Πόσο γρήγορα φεύγει ὁ χρόνος, ἀγαπητοί μου! Πρὶν μιὰ βδομάδα εἴχαμε τὴν ἑορτὴ τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶνε τὸ μεγαλύτερο γεγονὸς τῆς παγκοσμίου ἱστορίας.

Η Α’ Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου ή Πρώτη Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου έγινε το 1821 και ήταν η πρώτη συνέλευση νομοθετικού σώματος του νέου Ελληνικού κράτους. Συνήθως αναφέρεται και ως Α’ Συνέλευση Επιδαύρου ή ως Α’ Εθνοσυνέλευση.

Στην Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου γράφτηκε η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Ελλάδος, ορίστηκε ο τρόπος της προσωρινής λειτουργίας του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους και ψηφίστηκε την 1 Ιανουαρίου 1822 το πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας , το «Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος», έργο του Ιταλού Βιντσέντζο Γκαλλίνα (Vincenzo Gallina) μαζί με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και τον Θεόδωρο Νέγρη.

Σε αυτό το Σύνταγμα, ορίστηκε και το εθνικό σύμβολο, η ελληνική σημαία. Τα γνωρίσματά του ήταν το κυανό και λευκό χρώμα και το κυκλικό σχήμα. Το Ελληνικό εθνόσημο υπέστη πολλές, μέχρι σήμερα, μεταβολές στο σχήμα και στις παραστάσεις μετά την πρώτη καθιέρωσή του, κυρίως εξαιτίας των πολιτειακών μεταβολών.\

Το πρώτο Ελληνικό εθνόσημο έφερε έμβλημα την Αθηνά και την κουκουβάγια και μετά την άφιξη του Καποδίστρια προσετέθη και ο φοίνικας σαν σύμβολο αναγέννησης. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Όθωνα, το βασιλικό έμβλημα, με τα δυο στεφανωμένα λιοντάρια που κρατούσαν το θυρεό με το βασιλικό στέμμα, έγινε το εθνόσημο του κράτους. Το βαυαρικό έμβλημα αντικαταστάθηκε από μια απλή μορφή λευκού σταυρού πάνω σε γαλάζιο πλαίσιο, με στέμμα μετά την άφιξη του Γεωργίου του Α΄.

Μετά την ανακήρυξη της δημοκρατίας το 1924 το εθνόσημο είχε απλή μορφή λευκού σταυρού πάνω σε γαλάζιο πλαίσιο. Το δανικό έμβλημα επανήλθε με την επαναφορά της βασιλείας μέχρι το 1967.Το εθνόσημο του 1975 ορίστηκε με τον Νόμο 48 (ΦΕΚ Α΄ 108/7.6.1975) και σχεδιάστηκε από τον χαράκτη Κώστα Γραμματόπουλο.

Το Σύνταγμα που ψηφίστηκε προέβλεπε προστασία των ατομικών ελευθεριών, την αντιπροσωπευτική αρχή καθώς και της διάκριση των εξουσιών. Ορίστηκε ότι η «Διοίκησις» θα γινόταν από το «Βουλευτικόν» και το «Εκτελεστικόν», ενώ το «Δικαστικόν» θα ήταν ανεξάρτητο όργανο. Η απονομή δικαιοσύνης προβλεπόταν από τα «Κριτήρια» (τα δικαστήρια). Στη Β’ Εθνοσυνέλευση Άστρους, το 1823 το Σύνταγμα αυτό βελτιώθηκε.

Ένα από τα σημαντικά σημεία της Πρώτης Εθνοσυνέλευσης είναι η έλλειψη αναφοράς στη Φιλική Εταιρεία.

Εικόνα από:www.mpetskas.gr

Στην εθνοσυνέλευση συμμετείχαν εκπρόσωποι από την Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα (Ανατολική χέρσος Ελλάδα και Δυτική χέρσος Ελλάδα όπως ήταν χωρισμένη) καθώς και από τα νησιά Ύδρα -Ιωάννης Ορλάνδος, Μανώλης Τομπάζης, Αναγνώστης Οικονόμου ή Οικονόμος,Φ. Βούλγαρης, Χ. Γιάννης Μέξης αναφέρεται και Μαίξις, Γκίκας Μπότασης,Βασίλειος Ν. Μπουντούρης , Σπέτσες και Ψαρά. Επίσης συμμετείχε, ψήφισε και υπέγραψε και αντιπρόσωπος των Αλβανών.

