοφονίες και οι αυτοκτονίες πληθαίνουν, το σαράκι της γκρίνιας μέσα στα σπίτια λυμαίνεται την αγάπη και την ενότητα. Ευαίσθητοι και αξιοπρεπείς άνθρωποι μελαγχολούν και βυθίζονται στην κατάθλιψη. Άλλοι οργίζονται και φρικτά υβρίζουν και καταριούνται. Ο νούς σάλεψε, τα σαγόνια τρέμουν από τα νεύρα, οι γροθιές σφίγγονται απειλητικά. Τα σύννεφα των ακραίων όλο και πυκνώνουν.

Αυτός ο χειμώνας θάναι ο χειρότερος. Πώς δεν σκέφτονται τους ανθρώπους και τις οικογένειες; Τα πρόσωπα είναι ιερά, οι αριθμοί είναι απρόσωποι και ψυχροί. Οι πολίτες δεν είναι σκουπίδια και ζωϋφια. Πως δεν λογαριάζουν ότι δεν γίνονται όλα αυτά που ψηφίζουν; Δεν βγαίνει ο υπολογισμός κάθε σπιτιού. Οι ιερείς και το φιλόπτωχο της κάθε ενορίας γνωρίζουν από πρώτο χέρι την κατάσταση. Δεν πάει άλλο!

Όλες οι ηλικίες πλήττονται με αυτά τα μέτρα. Οι γονείς, οι νέοι, οι γέροντες, τα κλαυθμηρίζοντα βρέφη. Όλα τα επαγγέλματα. Οι ταξιτζήδες πλέον περιμένουν στις πιάτσες των επαρχιακών πόλεων δύο και τρείς ώρες για ένα δρομολόγιο. Τα οικοδομικά επαγγέλματα και τα συναφή με τις οικοδομές πέθαναν προ πολλού. Πολλές οικογένειες γύρισαν στις ξυλόσομπες, στις λάμπες πετρελαίου, στα πετρογκάζ και στη γάστρα. Ζυμώνουν μόνες τους. Άλλες έφτιασαν ένα κήπο και κάποιοι πήραν και κατσίκες. Πιθανόν να μη πεθάνουν άνθρωποι από την πείνα στην επαρχία, αλλά είναι και τα μεγάλα αστικά κέντρα και οι λογαριασμοί που τρέχουν. Πέσαμε ήδη σε άλλη κλίμακα πολιτισμού και βιοτικού επιπέδου.

Αλήθεια πως βαστάει η συνείδηση των βουλευτών μας να κόβουν τη σύνταξη από τη γιαγιά στο χωριό; Πως αντέχουν να βλέπουν μια οικογένεια με τρία - τέσσερα παιδιά, και με προβλήματα μάλιστα, να στερείται του πολυτεκνικού επιδόματος, του μόνου που είχε απομείνει ως έσοδο; Πως δεν λυπούνται ανθρώπους, γονείς, να στέκονται στην ουρά για ένα πιάτο φαγητό, να εκλιπαρούν άλλους για διευκολύνσεις, να απογοητεύουν τα παιδιά τους…; Πως δεν συγκινούνται από το γεγονός ότι άνεργοι ούτε επίδομα ανεργίας κανονικό δε θα πάρουν και γιατί δεν συγκλονίζονται από τις αυτοκτονίες; Δεν ντρέπονται, που αυτοί και οι συγγενείς τους βρίσκονται εκτός της μέγγενης της κρίσης κι ένας ολόκληρος λαός στενάζει; Πως τολμούν να κυττάνε τα μισοτελειωμένα δημόσια έργα χρόνια εγκαταλελειμμένα και χορταριασμένα και κάποιοι επώνυμοι να έχουν θησαυρίσει και ασφαλίσει συγχρόνως τα χρήματά τους έξω; Και πως μέσα σε όλο αυτό τον ορυμαγδό δεν νοιάζονται για τα ανοιχτά και πληγωμένα εθνικά θέματα, τα οποία θα λάβουν εκρηκτικές διαστάσεις προσεχώς με το ξεπούλημα της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας; Δεν είναι πατριώτες; Δεν είναι άνθρωποι; Δεν είναι Έλληνες και χριστιανοί; Συνείδηση δεν έχουν;

Τέλος πως θα ψηφίσουν ανάλγητα για τρίτη φορά επώδυνα, αναποτελεσματικά, επαναλαμβανόμενα, απάνθρωπα, αντισυνταγματικά και αντιευρωπαϊκά μέτρα; Πως δεν μπορούν να καθίσουν και να σκεφτούνε κάποια άλλη λύση, πάρεξ αυτής της ανθρωποκτόνου, για να σωθεί αυτός ο τόπος; Όλη η σοφία μαζεύτηκε στα κεφάλια των ξένων; Εμείς στερέψαμε; Φαίνεται πως χάλασε η ψυχή μας και δεν υφίσταται η γενναιότητα του αυτοπροσδιορισμού και της παρρησίας. Δεν έχουνε το θάρρος της υπάρξεως, της γνώμης, της ομολογίας, της διαφωνίας. Γίνανε ανθρωπάκια; Άλογα ζώα στο μαντρί εγκλωβισμένα που φοβούνται την γκλίτσα του τσοπάνη μη χάσουν τη βοσκή τους, τη Βουλή τους και τη βόλεψή τους;

Κρίμα οι απόγονοι ενός Σωκράτη, ενός Κόδρου, ενός Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ενός Γρηγορίου Ε΄ και ενός Χρυσοστόμου Σμύρνης, οι οποίοι θυσιάστηκαν αποφασιστικά για το λαό τους, να φέρονται σα δουλοπάροικοι και υποτελείς, τυφλά όργανα σε εξωτερικές τρόϊκες και εσωτερικές τριάδες! Δεν φοβούνται το Θεό;

Μπορεί ο λαός μας να ξεχνά και να ξεγελιέται, ο Θεός όμως ποτέ! Παλιά και σήμερα βλέπει την κάκωση και την υπομονή του βαπτισμένου λαού Του και περιμένει το πλήρωμα του χρόνου και την υπερχείλιση της κακίας… Όπως επί Μωϋσέως επενέβη ο δίκαιος Θεός για τους Ισραηλίτες που ήταν αιχμάλωτοι και ταλαιπωρημένοι στη δουλεία του Φαραώ της Αιγύπτου, λέγοντας: «Ιδών είδον την κάκωσιν του λαού μου… και της κραυγής αυτών ακήκοα… οίδα γαρ την οδύνην αυτών και κατέβην εξελέσθαι αυτούς εκ χειρός Αιγυπτίων…» (Εξόδ. γ΄ 7-8), έτσι θα κάνει και τώρα! Θα ελευθερώσει το λαό Του από την συναγωγή των πονηρευομένων και «εν ημέρα εκδικήσεως ανταποδώσει»! Διότι «ο Θεός ου μυκτηρίζεται» (Γαλ. στ΄ 7), «φοβερόν δε το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος»!!! (Εβρ. ι΄ 31)

ΠΗΓΗ: https://sites.google.com/site/xrestia/anartiseisall/85 

Το μυστικό σχέδιο των Ναζί να λεηλατήσουν τα εκκλησιαστικά κειμήλια του Αγίου Όρους και η προσπάθεια των μοναχών να σώσουν τους ανεκτίμητης αξίας θησαυρούς αποκαλύπτει άγνωστες ως τώρα πτυχές της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.

Σε εκτενές δημοσίευμα του το agioritikovima.gr φέρνει στο φως αυτή τη μυστική αποστολή των δυνάμεων κατοχής τον Ιούνιο του 1941.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πρώην διοικητής του Αγίου Όρους Δημ. Γ. Τσάμης στο βιβλίο του «Άγιον Όρος, Προσέγγιση στην πρόσφατη ιστορία του» αναφέρεται αναλυτικά στην προσπάθεια αυτή των Γερμανών.

 «Το ενδιαφέρον των Γερμανών για τους θησαυρούς του Αγίου Όρους εκδηλώθηκε από τους πρώτους μήνες της Κατοχής», γράφει ο καθηγητής. «Τον Ιούνιο του 1941 με εντολή των Ανωτάτων Στρατιωτικών Αρχών της Γερμανίας έφθασε στο Άγιον Όρος ο διαπρεπής βυζαντινολόγος καθηγητής του πανεπιστημίου του Μονάχου και γνωστός φιλοναζιστής δρ Φραντς Ντέλγκερ (Dr. Franz D?lger).Τον καθηγητή Ντέλγκερ πλαισίωνε ομάδα από επιστήμονες και τεχνικούς με έγκριση της Ανωτάτης Αρχής της Γερμανικής Στρατιάς».Την αποστολή αποτελούσαν ο ανθυπολοχαγός Ίνγκραμ (von Ingram), αρχηγός των Sonderkommandos στην Ελλάδα (παράρτημα της Einsatzstab Reinchsleiter Rosenberg) ο καθηγητής δρ Φρ. Ντέλγκερ του πανεπιστημίου του Μονάχου, ο διοικητής των κεντρικών υπηρεσιών του Ράιχ Α. Ντάιντλ (A. Deindl) από το Βερολίνο, ως εντεταλμένος του Al. Rosenberg («για την επιστημονική πληροφόρηση σχετικά με τα προβλήματα της Ανατολικής Εκκλησίας»), ο δρ Ο. Τράιτινγκερ (Dr. O. Treitinger), επιστημονικός συνεργάτης του Ντέλγκερ, ο Κ. Κρες (K. Kress), ειδικός φωτογράφος από το επιτελείο του Rosenberg, ο δρ Μ. Σιώτης του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο διερμηνέας Ε. Τσιγκιρίτης.Σύμφωνα με γερμανικά έγγραφα η αποστολή είχε σκοπό τη μελέτη εγγράφων και χειρογράφων και τη φωτογράφηση των θησαυρών. Τα συμπεράσματα της αποστολής και τα στοιχεία που θα συγκέντρωνε θα στέλνονταν σε Πανεπιστήμια της Γερμανίας. Για να βοηθηθεί το έργο της αποστολής έστειλαν συστατικές επιστολές στην Ιερά Κοινότητα ο πρόεδρος της κυβερνήσεως Γ. Τσολάκογλου, ο αντιπρόεδρος και υπουργός Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας Λογοθετόπουλος και ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεννάδιος.Ο αντιστράτηγος Χάαρντε, Γερμανός στρατιωτικός διοικητής Θεσσαλονίκης Αιγαίου, στην επιστολή του ανέφερε τα εξής για τον επικεφαλής της αποστολής:«Ο καθηγητής κ. Ντέλγκερ, αρχηγός της ως άνω επιστημονικής επιχειρήσεως, δεν είναι άγνωστος εις τους Πατέρας του Αγίου Όρους και η προσωπικότης του παρέχει πάσαν ασφάλειαν διά την κατάλληλον και προσεκτικήν χρησιμοποίησιν των αρχαίων αντικειμένων.

Παρακαλούμεν όθεν του αγίους Πατέρας να παράσχουν εις τους προαναφερθέντας πάσαν ευκολίαν και κυρίως να επιτρέψουν εις τον κ. Ντέλγκερ να εργάζηται ο ίδιος μέσα εις τα αρχεία και τας βιβλιοθήκας των Μονών, ως και την τη οδηγία αυτού ελευθέραν φωτογράφησιν υπό των τεχνικών, προς εκτέλεσιν της εντολής των Ανωτάτων Στρατιωτικών Αρχών της Γερμανίας».Ο καθηγητής Τσάμης σημειώνει για τον πραγματικό σκοπό της αποστολής υπό τον Ντέλγκερ: «Ο Γερμανός αντιστράτηγος αποσιωπά έντεχνα την αλήθεια και καλύπτεται πίσω από την επιστημονική φήμη του Ντέλγκερ, που ήταν γνωστός στους μοναχούς από επισκέψεις του στο Άγιον Όρος πριν από τον πόλεμο.Στην πραγματικότητα η αποστολή αυτή δεν είχε οργανωθεί με πρωτοβουλία του Ντέλγκερ, αλλά από τη γερμανική υπηρεσία Einsatzstab Reinchsleiter Rosenberg f?r die besetzten Gebiete, που, όπως θα δούμε, το φθινόπωρο του 1943 επιχείρησε να απαγάγει τους θησαυρούς του Αγίου Όρους και ανέθεσε την αποστολή αυτή στο παράρτημά της στην Ελλάδα, το Sonderkommandos Griechenland». Στη διάρκεια της παραμονής τους στο Άγιον Όρος ο Ντέλγκερ και οι φωτογράφοι του γερμανικού Στρατού που τον συνόδευαν έκαναν 1.900 λήψεις (χειρόγραφα, εικόνες, μικρογραφίες, κειμήλια κ.ά.) και όλα αυτά τα στοιχεία αποτέλεσαν τη βάση για το σχέδιο αρπαγής θησαυρών του Αγίου Όρους.Τελικά η Einsatzstab Reinchsleiter Rosenberg προσπάθησε να υλοποιήσει το σχέδιο το φθινόπωρο του 1943 χωρίς όμως επιτυχία. Ο καθηγητής Τσάμης γράφει για αυτή την επιχείρηση η οποία, όπως εκτιμά, μάλλον δεν προχώρησε λόγω της αρνητικής τροπής που είχαν αρχίσει να παίρνουν τα πράγματα για τους Γερμανούς:«Ο Μέρτεν (σ.σ. ο Μαξ Μέρτεν ήταν προϊστάμενος της Γερμανικής Διοικήσεως Μακεδονίας που συνελήφθη στα τέλη της δεκαετίας του '50 ως εγκληματίας πολέμου κρατήθηκε στις φυλακές Αβέρωφ αλλά τελικά δεν δικάστηκε, γεγονός που προκάλεσε τότε τεράστιες αντιδράσεις) ισχυρίστηκε ότι με δική του υπόδειξη η Γερμανική Στρατιωτική Αστυνομία δεν επέτρεψε στον υπεύθυνο της Sonderstab Rosenberg την είσοδό του στο Άγιον Όρος και ότι με τον τρόπο αυτό ματαιώθηκαν τα σχέδια της υπηρεσίας αυτής.Ο ισχυρισμός αυτός του Μέρτεν δεν είναι βέβαια πολύ πειστικός ούτε ήταν δυνατόν ένας διοικητικός αξιωματούχος να μην πειθαρχήσει σε διαταγές, που προέρχονταν από κεντρική υπηρεσία του Βερολίνου. Προφανώς, θα μεσολάβησε κάτι άλλο, που σήμερα το αγνοούμε, και ίσως δεν θα ήταν άσχετο με την τροπή του πολέμου και ιδίως με τα προβλήματα που είχαν να αντιμετωπίσουν οι Γερμανοί στη Νοτιοανατολική Ευρώπη μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας.Ως προς τη συμμετοχή του Ντέλγκερ τα σχετικά γερμανικά έγγραφα που έχουμε υπόψη μας δεν μας επιτρέπουν να συμπεράνουμε ότι ο καθηγητής ήταν ενήμερος για την κλοπή των θησαυρών του Αγίου Όρους, που σχεδίαζε από το 1941 το Sonderkommandos Griechenland.Η τελευταία επίσημη επαφή της υπηρεσίας Rosenberg με το Άγιον Όρος έγινε στις 4 Νοεμβρίου 1943. Με εντολή της επισκέφθηκε την Ιερά Κοινότητα στις Καρυές ο Γερμανός διοικητής Αγίου Όρους, Στένγκερ, ο αντισυνταγματάρχης Πφάνεστλ (Pfannestl), καθηγητής της ιατρικής σχολής του Μαρβούργου, και ο καθηγητής Β. Έξαρχος, που εκτελούσε χρέη διερμηνέα.Ο Στένγκερ εξέφρασε το μεγάλο ενδιαφέρον της υπηρεσίας Rosenberg για το Άγιον Όρος και την επιθυμία της να διαφωτίσει το γερμανικό και γενικά το ευρωπαϊκό κοινό για την πολιτιστική σημασία του Άθω. Τέλος πρόσφερε 22 αντίτυπα με τα πορίσματα της επιστημονικής αποστολής της ομάδας του καθηγητή Ντέλγκερ».Άλλοι ερευνητές υποστηρίζουν πως οι Γερμανοί προσπάθησαν να αρπάξουν τους θησαυρούς με το πρόσχημα της προστασίας τους από τυχόν συγκρούσεις. Όμως οι μοναχοί κατάφεραν να αφήσουν το Άγιον Όρος μακριά από τις συγκρούσεις κι έτσι δεν υπήρχε η «δικαιολογία» για να μεταφέρουν οι Γερμανοί τους θησαυρούς και τελικά να τους αρπάξουν.Τα επιτελεία της «επιχείρησης αρπαγής των θησαυρών»Η γερμανική υπηρεσία που οργάνωσε την επιχείρηση λεηλασίας των θησαυρών είχε δύο ειδικά επιτελεία (Sonderstab). Ο καθηγητής Τσάμης γράφει:- Το πρώτο, με την επωνυμία Religionswissenschaften (Θρησκευτικές επιστήμες), διευθυνόταν από το γενικό επιθεωρητή του Γ' Ράιχ (Reichshauptstellenleiter) Α. Ντάιντλ. Το επιτελείο συγκέντρωνε πληροφορίες και ετοίμαζε μελέτες για την ορθόδοξη Εκκλησία, για τις σχέσεις της με το Βατικανό και για τον ορθόδοξο μοναχισμό. Για το σκοπό αυτόν ο Ντάιντλ είχε αποκτήσει διασυνδέσεις με καθηγητές των Θεολογικών Σχολών Αθηνών και Θεσσαλονίκης και επισκέφθηκε μαζί με τον Ντέλγκερ το Άγιον Όρος.-Το δεύτερο επιτελείο, με την επωνυμία «Άθως», είχε επικεφαλής τον καθηγητή Ντέλγκερ και αντικείμενο έρευνας τη μελέτη των θησαυρών του Αγίου Όρους.

iefimerida.gr

http://ellinonea.blogspot.gr/2012/10/blog-post_9011.html

 Με μεγάλη μας χαρά πληροφορηθήκαμε ότι η βλάσφημη θεατρική παράσταση Corpus Christi,δεν θα συνεχίσει να παρουσιάζεται στην Αθήνα, όπως έγινε και σε άλλες χώρες του κόσμου, τις ΗΠΑ, τη Μ. Βρετανία, την Αυστραλία κ.λπ.

 Αυτό οφείλεται κατά πρώτον στον Παντοδύναμο Θεό, ο Οποίος εισάκουσε τις προσευχές μας και μας λυπήθηκε, μη επιτρέποντας να συμβαίνει προγραμματισμένα τέτοιο κακό στην πόλη μας.

Αξίζει βέβαια να σταθούμε και στον «ιλιγγιώδη» αριθμό των 45ατόμων (!) που παρακολούθησαν την παράσταση την τελευταία φορά, κάτι που καταδεικνύει την προφανή εμπορική αποτυχία του έργου, παρά το ότι οι συντελεστές πράγματι πόνταραν στη διαφήμιση από τις αντιδράσεις του χριστιανικού λαού. Οι δε κριτικές των κοσμικών ανθρώπων που είδαν την παράσταση ήταν απογοητευτικές για τους καλλιτέχνες.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όσους παρευρέθηκαν εκεί δίνοντας μαρτυρία Χριστού σε τόπο και χρόνο αντιχριστιανικό. Ακόμα μεγαλύτερες ευχαριστίες οφείλονται σε όσους μας βοήθησαν δια της προσευχής προσελκύοντας το έλεος του Θεού σε εμάς αλλά και στους ηθοποιούς. Φιλάμε ευλαβώς τα άγια χέρια των αρχιερέων, των ιερέων και των λαϊκών που μας συμπαραστάθηκαν και με τα θεολογικά τους επιχειρήματα γκρέμισαν συθέμελα τις όποιες αμφιβολίες μας γεννήθηκαν από τα «πλαδαρά» κηρύγματα της «νεοπατερικής» ελίτ.

Ευχαριστούμε τέλος, τους δημοσιογράφους της νεοταξικής εργολαβίας που μας συκοφάντησαν, μας κακοχαρακτήρισαν και μας ταύτισαν με ακραίους πολιτικούς σχηματισμούς. Αν ανοίξουν το Ιερό Βιβλίο της Καινή Διαθήκης θα καταλάβουν πόσο καλό μας έκαναν και ότι πράγματι εννοούμε με όλη μας την καρδιά τις ευχαριστίες προς τα πρόσωπά τους.

Απευθυνόμενοι προς τους συντελεστές της παράστασης, για τους οποίους δεν νοιώσαμε ποτέ μίσος όπως υποστήριξαν, αλλά σεβαστήκαμε τα πρόσωπά τους και καταφερθήκαμε ΜΟΝΟ ενάντια στο αισχρό έργο που ανέβασαν, τους δίνουμε την φιλική συμβουλή, αν πράγματι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, όπως μας λένε, να διαβάσουν με ενδιαφέρον την Καινή Διαθήκη και να καταλάβουν πόσο λάθος έκαναν που προχώρησαν σε αυτή την «καλλιτεχνική» πρόκληση.

Ταυτόχρονα θα διαπιστώσουν πόσο καλό τους έκαναν οι «τραμπούκοι, σκοταδιστές, μεσσαιωνικοί» που απλά άσκησαν το συνταγματικό τους δικαίωμα να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά κατά μιας χυδαίας προσβολής προς το Ιερότερο για αυτούς Πρόσωπο. Με τη χάρη του Θεού που διατείνονται ότι πιστεύουν, ευχόμαστε να καταλάβουν πόσο μάταιο είναι να κλωτσούν τα καρφιά (σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν)….Όσο για τον πραγματικό σκοταδισμό, καλό θα είναι να τον ψάξουν στις σκοτεινές στοές, στις οποίες δυστυχώς λαμβάνονται οι αποφάσεις για τις τύχες του κόσμου.

Χαιρόμαστε για αυτή τη νίκη. Ας μην επαναπαυόμαστε όμως. Η Νέα Εποχή κλιμακώνει την επίθεση κατά της Ορθοδοξίας μας και πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά. Ίσως χρειασθεί να χύσουμε και το αίμα μας σε αυτή την ονομαζόμενη «εποχή του Υδροχόου».Γρηγορείτε και προσεύχεσθε…

 http://anavaseis.blogspot.gr/2012/11/corpus-christi_6916.html

Αυλαία τέλους για τη χυδαία παράσταση Corpus Christi

(01/11/2012 12:16)

  Με μια νέα απαράδεκτη σε ύφος ανακοίνωση οι «ηθο-ποιοί» Βάσια Παναγοπούλου και ο Αλβανικής καταγωγής συνεργάτης της Λαέρτης (Θωμάς) Βασίλι έδωσαν τέλος στην βλάσφημη και χυδαία παράσταση Corpus Christi, που παρουσίαζε τον Θεάνθρωπο Κύριο μας Ιησού Χριστό ως κίναιδο!

Βλέπετε Χριστιανοί μου πως δικαιώνεται ο αγώνας εκείνος που στηρίζεται στην ομολογία και μαρτυρία; Βλέπετε Χριστιανοί μου το πώς παρεμβαίνει ο Θεός και κάνει το θαύμα Του όταν η θυσία και η ανιδιοτέλεια προπορεύονται; Βλέπετε πως λυγίζουν οι πολιτικοί άρχοντες και αρχίζουν να πιέζουν παρασκηνιακά όταν έχουν απέναντι τους το Θεό;

Δυστυχώς οι βλάσφημοι συντελεστές της χυδαίας παράστασης δεν κατανόησαν το έγκλημα που διέπραξαν ενώπιον του Θεού και επιχειρούν και πάλι να παρουσιάσουν το μαύρο ως άσπρο στην ανακοίνωση που εξέδωσαν! Δεν κάνουν Χριστιανοί μου τίποτε άλλο παρά να ακολουθούν τα όσα τους παραγγέλνει αυτός που υπηρετούν, ο Σατανάς! Επιχειρούν λοιπόν και πάλι να παραπλανήσουν το χριστεπώνυμο πλήρωμα λέγοντας πως δεν είχαν πρόθεση να προκαλέσουν το θρησκευτικό συναίσθημα (!!!) με το να παρουσιάσουν τον Χριστό μας ως κίναιδο, να παρουσιάσουν τη θυσία Του για τη σωτηρία του ανθρώπου ως θυσία για τη στήριξη της ανωμαλίας (ομοφυλοφιλίας) (!!!). Και όχι μόνο αυτό αλλά να υποστηρίζουν οι δυστυχείς ότι η υπεράσπιση της ανωμαλίας αποτελεί εκδήλωση αγάπης (!!!). Παγιδευμένοι οι δύσμοιροι στα δεσμά του μιαρού Σατάν διαστρεβλώνουν τα πάντα για να παρασύρουν έστω και την ύστατη στιγμή ενσπείροντας την αμφιβολία στους αδιάφορους συμπολίτες μας και στηρίζοντας την ανωμαλία ως ανθρώπινο δικαίωμα, την οποία ονομάζουν ως διαφορετικότητα!

Ειλικρινά μόνο για λύπηση είναι... Τους λυπάμαι και προσεύχομαι γι’ αυτούς. Προσεύχομαι να προλάβουν να συναντήσουν το έλεος του Θεού και τη μετάνοια, πριν τα πύρινα βέλη της βλασφημίας, που εκτόξευσαν στον ουρανό, επιστρέψουν στα κεφάλια των ιδίων και των οικογενειών τους.

Κρίμα, που σε κάποιους απ’ αυτούς ρέει αίμα ελληνικό, αίμα αγιασμένο από τις θυσίες και τους αγώνες των προγόνων μας για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία...

Στύλος Ορθοδοξίας

Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012

http://www.orthodoxia.gr/show.cfm?id=1723&obcatid=1

Τέλος για το βλάσφημο... "Corpus Christi" και στην Ελλάδα;

Αναβάσεις: 

Παρουσιάζουμε την συνέντευξη των Λαέρτη Βασιλείου και της Παναγοπούλου, προς το παρόν ασχολίαστη και χωρίς περικοπές, επιφυλασσόμενοι να διασταυρώσουμε οριστικά το αληθές της δημοσίευσης.Θα ενημερώσουμε οριστικά μέσα στην ημέρα, έτσι ώστε αν ισχύει, να μην ταλαιπωρηθείτε πηγαίνοντας στην διαμαρτυρία.

Η συνέντευξη χωρίς περικοπές όπως παρουσιάστηκε από τον Νίκο Χατζηνικολάου (enikos.gr) Τέλος για το... "Corpus Christi"Με κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν η κα. Βάσια Παναγοπούλου και ο Λαέρτης Βασιλείου, γνωστοποίησαν την αναβολή των παραστάσεων, στο Θέαρο Χυτήριο, του θεατρικού έργου που απασχόλησε την επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα…

Η ανακοίνωση συγκεκριμένα αναφέρει τα εξής:
«Οι παραστάσεις του  Corpus Christi, στο θέατρο Χυτήριο, ολοκληρώνονται. Δεν ήταν πρόθεσή μας ούτε να προκαλέσουμε το “θρησκευτικό συναίσθημα” ούτε να δημιουργήσουμε εντάσεις και πολύ περισσότερο να ζήσουμε εικόνες αστυνομοκρατούμενου χώρου θεάτρου. Λυπούμαστε που άθελά μας, άνθρωποι ξυλοκοπήθηκαν, προπηλακίστηκαν, απαξιώθηκαν... Μας προκάλεσε θλίψη το γεγονός ότι το Χυτήριο έκανε το γύρω του κόσμου με απαξιωτικά σχόλια για τη Δημοκρατία μας. Και βάζοντας πάνω απ' όλα το καθήκον μας ως Έλληνες πολίτες να προστατέψουμε τη φήμη της χώρας μας αλλά και τη βαθιά πίστη μας στην Ορθοδοξία και τον Χριστιανισμό που είναι η πίστη της αγάπης και της αποδοχής, δεν γίνεται να επιτρέψουμε την παγκόσμια δυσφήμηση που συντελείται με αφορμή την παράστασή μας.
Παλέψαμε σε αίθουσες δικαστηρίων και δικαιωθήκαμε. Αλλά... Δεν ήταν αρκετό. Συνέχισαν να μας διασύρουν και να βάζουν σε κίνδυνο τους συναδέλφους μας ηθοποιούς αλλά και το σύνολο των εργαζομένων στο θέατρό μας.
Με τη σκέψη στο κοινό μας που σεβόμαστε, προσπαθήσαμε να παίξουμε την παράσταση επί 3 εβδομάδες. Δεν στάθηκε δυνατόν, γιατί δεν μας το επέτρεψαν.. Και φυσικά δεν είναι λύση να συνεχίζουμε σα να μη συμβαίνει τίποτα... Γιατί αυτό που συνέβη είναι υπαρκτό, εφιαλτικό και μεγάλη ντροπή.
Το μήνυμα που μας απέστειλε ο συγγραφέας του έργου, Τέρενς ΜακΝάλλυ μας προβλημάτισε... “άλλο θέατρο δεν θα είχε αντέξει τόσο... μήπως όμως με όλα αυτά που προσδίδουν στην παράσταση περί “βλασφημίας” χάνεται το πραγματικό μήνυμα του έργου; είναι δυνατόν ένα έργο που γράφτηκε για να μιλήσει για την αγάπη, να καταλήγει να προκαλεί τόσο μίσος;”
Βέβαια, τέτοιες εκδηλώσεις βίας σαν αυτές που εκτυλίχθηκαν μπροστά στην πόρτα του θεάτρου μας στις 11/10, δεν έλαβαν χώρα σε κανένα μέρος του κόσμου, όπου κι αν παίχτηκε το Corpus Christi.. παρά μόνο.. από φανατικούς Μουσουλμάνους(!) που θεώρησαν ότι έπρεπε να εκδώσουν διάταγμα θανάτου για τον συγγραφέα..
Ευχαριστούμε όσους μας στήριξαν στην προσπάθειά μας για την ελευθερία της τέχνης και τη μη φίμωση του θεατρικού λόγου. Όμως εμείς δεν κάνουμε θέατρο για να υποκαταστήσουμε τους θεσμούς.. Δεν λιποψυχούμε και θα δώσουμε τον αγώνα όπου και αν χρειαστεί. Ας προβληματιστούμε όμως, για το Κράτος που παρακολουθεί μουδιασμένο τις δυνάμεις του σκοταδισμού να ασχημονούν..
Αν μια θεατρική παράσταση μπορεί να θέσει θεμελιώδη ζητήματα όπως το δικαίωμα στη διαφορετικότητα και την ελευθερία της έκφρασης, τότε το Θέατρο είναι παρόν στην αληθινή ζωή..
Η παράσταση CORPUS CHRISTI έχει ήδη κληθεί να λάβει μέρος σε δύο διεθνή θεατρικά φεστιβάλ: στο International Theatre Festival MESS Sarajevo και στο Festival Iberoamericano de Teatro de Bogota.
 Εκεί θα βρει και την δικαίωσή της…
για το θέατρο Χυτήριο,
Βάσια Παναγοπούλου & Λαέρτης Βασιλείου»

http://anavaseis.blogspot.gr/2012/11/corpus-christi.html

Η ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΤΗΣ ΖΑΧΟΥΜΛΙΕ-ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗΣ υπάρχει, χωρίς διακοπή, από τον 13^ο αιώνα. Ο ποταμός Νέρετβα χωρίζει την Ερζεγοβίνη σε Ανα­τολική και Δυτική. Στην Ανατολική Ερζεγοβίνη οι ορθόδοξοι Σέρβοι αποτελούν το 85% του πληθυσμού, στην Δυτική το 10-15% και στα παράλια της Αδριατικής, γύρω από το Ντουμπρόβνικ, το 5-6%. Ο συνολικός σερβικός πληθυσμός της περιοχής είναι περί τις 75 με 80 χιλιάδες (η μικρή απόκλιση των αριθμών οφείλεται στον ακαθόριστο αριθμό αθέων ανάμεσα στους Σέρβους). Από τους υπολοίπους κατοίκους της Ερζεγοβίνης το μεγαλύτερο ποσοστό είναι Κροάτες, ενώ υπάρχουν και λίγοι Μουσουλμάνοι. Η έδρα της Επισκοπής βρίσκεται στην πρωτεύουσα της Ερζεγοβίνης, το Μόσταρ, όπου και στις δύο όχθες του ποταμού Νέρετβα, πριν τον εμφύλιο, ζούσαν 24 χιλιάδες Σέρβοι, 30 χιλιάδες Κροάτες και 32 χιλιάδες Μουσουλμάνοι. Οι περισσότεροι Σέρβοι κατοικούσαν στην ανατολική όχθη του Νέρετβα.

