Τράπεζα Ἰδεῶν
Θησαύρισμα ἰδεῶν καί ἀναφορῶν γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό
info@tideon.org
Τό ἰδανικό τῆς «κοινωνίας τῆς εὐημερίας καί τῶν καταναλωτικῶν ἀγαθῶν» πού ἐρωτεύθηκε παράφορα ὁ ἄνθρωπος τῆς Δύσεως, ὡδήγησε χωρίς ἀμφιβολία στό λεγόμενο «βιομηχανικό θαῦμα», ἀλλά ταυτόχρονα καί στήν ὁλοκληρωτική ἐκκοσμίκευσι. Ὁ ἄνθρωπος ἀποκόπηκε ἀπό τίς μεταφυσικές του ρίζες καί λησμόνησε ἐντελῶς τήν συγκεκριμένη θέσι πού ἔχει ταχθῆ γι’ αὐτόν μέσα στήν ἁρμονία τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι, ἐγκαταλείποντας τή θέσι αὐτή, παρέσυρε καί τή λοιπή δημιουργία στή δυσαρμονία, δημιουργώντας ἔτσι προβλήματα ἐντελῶς καινούργια, γνωστά μέ τόν ὅρο «οἰκολογικά προβλήματα».
Ἡ κοινωνία μας χαρακτηρίζεται σάν ἀντι-μεταφυσική· στηρίζεται στή θεωρία πώς ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά «κατασκευάση» κάθε εἴδους «εὐτυχίας», στήν ἰδεολογία τῆς «ἀποδόσεως». Πάνω σ’ αὐτό τό θεμέλιο θέλουν πολλοί καί στήν πατρίδα μας νά οἰκοδομήσουν καί τήν αὐριανή κοινωνία τῶν παιδιῶν μας, γι’ αὐτό φροντίζουν νά εἰσηγοῦνται τίς ἀνάλογες «μεταρρυθμίσεις» στήν ἑλληνική παιδεία, γιά νά δημιουργήσουν τήν κατάλληλη «ὑποδομή»!
Ὁ Θεός ἐδημιούργησε τόν ἄνθρωπο νά τόν θέση ὡς κέντρο τῆς δημιουργίας μέ σκοπό ὄχι νά καταστρέψη τήν ἁρμονία καί τήν ἰσορροπία της, ἀλλά νά τήν διατηρήση, «νά ἐργάζεται καί νά φυλάττη» τόν παράδεισο τοῦ Θεοῦ (Γέν. β΄ 16). Ἀλλά καί ὁ ἄνθρωπος δέν ἦταν χωρίς «κέντρο». Βρισκόταν σέ κοινωνία μέ τόν Τριαδικό Θεό, τό πρωτότυπο τῆς πλήρους ἁρμονίας, τῆς πλήρους Τριαδικῆς ἀγάπης, τῆς κοινωνίας τῶν τριῶν προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἔτσι ἡ θέσι αὐτή τοῦ ἀνθρώπου ἔναντι τῆς δημιουργίας καί ἡ προσωπική του σχέσι μέ τόν Τριαδικό Θεό προσδιόριζε τήν ταυτότητά του καί τοῦ ἔδιδε τό βαθύτερο νόημα τῆς ζωῆς.
Κάτι τέτοιο δέν συμβαίνει στήν ἐποχή μας ὄχι μόνο στή Δύσι, ἀλλά καί στήν πατρίδα μας: σήμερα προπαγανδίζεται μέ θρησκευτικό θά ἔλεγα φανατισμό ἡ «χειραφέτησι»· ὁ «αὐτοπροσδιορισμός» καί ἡ «αὐτοδιάθεσι» τοῦ ἀνθρώπου. Τό «ἀξιολογικό κριτήριο», πού μερικοί θέλουν νά ἐπιβάλλουν στήν ἑλληνική ἐκπαίδευσι εἶναι τό «5+7=12», ἤ ἐκεῖνο πού οἱ ἴδιοι θεωροῦν γνῶσι «ἀξιόλογη, χρήσιμη, σημαντική».
Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία πώς ὁλόκληρη ἡ κοινωνία τῆς «εὐημερίας καί τῶν καταναλωτικῶν ἀγαθῶν» βασίστηκε σ’ αὐτή τή «μαθηματική ἀλήθεια». Εἶναι ἑπομένως φυσικό νά ἑρμηνευθῆ ἀνάλογα καί τό δεύτερο «κριτήριο» τῆς «σωστῆς παιδείας», σύμφωνα βέβαια μέ τήν ἄποψι τῆς αὐτόκλητων «σωτήρων» τῆς Ἑλλάδος τοῦ μέλλοντος: «ἀξιόλογη γνῶσι» καί ἑπομένως ἄξια νά εἰσαχθῆ στά σχολεῖα μας εἶναι ἐκείνη πού συντελεῖ στήν ἀνάπτυξι τῆς «κοινωνίας τῆς εὐημερίας καί τῶν καταναλωτικῶν ἀγαθῶν», «χρήσιμη» εἶναι ἐκείνη πού ὑπηρετεῖ αὐτή τήν κοινωνία καί «σημαντική» εἶναι ἐκείνη πού χαρακτηρίζεται ἔτσι ἀπό τούς «προφῆτες» μιᾶς τέτοιας κοινωνίας.
Ὅμως τό «πείραμα» αὐτό δοκιμάσθηκε τίς τελευταῖες δεκαετίες στή Δύσι. Τά ἀποτελέσματα ἦσαν τρομακτικά: ἀντί νά ὁδηγήση τόν σύγχρονο ἄνθρωπο στόν «αὐτοπροσδιορισμό», τόν ὁδήγησε στήν ἀπώλεια τῆς προσωπικῆς του ταυτότητος· ἀντί νά φέρη τούς νέους στήν «αὐτοδιάθεσι», τούς ὡδήγησε στήν ὁλοκληρωτική ἄρνησι τῆς κοινωνίας ἤ τούς ὑπέταξε σέ ἐπιτήδειους ἀνθρώπους, πού ἔγκαιρα ἐπισήμαναν τά «κενά» τῆς καταναλωτικῆς κοινωνίας καί πρόσφεραν τά προϊόντα τους μέ διάφορους τίτλους καί βασική ὑπόσχεσι τό «νόημα τῆς ζωῆς»!
Ἡ Π.Σ., μιά δυτικογερμανίδα νέα, πού ἔπεσε στά δίκτυα τῆς φρικτῆς φασιστικῆς ὀργανώσεως τοῦ Σάν Μυούνγκ Μούν («ὁ κομμουνισμός εἶναι ὁ διάβολος, πρέπει νά ἐνταχθοῦμε στό στρατόπεδο τοῦ Θεοῦ - στό συνασπισμό τῆς Ἀμερικῆς – καί νά προετοιμασθοῦμε νά συντρίψουμε τόν κομμουνισμό στόν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, ὁπότε θά ἐγκατασταθῆ στή γῆ "ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ" κάτω ἀπό ἕνα κυβερνήτη καί μέ βάσι μία ἰδεολογία, τήν ἰδεολογία τοῦ Σάν Μυούνκ Μούν»), ὁμολογεῖ σέ προσωπική της ἔκθεσι:
«Ἤδη στή διάρκεια τῶν μαθητικῶν μου χρόνων μέ ἐνοχλοῦσε ἡ ἀδικία, πού ἔβρισκε ἔκφρασι στήν ἄνιση μεταχείριση μεταξύ τῶν παιδιῶν τῶν ἐργατῶν καί τῶν παιδιῶν τῶν πλουσίων ἀνθρώπων. Ὅλο καί περισσότερο σχηματίζοντο στό σχολεῖο μας μικρές πολιτικές ὁμάδες ἀριστερᾶς κατευθύνσεως. Αὐτές οἱ ὁμάδες μέ ἐξέλεξαν πρόεδρο τῆς τάξεως. Ἰδεολογικά ζητοῦσα ὑποστήριξι στήν ἀριστερά…
Ὅμως ἡ ἄγνοια τῶν ἀνθρώπων σχετικά μέ τήν ὕπαρξί τους ἐδῶ στή γῆ μέ τρόμαζε. Συνειδητοποίησα αὐτό τό πρόβλημα καί ζητοῦσα ἐναλλακτικές λύσεις. Ὡς ἐκείνη τή στιγμή μοῦ φαινόταν ὁ κομμουνισμός σάν ἡ καλλίτερη λύσι. Ὅμως ἡ πρᾶξι στίς κομμουνιστικές χῶρες μέ ἀποθάρρυνε: βία, περιορισμός τῆς προσωπικῆς γνώμης· αὐτό δέν ἦταν ἡ ἀνθρώπινη μοῖρα.
Μέσω φίλων συστήθηκα σ’ ἕνα μέλος τῆς Ἑνωτικῆς Ἐκκλησίας. Τό ἐπιχείρημα ὅτι πάνω ἀπό τό σῶμα βρίσκεται τό πνεῦμα καί ἄλλες ἀπόψεις τῶν "θεϊκῶν ἀρχῶν" τοῦ Μούν ἔγινε αἰτία νά προσχωρήσω στήν κίνησι αὐτή. Ὁ σκοπός μου, δηλαδή νά βοηθήσω νά γίνη αὐτός ὁ κόσμος καλλίτερος, δέν ἄλλαξε· ἀντίθετα ἐνισχύθηκε ἀκόμη περισσότερο μέ τή διδασκαλία τῆς Ἑνωτικῆς Ἐκκλησίας…».
Ἡ Π.Σ. δέν εἶναι μοναδικό παράδειγμα στή Γερμανία· σέ 200.000 ὑπολογίζονται οἱ νέοι ἐκεῖνοι πού βρίσκονται στά διάφορα κοινόβια ἀδίστακτων ἀνθρώπων, πού χρησιμοποιοῦν τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί ὑπόσχονται τό «νόημα τῆς ζωῆς» στή νεολαία τῆς κοινωνίας πού βασίστηκε στή λογική τοῦ «5+7=12». Νομίζουν πώς βρῆκαν τό «σκοπό τῆς ζωῆς τους» καί πώς ἐργάζονται γιά ἕνα «καλλίτερο κόσμο», ἐνῶ στήν πραγματικότητα ὑπηρετοῦν ξένα οἰκονομικοπολιτικά συμφέροντα.
Πηγή: (Ἀναδημοσίευση ἀπό τό περιοδικό: «Παναγία ἡ Ἐλευθερώτρια», Μάρτιος 1983), Περιοδικό «διάλογος» Αύγουστος -Σεπτέμβριος 2016, τεύχος 85 Για να γίνετε συνδρομητές στο Περιοδικό "ΔΙΑΛΟΓΟΣ" παρακαλούμε καλέστε στο 2106396665), Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου
Οἱ πειρασμοὶ παραχωροῦνται γιὰ νὰ φανερωθοῦν τὰ κρυμμένα πάθη, νὰ καταπολεμηθοῦν κι ἔτσι νὰ θεραπευθεῖ ἡ ψυχή. Εἶναι καὶ αὐτοὶ δεῖγμα τοῦ θείου ἐλέους. Γί’ αὐτὸ ἄφησε μὲ ἐμπιστοσύνη τὸν ἑαυτό σου στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ ζήτησε τὴ βοήθειά Του, ὥστε νὰ σὲ δυναμώσει στὸν ἀγώνα σου. Ἡ ἐλπίδα στὸ Θεὸ δὲν ὁδηγεῖ ποτὲ στὴν ἀπελπισία. Οἱ πειρασμοὶ φέρνουν ταπεινοφροσύνη. Ὁ Θεὸς ξέρει τὴν ἀντοχὴ τοῦ καθενός μας καὶ παραχωρεῖ τοὺς πειρασμοὺς κατὰ τὸ μέτρο τῶν δυνάμεών μας. Νὰ φροντίζουμε ὅμως κι ἐμεῖς νὰ εἴμαστε ἄγρυπνοι καὶ προσεκτικοί, γιὰ νὰ μὴ βάλουμε μόνοι μας τὸν ἑαυτό μας σὲ πειρασμό.
Ἐμπιστευτεῖτε στὸ Θεὸ τὸν Ἀγαθό, τὸν Ἰσχυρό, τὸν Ζῶντα, καὶ Αὐτὸς θὰ σᾶς ὁδηγήσει στὴν ἀνάπαυση. Μετὰ τὶς δοκιμασίες ἀκολουθεῖ ἡ πνευματικὴ χαρά. Ὁ Κύριος παρακολουθεῖ ὅσους ὑπομένουν τὶς δοκιμασίες καὶ τὶς θλίψεις γιὰ τὴ δική Του ἀγάπη. Μὴ λιποψυχεῖτε λοιπὸν καὶ μὴ δειλιάζετε.
Δὲν θέλω νὰ θλίβεστε καὶ νὰ συγχύζεστε γιὰ ὅσα συμβαίνουν ἀντίθετα στὴ θέλησή σας, ὅσο δίκαιη κι ἂν εἶναι αὐτή. Μία τέτοια θλίψη μαρτυρεῖ τὴν ὕπαρξη ἐγωϊσμοῦ. Προσέχετε τὸν ἐγωϊσμό, ποὺ κρύβεται κάτω ἀπὸ τὴ μορφὴ τοῦ δικαιώματος. Προσέχετε καὶ τὴν ἄκαιρη λύπη, δημιουργεῖται ὕστερ’ ἀπὸ ἕναν δίκαιο ἔλεγχο. Ἡ ὑπερβολικὴ θλίψη γιὰ ὅλα αὐτὰ εἶναι τοῦ πειρασμοῦ. Μία εἶναι ἡ ἀληθινὴ θλίψη. Αὐτὴ ποὺ δημιουργεῖται, ὅταν γνωρίσουμε καλὰ τὴν ἄθλια κατάσταση τῆς ψυχῆς μας. Ὅλες οἱ ἄλλες θλίψεις δὲν ἔχουν καμιὰ σχέση μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ.
Φροντίζετε νὰ περιφρουρεῖτε στὴν καρδιά σας τὴ χαρὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ νὰ μὴν ἐπιτρέπετε στὸν πονηρὸ νὰ χύνει τὸ φαρμάκι του. Προσέχετε! Προσέχετε, μήπως ὁ παράδεισος, ποὺ ὑπάρχει μέσα σας, μετατραπεῖ σὲ κόλαση.
Πηγή: (Ἀπὸ τὴ σειρὰ τῶν φυλλαδίων «Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ» τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου Ὠρωποῦ Ἀττικῆς), Ορθόδοξοι Πατέρες
Ὁ Κοσμήτορας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΕΚΠΑ κ. Ἀπόστολος Νικολαΐδης μιλᾶ στὴ Χριστιανικὴ Φοιτητικὴ Δράση σχετικὰ μὲ τὴν ἀμφισβήτηση τῆς ταυτότητας τοῦ φύλου καὶ τὴν θεραπευτική της Ἐκκλησίας πρὸς τοὺς ἀνθρώπους ποὺ πάσχουν ἀπὸ δυσφορία φύλου.
Τον «παγκοσμιοποιημένο άνθρωπο - ρομπότ» είναι αυτόν που προωθεί η αρμόδια επιτροπή, με το «σχέδιο προγραμμάτων σπουδών για το μάθημα της Ιστορίας στην υποχρεωτική εκπαίδευση», που κατέθεσε. Μέσα από τη «μάθηση», που θέλει να επιβάλλει στα ελληνόπουλα, επιδιώκει να δημιουργήσει την εξέλιξη του homo sapiens.
Με το σχέδιο προγράμματος, που προωθεί η Επιτροπή για το μάθημα της ιστορίας υλοποιείται αυτό που περιγράφει ο Γάλλος καθηγητής κοινωνιολογίας και φιλόσοφος Gerard Leclerc:
« Εννοώ την παγκοσμιοποίηση που υπερβαίνει τα σύνορα φυλής, τάξης, θρησκείας, αυτής που απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους... Στο μέλλον είναι δυνατή μια αληθινή παγκόσμια ιστορία, δηλαδή μια ιστορία γενική (σ.σ. κοινή για όλη την ανθρωπότητα)... Αυτή η ιστορία θα αντιταχθεί στις διάφορες τοπικές ιστορίες, που στηρίχθηκαν έως τις ημέρες μας επί των διάφορων πολιτισμών και είναι γραμμένες από τους εκπροσώπους καθενός από αυτούς... Μια τοπική ιστορία (εθνική, πολιτισμική) δεν είναι τίποτε άλλο παρά η μνήμη ενός πολιτισμού, ενός έθνους και επομένως σε σχέση με το σύνολο της ανθρωπότητας, μιας μικρής ομάδας. Μια παγκόσμια ιστορία υποτίθεται ότι θα έχει ξεπεράσει την «τοπική» άποψη και θα κάνει την υπέρβασή της προς την συνολική ανθρωπότητα και την παγκοσμιότητα». (Gerard Leclerc “La mondialisation culturelle – Les civilisations a l’ epreuve”, Ed. PUF. Paris. 2000, p. 315-316).
Ο Γάλλος καθηγητής θεωρεί ότι η διεθνής των διανοουμένων, που προωθούν την πολιτισμική παγκοσμιοποίηση, είναι στη γραμμή της διεθνούς των μαρξιστών διανοουμένων, που πρώτοι προώθησαν την ιδεολογική και πολιτισμική παγκοσμιοποίηση. Και επιλέγει ο Λεκλέρκ: «Ίσως είναι ο καιρός να γράψουν και να κυκλοφορήσουν (σ.σ. οι φιλελεύθεροι διανοούμενοι) ένα [μανιφέστο παγκοσμιοποίησης], ένα παγκόσμιο μανιφέστο των υπέρ της παγκοσμιοποίησης διανοουμένων. Αυτό το μανιφέστο θα άρχιζε ή θα τελείωνε με μια φράση του τύπου: [Υπέρ του παγκοσμιοποιημένου ανθρώπου διανοούμενοι όλων των χωρών ενωθείτε!]». (σ.σ. ο.π. σελ. 478 - Οι υπογραμμίσεις στο πρωτότυπο).
Στην πρόταση για την αλλαγή της ύλης στο μάθημα της Ιστορίας, που κυκλοφορήθηκε τον Μάρτιο του 2017, απορρίπτονται απολύτως όλα τα προηγούμενα προγράμματα, συμπεριλαμβανομένου και αυτού του 2015, επί σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αν και κατηγορεί όλα τα προηγούμενα προγράμματα ότι «αναπαράγουν ανιστορικές ιδεοληψίες» υποπίπτει στο ίδιο «αμάρτημα».