Πηγή: Υδρα η πατρίδα της ψυχής μου, Αβέρωφ

Ξημέρωμα Πρωτοχρονιάς ήτανε. Κι’ είναι άληθινή ή ιστορία. 1942! Μαύρο σκοτάδι! Παγερό! Πικρό! Κί άβάσταγο τό κρύο!…

Έτσι άρχιζε κάθε παραμονή «Αι-Βασιλιοϋ» ή γιαγιά νά διηγιέται, σά νά τό ζοϋσε τώρα:

- Έβγήκα, τυλιγμένη στό χοντρό παλτό, στό μάλλινο μου σάλι, νά πάω προσκύνημα στην έκκλησιά!… Στόν «Αι-Βασίλη», λάδι!… Λάδι, πού τό ξεχώρισα γιά τό καντήλι του τήν περασμένη τή βραδιά!… Μοΰ τό στείλε μέ θάμα!

”Αχ, γιά τά πεινασμένα μου παιδιά! Έκίνησα, λοιπόν, καί πήγαινα.

Ή ’Αθήνα, κάτασπρη, σαβανωμένη! Σάν φέρετρο, πού μέσα του χιλιάδες πεθαμένοι! Κι’ όσοι άπομέναν νά Βογγουν, κουφάρια, σκελετοί, έδώ καί κεϊ σουρμένοι, ήσαν… οί ζωντανοί!…

Γκράπ-γκρούπ! σπάζει τό χιόνι, «ή μπόττα» ή φοβερή! «Σκλαβιά» τή λέγαν; «Κατοχή»!;…

Μολύβι όθε περνούσε καί καρφιά!… Καημένη μου Πατρίδα! “Ως πότε πιά;… Στέναζα!… προχωρούσα άργά, σκυφτά!

Καί κάθε τόσο σταματούσα, νά ζεστάνω την άνάσα μου πού τήν πάγωνε τό χιόνι!

Κοίταξε έδώ! Κοίταξε κεϊ! ριγμένοι στίς γωνιές, στίς θύρες μπρος κουλουριασμένοι, μισόγυμνοι, άστεγοι, ράκη τής πείνας τής φρικτής, ξεπαγιασμένοι, οί άδελφοί!… Τί νά ‘ναι, ζωντανοί ή πεθαμένοι;

Νά σκύψω; Νά τούς άνάψω μέ τό δάκρυ μου κερί;  Νά κάψω γιά θυμίαμα τήν προσευχή μου;…

Στά κρύα μέτωπα νά δώσω τό στερνό άδελφικό φιλί;… Καημένη μου Πατρίδα! Μαρτυρική!…

Φθάνω στήν έκκλησιά, χαράματα! ‘Ακόμα δέν έσήμανε ή καμπάνα. Μπαίνω, άνάβω τό κερί!… Σβησμένα τά καντήλια! Σκοτεινά!…

- “Αγιε Βασίλη, ένα δαχτυλάκι λάδι γιά τή χάρη σου! Γιά τή σημερινή τή Λειτουργία!…

‘Άναψα τό καντήλι! Σπίθισε! Έλαμψε ή ώραία Πύλη! Ζεστάθηκε ή γαλήνη τής έκκλησιάς κι’ απλώθηκε καί χύθηκε βαθιά μου!