Όταν άρχισαν οι διαμάχες, τον Μάρτιο του 1992, οι Κροάτες άρχισαν να διώχνουν τον σέρβικο πληθυσμό στη δεξιά πλευρά του Νέρετβα και περικύκλωσαν τα στρατόπεδα του γιουγκοσλάβικου στρατού. Ο γιουγκοσλαβικός στρατός τότε βομβάρδισε το Μόσταρ, καθώς και άλλες περιοχές στις οποίες ήταν συγκεντρωμένος κροατικός πληθυσμός. Ο ίδιος στρατός, τον προηγού­μενο χρόνο, κατέλαβε τις γειτονικές ακτές γύρω από το Ντουμπρόβνικ, το οποίο και βομβάρδισε. Το Ντουμπρόβνικ βρίσκεται μέσα στα σύνορα της Κροατίας, όπως αυτά καθορίστηκαν από το κομμουνιστικό καθεστώς του Τίτο.

Στις 19 Μαΐου 1992, ο γιουγκοσλαβικός στρατός αποσύρθηκε από τις κροατικές ακτές και την περιοχή της Ερζεγοβίνης, με εξαίρεση την συνο­ριακή περιοχή με το Μαυροβούνι που ονομάζεται Πρέβλακα. Αμέσως μετά, τόσο ο τακτικός στρατός της Δημοκρατίας της Κροατίας από τις ακτές της Αδριατικής, όσο και κροατικές ένοπλες ομάδες από τη Δυτική Ερζεγοβίνη (από οπού οι ίδιοι είχαν ήδηεκδιώξει όλους τους Σέρβους), επετέθησαν στη σερβική πλειοψηφία της Ανατολικής Ερζεγοβίνης και, από τις αρχές του Ιουνίου 1992 μέχρι σήμερα, έχουν καταλάβει το 1/4 του εδάφους της.

Οι περιοχές που κατέλαβαν είναι: όλο το Μόσταρ και από τις δύο πλευρές του Νέρετβα, καθώς και όλοι οι σέρβικοι καταυλισμοί στην κοιλάδα τού Νέρετβα (και από τις δύο πλευρές τού ποταμού), νότια και νοτιοανατολικά κατά μήκος τού ποταμού Bregava, η πύλη Stoca, τα περίχωρα της πόλεως Ljubinje, το 1/3 του Popovo Polje, η περιοχή τού Bobani και τα περίχωρα τού Τρέμπινιε, από όπου και το σφυροκοπούν άγρια. Στην περιοχή τού Τρέμπινιε ζουν περίπου 22 χιλιάδεςκάτοικοι, από τους οποίους 1.800 είναι Μουσουλμάνοι, 1000 περίπου Κροάτες και οι υπόλοιποι Ορθόδοξοι Σέρβοι. Στην βορειοανατολική Ερζεγοβίνη εξακολουθούν μέχρι και σήμερα συγκρού­σεις μεταξύ ενόπλων Σέρβων και Μουσουλμάνων στα κεντρικά και πάνω μέρη τού Νέρετβα.

Σήμερα στην Επισκοπή μου έχουν καταστραφεί ολοσχερώς δεκαπέντε (15) εκκλησιαστικά κέντρα: 

Mostar και περίχωρα: τρεις ενορίες, ο μεγάλος Καθρεδικός Ναός, το Επισκοπικό Κέντρο (ισοπεδώθηκαν στις 15 και 16 Ιουνίου 1992), τρεις μικρότερες εκκλησίες. Η πλειοψηφία των ορθοδόξων κατοίκων εγκατέλειψε την πόλη, μερικοί είναι φυλακισμένοι σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως και αρκετές χιλιάδες σκοτώθηκαν. Τα χωριά της δυτικής όχθης τού Neretva που καταστράφηκαν είναι: Rastani, Bogodo, Raska Gora, Dobric, Biograci Medjine, Vihovici, Slipcici, Bacevici με δύο εκκλησίες. 

Duvno (Tomislavgrad) στη Δυτική Ερζεγοβίνη, μία ενορία με δύο εκκλησίες. Οι άνθρωποι είναι φυλακισμένοι σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως ή έχουν φύγει. 

Konjic στη βόρεια καμπή τού Neretva (Σέρβοι 16%, Κροάτες 22%, οι υπόλοιποι Μουσουλμάνοι). Bradina και 25 σερβικά χωριά (περίπου 3,5 χιλιά­δες Σέρβοι, μικρή κροατική μειονότητα και μουσουλμανική πλειοψηφία), ολοσχερώς καταστράφηκαν. Τα χωριά αυτά είναι: Brdjani, Zukici, Djepi (ή Cepi), Blacc, Vrdolje, Zagorice, Zivanje, Ljuta, Ovcari, Ribari, Sitnik, Donjc Selo, Gerici, Bjelovcani, Celebici, Pokojisle, Obri, Nevizdraci, Idbor, Ostrozac, Dobrigosce, Paprasko, Repovac, SHunje και Hondici. Στις 25 και 26 Μαΐου 1992 τρεις εκκλησίες καταστράφηκαν, περισσότεροι από 100 άνδρες, γυναίκες και παιδιά σκοτώθηκαν, περί τις τρεις χιλιάδες αρχικά φυλακίστηκαν σε ένα τούνελ τού τραίνου στο όρος Ivan και αργότερα μεταφέρθηκαν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως Celebici, Butrovic Polje, Konjic και Ljuta (υπάρχει κατάλογος ονομάτων από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό με 412 ονόματα αιχμαλώτων, που έλαβα τέλη Αυγούστου). Τα παραπάνω χωριά κάηκαν και ολοσχερώς καταστράφηκαν, οι γηραιότεροι Σέρβοι κάτοικοι θανατώθηκαν από τους Μουσουλμάνους, όπως μάθαμε πρό­σφατα αναφορικά με το χωριό Djepi (Cepi).

Bjelo Polje πάνω από το Mostar με μία εκκλησία και τα κοντινά χωριά Potoci, Salakovac, Vrapcici κ.α., που κάηκαν πρόσφατα και μετάισοπεδώθη­καν από μπουλντόζες των κροατικών δυνάμεων. Οι κάτοικοι τα εγκατέλειψαν.

Blagaj και τα 4 χωριά κάτω από το Mostar: Cnojnica, Buna, Hodbina, Pijesci, καταστράφηκαν από τις κροατικές δυνάμεις, εγκαταλείφθηκαν από τους κατοίκους τους και είναι άγνωστη η τύχη της εκκλησίας.

Το χωριό Zitomislic και το 16^ου αιώνος, βυζαντινής αρχιτεκτονικής, Μοναστήρι κάηκαν ολοσχερώς και καταστράφηκαν. Οι κάτοικοι τα εγκατέλειψαν.

Η πόλη Gapljina και η εκκλησία της ισοπεδώθηκαν, από τους κατοίκους άλλοι αιχμαλωτίσθηκαν και κλείστηκαν στους πρώην στρατώνες του Dretelj, και άλλοι έφυγαν.

Τα αμιγή σερβικά χωριά Tasovcic, Klepci και Prebilovci στην ανατολική όχθη του ποταμού Neretva, νότια τού Mostar, καταστράφηκαν μαζί με 2 εκκλησίες, 30 άνδρες και γυναίκες σκοτώθηκαν, ενώ οι υπόλοιποι έφυγαν. Στις 7 και 8 Ιουνίου 1992 οι κροατικές δυνάμεις ανατίναξαν με εκρηκτικά όλα τα σπίτια, εκκλησίες και κοιμητήρια και στη συνέχεια ισοπέδωσαν την περιοχή με μπουλντόζες. Τα οστά 2000 σχεδόν Σέρβων νεομαρτύρων από τη γενοκτονία των ετών 1941-1945, που βρήκαν σε μία από τις εκκλησίες, τα έκαψαν και σκόρπισαν τη στάχτη στο χώμα.

Η πόλη Metkovic και η παλαιά κωμόπολη Gabela με 2 εκκλησίες που καταστράφηκαν και άλλες 2 που δεν ξέρουμε τι απέγιναν. Από τους κατοί­κους, άλλοι αιχμαλωτίσθηκαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως και άλλοι έ­φυγαν.

Η πόλη Stοlak και τα εξής 10 τριγύρω χωριά: Dracevo, Recice, Burmazi, Paprati, Oplicici, Osanici, Donji και Cornji Poplat, Pljesevac, Prenj,καταστράφηκαν και κάηκαν κατά ένα μέρος τους. Οι Σέρβοι κάτοικοι διώχθηκαν και σε 4 εκκλησίες προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές.

Το Cornje Hrasno και τα εξής 3 χωριά στο Κάτω Popovo Polje: Cavas, Dvrsnica, Orasje καταλήφθηκαν και κάηκαν από τον κροατικό στρατό. Οι κάτοικοι έφυγαν και δεν γνωρίζουμε ακόμη τι απέγινε η εκκλησία.

Το 15^ου αιώνος μοναστήρι Zavala, με βυζαντινή άρχιτεκτονική και τοιχογραφίες fresco, το χωριό Zavala και τα τριγύρω χωριά: Cvaljina, Orahov Do κ.α. υπέστησαν σοβαρότατες ζημιές από τους κροατικούςόλμους. Όταν καταλήφθηκαν από τους Κροάτες αρκετοί άνθρωποι σκοτώθηκαν, ενώ οι υπόλοιποι αναγκάσθηκαν να φύγουν.

Στην περιοχή του οροπεδίου Bohani, τα εξής 16 αμιγή σερβορθόδοξα χωριά: Colubinac, Belenici, Kijev Do, Corogaze, Dobromiri, Pozarno, Baljivac, Rapti, Scenica, Suse, Misite, Copice, Podosoje, Slivnica και Lopoc καταστρά­φηκαν ολοσχερώς. Τα σπίτια κατεδαφίστηκαν και 3 εκκλησίες ισοπεδώθηκαν.

Τα χωριά Zaplanik, Ivanjica, Zacula καθώς και τα ακόλουθα, αποκλειστικά σερβικά χωριά του δάσους του Trebinje: Kaladjurdjevici, Slavogoblici, Vukovici, Nevada, Οrah, οι 2 εκκλησίες τού Zaplanik και του Zacula, κάηκαν και ισοπεδώθηκαν από μπουλντόζες των κροατικών δυνάμεων. Ταυτόχρονα οι Κροάτες εκτόξευαν πυραύλους εναντίον των σερβικών χωριών: Velicane, Dracevo, Drijenjani, Tulje, Zakovo, Dohromani, Mrkonjici, Police, Sedlari, Crinljani, Diklici, Jasenica Lug, Hum, Cerovac, Mesari, Staro Slano, στο Ροpovo Polje από τα οποία ο άμαχος πληθυσμός έχει αναγκασθεί να φύγει, ενώ έχουμε και περιστατικά τραυματισμών.

Στο Dubrovnik στο κέντρο της παλαιάς πόλεως κατεδαφίστηκαν η παλαιά ορθόδοξη εκκλησία και 2 εκκλησιαστικά κτίρια, ενώ οι 4.000 Σέρβοι που έμεναν εκεί αναγκάστηκαν να φύγουν.

Είναι αλήθεια ότι οι Σέρβοι της Ερζεγοβίνης δεν καταδίωξαν τους Κροάτες που ζούσαν στις περιοχές τους και επί πλέον ότι όλες οι Ρωμαιοκαθολικές εκκλησίες σε σερβικό έδαφος βρίσκονται στις θέσεις τους. 

Οι σχέσεις μεταξύ των Σέρβων και των Μουσουλμάνων, στα χωριά γύρω στο Nevesina και το Catsko στη βόρεια Ερζεγοβίνη καθώς και στις περιοχές τού άνω Nevetva, δεν είναι καλές, εξ αιτίας των αιφνιδιαστικών τρομοκρατι­κών επιθέσεων των Μουσουλμάνων και των τρομερών σφαγών που διέπραξαν στους σερβικούς πληθυσμούς των εξής χωριών: Podvelezje πάνω από το Mostar, Zaborani του Neresinje, Izgori πάνω από το Catsko. Αυτές οι σφαγές προκάλεσαν την εκδίκηση των Σέρβων και την εκδίωξη των μουσουλμανικών πληθυσμών. Η πλειοψηφία των μουσουλμανικών τζαμιών βρίσκονται ακόμα στη θέση τους, ενώ μερικά έχουν υποστεί ζημιές από σφαίρες και μερικά άλλα έχουν κατεδαφιστεί.

Ακολουθεί η περιγραφή της καταστάσεως στην οποία βρίσκονται οι Σέρβοι αιχμάλωτοι στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως των Κροατών και των Μουσουλμάνων στην Ερζεγοβίνη.

Σέρβοι αιχμάλωτοι δεν υπήρξαν μόνο στρατιώτες, αλλά ακόμη και γυναί­κες και παιδιά και ανάπηροι, που κλείστηκαν σε αρκετά στρατόπεδα συγκε­ντρώσεως και φυλακές: στο Dretelj κοντά στην Caplina, στην Celovina κοντά στο Mostar, στο Ljubuski, στο Butrovic Polje που βρίσκεται ανάμεσα στη λίμνη Jahlanica και στο Prozor. Οι Κροάτες και οι Μουσουλμάνοι ίδρυσαν από κοινού αυτά τα στρατόπεδα για τους Σέρβους στο Celebici, στο Konjic (Αθλητικό Κέντρο), στη Ljuta και στη Bradina (έχουμε στη διάθεσή μας έναν κατάλογο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού με ονόματα 412 Σέρβων που κρατήθηκαν αιχμάλωτοι στο Celebici και στο Konjic).

Μερικοί από τους αιχμαλώτους Σέρβους, άνδρες και γυναίκες, κατάφεραν να διαφύγουν από τα πιο πάνω στρατόπεδα (είτε με τη μέθοδο της ανταλλαγής αιχμαλώτων είτε καταβάλλοντας υψηλά λύτρα σε γερμανικά μάρκα) και μας αφηγήθηκαν ύστερα τα φρικιαστικά βασανιστήρια και τις αγριότητες που υπέστησαν. Έχουμε στην κατοχή μας την αναφορά και την επίσημη βεβαίωση της Σερβίδας Olga Drasko (γεννημένης το 1956) από το Tasovcici κοντά στην Caplinja, πτυχιούχου μικροβιολόγου, η οποία κρατήθηκε για τέσσερεις μήνες(από 5 Μαΐου μέχρι 18 Αυγούστου 1992) στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Dretelj. Έχουμε επίσης στην κατοχή μας την ένορκη βεβαίωση του αυτόπτη μάρτυρα Stevan Antic, Σέρβου από το Konjic γεν­νημένου το 1903, ο οποίος κρατήθηκε στη φυλακή του Ljubuski 122 ημέρες (από 19 Απριλίου μέχρι 18 Αυγούστου 1992).

Έχουμε ακόμη λάβει τις προφορικές αναφορές τού αυτόπτη μάρτυρα Τσιόρτζιο Σέτσεζ από το Konjic (γεννημένου το 1967), ο οποίος κρατήθηκε 10 μέρες στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Celebici και κατόπιν 4 μήνες σε απομόνωση στο Konjic, από όπου αφέθηκε ελεύθερος αρχές Αυγούστου του 1992 με τη βοήθεια Κροατών φίλων και γερμανικών μάρκων.

Οι αυτόπτες μάρτυρες σε όλες τους τις αναφορές μιλούν για σωματικούς βασανισμούς αυτών των ίδιων όσο και όλων των Σέρβων αιχμαλώτων. Ο Stevo Antic έχασε 23 κιλά βάρους μέσα σε τρεις μήνες και τώρα έχει σπασμέ­να τα οστά της δεξιάς του πλευράς καθώς επίσης ουλές και διαστρέμματα σε όλο του το κορμί. Η δρ. Olga Drasco μιλάει για τις γυναίκες που βασανίστη­καν και βιάστηκαν κατ’ επανάληψη, όπως η Andja Vojinovic, η Vera Brstina, η Jelena Mrstic και άλλες. Έμπηξαν καρφιά και καρφίτσες κάτω από τα νύχια τηςOlga και με μαχαίρι χαράκωσαν κατ’ έπανάληψη το πρόσωπό της και τους μαστούς της. Μπροστά στα μάτια της χτύπησαν με ρόπαλα τον Rade Bulot από το Prebilovci, τον Dragan Rudan από το Stolac, τον Srecko Maric από το Klepci και τον Bozo Balaban από το Mostar, ο οποίος πέθανε από τα χτυπήματα, καθώς και άλλους.

Ο Stevan Antic, που τον χτυπούσαν κάθε μέρα, ταπεινώθηκε εκ προθέσεως σαν άντρας, σαν Σέρβος και σαν Ορθόδοξος από τους Ρωμαιοκαθολικούς Κροάτες και τους Μουσουλμάνους τού Ισλάμ. Υπάρχουν πολλά παραδείγ­ματα ομαδικών βιασμών Σέρβων, παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων καθώς επίσης και παραδείγματα απάνθρωπων σεξουαλικών εξευτελισμών και τα­πεινώσεων που επιβλήθηκαν με την βία. 

Πολλές είναι οι αναφορές για θανάτους και αυτοκτονίες Σέρβων αιχμαλώ­των που υπήρξαν απόρροια αυτής της κτηνωδίας. Είναι ιδιαίτερα γνωστό ότι στα στρατιωτικά στρατόπεδα οι Κροάτες και οι Μουσουλμάνοι στρατιώτες από κοινού παίρνουν Σερβίδες γυναίκες και παιδιά και τα χρησιμοποιούν για κτηνώδεις ασέλγειες (π.χ. στο Mostar, στο Konjic, στο Ravno-Popovo Polje).

Η στάση των Ρωμαιοκαθολικών Κροατών και των εξτρεμιστών Μου­σουλμάνων απέναντι στις εκκλησίες, στα μοναστήρια, στα κοιμητήρια και στους άλλους ιερούς σερβικούς τόπους είναι στάση βαρβάρων που προσβάλλει τα ορθόδοξα θρησκευτικά συναισθήματα και την ανθρώπινη συνείδηση.

Στο Konjic, όπως μας είπαν πρόσφυγες αυτόπτες μάρτυρες που διέφυγαν, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας μετατράπηκε σε δημόσιο αποχωρητήριο. Σε άλλους τόπους, όπως στην Bradina, οι αιχμαλωτισμένοι Σέρβοι ορθόδοξοι υποχρεώθηκαν από τους Μουσουλμάνους να βγάλουν τα ρούχα τους και μέσα στον κήπο της Σέρβικης Ορθόδοξης Εκκλησίας να ταπεινωθούν και να ασκήσουν τις μουσουλμανικές θρησκευτικές πρακτικές. Στο Trnovo οι φανα­τικοί μουσουλμάνοι χόρευαν σαν δερβίσηδες ενώ ταυτόχρονα κατεδάφιζαν την Ορθόδοξη εκκλησία, υμνώντας τον Αλλάχ. 

 Επισκόπου Ερζεγοβίνης Αθανασίου Γιέβτιτς

28 Σεπτεμβρίου 1992

ΠΗΓΗ: Περιοδικό «ΣΥΝΑΞΗ» ΟΚΤ.-ΔΕΚ 1992 ΤΕΥΧΟΣ 44

Ξεκάρφωτο... μάθημα τα θρησκευτικά;

Στο επίκεντρο συζητήσεων και αμφισβητήσεων το μάθημα των θρησκευτικών, ως προς τη θέση αλλά και τη μορφή που αυτό έχει στο ωρολόγιο πρόγραμμα των δημοσίων σχολείων. Στο μάτι του κυκλώνα όταν κυρίως εγείρεται θέμα απαλλαγής μαθητών από την υποχρέωση παρακολούθησής του, με επιχειρήματα ένθεν και ένθεν και με θέσεις και τοποθετήσεις που ανάβουν φωτιές. Ο Σύνδεσμος Θεολόγων Καθηγητών (ΟΕΛΜΕΚ) προσκάλεσε στην Κύπρο τον Γεώργιο Ηλ. Κρίππα, διδάκτορα του Συνταγματικού Δικαίου, ο οποίος ήταν ο κύριος εισηγητής σεμιναρίου, με θέμα: «Η συνταγματική κατοχύρωση του μαθήματος των Θρησκευτικών».

Με την ευκαιρία της εδώ παρουσίας του ο κ. Κρίππας έδωσε συνέντευξη στον «Φ», στην οποία ξεδιπλώνονται πολύ ενδιαφέρουσες πτυχές, ρίχνοντας ταυτόχρονα φως σε καίρια ζητήματα που έχουν να κάνουν με το μάθημα των θρησκευτικών σε σχέση με τη συνταγματική κατοχύρωσή του.

 Από τα όσα τονίζει ο διακεκριμένος συνταγματολόγος, ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά η αναφορά του σε περιπτώσεις απαλλαγής από το μάθημα και έγερσης θέματος ψευδούς δήλωσης και κατ’ επέκταση ποινικής δίωξης.

- Μια γενικότερης φύσης ερώτηση: ποια η θέση των θρησκειών στο σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας ειδικότερα, αλλά και των άλλων ευρωπαϊκών κρατών γενικότερα;

- Η θέση των θρησκειών εις το Σύνταγμα της Κύπρου και επίσης όλων των λοιπών ευρωπαϊκών Συνταγμάτων διέπεται από το άρθρον 9 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ητοι ίση μεταχείριση όλων των θρησκειών, με δυνατότητα κάθε κράτους να καθορίζει ελευθέρως τις σχέσεις του με τις εκκλησίες ή να καθορίζει υπερέχουσα ή κρατική μία ορισμένη θρησκεία ή Εκκλησία και να αναγνωρίζει εις αυτήν ορισμένα προνόμια. Κάθε κράτος δικαιούται, να θεσπίζει συγκεκριμένες προϋποθέσεις διά την αναγνώριση θρησκειών και να μην αναγνωρίζει, όσες θρησκείες δεν πληρούν τις προϋποθέσεις αυτές.

- Προσκρούει καθ’ οιονδήποτε τρόπο σε θεμελιώδη άρθρα του συντάγματος η συμπερίληψη του μαθήματος στο ωρολόγιο πρόγραμμα των δημοσίων σχολείων;

- Το μάθημα των θρησκευτικών κατοχυρούται απολύτως υπό του άρθρου 2 του Πρώτου Προσθέτου πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Επομένως ούτε η Κύπρος, ούτε κανένα άλλο ευρωπαϊκό κράτος δικαιούται, να δεχθεί, ότι το μάθημα των θρησκευτικών προσκρούει εις το Σύνταγμα και να μην το συμπεριλάβει εις το ωρολόγιο πρόγραμμα των δημοσίων σχολείων. Η ως άνω διάταξη αναφέρει, ότι εάν το μάθημα των θρησκευτικών το ζητούν οι γονείς των μαθητών (όλοι ή ένα μέρος αυτών), το κράτος υποχρεούται, να το διδάσκει εις τα σχολεία του.

 - Κρίνετε ορθή την προσέγγιση της Επιτρόπου Διοικήσεως (αντίστοιχος ρόλος στην Κύπρο με εκείνο του Συνήγορου του Πολίτη στην Ελλάδα) στο θέμα των απαλλαγών από το μάθημα των θρησκευτικών, όπως αυτή δημοσιοποιήθηκε στον Τύπο;

- Απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών δικαιούνται να ζητήσουν μόνον οι αλλόθρησκοι ή οι άθεοι. Πρέπει όμως να αιτιολογήσουν την τοιαύτη άρνησή τους.

Εάν ζητήσουν την απαλλαγήν τους χωρίς αιτιολόγηση σημαίνει, ότι υποβάλλουν ψευδή δήλωση ενώπιον δημοσίας αρχής και ως εκ τούτου διώκονται ποινικώς. Εάν δε ο Επίτροπος Διοικήσεως τους υποδεικνύει, να προβούν εις την ενέργειαν αυτήν, θα πρέπει να θεωρηθεί ως ηθικός αυτουργός του εγκλήματος της υποβολής ψευδούς δηλώσεως ενώπιον δημοσίας αρχής, εις την περίπτωση που την τοιαύτην απαλλαγή τη ζητήσει και μαθητής Χριστιανός Ορθόδοξος. Επί τυχόν απόψεως του Επιτρόπου Διοικήσεως, ότι εάν ο μαθητής υποχρεούμενος, να αιτιολογήσει την αίτηση απαλλαγής του, αποκαλύπτει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, η απάντηση είναι, ότι η τοιαύτη αιτιολόγησή του θα υποβληθεί δι’ αναφοράς απορρήτου, η οποία θα καταχωρηθεί εις το απόρρητο πρωτόκολλο της υπηρεσίας και θα τεθεί επίσης εις το απόρρητο αρχείο της ιδίας υπηρεσίας.

Ως γνωστόν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες διαθέτουν απόρρητο πρωτόκολλο και απόρρητο αρχείο και φυσικά και τα δημόσια σχολεία. Παράδειγμα: Εάν εγώ καταγγείλω κάποιον εκπαιδευτικό ως παιδεραστή, η καταγγελία μου θα καταχωρηθεί κατ’ ανάγκην εις το απόρρητο πρωτόκολλο της αντιστοίχου σχολικής μονάδος, εν συνεχεία θα ερευνηθεί και θα ακολουθήσει η σχετική διαδικασία. Διατί λοιπόν διά τον εκπαιδευτικό η σχολική υπηρεσία διαθέτει απόρρητο πρωτόκολλο και διά τον μαθητήν όχι; Υπ’ όψιν ότι διά την ιδίαν υπόθεση εις την Ελλάδα έχω δημοσιεύσει ειδική επιστημονική μελέτη εις τον νομικόν Τύπον, διά της οποίας υποστηρίζω τα ως άνω, ότι δηλ. ο μαθητής που υποβάλλει αίτηση απαλλαγής του από το μάθημα των θρησκευτικών, χωρίς να αιτιολογεί το τοιούτον αίτημά του, τεκμαίρεται, ότι υποβάλλει ψευδή δήλωση ενώπιον δημοσίας αρχής και διώκεται ποινικώς. Επίσης υποστηρίζω, ότι εφ’ όσον ο αιτούμενος απαλλαγή από τον στρατό, διά λόγους συνειδήσεως πρέπει, αυτό να το αιτιολογήσει υπερεπαρκώς και να ελεγχθεί από ειδική επιτροπή, διατί σε έναν άλλον τομέα (δηλ. εις το μάθημα των θρησκευτικών) οι προβαλλόμενοι λόγοι συνειδήσεως δεν πρέπει, να αιτιολογούνται; Δύο μέτρα και δύο σταθμά θα εφαρμόζουμε; Κάτι τέτοιο θα παρεβίαζε την αρχή της ισότητος και επομένως δεν επιτρέπεται.

- Βάσει της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού ποια πολιτική ενδείκνυται να ακολουθείται στις περιπτώσεις που μαθητές ζητούν απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών;

- Εφ’ όσον το μάθημα των θρησκευτικών κατοχυρούται εις απόλυτον βαθμόν υπό του άρθρου 2 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (η παράβαση του οποίου συνεπάγεται και κυρώσεις διά το υπαίτιο κράτος), είναι περιττόν, να αναζητούμε άλλα διεθνή κείμενα κατωτέρου επιπέδου (όπως η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του παιδιού) διά την παρούσα περίπτωση.