Πέρα από τους ιδεολογικούς λαβυρίνθους που υποχρεώνεται να μπει ο αναγνώστης του σχεδίου, τα μέλη της Επιτροπής ξεκαθαρίζουν ποιο μελλοντικό πολίτη θέλουν να οικοδομήσουν: «Θέλουμε πολίτες με ιστορική σκέψη και συνείδηση» και διευκρινίζουν ότι «η ιστορική σκέψη ορίζεται από τη σύγχρονη βιβλιογραφία και είναι καρπός της δομικής συνύπαρξης έξι αλληλεπιδρώντων και αλληλοσυμπληρούμενων παραγόντων», τους οποίους περιγράφει. Αυτή η επιλεγμένη «σύγχρονη βιβλιογραφία» κυριαρχεί στα μέλη της Επιτροπής.
Στους παράγοντες περιλαμβάνεται και «η καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης», την οποία έτσι εννοούν: «Η διδασκαλία της ιστορίας έχει ως κύριο στόχο να καλλιεργήσει μια πλουραλιστική και ανεκτική εθνική ταυτότητα, η οποία θα είναι απαλλαγμένη από μισαλλοδοξία και ξενοφοβία». Πλουραλιστική κοινωνία υπάρχει, πλουραλιστική εθνική ταυτότητα δεν μπορεί να υπάρξει. Η θεωρία των μελών της Επιτροπής αποκλείει, ως ιδεολογικό αξίωμα, τον συνδυασμό της εθνικής ταυτότητας με τον σεβασμό της ετερότητας και την ανεκτικότητα.
Για να καταγράψει κανείς τις αδυναμίες του σχεδίου και τις ιδεολογικές προκαταλήψεις που εμφανίζονται σε αυτό θα χρειαζόταν πολλές σελίδες. Αναφέρονται ελάχιστα παραδείγματα για το πώς το Σχέδιο μεταχειρίζεται την Εκκλησία , βασικό στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας, και τον Ελληνισμό, ως Έθνος.
Στην Α΄ Γυμνασίου και στα περί Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας γράφει στο κεφάλαιο «Θρησκεία και πολιτισμός» τις ενότητες: « Συνέχεια και αλλαγές στην επίσημη θρησκεία. Θρησκευτικός συγκρητισμός. Η ανάδυση και η εδραίωση του χριστιανισμού. Υλικός και πνευματικός πολιτισμός. Τα όρια του εκρωμαϊσμού, οι πόλεις και η ύπαιθρος». Τί σημαίνει «ανάδυση του χριστιανισμού»; Μέσα σε μια πληθώρα πληροφοριών και περίπου 3500 λέξεων, για τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, στην «ανάδυση του Χριστιανισμού» αναφέρονται επτά (7) λέξεις... Επίσης στους 17 «θεματικούς φακέλους», για να ενημερωθούν επί συγκεκριμένων θεμάτων οι μαθητές/τριες, για τον Χριστιανισμό δεν υπάρχει ούτε ένας. Προφανώς για τα μέλη της Επιτροπής ήταν ένα μηδαμινό πολιτισμικό και ιστορικό παγκόσμιο γεγονός η εμφάνιση και η εξάπλωσή του...
Στο μάθημα της Ιστορίας στη Β΄ Γυμνασίου αγνοούνται οι πνευματικές – πολιτισμικές διαφορές Ανατολής και Δύσης, και υπάρχει μονολεκτική αναφορά στην Εικονομαχία, που ταλάνισε Ανατολή και Δύση για δυο περίπου αιώνες. Επίσης αποσιωπάται η ανάπτυξη των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών στην Ανατολή, ενώ υπάρχει εκτεταμένη αναφορά στη Δύση... Τα περί Βυζαντίου τίθενται από την πλευρά της Δύσης... Ουδεμία αντικειμενικότητα... Στους θεματικούς φακέλους ο ένας επιγράφεται «Άγιοι και δαίμονες στον βυζαντινό κόσμο» και μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι «η προσευχή και η νηστεία εξορκίζει τα κακά πνεύματα»... Ουδεμία σχέση με το αντικείμενο οι προτείνοντες, μόνο προκατάληψη δείχνουν.
Η προτεινόμενη Ιστορία της Γ΄ Γυμνασίου έχει καθαρά ιδεολογικό περιεχόμενο. Καλύπτει την περίοδο από τον 15ο έως τα τέλη του 19ου αιώνα. Στην ύλη περιλαμβάνονται επτά κεφάλαια. Από αυτά στον Νέο Ελληνισμό ελάχιστα αναφέρονται, ως αποσπάσματα δύο κεφαλαίων. Στο κεφάλαιο «Η Οθωμανική Αυτοκρατορία (απαρχές – αρχές 19ου αιώνα)» αναφέρονται το «παιδομάζωμα» και «οι θρησκευτικοί θεσμοί, κοινότητες και πρακτικές». Ουδέν γράφεται για τον ρόλο της Εκκλησίας στην επιβίωση του Έθνους, ούτε για τα απελευθερωτικά κινήματα, που άρχισαν σχεδόν αμέσως μετά την Άλωση, ούτε για τους λογίους που πέρασαν στη Δύση μετά την Άλωση και συνέβαλαν στην Αναγέννηση της, ούτε για τους Νεομάρτυρες που προτίμησαν τον θάνατο από το να αλλαξοπιστήσουν. Αγνοείται η «Μείζων», κατά τον Διον. Ζακυθηνό, περίοδος της Ελληνικής Ιστορίας, όπως ήταν η, χάρη στην Εκκλησία – κλήρο και λαό – επιβίωση του Έθνους επί 400 και πλέον χρόνια. Περισσότερα γράφονται για τους Οθωμανούς...
Η Επανάσταση του 1821 περιλαμβάνεται στο κεφάλαιο του Διαφωτισμού και των Επαναστάσεων, ως ακολουθία και απόρροια των Επαναστάσεων στην Αμερική και στη Γαλλία. Στα παιδιά ουσιαστικά περνά παραποιημένη η Ελληνική Επανάσταση. Στους θεματικούς φακέλους στην Ιστορία της Γ΄ Γυμνασίου ένας αναφέρεται σε μια «οθωμανική πόλη», στη Βέροια, επί τουρκοκρατίας. Αυτό για να σημειωθεί « η συνύπαρξη και οι σχέσεις των διαφόρων εθνοθρησκευτικών ομάδων»... Για την Ελληνική Επανάσταση υπάρχουν δύο φάκελοι. Ο πρώτος για τις πολιορκίες στην Ελληνική Επανάσταση, με δύο παραδείγματα, την Τρίπολη και το Μεσολόγγι. Στη μία νικάνε οι Έλληνες και στην άλλοι οι Τούρκοι...Ο δεύτερος αναφέρεται στις γυναίκες στην Επανάσταση. Δεν υπάρχει φάκελος για το Φανάρι, για τους άνδρες ήρωες, για τον Σολωμό και τον «Ύμνο στην Ελευθερία», για τον Κάλβο και τις «Ωδές» του... Αντί να διδάσκεται ο μαθητής/τρια την εθνική του Ιστορία προτείνεται να διδάσκεται ελάχιστα γι’ αυτήν και επιλεκτικά, κατά την ιδεολογική επιλογή της Επιτροπής...
Στην Α΄ Λυκείου η πρόταση της Επιτροπής είναι να καλυφθεί σε παγκόσμια έκταση η περίοδος από το 1880 έως σήμερα. Σε αυτή την ύλη και όσον αφορά στην Ελλάδα, υπάρχουν σύντομες αναφορές στη Μεγάλη Ιδέα, στους Βαλκανικούς Πολέμους, στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη Μικρασιατική Εκστρατεία, στην Καταστροφή, στη συμμετοχή Της στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στον Εμφύλιο, στη Διδακτορία, στο Κυπριακό. Αυτά μέσα στις πλούσιες αναφορές στο παγκόσμιο γίγνεσθαι της ίδιας περιόδου...
Η Ελληνική Ιστορία κακοποιείται, όπως προτείνεται να καταγραφεί στη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση. Αυτό γιατί γίνεται επιλογή και προβολή των θεματικών ενοτήτων, με βάση την ιδεολογία των μελών της Επιτροπής και την επιθυμία τους να δημιουργήσουν τη νέα μορφή ανθρώπου. Συμπερασματικά η εθνική συνείδηση καταργείται, ως κάτι το ξεπερασμένο και αρνητικό. Η έννοια «Έθνος» δεν υπάρχει πουθενά σε όλη την τεράστια ύλη, όπως δεν υπάρχει η έννοια του λαού. Υπό απόλυτο διωγμό από την ύλη η Πίστη των Ελλήνων. Υπό απαξίωση οι ρίζες του λαού και οι παραδόσεις του. Υπό εξόντωση η οικογένεια. Σε κάποιο φάκελο που αναφέρονται ο παππούς και η γιαγιά καλούνται τα παιδιά να περιγράψουν τις διαφορές που έχουν με αυτούς, χωρίς να ζητείται να πουν τα θετικά από τη σχέση αυτή, για την αγάπη που τους προσφέρουν, τη σοφία τους, το παράδειγμά τους, τη συμβολή τους στη συνοχή της οικογένειας. Η Ιστορία που προτείνεται να διδαχθούν τα παιδιά είναι πολύ χειρότερη από αυτήν που είχε γραφτεί από την κα Ρεπούση για την Στ΄ Δημοτικού και καταστροφική για τον Ελληνισμό.
Αν περάσει η πρόταση της Επιτροπής σοβαρότατη θα είναι η ιστορική ευθύνη των πολιτικών του συγκυβερνώντος Κόμματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Θα μείνουν στην Ιστορία ως οι πολιτικοί που εξελέγησαν στην Ελληνική Βουλή ως αντιμνημονιακοί και πατριώτες και αποδείχθηκαν μνημονιακοί και ολετήρες της εθνικής συνείδησης και ταυτότητας.-
Πηγή: Ακτίνες
Μήνυμα προς την ομογένεια έστειλε ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας Μάλκολμ Τέρνμπουλ αναφορικά με την ανιστόρητη και προκλητική θέση του βουλευτή του Γκρεγκ Κέλι, με την οποία απαίτησε την αναγνώριση της FYROM με το «πραγματικό της όνομα, που δεν είναι άλλο από Μακεδονία»
«Λυπάμαι για την προσβολή», έγραψε ο Μάλκολμ Τέρνμπουλ σε επιστολή του προς το Αυστραλοελληνικό Συμβούλιο και ομογενείς πολιτικούς.
Επανέλαβε μάλιστα την πάγια θέση της αυστραλιανής κυβέρνησης για χρήση του ονόματος πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Με τον τρόπο αυτό ο Αυστραλός πρωθυπουργός επιχείρησε να καθησυχάσει την ομογένεια και να αμβλύνει τις έντονες αντιδράσεις που προκάλεσε η τοποθέτηση του Γκρεγκ Κέλι.
«Λυπάμαι για την προσβολή που προκάλεσαν οι δηλώσεις αυτές προς την Ελληνική Δημοκρατία και τους Έλληνες της Αυστραλίας», ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός στην επιστολή του, ενώ στη συνέχεια «αδειάζοντας» τον βουλευτή του κόμματός του, πρόσθεσε ότι η θέση της αυστραλιανής κυβέρνησης για την χρήση του ονόματος πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας παραμένει σταθερή.
Μεταξύ άλλων, ο πρωθυπουργός επισήμανε ότι η θέση της αυστραλιανής κυβέρνησης έχει ως έχει και θα παραμείνει ως έχει καθώς εντάσσεσαι στην ευρύτερη δέσμευση της Αυστραλίας προς τον ΟΗΕ και την πάγια τακτική ουδετερότητας που αυτός ακολουθεί στο συγκεκριμένο ζήτημα έως ότου οι κυβερνήσεις της Αθήνας και των Σκοπίων συμφωνήσουν από κοινού στο θέμα της ονομασίας της FYROM.
Εξήρε επίσης στην επιστολή του την προσφορά των Ελλήνων στην αυστραλιανή κοινωνία και οικονομία της χώρας ενώ παράλληλα αναγνωρίζει την «ευαισθησία» του ζητήματος, προτρέποντας –όπως κάνει συνήθως– τόσο την Αθήνα όσο και τα Σκόπια, να συνεχίσουν τον εποικοδομητικό διάλογο μεταξύ τους, αλλά και με τον ΟΗΕ, την ΕΕ και τους εταίρους τους στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, έτσι ώστε να βρεθεί μία κοινά αποδεκτή λύση.
Η επιστολή του πρωθυπουργού, έρχεται προς απάντηση επιστολών διαμαρτυρίας που έστειλαν ομογενειακοί φορείς και πολιτικοί ελληνικής καταγωγής, ζητώντας από τον πρωθυπουργό να ξεκαθαρίσει τη θέση της κυβέρνησης στο θέμα ονομασίας της FYROM.
Ανακούφιση στην ομογένεια
«Είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι με την απάντηση του πρωθυπουργού και, κυρίως, με το γεγονός ότι ο Τέρνμπουλ παίρνει αποστάσεις από τις δηλώσεις του βουλευτή Κέλι, εκφράζοντας παράλληλα τη λύπη του για την προσβολή που ο Κέλι προκάλεσε με τα σχόλιά του στην ομογένεια», σχολίασε ο συμπρόεδρος του Αυστραλοελληνικού Συμβουλίου Αυστραλίας και πρόεδρος της Παμμακεδονικής Ένωσης Μελβούρνης και Βικτώριας Παναγιώτης Ιασωνίδης στην ηλεκτρονική εφημερίδα neoskosmos.com.
Τι του είπε για τον Πάπα!
Το γεγονός διηγείται ο νυν Πρωτοσύγκελος Σιατίστης Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος, σε ημερίδα για την αγιασμένη μορφή του μακαριστού, γλυκύτατου και ταπεινότατου Μητροπολίτου Αντωνίου Κόμπου, στο συνεδριακό κέντρο "Διακονία" Θεσσαλονίκης, 22-5-2017 μ.Χ.
Πηγή: Νοιάζομαι
Τό ΣτΕ, στήν μέ ἀριθ. 1087/2017 ἀπόφασή του ἐναντίον τῶν πολυτέκνων γιά τη φορολογία τους, πλήν τῶν μειοψηφούντων δέν φαίνεται νά ἔχει ἐπαφή μέ τήν ἑλληνική πραγματικότητα καί τό ἠθικό αἰσθητήριο τοῦ μέσου Ἕλληνος, συγκρίνοντας πράγματα πού δέν συγκρίνονται.
Τό θέμαπού τέθηκε στό ΣτΕ ἦταν τοῦτο τό ἁπλό:
Ὕστερα, μετά ἀπό τό ΟΧΙ στό Δημοψήφισμα τῆς 5ης Ιουλίου 2015, ἡ ἀναγωγή σέ Μνημόνια προς δικαιολόγηση οἰουδήποτε μέτρου, περιοριστικοῦ στοιχειωδῶν δικαιωμάτων, εἴτε θεσμοθετουμένου εἴτε ἐφαρμοζομένου ἐφ' ἑξῆς, εἶναι νομικῶς καί συνταγματικῶς ἀπαράδεκτη. (Ἄλλο τό ὅτι δύναται νά γίνῃ λόγος γιά μνημόνια σέὅ,τι δέν κάλυπτε τό δημοψήφισμα, ὅπως δημοσιονομικές περικοπές σέ κρατικές δαπάνες, σέ ἀμοιβές ὑψηλόμισθων κ.ο.κ.).
Λογικές ἀκροβασίες βλέπει κανείς στό κείμενο ἀνάγλυφα.Τό ΣτΕ ἔγραψε ὄχι σχετικές μέ τό κύριοθέμα σκέψεις καί συγκρίσεις, ὡςπρός τάτιθέμενα νομικῶς θέματα. Δέν ἔκανε ἕνα ἁπλό λάθος … ἀλλά τό χειρότερο, ἀποδέχεται τήν καθοδήγηση τῶν Δικαστῶν ἀπό «νομοθετικά» κείμενα πού δέν προέρχονται ἀπό τόν Ἕλληνα νομοθέτη (Μνημόνια ἐπιβαλόμενα ἕξωθεν) καί ἐπηρεάζει ἔμμεσα καί τή στάση τῶν κατωτέρων Δικαστηρίων.(Στο κείμενο πού μέχρι στιγμῆς δημοσιεύθηκε δέν περιέχεται ἡ γνώμη τῆς μειοψηφίας).
Ὑπάρχει ὅμως συνεπής στάση τῶν δικαστῶν μεταξύ τῆς συνειδήσεώς τους καί τῆς ὑποθέσεως πού καλοῦνται νά ἐξετάσουν; Κατ΄ ἀρχήν τό ΣτΕ στό παρελθόν ἐπεσήμανε τίς συνέπειες τοῦ δημογραφικού καί ἐξῆρε τήν ὑποχρέωση τῆς Πολιτείας γιά τήν στήριξη τῶν Πολυτέκνων.
Διαβάστε γιά παράδειγμα:
Μήπως τό Δημογραφικό, ὁ ἔσχατος κίνδυνος καταστροφῆς τῆς Χώρας, εἶναι σενάριο συνομωσιολογίας ; Ὄχι! ἐπεσήμαναν τίς τραγικές συνέπειες τοῦ δημογραφικού, μεταξύ άλλων :
Το συμπέρασμα είναι ότι χωρίς ἠθικό ἀνάστημα καί διάθεση θυσίας, πού τά παίρνει κάποιος ἀπό τήν πίστη στό Θεό, ἡ κατά συνείδησιν κρίσις μπλοκάρεται ἀπό τήν περίπλοκη θέση τῶν ζητημάτων σέ συνθῆκες δυναμικῆς ὁμάδος. Καίδέν ἀτονεῖ ἡ συνείδησις, ὑπάρχει… ἡ καρδιά διαμαρτύρεται, ἀλλά κομπλάρει ἡ διατύπωσις λογικῶς πειστικῶν ἀντιρρήσεων πρός τήν ὁμάδα, πέφτει τό σθένος. Καί ὕστερα ἀπό τήν ὑφαρπαγεῖσα ψῆφο ("του"), αἰσθάνεται ὁ ἄνθρωπος κολοβωμένος...
Περιμένουμε ἀπό τη Δικαιοσύνη νά ἐπανορθώση τό λάθος της . Ἐλπίζουμε ὅτι ἡ ἀπαίτησή μας αὐτή δέν συνιστᾶ ἀφέλεια… διότι πάντα ὑπάρχουν εὐσυνείδητοι Δικαστές τοῦ καθήκοντος καί τῆς εὐθύνης.