- «Αγιε Βασίλη! ’Άρχοντα Χριστέ! Παρθένα Δέσποινά μου!…

Κλαϊνε τά μάτια, γονατίζουνε τά γόνατα πού τρέμουν! -Δέν σοϋ ζητάμε λάδι καί ψωμί, Χριστέ, τούτη τήν ώρα… Μέ τόν καινούργιο χρόνο στείλε μας… τής Λευτεριάς τά δώρα!…

Μά,… σά ν’ άκούω μιά φωνή λεπτή, μισοσβησμένη!… Ακούω καλά;… Σωπαίνω… ποϋθε νά ’ρχεται;

Άκου! Μιλάει άκόμα:

- Ά-γιε Βα-σίλη… μου, Πε-θαίνω!… Έ-σύ… όπου… χα-ρίζεις δώρα… στά… παι-διά… μήν… τό… ξε-χάσεις…νά… φέρεις… στά… έλληνόπουλα… τή… ΛΕΥΤΕΡΙΑ!…

Σώπασε! Δεν άκούστη πιά!… Πετάχτηκα! Κοιτώ δεξιά-ζερβά… Νάτο!… Έκεΐ στό πλάι! (Στ Άγιο Βήμα!) στά σκαλιά, κορίτσι δωδεκάχρονο – ίσως καί πιά πολύ!

Κέρινος άγγελος θαρρείς, πού στ’ άνοιγμένα του φτερά, τά δυό του χέρια, κρατεί ένα άγόρι πιό μικρό καί τό ζεσταίνει λές, μέ τά φιλιά του, τόν πεθαμένο του άδελφό!…

Χτυπά ή καμπάνα! Φθάνουν οί πιστοί!

- Τί είναι κεϊ;… τί τρέχει; 

- Δυό μάρτυρες μικροί! Γιορτάζουν τήν Πρωτοχρονιά, στόν Ούρανό!…
Κί έδώ σταμάταγε ή γιαγιά τήν ιστορία καί σκούπιζε τό τελευταίο δάκρυ!…

- Ναί, παιδιά! Μάρτυρες προσευχήθηκαν γιά τή δική σας Λευτεριά!… Καί θέλουνε «μνημόσυνο» άπό σάς κι’ εύγνωμοσύνη!… Καί, σιωπούσε!…

Ντάν-ντάν! Μεσάνυχτα! Άκου καμπάνες! Κανονιές ήχοϋν!

Ελεύθερη ή Αθήνα πιά, μέ πλούσια κάλλη, γιορτάζει τήν Πρωτοχρονιά!

Τάχα, μέσ’ στίς καρδιές μας, ‘Ελληνόπουλα, σάν τί καρδιές χτυπούν;…

Πηγή: Άγια Μετέωρα, Αβέρωφ

Ἡ ἱστορία ὠνόμασε τὸν ἅγιο Βασίλειο Μέγα, τίτλος ποὺ δὲν εἶνε κενός, ἕνα χαρτονόμισμα χωρὶς ἀντίκρυσμα. Κι ἄλλοι ὠνομάσθηκαν μεγάλοι, ἀλλὰ ὁ τίτλος τους εἶνε κίβδηλος. Ἐνῷ ὁ τίτλος τοῦ Μεγάλου Βασιλείου εἶνε γεμᾶτος οὐσιαστικὸ περιεχόμενο.

Ο συναγερμός, που σήμανε σε Αθήνα και Λευκωσία, ενόψει ενεργειών της κατοχικής δύναμης μέσω του νέου καθεστώτος της Συρίας, αναδεικνύει και τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται οι τουρκικοί σχεδιασμοί.

Πρωτοχρονιά 1941, με την Βασιλόπιτα να αναγράφει: ''ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ''

Αὐτὸ ποὺ χάσαμε, μέσα στοὺς αἰῶνες καὶ ποὺ τώρα θὰ πασχίσουμε μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις νὰ τὸ ξανακερδίσουμε!

Καλὴν χρονιὰ νὰ ἔχουμε Ἕλληνες.

Κι ἐμεῖς στὸ Μέτωπο εἴμαστε. Δὲν ἔχει σημασία ἐὰν φορᾶμε χλαῖνες ἤ ἀθλητικὲς φόρμες. Ἡ καρδιὰ μετρᾶ! Κι ἀπὸ καρδιά…Ἔχουμε!

Καλὴν χρονιὰ Ἕλληνες.