Υπάρχει απόφαση για προαιρετικό;

- Διατυπώνεται ο ισχυρισμός ότι υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για θέσπιση του μαθήματος των θρησκευτικών ως προαιρετικού για όλους τους μαθητές. Σε ποιο βαθμό αυτό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα;

- Είναι ανακριβές το υποστηριχθέν από κάποιους (και από τον Συνήγορο του Πολίτου στην Ελλάδα), ότι υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφέρουσα, ότι το μάθημα των θρησκευτικών πρέπει, να θεσπισθεί ως προαιρετικό δι’ όλους τους μαθητάς.

Τέτοια απόφαση δεν υπάρχει. Αντιθέτως υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία δέχεται τα εντελώς αντίθετα. Πρόκειται διά την απόφαση του εν λόγω Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου της 15.6.2010 (υπόθεση Grzelakκατά Πολωνίας, προσφυγή Νο 7710/02), η οποία επί του σημείου αυτού αναφέρει τα εξής επί λέξει: «Κατ’ αρχήν το Δικαστήριο επισημαίνει, ότι ανάγεται εις το εθνικό περιθώριο εκτιμήσεως, που αναγνωρίζεται εις τα κράτη κατ’ άρθρον 2 του Πρωτοκόλλου Νο 1 να αποφασίσουν, εάν θα εισαγάγουν το μάθημα των θρησκευτικών εις τα δημόσια σχολεία και, εάν ναι, ποίο ειδικότερο σύστημα θα υιοθετήσουν». Την εν λόγω απόφαση την έχω μεταφράσει εις την ελληνικήν και την έχω δημοσιεύσει εις τον νομικόν Τύπον της Ελλάδος.

Φιλελεύθερος,21/10/2012

Πηγή, http://aktines.blogspot.gr/2012/10/blog-post_3220.html

Το 1939 τα ιταλικά στρατεύματα, υπό τον στρατηγό Γκουτσόνι, αποβιβάσθηκαν στο Δυρράχιο, το πρωί της 7ης Απριλίου. Ο βασιλιάς Ζώγου δεν αιφνιδιάστηκε δεδομένου ότι είχαν προηγηθεί, πριν από έναν μήνα και πλέον, εντατικές διπλωματικές συνομιλίες. Υφίστατο το στοιχείο του αιφνιδιασμού για τις ξένες κυβερνήσεις, εκτός της Γερμανίας και ίσως της Γιουγκοσλαβίας. Δεν προβλήθηκε καμία σοβαρή αντίσταση κατά των Ιταλών. Ο αλβανικός λαός στην πλειοψηφία του υποδέχθηκε τους Ιταλούς στρατιώτες ως “ελευθερωτές”.

Τα γεγονότα έκτοτε διαδέχθηκαν το ένα το άλλο με κινηματογραφική ταχύτητα. Στις 14 Απριλίου 1939 η Αλβανία αποχώρησε από την Κοινωνία των Εθνών (ΚτΕ). Στις 15 Απριλίου έγινε δεκτή στο Κυρηνάλιο (ανάκτορο στη Ρώμη, θερινή διαμονή των Πάπων μέχρι το 1870, στη συνέχεια κατοικία του βασιλιά της Ιταλίας και αργότερα του προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας), πολυμελής αλβανική αντιπροσωπεία υπό τον πρωθυπουργό Βερλάτση. Αυτός προσφώνησε τον Bασιλιά αυτοκράτορα πρώτα στην αλβανική και έπειτα στην ιταλική γλώσσα και του προσέφερε το “στέμμα του Σκεντέρμπεη”. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας η ιταλική Βουλή έδωσε τη συναίνεση της για την “προσωπική ένωση” και την επομένη έπραξε το ίδιο η Γερουσία. Διορίστηκε τοποτηρητής του βασιλιά, όχι μέλος της δυναστείας (είχε γίνει λόγος για τον δούκα του Μπέργκαμο), αλλά ο πρεσβευτής Τζακομόνι.

Στις 21 Απριλίου αποφασίστηκε από την κυβέρνηση Βερλάτση η σύσταση Αλβανικού Φασιστικού Κόμματος. Στις 3 Ιουνίου έλαβε χώρα η τελευταία πράξη του αλβανικού οράματος: αντιπροσωπεία από τους Βερλάτση, Ντίνο και Κολίκβι και τρεις ανώτερους αξιωματικούς επέδωσε στον βασιλιά Βίκτωρα Εμμανουήλ απόφαση της αλβανικής κυβέρνησης σύμφωνα με την οποία ο Αλβανικός Στρατός ενσωματωνόταν στον Ιταλικό Στρατό.

Ο αλβανικός Τύπος προ του πολέμου παρουσίαζε άρθρα με πολεμική κατά της Ελλάδας. Μάλιστα ο υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, Τσιάνο, διέταξε τον τοποτηρητή στην Αλβανία Τζακομόνι: “Φροντίστε ώστε ο αλβανικός Τύπος να συνεχίζει τη ζωηρή του πολεμική εναντίον της Ελλάδας”.

Ο Γερμανός καθηγητής πανεπιστημίου Χ. Ρίχτερ γράφει: “Οι ρίζες της πολεμικής αυτής εμπλοκής της Ιταλίας φθάνουν μέχρι το 1923, όταν ο Μουσολίνι επεχείρησε να καταλάβει την Κέρκυρα και αναγκάστηκε από τις Αγγλία και Γαλλία να εγκαταλείψει το εγχείρημα του”. Ο Τσιάνο στο ημερολόγιο του γράφει ότι τον Αύγουστο του 1940 ο Μουσολίνι δήλωσε πως οι Έλληνες επλανώντο, αν θεωρούσαν ότι είχε ξεχάσει εκείνο το επεισόδιο, και ότι ο λογαριασμός τους έμενε ανοικτός.
Στις αρχές Ιουνίου του 1939 οι Μουσολίνι και Τσιάνο, θέλοντας να μειώσουν την οργή των Αλβανών για την απώλεια της ανεξαρτησίας τους, προσπάθησαν να τους παραπλανήσουν καλλιεργώντας τους ελπίδες αλυτρωτισμού για το Κοσσυφοπέδιο και την Τσαμουριά, που έπρεπε να απελευθερωθούν.
Σύμφωνα με ιταλικές πηγές, η στάση της αλβανικής ηγεσίας λίγο πριν κηρυχθεί ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος ήταν υπέρ των Ιταλών. Ο Ιταλός τοποτηρητής Τζακομόνι, σε τηλεγράφημα του προς τον Τσιάνο, στις 24 Αυγούστου 1940, μεταξύ των άλλων ανέφερε τα εξής: “Από παντού καταφθάνουν έγγραφα που αποδεικνύουν τον ορθό προσανατολισμό των Αλβανών, άπειρες είναι οι αιτήσεις για κατάταξη στα εθελοντικά σώματα (…). Σε όλα τα κεντρικά σημεία της Αλβανίας παρατηρείται ζωηρό ενδιαφέρον και προσήλωση στις προσταγές του Ντούτσε. Η κίνηση του στρατού προκάλεσε μεγάλη ζωηρότητα κι’ ανυπομονησία για δράση…”.

 Κατά τη σύσκεψη της 15ης Οκτωβρίου 1940 στο Παλάτσο Βενέτσια, ο τοποτηρητής Τζακομόνι, σε ερώτηση του Ντούτσε για το πώς βλέπει την κατάσταση στην Αλβανία, απάντησε: “Στην Αλβανία αναμένουν την ενέργεια με ανυπομονησία. Η χώρα έχει ξεσηκωθεί και οι κάτοικοι είναι γεμάτοι χαρά. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι ο ενθουσιασμός τους είναι τόσο ζωηρός ώστε τον τελευταίο καιρό έχουν κάπως δυσαρεστηθεί επειδή η ενέργεια δεν έχει ακόμα εκδηλωθεί”.

Ο Ιταλός στρατηγός Σ. Βισκόντι Πράσκα, στο βιβλίο του για τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, έγραφε τα εξής: “Σύμφωνα με υπόσχεση του στρατάρχη Μπαντόλιο προ του πολέμου, θα μπορούσαν να αποσταλούν στην Αλβανία για την ενδεχόμενη ενέργεια κατά της Ελλάδας….10.000 τυφέκια για τον εξοπλισμό των αλβανικών ταγμάτων εθελοντών, τα οποία θα χρησιμοποιούντο ως τμήματα κάλυψης”.
Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης στο Παλάτσο Βενέτσια (15 Οκτωβρίου 1940)” Ο Μουσολίνι, ακόμα, ζήτησε από τον Τζακομόνι κι εμένα πληροφορίες για τα αλβανικά τμήματα, ενώ διατύπωσε την αρχή ότι ο ρόλος των Αλβανών θα έπρεπε να περιοριστεί σε στενά πλαίσια…”. “Ειδικότερα είχαν συγκροτηθεί τρία τάγματα διοικητικής μέριμνας από εφέδρους Ιταλούς (…) και από εφέδρους Αλβανούς (…).

Κατόπιν προχωρήσαμε στην ίδρυση δύο ταγμάτων Φασιστικής Πολιτοφυλακής από Αλβανούς (…). Πρότεινα στον Τζακομόνι να συστήσει μερικά τάγματα από Αλβανούς εθελοντές, δύο διαφορετικών τύπων: Τάγματα καθορισμένα για την άμυνα συγκεκριμένων διαβάσεων ή κοιλάδων στο μέτωπο και τάγματα πιο ευκίνητα, δυνάμενα να προσκολληθούν στα μάχιμα στρατεύματα μας.
Με τη βοήθεια της αλβανικής κυβέρνησης και διαφόρων αρχηγών φυλών εξασφαλίστηκε η δυνατότητα συγκρότησης 10-12 ελαφρών ταγμάτων συνολικής δύναμης 6-7.000 ανδρών, επιλεγέντων από τις πιο πολεμικές φυλές και μάλιστα από αυτούς που υπήρχε ενδεχόμενη σχέση με πληθυσμούς εκτός συνόρων (σ.σ. προφανώς εννοούσε τους Τσάμηδες). Τα ευκίνητα τάγματα, τύπου ανταρτικών ομάδων, προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη των μεραρχιών μας (…).

Το Υπουργείο Στρατιωτικών, κατόπιν επανειλημμένων οχλήσεων, τελικά ενέκρινε την αποστολή του οπλισμού για τη συγκρότηση των αλβανικών μονάδων. Όμως αργότερα άλλαξε γνώμη και διέταξε τον περιορισμό της σύστασης των εθελοντικών αλβανικών ταγμάτων μόνο στη νότια Αλβανία (σε αυτήν όπου υφίστατο το μεγαλύτερο μέρος των φιλελληνικών στοιχείων), δηλαδή συνολικά έξι τάγματα” (σ.σ. Ο Β. Πράσκα αναφέρει ως “φιλελληνικά = grecofili” τα αμιγώς ελληνικά βορειοηπειρωτικά φύλα).

Σε ερώτηση του Ντούτσε, κατά τη σύσκεψη, “Ποια η συνεισφορά των Αλβανών τόσο σε τακτικό στρατό, όσο και σε άτακτους στους οποίους δίδω μεγάλη σημασία”, ο Πράσκα απάντησε “Για το θέμα αυτό έχουμε καταρτίσει ανάλογο σχέδιο. Προτείνουμε την οργάνωση συγκροτημάτων άτακτων από 2.500 ως 3.000 άνδρες, στελεχωμένων με αξιωματικούς μας”.

Ο τοποτηρητής Τζακομόνι, σε μυστικό υπόμνημα του προς τον υπουργό Αλβανικών Υποθέσεων, Μπενίνι, στις 19 Οκτωβρίου 1940, μεταξύ των άλλων γράφει: “…Από την άλλη προετοιμάζω αλβανικά στοιχεία, εξακριβωμένα θαρραλέα, ειδικά Τσαμουριώτες, τα οποία θα έχουν ως αποστολή να εισέλθουν κρυφά στο ελληνικό έδαφος και εκεί, την ώρα που θα επιτεθεί ο στρατός μας, θα διαπράξουν με τη βοήθεια των πέρα από τα σύνορα φίλων τους τις παρακάτω πράξεις: καταστροφή τηλεγραφικών και τηλεφωνικών συρμάτων, εξάλειψη των φυλακίων και των παρατηρητηρίων κατά μήκος των συνοριακών γραμμών (…).

Μερικά από τα στοιχεία αυτά θα εφοδιαστούν από την υπηρεσία στρατιωτικών πληροφοριών με μερικούς φορητούς πομπούς, χάρη στους οποίους η διοίκηση του στρατεύματος θα έχει ακριβείς ειδήσεις περί των θέσεων των ελληνικών στρατευμάτων”. Πληροφορεί δε τον Μπενίνι ότι μεταξύ των Αλβανών παρατηρείται αίσθημα αναμονής, εμπιστοσύνης και άγριας διάθεσης. Ο ίδιος στις 21 Οκτωβρίου γράφει στον Μπενίνι: “Θα μπορούσε να αποσπασθεί, όσο θα διαρκούν οι εχθροπραξίες, το Τάγμα της Βασιλικής Αλβανικής Φρουράς”.

Ο αντιβασιλιάς της Αλβανίας βεβαίωσε “ότι είναι πάρα πολλές οι αιτήσεις των Αλβανών να καταταγούν στα σχηματιζόμενα αλβανικά σώματα, προοριζόμενα να κτυπήσουν τους Ελληνες και να συνεργαστούν με τον Ιταλικό Στρατό, και ότι ο πληθυσμός ελπίζει, επίσης, να κληθούν υπό τα όπλα μερικές ηλικίες…”.

Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ.

Ο πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, που άρχισε την 28η Οκτωβρίου 1940, επεκτάθηκε αυτόματα και μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας. Η Αλβανία, συνδεδεμένη την εποχή εκείνη με καθεστώς “προσωπικής ένωσης” με την Ιταλία, είχε δεχθεί με νόμο του Κοινοβουλίου της (Αλβανικός Νόμος, 10 Ιουνίου 1940) ότι: “το Βασίλειο της Αλβανίας αναγνωρίζει ότι θα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με τα κράτη τα οποία θα βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με το Βασίλειο της Ιταλίας”.

Συνεπώς με την κήρυξη του πολέμου από την Ιταλία εναντίον της Ελλάδας βρέθηκε σε εμπόλεμη κατάσταση με την πατρίδα μας. Γι’ αυτό η Ελλάδα με το Βασιλικό Διάταγμα (ΒΔ) της 10ης Νοεμβρίου 1940, το οποίο εκδόθηκε σε εφαρμογή του ΑΝ (Αναγκαστικού Νόμου) 2636/1940 “Περί δικαιοπραξιών εχθρών και μεσεγγυήσεως εχθρικών περιουσιών”, όρισε ως εχθρικά κράτη “την Ιταλίαμαζί με τις κτήσεις, τα αυτοκρατορικά της εδάφη και τις αποικίες, καθώς και την Αλβανία”.

Ο Ιταλός στρατηγός Βισκόντι Πράσκα σε διαταγή του της 21ης Οκτωβρίου 1940 αποκαλύπτει ότι είχε αναθέσει σε ειδικούς αξιωματικούς, συνοδευόμενους από Αλβανούς οδηγούς, να εκτελούν αναγνωρίσεις στην άμεση περιοχή των συνόρων. Περαιτέρω η διαταγή καθόριζε ότι έπρεπε να οργανωθούν ειδικά τμήματα αποτελούμενα ως επί το πλείστον από Αλβανούς, πλαισιούμενους μόνο από Ιταλούς, και επιφορτισμένα με την εξουδετέρωση των μεμονωμένων Ελλήνων σκοπών και με την αποκοπή των τηλεφωνικών γραμμών.

Η προκήρυξη που διάβασε ο πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου Βερλάτσι, στις 28 Οκτωβρίου 1940, αναφέρει μεταξύ άλλων και τα εξής: “…Οι στρατιώτες του ένδοξου Ιταλικού Στρατού, στις τάξεις του οποίου περιλαμβάνονται πολλές μονάδες Αλβανών στρατιωτών…”. Ο Ιταλός ιστορικός Μάριο Τσέρβι γράφει: “Στις ιταλικές μεραρχίες περιλαμβάνονταν επίσης αλβανικά τμήματα (…). Εκπαιδεύτηκαν ακόμα και Αλβανοί, που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις”.

Ο Γερμανός καθηγητής Χ. Ρίχτερ σημειώνει: “…Η συνολική δύναμη του Ιταλικού Στρατού στην Αλβανία δύο ημέρες πριν από την επίθεση ανερχόταν σε 140.000 άνδρες, συμπεριλαμβανομένων (…) και των Αλβανών εθελοντών”. Ο Αμερικανός καθηγητής του πανεπιστημίου Χάρτφοντ, Μπ.Φίσερ, στην ανακοίνωση του κατά το Συνέδριο του ΙΜΧΑ (Ίδρυμα Μελετών της Χερσονήσου του Αίμου), τον Οκτώβριο του 1990, ανέφερε σχετικά τα εξής: “Ο Μουσολίνι είχε δώσει διαταγές να υπάρχουν δύο αλβανικά τάγματα σε κάθε ιταλική μεραρχία, που χρησιμοποιήθηκαν για την εισβολή στην Ελλάδα, και επί πλέον είχαν σχηματιστεί τρία τάγματα Αλβανών μελανοχιτώνων, που είχαν το σύνθημα “Πεθαίνουμε όλοι για τον Ντούτσε”.

Διάφορες μυστικές διαταγές επιχειρήσεων του διοικητή της Μεραρχίας “Τζούλια”, στρατηγού Μάριο Τζιρότι, χρονολογούμενες από τις 21 Οκτωβρίου 1940 και μετά, οι οποίες έπεσαν αργότερα στα χέρια του Ελληνικού Στρατού, αποκαλύπτουν ότι είχε αναθέσει εργασίες σε ειδικούς αξιωματικούς, συνοδευόμενους από ντόπιους Αλβανούς, φέροντες ενδυμασίες χωρικών…Κατά την αρχική προέλαση της Μεραρχίας “Τζούλια” στον τομέα της Πίνδου οι επιτιθέμενοι Ιταλοί χρησιμοποιούσαν Αλβανούς οι οποίοι γνώριζαν ελληνικά και φώναζαν στους Ελληνες στρατιώτες να παραδοθούν, λέγοντας ότι ο αγώνας τους ήταν πλέον μάταιος εφόσον στην Αθήνα είχε γίνει επανάσταση, η κυβέρνηση Μεταξά είχε πέσει, η νέα κυβέρνηση είχε συμμαχήσει με τον Άξονα κ.ά. Στις 2 Νοεμβρίου 1940 τάγμα Αλβανών επιτέθηκε στο Καλπάκι απεγνωσμένα, χωρίς επιτυχία. Αλβανοί αυτόμολοι παρείχαν πληροφορίες στον Ελληνικό Στρατό.

Ο υποστράτηγος Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, διοικητής της VIII Μεραρχίας η οποία αντιμετώπισε την κύρια προσπάθεια της ιταλικής επίθεσης, γράφει για τη συμμετοχή αλβανικών δυνάμεων στον τομέα της Μεραρχίας: “Συμμετείχαν τρία τάγματα μελανοχιτώνων (Ι, II, III), δύο αλβανικά τάγματα πεζικού (“Γκράμος” και “Ντρίνος”), αλβανική ορειβατική πυροβολαρχία (“Νταϊτι”), τάγμα Αλβανών εθελοντών και σώματα άτακτων Αλβανών”.

Όπως καταγγέλλει ο υποστράτηγος, κατά τον Οκτώβριο του 1940 ο Αλβανός υπουργός Δικαιοσύνης συγκροτούσε συμμορίες με σκοπό να δράσουν στο ελληνικό έδαφος. Ο αντιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος, αρχιστράτηγος του Ελληνικού Στρατού κατά τον πόλεμο 1940-41, σημειώνει: “Όλες οι ιταλικές μεραρχίες πεζικού ήταν ενισχυμένες σε πεζικό με τάγματα Αλβανών…”.

Ο Β. Πράσκα στο τμήμα του βιβλίου του “Εξέλιξη των επιχειρήσεων από 28 έως 31 Οκτωβρίου 1940″, ανακεφαλαιώνοντας γράφει για τη συμμετοχή των αλβανικών μονάδων τα εξής: “…Φάλαγγα “Σολίνας” II Τάγμα της 1ης Λεγεώνας Αλβανών εθελοντών. (…) Κεντρική Φάλαγγα και Διοίκηση Μεραρχίας “Φερράρα” Ι Τάγμα Αλβανών Εθελοντών. (…) Παραλιακό Συγκρότημα… Τα τμήματα διαπεραιώθηκαν με την κάτωθι σειρά… 6) Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών “Πεσκοσόλιντο” και “Κιαραβάλλε”. (…) “Τα αλβανικά τάγματα εθελοντών, προπορευόμενα του 3ου Συντάγματος Γρεναδιέρων και κινούμενα…”…”Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών, επίσης, ήλεγχαν πλήρως την αμαξιτή οδό (Ηγουμενίτσας-Βάρφανης).

Στην επίθεση εναντίον του υψώματος 1289 του Λαπιστέτ, στις 09.30 της 4ης Νοεμβρίου 1940, έλαβε μέρος ένα από τα πιο επίλεκτα τμήματα των Αλβανών, το τάγμα “Τιμόρ”, το οποίο και κατόρθωσε να το καταλάβει. Με άμεση αντεπίθεση των Ελλήνων το τάγμα “Τιμόρ” αναδιπλώθηκε και διασκορπίστηκε στην κοιλάδα με άτακτη φυγή. Υποχρεώθηκαν να επέμβουν οι βερσαλιέροι για να σταματήσουν τους Αλβανούς.

Στην αναφορά που ακολούθησε διαπιστώθηκε ότι από τη δύναμη των 1.200 ανδρών του τάγματος είχαν απομείνει μόνο μερικές εκατοντάδες. Μεταξύ των νεκρών ήταν και ο απαρηγόρητος, όπως γράφει ο Μ. Τσέρβι, διοικητής του Τάγματος. Αλβανικό τάγμα στις 25 Νοεμβρίου 1940 συμμετείχε με τα ιταλικά στρατεύματα στην επίθεση για την κατάληψη του σταυροδρομιού παρά το Δελβινάκι. Οι Αλβανοί αρχικά κατέλαβαν το χωριό αλλά την επόμενη με αντεπίθεση των Ελλήνων αυτό ανακαταλήφθηκε. Το αλβανικό τάγμα είχε απώλειες και αρκετοί άνδρες του συνελήφθησαν αιχμάλωτοι.

Στις 12 Νοεμβρίου αυτομόλησε στις ελληνικές γραμμές λόχος Αλβανών στρατιωτών με τους αξιωματικούς του. Κατά τις πρώτες ημέρες του πολέμου, οπότε οι Ιταλοί είχαν εισχωρήσει στο ελληνικό έδαφος σε μερικούς τομείς, Αλβανοί με μια σημαία τους εισήλθαν στην Κόνιτσα μαζί με τους Ιταλούς, τον Διαμαντή και τον εξωμότη Ματούση. Ο Διαμαντής μάλιστα εκφώνησε λόγο λέγοντας ότι θα απελευθερώσει την Κόνιτσα και θα σχηματίσει την Ομοσπονδία της Πίνδου.
Η απάντηση του Μουσολίνι (22/11) σε επιστολή του Χίτλερ (20/11) αναφέρει μεταξύ των άλλων: Η αποτυχία των Ιταλών οφείλεται και στη λιποταξία των αλβανικών δυνάμεων, οι οποίες στασίασαν εναντίον των Ιταλών…”.

Αποκαλυπτικά είναι τα όσα γράφει στο ημερολόγιο του ο Φερνάντε Κομπιόνε, έφεδρος υπολοχαγός πεζικού της 51ης Ορεινής Μεραρχίας “Σιέννα”: “…Κατά το χρονικό διάστημα από 28 Οκτωβρίου ως 14 Νοεμβρίου 1940, οπότε ιταλικά τμήματα είχαν εισχωρήσει σε περιοχές της Ελλάδας, οι Τσάμηδες υποδέχονταν σε όλα τα χωριά τους Ιταλούς ως ελευθερωτές, με ζητωκραυγές και ενθουσιασμό…”.
Ο Ιταλός ιστορικός Μ. Τσέρβι γράφει: “Όπως αναφέρει ο στρατηγός Β. Πράσκα σε συζήτηση του με τον Πρίκολο (σ.σ. Αρχηγός του Επιτελείου της Αεροπορίας), ένας εθελοντής, πληγωμένος βαριά, πριν ξεψυχήσει αναφώνησε “Είμαι ευχαριστημένος που πεθαίνω για να μπορέσει ο (Αρχηγός του Επιτελείου της Αεροπορίας) να περάσει”.

Κατά τη διάρκεια της ιταλικής εαρινής επίθεσης (Μάρτιος 1941) ο Μουσολίνι επισκεπτόταν διάφορες μονάδες για να τονώσει το ηθικό των ανδρών, στη ζώνη του Δέβολη και στην περιοχή του Βερατίου. Μεταξύ άλλων επισκέφθηκε ομάδες ταγμάτων και εθελοντών Αλβανών, των ιδίων για τους οποίους αρχικά εκείνος και ο Τσιάνο πίστευαν ότι είχαν προκαλέσει τις πρώτες ιταλικές ήττες. Κατά τις συνομιλίες που είχε μαζί τους έμεινε ενθουσιασμένος από το παράστημα και το πολεμικό τους μένος.

Ο Γερμανός συγγραφέας Βίλιμπαλντ Κόλεγκερ, σε βιβλίο του που κυκλοφόρησε το 1942, για τη στάση των Αλβανών κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-41 γράφει τα εξής: “…Οι Ελληνες αναγκάζονταν να πολεμούν εναντίον Αλβανών συμμοριτών, κατά τη στιγμή που Αλβανοί εθελοντές προσέρχονταν αθρόα στις ιταλικές φάλαγγες. Δεν αγνοούσαν οι από γόνοι του Σκεντέρμπεη ποίοι ήταν οι πραγματικοί φίλοι τους. (…) Αγωνίσθηκαν με επιμονή και γενναιότητα όπου και αν τοποθετήθηκαν. (…). Απειράριθμες υπήρξαν οι περιπτώσεις απονομής τιμητικών διακρίσεων σε Αλβανούς…”.
Ο Μ. Τσέρβι γράφει ότι ο τοποτηρητής Τζακομόνι πληροφορούσε τον βασιλιά της Ιταλίας: “…Εδώ και έναν μήνα οι Αλβανοί είναι εξαιρετικά έμπιστοι και άριστα προσαρμοσμένοι στο περιβάλλον, το φρόνημα τους στέκεται ψηλά, η δε εργατικότητα και η αποδοτικότητα των υπαλλήλων κρίνεται εξαιρετική…”.

Ο Τζακομόνι είχε οργανώσει, όπως γράφει ο Μ. Τσέρβι, “ομάδες Αλβανών για τη διενέργεια δολιοφθορών, που ο ρόλος τους ήταν να εισχωρούν στο ελληνικό έδαφος και να προβαίνουν σε καταστροφή του τηλεφωνικού δικτύου, να καταστρέφουν φυλάκια, να αφοπλίζουν φρουρούς, να προκαλούν ταραχές στα μετόπισθεν, να διενεργούν δολοφονικές απόπειρες εναντίον στρατηγών του εχθρικού στρατοπέδου και να προπαρασκευάζουν και να υποκινούν κινήματα ανάμεσα στη λαϊκή μάζα”. Ο Ιταλικός Στρατός δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να επωφεληθεί από τη δραστηριότητα τους.
Ο στρατηγός Μπαντόλιο στα απομνημονεύματα του αναφέρει: “Οι Ελληνες δεν έδειξαν καμμία διάθεση συνεργασίας. Αντίθετα οι Αλβανοί στρατιώτες, που υπό μορφή ταγμάτων συμμετείχαν στις δικές μας μεραρχίες, αποδείχθηκαν άπιστοι και δόλιοι, καθώς επιδόθηκαν σε πράξεις δολιοφθοράς εναντίον μας, ή πέρασαν στις τάξεις των Ελλήνων…”.

Ο στρατηγός Αλ. Εδιπίδης γράφει ότι “Τμήματα αλβανικά, άρτια συγκροτημένα και με ομοιογενή στελέχη (αξιωματικοί και στρατιώτες Αλβανοί) πολέμησαν στις 27 Νοεμβρίου στο Φράσερι προς την Κλεισούρα).

Ο πρεσβευτής Άδωνις Κύρου σημειώνει: “…Όταν, τέλος, εξερράγη ο Ελληνο-Ιταλικός πόλεμος, συμμετέσχον εις αυτόν παρά το πλευρόν των Ιταλών με ενθουσιασμόν και ανθελληνικήν λύσσαν άπειροι Αλβανοί – ενώ ουδείς εξ αυτών εσκέφθη να προσδράμη εις βοήθειαν του νικηφόρου Ελληνικού Στρατού, καίτοι ούτος, συμφώνως προς την ραδιοφωνικήν διακήρυξιν του Ιωάννου Μεταξά, ήρχετο προς αποκατάστασιν της αλβανικής ελευθερίας, ανεξαρτησίας και ακεραιότητας…”.

 Όταν ο Ελληνικός Στρατός προήλαυνε εντός του αλβανικού εδάφους, τα περισσότερα σώματα στρατού των Αλβανών είχαν διαλυθεί, ενώ στα πρόσωπα των λιγοστών Αλβανών που εκινούντο στους δρόμους, ανάμεσα στους Ιταλούς, ζωγραφιζόταν άγριος θυμός εναντίον ενός στρατεύματος που το νόμιζαν παντοδύναμο και το έβλεπαν να οπισθοχωρεί μπροστά στις ελληνικές δυνάμεις.
Η Αγγλίδα ιστορικός Μ. Βίκερς τοποθετείται διαφορετικά: “…Η αλβανική κοινή γνώμη αρχικά πανηγύρισε για τον ελληνικό θρίαμβο, η στάση της όμως άλλαξε όταν η Αθήνα άρχισε να φανερώνει τις προθέσεις της να προσαρτήσει τη νότια Αλβανία…”(!!!).