Παράρτημα:
ΟλΣτΕ αρ. 1087/2017 Φορολογία Πολυτέκνων - Γνώμη μειοψηφίας Δικαστηρίου υπέρ των Πολυτέκνων
16. Επειδή, μειοψήφησαν οι Σύμβουλοι Γ. Παπαγεωργίου, Δ. Αλεξανδρής και Β. Ραφτοπούλου, οι οποίοι ως προς τα εκτεθέντα ζητήματα υποστήριξαν την εξής γνώμη, με την οποία συντάχθηκε και η Πάρεδρος Κ. Μαρίνου: Με την διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του Συντάγματος καθιερώνεται ως πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου, ειδικότερα δε, η διασφάλιση ενός επιπέδου αξιοπρεπούς διαβιώσεως του ατόμου, το οποίο (επίπεδο αξιοπρεπούς διαβιώσεως) δεν επιτρέπεται, εν όψει και του άρθρου 4 παρ. 5 του Συντάγματος, να πλήσσεται με την επιβολή φόρων και άλλων οικονομικών βαρών, η οποία, κατά την τελευταία αυτή διάταξη, επιτρέπεται «ανάλογα με τις δυνάμεις» κάθε φορολογούμενου, δηλαδή μόνο εάν και στον βαθμό που υφίσταται φοροδοτική ικανότητα.
Η φοροδοτική, δηλαδή, ικανότητα συνίσταται –όπως και η ίδια η λεκτική διατύπωση του όρου φανερώνει στη δυνατότητα του συγκεκριμένου προσώπου να καταβάλει τον φόρο, χωρίς να θίγεται το ελάχιστο όριο αξιοπρεπούς, εν όψει του άρθρου 2 παρ.1 του Συντάγματος, διαβιώσεώς του, προσδιορίζεται δε βάσει κριτηρίων αντικειμενικών, αναγομένων στο εισόδημα ή στην περιουσία, και υποκειμενικών, αναγομένων κυρίως στην προσωπική, οικογενειακή, κοινωνική κατάσταση, υγεία και ηλικία του συγκεκριμένου φορολογουμένου. Πρέπει, επομένως, κατά την έννοια των ανωτέρω συνταγματικών διατάξεων, να καταλείπεται αφορολόγητο το ποσό εισοδήματος που αντιστοιχεί στις δαπάνες, στις οποίες έχει πράγματι υποβληθεί ο συγκεκριμένος φορολογούμενος για την κάλυψη των, βάσει των ως άνω κριτηρίων, αναγκών αξιοπρεπούς διαβιώσεως του ιδίου και της οικογενείας του (εν όψει και του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος) [βλ. και Πρακτικά Επιτροπών της Βουλής επί του Συντάγματος, συνεδρίαση 28.1.1975, Εισηγητής Πλειοψηφίας Σ. Στεφανόπουλος, σελ. 396 επίσης BverfGe 82,60]. Ο νόμος πρέπει, συνεπώς, κατά τις ανωτέρω συνταγματικές διατάξεις, να προβλέπει την δυνατότητα εξευρέσεως της πραγματικής φοροδοτικής ικανότητας κάθε συγκεκριμένου φορολογουμένου, η οποία διασφαλίζεται, κατ' αρχήν, με την θέσπιση αφορολογήτου ορίου εισοδήματος (η οποία, σε αντίθεση με άλλες φορολογικές απαλλαγές που θεσπίζονται για οικονομικές, κοινωνικές ή άλλες σκοπιμότητες, υπηρετεί, όπως εξετέθη, την, κατά το άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος, υποχρέωση της Πολιτείας για την διασφάλιση της αξιοπρεπούς διαβιώσεως του ατόμου). Το τεκμήριο ύπαρξης φοροδοτικής ικανότητας που τυχόν καθιερώνει ο νόμος με την πρόβλεψη αφορολογήτου ορίου πρέπει, για να πληροί τις απαιτήσεις των άρθρων 2 παρ. 1 και 4 παρ. 5 του Συντάγματος, να είναι μαχητό· δηλαδή, αν με το νόμο έχει θεσπισθεί συγκεκριμένο ποσό ως αφορολόγητο όριο εισοδήματος, το ποσό αυτό, αναγκαίως, κατά τεκμήριον μόνον στοιχεί στην έλλειψη φοροδοτικής ικανότητος του συγκεκριμένου φορολογουμένου και, ως εκ τούτου, πρέπει να επιτρέπεται η ανταπόδειξη. Σε περίπτωση δε που δεν έχει θεσπισθεί τέτοιο αφορολόγητο όριο, πρέπει να παρέχεται στον συγκεκριμένο φορολογούμενο η δυνατότητα να αποδείξει ενώπιον της φορολογικής αρχής ή, πάντως, κατά το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος, ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου, ότι συγκεκριμένο τμήμα του εισοδήματός του, που αναλώθηκε για την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών για την αξιοπρεπή διαβίωση του ιδίου και της οικογένειάς του, δεν πρέπει να φορολογηθεί. Τα προεκτεθέντα ισχύουν ιδιαιτέρως, εν όψει της παρ. 1 του άρθρου 21 του Συντάγματος, για τους έγγαμους φορολογουμένους με παιδιά ή όχι, κατά μείζονα δε λόγον, εν όψει της παρ. 2 του εν λόγω άρθρου, για τους πολύτεκνους φορολογουμένους, οι οποίοι «έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος» (η οποία μπορεί να συνίσταται τόσο σε ποικίλες κοινωνικές παροχές οικονομικού περιεχομένου όσο και σε ειδικές ρυθμίσεις αναγόμενες σε πλείστους τομείς, όπως είναι η εκπαίδευση, η απασχόληση, η στράτευση κ.ά.). Η υποχρέωση, κατ' αρχήν, της Πολιτείας για θέσπιση αφορολογήτου ορίου εισοδήματος, ως μαχητού τεκμηρίου φοροδοτικής ικανότητας, και για παροχή σχετικής δυνατότητος ανταποδείξεως του φορολογουμένου, εν πάση δε περιπτώσει -αν δηλαδή δεν θεσπίζεται αφορολόγητο όριο εισοδήματος- η υποχρέωση του νομοθέτη να αναγνωρίσει το, απορρέον ευθέως εκ των άρθρων 2 παρ. 1 και 4 παρ. 5 του Συντάγματος, δικαίωμα του φορολογουμένου να αποδείξει ότι συγκεκριμένο τμήμα του εισοδήματός του αναλώθηκε για την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών αξιοπρεπούς διαβιώσεως του ιδίου και της οικογενείας του δεν αναιρούνται ούτε αντισταθμίζονται, προκειμένου περί πολυτέκνων φορολογουμένων, από την πρόβλεψη στο νόμο «της παροχής εκπτώσεως επί του αναλογούντος φόρου ή της παροχής ειδικών επιδομάτων, απαλλασομένων ενδεχομένως του φόρου, για την αντιμετώπιση των αυξημένων οικογενειακών δαπανών», όπως δέχεται η πλειοψηφούσα γνώμη. Διότι, στην προκειμένη ειδικώς περίπτωση, α) η ισχύουσα διάταξη του άρθρου1 του ν. 4110/2013, η οποία -μη αναφερομένη ειδικώς στους πολυτέκνους- δεν προέβλεψε αφορολόγητο όριο εισοδήματος αλλά μείωση φόρου υπό την προϋπόθεση πραγματοποιήσεως από τον φορολογούμενο δαπανών αποδεικνυομένων από νόμιμα φορολογικά παραστατικά στοιχεία, όρισε ρητώς ότι το ποσόν των προσκομιζομένων αποδείξεων δαπανών «ορίζεται σε ποσοστό 25% του δηλουμένου και φορολογουμένου εισοδήματος», περιόρισε δηλαδή το ύψος των αναγνωριζομένων για τη μείωση του φόρου δαπανών στο ως άνω ποσοστό, το οποίο είναι άδηλον αν καλύπτει το σύνολο των δαπανών στις οποίες πράγματι υπεβλήθη ο συγκεκριμένος φορολογούμενος για την αξιοπρεπή διαβίωση του ιδίου και της οικογενείας του, και β) το «σύστημα ρυθμίσεως της κρατικής μέριμνας των πολυτέκνων», το οποίο, κατά την πλειοψηφούσα γνώμη, συνθέτουν, αφ' ενός, το «ενιαίο επίδομα στήριξης τέκνων» (κατά το άρθρο πρώτο παρ. ΙΑ υποπαρ. ΙΑ. 2 του ν. 4093/2012, όπως το τελευταίο εδάφιο της διατάξεως αυτής αντικαταστάθηκε τελικώς με το άρθρο 38 παρ. 8 περ. β΄ του ν. 4114/2013) και, αφ' ετέρου, το «ειδικό επίδομα τριτέκνων και πολυτέκνων» (κατά το άρθρο 40 του ν. 4141/2013), δεν διασφαλίζει ότι τα εν λόγω αφορολόγητα επιδόματα υπερκαλύπτουν το ύψος των δαπανών στις οποίες πράγματι υπεβλήθη ο συγκεκριμένος φορολογούμενος για την αξιοπρεπή διαβίωση του ιδίου και της πολυμελούς οικογενείας του. Πέραν, όμως, όλων των ανωτέρω, ακόμη και αν για τον προσδιορισμό της φοροδοτικής ικανότητος του συγκεκριμένου φορολογούμενου ελαμβάνοντο υπ' όψιν οι δαπάνες που υπολογίζονται για την ως άνω μείωση του φόρου ή τα προμνησθέντα αφορολόγητα επιδόματα, η μη παροχή της δυνατότητος στον συγκεκριμένο να ανταποδείξει (σε περίπτωση θεσπίσεως αφορολογήτου ορίου) ή να αποδείξει (σε περίπτωση μη θεσπίσεως αφορολογήτου ορίου) ενώπιον της φορολογικής αρχής ή των αρμοδίων δικαστηρίων το συγκεκριμένο τμήμα του εισοδήματός του που πράγματι δαπανήθηκε για τις ανάγκες αξιοπρεπούς διαβιώσεως του ιδίου και της οικογενείας του και, ως εκ τούτου, απαλλάσσεται του φόρου, συνιστά αυτοτελώς παραβίαση των άρθρων 2 παρ. 1, 4 παρ. 5 και 20 παρ. 1 του Συντάγματος, το ειδικότερο δε ζήτημα αυτό, προβάλλεται με την κρινόμενη προσφυγή.
Εδώ και δεκαετίες, απο την επομένη κιόλας της Μικρασιατικής Καταστροφής, γίνεται πολύς λόγος για την ελληνο-τουρκική φιλία. Εχεί γίνει σημαία πασιφιστών, διεθνιστών, επιχειρηματιών, κάθε επιπέδου και κάθε πολιτικής απόχρωσης. Οι θιασώτες της έχουν τονίσει κάθε είδους "κοινά σημεία" Ελλήνων και των Τούρκων. Από το ιμάμ μπαϊλντί τα μπουζούκια και το ταμάμ, μέχρι την κοινή γεωλογική μοίρα των δύο λαών, λόγω σεισμών.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν ο πρώτος διδάξας, ο οποίος έτεινε χείρα φιλίας προς τους Τούρκους, λίγο μετά τη Μικρασία, φτάνοντας έως του σημείου να προτείνει στη σουηδική ακαδημία τον Μουσταφά Κεμάλ για το Νόμπελ Ειρήνης! Οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις, λόγω της κοινής εισόδου στο ΝΑΤΟ, όχι μόνο έκαναν τα στραβά μάτια στις τουρκικές θηριωδίες, όπως των Σεπτεμβριανών του 1955, αλλά σε μία κίνηση μεγάλης αβρότητας -κάποιοι θα το έλεγαν αλλιώς -, έβαλαν απο την πίσω πόρτα την Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο με τις συμφωνίες Λονδίνου-Ζυρίχης. Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, αφού υπέκυψε στις τουρκικές αιτιάσεις για τη Μεραρχία στην Κύπρο, με μία υπερφίαλη προσέγγιση, έκανε -άκουσον άκουσον - λόγο γιά ελληνο-τουρκική ομοσπονδία! Για τον διάδοχό του φυσικά, περιττό να πούμε το οτιδήποτε.
Όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, όλων των ειδών και κατευθύνσεων, παρά τις αυξανόμενες και παντοειδείς προκλήσεις της "γείτονος", στο όνομα της υλικής ευμάρειας και της "ανάπτυξης" που δεν έπρεπε να διαταραχθούν, ενώ έβρεχε προσποιούνταν το πτυελοδοχείο. Η μόνιμη επωδός του Υπουργείου Εξωτερικών και των κομμάτων μετά απο μία νέα προκλητική ενέργεια, ήταν σταθερή: "Τέτοιες ενέργειες δεν βοηθούν στην ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας". Αλήθεια, πόσες φορές το χουμε ακούσει αυτό το τραγουδάκι, το οποίο λες και είναι βγαλμένο απο τα πιο βαθιά '60 και τα κοινόβια των χίππηδων;
Αυτή η αφελέστατη προσέγγιση των ελληνοτουρκικών σχέσεων έχει περάσει και σε χαμηλότερα επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Πόσα συνέδρια "ελληνοτουρκικής επιχειρηματικότητας" έχουν γίνει; Πόσες φορές έχουμε ακούσει στον περίγυρο μας το σλόγκαν που θα έκανε τον Μάρξ υπερήφανο "έλα μωρε, οι λαοί είμαστε ίδιοι, δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτε";
Όμως, όσο και να στρουθοκαμηλίζουμε ως έθνος, η ιστορία δεν ξεγράφεται. Η σύμπηξη μίας ήρεμης σχέσεως γειτονίας - για φιλία ούτε λόγος, άλλωστε «εις την διεθνή πολιτικήν δεν υπάρχουν διαρκείς αντιπαλότητες ούτε και διαρκείς φιλίες, υπάρχουν αποκλειστικώς και μόνον διαρκή συμφέροντα» κατά το ρηθέν υπό του Sir Henry John Temple, 3ου Υποκόμητος του Palmerston (1784 – 1865) - απαιτεί στοιχειώδη αλληλοσεβασμό με τον διπλανό. Και ο εξ ανατολών γείτων κείται μακράν όλων αυτών. Για να μιλήσει κανείς για σχέση γειτονίας με την Τουρκία, απαιτούνται τα εξής αυτονόητα:
• Πλήρης επίσημη αναγνώριση των διαπραχθεισών, απο την Τουρκία ή την Οθωμανική Αυτοκρατορία, γενοκτονιών εις βάρος των Ελλήνων, ήτοι Μικρασιατών, Ποντίων και Ανατολικοθρακιωτών, που θα συνοδεύεται απο έκφραση συγγνώμης και ανέγερση μνημείων στους τόπους τέλεσης.
• Πλήρης απόσυρση του τουρκικού στρατού κατοχής απο την Κύπρο, βάσει των ψηφισμάτων του ΟΗΕ.
• Παράδοση στις ελληνικές και κυπριακές αρχές των αγνοουμένων της εισβολής του '74, είτε τυχόν επιζώντων, είτε καταδεικνύοντας τα σημεία εκτέλεσης και ταφής τους.
• Αναγνώριση των σφαγών, βιασμών, λεηλασιών που έλαβαν χώρα το 1955 στην Κωνσταντινούπολη, το '63, '67 και '74 στην Κύπρο.
• Πλήρης αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας και των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.
• Αποκύρηξη του ψευδοκράτους, επαναφορά της πληθυσμιακής αναλογίας του νησιού στα επίπεδα του 1974 με την αποχώρηση των εποίκων, αποκατάσταση των εκτοπισμένων, των περιουσιών τους και των λατρευτικών τους χώρων, αφαίρεση της σημαίας απο τον Πενταδάκτυλο και είσοδος σε συνομιλίες για την επανένταξη των τουρκοκυπρίων στην Κυπριακή Δημοκρατία, με δεδομένη την αρχή της αναλογικότητας, την παύση του καθεστώτος εγγυήσεων, αλλά και των θυλάκων, με αποχώρηση κάθε ξένης δύναμης απο το νησί.
• Σύλληψη και δίκη των δολοφόνων των Ισαάκ και Σολωμού.
• Αφαίρεση του επιδοθέντος παρασήμου, σύλληψη και δίκη του δολοφόνου του Σμηναγού Κώστα Ηλιάκη.
• Επανόρθωση των εκτοπισμένων Ελλήνων της Ίμβρου και της Τενέδου, βάσει της συνθήκης της Λωζάννης.
• Άρση του casus belli εναντίον της Ελλάδας.
• Παύση κάθε αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.
• Διακοπή αεροπορικών και ναυτικών παραβιάσεων στο ελληνικό FIR και τα εθνικά χωρικά ύδατα.
• Διακοπή εκδόσεως παρανόμων NAVTEX στο Αιγαίο Πέλαγος.
• Δέσμευση πλήρους τήρησης της συνθήκης της Λωζάννης.
• Αναγνώριση της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης ως θρησκευτικής και μόνο.
• Διακοπή κάθε ανθελληνικής και υποσκαπτικής ενέργειας απο το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής.
• Αναγνώριση της οικουμενικότητας του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως και των πλήρων δικαιωμάτων, ανθρώπινων, πολιτικών και θρησκευτικών, αυτού και των Ελλήνων Ορθοδόξων ως πολιτών της Τουρκίας.
• Προστασία της ελληνικής μειονότητας της Κωνσταντινούπολης, βάσει της συνθήκης της Λωζάννης.
• Άνοιγμα της θεολογικής σχολής της Χάλκης και αποσύνδεση της εκλογής του Πατριάρχου απο την τουρκική υπηκοότητα.
• Απελευθέρωση χρήσης των λατρευτικών χώρων που βρίσκονται στην Τουρκία για τον σκοπό που κατασκευάστηκαν, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.
• Απόδοση όλων των ελληνικών ορθόδοξων ναών, μοναστηριών και προσκυνηματικών χώρων της τουρκικής επικράτειας στο Πατριαρχείο Κωνσταντίνουπόλεως, όπως και τα αντίστοιχα σε αυτό της Αντιοχείας, με δικαίωμα ελεύθερης χρήσης.
• Αναγνώριση των δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου για ανακήρυξη, οριοθέτηση και οικονομική εκμετάλλευση των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών τους, με ταυτόχρονη παύση κάθε προκλητικής ενέργειας σε αυτές, βάσει πάντα του διεθνούς δικαίου.
• Οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ελλάδα και την Κύπρο, βάσει του διεθνούς δικαίου και της αρχής της μέσης γραμμής, αναγνωρίζοντας φυσικά την επήρεια του νησιωτικού συμπλέγματος Καστελλορίζου.
Σαν πολλά προβλήματα δεν μας έχουν δημιουργήσει κάποιοι που τους αποκαλούμε "φίλους";
Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά
Δέν πρόλαβε νά τελειώσει ἡ νέα μεγαλειώδης ἐκδήλωση στό Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο τῆς Θεσσαλονίκης, πού συνδιοργάνωσαν τήν Κυριακή 7 Μαΐου 2017 ἡ Ἱερά Μητρόπολις Θεσσαλονίκης, τά Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα τῆς πόλεως καί ἡ Πανελλήνιος ῞Ενωσις Θεολόγων (Π.Ε.Θ.), καί τήν ἄλλη μέρα ὁ πρωθυπουργός ἐξετόξευσε μιά ρουκέτα: Θά καθιερώσουμε, εἶπε, 14ετῆ ὑποχρεωτική ἐκπαίδευση καί θά γενικευθεῖ ὁ θεσμός τοῦ «ὁλοήμερου σχολείου».