Νὰ θυμόμαστε μόνον πὼς κάποτε κάποιοι δὲν δίστασαν νὰ θυσιάσουν τὰ πάντα.

Τώρα ἡ εὐθύνη πέφτει στοὺς δικούς μας ὤμους. Καὶ ἔχουμε χρέος νὰ τὰ καταφέρουμε.

Καλὴν χρονιὰ Ἕλληνες.

Τόσους καὶ τόσους ἀγῶνες κερδίσαμε. Τόσες καὶ τόσες μάχες δόσαμε.

Προετοιμαζόμασταν γιὰ τὴν μεγάλη μάχη. Τὴν μάχη τῶν μαχῶν. Αὐτὴν ποὺ θὰ κλείσῃ ἐτοῦτον τὸν κύκλο ὅπως τοῦ πρέπει!

“Παραμονὴ Πρωτοχρονιᾶς

31.12.41

Ἀλβανικὸν Μέτωπον

μεταξύ τῶν 2 Βασιλείων

ἔχω ἀχώριστο σύντροφο ἀπὸ 1 μηνός

Ἕνα στυλιάρι ἑνὸς φουκαρᾶ-

χωρὶς αὐτὸ θὰ εἶχα είχα τσακισθῇ

ἑκατὸ φορὲς ἀπὸ τὴν γλύστρα”

Πηγή: Περί Πάτρης...

Ο Άγιος Τηλέμαχος ήταν η αιτία που σταμάτησαν οι μονομαχίες στο Κολοσσαίο της Ρώμης αλλά και σε όλη την αυτοκρατορία μετά τον θάνατό του μέσα στην αρένα όπου μπήκε ανάμεσα στους μονομάχους φωνάζοντας να σταματήσουν να σκοτώνονται μεταξύ του. Βρήκε δε τον θάνατο από το ξίφος μονομάχων. Μετά τρείς μέρες με αυτοκρατορικό διάταγμα καταργήθηκαν οι μονομαχίες.

Τίτλος Ἐκπομπῆς: Ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν: «Ἀμβλώσεις: Λύση ἤ πρόβλημα»;

Πνευματική χαρά καί ἀγαλλίασις, χαροποιά σκιρτήματα καί εὐφροσύνη καρδίας ἀναδύονται ἀπό τά τρίσβαθα τοῦ ψυχικοῦ μας κόσμου διά τό κοσμοσωτήριο καί κοσμοχαρμόσυνο γεγονός τῆς κατά σάρκα Γεννήσεως τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως.

«Η οσία Μελάνη έζησε επί της βασιλείας του Ονωρίου και καταγόταν από ένδοξο και λαμπρό γένος. Επειδή αγάπησε με όλη την ψυχή της τον Κύριο, θέλησε να ζήσει παρθενικό βίο. Οι γονείς της όμως την πίεσαν και παρά τη θέλησή της την οδήγησαν σε γάμο, από τον οποίο έκανε δύο παιδιά. Έπειτα οι γονείς της και τα παιδιά της έτυχε να φύγουν από τη ζωή αυτή, οπότε η αγία άφησε την Πόλη και πήγε να ζήσει σε προάστειο. Εκεί ασχολείτο πια με τη φιλοξενία των ξένων που έρχονταν, και με τις επισκέψεις της στους φυλακισμένους και τους εξόριστους. Μετά από αυτά, αφού πούλησε την περιουσία της που ήταν μεγάλη και μάζεψε δώδεκα μυριάδες χρυσού, έδινε χρήματα στα Μοναστήρια και στις Εκκλησίες, ενώ η ίδια έτρωγε ανά δύο ημέρες, έπειτα ανά πέντε, ώστε τελικά να τρώει μόνον κατά το Σάββατο και την Κυριακή. Από την άλλη είχε το χάρισμα να γράφει έντεχνα και με ευφυή τρόπο.