Ενώ υπάρχουν όλα τα παραπάνω περί συμμετοχής των Αλβανών στον πόλεμο, οι Αλβανοί ιστορικοί, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα, προσπάθησαν μεταπολεμικά να μας πείσουν ότι δεν συμμετείχαν με το μέρος των Ιταλών ή ότι συμμετείχαν λίγα τμήματα δια της βίας.
Συγκεκριμένα οι Αλβανοί ιστορικοί Σ. Πόλο και Α. Πούτο γράφουν σχετικά τα εξής: “Τα δύο αλβανικά τάγματα που στάλθηκαν με τη βία στον πόλεμο του 1940 αρνήθηκαν να πολεμήσουν. Οι Ιταλοί τους έκλεισαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην κεντρική Αλβανία. (….) Στην ελληνική κυβέρνηση η πορεία των γεγονότων φαινόταν πως έδινε την ευκαιρία να πραγματοποιήσει τα παλαιά προσαρτιστικά σχέδια τους για τις περιοχές της Κόρτσας (σ.σ. Κορυτσάς) και του Γκιροκάστρ (σ.σ. Αργυρόκαστρου)”.

Σε άλλο σημείο συνεχίζουν: “Το 1940 ήταν μοναδική ευκαιρία να ενωθεί με τον Ελληνικό Στρατό ο Αλβανικός”. Έτσι εξηγείται η κατηγορηματική άρνηση του Ελληνικού Στρατηγείου στην πρόταση των Αλβανών αντιφασιστών πατριωτών να σχηματίσουν δύο τάγματα και να πολεμήσουν με την εθνική τους σημαία στο πλευρό των ελληνικών δυνάμεων εναντίον των Ιταλών εισβολέων!
Στην πραγματικότητα οι Αλβανοί έδειξαν πλήρη δυσπιστία και απροθυμία να συνεργαστούν με τον Ελληνικό Στρατό. Αντιθέτως συνεργάστηκαν με τους Ιταλούς. Ο Ιταλός παρατηρητής Τζακομόνι βεβαίωσε κατηγορηματικά και με συγκεκριμένα στοιχεία, ενώπιον του Ανώτατου Ιταλικού Δικαστηρίου, τα εξής: “Και οι Αλβανοί βοήθησαν παντού και πάντα τον Ιταλικό Στρατό, χωρίς να σημειωθεί πουθενά οποιοδήποτε επεισόδιο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

(1) Εκδ. ΔΙΣ/ΓΕΣ: Ο ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1940-1941, Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ, Α9ήναι, 1960.
(2) Εκδ. Υπουργείου Εξωτερικών: 1940-1941,ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ, Αθήνα, 1980.
(3) Παπάγου Αλεξ.: Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 1940-1941, εκδ. "Οι Φίλοι του Βιβλίου", Α9ήναι, 1945.
(4) Κατσιμήτρου Χαρ.: Η ΗΠΕΙΡΟΣ ΠΡΟΜΑΧΟΥΣΑ, εκδ. ΓΕΣ, Μήνα, 1982.
(5) Τσέρβι Μ.: Ο ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, έκδοση Αlvin Redma Hellas, Α9ήνα, 1987.
(6) Κόρου Αδωνι: ΧΡΟΝΙΚΟΝ 1940-1944.
(7) Κύρου Αλ.: ΟΙ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΜΑΣ, Α9ήναι, 1962.
(8) Σιωμοπούλου Στυλ.: Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑ "TΖΟΥΛΙΑ" ΣΤΗΝ ΠΙΝΔΟ, Ηπειρωτική Εστία, 1994.
(9) Τριαντάφυλλου Κ.: ΤΑ ΑΠΟΡΡΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 1940-41, Πάτρα, 1981.
(10) Τσιρπανλή Ζαχ.: ΠΩΣ ΕΙΔΑΝ OI ΙΤΑΛΟΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940-41, Αθήνα, 1974.
(11) Ζαούση Αλεξ.: OI ΔΥΟ ΟΧΘΕΣ 1939-1945, εκδ. Παπαζήση, 1987.
(12) Richter Heinz: Η ΙΤΑΛΟ-ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, Γκοβόστης, 1998.
(13) Μιχαλοπούλου Δημ.: ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΑΣ 1923-1928.
(14) Πράσκα Βισκόντι: ΕΓΩ ΕΙΣΕΒΑΛΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, Γκοβόστης, 1999.
(15) Vickers Miranda: ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ, εκδ. Οδυσσέας, 1997.
(16) ΡοΙΙο S. - Ρυtο Α.: ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ, εκδ. Ομάδα.
(17) Νικολάου Χαρ.: ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ -ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ, εκδ. Φλώρου, 1996.
(18) Ημερήσιος Τύπος της εποχής.

ΠΗΓΗ : http://www.istorikathemata.com/2010/10/28-1940.html,

Νικολάου Χαράλαμπος, Ταξίαρχος ε.α., καθ, Στρατιωτικής Ιστορίας Σ.Σ.Ε.

"Τέτοια επίθεση κατά των Πολυτέκνων δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην Ελλάδα .... "

"Η πληθυσμιακή αλλοίωση συντελείται με ταχύτατους ρυθμούς και σε λίγα χρόνια οι Έλληνες θ΄ αποτελούν στον τόπο τους μία μειοψηφία υπό εξαφάνιση..."

Διαβάστε εδώ :  

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΣΠΕ  με την ευκαιρία του εορτασμού της πολύτεκνης οικογένειας, την Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012.

Ακολουθούν τα μηνύματα :

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αθήνα, 23/10/2012

 ΜΗΝΥΜΑ

 του Προέδρου της ΑΣΠΕ κ. Βασιλείου Θεοτοκάτου

 O εορτασμός εφέτος της ημέρας των πολυτέκνων ευρίσκει τον πολυτεκνικό κόσμο σε μία από τις χειρότερες περιόδους της ιστορίας του.

Η οικονομική κρίση, που πλήττει την πατρίδα μας - και όχι μόνον - οδηγεί τις πολύτεκνες οικογένειες σε εφιαλτικές καταστάσεις, αφού για πολλές εξ αυτών υπάρχει πρόβλημα επιβιώσεως. Μπροστά σ΄ αυτή την κατάσταση οι έχοντες την ευθύνη της εξουσίας εξακολουθούν να πολιτεύονται, ως ουδέν να έχει αλλάξει.

Αντί να υπάρξει ένα νοικοκύρευμα του κράτους με περικοπή κάθε δαπάνης, που δεν είναι αναγκαία, συνεχίζονται οι διορισμοί, από όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα, εκατοντάδων μετακλητών υπαλλήλων στην Βουλή, ενώ μπορούσαν αντί των διορισμών ν΄ αποσπάσουν δημοσίους υπαλλήλους. Διορίζονται με παχυλότατους μισθούς διάφοροι ημέτεροι της κρατικής εξουσίας (π.χ.12.000 ευρώ μηνιαίως στο συμβούλιο νομισματικής πολιτικής της τραπέζης Ελλάδος!! κ.λπ.).

Συγχρόνως αναγγέλλεται η περικοπή και ουσιαστικώς η κατάργηση των γλίσχρων πολυτεκνικών επιδομάτων και η κατάργηση των αφορολογήτων ποσών για τα παιδιά (!!), σε μια χώρα, που όχι απλώς έχει πρόβλημα υπογεννητικότητος, αλλά έχει ήδη μεταβληθεί σε μία χώρα γερόντων όταν το 20ο/ο του πληθυσμού της είναι άνω των 65 ετών!!

Η πληθυσμιακή αλλοίωση συντελείται με ταχύτατους ρυθμούς και σε λίγα χρόνια οι Έλληνες θ΄ αποτελούν στον τόπο τους μία μειοψηφία υπό εξαφάνιση. Οι πολύτεκνοι θα εξακολουθήσουν τον δρόμο τους αντίθετα στον κατήφορο με την ελπίδα ότι θα υπάρξει ο «βλάχος και ο μπροστάρης που θα οδηγήσει το κοπάδι στη βοσκή».

Τις θερμότερες ευχές μου στις πολύτεκνες οικογένειες που εορτάζουν σήμερα.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------    

        Αθήνα, 25/10/2012

ΜΗΝΥΜΑ

 του Γεν. Γραμματέα της ΑΣΠΕ κ. Εμμανουήλ Χρυσόγελου

 Φέτος η γιορτή των Πολυτέκνων συμπίπτει δυστυχώς, με την φημολογούμενη και μη διαψευδόμενη από πλευράς Κυβέρνησης, εξαφάνιση κάθε ίχνους δημογραφικής και κοινωνικής πολιτικής από την Πολιτεία στη χώρα μας.

 Τέτοια επίθεση κατά των Πολυτέκνων δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην Ελλάδα και μάλιστα αυτό έγινε από μια Κυβέρνηση, που μέχρι πριν τέσσερεις μήνες, τους Πολύτεκνους τους είχε κάνει σημαία για να τους “υφαρπάξει” φαίνεται μόνο και μόνο… τη ψήφο!

 Ακόμη ηχούν στα αυτιά μας, οι διακηρύξεις του Πρωθυπουργού και Υπουργού Εργασίας, ότι «η Ελλάδα δεν γεννάει, γερνάει και ότι η ενίσχυση των Πολυτέκνων δεν είναι σπατάλη, είναι επένδυση στο μέλλον του τόπου».

 Ας μάθουν επιτέλους κάποιοι, ότι οι Πολύτεκνοι δεν έκαναν τα παιδιά τους για τα επιδόματα τους, των 44€… Οι Πολύτεκνοι δεν είναι επαίτες! Οφείλουν όμως να αντιληφθούν, ότι η Πολιτεία πρέπει να συμπαρίσταται στον καθημερινό αγώνα επιβίωσης της Πολύτεκνης οικογένειας. Επίσης να καταλάβουν, ότι τα επιδόματα των Πολυτέκνων προέρχονται κυρίως, από τους ίδιους τους Πολύτεκνους, είναι μία έμμεση μερική επιστροφή ΦΠΑ λόγω των πολλαπλών αγορών, που πραγματοποιούν οι πολυμελείς οικογένειές τους, δεν είναι δηλαδή ξένα χρήματα...

 Πώς να τους πιστέψουμε όμως, ότι δεν είναι διώκτες της πολύτεκνης οικογένειας, όταν:

 -         καταργούν ή δεν επαναφέρουν άμεσα, μέτρα δίχως κανένα οικονομικό κόστος όπως οι Μετεγγραφές των φοιτητών μας ή ο διορισμός των πολυτέκνων εκπαιδευτικών (που ούτε ως ωρομισθίους ή αναπληρωτές δεν τους προσλαμβάνουν..);;;

-         εξισώνουν στους δικαιούχους του επιδόματος θέρμανσης, τον οικογενειάρχη των 3 παιδιών με αυτόν των 14 παιδιών;;;

-         εξισώνουν στο χαράτσι της ΔΕΗ, τον οικογενειάρχη των 4 παιδιών με αυτόν των 14 παιδιών;;;

-         χορηγούν έκπτωση κατά 80% στα πρόστιμα αυθαιρέτων  των Μουσουλμάνων, ενώ σε αυτά των Πολυτέκνων, δεν χορηγούν καμία έκπτωση;;;

-         δεν μπορούν να καταλάβουν, ότι τα παιδιά δεν είναι τεκμήριο διαβίωσης… Και ότι ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, είναι όταν το: οικογενειακό εισόδημα διαιρείται διά του αριθμού των μελών της οικογένειας (δηλ. γονέων και τέκνων) και το προκύπτον εισόδημα να φορολογείται ατομικώς;;;

-         πέρυσι κάποιοι λασπολόγησαν κατά των παιδιών μας,  λόγω των γνωστών μέτρων που έλαβε η κυρία Διαμαντοπούλου…, αλλά όταν φέτος παρουσιάσθηκαν πολύ  χειρότερα αποτελέσματα από τους εισαγομένους Μουσουλμάνους, και ομογενείς στα ΑΕΙ και μάλιστα στην πλειονότητα αυτών, ουδείς από αυτούς ενοχλήθηκε;;;

Παρά όλα αυτά, που δυστυχώς συμβαίνουν στη χώρα μας και που εμείς ουδεμία ευθύνη φέρουμε, οι Πολύτεκνοι θα συνεχίσουμε να γιορτάζουμε την ημέρα αυτή των Αγίων μας Προστατών, με την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο και ότι δεν θα περάσουν όσοι διώκουν την Πολύτεκνη Οικογένεια και το ξεπούλημα του πλούτου της Ελλάδος.

  Χρόνια Πολλά στις Οικογένειες μας. 

Ποιοί Βουλευτές μίλησαν το Φεβρουάριο του 2012 στη συζήτηση του νόμου για την εισαγωγή του εισοδ.ορίου των 45.000€ στη Βουλή για τα πολυτεκνικά επιδόματα και ποιοι καταψήφισαν. Τελικά το εισοδηματικό όριο , που παρά την αντίθετη νομολογία του ΣτΕ επιβλήθηκε, αποδείχθηκε "βαρέλι δίχως πάτο", διότι οι βουλευτές μας το μειώνουν συνεχώς και με διάφορα πλαφόν ανα νομοθέτημα,  προκειμένου να  αποτελειώσουν την Ελληνική οικογένεια....

ΑΝΩΤΑΤΗ  ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ  ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ  ΕΛΛΑΔΟΣ

 ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

ΘΕΜΑ: Άρθρο 27 παρ. 22 του Ν. 4052/2012 (ΦΕΚ 41/Α/1-3-2012):

Νόμος αρμοδιότητας Υπουργείων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης   για εφαρμογή του Νόμου «Έγκριση των Σχεδίων Συμβάσεων Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος, του Σχεδίου του Μνημονίου Συνεννόησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος και άλλες επείγουσες διατάξεις για τη μείωση του δημοσίου χρέους και τη διάσωση της εθνικής οικονομίας» και άλλες διατάξεις και ειδικότερα:

 α. Ποιοι Βουλευτές μίλησαν στη συζήτηση του νόμου στη Βουλή για την παράγραφο 22 του άρθρου 27 του παραπάνω νόμου και πως τοποθετήθηκε καθένας από αυτούς και  

β. Ποιοι Βουλευτές καταψήφισαν την παραπάνω διάταξη.

 Α

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

            Με την κατάθεση του σχεδίου του ως άνω νόμου, η ΑΣΠΕ απέστειλε προς όλους τους Βουλευτάς την παρακάτω επιστολή:

«Η Συγκυβέρνηση με τις περικοπές, που ήδη έκανε ο Υπουργός Υγείας πριν ένα χρόνο, στα πολυτεκνικά επιδόματα (στρογγυλοποιήσεις, 44 και 88 ευρώ μόνο μηνιαίως αντί των 102 στις πολύτεκνες μητέρες με 1 και 2 τέκνα αντιστοίχως κάτω των 23 ετών, περικοπή του πολυτεκνικού επιδόματος του 3ου τέκνου στην πολύτεκνη, που λαμβάνει το πολυτεκνικό επίδομα, κατάργηση των επιδομάτων που εχορηγούντο στα απορφανισθέντα τέκνα κ.λπ.) εξοικονόμησε ετησίως το ποσό των  50.000.000 ευρώ (βλέπε κονδύλια προϋπολογισμού 2010,2011 και 2012). Ήδη για να εξοικονομήσει 30 έως 40 εκατ. ευρώ επιχειρεί εκ νέου να θεσπίσει όρια εισοδήματος για τη χορήγηση των πολυτεκνικών επιδομάτων, εξαλείφοντας κάθε ίχνος δημογραφικής πολιτικής.

Ήδη η Ελλάς είναι η 3η πλέον γηρασμένη χώρα του κόσμου και έχει μεταβληθεί εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης όχι μόνον σε μία χώρα πενομένων πολιτών, αλλά ουσιαστικώς σε μία χώρα εξαθλιωμένων γερόντων, αφού πλέον το 20οο από τα εννέα εκατομμύρια των Ελλήνων είναι άνω των 65 ετών και η Κυβέρνηση αντί να περιορίσει τις σπατάλες και την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος βρήκε την εύκολη λύση. Επιδρομή κατά των γλίσχρων πολυτεκνικών επιδομάτων!!

 Aκόμη η Συγκυβέρνηση για λόγους που ουδέποτε έχει εξηγήσει:

α) Αρνείται να θεσπίσει όρια εισοδήματος για τη δωρεάν χορήγηση στους μαθητές των σχολικών βιβλίων, προφανώς επειδή το μέτρο δεν αφορά μόνο τους πολυτέκνους, γιατί τότε θα το καθιέρωνε, αλλά στην συντριπτική πλειοψηφία τους μη πολύτεκνους και εκεί «π.χ. ένας με εισόδημα 100.000 ευρώ  χρειάζεται να λαμβάνει τα  βιβλία δωρεάν», κατά την απάντηση του Υπουργού    Υγείας.

β) Για τους ίδιους παραπάνω λόγους αρνείται να θεσπίσει όρια εισοδήματος για τη δωρεάν χορήγηση στους φοιτητές των Πανεπιστημιακών συγγραμμάτων και εκεί «π.χ. ένας με εισόδημα 100.000 ευρώ  χρειάζεται να λαμβάνει τα  βιβλία δωρεάν», κατά την απάντηση του Υπουργού Υγείας.

Στις δύο παραπάνω περιπτώσεις α΄ και β΄ δεν χρειάζεται η θέσπιση ορίων εισοδήματος, αλλά η έκδοση μιας απλής Υπουργικής αποφάσεως της επί της Παιδείας Υπουργού, όπως προβλέπεται από το άρθρο 2 παρ. 7 του Ν. 15661985, με την οποία θα υποχρεώνονται οι μαθητές να επιστρέφουν τα βιβλία, όπως γίνεται σε πολλές Ευρωπαϊκές Χώρες, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν την επόμενη σχολική χρονιά, διαφορετικά θα τα πληρώνουν. Με αυτή και μόνον την Υπουργική απόφαση θα εξοικονομήσουν πλέον των 50.000.000 ευρώ ετησίως!!

Και αφού η Κυβέρνηση δεν κάνει τα παραπάνω αυτονόητα έρχεται με την παρ. 22 του άρθρου 27 του σχεδίου νόμου: «Εφαρμοστικός νόμος αρμοδιότητας Υπουργείων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης σχετικά με τον ψηφισθέντα Νόμο «Έγκριση των Σχεδίων Συμβάσεων Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος, του Σχεδίου του Μνημονίου Συνεννόησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος και άλλες επείγουσες διατάξεις για τη μείωση του δημοσίου χρέους και τη διάσωση της εθνικής οικονομίας» και άλλες διατάξεις», να θεσπίσει πως:

«22.  Διακόπτεται από 1.1.2012 η παροχή όλων των οικογενειακών επιδομάτων σε πολύτεκνες οικογένειες με τέσσερα τέκνα και στις τρίτεκνες οικογένειες, οι οποίες έχουν συνολικό καθαρό ετήσιο οικογενειακό εισόδημα άνω των σαράντα πέντε χιλιάδων ευρώ.

            Επί του προκειμένου, Κύριε Βουλευτά, σας επισημαίνουμε πως οι πολύτεκνες οικογένειες ανήκουν στις πλέον ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και γι’  αυτό προστατεύονται ευθέως από το Σύνταγμα το οποίο στην παρ. 2 του άρθρου 21 ορίζει:

«2. Πολύτεκνες οικογένειες … έχουν δικαίωμα ειδικής  φροντίδας από το Κράτος».

Τόσο το Σ.τ.Ε. με αποφάσεις του όσο και η επιστημονική Επιτροπή της Βουλής έχουν αποφανθεί ότι η θέσπιση ορίων εισοδήματος για τη χορήγηση των πολυτεκνικών επιδομάτων είναι αντισυνταγματική.

Καταγγέλλουμε αυτή την απαράδεκτη τακτική και πολιτική της Συγκυβέρνησης και σας παρακαλούμε, στην ονομαστική ψηφοφορία που πιστεύουμε πως θα διεξαχθεί, να καταψηφίσετε την επαίσχυντη παραπάνω διάταξη».

Β

ΠΟΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΜΑΧΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 27

            Κατά τη συζήτηση του Νομοσχεδίου στη Βουλή για την επίμαχη διάταξη του άρθρου 27 πήραν το λόγο και μίλησαν κατά σειρά οι παρακάνω Βουλευτές και ένας έκαστος εξ αυτών τοποθετήθηκε ως κατωτέρω:

Μιχαήλ Κριτσωτάκης- Ειδικός Αγορητής του Συνασπισμού:

«Γρήγορα θέλω να πω ότι έχουμε την κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων για τις πολύτεκνες οικογένειες στο άρθρο 27, όπου εξαθλιώνετε την πολύτεκνη οικογένεια, διότι βάζετε το όριο των 45.000 ευρώ. Όμως, το ποσό των 45.000 ευρώ για τόσα μέλη σε μία οικογένεια, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με τίποτα στη λογική σας [ … ]

Γεώργιος Βλάχος - Βουλευτής Αττικής ΝΔ.:

«Το δεύτερο θέμα έχει να κάνει με τα πολυτεκνικά επιδόματα. Είχατε πει ότι δεν θα μειωθούν περαιτέρω. Σήμερα έχουμε καινούρια μείωση. Θα πρέπει κι εδώ να υπάρξει διευκρίνιση από τη μεριά της Κυβέρνησης [ … ]

Κων/νος Μουσουρούλης – Βουλευτής Χίου Ν.Δ.:

«Δύο λόγια για το επίδομα πολυτέκνων. Αναπροσαρμόζετε το εισοδηματικό πλαφόν από 1/1/2012 στις 45.000 ευρώ. Δε θα σχολιάσω το ότι δεν κάνετε πρόβλεψη για προσαύξηση από το 4^ο παιδί και πάνω. Εγώ θέλω να πω ότι οι πολύτεκνοι έχουν ήδη χτυπηθεί βάναυσα στη χώρα μας παραγνωρίζοντας απ’ όλους τους Υπουργούς, όσοι έκαναν τις σχετικές ρυθμίσεις, το τεράστιο δημογραφικό μας πρόβλημα. Τα προβλήματα των πολυτέκνων, κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι δικά τους. Είναι και δικά μας. Οι αναλογιστικές μελέτες δε σας το λένε αυτό; Κάποια στιγμή χρειάζονται εργαζόμενοι για να μπορούν να πληρώνουν εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία [ … ]

Κων/νος Καρτάλης –Βουλευτής Μαγνησίας ΠΑΣΟΚ:

«Για το θέμα των πολυτεκνικών και τριτεκνικών επιδομάτων όλοι αντιλαμβανόμαστε τη δυσκολία που υπάρχει με το δημοσιονομικό σκέλος της χώρας. Θα θυμάται ο κ. Υπουργός ότι σε προηγούμενη συνεδρίαση της Βουλής, πριν από περίπου 3 μήνες ήταν ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Λοβέρδος, που είχε αποδεχθεί το ετήσιο καθαρό οικογενειακό εισόδημα των 55.000 ευρώ. Σήμερα βρισκόμαστε στη δύσκολη θέση αυτό το εισόδημα να πρέπει να μειωθεί. Αλλά, νομίζω, ότι θα πρέπει να δούμε ένα δημοσιονομικό ισοδύναμο, έστω και σε δεύτερη φάση, αν αυτό δεν επιτευχθεί σήμερα, για να μπορέσουμε να καλύψουμε τις τριτεκνικές και πολυτεκνικές οικογένειες με τέσσερα τέκνα. Επιπροσθέτως να συμπληρώσουμε αυτές τις ρυθμίσεις με μια σειρά από παροχές που δεν είναι υποχρεωτικά δημοσιονομικού κόστους, δηλαδή την επέκταση του νόμου της συνυπηρέτησης για τριτεκνικές και πολυτεκνικές οικογένειες, την αύξηση του αριθμού των μετεγγραφών χωρίς να θίγεται η λειτουργία των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, τη δημιουργία νέων συνθηκών για τη μείωση των εισιτηρίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Δηλαδή, συνθήκες που σε κάποιο βαθμό έρχονται να ισοσταθμίσουν τη μείωση που δρομολογείται σήμερα. Εξακολουθώ να επιμένων ότι θα πρέπει να δρομολογηθεί σε επόμενο χρονικό διάστημα μια προσπάθεια για την εξεύρεση ενός άλλου δημοσιονομικού ισοδύναμο για να μην μπουν αυτές οι οικογένειες στο περιθώριο [ … ]

Γεώργιος Καρατζαφέρης – Πρόεδρος ΛΑΟΣ

«Ένα μεγάλο πρόβλημα της χώρας, Κύριε Υπουργέ – το μεγαλύτερο, αν θέλετε – μια βραδυφλεγής βόμβα που θα σκάσει είναι η υπογεννητικότητα. Το 2030 είναι οριακή ημερομηνία. Θα είναι περισσότεροι οι λαθρομετανάστες από τους έλληνες. Εκεί οδηγούνται τα πράγματα. Και αντί να δίνουμε κίνητρα να κάνουν παιδιά οι έλληνες, εμείς αφαιρούμε αυτά τα κίνητρα. Θα σώσουμε την Ελλάδα, εάν αφαιρέσουμε τα κίνητρα για περισσότερα παιδιά! Την ίδια ώρα οι Έλληνες μουσουλμάνοι της Θράκης έχουν διπλάσιο μέσο όρο παιδιών.

Πηγαίνετε, Κύριε Υπουργέ, αύριο στο «Έλενα». Αν θέλετε, με πολλή χαρά, μπορούμε να πάμε παρέα, για να δείτε τις γέννες, πόσες είναι ελλήνων και πόσες λαθρομεταναστών.

Αυτό λοιπόν, δε δείχνει κάτι; Πού οδηγείται ο τόπος; Δεν πρέπει να βρούμε κίνητρα, για να βοηθήσουμε, να δώσουμε ευκαιρίες στον Έλληνα να κάνει παιδιά; Εκεί θα κάνουμε οικονομία; Εκεί θα βάλουμε περιορισμό;

Νομίζω ότι είναι ορισμένα πράγματα, Κύριε Υπουργέ – δεν ξέρω κάτω από το βάρος ποιων καταστάσεων – σας οδήγησαν σε αυτό το δημιούργημα. Δεν είναι ένα δημιούργημα με υπογραφή Λοβέρδου. Το ξαναλέω. Και έχω το δικαίωμα να το λέω αυτό, Κύριε Υπουργέ, γνωρίζοντας τον άνδρα. Και γνωρίζω ότι μπορείτε το καλύτερο, γιατί αυτό το πράγμα έχει αυτήν την προχειρότητα που δεν μπορεί να είναι με υπογραφή Λοβέρδου. Κάτι συνέβη. Και σας διαβεβαιώνω ότι θα το ψάξω. Θα το ψάξω, γιατί λυπάμαι, όταν άνθρωποι τους οποίους έχουμε ξεχωρίσει για τις νοητικές τους διαδρομές και για την εργατικότητά τους μας φέρνουν τόσο πρόχειρα νομοθετήματα. Κάτι δεν πάει καλά. Και αν, Κύριε Υπουργέ, χάλασε και ο Λοβέρδος, τότε φαντάσου τι γίνεται με όλους τους άλλους [ … ]

Αστέριος Ροντούλης- Βουλευτής Λαρίσης ΛΑΟΣ

«Και έρχομαι σε ένα τρίτο ζήτημα και τελειώνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε. Έρχομαι στο ζήτημα της παραγράφου 22 του άρθρου 27 του νομοσχεδίου και αναφέρομαι στην περικοπή των πολυτεκνικών και τριτεκνικών επιδομάτων, κύριε Υπουργέ. Κοιτάξτε να δείτε τώρα. Πριν αλέκτορα φωνήσαι…, έχω επαληθευτεί, έχω δικαιωθεί στην προηγούμενη κριτική που σας άσκησα, όταν περιορίσατε διά των εισοδηματικών κριτηρίων τα πολυτεκνικά και τριτεκνικά επιδόματα. Είχατε βάλει ένα όριο τότε των 55.000 ευρώ ως εισοδηματικό όριο. Από του Βήματος της Βουλής είχα ρωτήσει τον Ανδρέα Λοβέρδο προσωπικά, γιατί ξέρω το προσωπικό ποιόν και τις ευαισθησίες του ανδρός: «Τι θα γίνει, κύριε Υπουργέ, εάν μετά από λίγους μήνες περιοριστεί το εισοδηματικό κριτήριο και μειωθεί;» και μου είχατε πει: «Δεν μπορεί να γίνει αυτό, κύριε Ροντούλη». Είναι καταγεγραμμένο στα Πρακτικά. Και βλέπετε ότι πάρα πολύ σύντομα πέσαμε κατά 10.000. Και σας λέω: Έρχεται ένας άλλος Υπουργός ή πάλι ο Λοβέρδος επικαλούμενος λόγους δημοσιονομικής ανάγκης και περιορίζει πάλι στις 35.000 το εισοδηματικό όριο. Πού θα πάμε, κύριε Υπουργέ; Πού θα σταματήσουμε;

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Έχετε δίκιο.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ναι, ευχαριστώ πολύ και πράγματι σας τιμά η εντιμότητα με την οποία συμπεριφέρεστε στο Κοινοβούλιο. Μου λέτε ότι έχω δίκιο. Ναι. Πού να το βρω το δίκιο μου; Δηλαδή, μου λέει ένας Υπουργός που φέρνει μία διάταξη ότι έχω δίκιο στην κριτική μου. Ναι, αλλά το δίκιο πρέπει να αποτυπωθεί και στο νομοθετικό κείμενο.