Τό συνέδριο στό Βελλίδειο, μέ θέμα «Ἑλληνορθόδοξη Παιδεία ἤ ἄθεα γράμματα;», ἦρθε, ὅπως φάνηκε, στήν κατάλληλη ὥρα. Διεκήρυξε τήν πανθομολογούμενη ἀλήθεια ὅτι ἡ Παιδεία στήν πατρίδα μας νοσεῖ βαρύτατα. Συμπτώματα τῆς βαρειᾶς ἀρρώστειας της εἶναι ὁ ἐκβαρβαρισμός τῆς γλώσσας, ἡ διδασκαλία τῆς Ἱστορίας ἀλλοιωμένη, ἡ μετάλλαξη τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σέ πανθρησκειακή σαλάτα καί ἡ ἐπιχειρούμενη ἀνατροπή τῆς ἀνθρώπινης φυσιολογίας καί ὀντολογίας μέσῳ τῆς διαφήμισης τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Αὐτά ὅλα δέν συνέβησαν τυχαῖα. Ἐργάσθηκαν καί ἐργάζονται συστηματικά ντόπιοι καί ξένοι γιά νά τά πετύχουν. Ὅσα ἀκούστηκαν στό Βελλίδειο, ἰδιαίτερα ἀπό τήν καθηγήτρια κ. Μαρία Μαντουβάλου, πραγματική πνευματική Μπουμπουλίνα, πρέπει νά μᾶς ξυπνήσουν. Ἀνάγκη νά ἀντισταθοῦμε καί νά ἀντιδράσουμε. Ἐκτός ἀπό τό ὅπλο τῆς προσευχῆς καλούμεθα νά διεκδικήσουμε ἀποφασιστικά καί ὅλα ὅσα ἐπιτάσσει ἡ ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας καί κατοχυρώνει τό Σύνταγμα γιά τόν ἑλληνικό καί ὀρθόδοξο χαρακτῆρα τῆς παρεχόμενης ἀγωγῆς στά παιδιά μας, ὥστε νά περισώσουμε ὅ,τι ἀπέμεινε ὄρθιο στόν χῶρο τῆς Παιδείας καί νά ἀρχίσουμε νά κτίζουμε ὅσα ἔχουν γκρεμίσει οἱ ἐπικίνδυνοι ἀποδομητές κάθε ἐκκλησιαστικῆς καί ἐθνικῆς ἀξίας. Τό ὑπουργεῖο Ἀντεθνικῆς Παιδείας δέν εἶναι ἀνίκανο, ὅπως συνήθως λέμε γιά τήν κρατική μηχανή. Εἶναι πολύ ἀποτελεσματικό καί ἱκανό στήν κατεδάφιση. Γλῶσσα, Ἱστορία, Πίστη στόν Χριστό καί Φιλοπατρία εἶναι πράγματα πού κυριολεκτικά μισοῦν ἡ ἀντίχριστη Νέα Τάξη Πραγμάτων καί οἱ ἐντολοδόχοι της. Μέ αὐτά τά δεδομένα καί ἄλλα πολλά, πού θά διαβάσετε στό Ψήφισμα τῆς Ἡμερίδος στό Βελλίδειο καί κυρίως στή θαρραλέα καί ἀφυπνιστική εἰσήγηση τῆς καθηγήτριας κ. Μαρίας Μαντουβάλου (δημοσιεύονται στήν Παρακαταθήκη, πού κρατᾶτε στά χέρια σας), τό σημερινό σχολεῖο ἀναδεικνύεται ὡς τό κύριο ἐργαλεῖο γιά τήν πνευματική γενοκτονία τῶν παιδιῶν, πού εἶναι τό αὔριο τοῦ τόπου μας.
Καί γιά νά εἶναι σίγουροι ὅτι κανείς δέν θά γλυτώσει ἀπό τή γενοκτονία, θέλουν τώρα νά ἀρχίσουν τό καταστροφικό τους ἔργο δύο χρόνια νωρίτερα.
Νά ἁρπάξουν τά παιδιά ἤδη ἀπό τεσσάρων ἐτῶν καί νά τούς διδάξουν ὅ,τι νοσηρό καί διεστραμμένο ἔρχεται ὡς ντιρεκτίβα ἀπό τό τυμπανιαῖο πνευματικό πτῶμα, πού λέγεται σήμερα Εὐρώπη!
Γιά τήν ἐπιτυχῆ ἔκβαση τοῦ δολίου σχεδίου τους ποντάρουν στό ὅτι μιά μερίδα γονέων θά θεωρήσει «ἀνακούφιση» τό ὁλοήμερο σχολεῖο καί τήν ἐκπαίδευση ἀπό τεσσάρων ἐτῶν. Οἱ γονεῖς αὐτοί θά ἔχουν περισσότερο χρόνο γιά τόν ἑαυτό τους, γιά δουλειά καί διασκέδαση. Δέν θά ἔχουν τό «βάρος» τῶν παιδιῶν!
Ἡ Ἐκκλησία, οἱ ἐκπαιδευτικοί καί κυρίως οἱ γονεῖς, πού ἀγαποῦν τά παιδιά τους, ἄς ξυπνήσουν. Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν εἶναι πρωτίστως δικαίωμα καί καθῆκον τῶν γονέων. Ἡ ἀπαίτηση τοῦ κράτους νά ἀναλάβει τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν, ἤδη ἀπό τά γενοφάσκια τους, εἶναι χαρακτηριστικό ὁλοκληρωτικῶν καθεστώτων. Αὐτά προσπάθησε νά κάνει ὁ κομμουνισμός καί ὁ ναζισμός. Προσπάθησαν νά ἀφιονίσουν τά παιδιά ἤδη ἀπό τήν κούνια τους.
Ἡ κυβερνῶσα «γιά πρώτη φορά ἀριστερά» ἄς ἀφήσει ἥσυχα τά παιδάκια τοῦ κόσμου ἀπό 4 ἕως 6 ἐτῶν. Φθάνει ὁ ἐκμαυλισμός πού ὑφίστανται ἀπό τήν τηλεόραση.
«Ὥρα ἡμᾶς ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι». Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί γονεῖς, ἱερεῖς, διδάσκαλοι καί παιδαγωγοί! Μᾶς κλέβουν τά παιδιά μας μέ νέο παιδομάζωμα, γιά νά τά κάνουν νέους γενίτσαρους!
Πηγή: Περιοδικό “Παρακαταθήκη” τεύχος 113 (Μάρτιος - Απρίλιος 2017)
Αυτοί χαρακτηρίζονται «αναρχικοί», «μπαχαλάκηδες» ή απλώς «κουκουλοφόροι». Μάλιστα! Τότε ποιοι είναι οι «φασίστες»; Ποιος είναι ο «φασισμός» και πώς ορίζεται; Από ποιες συμπεριφορές και ποια νοοτροπία; Ποια είναι αυτή η ευνομούμενη και δημοκρατική πολιτεία, που δεν έχει την πυγμή να επιβάλει την νομιμότητα και την τάξη; Τι θα πει αναρχικός; Κατά την εννοιολογική ανάλυση των δυο λέξεων «αναρχία» και «φασισμός», ποια έχει την μείζονα αντιδημοκρατική βαρύτητα;
Από τον τρόπο που πλασάρονται στα μέσα ενημερώσεων, αλλά και από την κρατούσα πολιτική νομενκλατούρα, εμείς τουλάχιστον, που έχουμε κάποια ηλικία, ξέρουμε πολύ καλά, πως γι` αυτούς, ο χειρότερος αναρχικός είναι ένας άγγελος μπροστά στον καλύτερο φασίστα!
Μήπως εξυπηρετεί αυτή η απάνθρωπη φασιστική συμπεριφορά την τρέχουσα κατάσταση και δεν το γνωρίζουμε; Βαφτίζουμε με υποκρισία φασίστες όποιους εμείς θέλουμε, για να τους βγάλουμε από τη μέση, καθώς εμποδίζουν τα βρώμικα σχέδιά μας. Βάζουμε την εύκολη ταμπέλα, που δυστυχώς «πιάνει» ακόμη και τους βαφτίζουμε ακραίους φασίστες. Και τους βάζουμε στο περιθώριο. Ενώ, αυτοί, οι χαριέντως αποκαλούμενοι «μπαχαλάκηδες», δεν είναι και τίποτα. Είναι απλώς μια διασκεδαστική παρένθεση στην μονότονη καθημερινότητά μας!!! Θα τρελαθούμε! Αν δεν τρελαθήκαμε ακόμη όλοι μας!
Η υποκρισία, συνοδευόμενη από την αναισχυντία, σε όλο το μεγαλείο της!!!
Στο έλεος των κουκουλοφόρων η περιοχή των Εξαρχείων
Στο έλεος των «μπαχαλάκηδων» βρίσκονται τα Εξάρχεια, με τις επιθέσεις των κουκουλοφόρων στην περιοχή να γίνονται πλέον μέρα παρά μέρα και να είναι σχεδόν διπλάσιες σε σχέση με πέρυσι.
Σύμφωνα με στοιχεία από την ΕΛ.ΑΣ., κατά το πρώτο τετράμηνο του 2017 έχουν καταγραφεί 59 επιθέσεις, δηλαδή κατά μέσο όρο 15 επιθέσεις το μήνα. Πέρυσι, καθόλη τη διάρκεια του 2016, είχαν σημειωθεί 89 επιθέσεις, δηλαδή κατά μέσο όρο 8 το μήνα, εκ των οποίων οι 32 στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην Χαριλάου Τρικούπη.
Ήδη φέτος, κατά του ΠΑΣΟΚ έχουν καταγραφεί 22 «χτυπήματα», ένα από τα οποία συνέβη το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Καλύτερη ήταν η εικόνα στα Εξάρχεια το 2015 και το 2014, αφού σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΑΣ το 2015 είχαν καταγραφεί 46 επιθέσεις εκ των οποίων οι 26 στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και το 2014 συνολικά 40 επιθέσεις εκ των οποίων οι 21 στην οδό Χαριλάου Τρικούπη.
Υπενθυμίζεται ότι το περασμένο Σάββατο ομάδα περίπου 40 κουκουλοφόρων βγήκε από τη Νομική Σχολή, έβαλε φωτιές σε κάδους της οδού Ακαδημίας, προκάλεσε φθορές σε εκδοτήρια της ΕΘΕΛ, έσπασε στάσεις λεωφορείων και ερυθρούς σηματοδότες, ενώ κατέστρεψε δύο αυτοκίνητα ένα εκ των οποίων πυρπολήθηκε. Δύο ώρες αργότερα άλλη ομάδα κουκουλοφόρων κινήθηκε στην οδό Διδότου και επιτέθηκε με πέτρες κατά της διμοιρίας των ΜΑΤ που βρίσκεται έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ.
Επεισόδια σημειώθηκαν και τα ξημερώματα της Κυριακής όταν άγνωστοι άρχισαν να εκτοξεύουν μολότοφ και πέτρες στους αστυνομικούς που βρίσκονταν στην οδό Τοσίτσα, έξω από το Πολυτεχνείο. Ένας αστυνομικός τραυματίστηκε ελαφρά, ενώ έγιναν πέντε προσαγωγές.
Οι λόγοι:
Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, η αύξηση των επιθέσεων στα Εξάρχεια κατά τους τελευταίους μήνες οφείλεται σε διαφορετικούς παράγοντες μεταξύ των οποίων είναι η χαλάρωση των μέτρων ασφαλείας στην περιοχή και η στρατολόγηση νέων που συμμετέχουν σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο σε επεισόδια.
Για ανοχή σε φαινόμενα παραβατικότητας κατηγόρησε την κυβέρνηση ο εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ., Βασίλης Κικίλιας υποστηρίζοντας ότι ο έλεγχος έχει χαθεί από μία κυβέρνηση που δεν αφήνει την Ελληνική Αστυνομία να κάνει τη δουλειά της. «Οι πολίτες βρίσκονται στο έλεος των κουκουλοφόρων που ανενόχλητοι προκαλούν φθορές της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας?Η ανοχή που επιδεικνύει η κυβέρνηση έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Ενάμιση μήνα μετά την παράνομη τοποθέτησή του και παρά τις διαβεβαιώσεις υπουργών και υπευθύνων, το ΚΕΠ των αναρχικών ζει και βασιλεύει στα Εξάρχεια. Μέχρι πότε;» τόνισε ο εκπρόσωπος της Ν.Δ. (Πηγή: fimotro.gr).
Πηγή: Ακτίνες
Ὁ Κοσμήτορας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΕΚΠΑ μιλᾶ στὴ Χριστιανικὴ Φοιτητικὴ Δράση σχετικὰ μὲ τὴν ἰσότητα τῶν δύο φύλων, τὴν διαφορετικότητα καὶ τὴ συμπληρωματικότητα τῶν ρόλων τους στὴν κοινωνία καὶ στὴν Ἐκκλησία.
Πηγή: Χριστιανική Φοιτητική Δράση
Σε πρόσφατη Συνεδρία της Ακαδημίας Αθηνών, ο αντιπρόεδρος της Αντώνης Κουνάδης ανακοίνωσε τα επίσημα αποτελέσματα μακρόχρονης και επίπονης έρευνας διαπρεπών επιστημόνων (γενετιστών) Ελλήνων και ξένων, που απέδειξαν και επιστημονικώς με γενετικά υλικά (ancientDNA), ότι η επί δύο σχεδόν αιώνες θεωρία του Γερμανού συγγραφέα και πολιτικού Γιάκομπ- Φίλιππ Φαλλμεράϋερ είναι αβάσιμη και αστήρικτη.
Ο Φαλλμεράϋερ διατύπωσε την άποψη, μετά από ταξίδι στην Ελλάδα λίγο μετά την Επανάσταση του 1821, ότι οι κατοικούντες στην Πελοπόννησο Έλληνες δεν κατάγονται από την φυλή των Αρχαίων Ελλήνων, αλλά είναι απόγονοι Σλάβων που εισέβαλαν στην Ελλάδα κατά την περίοδο του Μεσαίωνα. Η θεωρία του βασιζόταν σε πολύ λίγες πηγές και σε ορισμένα Σλαβικά τοπωνύμια της Πελοποννήσου (π.χ. Τζίμοβα).
Σύμφωνα με την θεωρία αυτή, οι Πελοποννήσιοι του Μεσαίωνα ήταν απόγονοι κυρίωςΣλάβων και Αβάρων εισβολέων, που εγκαταστάθηκαν εκεί ως έποικοι κατά την διάρκεια του 6ου έως 8ου μ.Χ. αιώνος. Υποστήριξε επίσης ότι οι Τσάκωνες ήσαν απόγονοι μιας Σλαβικής φυλής, οι Μανιάτες απόγονοι των Μαρδαϊτών, ενώ οι κάτοικοι της Βάθειας Μάνης είχαν Σλαβική προέλευση. Ωστόσο, σε άλλο βιβλίο του «Η ιστορία της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας», αναφέρεται ειδικά στους Έλληνες του Πόντου ως «αδιάλειπτη συνέχεια της Ελληνικής φυλής από των αρχαιοτάτων χρόνων».
Τις απόψεις του για τους κατοικούντας στην Πελοπόννησο Έλληνες, δημοσίευσε σε βιβλίο του το 1830, είχε υποστηρικτές στην Ευρώπη, αλλά μεγάλες αντιδράσεις από ΄Ελληνες διανοούμενους της εποχής, ενώ ο ιστορικός Κων. Παπαρρηγόπουλος χαρακτήρισε την θεωρία του εσφαλμένη, προβάλλοντας μάλιστα την ιδέα περί συνέχειας της Ελληνικής Εθνότητος κατά την Μεσαιωνική περίοδο.
Αυτήν την περίεργη θεωρία του Φαλλμεράϋερ, την οποία υιοθέτησαν και «ημέτεροι» σύγχρονοι ψευτοδιανοούμενοι αναθεωρητές της ιστορίας, ήλθε για να κατεδαφίσει η τεραστίας αξίας επιστημονική έρευνα 14μελούς ερευνητικής ομάδος με επικεφαλής τον κορυφαίο Καθηγητή Γενετικής και ιατρικής Γενετικής στο πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον (Seattle,WA,USA) Γεώργιο Σταματογιαννόπουλο (φώτο) που δημοσιεύθηκε προσφάτως στο περιοδικό «EuropeanJournalofHumanGenetics» με τίτλο «Η Γενετική των Πελοποννησίων πληθυσμών και η θεωρία αφανισμού των Ελλήνων της Πελοποννήσου κατά τον Μεσαίωνα».
Παρουσιάζοντας τη σημαντική αυτή έρευνα, ο Αντώνης Κουνάδης (φώτο) είπε ότι η αποκρυπτογράφηση του γονιδιώματος έδειξε ότι το DNA (ευρισκόμενο στον πυρήνα κάθε ανθρώπινου κυττάρου), αποτελείται από 3,2 δισεκ. ζευγάρια νουκλεοτιδίων. Το DNA κάθε ανθρώπινου κυττάρου περιέχει περίπου 22 χιλιάδες γονίδια, μέρος των οποίων έχει την ιδιότητα να αποθηκεύει και να διαβιβάζει τις γενετικές πληροφορίες. Λόγω της ραγδαίας εξελίξεως της τεχνολογίας του γονιδιώματος, αναπτύχθηκε ένας σημαντικός κλάδος της Γενετικής, η Ανθρώπινη Πληθυσμική Γενετική και η Αρχαία Γενετική με βάση το aDNA (ancientDNA). Ο κλάδος αυτός δίνει την δυνατότητα μελέτης των μετακινήσεων των πληθυσμών κατά την αρχαιότητα με βάση την γενετική δομή τους, και συνακόλουθα τη χρονολόγηση ιστορικών γεγονότων, ως και την επαλήθευση ή απόρριψη θεωριών που επικράτησαν και στηρίχθηκαν σε διεπιστημονική έρευνα ιστορικών, αρχαιολόγων, παλαιοντολόγων και επιστημόνων άλλων ειδικοτήτων.
Ο γερμανός καθηγητής Φαλλμεράϋερ |
Η έρευνα του Γ. Σταματογιαννόπουλου και των συνεργατών του αφορά την γενετική δομή πληθυσμών της Πελοποννήσου από διάφορες περιοχές, με ιδιαίτερη αναφορά στους Τσάκωνες που χρησιμοποιούσαν δωρικής προελεύσεως διάλεκτο και στους Μανιάτες, δύο πληθυσμικές ομάδες της Πελοποννήσου (γενετικώς διάφορες). Για να ελεγχθεί η υπόθεση Φαλμεράϋερ περί της «Θεωρίας αντικαταστάσεως των Πελοποννησίων του Μεσαίωνα από Σλάβους» χρησιμοποιήθηκαν 2.500.000 πολυμορφισμοί από μονά-νουκλεοτίδια για την έρευνα της γενετικής δομής των πληθυσμών της Πελοποννήσου από ένα δείγμα 241 ατόμων προερχόμενων από όλες τις περιοχές της.