Την πρώτη του πολεμική αποστολή ανέλαβε στις 30 Δεκεμβρίου 1950, το Ελληνικό Τάγμα του Εκστρατευτικού Σώματος Ελλάδας (ΕΚ.Σ.Ε.) στον πόλεμο της Κορέας, στο πλαίσιο ειρηνευτικής αποστολής, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος επισήμως τέλειωσε στις 29 Αυγούστου 1949 και ουσιαστικά στις αρχές του 1950, βρήκε την δύναμη και έστειλε στην μακρινή Κορέα περίπου 1000 στρατιωτικούς του Στρατού Ξηράς και της Πολεμικής Αεροπορίας (τότε «Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας»), στο πλαίσιο της ειρηνευτικής αποστολής του ΟΗΕ!

Η γέννηση του Χριστού υπήρξε πάντοτε ένα από τα αγαπημένα θέματα των Ελλήνων λογοτεχνών. Eκείνος, όμως, που χωρίς αμφιβολία την ύμνησε περισσότερο απ’ όλους ήταν ο «άγιος των ελληνικών γραμμάτων», ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.

Όταν οι περισσότεροι ακούνε το όνομα Ναπολέων Ζέρβας αυτομάτως τον ταυτίζουνε με τον ΕΔΕΣ και τον θεωρούν ως ιδρυτή και αρχηγό της συγκεκριμένης οργάνωσης.

Κατά την έναρξη του Ελληνο-Ιταλικού Πολέμου, το Ελληνικό Π.Ν. διέθετε 6 παλαιά υποβρύχια Γαλλικής κατασκευής που είχαν αγορασθεί από τις κυβερνήσεις Παγκάλου και Μιχαλακόπουλου στην δεκαετία 1920-1930. Μόλις ξέσπασε ο πόλεμος, το υποβρύχιο "ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ" (Υ-2) με κυβερνήτη τον Υποπλοίαρχο Ιατρίδη μαζί με το υποβρύχιο "ΝΗΡΕΥΣ" (Υ-6) με κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Ρώτα, απέπλευσαν από την Σαλαμίνα με προορισμό τον Ναύσταθμο Πάτρας. Εκεί τέθηκαν στις διαταγές του Διοικητή της Ναυτικής Αμυντικής Περιοχής 1, Αντιναύαρχο Οικονόμου.

Την Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2021 η Εκκλησία μας τιμά τα Άγια Νήπια (περίπου 14.000) που εσφάγισαν με διαταγή του Ηρώδη.

Ἐνῶ μὲ νόμο ἀπαγορεύεται ἡ πώληση προϊόντων καπνοῦ σὲ ἀνηλίκους, δυστυχῶς τὰ φαινόμενα ἐξαπλώσεως τοῦ καπνίσματος σὲ μαθητὲς καὶ μαθήτριες Γυμνασίου, ἀκόμη καὶ Δημοτικοῦ σχολείου, διαρκῶς αὐξάνονται τὰ τελευταῖα χρόνια.

ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ αυτό του Δωδεκαημέρου έχουμε συνεχώς εορτές. Στις 25 Δεκεμβρίου εορτάσαμε τα Χριστούγεννα, στις 26 την Σύναξη της Θεοτόκου, στις 27 τη μνήμη του πρωτομάρτυρας Στεφάνου. Σήμερα, 29 Δεκεμβρίου, εορτάζουμε τη μνήμη των 14.000 νηπίων πού σφάγιασε ό Ηρώδης. Για το γεγονός αυτό θέλω να σας μιλήσω.

Γεννήθηκε στο χωριό Πηγή, της επαρχίας Αμμοχώστου, στις 26 Δεκεμβρίου 1938.

Συναγερμός σε Αθήνα και Λευκωσία με τις Βρυξέλλες να παρακολουθούν

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, στίς 9 Ἰουλίου 2019, ὅρισε μέ ἐγκύκλιό Της (5721/2012, 9. 7. 2019) «τήν Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν ὡς ἡμέρα προστασίας τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ». Φέτος ἡ Κυριακή αὐτή συμπίπτει μέ τήν ἡμέρα πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τή μνήμη τῶν ἀναιρεθέντων ὑπό τοῦ Ἡρώδου Ἁγίων Νηπίων (29 Δεκεμβρίου).