Έχω, λοιπόν, τονίσει, κύριε Πρόεδρε, μετ’ επαναλήψεως και μετ’ επιτάσεως ότι δεν είναι συνταγματικά ανεκτό -και ο συνταγματολόγος Ανδρέας Λοβέρδος το γνωρίζει- να επιβληθούν εισοδηματικά κριτήρια, όπως έχει νομολογήσει και το Συμβούλιο της Επικρατείας και έχει πει και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής.

Το άρθρο 21 παράγραφος 2 του Συντάγματος επιτάσσει ειδική μέριμνα για την πολύτεκνη οικογένεια, γιατί είναι η πλέον ευπαθής κοινωνική ομάδα.

Κύριε Πρόεδρε, τελειώνω. Θα μου δώσετε ένα λεπτό με την ανοχή σας, γιατί είναι ιδιαιτέρως σημαντικό το ζήτημα και αφορά χιλιάδες οικογένειες.

Κύριε Υπουργέ, πόσο θέλουμε να εξοικονομήσουμε; Θέλουμε να εξοικονομήσουμε 43 εκατομμύρια ευρώ. Κάνω προσωπική έκκληση στον Ανδρέα Λοβέρδο. Υπάρχει και η λογική των δημοσιονομικών ισοδυνάμων.

Θα σας πω δύο εξ αυτών και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Μπορούμε να έχουμε μια απλή υπουργική απόφαση της κ. Άννας Διαμαντοπούλου, που προβλέπεται από το άρθρο 2 του ν. 1566/85, η οποία θα προβλέπει ότι οι μαθητές υποχρεούνται να επιστρέφουν τα βιβλία τους για να χρησιμοποιηθούν από τους μαθητές της επόμενης χρονιάς, όπως γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ξέρετε πόσο θα εξοικονομήσουμε, κύριε Υπουργέ; Θα εξοικονομήσουμε 50 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή παραπάνω από τα 43 εκατομμύρια που κόβουμε τώρα από τις πολύτεκνες οικογένειες!

Να πω και ένα δεύτερο δημοσιονομικό ισοδύναμο, κύριε Πρόεδρε, και τελειώνω. Ξέρετε ότι τα κόμματα –ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ, όλοι- το 2011 πήραν 54 εκατομμύρια ευρώ. Γιατί δεν περικόπτουμε τις δαπάνες των κομμάτων και να δοθούν τα χρήματα για να καλύψουμε αυτό το δημοσιονομικό κενό, που τώρα προσπαθείτε να καλύψετε με περικοπές από την ευαίσθητη αυτή κοινωνική ομάδα;

Επιτέλους, πρέπει να καταλάβουμε, κύριε Πρόεδρε, ότι το 20% των γηγενών Ελλήνων, που είναι 9 εκατομμύρια, είναι άνω των εξήντα πέντε ετών. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την τεράστια, αν θέλετε, αρνητική κατάσταση που προκαλείται στο ελληνικό έθνος από μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων;

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Σας ευχαριστώ, κύριε Ροντούλη.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Φθίνει το ελληνικό αίμα, χάνεται ο ελληνικός πληθυσμός και πάμε και χτυπάμε, σε μια τέτοια οικονομική συγκυρία, τον αιμοδότη του ελληνικού έθνους, τους πολυτέκνους! Είναι δυνατόν; Για αυτά τα 43 εκατομμύρια να καθίσουμε κάτω μαζί και να βρούμε δημοσιονομικά ισοδύναμα.

Σας παρακαλώ πολύ να το αποσύρετε. Θα είναι μια γενναία πράξη εκ μέρους σας. Θα καταγραφεί στο ελληνικό Κοινοβούλιο.

Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑΟΣ)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Κύριε Ροντούλη, είπατε εν τη ρύμη του λόγου σας, όπως πράγματι συμβαίνει, ότι ο κύριος Υπουργός έδωσε δίκιο στα επιχειρήματά σας. Αυτό να το αξιοποιήσετε κοινοβουλευτικά. Το αξιοποιώ εγώ τώρα.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Γι’ αυτό απευθύνθηκα προσωπικά.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Το αξιοποιώ εγώ με την έννοια ότι θα κριθεί οριστικά σε ευθετότερο χρόνο. Αυτό υπονοείτε με το να σας δίνει το δίκιο. Είναι έτσι, κύριε Υπουργέ, ή όχι;

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Έτσι είναι.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Έχει τη γενναιότητα ο συγκεκριμένος Υπουργός…

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Σας παρακαλώ, κύριε Ροντούλη. Αυτό είναι κατάχρηση πλέον.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: …να πει «το αποσύρω και θα βρούμε μαζί δημοσιονομικό ισοδύναμο[ … ]

Παναγιώτης Κουρουμπλής –Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας-

Ανεξάρτητος:

«Όσο αφορά τους πολυτέκνους, Κύριε Υπουργέ, θα πω τουλάχιστον για την πολύτεκνη οικογένεια που έχει μέσα ένα ανάπηρο ή για τις υπερπολύτεκνες οικογένειες. Αν δεν μπορεί να απαλειφθεί αυτή η διάταξη διότι νομίζετε ότι το διοικητικό κόστος θα είναι μεγαλύτερο απ’ αυτά που θα κερδίσετε, τουλάχιστον λάβετε υπ’ όψιν σας αυτές τις δύο περιπτώσεις [ … ]

Ηλίας Πολατίδης – Βουλευτής Σερρών ΛΑΟΣ

«Το παρόν νομοσχέδιο διαπράττει πολλές απρέπειες και αίσχη. Θα ξεκινήσω με το θέμα των πολυτέκνων και μη μου πείτε, Κύριε Υπουργέ, ότι δεν είναι αίσχος σε αυτούς που είναι πολύτεκνοι και υπερπολύτεκνοι, όταν πρέπει στοιχειωδώς να έχουν το εισόδημα  το οποίο λέτε, για να μπορέσουν να επιζήσουν, εσείς να τους κόβετε το πολυτεκνικό επίδομα. Υπάρχουν οικογένειες με δέκα, δώδεκα και δεκατρία παιδιά. Θα τους  τιμωρήσουμε γι’ αυτό; Αυτό κάντε και πρέπει να ντρέπεστε γι’ αυτό που κάνετε [ … ]

Αθανάσιος Λεβέντης- Βουλευτής Ανεξάρτητος

«Όχι» στο άρθρο 27 στη διακοπή των επιδομάτων των πολυτέκνων [ … ]

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ –   Βουλευτής Αχαϊας  ΛΑΟΣ 

 Γιατί αλήθεια πριν από ένα χρόνο το πλαφόν στους πολύτεκνους ήταν 55 και φέτος έγινε 45; Εάν κάποιος έχει πολλά παιδιά, θα πρέπει να τους μειώσει το πρόγραμμα σπουδών τους; Εάν ένας έχει εννιά παιδιά, δεν θα πρέπει να τα στείλει να σπουδάσουν; Θα πρέπει να πει: «εσείς οι δύο από την οικογένεια» -αλά παλαιά- «θα πάτε, αν βρείτε δουλειά, να εργαστείτε για να βοηθήσετε να σπουδάσουν τα αδέλφια σας». Γιατί έτσι γινόταν. Γιατί γίνεται αυτή η έκπτωση απέναντι στην πολύτεκνη οικογένεια; Η Επιστημονική Διεύθυνση της Βουλής την χαρακτηρίζει αντισυνταγματική αυτήν την έκπτωση, διότι το μέτρο που παίρνετε είναι αντικίνητρο.

Εμείς δεν φέραμε εδώ στην Ολομέλεια της Βουλής σαν Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός την πρόταση να παρθούν πρόσθετα μέτρα υπέρ των πολυτέκνων; Γιατί αγγίζουμε αυτήν την κατηγορία που είναι η μοναδική την οποία χρειαζόμαστε; Γιατί ακολουθεί στη συνέχεια η διάταξη της εναρμόνισης με την Οδηγία 2009/52 εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σύμφωνα με την οποία θα πρέπει να πάρουμε μέτρα προστασίας των λαθρομεταναστών που έρχονται εδώ, τους εκμεταλλεύονται κάποιοι εργολάβοι, υπεργολάβοι, επιχειρηματίες ή εργοδότες και πρέπει να προστατευτούν. Και όχι μόνο αυτό, αλλά εάν είναι ανήλικοι, αμέσως να αποκτήσουν και δικαίωμα παραμονής στη χώρα μας, να πάρουν τον ένα χρόνο. Και υπάρχουν μια σειρά από άλλες διατάξεις εδώ που διευκολύνουν την νομιμοποίησή τους.

------------

ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ - Β ο υ λ ε υ τ ή ς ΠΑΣΟΚ  Ν. Αχαϊας

Δελτίο Τύπου – 1/03/2012

Προς: την Ανώτατη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος

Αγαπητοί φίλοι,

Προστασία στην πολύτεκνη οικογένεια

Με αφορμή τη συζήτηση στη Βουλή του εφαρμοστικού νόμου αρμοδιότητας Υπ. Υγείας και Κοινωνικής αλληλεγγύης και Υπ. Εργασίας, σύμφωνα με το νόμο του νέου μνημονίου, ο βουλευτής Αχαΐας Ανδρέας Τριανταφυλλόπουλος δήλωσε:

«Καταψήφισα την κατάργηση των πολυτεκνικών επιδομάτων που προέβλεπε με την παρ. 22 του άρθρο 27 το νομοσχέδιο του εφαρμοστικού νόμου του νέου μνημονίου, με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και κοινωνικής αλληλεγγύης και με σεβασμό στον κοινωνικό ρόλο της πολύτεκνης και τρίτεκνης οικογένειας.

Δεν έχουμε το πολιτικό, ηθικό και κοινωνικό δικαίωμα να αφαιρούμε τα επιδόματα από τις πολύτεκνες οικογένειες, τη στιγμή που υπάρχει μεγάλη υπογεννητικότητα στη χώρα μας.

Θα συνεχίσω να βρίσκομαι δίπλα τους και να στηρίζω κάθε δίκαιο αίτημα που θα εκφράζεται από τα θεσμικά τους όργανα, όπως άλλωστε είχα πράξει και στο παρελθόν με συγκεκριμένες παρεμβάσεις. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στις 22 Δεκεμβρίου 2011, 28 βουλευτές υπογράψαμε επιστολή προς τον Πρωθυπουργό της χώρας και όλους τους Υπουργούς, με την οποία καταθέσαμε Πρόταση για ένα Πρόγραμμα Θετικών Δράσεων για τη Στήριξη όλων των Οικογενειών, όπου προτείναμε ειδικά μέτρα για τις πολύτεκνες και τρίτεκνες οικογένειες».

Γ

ΠΟΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ

ΤΟ ΑΡΘΡΟ 27 ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ

            Από τον ΛΑΟΣ και το ΚΚΕ ζητήθηκε να γίνει ονομαστική ψηφοφορία κατά την ψήφιση του παραπάνω νομοσχεδίου τόσο κατ΄ άρθρο όσο και στο σύνολό του.

            Αρνήθηκαν να ψηφίσουν το άρθρο 27 οι παρακάτω Βουλευτές:

ΛΑΟΣ:

1.      ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γεώργιος

2.      ΠΛΕΥΡΗΣ Αθανάσιος

3.      ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ Κων/νος

4.      ΝΤΟΥΚΑΚΗΣ Μανούσος

5.      ΚΑΛΑΠΟΘΑΡΑΚΟΣ Χρήστος

6.      ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Αλέξανδρος

7.      ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ Ουρανία

8.      ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ Άγγελος

9.      ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Κυριάκος

10.  ΚΙΛΤΙΔΗΣ Κων/νος

11.  ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ Αστέριος

12.  ΜΑΡΚΑΚΗΣ Παύλος

13.  ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ Βαϊτσης

14.  ΑΝΑΤΟΛΑΚΗΣ Γεώργιος

15.  ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ Ηλίας

Κ.Κ.Ε.:

1.      ΠΑΠΑΡΗΓΑ Αλεξάνδρα

2.      ΠΑΦΙΛΗΣ Αθανάσιος

3.      ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ Σπυρίδων

4.      ΜΑΥΡΙΚΟΣ Γεώργιος

5.      ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Νικόλαος

6.      ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ Ιωάννης

7.      ΜΩΡΑΪΤΗΣ Νικόλαος

8.      ΓΚΙΟΚΑΣ Ιωάννης

9.      ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ Νικόλαος

10.  ΜΑΡΙΝΟΣ Γεώργιος

11.  ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ Σοφία

12.  ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ Θεόδωρος

13.  ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Χαράλαμπος

14.  ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ Αντώνιος

15.  ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ Σταύρος

16.  ΝΑΝΟΣ Απόστολος

17.  ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ Διαμάντω

18.  ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ Βαρβάρα (Βέρα)

ΣΥΡΙΖΑ

1.      ΤΣΙΠΡΑΣ Αλέξιος

2.      ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ Δημήτριος

3.      ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ Μιχαήλ

4.      ΚΟΥΡΑΚΗΣ Αναστάσιος (Τάσος)

5.      ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ Ευαγγελία (Λίτσα)

6.      ΔΙΩΤΗ Ηρώ

7.      ΔΡΙΤΣΑΣ Θεόδωρος

8.      ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Παναγιώτης

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ :

1.      ΔΗΜΑΡΑΣ Ιωάννης

2.      ΣΑΚΟΡΑΦΑ Σοφία

3.      ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Βασίλειος

4.      ΛΕΒΕΝΤΗΣ Αθανάσιος

5.      ΚΑΤΣΕΛΗ Λουκία – Ταρσίτσα

6.      ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Μαρία –Ελίζα (Μαριλίζα)

7.      ΜΙΧΟΣ Λάμπρος

8.      ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ Παναγιώτης

9.      ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ Ανδρέας

10.  ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Μαρία

11.  ΚΑΣΣΑΡΑΣ Γεώργιος

12.  ΜΙΧΕΛΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Ιωάννης

13.  ΚΑΤΣΟΥΡΑΣ Χρήστος

14.  ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χαράλαμπος

15.  ΤΕΚΤΟΝΙΔΟΥ Κυριακή

16.  ΠΑΠΑΜΑΝΩΛΗΣ Γεώργιος

17.  ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ Ηλίας

18.  ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ Ευάγγελος

19.  ΛΙΑΝΗΣ Γεώργιος

20.  ΚΑΜΜΕΝΟΣ Παναγιώτης (Πάνος)

21.  ΣΤΑΜΑΤΗΣ Δημήτριος

22.  ΒΛΑΧΟΣ Γεώργιος

23.  ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Μιχαήλ

24.  ΤΖΙΜΑΣ Μαργαρίτης

25.  ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ Κων/νος

26.  ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ Κων/νος

27.  ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ Σταύρος

28.  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ Γεώργιος

29.  ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ Μαρία

  Σύνολο Βουλευτών που καταψήφισαν το άρθρο 27 = 70

Δ

             Η ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ  22 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 27 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 4052 ΤΟΥ 2012

            Τελικώς η διάταξη υπερψηφίστηκε και έχει ως κατωτέρω:

«22. Διακόπτεται από 1.1.2012 η παροχή όλων των οικογενειακών επιδομάτων σε πολύτεκνες οικογένειες με τέσσερα τέκνα και στις τρίτεκνες οικογένειες, οι οποίες έχουν συνολικό καθαρό ετήσιο οικογενειακό εισόδημα άνω των σαράντα πέντε χιλιάδων (45.000) ευρώ»

Αθήνα, 12/3/2012

 Ο Διευθυντής της ΑΣΠΕ

Χαράλαμπος Παύλος

Ὁ ἥλιος δέν ἔχει νά φοβηθῆ τίποτε, ἄν ἀνόητοι τόν πετροβολοῦν ἤ τόν φτύνουν. Παραμένει ἄθικτος. Καί ὅταν ἀκόμα τόν ζωγραφίζουν νά κυλιέται στο βοῦρκο καί νά εἶναι ἕνα κατασκότεινο τέρας,
μέ τό ὄνομα ἥλιος!

· Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι Ἥλιος, ὄχι ἁπλῶς ὁ δημιουργός τοῦ ἥλιου, ἀλλά τῆς Θεότητας ὁ Ἥλιος, τῆς ἀγάπης ὁ Ἥλιος!

· Παθαίνει τίποτε ὁ Χριστός, ἄν μέσα στούς αἰῶνες ἀσεβεῖς καί ἔκφυλοι Τόν φτύνουν καί Τόν βρίζουν; Ὄχι.

· Μά ὅποιος δέν Τόν ὁμολογεῖ, αὐτός καί ζημιώνεται καί χάνεται. Ὁ χριστιανός ζῆ γιά τήν ὁμολογία. Καί ὁμολογία σημαίνει μαρτυρία γιά τό Πρόσωπο, διαμαρτυρία γιά τήν ἀλλοίωσι τῆς είκόνας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Κάποιος  ὁμοφυλόφιλος  στήν Ἀμερική,  παντρεμένος  μέ...  ἄντρα  ὁμοφυλόφιλο, πήρε τή λάσπη τοῦ προσωπικοῦ του βούρκου καί μ’αὐτήν ζωγράφισε μιά ὁμάδα ὁμοφυλοφίλων μέ ἕνα ἀρχηγό ὁμοφυλόφιλο. Καί ἔδωσε, στή μέν ὁμάδα, πού κατά τή φαντασία του ἔζησε στό Τέξας τῆς Ἀμερικῆς, τό ὄνομα Δώδεκα Ἀπόστολοι, στό δέ ἀρχηγό τῆς ὁμάδας τό ὄνομα Χριστός! Τό ἐξάμβλωμα ἔγινε θεατρική παράστασις. Καί ἡ παράστασις ἦρθε νά παιχτῆ ἐδῶ, μέ τόν τίτλοCorpus Christi.

· Θά πῆτε: Τόσες φορές στούς αἰῶνες θέλησαν νά σπιλώσουν τόν Ἄσπιλο. Ματαιοπονοῦν ὅμως. Καί ὡς σταυρωμένο... γάιδαρο Τόν ἀπεικόνισαν στούς πρώτους αἰῶνες, καί ἀρχισατανᾶ Τόν ἀποκάλεσαν στην ἐποχή Του. Ἄς ἀδιαφορήσουμε, λοιπόν. Μέ τίς ἀντιδράσεις  μας διαφημίζουμε τά βέβηλα ἔργα ἀνωμάλων!!!

Λάθος! Λόγο θά δώση κάθε πιστός, πού γιά συγκεκριμένη βλαστήμια ἤ βεβήλωσι τοῦ Προσώπου τοῦ Χριστοῦ δέ μίλησε καί δέ διαμαρτυρήθηκε.

· Ἄν τήν εἰκόνα «Ἄξιον ἐστίν», πού κατέβηκε στή Θεσσαλονίκη γιά τά 100 χρόνια ἀπό τήν ἀπελευθέρωσι τῆς Μακεδονίας, τήν ἅρπαζε κάποιος ἀνώμαλος καί τήν πετοῦσε στόν ὑπόνομο, θά τόν ἄφηναν; Γιατί τώρα, ὄχι ἄψυχη εἰκόνα, ἀλλά τό Πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἐπιτρέπουμε νά τό ρίχνουν σέ ἐλεεινή βεβήλωσι;

· Θά ἤθελε ὁ πρωθυπουργός νά ἀνεβῆ βουλευτής στό βήμα τῆς Βουλῆς, καί νά τόν ἀποκαλέση κίναιδο, καί νά τον ἐμφανίση ὀργιάζοντα μέ ὑπουργούς ὁμοφυλόφιλους; Θά ἄφηνε τήν ὁποιαδήποτε Ρεπούση νά λέη: «Ἔχουμε ἐλευθερία ἔκφρασις;».

Τώρα γιατί ἡ κυβέρνησις ἀφήνει νά βεβηλώνεται τό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καί στέλνει διμοιρίες ΜΑΤ νά προστατεύσουν τήν ὁμοφυλοφιλική παράστασι;

· Ὁ πιστός κλῆρος καί λαός περίμενε δυναμικότερη ἀντίδρασι τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας. Ἀντί τούτου, τή μέρα πού τό φρικτό ὄργιο στό θέατρο «Χυτήριο» ἦταν στό ἀποκορύφωμά του, ἡ  ἱ. Σύνοδος συζητοῦσε, πῶς θά ἐπανέλθη στήν ἀρχιερωσύνη ὁ καθηρημένος Μπεζενίτης!!!

· Ἕνας νεαρός στό facebook του ἀλλοίωσε τό ὄνομα καί τό πρόσωπο τοῦ π. Παϊσίου. Κακῶς βεβαίως. Γιατί ὅμως, ἐδῶ δέ λειτούργησε ἡ καραμέλα τῶν ἀσεβῶν, τό «ἔχουμε ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης»; Θεωρήθηκε ἠλεκτρονικό ἔγκλημα, καί ὁ δράστης ὡδηγήθηκε στό αὐτόφωρο.

Ἀλλά τί εἶναι καί ὁ μεγαλύτερος ἅγιος μπροστά στό Χριστό;

· Ἔχουμε τήν πεποίθηση, ὅτι τό πιπιλιζόμενο «περί ἐλευθερίας τῆς ἔκφρασης» μόνο, ναί, μόνο, γιά τή βλασφημία καί τήν προσβολή τοῦ Χριστοῦ ἰσχύει!!!

· Οἱ χριστιανοί δέν εἴμαστε εὐγενέστεροι ἑνός Χρυσοστόμου, πού προτρέπει: «Κολάσωμεν τῶν βλασφήμων τήν μανίαν, σωφρονίσωμεν αὐτῶν τήν διάνοιαν, προνοήσωμεν αὐτῶν τῆς σωτηρίας. Μή παρίδωμεν τόν κοινόν ὑβριζόμενον Δεσπότην. Μέγα τιτέξεται τῇ πόλει κακόν τό τά τοιαῦτα παρορᾶν» (Ε.Π.Ε. 31,642). Μετάφρασις: Ἄς τιμωρήσουμε τή  μανία τῶν βλασφήμων. Ἄς σωφρονίσουμε τή νοοτροπία τους. Ἄς φροντίσουμε γιά τή σωτηρία τους. Ἄς μήν ἀδιαφοροῦμε, ὅταν ἀκοῦμε νά βρίζεται ὁ Δεσπότης Χριστός. Ἡ ἀδιαφορία μας γιά τή βλασφημία θά φέρη μεγάλο κακό στήν πόλι.

Τοῦ Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη 

Ο ανώνυμος πλούσιος της παραβολής τού ευαγγελίου -και κάθε πλούσιος- απέτυχε της σωτηρίας όχι εξαιτίας τού πλούτου του, αλλ’ εξαιτίας τής φιληδονίας, της ασπλαγχνίας και της μισοξενίας. Υπάρχει όμως και ο σωζόμενος πλούσιος, τον οποίο ο Κύριος παρουσίασε στην ίδια αυτή παραβολή· είναι ο Αβραάμ, ο οποίος σώθηκε, και μάλιστα δέχεται στους κόλπους του αυτούς που σώζονται, λόγω της φιλοθεΐας, της ευσπλαχνίας και της φιλοξενίας, δηλαδή λόγω της αρετής του.

ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΙ «ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΣΕ ΠΟΡΦΥΡΑ»

Όπου γίνεται λόγος για πλούσιους και φτωχούς, και ποιός είναι ο σωζόμενος πλούσιος

Τα εφόδια για τις ανάγκες του σώματος άλλα βέβαια τα έχομε ο καθένας από τα επαγγέλματά μας, και άλλα τα παίρνομε ο ένας από τον άλλο, προσφέροντας ο ένας στον άλλο τα δικά του. Γιατί δεν είναι το ίδιο πράγμα ο γραμματικός και ο γεωργός, ο ράπτης και ο υφαντής, ο οικοδόμος και ο υποδηματοποιός, ο ιατρός και καθένας από τους άλλους επαγγελματίες. Επειδή λοιπόν ο καθένας δεν έχει όλα όσα του χρειάζονται, οπωσδήποτε όμως τα έχει ανάγκη όλα αυτά ο καθένας, βρέθηκε ως μέσο το νόμισμα, μέσω του οποίου με τρόπο κοινωφελή και τα αγαθά που περισσεύουν προσφέρονται σε άλλους, και αποκτώνται αυτά που λείπουν. Πράγματι ο γεωργός δίνει τα περισσεύματά του στους μη γεωργούς, και αφού λάβει το αντίτιμο γι’ αυτά, αγοράζει το σπίτι τυχόν ή το ύφασμα· και ο υποδηματοποιός, αφού πωλήσει τα υποδήματα και λάβει ικανοποιητικά χρήματα, ικανοποιεί την ανάγκη των ελλείψεων, και έτσι με την μεταξύ μας δοσοληψία συγκροτείται ο βίος όλων μας, και γι’ αυτό υπάρχουν οικισμοί και πόλεις, και γι’ αυτό ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ζώο.

Στις πνευματικές ασχολίες όμως και στα σχετικά με την αρετή δεν συμβαίνει το ίδιο· γιατί εκείνος που είναι σώφρων, αλλ’ όχι δίκαιος, δεν μπορεί να δώσει κάτι από τη σωφροσύνη του στον δίκαιο και να πάρει από εκείνον δικαιοσύνη ούτε αυτός που είναι αληθής στους λόγους, αλλά δεν είναι ανεξίκακος, θα μπορούσε ν’ αποκτήσει κάτι από άλλον με ανταλλαγή ή να μεταδώσει από την αλήθεια σε όποιον δεν έχει, εννοώ από την αλήθεια που αυτός είπε· ούτε υπάρχει σ’ αυτά μέσο, σαν κάποιο νόμισμα, που να ρυθ­μίζει τις μεταξύ τους ανταλλαγές και να τις καθιστά ισότιμες. Γι’ αυτό πρέπει και είναι αναγκαίο, αδελφοί, ο καθένας μας να ασκεί κάθε αρετή. Γιατί δεν είναι δυνατό αυτός που δεν κατόρθωσε κάποιαν από αυτές να την πάρει από άλλον, ούτε να διαφύγει την καταδίκη και τιμωρία για τη στέρηση αυτής. Γι’ αυτό λέγει ο Δαβίδ, «αδελφός δεν τον σώζει, θα τον σώσει ξένος άνθρωπος;». Δηλαδή κανένας.

Αλλά, πόση, αλήθεια, είναι η αφάνταστη φιλανθρωπία τού Δεσπότη Χριστού! Γιατί αυτό που δεν είναι δυνατό να λάβει κα­νείς ούτε από τις ισότιμες και αληθινά πολύτιμες αρετές της ψυχής με ανταλλαγή, το κατέστησε με άλλον τρόπο πάμφθηνο. Γιατί μπορεί κανείς με αυτές τις γήινες και χαμηλές ανάγκες τού σώμα­τος, εννοώ με τα φαγητά και τα ποτά, με τα ενδύματα, με το χρυ­σάφι και το ασήμι που καθένας έχει (γιατί όλα αυτά είναι γη και χώμα και τίποτε δεν υπάρχει ατιμότερο από αυτά), μπορεί λοιπόν κανείς σύμφωνα με τη δεσποτική υπόσχεση και παραίνεση με αυτά τα ασήμαντα, αν προσφέρει τα περισσεύματα σ' αυτούς που έχουν τις αρετές (γιατί αυτοί είναι τελείως φτωχοί ως προς τα αναγκαία για το σώμα), με αυτή τη μετάδοση ν’ αναπληρώσει την έλλειψη των αρετών και να διαφύγει την ευθύνη για την στέρησή τους. Και αυτό δηλώνοντας ο μέγας Παύλος γράφοντας προς τους Κορινθίους, ονομάζει αυτή τη μετάδοσηκοινωνία προς τους αγίους, και προχωρώντας προσθέτει, «το περίσσευμά σας πρέπει να αναπληρώνει το υστέρημα εκείνων, ώστε και το περίσσευμα εκείνων να αναπληρώσει το δικό σας υστέρημα». Ο Κύριος πάλι λέγει· «κάνετε φίλους από τον μαμωνά τής αδικίας, ώστε, όταν αποδημήσετε, να σας δεχθούν στις αιώνιες σκηνές», μαμωνά αδι­κίας ονομάζοντας το περίσσευμα των αναγκαίων, που δεν δίνεται σε εκείνους που έχουν ανάγκη.

Πρέπει λοιπόν, όπως είπα, ο καθένας σας, αδελφοί, να ασκεί ορθά κάθε αρετή, και αν μας λείπει κάποια από αυτές, ν’ αναπληρώνομε την έλλειψη με τη μετάδοση από αυτά που έχομε. Αυτός είναι ο δεύτερος πλους τού λόγου, και μάλιστα προς εσάς που ζείτε μέσα στον κόσμο, με τον οποίο θα εξασφαλίσομε τη σωτηρία των ψυχών σας. Αν όμως παραμελήσομε και αυτόν, υπάρχει πολύς φόβος μήπως μας δεχθεί εκείνη η άσβεστη φωτιά και η αιώνια στέρηση. Αυτό θέλοντας να δείξει ο Κύριος, πρόβαλε την παραβολή που διαβάζεται σήμερα στην εκκλησία· «κάποιος άν­θρωπος ήταν πλούσιος, και φορούσε πορφύρα και μεταξωτά ενδύματα, ζώντας καθημερινά μέσα σε λαμπρή πολυτέλεια». Όλη η φροντίδα τού πλουσίου ήταν για τον ιματισμό και τον καλλωπισμό και την πολυτέλεια των ενδυμάτων, και για τα τραπεζώματα και τα φαγοπότια και τις απολαύσεις. Υπήρχε όμως και ένας φτωχός, ονομαζόμενος Λάζαρος, ο οποίος ήταν ξαπλω­μένος κοντά στην πύλη τού πλουσίου γεμάτος πληγές και επιθυμούσε να χορτάσει από τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέ­ζι τού πλουσίου, αλλά και τα σκυλιά έρχονταν και έγλειφαν τις πληγές του».