Από την έρευνα αυτή, στην οποία εφαρμόσθηκε εξειδικευμένο λογισμικό, προέκυψε σημαντική ετερογένεια των Πελοποννησιακών πληθυσμών, που δικαιολογείται από τους γενετικώς διακεκριμένους υποπληθυσμούς και από τις διαβαθμίσεις γονιδιακής ροής εντός της χερσονήσου της Πελοποννήσου. Η ερευνητική ομάδα κατέληξε ότι οι Πελοποννήσιοι είναι γενετικώς σαφώς διακρίσιμοι από τους πληθυσμούς των γηγενών Σλάβων και μάλιστα πολύ όμοιοι των Σικελών και των Ιταλών. Όπως έδειξε η Πληθυσμική Γενετική, η Σλαβική επιμιξία με Ελληνικό πληθυσμό ήταν πολύ μικρή.
Από την πολύ ενδιαφέρουσα αυτή έρευνα, κατά την οποία χρησιμοποιήθηκε μια νέα μέθοδος ποσοτικής Ανάλυσης Μίξεως, προέκυψε ότι η Σλαβική γενεαλογία Πελοποννησίων υποπληθυσμών εκυμαίνετο από 0,2 – 14,4 %. Ως εκ τούτου, η μελέτη αυτή της υπό τον Γ. Σταματογιαννόπουλο ερευνητικής ομάδος απέρριψε την «Θεωρία αφανισμού των Πελοποννησίων κατά τον Μεσαίωνα».
Από την έρευνα αυτή, (συνοδεύεται από χάρτες των περιοχών λήψεως των δειγμάτων DNA, διαγράμματα και πίνακες), εξάγονται κι άλλα ειδικότερα συμπεράσματα για την γενετική δομή των μελετηθεισών πληθυσμικών ομάδων απ’ τις οποίες, όπως τονίζουν οι ίδιοι ερευνητές, ξεχωρίζουν οι γενετικές δομές των Τσακώνων και των Μανιατών από όλες τις άλλες πληθυσμικές ομάδες της Πελοποννήσου.
Προ ετών, ο Καθηγητής Γ. Σταματογιαννόπουλος προέβη στην Ακαδημία Αθηνών σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανακοίνωση με τίτλο «Η καταγωγή των Μακεδόνων: ιστορία, γενετική και το διαδίκτυο». Επίσης, έρευνά του για την καταγωγή των κατοίκων του οροπεδίου του Λασιθίου Κρήτης με την βοήθεια δειγμάτων aDNA που είχε συλλέξει κυρίως από μουσεία, ηλικίας 2.500 και πλέον ετών, απεδείκνυε ότι οι σημερινοί κάτοικοι του Λασιθίου έχουν ανάλογο DNA με τους προγόνους τους.
Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά
Σε tweet του Αμερικανού πολιτικού αναλυτή Νίκολας Ντάνφορθ* βρήκαμε το χάρτη που ακολουθεί, ο οποίος δείχνει τοποθεσίες στην Τουρκία που έχουν μετονομαστεί τον τελευταίο αιώνα, δηλαδή εκτουρκίστηκαν τα τοπωνύμιά τους. Η επί αιώνες πολιτιστική και πληθυσμιακή κατίσχυση Ελλήνων, Αρμενίων και Κούρδων στη Μικρά Ασία και την Ανατολία δεν σβήνεται όσο αίμα κι αν χύσει, όση προπαγάνδα κι αν ασκήσει η εξ Ανατολών γείτων.
Το γεγονός ότι η σύγχρονη Τουρκία «πατάει» ακριβώς πάνω σε αυτά τα εδάφη, οφείλεται σε μια και μόνο πρακτική: της γενοκτονίας.
Και το προαναφερθέν επιχείρημα επιβεβαιώνεται από τον σημερινό επαπειλούμενο ακρωτηριασμό-διαμελισμό της προς όφελος της μοναδικής εθνοτικής ομάδας που δεν πρόλαβε ακόμα να «εκκαθαρίσει»: τους Κούρδους!
Ο χάρτης που δημοσίευσε ο Νίκολας Ντάνφορθ (πηγή: Wikipedia.org)
Κεμαλιστές και ισλαμιστές είναι εξίσου ένοχοι σ’ αυτό το έγκλημα, καθότι κανείς εξ αυτών δεν αναγνώρισε την τέλεση των γενοκτονιών. Και η άρνηση της γενοκτονίας είναι μια προσβολή στη μνήμη των θυμάτων, είναι μια δεύτερη γενοκτονία, γεγονός το οποίο κανείς Δυτικός «πολιτισμένος» παράγων δεν έχει επισημάνει, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με τη γενοκτονία των εβραίων της Ευρώπης από τους Γερμανούς Ναζί, τους ιδεολογικούς απογόνους του Μουσταφά Κεμάλ.
Μάλλον κάποιοι στη Δύση έχουν αρχίσει να βγάζουν τα φιλοτουρκικά γυαλιά...
Ωραία υποδοχή του σουλτάνου στην Ουάσινγκτον!
Σχόλιο: Στέργιος Φαρσαντιάν.
_____
* Ο Νίκολας Ντάνφορθ (Nicholas Danforth) είναι ανώτερος αναλυτής πολιτικής για το εθνικό πρόγραμμα ασφαλείας του BPC (Bipartisan Policy Center - Διακομματικό Κέντρο Πολιτικής των ΗΠΑ). Πριν από την είσοδό του στο BPC, τον Ιανουάριο του 2016, εργάστηκε σε θέματα πολιτικής της Μέσης Ανατολής για Έννοιες και Στρατηγικές και στο Διεθνές Κέντρο Θρησκευμάτων και Διπλωματίας. Έλαβε Μaster από τη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών και Bachelor από το Yale. Ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στην ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Τζόρτζταουν το 2015 και έχει γράψει ευρέως για την Τουρκία, την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και τη Μέση Ανατολή, για φορείς όπως η Atlantic, η Washington Post, το Foreign Policy, το Al Jazeera και το Foreign Affairs.
Πηγή: Pontos News
Τὸ πόστερ ποὺ ἀνήρτησε ὁ Νὶκ Μαρτίνεζ στὸ ἄρθρο του
Μὲ ἕνα ἄρθρο στὴν προσωπική του ἰστοσελίδα ὁ ἀρθρογράφος καὶ ὁμοφυλόφιλος ἀκτιβιστὴς Νὶκ Μαρτίνεζ καλεῖ τὸ ὁμοφυλοφιλικὸ κίνημα νὰ ἀποδεχτεῖ στοὺς κόλπους του τοὺς παιδοφίλους.
Στό ἂρθρο του ὁ Μαρτίνεζ ἀντὶ γιὰ τὴν πιὸ διαδεδομένη λέξη ”pedophile” χρησιμοποιεῖ τὴ λέξη ”pedosexual” (κατὰ τὸ homosexual).
Εἶναι ἀπὸ τὶς λίγες φορὲς ποὺ ἕνας ἐκπρόσωπος τῆς ὁμοφυλοφιλικῆς κοινότητας παραδέχεται ἀνοιχτὰ ὅτι οἱ παιδοφίλοι στήριξαν τὸ ὁμοφυλοφιλικὸ κίνημα, κάτι ποὺ ὁ ἴδιος ἀποκαλεῖ μάλιστα ”πράξη γενναιότητας”:
”Ἀπό τὴν ἀρχὴ τοῦ LGBT κινήματος, οἱ παιδοφίλοι βοήθησαν στὴν ἐπίτευξη τῆς σεξουαλικῆς ἀπελευθέρωσης γιὰ ὅλους. Δυστυχῶς, οἱ παιδοφίλοι ἦταν ἐπίσης αὐτοὶ ποὺ ὕψωσαν ἀνάστημα καὶ δέχτηκαν τὶς συνέπειες γιὰ νὰ βοηθήσουν νὰ σταματήσει ἡ κακοποίηση πρὸς τοὺς ἄλλους φίλους τῆς σεξουαλικῆς μειονότητας. Αὐτὴ ἡ πράξη γενναιότητας μεταξὺ τῶν παιδοφίλων στὸ ὄνομα τῆς σεξουαλικῆς ἰσότητας τοὺς ἔχει ὁδηγήσει νὰ εἶναι αὐτοὶ ποὺ διώκονται μέχρι σήμερα, παρόλο ποὺ γεννιοῦνται μὲ διαφορετικὴ ἕλξη.
Πρέπει τὸ κίνημα LGBTQ + νὰ δεχτεῖ τοὺς παιδοφίλους; Νομίζω ὅτι ἡ ἀπάντηση εἶναι προφανής: Ἀπολύτως! Οἱ παιδοφίλοι βοήθησαν νὰ ἐπιτευχθοῦν τόσα πολὰ γιὰ τὶς ἄλλες ὁμάδες...
σεξουαλικῶν μειονοτήτων, ποὺ θὰ ἦταν ἁπλὰ ἄδικο νὰ τοὺς ἐπιτρέψουμε νὰ ὑποφέρουν μὲ διακρίσεις ἐξαιτίας μισητῶν φανατικῶν στὰ δεξιά. Οἱ παιδόφιλοι περνοῦν ὅσα πέρασαν πρὶν ἀπὸ τριάντα χρόνια ἄλλες σεξουαλικὲς μειονότητες, διότι ἦταν πρόθυμοι νὰ δεχτοῦν τὶς συνέπειες ἔτσι ὥστε οἱ σύμμαχοί τους στὸ κίνημα τῆς σεξουαλικῆς ἀπελευθέρωσης νὰ μπορέσουν νὰ προχωρήσουν”.
Ὁ Νὶκ Μαρτίνεζ συνεχίζει φτάνοντας στὸ σημεῖο νὰ πεῖ ὅτι ἡ ἀποδοχὴ τῶν παιδοφίλων ἀπὸ τὸ ὁμοφυλοφιλικὸ κίνημα εἶναι ἕνα ”ἠθικὸ πράγμα”:
”Ἐμεῖς τοῦ κινήματος LGBTQ + πρέπει νὰ κάνουμε τὸ ἠθικὸ πράγμα καὶ ἡ πρόοδος πέρασε αὐτὸ τὸ φανατισμὸ σὲ αὐτὲς τὶς σεξουαλικὲς μειονότητες ποὺ τόσο συχνὰ ἐνθαρρύνεται ἀπὸ τὴν συστηματικὰ φανατισμένη ἐπικρατοῦσα ἄποψη… Ὡς πανσεξουαλικὸς ἄνθρωπος, ὑποστηρίζω πλήρως τὰ δικαιώματα τῶν παιδοφίλων, καὶ θὰ πρέπει καὶ ἐσεῖς.”
Οἱ σχέσεις ὅμως ὁμοφυλόφιλων καὶ παιδοφίλων δὲν εἶναι κάτι τὸ καινούριο.
Τὸ 2013 ἡ γερμανική DerSpiegel εἶχε ἀποκαλύψει τήν συμμαχία ὁμοφυλοφίλων-παιδοφίλων στὴ Γερμανία τὴ δεκαετία τοῦ ’80 δημοσιεύοντας ἐξαιρετικὰ ἄβολα ντοκουμέντα γιὰ τὸ ὁμοφυλοφιλικὸ κίνημα, συμμαχία ποὺ οἱ ὁμοφυλόφιλοι ἐγκατέλειψαν ἀργότερα γιὰ πολιτικοὺς λόγους καθὼς θὰ ἔκανε κακὸ στὴν εἰκόνα τοῦ κινήματός τους.
Ντοκουμέντο ποὺ ἔφερε στὴ δημοσιότητα ἡ Der Spiegel. Μία σελίδα ποὺ γράφει γιὰ τὸ ”ἐθνικὸ ζήτημα τῆς παιδοφιλίας” στὸ ἀκτιβιστικὸ γκέι περιοδικὸ “Rosa Flieder” τὸ 1981.
Ἡ ἄποψη τοῦ Νὶκ Μαρτίνεζ ἀποτυπώνει ἐπίσης τὶς ἀνησυχίες ὅσων παρακολουθοῦν τὴν ἐξέλιξη στὰ δικαιώματα τῶν μειονοτήτων και θεωροῦσαν σχεδὸν βέβαιο ὅτι θὰ προκύψει.
Δὲν μποροῦμε φυσικὰ νὰ ποῦμε ὅτι ὅλοι οἱ ὁμοφυλόφιλοι ὑποστηρίζουν κάτι τέτοιο, τὸ γεγονὸς ὅμως ὅτι ὑπάρχει ἕνα ποσοστὸ ποὺ πραγματικὰ πιστεύει ὅτι ἡ σεξουαλικὴ σχέση ἑνὸς ἐνήλικα μὲ ἕνα παιδὶ εἶναι φυσιολογικὴ καὶ πρέπει νὰ γίνει ἀποδεκτή, εἶναι ἀπὸ μόνο του κατὰ τὴν ἄποψή μας ἐξωφρενικὸ ὅσο καὶ τρομακτικό.
Πηγή: offtherecord, yiorgosthalassis, Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό
Με μία έκθεση-καταπέλτη, για το ποιοί ευθύνονται, κυρίως, για την διαφθορά στην Ελλάδα, η Ομάδα Κρατών κατά της Διαφθοράς του Συμβουλίου της Ευρώπης (GRECO), υποστηρίζει κατηγορηματικά ότι, στο επίκεντρο της εκτεταμένης διαφθοράς στην Ελλάδα, βρίσκονται οι βουλευτές, οι δικαστές και οι εισαγγελείς.
Η διαφθορά λέει η έκθεση, πού πρόκειται να δοθεί σήμερα στη δημοσιότητα αποτελεί έναν από τους βασικούς λόγους που η Ελλάδα οδηγήθηκε στην οικονομική κρίση και στην συγκάλυψη και επέκταση της, συνέβαλλαν τα μέγιστα εκπρόσωποι του ελληνικού κοινοβουλίου, υπερψηφίζοντας παράνομες αποφάσεις απαλλαγής και διαγραφής ευθυνών καθώς και δικαστές και εισαγγελείς, με αδιαφανείς νομοθετικές διαδικασίες.
Καλώντας την Ελλάδα, «να διασφαλίσει την ακεραιότητα στο κοινοβούλιο και στο δικαστικό σώμα», η έκθεση της GRECO, υπογραμμίζει ιδιαίτερα ότι, μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν στην Ελλάδα κανόνες που να διασφαλίζουν τον έλεγχο της παράλληλης δραστηριότητας βουλευτών, των δωρεών που λαμβάνουν από «αγνώστους» επιχειρηματικούς κύκλους για την προώθηση των συμφερόντων τους καθώς και για τον έλεγχο των σχέσεων τους με «ομάδες συμφερόντων».
Η Ελλάδα βρίσκεται «σε πολύ πρώιμο στάδιο», στο θέμα του ελέγχου της ακεραιότητας των βουλευτών, τονίζεται στην έκθεση.
Η έκθεση καλεί επίσης την Ελλάδα να επανεξετάσει το σύστημα των βουλευτικών ασυλιών και να θεσπίσει κανόνες δεοντολογίας για τους βουλευτές, προκειμένου οι τελευταίοι να μην καμώνονται πως δεν γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους.
Παρά το γεγονός ότι δικαστές και εισαγγελείς υπόκεινται σε μηχανισμούς που σχετίζονται με την καριέρα και τους διαδικαστικούς κανόνες που προστατεύουν την ακεραιότητά τους, η Ελλάδα επιβάλλεται να κωδικοποιήσει τους κανόνες δεοντολογίας και να εξορθολογίσει τη γενική εποπτεία επί των δικαστών και των εισαγγελέων, επισημαίνεται στην έκθεση.
Οι σοβαρές καθυστερήσεις στην έκδοση δικαστικών αποφάσεων είναι εκ του πονηρού, υπονοείται, εμμέσως πλην σαφώς, στην έκθεση, στην οποία τονίζεται ότι πρέπει, επιτέλους, το δικαστικό σύστημα να αξιολογηθεί συνολικά για την λειτουργία του και να καταστεί υπόλογο για τις εκάστοτε αποφάσεις του.
Πρέπει ακόμη να επανεξετασθεί, η διαδικασία επιλογής δικαστών, για τις ανώτερες θέσεις του Δικαστικού και Εισαγγελικού Σώματος, προκειμένου να εξασφαλισθεί η ανεξαρτησία τους από την εκτελεστική εξουσία.
Με την έκθεση απευθύνονται, ούτε μία ούτε δύο αλλά δεκαεννέα (19) συστάσεις προς την Ελλάδα, προκειμένου να καταστεί εφικτή η πάταξη της διαφθοράς σε βουλευτές, δικαστές και εισαγγελείς.
Τα πρακτικά ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή Pdf
«Ασφαλής υπολογιστής είναι ο υπολογιστής που έχει βγει και από την πρίζα».
Ο Μανώλης Σφακιανάκης, στρατηγός εν αποστρατεία στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος και ειδικός ερευνητής για θέματα που αφορούν ζητήματα εγκληματικότητας στο διαδίκτυο, μίλησε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ANT1 και δεν έκρυψε την ανησυχία του για το τελευταίο κύμα κυβερνοεπιθέσεων.
«Ο πόλεμος αυτός συνεχίζεται, έχουμε ήδη τη δεύτερη έκδοση του ιού, άρα περιμένουμε και νέα κρούσματα και εξελίξεις στην εξάπλωση του», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Σφακιανάκης ενώ συμπλήρωσε πως «ο ιός εξαπλώνεται "γνωρίζοντας" πού πηγαίνει. Οι κράκερς χτυπούν εκεί όπου βλέπουν ότι δεν υπάρχει η κατάλληλη διαδικτυακή ασπίδα προστασίας».
Στη συνέχεια, ο κ. Σφακιανάκης μίλησε για το ποιοι κρύβονται πίσω από αυτές τις επιθέσεις και που αποσκοπούν. Όπως είπε, «ο στόχος είναι η είσπραξη λύτρων, αλλά και η εκτίναξη της αξίας ψηφιακών νομισμάτων, όπως το Bitcoin». «Στη χώρα μας και σε άλλες χώρες, οι εταιρείες επενδύουν ελάχιστα χρήματα στην κυβερνο-άμυνα τους, γι’ αυτό και είναι ευάλωτες σε επιθέσεις», συμπλήρωσε το πρώην ανώτατο στέλεχος της ΕΛ.ΑΣ.