Βλέπετε την πλήρη έλλειψη κοινωνίας του πλουσίου προς τον φτωχό Λάζαρο; Ο πρώτος παραχόρταινε καθημερινά από την τράπεζά του που ήταν γεμάτη από παντός είδους φαγητά και πολυτελή καρυκεύματα, ενώ ο Λάζαρος επιθυμούσε να χορτάσει και από τα ευτελέστατα πράγματα, γιατί ποτέ δεν είχε χορτάσει. Εκείνος έλαμπε από την πορφύρα και τα μεταξωτά που φο­ρούσε και από τον υπερβολικό εξωραϊσμό τού εύρωστου σώμα­τος, ενώ ο Λάζαρος είχε και τα ξεσχισμένα ράκη του γεμάτα από βρωμιά και δυσωδία, γεμάτος πληγές και περιρρεόμενος από πύο. Εκείνος καθόταν σε ψηλό θρόνο περικυκλωμένος από το πλήθος των υπηρετών, ενώ ο Λάζαρος ήταν ξαπλωμένος κάτω στο έδαφος κοντά στην πύλη μη έχοντας κάποιον ούτε για να απομακρύνει τα σκυλιά.

Αλλά για ποιό λόγο τον φτωχό αποκαλεί με το όνομά του, ενώ τον πλούσιο τον ανέφερε χωρίς το όνομά του; Μπορούμε βέβαια να πούμε, ότι το όνομα αυτού του φτωχού σύμφωνα με τον ευαγγελικό λόγο είναι γραμμένο στους ουρανούς, ενώ του πλουσίου εξαλείφθηκε και χάθηκε από εκεί και η μνήμη μαζί με το όνομα. Γιατί και ο Ψαλμωδός λέγει για τους ανθρώπους αυτού του εί­δους· «δεν θα αναφέρω τα ονόματά τους με τα χείλη μου». Επει­δή όμως και κάθε πλούσιος μπορεί ν’ αποδώσει στον εαυτό του την παραβολή και θεωρώντας εκείνον ως τον εαυτό του, να λάβει από αυτόαφορμή μετάνοιας, ο πλούσιος αναφέρθηκε χωρίς το όνομά του, ώστε έτσιο λόγος ν’ αφορά προς κάθε πλούσιο, ο κάθε φτωχός όμως δεν μπορεί να θεωρήσει τον εαυτό του Λάζαρο, ακόμη και αν βρίσκεται σε κατάσταση σαν εκείνου· γιατί πρέπει να περιμένει με ταπείνωση τη δεσποτική απόφαση. Γι’ αυτό λοι­πόν ο φτωχός αναφέρθηκε με το όνομά του.

«Συνέβηκε όμως», λέγει, «να πεθάνει ο φτωχός και να μετα­φερθεί από τους αγγέλους στον κόλπο του Αβραάμ». Ο φτωχός οδηγείται με υπερκόσμια τιμή ως αθλητής προς τα στεφάνια. Αφού όμως ο Κύριος έδειξε τον μη σωζόμενο πλούσιο, μας δεί­χνει ευθύς αμέσως και τον σωζόμενο πλούσιο· τέτοιος βέβαια είναι ο Αβραάμ. Δεν τον ονομάζει όμως αυτόν πλούσιο, επειδή θεω­ρούσε ανώτερη από τον πλούτο την αρετή. Γιατί έδειχνε προς όλους αγάπη και διάθεση πατέρα· γι’ αυτό και ονομάζεται με το ανώτερο από εκείνα που είχε, δηλαδή την αρετή· γιατί το όνομα Αβραάμ ερμηνευόμενο σημαίνει «πατέρας πολλών». Ο πλούσιος όμως εκείνος δεν είχε τίποτε ανώτερο από τον γήινο και παρερχόμενο πλούτο· γι’ αυτό και έφερε το όνομα από εκείνον. Δεν έχασε όμως τη σωτηρία εξ αιτίας τού πλούτου, αλλ’ εξ αιτίας της φιληδονίας και της ασπλαγχνίας και της μισοξενίας. Και ο Αβραάμ ασφαλώς ήταν πλούσιος, αλλ’ εξ αιτίας της φιλοθεΐας και της ευσπλαγχνίας και της φιλοξενίας όχι μόνο σώθηκε, αλλά και έγινε τόπος των σωζομένων. Γι’ αυτό και ο Λάζαρος, όταν πέθανε, μετα­φέρθηκε από τους αγγέλους (γιατί αυτοί είναι, σύμφωνα με τον Παύλο,διάκονοι «για εκείνους που πρόκειται να κληρονομήσουν τη σωτηρία»· μεταφέρθηκε λοιπόν από αυτούς στον κόλπο τού Αβραάμ· κόλπος ασφαλώς του Αβραάμ είναι η χώρα των ζώντων, η κατοικία τών αιώνια ευφραινομένων, η περιοχή τών αιώ­νιων αγαθών.

 
«Πέθανε όμως», λέγει, «και ο πλούσιος και τάφηκε». Ίσως ο Λάζαρος δεν αξιώθηκε ούτε ταφής όταν πέθανε, αφού δεν είχε κάποιον να τον κηδεύσει· γι’ αυτό στην περίπτωση εκείνου δεν ανέφερε καθόλου ταφή, εδώ όμως αναφέρεται ότι, uiuv JlfcVJULVC U πλούσιος, «και τάφηκε». Αναφέρεται επίσης και για τον λόγο ότι η φαντασία και πολυτέλεια των πλουσίων φθάνει μέχρι τον τάφο. Αλλά ο τέτοιου είδους τάφος των τέτοιου είδους πλουσίων γίνε­ται γι’ αυτούς θύρα, αλλοίμονο!, του άδη και των βασάνων στα καταχθόνια. Γιατί λέγει, τάφηκε ο πλούσιος «και βρισκόμενος στον άδη, σηκώνοντας τα μάτια του, ενώ βασανιζόταν, βλέπει τον Αβραάμ από μακριά και τον Λάζαρο στους κόλπους του». Κάποτε ο πλούσιος έβλεπε τον Λάζαρο πεσμένο μπροστά στον πυλώνα του, πληγωμένον από την πείνα και κυλιόμενον στη σκόνη τού εδάφους και μη έχοντας τη δύναμη ούτε να κινείται, και τον περιφρονούσε, τώρα βρισκόμενος κάτω αυτός ο ίδιος και βασανιζόμενος και μη μπορώντας ν’ αποφύγει τους βασανισμούς, σηκώνοντας τα μάτια του βλέπει τον Λάζαρο πάνω σε σκηνές αναψυχής να διαμένει με πολλή άνεση και να ζει στους κόλπους τού Αβραάμ, και δεν προσπαθεί να τον παραβλέπει, αλλά μάλλον ζητεί να μη παραβλεφθεί από εκείνον που προηγουμένως παραβλέφθηκε από αυτόν. Εκεί βέβαια που ήταν τόπος ελέους, δη­λαδή στη γη, δεν τον ζήτησε ούτε τον επεδίωξε, εκεί όμως που η δικαιοσύνη είναι ανελέητη, ζητεί μάταια το έλεος· γιατί λέγει, «φώναξε και είπε· πατέρα Αβραάμ, ελέησέ με και στείλε τον Λά­ζαρο, για να βυθίσει το άκρο τού δακτύλου του στο νερό και να δροσίσει τη γλώσσα μου· γιατί υποφέρω μέσα σ’ αύτή τη φλό­γα». Περιόρισε την παράκληση στο πολύ ελάχιστο, γιατί δεν είχε το θάρρος να ζητήσει τίποτε παραπάνω, έχοντας αυτοκατάκριτη τη συνείδηση.

Φώναξε βέβαια, επειδή το μεταξύ τους διάστημα ήταν μεγάλο. Παρουσιάσθηκε επίσης να λέγει πατέρα τον Αβραάμ, για να διδαχθούμε ότι ανήκε στο γένος των θεοσεβών εκείνος ο πλούσιος, και να μη νομίζομε ότι τηγανίζεται ως δυσσεβής. Γιατί περιζώσθηκε από την άσβεστη φλόγα τού πυρός ως άσπλαχνος και φιλήδονος, αν και κατά την καταγωγή ήταν συγγενής τού Αβραάμ. Λέγει όμως, «ελέησέ με, γιατί υποφέρω, και στείλε τον Λάζαρο», τον οποίο αυτός δεν ελέησε όταν υπέφερε μπροστά στον πυλώνα· γι’ αυτό και δεν απηύθυνε προς αυτόν την παράκληση. Παρακαλεί για μια σταλαγματιά και μια μικρή ρανίδα που δροσίζει τη γλώσσα, και δεν το πετυχαίνει. Βλέπετε την ανταπόδοση της τιμω­ρίας με το παραπάνω; Γιατί ο κάποτε φτωχός Λάζαρος δεν μπο­ρούσε να χορτάσει με τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι του, τώρα όμως αυτός όχι μόνο το χόρτασμα και των πλέον ακόμη ευτελών πραγμάτων έχει στερηθεί, αλλά δεν αξιώνεται ούτε μιας μικρής στάλας νερού. Γιατί λέγει, «είπε προς αυτόν ο Αβραάμ, τέκνο, θυμήσου ότι συ απολάμβανες τα αγαθά σου στη ζωή, και ο Λάζαρος ομοίως τα κακά· τώρα όμως αυτός απολαμβάνει την αναψυχή και συ υποφέρεις».

Λυπάται βέβαια ο Αβραάμ τον πλούσιο που βρισκόταν στη φλόγα· γι’ αυτό και τον αποκαλεί με συμπάθεια, «τέκνο». Τον λυ­πάται όμως, νομίζω, όχι μάλλον για την τιμωρία του, αλλά για την ακόμη ενεργούμενη σ’ αυτόν κακία. Γιατί δεν είχε έρθει ακόμη σε συναίσθηση των αμαρτημάτων δεν είχε αντιληφθεί ότι δίκαια τηγανιζόταν. Δεν λέγει, ελέησέ με, γιατί εγώ άναψα αυτή τη φω­τιά για τον εαυτό μου, εγώ θησαύρισα αυτές τις οδύνες για τον εαυτό μου· αντί για τους αυλούς και τους θορύβους και τα σιχα­μερά άσματα έχω τις κραυγές και τους θρήνους και τους φρικωδέστατους ήχους τού πυρός που παφλάζει επάνω μου, αντί για τις ευχάριστες οσμές τον ατμό τού πυρός, αντί για τα περιττά φαγητά και τα ποτά και την απόλαυση από αυτά έχω τη γλώσσα που ξηραίνεται τελείως από αυτή τη φλόγα και την μέχρι σταγόνας έλλειψη, αντί για τις πορνικές πυρώσεις όλο το σώμα μου το καταφλέγει η φωτιά. Δεν είπε αυτά, αλλά παραπονείται κλαίοντας για τις οδύνες μόνο. Τί απαντά λοιπόν προς αυτόν ο Αβρα­άμ; Έλα κάποτε στον εαυτό σου· ομολόγησε ότι δίκαια παραδό­θηκες στη φλόγα, ενθυμούμενος ότι απόλαυσες στη ζωή σου τα αγαθά σου, αυτά που νόμισες ότι είναι αγαθά σου, που προτίμη­σες ν’ αποκτήσεις από εκείνα που προσφέρθηκαν στη διάθεσή σου, τα οποία επεδίωξες και έλαβες, δηλαδή τα πρόσκαιρα. Γιατί αυτά προτίμησες από τα αιώνια. Ο Λάζαρος όμως, λέγει, δοκίμα­σε τα αντίθετα κακά, δηλαδή τις κακώσεις τού σώματος· γι’ αυτό τώρα αυτός απολαμβάνει αιώνια αναψυχή, αφού τότε έπασχε πρόσκαιρα από τα κακά, και συ υποφέρεις ακατάπαυστα, αφού τότε καλοπερνούσες και απολάμβανες πρόσκαιρα τις ηδονές.

Πώς όμως δεν είπε «έλαβες», αλλ’ «απέλαβες»; Για να δείξει ότι αυτός που στη ζωή αυτή είναι προσκολλημένος στις ηδονές και τις απολαύσεις κι έχει με υπεραφθονία τα χρήματα και τον πλούτο και κάνει κατάχρηση της ευπορίας, κι αν ακόμη κατορθώσει κάτι από τα άλλα, δεν θα λάβει μισθό· γιατί αντί για μισθό έχει την τωρινή ευπορία και καλοπέραση, όπως εκείνος που κατατρύχεται από τη φτώχεια και την ασθένεια και τα υπομένει γενναία έχει ως ανταπό­δοση των πλημμελημάτων την εδώ κακοπάθεια της σάρκας.

Αλλ’ «εκτός απ’ όλα αυτά», λέγει, «ανάμεσα σ’ εμάς και σε σας υπάρχει μεγάλο χάσμα, για να μη μπορούν να περάσουν αυτοί που θέλουν από εδώ προς εσάς, ούτε να περνούν από εκεί προς εμάς». Βλέπετε ότι και ο ίδιος ο Αβραάμ δεν μπορεί, και αν ακόμη θέλει, να βοηθήσει τους εκεί καταδικασμένους; Γιατί το αναμεταξύ χάσμα είναι αδιάβατο για όλους, ώστε και όσοι θέλουν να περά­σουν να μη μπορούν· «ούτε οι από εκεί», λέγει, «μπορούν να περ­νούν προς εμάς». Φαίνεται να βρίσκονται πιο μέσα από τη φλόγα οι άλλοι τιμωρούμενοι, τους οποίους ο Αβραάμ λέγει «από εκεί», αλλά και δοκιμάζουν σφοδρότερα τη φωτιά, ώστε να μη μπορούν να μιλούν καθόλου. Αυτοί ενδεχομένως να είναι εκείνοι που στον παρόντα κόσμο εκτός από το ότι δεν δίνουν από τα αγαθά τους πλουτούν και με αρπαγή, πράγμα για το οποίο δεν κατηγορήθηκε ο πλούσιος αυτός· γιατί δεν κατακρίνεται ως άρπαγας και άδικος, αλλά μόνο ως άσπλαχνος και φιλήδονος. Προς αυτόν λέγει ο Αβραάμ ότι, επειδή προτίμησες τον απολαυστικό και άνετο και πρόσκαιρο βίο αντί για τον εγκρατή, τώρα δίκαια σε κυρίευσε οδύνη και θλίψη και στενοχώρια. Επειδή όμως και προς τους φτω­χούς δεν είχες καμμιά κοινωνία με την ελεημοσύνη, ούτε απέκτησες φίλους από τον μαμωνά της αδικίας, ούτε έδωσες το περίσσευμά σου προς αναπλήρωση του υστερήματος εκείνων, αλλ’ έμεινες εντελώς ακοινώνητος προς τους αγίους, απομακρυσμένος από αυ­τούς όπως είναι απομακρυσμένη από την αρετή η κακία, γι’ αυτό τώρα ανάμεσα σ’ εμάς που έχομε ζήσει με αρετή και σ’ εσάς που έχετε ζήσει με κακία υπάρχει μεγάλο και αδιάβατο χάσμα, ώστε να μη μπορούμε ποτέ να μεταβούμε ο ένας προς τον άλλο.Παριστάνει βέβαια με αυτά το ατελείωτο και αμετάθετο τόσο της κόλασης των αμαρτωλών, όσο και της άνεσης των δικαίων.

Αλλ’ ο πλούσιος, όντας ανόητος, ούτε έτσι σωφρονίσθηκε, ούτε σταμάτησε την κακία, ούτε κατέκρινε τον εαυτό του, αλλ’ επιχειρεί ακόμη να δικαιώνει τον εαυτό του και, σαν να μη τον είχε κανείς βεβαιώσει προηγουμένως για τον τόπο αυτόν των βασάνων, λέγει, «σε παρακαλώ λοιπόν, στείλε τον Λάζαρο στον πατρικό μου οίκο (γιατί έχω πέντε αδελφούς), για να τους διαβεβαιώσει, ώστε να μη έρθουν και αυτοί στον τόπο αυτόν των βασάνων». Δείχνει δη­λαδή ότι, αν είχε και αυτός ένα μάρτυρα προηγουμένως, δεν θα έκαμνε εκείνα, για τα οποία καταδικάσθηκε στη γέεννα. Όταν όμως ο Αβραάμ είπε, «έχουν τον Μωϋσή και τους προφήτες, ας ακούσουν αυτούς» (γιατί ο Μωϋσής σαν εκπρόσωπος του Θεού λέγει στην ωδή, «έχει ανάψει φωτιά από τον θυμό μου, θα φθάσει η φλόγα μέχρι τα βάθη του άδη», ενώ ο Ησαΐας, συμφωνώντας με τους άλλους προφήτες, λέγει· «θα κατακαούν οι άνομοι και οι αμαρτωλοί συγχρόνως και δεν θα υπάρχει κανείς να σταματήσει τη φωτιά»)· λέγοντας αυτά ο Αβραάμ, εκείνος πάλι αντιλέγοντας λέγει· «όχι, πάτερ Αβραάμ, αλλ’ αν κάποιος από τους νεκρούς πάει προς αυτούς, θα μετανοήσουν». Τί απαντά λοιπόν πάλι σ' αυτό ο Αβραάμ; «Αν δεν ακούνε τον Μωϋσή και τους προφήτες, ούτε, αν αναστηθεί κάποιος από τους νεκρούς, θα πιστέψουν», σαν να του έλεγε ακριβώς αυτό, ότι, επειδή πριν πεθάνεις δεν ενδιαφερόσουν καθόλου για τους μωσαϊκούς και προφητικούς λόγους, κι αν ακόμη έβλεπες νεκρό αναστημένο, δεν επρόκειτο να απομακρυνθείς από τη σπατάλη και την ασπλαγχνία πιστεύοντας σ’ εκείνον. Γι’ αυτό τώρα, που έχεις περικυκλωθεί δίκαια από το πυρ τής γέεννας αντιμετωπίζεις ανελέητους και ακατάπαυστους τους φρικτούς πόνους.

Ο πλούσιος λοιπόν εκείνος, αδελφοί, έχοντας τον Μωϋσή και τους προφήτες, από τους οποίους κανένας δεν αναστήθηκε από τους νεκρούς, φαινόταν να έχει κάποια πρόφαση, εμείς όμως μαζί μ’ εκείνους ακούμε και εκείνον που αναστήθηκε από τους νεκρούς για χάρη μας να λέγει· «μη θησαυρίζετε για τους εαυτούς σας θησαυρούς πάνω στη γη, αλλά θησαυρίζετε θησαυρούς για τον ουρανό»· επίσης «σ’ όποιον σου ζητεί δίνε, και αυτόν που θέλει να δανεισθεί από σένα μη τον διώξεις»· και «δώστε από αυτά που έχετε ελεημοσύνη, και να όλα θα είναι καθαρά για σας». Εάν όμως κάποιος τρώγει και πίνει μαζί με μέθυσους, και προς τους φτωχούς είναι σκληρός και άσπλαχνος, «θα έρθει», λέγει, «ο Κύριος σε ημέρα που δεν την περιμένει και σε ώρα που δεν τη γνωρίζει, και θα τον ξεχωρίσει και θα τον τοποθετήσει στη μερίδα των απίστων».

Αφού λοιπόν δεν σας μένει καμμιά πρόφαση, επειδή «κανενός η ζωή δεν εξαρτάται από τα περισσεύματα των υπαρχόντων του», όποιος έχει κάτι που του περισσεύει ας το δίνει σε εκείνους που δεν έχουν, εισαγόμενος με αυτόν τον τρόπο στον κλήρο τού πατέρα τών σωζομένων Αβραάμ, ενώ οι φτωχοί να μιμούνται την καρτερία τού Λαζάρου, κερδίζοντας με την υπομονή τους τις ψυχές τους και με την ταπείνωσή τους αποκτώντας μόνοι τους τους κόλπους εκείνους του Αβραάμ, από τους οποίους «έχει αποδράσει κάθε οδύνη και λύπη και στεναγμός», και επικρατεί χαρά και απόλαυση και θυμηδία ένθεη και ατελείωτη. Γι’ αυτό μάλιστα ο Χριστός μάς φανέρωσε τα εκεί μ’ αύτή την παραβολή, ώστε, αφού βελτιωθούμε με τη μετάνοια, να μας καταστήσει άξιους εκείνων των αιώνιων απολαύσεων, απαλλάσσοντάς μας από τα βάσα­να που επιφυλάσσονται εκεί· γιατί λέγει, «αυτός που γνώρισε το θέλημα του Κυρίου του και δεν το έπραξε, θα δεχθεί μεγάλη τιμωρία».

Αφού μας είπε αυτά και τα παρόμοια και μας διεβεβαίωσε αυτός που έπαθε και τάφηκε και αναστήθηκε από τους νεκρούς, ανέβηκε στους ουρανούς. Ανέδειξε όμως πολυάριθμο πλήθος μαρτύρων της παρουσίας του και της αληθείας τών όσων κηρύχθηκαν από αυτόν,...

...ας δείχνομε υπακοή στην αυτοαλήθεια ζώντας με τρόπο θεάρεστο,... να ποθήσομε, και με έργα μέχρι τέλους να επιζητήσομε την μακαριότητα που επιφυλάσσεται στους ουρανούς για εκείνους που έζησαν εδώ με τρόπο θεοφιλή.

Αυτή τη μακαριότητα είθε να επιτύχομε όλοι εμείς με τη χάρη και φιλανθρωπία τού Κυρίου και Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, στον οποίο πρέπει δόξα, δύναμη, τιμή και προσκύνηση μαζί με τον άναρχο Πατέρα του και το ζωοποιό Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Γένοιτο.

Πηγή: Η άλλη όψη

Την Παρασκευή 27 Οκτωβρίου το ThePressProject ξεκίνησε τη δημοσίευση του μνημονίου σε μετάφραση - αυτού που σε λίγες ημέρες θα έρθει στη βουλή προς ψήφιση. Το κείμενο των 30.000 λέξεων περιγράφει ένα ασφυκτικό πλαίσιο μέτρων και υποχρεώσεων, που μπορεί να συνοψιστεί σε μόνο τρείς λέξεις: «Φέρτε τα λεφτά». Κάθε κεφάλαιο ξεκινάει με έναν όμορφο τίτλο όπως «για την αποτελεσματικότερη υγεία» και αμέσως μετά, περιγράφει μέτρα που θα διαλύσουν τον εσωτερικό κοινωνικό ιστό!

Εδώ και μήνες τα κανάλια παίζουν την επανάληψη του κουραστικού σήριαλ «διαπραγματεύσεις με την τρόικα». Η κοινωνία έχει κουραστεί τόσο και έχει απογοητευτεί άλλο τόσο, που θαρρείς πως πέρασαν ήδη χρόνια από τη στιγμή που ο Αντώνης Σαμαράς κέρδισε την εκλογική μάχη με το λάβαρο της επαναδιαπραγμάτευσης.

Όλα σχεδόν τα ΜΜΕ -τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και διαδικτυακά- φιλοξενούν καθημερινά διαρροές και εκτιμήσεις για την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι ήδη γνωρίζουμε τα δυσβάσταχτα μέτρα. Η αλήθεια όμως δεν είναι αυτή.

Το κείμενο που δημοσιεύει το TPP περιλαμβάνει αδιανόητες λεπτομέρειες και όρους που όσο και να θες να το αποφύγεις, σου φέρνουν στο νου έγγραφα συνθηκολόγησης ηττημένου κράτους σε πόλεμο.

Ως πολίτες δεν ξέρουμε ότι με την υπογραφή του μνημονίου απεμπολούμε το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε την δημόσια περιουσία για το κοινωνικό καλό. Ότι υποχρεούμαστε να πουλήσουμε την ακίνητη μας περιουσία χωρίς να έχουμε το δικαίωμα να τη χρησιμοποιήσουμε π.χ. για να στεγάσουμε ένα δημαρχείο ή ένα σχολείο. Ως πολίτες αγνοούμε ότι τα δυσβάσταχτα μέτρα για την υγεία περιλαμβάνουν και έναν όρο που ορίζει ότι αν δεν πιάσουμε τους στόχους μέσα σε δύο μήνες, τότε δύνανται να καταργηθούν οι απαλλαγές συμμετοχής ακόμα και στους καρκινοπαθείς. Ως πολίτες δεν γνωρίζουμε ότι από τα μέσα του 2013 η ΔΕΗ θα ανεβάσει κατακόρυφα τα τιμολόγιά της και ότι θα καταργηθούν όλα εκείνα τα ειδικά τιμολόγια για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, όπως και ότι από τον Ιούνιο του 2013 η ΔΕΗ δεν θα μπορεί πλέον ούτε να διακανονίζει τις οφειλές των πελατών της, κάτι που μπορεί να κάνει κάθε ιδιωτική εταιρία. Και πολλά ακόμα.

Στο TPP συνεχίζουμε τη μετάφραση και μέχρι τη Δευτέρα υπολογίζουμε να έχουμε στη διάθεσή σας ολόκληρο το κείμενο που θα δεσμεύσει τις ζωές σας. Διαβάστε το, κατεβάστε το PDF και στείλτε το σε όσους περισσότερους μπορείτε.

Ως μέσο εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα να επιβάλλουμε την ατζέντα της ενημέρωσης, επειδή όμως πιστεύουμε ότι η μετάφραση αυτού του κειμένου είναι ίσως το σημαντικότερο έργο που έχουμε δημοσιεύσει μέχρι σήμερα (σίγουρα το πιο κουραστικό) θέλουμε να δημιουργήσετε εσείς την αλυσίδα της ενημέρωσης μιας κοινωνίας που τόσο εύκολα αποπροσανατολίζεται και τόσο εύκολα ξεχνάει.

Για να κατεβάσετε τα παρακάτω αρχεία στον υπολογιστή σας:

1) Με αριστερό 'κλικ' και επιλέξτε την τοποθεσία αποθήκευσης του αρχείου στον υπολογιστή σας

2) Με δεξί 'κλικ', επιλέξτε 'Αποθήκευση προορισμού ως' και επιλέξτε την τοποθεσία αποθήκευσης του αρχείου στον υπολογιστή σας

ΜΝΗΜΟΝΙΟ 3 (σε word)

ΠΗΓΗ: http://www.thepressproject.gr/article/31148/TO-MNIMONIO-3-METFRSMENO 

Στις  2 Νοεμβρίου 1912, ελάχιστες ημέρες μετά την Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, ο Ελληνικός στόλος, με επικεφαλής το θρυλικό θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ, κατευθύνεται προς το Άγιον Όρος. Η παρουσία του αντιμετωπίζεται με χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες καμπάνων ενώ ο στόλος ανταποδίδει με 21 χαιρετιστήριες βολές. Το Αντιτορπιλικό “Θύελλα” αγκυροβολεί στην Δάφνη, αποβιβάζει άγημα από 40 άνδρες και ο εκπρόσωπος του Σουλτάνου, που έδρευε στον Πύργο του Πρωτάτου παραδίνει το Άγιον Όρος στο Ελληνικό Βασίλειο. Το «Γ. Αβέρωφ» με τα ανιχνευτικά «Ιέραξ» και «Πάνθηρ» κατευθύνονται στον όρμο του Πρόβλακα, κοντα στα Νέα Ρόδα, όπου αποβιβάζουν 200 άνδρες, οι οποίοι καταλαμβάνουν την διώρυγα του Ξέρξη. Όλα αυτά μαρτυρούν ένα κλίμα αισιοδοξίας  και συγκινητικών  στιγμών, καθώς μετά από 488 χρόνια σκλαβιάς το Άγιον Όρος απελευθερώνεται.

Στις 4 Νοεμβρίου 1912 η Ιερά Κοινότητα αποστέλλει ευχαριστήριο τηλεγράφημα για την απελευθέρωση του Αγίου Όρους στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος και απάντησε ως εξής:

«Ὁ Πρόεδρος τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου

Ἐν Ἀθήναις τῇ 25ῃ Νοεμβρίου 1912

Πανοσιολογιώτατοι,

Μετά βαθυτάτης συγκινήσεως, ἀποδεχόμενος τόν φιλόστοργον ὑμῶν ἀσπασμόν, εὐχαριστῶ ἀπό μέσης καρδίας ἐπί ταῖς τιμητικαῖς ἐκφράσεσι, δι’ ὧν μέ περιβάλλουσι αἱ ὑμέτεραι Ἁγιότητες.

Ἀντισυγχαίρων δέ ἐπί ταῖς νίκαις, αἵτινες θείᾳ συνάρσει στέψασαι τά ἑλληνικά ὅπλα, ἀπελύτρωσαν καί τούς τῆς Ἀθωνιάδος τόπους, ἐπικαλοῦμαι τάς πρός τόν Ὕψιστον ὑμετέρας δεήσεις ὑπέρ τῆς κατά τούς κοινούς πόθους περατώσεως τοῦ Ἱεροῦ ἀγῶνος.

Ἐλευθέριος Κ. Βενιζέλος»

Τα γεγονότα που ακολούθησαν με το Βουλγαρικό απόσπασμα να εγκαθίσταται στη Μονή Ζωγράφου προκάλεσαν ένοπλες αντιδράσεις. Ομάδα κελιωτών και λαϊκών με επί κεφαλής τον αστυνόμο, πολιόρκησε την οχυρωμένη μονή Ζωγράφου και έριξε μερικές εκφοβιστικές βολές. Η στενή πολιορκία και η πάροδος του χρόνου ανάγκασαν το βουλγαρικό τμήμα να παραδοθεί στις 21 Ιουνίου και να μεταφερθεί αιχμάλωτο στον Πειραιά.

Τα γεγονότα έχουν ιδιαίτερη ιστορική, εθνική, πολιτιστική και διορθόδοξη σημασία. Με αφορμή και την εκατονταετηρίδα για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης η Αγιορειτική Εστία σχεδιάζει σειρά εκδηλώσεων που περιλαμβάνουν  συνέδριο, ερευνητικό έργο, εκδόσεις, εκθέσεις. Θα γίνουν κυρίως στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε πόλεις του εξωτερικού και είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσουν το ενδιαφέρον επιστημόνων και όχι μόνο.  Θα είμαστε εκεί λοιπόν, για  να μάθουμε περισσότερα για τα γεγονότα την ιστορία και παράδοση του.

Βασίλειος Χάδος

Απελευθέρωση Αγίου Όρους: Μονή Ιβήρων

Πηγή:http://www.pemptousia.gr

Πρόσφατα ἔγινε γνωστὸ στὴν Ἑλλάδα ἐκτενὲς ἐμπεριστατωμένο ἔγγραφο ποὺ ἀπέστειλε ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας σὲ ὅλες τὶς ἐνορίες της, καλώντας τες νὰ ἐκφράσουν τὴ γνώμη τους πάνω στὸ περιεχόμενό του, ποὺ διαπραγματεύεται τὸ ζήτημα τῶν νέων ταυτοτήτων στὴ χώρα τους.

Σ᾿ αὐτὸ ἡ Σύνοδος διατυπώνει σοβαρότατες ἐπιφυλάξεις γιὰ τὸν προωθούμενο ἔλεγχο τῶν πάντων μέσῳ τῶν ἠλεκτρονικῶν συστημάτων ἐλέγχου καὶ ταυτοποιήσεως τῶν προσώπων. Γι᾿ αὐτὸ καὶ συνιστᾶ στὴ Ρωσικὴ Κυβέρνηση τουλάχιστον νὰ δώσει τὴ νομικὴ δυνατότητα στοὺς πολίτες νὰ «ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ μὴ δέχονται ἀδιακρίτως ὅλες τὶς νέες τεχνολογίες καὶ τὰ σύμβολα ποὺ ἐνδεχομένως νὰ ὑπάρχουν σ᾿ αὐτές. Οἱ τεχνολογίες αὐτὲς δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ἐπιβάλλονται ὑποχρεωτικὰ στὸν πολίτη στερώντας του τὴ δυνατότητα χρήσεως ἐναλλακτικῶν λύσεων. Εἶναι ἀπαραίτητο νὰ διατηρηθεῖ ἡ δυνατότητα τοῦ πολίτη νὰ μπορεῖ νὰ χρησιμοποιεῖ τὸ παραδοσιακὸ σύστημα ταυτοποιήσεως μὲ ὄνομα, ἐπώνυμο, ἡμερομηνία, τόπο γεννήσεως καὶ διεύθυνση, καὶ τὰ παραδοσιακὰ ἔγγραφα ταυτοποιήσεως προσώπου. Ἡ Ἐκκλησία καλεῖ ἐπίσης τὸ Κράτος νὰ προσέξει τὴν πρότασή της γιὰ νομικὴ ἀπαγόρευση μαρκαρίσματος πάνω καὶ μέσα στὸ ἀνθρώπινο σῶμα, ὅπως καὶ τῆς ἐνσωμάτωσης νανοσυσκευῶν μέσα στὸ σῶμα ἢ στὸν ἐγκέφαλο τοῦ ἀνθρώπου».

Εἶναι φανερὸ ὅτι ὁ πλανήτης μας βρίσκεται ἀντιμέτωπος μὲ τὸ φάσμα τοῦ ὁλοκληρωτικοῦ ἐλέγχου (total control). Καὶ εἶναι ἐπίσης φανερὸ ὅτι ὅλη αὐτὴ ἡ ἱστορία μόνο τυχαία δὲν εἶναι. Κάποιοι κινοῦν ἀπὸ τὰ παρασκήνια τὰ νήματα, καὶ οἱ μαριονέτες τοῦ παγκόσμιου κουκλοθεάτρου, ποὺ παριστάνουν τοὺς ἡγέτες τῶν λαῶν, ἐκτελοῦν τυφλὰ τὶς ἐντολές τους.

Αὐτὸ ἔγινε δυστυχῶς καὶ στὴν πατρίδα μας, ποὺ γνωρίζουμε μὲ πόσους ὕπουλους τρόπους μεθοδεύεται ἡ προώθηση τῶν συστημάτων αὐτῶν. Μάλιστα ἡ τελευταία κίνηση ἦταν ἐκείνη ποὺ ἔγινε ἀπὸ τὴν ὑπηρεσιακὴ κυβέρνηση Πικραμμένου, ἡ ὁποία τόλμησε τρεῖς μόλις μέρες πρὸ τῶν ἐκλογῶν τῆς 17ης Ἰουνίου νὰ ἀνακοινώσει ἀλλαγὴ ταυτοτήτων μὲ νέες ἠλεκτρονικοῦ τύπου.

Εἶναι ὁλοφάνερο πὼς ἐπρόκειτο γιὰ μεθόδευση πονηρὴ καὶ παράνομη. Γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ ἐπιχειρήθηκε παράκαμψη τῆς Ἀρχῆς Προστασίας Δεδομένων Προσωπικοῦ Χαρακτήρα. Καὶ γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ ἐπιχειρεῖται ἐξαπάτηση τῶν πολιτῶν μὲ τὴν ἀλλαγὴ τῆς ὀνομασίας: ἀντὶ γιὰ τὴν ἀποδοκιμασμένη Κάρτα τοῦ Πολίτη ἡ νέα ἠλεκτρονικὴ ταυτότητα.

Τὸ ζήτημα αὐτὸ ἐξετάσθηκε ἐπισταμένως στὴν ἡμερίδα ποὺ διοργάνωσε ἡ «Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν» ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς στὶς 6 Ὀκτωβρίου 2012 στό Στάδιο Εἰρήνης καὶ Φιλίας μὲ θέμα: «Νέα Ταυτότητα: Εἰσιτήριο χωρὶς ἐπιστροφή». Στὰ συμπεράσματα τῆς ἡμερίδας τονίσθηκε μεταξὺ ἄλλων ὅτι «οἱ ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες συνιστοῦν τὴν πιὸ ἀσφυκτικὴ μέθοδο ἐλέγχου, παρακολούθησης καὶ ὑποδούλωσης τῶν πολιτῶν στὸ παγκοσμιοποιούμενο ἀντίχριστο κράτος ποὺ προετοιμάζει ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων».

Ὁ πιστὸς λαὸς τῆς Ἐκκλησίας παρακολουθεῖ μὲ αὐξανόμενη ἀνησυχία αὐτὲς τὶς ὕπουλες μεθοδεύσεις καὶ εἶναι ἀλήθεια πὼς περίμενε καὶ ἀντίστοιχη μὲ αὐτὴ τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας τοποθέτηση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατὰ τὴν πρόσφατη σύγκλησή της (2-5 Ὀκτωβρίου 2012).

Τὸ ζήτημα τῶν ἠλεκτρονικῶν δεσμῶν εἶναι σοβαρότατο καὶ πρέπει νὰ ἀντιμετωπισθεῖ ἐγκαίρως καὶ ἀποφασιστικά, πρὶν βρεθοῦμε μπροστὰ σὲ ὀδυνηρότατες ἐκπλήξεις.

ΠΗΓΗ: Περιοδικό «Ο ΣΩΤΗΡ», ΤΕΥΧ. 2054

Το 1900 ιδρύεται στην Αθήνα, το Μακεδονικό Κομιτάτο, προκειμένου να εμψυχώσει τον απογοητευμένο ελληνικό πληθυσμό της Μακεδονίας. Οι πρωτοπόροι της κινήσεως, Στ. Δραγούμης και δημοσιογράφος Δ. Καλαποθάκης, συναντούν παντού κατανόηση, από την Κυβέρνηση έως τα Ανάκτορα. «Αόρατος Αρχή» του Κομιτάτου, γίνεται ο διάδοχος Κωνσταντίνος. Με τη δύση του 1903, τερματίζεται η απάθεια μακαριότητας των ελληνικών κυβερνήσεων. Το 1904 εμφανίζονται στα μακεδονικά βουνά οι πρώτες μικρές ελληνικές αντάρτικες ομάδες, με πρώτο-πρώτο καπετάνιο τον Βαγγέλη Στρεμπενιώτη (από το Στρέμπενο, ανάμεσα Καστοριάς και Φλώρινας). Γίνονται αναγνωριστικές αποστολές αξιωματικών στη Μακεδονία (Αν. Παπούλιας, Αλ. Κοντούλης, Γ. Κολοκοτρώνης, Παύλος Μελάς κα). 

 Ο Παύλος Μελάς (1870-1904), ήταν αξιωματικός του Πυροβολικού, γαμπρός του Στ. Δραγούμη και στις 18 Αυγούστου 1904, περνάει τα σύνορα, με ισχυρή ομάδα, εισερχόμενος ένοπλα στα Μακεδονικά εδάφη, αναλαμβάνοντας την αρχηγία του Μακεδονικού Αγώνα ενάντια στους Βούλγαρους και  με την εντολή να ασκεί καθήκοντα αρχηγού και στις μικρότερες ομάδες που δρούσαν εν τω μεταξύ στις  περιφέρειες Μοναστηρίου και Καστοριάς. Η χρονική δράση του μικρή, αλλά το αποτέλεσμα πολύ σπουδαίο, γι΄αυτό χαρακτηρίστηκε ως ο πρωτομάρτυρας της απελευθερώσεως της Μακεδονίας από τους Τουρκο-Βούλγαρους. Έγινε πραγματικά ο πρωτοπόρος αρχηγός και το σύμβολο του Μακεδονικού Αγώνα. Ο τουρκικός στρατός τον καταδίωκε με πολυάριθμους άντρες. Παρά, λοιπόν, τις συνεχείς διώξεις του Οθωμανικού στρατού ο Παύλος Μελάς αποδεκάτιζε τις βουλγαρικές ομάδες. Όμως, στις 13 Οκτωβρίου 1904, βρισκόμενος στα Σιάτιστα, σε μια απρόβλεπτη σύγκρουση, προδομένος από βουλγαρική συμμορία του κομιτατζή Μήτρου Βλάχου, σκοτώνεται και ο θάνατός του, φλογίζει το Πανελλήνιο.

Το χρονικό του θανάτου του, χιλιοδιαβασμένο. Ξεψυχούσε και φωνάζοντας έναν από τους συντρόφους του και βγάζοντας από το λαιμό του το Σταυρό που φορούσε είπε: «Να τον δώσεις στη γυναίκα μου και το τουφέκι στο γιό μου. Να πεις ότι το καθήκον μου το έκαμα».

Χρόνια, δεκαετίες αργότερα, οι Μακεδονομάχοι, περασμένοι πια στην ηλικία, θα τραγουδούν με ρίγος συγκινήσεως: «Σαν τέτοια ώρα στο Βουνό, ο Παύλος λαβωμένος, μέσ’ το νερό του αυλακιού, βογγάει ξαπλωμένος…».

Ο θάνατός του σηματοδοτεί τον ορμητικό Μακεδονικό Αγώνα στους δύο ισόβαρους τομείς του: Στα βουνά με τις ανταρτικές ομάδες και στις πόλεις και στα χωριά με την αιματηρή πάλη κατά των δολοφόνων των βουλγαρικών κομιτάτων. Και στον ένα και στον άλλο τομέα, αθρόα είναι η συμμετοχή αξιωματικών και πολιτών. Χωρίς τις οργανώσεις, δηλαδή χωρίς τα παραρτήματα του κομιτάτου στις πόλεις και στα χωριά, δεν μπορούν να σταθούν αντάρτες στα βουνά. Και στους δύο τομείς, οι ίδιοι οι Μακεδόνες προσφέρουν τα περισσότερα. Ιδιαίτερα, όμως, στον δεύτερο με την μαζική συμμετοχή του πληθυσμού σε όλους τους κινδύνους και στις θυσίες, θυσίες από την άγρια αντίδραση των Τούρκων, που η μανία τους στρέφεται κατά των αμάχων, θυσίες με μαζική συμμετοχή των γυναικών, που πολλές φορές πρέπει να φθάσουν στα χιονισμένα λημέρια με τρόφιμα, να περιποιηθούν τραυματίες και αρρώστους, να τους κρύψουν από τον τουρκικό στρατό, να ξεφύγουν οι ίδιες από τις καταδιώξεις των λόχων, αλλά και τις δολοφονικές ενέδρες των κομιτατζήδων. Καμιά φορά πρέπει να κρύψουν οι χωρικοί και ολόκληρες ανταρτικές ομάδες από τον στρατό. 

Στόχος για καταστροφή και εξόντωση, έπρεπε να είναι οι βουλγαρικές συμμορίες. Σύμφωνα με προξενικά στοιχεία, στη διάρκεια του ένοπλου μακεδονικού αγώνα, σκοτώθηκαν 37 αρχηγοί (περιφερειών), 60 οπλαρχηγοί (ομάδων) και 2.945 αντάρτες και έλληνες χωρικοί. Στο μεγαλύτερο ποσοστό, οι ένοπλοι σκοτώθηκαν σε συγκρούσεις με τον τουρκικό στρατό. Η βουλγαρική μαχητικότητα εκδηλώθηκε πιο έντονα στις δολοφονίες στελεχών και σε άγριους διωγμούς των Ελλήνων της Ανατολικής Ρωμυλίας. Τότε, στη διάρκεια εκείνου του αγώνα, άλλο ένα κύμα προσφύγων, έφθασε από εκεί. Από την Φιλιππούπολη, τη Βάρνα, Στενήμαχο, Αγχίαλο, Πύργο. Ένα μέρος των προσφύγων, εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλία (Νέα Αγχίαλος Μαγνησίας) και αλλού. Ο ένοπλος αγώνας σταματάει το καλοκαίρι του 1908, με το επαναστατικό κίνημα των Νεότουρκων. Το οποίον είναι συνέπεια και απάντηση στη νέα μορφή του «Ανατολικού Ζητήματος», όπως διαμορφώνεται μεταγενέστερα.

Ο Μακεδονικός Αγώνας ανέβασε το φρόνημα του Ελληνικού πληθυσμού στις υπόδουλες περιοχές της Μακεδονίας μας και απετέλεσε τον προπομπό για τους Βαλκανικούς πολέμους που διπλασιάσθηκε η χώρα μας σε έκταση και πληθυσμό. 

Εν έτει 2012, οι τελευταίες κυβερνήσεις του Γιώργου Παπανδρέου, του Λουκά Παπαδήμου και του Αντώνη Σαμαρά αποδέχτηκαν και υπέγραψαν, μια Ευρωπαϊκή συνθήκη λεγόμενη Μνημόνιο, που η εφαρμογή του εξαθλίωσε οικονομικά τους Έλληνες και μια Δανειακή Σύμβαση, η οποία υποθήκευσε τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδος, με την ταυτόχρονη παραίτηση, από κάθε ασυλία που πηγάζει από νόμους ή διεθνείς συνθήκες! 

Έτσι, φθάσαμε στο εξευτελιστικό σημείο να ξεροσταλιάζει ο Πρωθυπουργός της χώρας, επί 40 λεπτά, στο αεροδρόμιο, αναμένοντας την έλευση της Γερμανίδας Καγκελαρίου και στη συνέχεια ο Υπουργός Εξωτερικών της χώρας να χαιρετάει, υπό τύπου φιλεναδίτσας, την αποχώρησή της. Φθάσαμε στο τραγελαφικό και εξωφρενικό σημείο, οι τροϊκανοί να ζητούν με περίσσια θρασύτητα την εκκένωση μικρών νησιών μας, από τη στιγμή που δεν ξεπερνούν τους 150 κατοίκους, με την αιτιολογία πως η διαβίωση αυτών των κατοίκων κρίνεται ασύμφορη οικονομικά. Με άλλα λόγια, η χώρα που λέγεται Ελλάδα, δεν ανήκει, πλέον, στους Έλληνες και ο ιδιοκτήτης είναι το ΔΝΤ και η κ. Μέρκελ.    

Ωστόσο, είναι σε όλους γνωστό πως όταν μια χώρα εξαθλιώνεται οικονομικά και εκχωρεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα σε τρίτους, τότε αυτή η χώρα θα ζήσει με μαθηματική ακρίβεια, Εθνικές τραγωδίες με παραχώρηση εδαφών της. Όπως, είναι επίσης γνωστό, πως η πατρίδα μας έχει πολλά ανοικτά θέματα με τους γείτονές μας και για τα οποία οι κυβερνώντες θα έπρεπε να ανησυχούν.  Από τη στιγμή, όμως, που δεν ανησυχεί και δεν ενεργεί κατάλληλα η Ελληνική Κυβέρνηση, έχουμε φαινόμενα σαν το παρακάτω που θα αναφέρω, γιατί ως γνωστόν, «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται»!

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λοιπόν, στις 10/10/2012, ημέρα επισκέψεως στην πατρίδα μας του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, κ. Νταβούτογλου, πρότεινε να αρχίσουν ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Ε.Ε. με τη ΠΓΔΜ, τονίζοντας πως το θέμα της ονομασίας θα ληφθεί υπόψη στα πρώτα στάδια των διαπραγματεύσεων. Ο αρμόδιος επίτροπος δε, για θέματα διεύρυνσης, Στέφαν Φούλε, παρουσιάζοντας την έκθεση προόδου της ΠΓΔΜ για το 2012, είπε: «Η επιτροπή θα παρουσιάσει πρόταση για το πλαίσιο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της ΠΓΔΜ με την ΕΕ, στην οποία θα λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη επίλυσης του θέματος της ονομασίας, από τα πρώτα κιόλας στάδια της ενταξιακής διαπραγμάτευσης».
  
Έτσι, αργά αλλά σταθερά η γείτονα χώρα δουλεύει παρασκηνιακά για το συμφέρον της στα διεθνή forum, όταν όλο το πολιτικό σύστημα της πατρίδας μας, «κοιμάται του ύπνο του δικαίου». Θα ξημερώσει, λοιπόν, μια ημέρα και με τη «βούλα» της ΕΕ, η χώρα «Μακεδονία», θα είναι ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. 

Ο Παύλος Μελάς, λοιπόν, που θα μπορούσε να εφησυχάζει εις τας Αθήνας, μιας και ήταν από εύπορη οικογένεια, έδωσε τη ζωή του για το μεγάλωμα της Ελλάδας μας. Αντίθετα, κάποιοι άλλοι, με την συνεχή προδοτική τους στάση φροντίζουν να τη φέρουν στα όρια του 1913. Αχ! Παύλο Μελά, κράτα κλειστά τα μάτια σου, για να μη δακρύσεις και αηδιάσεις!   

Μεγάλοι ηγέτες που θα εμπνεύσουν, σήμερα το λαό δεν υπάρχουν. Υπάρχει, όμως, υπερήφανος και επαναστατημένος λαός για να εμπνεύσει τέτοιους ηγέτες;   

ΠΗΓΗ: http://www.macedoniahellenicland.eu/content/view/3517/1/lang,el/

Το σύμβολο του Boston College της Μασσαχουσέτης...

Και τελικά έχουμε...αυτό πού μας αξίζει !!!  

«αἰὲν ἀριστεύειν... καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν...»

(Ιλιάς Ζ', στ. 208)
(Πάντα να αριστεύεις…και να είσαι ανώτερος από τους άλλους, και να μην ντροπιάζεις την γενιά των προγόνων σου...)

 ΔΙΠΛΟΥΝ ΟΡΩΣΙΝ ΟΙ ΜΑΘΟΝΤΕΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

«Διπλά βλέπουν αυτοί που γνωρίζουν γράμματα».

Η φωτογραφία απεικονίζει την είσοδο στο κτίριο της γραμματείας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. 

  «ΠΛΕΩΝ ΕΠΙ ΟΙΝΟΠΑ ΠΟΝΤΟΝ ΕΠ’ ΑΛΛΟΘΡΟΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ»

«Μέντης Ἀγχιάλοιο δαίφρονος εὔχομαι εἶναι υἱός, ἀτὰρ Ταφίοισι φιληρέτμοισιν ἀνάσσω.

 Νῦν δ’ ὧδε ξὺν νηὶ κατήλυθον ἠδ’ ἑτάροισιν πλέων ἐπὶ οἴνοπα πόντον ἐπ’ ἀλλοθρόους ἀνθρώπους,

 ἐς Τεμέσην μετὰ χαλκόν, ἄγω δ’ αἴθωνα σίδηρον.» (Οδύσσεια, Α.180-184)

 «πως είμαι γιος του Αγχίαλου πέτομαι του καστροπολεμάρχου Μέντη με λεν, κι οι καραβόχαροι Ταφιώτες μ᾿ έχουν ρήγα.

Εδώ έχω φτάσει με τους συντρόφους στο πλοίο μου ταξιδεύω για τόπο αλλόγλωσσο,

την Τέμεσα, στο πέλαο το κρασάτο, να δώσω σίδερο, χαλκό να πάρω πίσω.»

Επιγραφή στη γέφυρα Eiserner Steg της Φρανκφούρτης, Γερμανία.

 ΔΙΟΔΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΠΡΟΣ ΚΑΪΡΟ.

 Η ΑΝΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΗΤΑΝ ΑΠΑΙΤΗΣΗ

ΤΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.

ΜΙΑ ΑΙΧΜΗΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΥΣ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΥΣ ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ. 

Η Ιστορία διδάσκει πως ο κάθε είδους ιμπεριαλισμός -κρατικός, θρησκευτικός, πολιτισμικός- δεν ξορκίζεται, ούτε εξευμενίζεται. Αντιμετωπίζεται... 

Μετά τον, επί 40 σχεδόν χρόνια, βίαιο εκτουρκισμό του κυ­πριακού βορρά, η νεο-οθωμανική πολιτική ελίτ της Άγκυρας προχωρά τώρα στο δεύτερο σκέλος της μετάλλαξης μιας περιοχής, που δεν πρέπει να θυμίζει σε τίποτα γη ελληνική και χριστιανική. Τους τελευταίους μήνες, πληθώρα στοιχείων πιστοποιεί πως επιχειρείται από την Άγκυρα μια δυ­ναμική ισλαμική επέλαση, τόσο στην κατεχόμενη όσο και στην ελεύθερη Κύπρο, κάτι που δεν συνδέεται όμως μόνο με την απόφαση των Τούρκων για διχοτόμηση σήμερα, και κατάκτηση εν ευθέτω χρόνω ολόκληρου του νησιού. Η ισλαμική επέλαση σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, σε βάρος του Χριστιανισμού -και της Ορθοδοξίας ακόμη πιο έντονα- είναι μια συνολικότερη εξέλιξη, με «υψηλούς χορηγούς» όχι μόνο την ερντογανική Τουρκία, αλλά πρωτίστως τη Σαουδική Αραβία και τα πάμπλουτα εμιράτα του Κόλπου.

Ίσως δεν είναι πλέον πρόωρο, ούτε και άκαιρο, να μιλάμε για μια σύγκρουση θρησκειών και πολιτισμών. Με την Ελλάδα και την Κύπρο καταδικασμένες από τη γεωγραφία να είναι «χώρες των συνόρων», αλλά και επάλξεις της Ορθοδοξίας. Επάλξεις και προκεχωρημένα φυλάκια στο σημείο συνάντησης και τριβής Δύσης και Ισλάμ, όπου τα πράγματα γίνονται ακόμη σκληρότερα. Και αυτή η διαπάλη δημιουργεί κινδύνους μετάλλαξης και εν τέλει ίσως και έκλειψης, στα θολά χρόνια που έρχονται. Ήδη στην Κύπρο, ο Ελληνισμός, ξεριζωμένος από το μισό σχεδόν νησί, απειλείται με καθολική έξωση, αν οι αριθμοί συνεχίσουν να τρίζουν τα δόντια τους.

Πριν πάμε όμως στην εθνολογική και θρησκευτική μετάλλαξη της κατεχόμενης Κύπρου, ας δούμε το γενικότερο πλαίσιο, που θα επέτρεπε να μιλήσουμε ανοιχτά για ισλαμική επί­θεση σε γενική κλίμακα και προς πάσα κατεύθυνση.

ΝΕΟ-ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

                        Πριν λίγες εβδομάδες, όχι ο Ορθόδοξος Τύπος ή κάποιο παρεμφερές ελλαδικό έντυπο, αλλά η Washington Times, προ­έβη σε μια εκτεταμένη ανάλυση για έναν ανοιχτό πόλεμο, που κατά την αμερικανική εφημερίδα βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη ανάμεσα στο Ισλάμ και τον Χριστιανισμό. Το άρθρο ξεκινούσε με την ανοιχτή έκκληση (στις 12 Μαρτίου του 2012) του μεγάλου μουφτή της Σαουδικής Αραβίας, σεΐχη Abdul Aziz bin Abdullah, για «...την αναγκαιότητα της καταστροφής όλων των χριστιανικών ναών της περιοχής». Σωστά επισημαίνεται πως, αν το πράγμα συνέβαινε αντίστροφα, και ο Πάπας της Ρώμης π.χ. (ή ο Οικουμενικός Πατριάρχης, λέμε εμείς...) ζητούσε ξαφνικά το γκρέμισμα όλων των τζαμιών στην Ευρώπη, οι αντιδράσεις του ισλαμικού κόσμου θα ήταν πέρα από κάθε έλεγχο. Οι πάντες θα χτυπούσαν τη χριστιανική θρησκεία ως μισαλλόδοξη, εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες θα έκαναν στις ελληνικές πόλεις τα δικά τους «ισλαμικά Δεκεμβριανά», με ήρωα κάποιον Γιουσούφ ή Μουσταφά στη θέση του αδικοχαμένου Αλέξη, ολόκληρη ίσως η Ευρώπη θα έμπαινε σε περιδίνηση.

Η δήλωση αυτή κάποιου όχι τοπικού βεληνεκούς ασήμαντου ιμάμη, αλλά ενός από τους πιο σημαντικούς ηγέτες της ισλαμικής πίστης, σε μια χώρα όπου οι χριστιανικοί ναοί απαγορεύονται, μεταγγίζει ένα μήνυμα φανατισμού σε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο: Η καταστροφή των χριστιανικών ναών (το βλέπουμε σήμερα στη Συρία από τους «επαναστάτες της δημοκρατίας») δεν είναι μόνο ανεκτή, αλλά και υποχρεωτικό καθήκον για τον πιστό.

Ας δούμε την υπόθεση σφαιρικότερα: Όπου επικράτησε η «Αραβική Άνοιξη», προέκυψαν διωγμοί των χριστιανών από τους ισλαμιστές. Στην Αίγυπτο των «Αδελφών Μουσουλμάνων» εξοντώνονται, δια κανονικής σφαγής που δεν αποκλείεται να γενικευτεί, όσοι δηλώνουν χριστιανοί (και είναι το ένα δέκατο της χώρας). Στην καιόμενη και σπαρασσόμενη Συρία, οι κατά του καθεστώτος Άσαντ εξεγερμένοι πράττουν ομοίως. Στη Νιγηρία έχουμε ανηλεή διωγμό και σφαγές χριστιανών.

Στην Ευρώπη, η επίθεση αυτή του Ισλάμ δεν χρειάζεται μαχαίρια και σπαθιά. Γίνεται «ήπια και πολιτισμένα». Είτε διότι χώρες όπως αυτές της Βαλκανικής (Αλβανία, Σκόπια, Βοσνία, Κόσοβο) μετατρέπονται σε δορυφόρους της Τουρκίας, η οποία δεν κρύβει τις αναμνήσεις της οθωμανικής της παρουσίας στα πολυπολιτισμικά Βαλκάνια και μάλλον θέλει να τις καταστή­σει εκ νέου ζοφερή για την περιοχή μας πραγματικότητα. Είτε διότι χρησιμοποιούνται ως εργαλείο (χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η πατρίδα μας) οι χιλιάδες χιλιάδων λαθρομετανάστες που εισβάλλουν ανεξέλεγκτα, με χρηματοδότες την Τουρκία, το Πακιστάν και άλλους. Είτε, τέλος, με την ανοχή και ενοχή της όλο και πιο αποχριστιανοποιημένης Δύσης, όπου ποινικοποιείται σταδιακά κάθε προσπάθεια αντίστασης των ευρωπαϊκών λαών.

Στη δυτική Ευρώπη τα παραδείγματα είναι πάμπολλα: Πρόσφατα σε σχολείο της Αγγλίας υποχρεώθηκαν οι μαθητές να προσευχηθούν με ισλαμικό τρόπο, μέσα σε ένα από τα πολλά τζαμιά που υπάρχουν στην χώρα. Στα σχολεία της χώρας έχουν αποσυρθεί οι θρησκευτικές εικόνες και οι σταυροί. Το ίδιο επιχειρείται στη Γαλλία και την Ιταλία, όπου έχουν ξεσπάσει δι­καστικές και πολιτικές διαμάχες. Στη Γερμανία, τα εκατομμύρια Τούρκων μουσουλμάνων, μετά από μισόν αιώνα παραμο­νής εκεί και παρά τις απέλπιδες προσπάθειες του γερμανικού κράτους να τους εντάξει ομαλά, παραμένουν ετσιθελικά γκετοποιημένοι και σε νεο-οθωμανική έξαρση. Στην Ελλάδα, πολιτικοί σχηματισμοί πρωτοστατούν σε ανάλογες προσπάθειες χριστιανικού αποχρωματισμού, παπαγαλίζοντας ευλαβικά το γνωστό παραμύθι του πλουραλισμού, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (μόνο για τους μετανάστες, οι Έλληνες στον Καιάδα...) και ενός διαστροφικά μεταλλαγμένου ψευδο-πολυπολιτισμού.

Η πραγματικότητα είναι άλλη. Έχει πλέον καταδειχθεί πως οι μουσουλμάνοι των Δυτικών κοινωνιών όχι μόνο δεν Θέλουν να ενταχθούν γόνιμα σε αυτές, αλλά μόλις «ριζώσουν» απαιτούν το θέατρο του παραλόγου: την επιβολή του δικού τους αξιακού κώδικα (π.χ. δίκαιο της Σαρία) και τρόπου ζωής, ακόμη και αν πλήττονται των δικαιώματα των χριστιανών Ευρωπαίων.