Τέλος ο κ. Σφακιανάκης έδωσε χρήσιμες συμβουλές στους χρήστες του διαδικτύου: «Για προστασία, κάνουμε ενημερώσεις στα λειτουργικά συστήματα που διαθέτουμε, δεν επισκεπτόμαστε “ύποπτες” σελίδες και τρίτον κάνουμε αντίγραφο των αρχείων, διότι πλέον …ασφαλής υπολογιστής δεν είναι ο κλειστός υπολογιστής, αλλά ο κλειστός υπολογιστής που έχει βγει κι από την πρίζα».
Πηγή: newsbeast.gr
Ἐν Πειραιεῖ 20-5-2017
Ἀγαπητοί ἀδελφοί, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Μέ τήν Χάρη τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας ἑορτάζουμε σήμερα τήν μνήμη τῶν ἁγίων θεοστέπτων Βασιλέων καί Ἱσαποστόλων Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου καί Ελένης, τῆς μητρός αὐτοῦ.
Ἠ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας προσέδωσε στόν ἅγιο Κωνσταντῖνο τήν προσωνυμία, τό ἐπίθετο «Μέγας». Σέ ἐλάχιστες μόνο περιπτώσεις ἡ Ἐκκλησία δίνει αὐτό τόν τίτλο. Στό σύνολο τῶν ἁγίων, δέν ὑπάρχουν πολλοί μέ τό ἐπίθετο «Μέγας». Εἶναι ἐλάχιστοι. Ὀκτώ τόν ἀριθμό. Μέγας Βασίλειος, Μέγας Ἀντώνιος, Μέγας Ἀθανάσιος, Μέγας Εὐθύμιος, Μέγας Ἰωαννίκιος, Μέγας Φώτιος, Μέγας Ἰλαρίων καί ὁ σήμερον ἑορτάζων Μέγας Κωνσταντῖνος.
Γιατί, ὅμως, ἡ Ἐκκλησία μας χαρακτήρισε τόν ἅγιο Κωνσταντῖνο «Μεγάλο»; Ποιά εἶναι ἡ προσφορά τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου πρός τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἡ ὁποία δικαιολογεῖ τόν τίτλο «Μέγας»;
α) Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ὑπῆρξε ὁ πρῶτος Χριστιανός αὐτοκράτορας.
β) Τοῦ ἀποκαλύφθηκε τό σημεῖο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, μέ τό ὁποῖο νικοῦσε ὅλους τούς ἐχθρούς. «Ἐν τούτῳ νίκα».
γ) Παραμέρισε καί κατέρριψε τήν πλάνη τῆς εἰδωλολατρείας, ἐνῶ ἀνέδειξε τόν Χριστιανισμό.
δ) Ἐξέδωσε τό περίφημο «Διάταγμα τῶν Μεδιολάνων» τό 313 μ.Χ. Στήν προοδευτική στροφή τοῦ Μ. Κωνσταντίνου πρός τόν Χριστιανισμό, μέχρις ὅτου καταλήξει προστάτης καί εὐεργέτης τῆς Ἐκκλησίας καί καταστήσει τόν Χριστιανισμό ἐπίσημη θρησκεία τῆς μεγάλης ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας, μέχρις ὅτου δηλ. θεμελιώσει τό πρῶτο στήν ἱστορία χριστιανικό κράτος, σημαντικό σταθμό σ᾽ αὐτήν τήν πορεία ἀπετέλεσε τό λεγόμενο «Διάταγμα τῶν Μεδιολάνων». Τό «Διάταγμα τῶν Μεδιολάνων» θεράπευσε τήν ἄνιση μεταχείριση τῶν Χριστιανῶν, σέ σχέση μέ τούς ὀπαδούς τῶν ἄλλων θρησκειῶν. Οἱ ἀποφάσεις τῶν Μεδιολάνων ἐνέταξαν κατ᾽ ἰσονομία καί τόν μέχρι τότε διωκόμενο Χριστιανισμό στά πλαίσια μιᾶς θεσμικά κατοχυρωμένης ἀνεξιθρησκίας καί θρησκευτικῆς ἐλευθερίας[1] , καί ἄνοιξαν πλέον τόν δρόμο, μέσα στά ἑπόμενα δέκα ἔτη, γιά νά θεμελιωθεῖ τό πρῶτο καί μοναδικό σέ πολιτισμική καρποφορία καί χρονική διάρκεια χριστιανικό κράτος. Ἄνοιξαν τόν δρόμο ἐπίσης γιά τήν πλήρη ἐκχριστιάνιση τῆς Εὐρώπης, ἡ ὁποία τώρα δυστυχῶς ἔχει σχεδόν ἀποχριστιανισθεῖ. Εἶναι γνωστό ὅτι ἡ σύγχρονη Εὐρώπη, διά τῶν ἡγετῶν της, μέ τήν «Χάρτα γιά τά ἀνθρώπινα δικαιώματα», πού ψηφίσθηκε τόν Δεκέμβριο τοῦ 2000 στή Νίκαια τῆς Γαλλίας, ἀρνήθηκε ὁποιαδήποτε ἀναφορά στό χριστιανικό παρελθόν της καί τίς χριστιανικές ρίζες της[2] . Χωρίς ἀμφιβολία τό Διάταγμα τῶν Μεδιολάνων, μέ τήν ἐπίσημη νομική κατοχύρωση τῶν δύο ἀρχῶν, δηλ. τῆς ἐντάξεως καί τοῦ Χριστιανισμοῦ στήν ἀρχή τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας, ἀλλά καί τῆς ἐλευθερίας συνειδήσεως τῶν Ρωμαίων γιά τήν ἐπιλογή ὁποιασδήποτε θρησκευτικῆς πίστεως καί εἰδικότερα τῆς χριστιανικῆς, εὐνοοῦσε κυρίως τόν Χριστιανισμό[3] καί ἄνοιγε τόν δρόμο γιά τό μεγαλειῶδες χριστιανικό κράτος τοῦ Μ. Κωνσταντίνου, γιά τήν χριστιανική Οἰκουμένη καί τήν χριστιανική Εὐρώπη[4] .
ε) Συνεκάλεσε τήν Α΄ Ἁγία καί Οἰκουμενική Σύνοδο στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας τό 325 μ.Χ., ἡ ὁποία καταδίκασε καί ἀναθεμάτισε τήν αἵρεση τοῦ Ἀρειανισμοῦ καί τόν πρωτομάχο καί θεομάχο Ἄρειο, ὁ ὁποῖος πρέσβευε ὅτι ὁ Χριστός δέν εἶναι Θεός, ἀλλά κτίσμα. Ἡ Σύνοδος ἀνακήρυξε τήν ὁμοουσιότητα τοῦ Υἱοῦ μέ τόν Πατέρα.
στ) Ἔκτισε, μετά ἀπό θεϊκό ὅραμα, τήν Κων/πολη, τήν ὁποία ἀφιέρωσε στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.
ζ) Ἔστειλε τήν μητέρα του, ἁγία Ἐλένη, στούς Ἁγίους Τόπους, ἡ ὁποία, μετά ἀπό ἀνασκαφές, ἀνακάλυψε τόν Τίμιο Σταυρό, στόν ὁποῖο σταυρώθηκε ὁ Κύριός μας, ὅπως ἐπίσης καί τούς σταυρούς τῶν δύο συσταυρωθέντων ληστῶν καί τά τέσσερα τίμια καρφιά, μέ τά ὁποία κάρφωσαν τόν Χριστό.
η) Διακρινόταν γιά τά θεάρεστα ἔργα του, ὅπως κτίσιμο Ἱερῶν Ναῶν καί πλουτισμός τους μέ βασιλικά εἰσοδήματα, χρυσάφι καί ἀσήμι καί φροντίδα πτωχῶν.
θ) Εἶχε χριστιανικό χαρακτήρα, ὁ ὁποῖος διακρινόταν γιά τήν φιλοτιμία, τήν εὐσπλαγχικότητα, τήν γενναιοδωρία του κ.ἄ., πρίν ἀκόμη βαπτισθεῖ χριστιανός. Ἧταν δηλ. Χριστιανός πρίν βαπτιστεῖ Χριστιανός. Ζοῦσε χριστιανικά, πρίν ἀσπασθεῖ τόν Χριστιανισμό.
ι) καί τελευταῖο, ἀφοῦ μετενόησε εἰλικρινῶς γιά τά ἐγκλήματα τοῦ φόνου, πού εἶχε διαπράξει ὡς εἰδωλολάτρης, βαπτίσθηκε Χριστιανός στό τέλος τῆς ζωῆς του ὕστερα ἀπό δική του ἐκζήτηση. Τήν βάπτισή του θεωροῦσε ὡς τήν μεγαλύτερη εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ πρός αὐτόν καί ἡ ὁποία ὑπῆρξε τό ἐπισφράγισμα τῆς ἀκλόνητης καί ἀκράδαντης πίστεώς του.
Ἀπό τα προαναφερθέντα, θά σταθοῦμε μόνον στά ἐξῆς σημεία.
Πρῶτον, ο Μέγας Κωνσταντῖνος ἀναγνώρισε τόν Χριστιανισμό ὡς ἐπίσημη θρησκεία τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, τοῦ ρωμαϊκοῦ κράτους καί στήριξε στήν Ἐκκλησία ὅλες του τίς ἐλπίδες, ἐπειδή αυτή θά ἀποτελοῦσε τήν συνεκτική καί πνευματική δύναμη τῆς αὐτοκρατορίας. Γνωρίζουμε ὅλοι ὅτι ἡ Ρωμαϊκή αὐτοκρατορία ἦταν ἕνα ἀχανές, οἰκουμενικό, παγκόσμιο κράτος, πού ἀπλωνόταν στήν Εὐρώπη καί τήν Ἀσία. Τό κράτος, ὅμως, αὐτό δέν εἶχε ἐσωτερική ἑνότητα. Κυριαρχοῦσε ἡ πολυθεΐα, ἡ πολυαρχία, ἡ εἰδωλολατρεία, ὁ συγκρητισμός καί ὁ κόσμος ἦταν πνευματικά διεσπασμένος. Ἄλλος πίστευε ἐδῶ, ἄλλος ἐκεῖ, στοῦ κόσμου τούς θεούς καί τίς θεότητες. Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ἰδιαίτερα φωτισμένος, μετά τήν ἀποκάλυψη τοῦ σημείου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στόν οὐρανό καί ἀφοῦ νίκησε τόν Μαξέντιο καί τόν Λικίνιο, στή συνέχεια, φωτισμένος ἀπό τόν Θεό, σκέφθηκε πώς μόνο μία πνευματική δύναμη ὑπάρχει, ἡ ὁποία θά μποροῦσε νά ἑνώσει τό κράτος, νά δώσει πνευματική δύναμη καί νά ἑνοποιήσει ὅλους τούς ἀνθρώπους˙ νά πιστεύουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι στήν ἴδια πίστη, νά ἔχουν ὅλοι τήν ἴδια πίστη. Καί αὐτή ἡ πίστη ἦταν ἡ Ὀρθόδοξη πίστη, ἡ ὁποία ἤδη εἶχε δοκιμασθεῖ κατά τή διάρκεια τῶν τριῶν αἰώνων τῶν διωγμῶν. Ἀπέδειξε ὁ Χριστιανισμός πώς δέν φοβᾶται τίποτε˙ οὔτε τό μαρτύριο, οὔτε τόν θάνατο. Καί ἀποδείχθηκε ἐκείνη ἡ δύναμη, ἡ ὁποία εἶναι ἡ μόνη ἰκανή νά ἰκανοποιήσει τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων, ἑνωτική γιά τούς ἀνθρώπους.
Σέ σχετικό μέ τόν Μέγα Κωνσταντῖνο βιβλίο, μέ τίτλο : «Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος καί οἱ μικροί τῶν καιρῶν μας», ὑπάρχει ἡ ἐξῆς πολύ ἐνδιαφέρουσα τοποθέτηση. Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ἦταν Μέγας, γιατί ἦταν φωτισμένος καί ἀντιλήφθηκε τήν ἑνοποιό καί σωστική δύναμη, πού ἔχει τό χριστιανικό κήρυγμα καί τό Εὐαγγέλιο. Οἱ σημερινοί πολιτικοί ηγέτες ἀπανταχοῦ τῆς γῆς εἶναι μικροί. Τί εἶναι οἱ ἡγέτες τῶν Η.Π.Α., τῆς Ε.Ε. καί τῆς Ἀνατολῆς; Θά περίμενε κανείς ἀπ’ αὐτούς ν’ ἀντιληφθοῦν ὅτι πρέπει νά δώσουν στόν κόσμο μιά ἑνοποιό δύναμη, νά εἰρηνεύσουν τόν κόσμο, νά ἑνωθεῖ ὁ κόσμος, ὅπως τό ἀντιλήφθηκε ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος. Αὐτοί, ὅμως, ἀντί νά εἰρηνεύσουν καί νά ἑνοποιήσουν τόν κόσμο κάτω ἀπό μιά σωτηριώδη καί ὑπερφυσική δύναμη, διαιροῦν τόν κόσμο μέ τούς πολέμους καί δημιουργοῦν τοῦ κόσμου τίς πίστεις. Μέγας, λοιπόν, ὁ ἅγιος Κωνσταντῖνος καί μικροί, νάνοι ἀκόμη καί οἱ δικοί μας πολιτικοί ἡγέτες, οἱ κληρονόμοι τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Οἱ πολιτικοί ἡγέτες στήν Ἑλλάδα μας, ἡ ὁποία κληρονόμησε αὐτή τή Ρωμαϊκή αὐτοκρατορία, εἶναι κι αὐτοί μικροί, γιατί δέν καταλαβαίνουν τήν δύναμη, πού ἔχει ἡ Χριστιανική πίστη, ὅπως τό ἀντιλήφθηκε ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος. Καί ἀντί νά ἐνισχύουν αὐτή τήν πίστη τῆς πλειοψηφίας τῶν Ἑλλήνων, διαρκῶς παίρνουν μέτρα ἐναντίον της, πειθαρχώντας σέ ἐντολές ξένων καί ἀντίχριστων κέντρων. Μάλιστα εἶναι πασιφανές ὅτι ὑπάρχει διακομματική συμφωνία ἀσκήσεως ἐκκλησιομάχου καί ἀντιχριστιανικῆς πολιτικῆς.
Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ὅμως, στήριξε στό Εὐαγγέλιο καί στόν Χριστιανισμό τήν ἐλπίδα νά ἐπικρατήσει στόν κόσμο ἡ ἑνότητα, νά μεταβληθεῖ ἡ PAX ROMANA σέ PAX CHRISTIANA, ἡ ρωμαϊκή εἰρήνη νά μεταβληθεῖ σέ χριστιανική εἰρήνη.
Δεύτερον, ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ὅταν εἶδε ὅτι ἕνας αἱρετικός, ὁ Ἄρειος, δημιουργεῖ προβλήματα καί ὅτι ἡ Ἐκκλησία, στήν ὁποία στηριζόταν, ἔχει ἐσωτερικές διενέξεις καί ἔριδες καί κινδύνευε νά διασπαθεῖ ἡ ἑνότητα, συνεκάλεσε τήν Α΄ ἐν Νικαίᾳ Ἁγία καί Οἰκουμενική Σύνοδο, ἡ ὁποία καταδίκασε καί ἀναθεμάτισε τόν αἱρετικό Ἄρειο, τήν αἵρεσή του καί τούς ὀπαδούς του, καί μ’αὐτόν τόν τρόπο ἐπῆλθε ἡ γαλήνη στό σκάφος τῆς Ἐκκλησίας. Στήν ἐποχή μας, ὑπάρχει ἡ αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ καί ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, οἱ ὁποῖες ἐπευλάνουν καί ἔχουν αἰχμαλωτήσει τούς περισσοτέρους διοικητικούς ἡγέτες τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Μάλιστα εἶναι γνωστό ὅτι ὁ μέν αἱρεσιάρχης «Πάπας» τῆς Ρώμης νόθευσε τό πνεῦμα τοῦ Διατάγματος τῶν Μεδιολάνων, μέ σκόπο τήν προβολή τοῦ παγκοσμίου πρωτείου ἐξουσίας του καί τοῦ παναιρετικοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἐφηῦρε τήν μεγάλη ἱστορική ἀπάτη τῆς «ψευδοκωνσταντίνειας δωρεᾶς», τῶν «ψευδοϊσιδωρείων διατάξεων» καί τῆς «ψευδοπιπίνιας δωρεᾶς». Σύμφωνα μέ τούς εἰδικούς, «καμμία ἄλλη νοθεία στήν παγκόσμια ἱστορία δέν συντελέσθηκε μέ τόση τέχνη καί καμμία ἄλλη δέν εἶχε τόσο μεγάλα ἀποτελέσματα»[5] . Σύμφωνα μέ τήν «ψευδοκωνσταντίνεια δωρεά», ὁ Μ. Κωνσταντῖνος, ἀναχωρώντας ἀπό τήν Δύση, γιά να μεταφέρει τήν πρωτεύουσα τῆς αὐτοκρατορίας στήν Ἀνατολή, παρεχώρησε δῆθεν στόν αἱρεσιάρχη «Πάπα» τήν πολιτική καί ἐκκλησιαστική διοίκηση τοῦ δυτικοῦ ρωμαϊκοῦ κράτους. Μέ βάση τό μεγάλο ἱστορικό αὐτό ψέμμα, ἡ Δύση συνταράχθηκε ἐπί αἰῶνες ἀπό τόν παποκαισαρισμό, τούς ἀγῶνες δηλ. τοῦ «Πάπα» νά ἐπιβληθεῖ καί ἐπί τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας ἔναντι τῶν δυτικῶν ἡγεμόνων. Πολλές φορές, ὅμως, ὁ «Πάπας» ἐπεχείρησε, μέ πολιτικές καί ἐκκλησιαστικές ἐπεμβάσεις του, νά ἐπιβληθεῖ καί στήν Ἀνατολή.
Ὀ δέ Οἰκουμενισμός, σύμφωνα μέ τόν Ὅσιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς, εἶναι παναίρεση καί ἡ μεγαλύτερη ἐκκλησιολογική αἵρεση ὅλων τῶν ἐποχῶν, ἐπειδή ἐξισώνει ὄλες τίς θρησκείες καί τίς πίστεις σέ μία πανθρηκεία.
Καί τίθεται τό ἀδυσώπητο ἐρώτημα : Ποιός θά τολμήσει σήμερα νά βρεῖ τό θάρρος ὥστε νά συγκληθεῖ μία Πανορθόδοξη Οἰκουμενική Σύνοδος, γιά νά καταδικασθοῦν καί νά ἀναθεματισθοῦν αὐτές οἱ δύο τρομερές καί φοβερές αἱρέσεις καί τόσες ἄλλες, ὥστε νά γαληνέψει τό θαλασσοδαρμένο σκάφος τῆς Ἐκκλησίας; Δέν θά ἔπρεπε νά ἔχει πρό πολλοῦ ξεκαθαρίσει αὐτό τό θέμα μέ μία Πανορθόδοξη Οἰκουμενική Σύνοδο; Ἀντί, ὅμως, νά συνέλθει ἡ Ἐκκλησία σέ Οἰκουμενική Σύνοδο καί νά καταδικάσει τόν Πάπα, τόν Παπισμό, τόν Οἰκουμενισμό καί τίς ἄλλες αἱρέσεις, ὅπως παλαιότερα καταδίκαζε ὅλους τούς αἱρετικούς καί τίς αἱρέσεις μέ Οἰκουμενικές Συνόδους, δυστυχῶς, τόν περασμένο Ἰούνιο τοῦ 2016, γίναμε μάρτυρες μιᾶς ἄλλης, ξένης καί ἀλλοτρίας στήν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας «Συνόδου», τῆς λεγομένης καί θεωρουμένης ἀπό τούς Οἰκουμενιστές «Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου» τῆς Κρήτης. Οὐσιαστικά αὐτή δέν ἦταν οὔτε Ἁγία, οὔτε Μεγάλη, οὔτε Σύνοδος, ἀλλά μία ληστρική, αἱρετική, οἰκουμενιστική ψευδοσύνοδος τῶν λατινοφρόνων και οἰκουμενιστῶν ἐπισκόπων. Ὁπως φάνηκε ἀπό τήν μεθοδολογία, τόν κανονισμό λειτουργίας καί τά τελικά ἐπίσημα κείμενά της, αὐτή ἐδράστηκε ὄχι σέ ὀρθόδοξα, ἁγιοπατερικά, ἱεροκανονικά καί παραδοσιακά κριτήρια, ἀλλά σέ αἱρετικά, παπικά καί βατικάνεια τοιαύτα. Ἡ ψευδοσύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου ἀπέκλεισε τήν συμμετοχή ὅλων τῶν ἀπανταχοῦ τῆς γῆς Ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων, κατέλυσε τήν ὀρθόδοξη συνοδικότητα, δέν ἐνημέρωσε ἀντικειμενικά τό ὀρθόδοξο πλήρωμα, κλῆρο καί λαό, διακρίθηκε γιά τίς θεολογικές ἀσυνέπειες καί ἀντιφάσεις της, ἀπέδωσε στόν ἑαυτό της ἀποκλειστικό ρόλο «ἀρμοδίου καί ἐσχάτου κριτοῦ» σέ θέματα πίστεως, ἐπέβαλλε καί κατοχύρωσε «ἀλάθητες» ἀποφάσεις, δημιούργησε ἀλλοιωμένη ὀρθόδοξη αὐτοσυνειδησία, καθιέρωσε τήν μεταπατερική αἵρεση, τίς θεωρίες τῆς «Μιᾶς καί Διηρημένης Ἐκκλησίας» καί τῆς «ἀποκαταστάσεως τῆς ἀπολεσθεῖσης ἑνότητος», τούς μικτούς γάμους μέ τούς αἱρετικούς, ἐπέβαλλε ὡς ἐπίσημη πλέον γραμμή τῆς Ἐκκλησίας τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τήν ἀναγνώριση ἐκκλησιαστικότητας στούς αἱρετικούς Παπικούς, Προτεστάντες καί Μονοφυσῖτες καί τήν μόνιμη συμμετοχή στό λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν» (Π.Σ.Ε.) δηλ. αἱρέσεων, τό ὁποῖο οὐσιαστικά εἶναι ἕνας παμπροτεσταντικός ὁμογενοποιητικός ὀργανισμός, ξένος καί ἀλλότριος πρός τήν Ὀρθοδοξία.
Γι’αὐτό θεωροῦμε ὅτι εἶναι ἀδήριτη ἡ ἀνάγκη οἱ Τοπικές Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, καί μάλιστα ὅσες δέν ἔλαβαν μέρος σ’αὐτήν, ἀλλά καί μία νέα Πανορθόδοξη Σύνοδος α) νά καταδικάσουν τήν λεγομένη «σύνοδο» τῆς Κρήτης ὡς ληστρική, αἱρετική καί οἰκουμενιστική ψευδοσύνοδο, β) νά ἀπορρίψουν τά κείμενά της ὡς αἱρετικά, ἰδιαίτερα τό κείμενο γιά τίς σχέσεις μέ τούς ἑτεροδόξους, γ) νά καταδικάσουν τούς διοργανωτές, τούς πρωταγωνιστές, τούς συμμετέχοντες σ'αὐτήν, τούς ὑπογράψαντας καί ἀποδεχομένους τά αἱρετικά κείμενά της, δ) νά καταδικάσουν τόν διαχριστιανικό καί διαθρησκειακό συγκρητιστικό Οἰκουμενισμό ὡς παναίρεση, ε) νά ἀποφασίσουν τήν ἀποχώρηση ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν ἀπό τό λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν», δηλ. αἱρέσεων, στ) νά τερματίσουν κάθε κοινή ἐμφάνιση τῶν Ὀρθοδόξων μέ τούς ἀλλοθρήσκους καί αἱρετικούς, καί ζ) νά ἀποχωρήσουν ἀπό τόν ἄγονο διάλογο τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τούς πάσης φύσεως αἱρετικούς.
Ἑορτάζοντας, λοιπόν, σήμερα τήν μνήμη τῶν ἁγίων ἐνδόξων θεοστέπτων Βασιλέων καί Ἱσαποστόλων Κωνσταντίνου καί Ἐλένης θά πρέπει ἐν πρώτοις νά μᾶς μείνει ὅτι ὁ Χριστιανισμός καί δή ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἐκείνη ἡ δύναμη, ἡ ὁποία ἑνώνει καί ἡ ὁποία πρέπει καί στό νεοελληνικό κράτος μας νά ἀποτελέσει τήν συνεκτική καί πνευματική δύναμη, πού πρέπει ὅλους νά μᾶς ἑνώνει.
Καί πρέπει, ἐπίσης, νά μᾶς μείνει καί τό γεγονός ὅτι, ὅταν παρατηρεῖται αἵρεση, πλάνη καί ἑτεροδιδασκαλία, θά πρέπει νά εἴμαστε αὐστηροί˙ νά μήν τά θεωροῦμε ὅλα τίποτε, ἐφησυχάζοντας, καλοπερνώντας, μή προβληματιζόμενοι γιά πνευματικά θέματα καί ἐπιδεικνύοντας ἀδιαφορία γιά θέματα πίστεως. Ἀλλά, νά μιλᾶμε γιά τήν ἀλήθεια, γιά τήν Ὀρθοδοξία μας, νά ὑπερασπιζόμαστε καί νά ἀκολουθοῦμε τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως ἔκαναν οἱ σήμερον ἑορταζόμενοι Μέγας Κωνσταντῖνος καί ἁγία Ἐλένη.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
[1] ΒΛΑΣΙΟΣ ΦΕΙΔΑΣ, Ἐκκλησιαστική Ἱστορία, τ. Α΄, Ἀθῆναι 1992, σ. 334.
[2] ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, Ἀπό τή Νίκαια τῆς Βιθυνίας στή Νίκαια τῆς Γαλλίας. Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος καί οἱ μικροί τῶν καιρῶν μας, Θεσ/κη 2001.
[3] ΒΛΑΣΙΟΣ ΦΕΙΔΑΣ, ἔνθ᾽ ἀνωτ., σ. 330.
[4] ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, Πρός «Κοινόν Ποτήριον» Ὀρθοδόξων καί Παπικῶν εἰς τάς ἐκδηλώσεις διά τό διάταγμα τῶν Μεδιολάνων; 25-1-2013,https://katanixis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_7793.html
[5] ΑΡΧΙΜ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ, Ἐκκλησιαστική Ἱστορία, Ἀθῆναι 1959, σσ. 299-300.
Πηγή: Θρησκευτικά
Το ενεργειακό δυναμικό της Ανατολικής Μεσογείου και οι συνέργειες μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου, ξύπνησαν το ενδιαφέρον της Τουρκίας να αποκτήσει και εκείνη λόγο και ρόλο στην περιοχή. Έτσι, συστηματοποίησε την αναθεωρητική της στρατηγική και την εμπλούτισε με νέες αξιώσεις (Α/71/875-S/2017/321), με προσωρινές παραβιάσεις της Κυπριακής ΑΟΖ μετά και την απόκτηση του ερευνητικού πλοίου «Barbaros» και με διπλωματικές ενέργειες νομιμοποίησης των διεκδικήσεών της και προώθησης αμφιλεγόμενων «λύσεων» του Κυπριακού Ζητήματος.
Ειδικότερα, η Τουρκία προσπαθεί να εμπεδώσει δικαίωμα χρησικτησίας μέρους της Κυπριακής ΑΟΖ (κυρίως του χώρου δυτικά του γεωτεμαχίου 6) που με την πάροδο του χρόνου δύναται να δημιουργήσει νομικό προηγούμενο και μελλοντικά να καθιερώσει Τουρκική δικαιοδοσία στην περιοχή.
Η πλέον ανησυχητική εξέλιξη είναι η προσπάθεια της Τουρκίας να βρει, μεταφέρει και εγκαταστήσει στην Ανατολική Μεσόγειο πλατφόρμα άντλησης Υ/Α.
Είναι μια εξέλιξη που θα πρέπει να προβληματίσει έντονα τις ηγεσίες σε Κύπρο και Ελλάδα, διότι είναι μία λίαν επικίνδυνη προοπτική και γιατί επιπλέον οι γεωστρατηγικοί κίνδυνοι που προκύπτουν, παρουσιάζονται στην κοινή γνώμη με τρόπο απλοϊκό και εξωραϊστικό, ως ζήτημα που θα το «λύσουν» οι εταιρείες και τα κράτη τους που έχουν εξασφαλίζει αδειοδότηση εντός της Κυπριακής ΑΟΖ.
Θα είναι άραγε «λύσεις» που θα ξεκαθαρίζουν ότι κυρίαρχος στην Κυπριακή ΑΟΖ είναι η Κυπριακή Δημοκρατία; Μακάρι! Η πραγματικότητα, ωστόσο, μπορεί να αποδειχθεί πολύ διαφορετική και τραγική…
Οι θαλάσσιες πλατφόρμες (Oil Rigs)
Οι θαλάσσιες πλατφόρμες έρευνας και άντλησης Υ/Α χωρίζονται σε διαφόρους τύπους και κατηγορίες. Σήμερα, ανά τον κόσμο, βρίσκονται σε λειτουργία περίπου 1000 με 1200 πλατφόρμες, ενώ οι χαμηλές τιμές Υ/Α της τελευταίας διετίας, έχουν απενεργοποιήσει πολλές από αυτές, οι οποίες διατίθενται προς πώληση στη διεθνή αγορά.
Το νομικό καθεστώς που διέπει τις θαλάσσιες πλατφόρμες έρευνας και άντλησης Υ/Α ορίζεται από την UNCLOS (UN Convention on the Law of the Sea) του 1982 καθώς και από πληθώρα άλλων διατάξεων που αφορούν συμπληρωματικές υπερεθνικές και εθνικές νομοθεσίες, κυρίως για θέματα προστασίας του περιβάλλοντος.
Γεωπολιτικά, για να θέσουμε το θέμα απλά και πρακτικά, η θαλάσσια πλατφόρμα είναι πλωτό νησί. Δεν έχει κυριαρχικά δικαιώματα όπως έχει ένα φυσικό νησί, όμως έχει δικαιώματα προστασίας από την χώρα/σημαία που την εγκαθιστά (σε ακτίνα 500 μέτρων περιμετρικά) και δημιουργεί τετελεσμένα σε αντίθεση με τα σεισμογραφικά ερευνητικά πλοία (όπως το Barbaros) τα οποία κάνουν προσωρινή παραβίαση και φεύγουν μετά την εκτέλεση του προγράμματος.
Οι προσπάθειες της Τουρκίας να αποκτήσει εξέδρα
Λόγω των χαμηλών τιμών Υ/Α, υπάρχουν στην διεθνή αγορά αρκετές πλατφόρμες που διατίθενται προς πώληση και η Τουρκία ψάχνει τουλάχιστο από τα τέλη του 2015 να βρει μία πλατφόρμα ή drill ship βαθιάς θάλασσας, να το επανδρώσει και να το μεταφέρει στην Ανατολική Μεσόγειο ώστε να δημιουργήσει μία νέα διεθνοπολιτική πραγματικότητα στην περιοχή.
Η Τουρκία αυτή την περίοδο διαπραγματεύεται πολύ σοβαρά με τους Νορβηγούς, αλλά και άλλους ιδιοκτήτες, την αγορά μιας πλατφόρμας. Καλά πληροφορημένες πηγές εκτιμούν πως από τη στιγμή που θα αγοράσει μια πλατφόρμα, θα χρειαστεί ξένα πληρώματα και τεχνικούς για να την επανδρώσει και ένα περίπου χρόνο ακόμη για να την καταστήσει λειτουργική στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Τι θα σήμαινε τουρκική εξέδρα στην Ανατ. Μεσόγειο;
Όπως τονίσαμε παραπάνω, μία εξέδρα δημιουργεί τετελεσμένα και δικαιώματα προστασίας από το κράτος, τη σημαία του οποίου φέρει η εξέδρα.
Η Τουρκία μεθοδικά α) ενημέρωσε τον ΟΗΕ ότι είναι δική της υφαλοκρηπίδα ο χώρος μεταξύ των 6ν.μ. ανατολικά της Ρόδου, Καρπάθου, Κρήτης, 6ν.μ. δυτικά της Κύπρου και 6ν.μ. νότια του Καστελόριζου, β) δεν έχει υπογράψει την Διεθνή Σύμβαση της Θάλασσας του 1982 και άρα δεν δεσμεύεται από αυτή, γ) δεν αναγνωρίζει τη σημερινή Κυπριακή Δημοκρατία και άρα δεν αναγνωρίζει και το δικαίωμά της σε ΑΟΖ, όπως δεν αναγνωρίζει την έννοια της ΑΟΖ αφού δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση του 1982, δ) έχει θέσει θέματα στην Αίγυπτο ώστε να μην προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ελλάδα και έτσι η Αίγυπτος έχει παγώσει το όλο θέμα, ε) προωθεί αμφιλεγόμενα σχέδια «λύσης» του Κυπριακού, και στ) έχει εμπεδώσει διεθνώς κλίμα ότι χωρίς αυτήν σε κεντρικό ρόλο, Υ/Α δεν πρόκειται να βγουν από την Κύπρο.
Με βάση τα παραπάνω και συνεκτιμώντας τη συμπεριφορά της Τουρκίας στην περιοχή, δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε την περίπτωση η Τουρκία να μεταφέρει και εγκαταστήσει μια εξέδρα ακόμη και εντός της Κυπριακής ΑΟΖ. Και εδώ πραγματικά αποκαλύπτονται τα όρια του Διεθνούς Δικαίου, αφού κάτι τέτοιο εναπόκειται τελικά στην πολιτική βούληση και την ισχύ της Κυπριακής Δημοκρατίας, των περιφερειακών της συμμάχων, των εταιρειών και των κρατών τους να ξεκαθαρίσουν στην Τουρκία το ποιος είναι ο κυρίαρχος της περιοχής.
Εδώ βρίσκεται το σκοτεινό σημείο του τι θα πράξουν οι άλλοι, καθώς η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει την ισχύ (στα πλαίσια της «αυτοβοήθειας») να πετάξει έξω από την ΑΟΖ της την Τουρκία, αν αυτή αποφασίσει να συμπεριφερθεί με αυτόν τον βάρβαρο τρόπο στην περιοχή.
Αν η Κυπριακή Δημοκρατία απλά διαμαρτυρηθεί σε διπλωματικό επίπεδο και δεν έχει την ισχύ να επιβάλλει στην πράξη την βούλησή της στην Τουρκία, τότε με την πάροδο του χρόνου η Τουρκία θα έχει εμπεδώσει καθεστώς χρησικτησίας και νομικό προηγούμενο για να νομιμοποιήσει τις διεκδικήσεις της έναντι της Κύπρου. Εδώ φτάσαμε ακόμη και ο ΟΗΕ να προωθεί σχέδια «λύσης» που εξισώνουν τον εισβολέα με το θύμα!!! Στη χρησικτησία θα κολλήσουν…;
Αν η Κύπρος αναζητήσει στήριξη και βοήθεια από τους συμμάχους της στην περιοχή, ενδεχομένως να πετύχει περισσότερα.
Όμως ποιοι είναι οι σύμμαχοί της; Μήπως είναι το Ισραήλ, που άλλη γλώσσα εμφανίζεται να μιλά ο Πρωθυπουργός του και άλλη ο Διευθυντής Πετρελαίων της χώρας ή μήπως θα πρέπει πρώτα να απαντήσουμε το ερώτημα ποιος κυβερνά επιτέλους το Ισραήλ – οι εταιρείες ή η Ισραηλινή κυβέρνηση;
Μήπως είναι η Αίγυπτος που ακόμη και υπό τον φιλικό Πρόεδρο Σίσι, κάνει δεύτερες σκέψεις σχετικά με την Κυπριακή και Ελλαδική ΑΟΖ; Ποιος τελικά από τους συμμάχους της Κύπρου θα έμπλεκε σε διαμάχη με την Τουρκία για τα κυριαρχικά συμφέροντα της Κύπρου;
Μήπως θα το κάνουν τα κράτη που οι εταιρείες τους έχουν εξασφαλίσει γεωτεμάχια και συμβόλαια έρευνας και εξόρυξης εντός της Κυπριακής ΑΟΖ;
Ας δούμε ποιες είναι οι εταιρείες και τα κράτη που τις στηρίζουν.
Στα γεωτεμάχια 2,3 και 9 βρίσκονται η Ιταλική Eni και η Νοτιοκορεατική Kogas. H Eni είναι σημαντικότατος προμηθευτής Ρωσικού φυσικού αερίου στην Τουρκία και μάλιστα με ολοένα αυξανόμενες πωλήσεις και μερίδια αγοράς στην Τουρκική αγορά. Η κρατική Νοτιοκορεατική Kogas διατηρεί στενότατους επιχειρηματικούς, πολιτικούς και στρατιωτικούς δεσμούς με την Τουρκία, στρατηγικού επιπέδου.
Στο γεωτεμάχιο Νο.8 βρίσκεται μόνη της η Eni.
Στο γεωτεμάχιο 12 βρίσκεται η Royal Dutch Shell, η Kuwait Petroleum και η Αμερικανο-Ισραηλινή Noble Energy. Η Kuwait Petroleum μαζί με την Τουρκική εταιρεία πετρελαίων (ΤΡΑΟ) και την Kogas, εκμεταλλεύονται από κοινού μια σειρά πηγαδιών στην Ανατ. Τουρκία με πολύ καλά αποτελέσματα και προοπτικές. H Royal Dutch Shell έχει έντονη παρουσία στον ενεργειακό τομέα της Τουρκίας από το 1923. Σήμερα έχει σημαντική δραστηριότητα στην νοτιοανατολική Τουρκία και στη Μαύρη Θάλασσα με έρευνες και γεωτρήσεις, με την δράση της συνεχώς να επεκτείνεται.
Στα γεωτεμάχια 6 και 11 βρίσκονται η Eni με την Γαλλική Total. Η Total έχει πολύ σημαντική παρουσία στην αγορά των σχεδόν 80 εκατ. κατοίκων της Τουρκίας σε όλο το φάσμα του πετρελαϊκού τομέα και είναι ένας από τους κύριους προμηθευτές της χώρας σε φυσικό αέριο.
Προσφάτως, στο γεωτεμάχιο 10 εισήλθαν ο Αμερικανικός κολοσσός ExxonMobil και η Qatar Petroleum. Η Τουρκία και το Κατάρ διατηρούν πολύ στενές πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις. Μάλιστα η Τουρκία κατασκευάζει στο Κατάρ τη μεγαλύτερη στρατιωτική της βάση εκτός Τουρκίας που θα φιλοξενεί πάνω από 3000 Τούρκους στρατιώτες και θα αναλάβει την εκπαίδευση σημαντικού τμήματος των ενόπλων δυνάμεων του Κατάρ.
Τέλος, να πούμε ορισμένα πράγματα για τον αμερικανικό παράγοντα (ExxonMobil, Noble Energy). Πολύ πρόσφατα, στις 10 Μαίου 2017, η απάντηση του αμερικανικού State Department σε ερώτηση σχετική με τις τουρκικές προκλήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ ήταν η εξής:
«Αναγνωρίζουμε το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να αναπτύξει τους πόρους της στην ΑΟΖ της. Συνεχίσουμε να πιστεύουμε ότι οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού, όπως και όλοι οι φυσικοί πόροι του, θα πρέπει να κατανέμονται ισότιμα μεταξύ και των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μια συνολικής διευθέτησης». Δηλαδή, «να τα βρείτε πρώτα μεταξύ σας… διότι αν χρειαστεί να επέμβουμε, θα επιβάλλουμε μια δική μας τάξη πραγμάτων στην περιοχή στα πλαίσια της ισοτιμίας των δύο κοινοτήτων (και των συμφερόντων μας)».
Αυτά είναι τα κράτη και οι εταιρείες που περιμένει η Κύπρος να την στηρίξουν έναντι της Τουρκίας και που ορισμένοι κύκλοι προσπαθούν να πείσουν την Ελλαδική και Κυπριακή κοινή γνώμη ότι θα αναλάβουν αυτοί να ξεκαθαρίσουν το τοπίο για λογαριασμό των Κυπριακών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Δηλαδή, να ρισκάρουν (ως εταιρείες και κράτη) την σύγκρουση με την Τουρκία, την διακοπή των σημαντικότατων σχέσεων που διατηρούν μαζί της, τον αποκλεισμό τους από τον χώρο που ελέγχει η Τουρκία και τις συμμαχίες της στην περιοχή, και όλα αυτά για τα κυριαρχικά συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας και έναν ενεργειακό πλούτο που απλά θα τους αποφέρει μερικά εκατομμύρια δολάρια παραπάνω στους ισολογισμούς τους. Πολύ απλά, στον πραγματικό κόσμο, αυτά δεν γίνονται!
Αδικαιολόγητη επιπολαιότητα!
Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, Ελλαδίτες και Κύπριοι έχουν πέσει θύματα της επιπολαιότητας και του υπέρμετρου ενθουσιασμού. Η Τουρκία κλιμακώνει και σοβαρολογεί! Η απόσταση που χωρίζει την Τουρκία από το να προμηθευτεί πλατφόρμα μέχρι να τη φέρει στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι μικρή. Αντίθετα εμείς παραμένουμε χαλαροί σε αφηγήματα απεμπόλησης των κυριαρχικών μας υποχρεώσεων και της πολιτικής βούλησης να τα επιβάλλουμε αξιόπιστα στον οποιονδήποτε επιβουλεύεται τα συμφέροντά μας. Βολευόμαστε με την ιδέα ότι άλλοι θα λύσουν τα δικά μας προβλήματα.
Ιστορικά, πάντως, η «φιλοσοφία» αυτή έχει πληρωθεί πολύ ακριβά!
Πηγή: Liberal
Τόν 13ο αιώνα ἡ Κύπρος καταδυναστευόταν ἀπὸ τοὺς τότε κατακτητὲς της Φράγκους (Λουζινιανούς). Ὁ Ὀρθόδοξος κλῆρος διωκόταν βάναυσα καὶ ὁ λαὸς ἐταλαιπωρεῖτο ἀφάνταστα, γιὰ νὰ ἐξαναγκαστεῖ νὰ φραγκέψει. Κύριο καὶ ρωμαλέο στήριγμα τοῦ λαοῦ στὸν ἀγώνα του νὰ μὴ χάσει τὴν ἐθνική του αὐτοσυνειδησία καὶ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη του ὑπῆρξαν, Ἅγιοι Μοναχοὶ μὲ χαρακτηριστικώτερο παράδειγμα τοὺς 13 Ὁσιομάρτυρες τῆς Μονῆς τῆς Παναγίας τῆς Κανταριώτισσας, ποὺ βρισκόταν στὴν ὁροσειρὰ τοῦ Πενταδακτύλου.
Ἠγούμενος τῆς Μονῆς αὐτῆς ἦταν τότε ὁ Ἰωάννης, καὶ τὰ ὀνόματα τῶν ὑπολοίπων ἦταν:...
Κόνωνας, Ἱερεμίας, Μάρκος, Θεόκτιστος, Κύριλλος, Βαρνάβας, Μάξιμος, Ἰωσήφ, Γερμανός, Γεράσιμος καὶ Γεννάδιος (οἱ δύο τελευταῖοι προέρχονταν ἀπὸ τὴν Μονὴ Μαχαιρᾶ).
Γιά τήν ἐμμονή τους στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Παράδοση, φυλακίστηκαν ἀπὸ τὴν Λατινικὴ - Παπικὴ ἐξουσία τῆς Κύπρου στὶς φυλακὲς τῆς Λευκωσίας, ὅπου παρέμειναν γιὰ τρία χρόνια, ὑφιστάμενοι ἀπάνθρωπα καὶ ἀπερίγραπτα μαρτύρια. Τελικά τούς κατεδίκασαν σὲ θάνατο, τοὺς ξεφόρεσαν τὰ ἅγια μοναχικὰ «σχήματά» τους, τοὺς ἔδεσαν τὰ πόδια σὲ ἄγρια ἄλογα, τοὺς λιθοβόλησαν καὶ κατόπιν τοὺς ἔσυραν πάνω στὶς κοφτερὲς πέτρες τῆς κοίτης τοῦ ξεροπόταμου Παδιαίου, χτυπώντας τους ταυτόχρονα χωρὶς ἔλεος μὲ ραβδιά.
Τέλος τά κατακομματιασμένα καὶ καθημαγμένα σώματα τῶν Ἁγίων τὰ ἔριξαν στὶς φλόγες μεγάλης φωτιᾶς ποὺ ἄναψαν, καὶ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο τελειώθηκαν. Ἔτσι παρέδωσαν στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ τὴ μακάρια ψυχή τους καὶ δέχτηκαν ἀπ΄ Αὐτὸν τριπλοῦς τούς στεφάνους: Τῶν Ὁσίων, τῶν Ὁμολογητῶν καὶ τῶν Μαρτύρων.
Ἡ ἡμέρα τῆς τελείωσής τους ἦταν ἡ 19η Μαΐου τοῦ ἔτους 1231. Ὁ μαρτυρικὸς θάνατος τῶν 13 αὐτῶν Ὁσιομαρτύρων καὶ Ὁμολογητῶν σὲ ὅλους μας καὶ σὲ ὅλους τούς αἰῶνες διασαλπίζει ὅτι ἡ διαφορὰ Ὀρθοδοξίας και Παπισμοῦ (Ρωμαιοκαθολικισμοῦ) δὲν εἶναι καθόλου παρωνυχίδα, ὅπως θέλουν πολλοὶ νὰ τὴν παρουσιάζουν. Ἀπὸ θεολογικῆς καὶ σωτηριολογικῆς ἀπόψεως ἡ διαφορὰ αὐτὴ εἶναι τόσο μεγάλη, ὅση ἀκριβῶς εἶναι ἡ ἀπόσταση ποὺ χωρίζει τὸν Παράδεισο ἀπὸ τὴν Κόλαση. Γι΄ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ λόγο προτίμησαν οἱ Ἅγιοι Μοναχοὶ τὸ θάνατο, παρὰ νὰ «ἐκλατινίσουν», ἔστω καὶ κατ΄ ἐλάχιστο, τὴν ἀτόφια Ὀρθόδοξη Πίστη τους. Γι΄ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴν μνήμη τους στὶς 19 Μαΐου κάθε χρόνο καὶ δοξολογεῖ τὸν Θεόν, τὸν «θαυμαστὸν ἐν τοῖς ἁγίοις Αὐτοῦ».
Ὀρθοδοξία τὸν 13ο αἰώνα στὴν Κύπρο
Πηγή: (Ὀρθόδοξος Φιλόθεος μαρτυρία Ἔκδοσις «Ὀρθόδοξος Κυψέλη»), Ἱ.Μ. Παντοκράτορος, Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό
Σήμερα διερχόμαστε την χειρότερη κρίση από κτίσεως κόσμου. Βλέπετε τους ανθρώπους, ενώ ο Θεός έδωσε τη σοφία για το αγαθό, αυτοί την καταχρώνται για το πονηρό. Έχουν αποθηριωθεί, πράγμα που δεν συμβαίνει στα θηρία.
Κανένα καλό δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς τη μετάνοια. Ας ανατρέξουμε στην Παλαιά Διαθήκη στο εξής περιστατικό. Λέει ο προφήτης Ιωνάς: «Ακόμη τρεις ημέρες και η Νινευΐ καταστρέφεται». Τι έκαναν τότε οι Νινευΐτες; Μετανόησαν και νήστεψαν οι πάντες, ακόμη και τα ζώα τους. Το ίδιο και μείς, ας υψώσουμε τους νοητούς οφθαλμούς μας προς τον Θεό, να ζητήσουμε το θείο έλεος για μας, το Έθνος, την Εκκλησία, τον κόσμο ολόκληρο, λέγοντας: «Κύριε, κατάπεμψον το έλεός σου επί τον λαόν σου και συγχώρησον ημάς τους αμαρτωλούς και όλον τον κόσμον σου».
Στην περίοδο της Νέας Διαθήκης, διαβάζουμε για τον Μεγα Βαρσανούφιο, ότι έβλεπε να ξεσπά στον κόσμο μεγάλο κακό. Τότε τρεις άνδρες εμπόδιζαν να εξαπλωθεί στον κόσμο αυτό το κακό. Ο ένας ήταν ασκητής στην Ρώμη, ο άλλος στην Κόρινθο και ο τρίτος ο ίδιος ο άγιος Βαρσανούφιος. Οι προσευχές αυτών των τριών απέτρεψαν τον δίκαιο θυμό και την οργή του Μεγάλου Βασιλέως Χριστού.
Πιστεύω ότι και μέχρι σήμερα υπάρχουν τέτοιοι Άγιοι που προσεύχονται. Έχει τόσο οργιάσει ο σατανάς με τα όργανά του, ώστε θέλουν να καταπιούν τα πάντα. Ας προσευχόμαστε λοιπόν όλοι, διότι χανόμαστε.
Η ταπείνωση θα μας αναστήσει από κάθε χαμερπή διαλογισμό, όπως ο Κύριος «παθών και σταυρούμενος ανεστήθη και εδοξάσθη». Η ταπείνωση φέρει τη μετάνοια, που προέρχεται εκ του ρήματος μεταμελούμαι, δηλαδή αυτό το κακό που έκαμα δεν το ξανακάνω. Ο αμαρτωλός, εάν μετανοήσει, γίνεται αναμάρτητος. Ο προφήτης Δαβίδ είπε: «Ημάρτηκα τω Κυρίω», και ο προφήτης Ναθαν του είπε: «Αφείλετο ο Κύριος το αμάρτημά σου».
Να προσπαθήσουμε όλοι με τη μετάνοια να κερδίσουμε τα αιώνια αγαθά. Δύο τόποι εντεύθεν υπάρχουν: αιώνια ζωή και αιώνια κόλαση. Όσο ενάρετοι και να νομίζουμε ότι είμαστε, όμως ο ανθρώπινος νους εκ νεότητος αυτού ρέπει στα πονηρά «καν μία ώρα η ζωή ημών», διότι έτσι μας κατάντησε η απιστία των Πρωτοπλάστων.
Να έχουμε πίστη θερμή, διότι «ο πιστεύσας εις εμέ ζήσεται», λέει ο Κύριος, και «ο αγαπών εμέ, αγαπά τον αποστείλαντά με».
Αν δεν εξομολογούμαστε τους λογισμούς στον πνευματικό, θα γίνουν θηρία και θα μας φάνε. Ο γεωργός που βρήκε το παγωμένο φίδι και τό ‘βαλε στον κόρφο του, μόλις αυτό ζεστάθηκε, αμέσως τον δάγκασε. Κι εμείς, αν δεν τους εξαγορεύσουμε, θα γίνουν έργα, «η δε αμαρτία τελεσθείσα», λέει ο απόστολος Ιάκωβος, «αποκύει θάνατον».
H αγάπη είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Αγάπη είναι ο ίδιος ο Χριστός. Ο Χριστός μάς αγάπησε μέχρι θυσίας. Ας αγαπήσουμε κι εμείς ο ένας τον άλλο με την αγάπη της θυσίας. Θέλει βία μια τέτοια αγάπη, καθώς λέει και το Ευαγγέλιο για την Βασιλεία των Ουρανών, ότι «βιασταί αρπάζουσιν αυτήν». Αρχή και οδός προς τον Θεό να είναι το «αεί βιάζεσθαι εαυτόν».
Η σωτηρία μας είναι το πρωταρχικό έργο της ευδοκίας του Θεού, διότι «πάντας θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν». Δεν έχει προσωποληψία ο Θεός. Όλους ελεεί, αλλά σώζει τους πιστούς ορθοδόξους Χριστιανούς, διότι έχουν το αληθινό βάπτισμα και την αληθινή διδασκαλία. Αν θέλουμε τη σωτηρία μας σημαίνει ότι πρέπει να φυλάξουμε τις εντολές του Θεού, χωρίς τις οποίες δεν μπορούμε ν’ αγαπήσουμε τον Θεό και τον άνθρωπο.
Το Ευαγγέλιο μας λέει: Αν λες, άνθρωπε, ότι αγαπάς τον Θεό, που δεν βλέπεις, και μισείς τον πλησίον σου που βλέπεις κάθε μέρα, είσαι ψεύτης. Η σωτηρία μας λοιπόν εξαρτάται από την στάση που θα πάρουμε απέναντι στους άλλους ανθρώπους.
Προσευχή σημαίνει επικοινωνία απευθείας με τον Θεό. Ο Ψαλμωδός λέει: «Εκχεώ ενώπιον αυτού την δέησίν μου, την θλίψιν μου ενώπιον αυτού απαγγελώ». Προ της προσευχής χρειάζεται να αυτοσυγκεντρωθούμε με ταπεινωμένο φρόνημα, όπως κάνουμε όταν πάμε να ζητήσουμε βοήθεια από κάποιον ανώτερό μας. Με τη βοήθεια της προσευχής λυτρωνόμαστε από λογισμούς και φαντασίες.
Να ετοιμαστούμε, για να μην πεθάνουμε. Ένα ρητό λέει: «Εάν πεθάνεις πριν πεθάνεις, δεν θα πεθάνεις όταν πεθάνεις». Η προετοιμασία μας, που θα πρέπει να γίνεται σ’ ολόκληρη τη ζωή μας, συνίσταται στα εξής τέσσερα σημεία:
α) Να πεθαίνουμε συνεχώς ως προς την αμαρτία,
β) να μη θαρρούμε για ό,τι καλό κάναμε και αυτοεπαινούμαστε,
γ) όσο και αν σφάλλουμε, να μην απελπιζόμαστε, και
δ) να γνωρίζουμε ότι ο Θεός παραχωρεί να αμαρτάνουμε για να ταπεινωθούμε, διότι χωρίς ταπείνωση δεν μπορούμε να εισέλθουμε στη Βασιλεία των Ουρανών.
Πηγή: (Από το βιβλίο: Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτου, «Σύγχρονοι Γεροντάδες του Άθωνος», Ιερομόναχος Άνθιμος Αγιαννανίτης Πνευματικός († 1910-1996). Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου 2005), Η άλλη όψη
Ιωάννης Θαλασσινός, Διευθυντής Π.Ε.ΦΙ.Π. 04-10-2017
Ποιός ἄραγε θυμᾶται τή θλιβερή ἐπέτειο τῆς ψήφισης, ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, τοῦ ἐπαίσχυντου...
Χριστιανική Εστία Λαμίας 03-10-2017
Οἱ μάσκες ἔπεσαν γιά ἀκόμα μιά φορά. Ἑταιρεῖες γνωστές στούς Ἕλληνες καταναλωτές ἀφαίρεσαν ἀπό τά...
TIDEON 21-12-2015
Επιμένει να προκαλεί Θεό και ανθρώπους η ελληνική Κυβέρνηση, ψηφίζοντας στις 22 Δεκεμβρίου 2015 ως...
Tideon 14-12-2015
Η Κυβέρνηση μας μίλησε για την «αναγκαιότητα» και για τα πλεονεκτήματα της «Κάρτας του Πολίτη»...
TIDEON 27-08-2014
Λαμβάνουν διαστάσεις καταιγισμού οι αντιδράσεις πλήθους φορέων και πολιτών για το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο το...
tideon.org 02-05-2013
Kαταθέτουμε την αρνητική δήλωση μας προς τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Ο νόμος αφήνει πολλά...
Tideon 31-12-2012
Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές στο Κυλικείο του Νοσοκομείου, του Αεροδρομίου, του...
Νικόλαος Ἀνδρεαδάκης, ὁδηγός 03-04-2012
Εἶμαι νέος μὲ οἰκογένεια, ἔχω ὅλη τὴ ζωὴ μπροστά μου… Λόγῳ ἐπαγγέλματος ἔχω τὴ δυνατότητα...
tideon 07-11-2011
ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και έκαναν...
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ... 15-02-2011
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου; Για να...
ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ 25-12-2010
Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου κάνουν πλύση εγκεφάλου και πώς...