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η αμερικανική κυβέρνηση, προσπαθώντας να καθοδηγήσει και να πατρονάρει την αραβική εξέγερση, κάνει πως αγνοεί αυτές τις προκλήσεις. Ο Ομπάμα έχει κάνει την προσέγγιση με τους Μουσουλμάνους κεντρικό άξονα της εξωτερικής του πολιτικής, παραβλέποντας πως οι σουνίτες ριζοσπάστες ισλαμιστές στοχεύουν σύμπασα τη Δυτική κοσμική τάξη πραγμάτων. Οι ΗΠΑ παραβλέπουν πως το ισλαμικό κατεστημένο έχει εξαπολύσει μία θρησκευτι­κής εκδοχής εθνοκάθαρση. Που σήμερα μπορεί να χτυπά τη Συρία, την Αίγυπτο, τα Βαλκάνια, τη Ρωσία, την Ελλάδα και την Κύπρο, αύριο όμως που «το πράγμα δεν θα συμμαζεύεται» θα στραφεί ενάντια στην ίδια την αμερικανική κοινωνία. Η εξέλιξη της πορείας των Ταλιμπάν, που χρησιμοποιήθηκαν από τους Αμερικανούς στο Αφγανιστάν, για να στραφούν στην πο­ρεία εναντίον τους, με κορύφωση τη δραματική 11^η Σεπτεμβρίου. Δεν φαίνεται να δίδαξε και πολύ...

ΙΣΛΑΜΙΚΟ «ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ» Η ΚΥΠΡΟΣ

Στον κατεχόμενο κυπριακό βορρά, με όχημα τους 200.000 και πλέον σουνίτες εποίκους της Ανατολίας (οι εναπομείναντες Τουρκοκύπριοι έχουν συρρικνωθεί στους 70.000), έχει ξεκι­νήσει «πιλοτικά» η ισλαμική μετάλλαξη γης και ανθρώπων. Το «πιλοτικά» δεν το γράφουμε τυχαία. Ό,τι ισλαμικό στοιχείο θέλει να περάσει στην ίδια την Τουρκία το κόμμα του Ερντογάν, το δοκιμάζει πρώτα πειραματικά στην κατεχόμενη Κύπρο για να μετρήσει αντιδράσεις. Παράδειγμα: Η επέτειος γέννησης του Μωάμεθ, που στην ίδια την Τουρκία δεν είναι επίσημη αργία, καθιερώθηκε ως τέτοια από φέτος το καλοκαίρι στην κατεχόμενη Κύπρο! Όπου το 2012, για πρώτη φορά, ο αριθμός των τζαμιών ξεπέρασε εκείνον των σχολείων.

Στα εποικισμένα χωριά του κάμπου της Μεσαορίας, ιμάμηδες σταλμένοι από την Τουρκία περιφέρονται ζητώντας από τον πληθυσμό «να είναι καλοί μουσουλμάνοι», «να ντύνονται σεμνά» καν άλλα παρεμφερή. Όποιες νεαρές κοπέλες δέχονται να φορέσουν μαντήλα, κάτι εντελώς άγνωστο στα τουρκοχώρια της προ του 1974 Κύπρου, λαμβάνουν επιδότηση (συνήθως 200 ή 300 ευρώ). Εκατοντάδες παιδιά Τουρκοκυπρίων και εποίκων στάλθηκαν φέτος το καλοκαίρι σε «θερινά ισλαμικά φροντιστήρια στην Τουρκία, για «κατήχηση» και κατ’ ουσίαν για πλύση εγκεφάλου. Στο κατεχόμενο χωριό Μια Μηλιά, πολύ κοντά στη Λευκωσία, ανοίγει αυτές τις μέρες τις πύλες του το πρώτο «Κολλέγιο Ισλαμικών Σπουδών» στα κατεχόμενα. Έχουν επιλεγεί 150 περίπου σπουδαστές. Ενώ το ίδρυμα επιχορηγήθηκε για την κατασκευή του από σαουδαραβικά κεφάλαια.

Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί ο καθείς πως όλα τα παραπάνω δεν συνιστούν απλώς εργαλεία ισλαμικού φανατισμού, αλλά εργαστήρια εμφύτευσης θρησκευτικού και εθνικού μίσους προς τον «απέναντι», που συμβαίνει να είναι ο Έλληνας της Κύπρου. Ο ίδιος ο κυπριακός Ελληνισμός που, παρά τη βαρβαρότητα της κατοχής, έχει επιδείξει αξιοθαύμαστη ανθεκτικότητα και προσκόλληση στη γη των προγόνων του. Η κατάσταση, όμως, και ο μεταβλητές αλλάζουν σε βάρος του. Ο καρκίνος της εισβολής και του εποικισμού οδηγούν σε καταστάσεις μη αναστρέψιμες.

Δεν είναι τυχαίο πως, παρά τον – ταχύτατο τους τελευταίους μήνες – εξισλαμισμό στην κατεχόμενη Κύπρο, στήνονται από την Άγκυρα και τα προγεφυρώματα στο ελεύθερο τμήμα του νησιού. Κάποιες χιλιάδες μουσουλμάνων έχουν εγκατασταθεί ήδη ως «οικονομικοί μετανάστες» στον ελεύθερο νότο. Όπου η κυβέρνηση του Δημήτρη Χριστόφια, για να μην παραβιάσει τις διεθνιστικές και πολυπολιτισμικές της εμμονές, τους επιδοτεί και τους συνδράμει με περίσσια αφέλεια. Την ώρα, δηλαδή, που ο κατακτητής ξεριζώνει και τα τελευταία υπολείμματα Ελληνισμού και Ορθοδοξίας στα κατεχόμενα, «χτίζει» μειονότητα και στην ελεύθερη Κύπρο, κατασκευάζει τον δούρειο ίππο για τον επόμενο «Αττίλα». Και τότε οι Έλληνες της Κύπρου δεν θα έχουν πίσω τους το Τρόοδος ή τη Λεμεσό προς αναζήτηση σωτηρίας, αλλά τη θάλασσα. Ο εφιάλτης της φλεγόμενης Σμύρνης θα ζωντανέψει και η Μεγαλόνησος θα καταστεί άλλη μια χαμένη πατρίδα.

Εκτός και αν αποφασίσουμε το αυτονόητο: Πως κοινή η μοίρα, κοινός και ο αγώνας – είτε μιλάμε για Θράκη, είτε για Αιγαίο, είτε για Κύπρο. Γιατί η Ιστορία διδάσκει πως ο κάθε είδους ιμπεριαλισμός, κρατικός, θρησκευτικός, πολιτισμικός (ιδίως δε ο τουρκικός) δεν ξορκίζεται, ούτε εξευμενίζεται. Αντιμετω­πίζεται... ΗΝ

 Ευαγόρα Κωνσταντίνου

Μηνιαίο Περιοδικό   «Hellenic Nexus», Τεύχος 67

Οκτώβριος 2012

Σόδομα και Γόμορρα

Ἐπισκόπου Ἰερεμία Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως 

 1. Εἶμαι καί ἐγώ, ὅπως ὅλοι οἱ Ἀρχιερεῖς, οἱ Ἱερεῖς καί οἱ Μοναχοί καί ὅπως ὅλοι οἱ πιστοί Ὀρθόδοξοι χριστιανοί τῆς πατρίδος μας, εἶμαι, λέγω, κατάπικρος καί ἐγώ γιά τήν προβολή τοῦ βλασφήμου καί αἰσχροῦ ἔργου Corpus Christi. Καθένας βέβαια ἔχει τό δικαίωμα νά νομίζει καί νά ἐκφράζεται ὅπως θέλει, δέν πρέπει ὅμως νά ἐπιτρέπουμε σέ κανένα νά προσβάλλει δημόσια καί προγραμματισμένα τήν πίστη μας.
Ἀσφαλῶς, μία τέτοια προσβολή τῆς ἀμωμήτου πίστεώς μας ἔπρεπε νά δημιουργήσει τήν ἀγανάκτηση καί τήν διαμαρτυρία ὅλων μας, ὅπως καί τήν ἐξέφρασαν οἱ γενναῖοι ἐκεῖνοι χριστιανοί καί ὁμολογητές, οἱ ὁποῖοι, μέ κίνδυνο νά κακοπάθουν, διαμαρτυρήθηκαν γιά τήν προβολή τοῦ ἀσεβεστάτου καί βλασφήμου αὐτοῦ ἔργου. 

2. Εὖγε σ᾽ αὐτούς τούς διαμαρτυρηθέντας χριστιανούς! Ἡ διαμαρτυρία τους θά γραφεῖ στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία καί θά λάβουν γιά τήν ὁμολογία τους αὐτή – νά εἶναι βέβαιοι γι᾽ αὐτό – χρυσό στεφάνι στήν Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ τήν ἐπουράνιο.
Οἱ διαμαρτυρηθέντες αὐτοί χριστιανοί εἶναι σ᾽ ὅλη τήν Ἐκκλησία γενικά μία γλυκειά παρηγοριά ὅτι καί σήμερα, παρά τήν πλεονάζουσα ἁμαρτία, παρά τούς ἀποκαλυπτικούς καιρούς πού ζοῦμε, δέν ἐξέλιπαν οἱ ἀγωνιστές τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἕτοιμοι καί μέχρι πεζοδρομίων καί μέχρι αἵματος καί φυλακίσεων νά ἐκφράσουν τήν ἀγάπη τους στόν Χριστό, πού ξανασταυρώνεται. 
Καλά τό ἔλεγε ὁ Γέροντας τῆς Φλώρινας πατήρ Αὐγουστῖνος, «οὐκ ἐκλίψουσι τῇ Ὀρθοδοξίᾳ στρατιῶται»! Καί καλά τό εἶχαν πεῖ οἱ Ὀρθόδοξοι Πατριάρχες τῆς Ἀνατολῆς, ἀπαντῶντας τό 1848 στόν Πάπα Πῖον Θ´, ὅτι σέ μᾶς ὑπερασπιστής τῆς πίστεως εἶναι ὁ λαός!

3. Εὖγε λοιπόν καί δόξα καί τιμή καί ἔπαινος λαμπρός στόν διαμαρτυρηθέντα μέ δυναμισμό εὐσεβῆ λαό κατά τοῦ αἰσχροῦ αὐτοῦ ἔργου, πού ὑβρίζει χυδαιότατα τό πανάγιο Πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀπέδειξαν ὅτι εἶναι τά πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, γιατί ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τήν 7η Ἰουνίου τοῦ 2012 μέ ἀνακοίνωσή της προέτρεψε τούς χριστιανούς νά ἀποδοκιμάσουν τό ἔργο.
Σ᾽ αὐτήν τήν προτροπή τῆς Μάνας Ἐκκλησίας οἱ πολλοί ἀδιαφόρησαν, ἀλλά οἱ διαμαρτυρηθέντες ὑπήκουσαν καί ἀπέδειξαν ὅτι εἶναι χριστιανοί «τῷ πνεύματι ζέοντες, τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες» (Ρωμ. 12,11). Οἱ διαμαρτυρηθέντες αὐτοί, νεώτεροι ὁμολογητές τῆς πίστεως, ἐμπνεύστηκαν γιά τήν ἅγια αὐτή καί συνετή πράξη τους ἀπό τά ἱερά μας Συναξάρια. Τά ἱερά αὐτά βιβλία, τά ὁποῖα, κατά τόν ἅγιο Πατέρα Ἰουστῖνο Πόποβιτς, ἀποτελοῦν τήν Ἐγκυκλοπαίδεια τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁμιλοῦν γιά χριστιανούς μάρτυρες, οἱ ὁποῖοι ἔμπαιναν στούς ναούς τῶν εἰδώλων καί συνέτριβαν τά ἀγάλματά τους• ἡ δέ ἁγία μας Ἐκκλησία καταχώρησε τούς ὁμολογητές αὐτούς μεταξύ τῶν ἁγίων, γιά νά μιμούμεθα βέβαια τήν θερμότητα τῆς ἀγάπης τους στόν Χριστό καί τήν ἀποστροφή τους πρός τά εἴδωλα τῆς κάθε ἐποχῆς. 

4. Ἀπευθυνόμενος σ᾽ αὐτούς, τούς λίαν ἀγαπητούς μας χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι διαμαρτυρήθησαν τελευταίως γιά τό βλάσφημο ἔργο Corpus Christi, τούς ἐκφράζουμε πάλι τά εὐχαριστήρια καί τά συγχαρητήριά μας γιά τήν διαμαρτυρία τους, τούς ἐκφράζουμε τόν θαυμασμό μας καί τόν σεβασμό μας, γιατί μέ διάθεση θυσίας ἐπορεύθησαν στόν τόπο τῆς διαμαρτυρίας καί ἔπραξαν αὐτό τό ἅγιο πού ἔπραξαν. Τούς λέγουμε δέ – ἄν καί δέν εἶναι ἀνάγκη νά τούς τό ποῦμε – νά μήν ἐπηρεάζωνται καθόλου ἀπό ἄλλους λόγους, κληρικῶν ἤ λαϊκῶν, πού θέλουν νά παραλύσουν τό ἀγωνιστικό τους φρόνημα μέ τά πλαδαρά τους κηρύγματα καί μέ λόγια ξένα πρός τά ἱερά μας Συναξάρια καί τούς λόγους τῶν Πατέρων μας.
Ἀλήθεια, τί θά ἔλεγαν αὐτοί στόν λόγο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος συμβουλεύει τούς ἀκροατές του νά ραπίζουν ἀκόμη τόν ἐπίμονο βλάσφημο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ; Καί λέγει μάλιστα στήν συνέχεια ὁ ἅγιος Πατέρας, ὅταν οἱ ἀρχές τούς καλέσουν σέ ἀπολογία, νά ποῦν παρρησίᾳ: «Ναί, τόν ἐρράπισα, διότι ἐβλασφήμησε τόν Βασιλέα τῶν ἀγγέλων»! Καί τί θά ποῦν πάλι αὐτοί οἱ τῶν πλαδαρῶν κηρυγμάτων γιά τό ράπισμα πού ἔδωσε ὁ ἅγιος Νικόλαος στόν βλάσφημο Ἄρειο; Ἔχει ἱστορικότητα τό ράπισμα αὐτό, εἶναι δηλαδή πραγματικό γεγονός• καί γι᾽ αὐτό, γιά νά μή νομίσει δηλαδή κανείς ὅτι ἀπό ὀργή ὁ ἅγιος ἐρράπισε τόν Ἄρειο, γι᾽ αὐτό, λέγω, ἡ Ἐκκλησία στό Ἀπολυτίκιο τοῦ ἁγίου Νικολάου ἔβαλε τήν ἔκφραση περί αὐτοῦ «εἰκόνα πραότητος». Ἤ μήπως ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος καί ἡ Ἐκκλησία ὅλη δέν ἔπρεπε νά διαμαρτυρηθεῖ γιά τήν αἵρεση τοῦ Ἀρείου καί νά τήν καταδικάσει, γιατί ἔτσι τήν διαφήμισε περισσότερο;!... 

5. Πρέπει νά ἀγωνιζόμαστε γιά τήν πίστη μας, ἀδελφοί, καί νά διαμαρτυρόμαστε γι᾽ αὐτήν, ὅταν τήν βλέπουμε νά προσβάλλεται. Τέτοιο παράδειγμα καί τέτοια διδαχή μᾶς ἔδωσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες μας. Μέ τά ξένα πρός τό γνήσιο πατερικό πνεῦμα πλαδαρά κηρύγματα μερικῶν, καλυπτόμενα μάλιστα μέ θεολογική σινδόνα μιᾶς «νεοπατερικῆς» λεγομένης θεολογίας, ἀπό τά κηρύγματα αὐτά δέν βγαίνουν ὁμολογητές καί μάρτυρες. Ἀλλά οὔτε καί ἐλεύθερη πατρίδα θά εἴχαμε, ἄν ἐπικρατοῦσαν τά τοιαῦτα κηρύγματα, τά χωρίς ἀγωνιστικό φρόνημα. Ἡ ἐπανάσταση τοῦ ᾽21 ἦταν μία τρέλλα! 
Μήν ἀμφιβάλλετε λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσοι διαμαρτυρηθήκατε γιά τό βλάσφημο ἔργο, μήν ἀμφιβάλλετε, ἐπηρεαζόμενοι ἀπό διάφορους λόγους, ἄν πράξατε καλῶς ἤ ὄχι. Πολύ καλῶς ἐπράξατε καί νά τό ξανακάνετε! Ἡ πικρία μου ὅμως καί ἡ ἀπογοήτευσή μου εἶναι μέ τόν ἑαυτό μου. Ἤθελα νά εἶμαι καί ἐγώ στόν τόπο τῆς μαρτυρίας σας καί τοῦ μαρτυρίου σας, νά ἐφώναζα καί ἐγώ μαζί σας καί μακάρι νά ἤμουν καί θύμα, γιά νά ἔδιδα ὡς ἐπίσκοπος ἕνα καλό παράδειγμα. Ναί, ἡμεῖς οἱ ἐπίσκοποι πρέπει νά εἴμεθα μπροστάρηδες στούς ὑπέρ πίστεως ἀγῶνες! 

6. Τέλος, ἔχω νά πῶ ὄχι μόνο μέ πόνο, ἀλλά καί μέ φόβο, ὅτι ἡ περίπτωση αὐτή τοῦ Corpus Christi εἶναι ἀκριβῶς καί ἀκριβέστατα περίπτωση Σοδόμων καί Γομόρρων (Γεν. κ. 19). Γιατί, ὅπως στήν βιβλική αὐτή διήγηση οἱ Σοδομῖτες ἐξέλαβαν τά θεῖα Πρόσωπα ὡς ἀνθρώπινα καί θέλησαν νά ἁμαρτήσουν μαζί τους, ἔτσι, καί στήν παρούσα περίπτωση, οἱ συγγραφεῖς τοῦ ἔργου ἐκλαμβάνουν τό Θεανδρικό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ... ὡς ἁμαρτωλό καί τό παρουσιάζουν κατά τήν αἰσχρή τους ποιότητα.
Ἀλλά φοβοῦμαι μήπως τό πῦρ, πού ἔβρεξε ὁ οὐρανός καί κατέκαυσε τήν ἁμαρτωλή πόλη, μήπως – μή γένοιτο, Χριστέ καί Παναγιά! –, ἔλθει καί καταπάνω μας καί κατακαοῦμε• γιατί, μαζί μέ τά ἄλλα ἁμαρτήματά μας, ἔγινε στήν πατρίδα μας καί αὐτό τό χειρότερο τῶν ἄλλων ἁμαρτημάτων, ἡ αἰσχρή ἐξύβριση κατά τοῦ Προσώπου τοῦ Κυρίου μας, χωρίς μάλιστα νά φαίνεται ὅτι πονοῦμε γι᾽ αὐτό, ἀφοῦ δέν διαμαρτυρόμαστε ἔντονα.
Ἄν ἡ ὕβρις αὐτή γινόταν κατά τοῦ προσώπου μας ἤ κατά τῶν οἰκείων μας ἤ κατά τῶν ἀρχόντων μας, ἀσφαλῶς δέν θά ἤμασταν ἀπαθεῖς, ἀλλά θά κινητοποιούμασταν καί θά μηχανευόμασταν τρόπους διαμαρτυρίας καί ἀντιδράσεως. Τελειώνω ἐδῶ μέ τόν πονετικό λόγο, μέ τόν ὁποῖο κατέκλεισε κάποτε ὁ μακαριστός Γέροντας πατήρ Αὐγουστῖνος ἕνα του κήρυγμα περί βλασφημίας τῶν θείων: «Ὥστε λοιπόν, μεγάλοι οἱ ἄρχοντές μας, μεγάλα τά ἀνθρωπάριά μας, μικρός ὁ Χριστός μας, ὅταν ὑβρίζεται κανείς δέν διαμαρτύρεται»!...

† Ἐπίσκοπος Ἰερεμίας
Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως
Δημητσάνα, 17 Ὀκτωβρίου 2012

Ἡ δευτερολογία τοῦ Μητροπολίτου Γόρτυνος Ἱερεμία γιά τό Corpus Christi, καί περί πολιτικῶν κομμάτων

Ἡ δευτερολογία τοῦ Μητροπολίτου Γόρτυνος Ἱερεμία γιά τό Corpus Christi

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία

Η πρώτη επιστολή του Μητροπολίτου: Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας: «Εὖγε ...στόν διαμαρτυρηθέντα μέ δυναμισμό εὐσεβῆ λαό κατά τοῦ αἰσχροῦ ἔργου Corpus Christi»

23 Ὀκτωβρίου 2012

1. Θέλω, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, πάλι νά γράψω γι᾽ αὐτό τό ἐπαίσχυντο καί βλάσφημο ἔργο, πού τό λένε Corpus Christi. Καί τό θεωρῶ ὡς ἀνάγκη νά γράψω, γιατί ὡς νά μοῦ φαίνεται ὅτι φύγαμε ἀπό τό θέμα καί τό πᾶμε ἀλλοῦ.
Τό θέμα μας εἶναι νά πονέσουμε καί νά κλάψουμε γι᾽ αὐτό τό μόλυσμα πού ἔγινε στήν Ὀρθόδοξη πατρίδα μας, τήν Ἑλλάδα, τήν χώρα τῶν ἁγίων καί τῶν ἡρώων.
Καί τό θέμα μας εἶναι πάλι νά παρακαλέσουμε μέ δάκρυα τήν Παναγία Δέσποινα γιά νά ἱκετεύσει τόν Κύριο μήν ἔλθει ἡ ὀργή Του κατεπάνω μας, γιατί ἀνεχθήκαμε ἀδιαμαρτύρητα νά συμβεῖ στίς ἡμέρες μας τέτοιο κακό, χειρότερο ἀπό τά προηγούμενα. Καί γιά νά μήν μέ παρεξηγήσουν οἱ «θεολογοῦντες» τῆς «νεοπατερικῆς θεολογίας», ὡς «ὀργή Θεοῦ» πού εἶπα, ἐννοῶ τήν ἄρση τῆς θείας Χάριτος, γιατί ὁ Θεός δέν παύει ποτέ νά εἶναι ἀγάπη. Ἡ λεγομένη «ὀργή Θεοῦ» εἶναι ἡ ἄλλη πλευρά τῆς ἀγάπης Του! 

2. Ἐμμένω σταθερά στήν πίστη, τήν ὁποία ἤδη διετύπωσα, ὅτι τό βλάσφημο αὐτό ἔργο, πού ἀποτελεῖ σημεῖο τῶν καιρῶν, ἔπρεπε νά δεχθεῖ τήν δυναμική ἀντίδραση καί τήν πολεμική κλήρου καί λαοῦ, τήν ὁποία ἐξέφρασαν ὀλίγοι μόνον εὐσεβεῖς χριστιανοί.
Ὡς ἀρχιερεύς Χριστοῦ εὔχομαι πλούσια τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ στίς οἰκογένειες αὐτῶν πού διαμαρτυρήθηκαν φανερά κατά τοῦ αἰσχίστου αὐτοῦ ἔργου καί ἄς καταλογίσει ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός τήν ὁμολογία τους αὐτή τήν Ἡμέραν τῆς Κρίσεως πρός σωτηρίαν τους. Ὁ Κύριος ἐπαινεῖ τόν ἄγγελο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐφέσου γιά τήν ἀρετή του ὅτι «οὐ δύνῃ βαστάσαι κακούς» (Ἀποκ. 2,2). Καί ὡς «κακοί» στό χωρίο αὐτό τῆς Ἀποκαλύψεως ἐννοοῦνται οἱ αἱρετικοί καί οἱ βλάσφημοι. 

3. Ἀλλά κάτι ἄλλο θέλω νά πῶ: Ἔφυγε τό θέμα ἀπό τόν πόνο καί τήν ἀγανάκτηση κατά τοῦ αἰσχροῦ ἔργου καί ἀπό τήν μετάνοιά μας πού πρέπει νά δείξουμε ὅλοι μας γιά τήν ἐμφάνισή του καί ὁ λόγος ἐστράφη πρός τήν «Χρυσή Αὐγή». Εἶναι ἀνάγκη νά γράψω περί αὐτοῦ, γιατί καί ἐγώ κατηγορήθηκα ἀπό μερικούς γιά τόν ἔπαινό μου πρός τούς διαμαρτυρηθέντας, ἐπειδή μεταξύ αὐτῶν ἦταν καί Χρυσαυγῖτες.
Κατά πρῶτον θέλω νά πῶ ὅτι δέν τό ἐγνώριζα αὐτό ἐγώ, γιατί – ἄς τό πῶ – δέν βλέπω τηλεόραση, οὔτε γνωρίζω νά χειρίζομαι ἴντερνετ, οὔτε καί ἀκούω συστηματικά εἰδήσεις. Δεύτερον, ἡ Χρυσή Αὐγή ἀποτελεῖ πολιτικό κόμμα καί μέ πολλή εἰλικρίνεια λέγω – ὅπως τό γνωρίζουν αὐτό οἱ ἀκροατές τῶν κηρυγμάτων μου – ὅτι δέν ταυτίζομαι μέ κανένα πολιτικό κόμμα, γιατί αὐτά ἔχουν λάθη, ὡς ἀνθρώπινα δημιουργήματα πού εἶναι.
Δέχομαι ὅμως τά κόμματα ὡς ἰδεολογίες, γι᾽ αὐτό καί τά σέβομαι. Ἀλλά μισῶ καί ἀποστρέφομαι τό κόμμα ἐκεῖνο πού τό σύστημά του ἔχει εἴτε ἀθεΐα εἴτε βία. Ὁμοίως ἀπό τήν μελέτη μου στήν Ἁγία Γραφή καί μάλιστα στήν Παλαιά Διαθήκη δέχομαι τήν παγκοσμιότητα τοῦ Θεοῦ, ὅπως τήν ἐκήρυτταν ἀπό παλαιά οἱ Προφῆτες (ἰδιαίτερα ὁ ἄγνωστος συγγραφεύς τοῦ βιβλίου τοῦ Ἰωνᾶ), οἱ ὁποῖοι χαρίζουν στήν ταλαίπωρη ἀνθρωπότητα παγκόσμια τήν μορφή τοῦ Λυτρωτοῦ Μεσσία. Ἑπομένως δέν δέχομαι τήν κακοδοξία ὅτι ὁ Θεός εἶναι τῆς Ἑλλάδος μόνο καί τά ἄλλα ἔθνη εἶναι περιφρονημένα. Ἡ Παναγία μας ἦταν Ἑβραιοπούλα! 

4. Πιστεύω ὅτι κατά τοῦ αἰσχίστου ἔργου Corpus Christi ἔπρεπε νά κατέλθουν πρός διαμαρτυρία ὅλα τά πολιτικά κόμματα τῆς πατρίδας μας. Γιατί νά διαμαρτυρηθοῦν καί νά κατεβοῦν στό πεζοδρόμιο μόνο μέλη τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς καί ὄχι ὀπαδοί καί ἄλλων πολιτικῶν κομμάτων; Ὅλοι, ἀκόμη καί οἱ ποδοσφαιρικές ὁμάδες – πού τό λέγει ὁ λόγος! –  ἔπρεπε νά ἐμφανιστοῦν γιά διαμαρτυρία.
Ὥστε λοιπόν γιά τό θέμα τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς, ὅπως τοὐλάχιστον τό ἐννοῶ ἐγώ, ἔπρεπε νά πεῖ αὐτός πού διαφωνεῖ πρός τό κόμμα αὐτό: Διαφωνῶ ἰδεολογικά μέ τήν Χρυσή Αὐγή. Δέν δέχομαι τήν γραμμή της. Ὅμως μπράβο της, γιατί στό βλάσφημο κατά τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔργο πού παίχτηκε, αὐτοί μόνον παρουσιάστηκαν νά διαμαρτυρηθοῦν ἐντόνως. Γιατί ἀπουσίασαν τά ἄλλα κόμματα; Γιατί δέν πῆγε καί ὁ δικός μου ὑπουργός πού ψήφισα;

5. Ἀδελφοί μου, τά χρόνια μας εἶναι δύσκολα, εἶναι χρόνια πού προφήτευσε ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου. Οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας ἀνέβηκαν στά μπαλκόνια καί φωνάζουν μέ ἠχηρά μεγάφωνα, ἡ ἁμαρτία βραβεύεται, ὅπως τό πολυκέφαλο θηρίο τῆς Ἀποκαλύψεως παρουσιάζεται στεφανωμένο.
Σ᾽ αὐτά τά δύσκολα χρόνια πρέπει νά ζητᾶμε ἀπό τόν Χριστό νά μᾶς θερμάνει τήν πίστη μας καί τήν ἀγάπη μας σ᾽ Αὐτόν καί ἀκόμη νά μᾶς δώσει καί πόθο μαρτυρίου. Ναί, τά συμβαίνοντα στήν ἐποχή μας πράγματα θά μᾶς ὁδηγήσουν αὔριο σέ μαρτύριο. Ἄς αὐξήσουμε λοιπόν τήν προσευχή στήν Παναγία μας,, ἄς ἀγωνιζόμαστε νά τηροῦμε τό πανάγιο θέλημα τοῦ Χριστοῦ, ἄς μελετοῦμε τήν Ἁγία Γραφή, τήν διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί τούς βίους τῶν Ἁγίων μας, γιά νά ρυθμίζουμε καί ἡμεῖς ἀνάλογα τήν ζωή μας στούς ἀποκαλυπτικούς αὐτούς καιρούς πού ζοῦμε.

Πάντως, ἀπό ὅσα διαβάζω στά ἱερά Συναξάρια, οἱ ἅγιοι ἦταν ὁμολογητές καί διαμαρτύρονταν γιά τά ἀκουόμενα καί ἐμφανιζόμενα στήν ἐποχή τους βλάσφημα κατά τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καί ἐκεῖνα τά βλάσφημα ἦταν πολύ ὀλιγότερο βλάσφημα ἀπό αὐτό τό βρώμικο ἔργο, πού τό λένε Corpus Christi.

† Ἐπίσκοπος Ἰερεμίας
Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως