Κατά πλειοψηφία εγκρίθηκαν και τα άρθρα του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου για τα οποία είχε ζητηθεί ονομαστική ψηφοφορία από τον ΣΥΡΙΖΑ (για το άρθρο 2, που αφορούσε την ποινικοποπιηση της άρνησης των Γενοκτονιών) και τη Χρυσή Αυγή (για τα άρθρα 1, 2 και 3).

Πηγή: Παρακαταθήκη τ. 97, Ioύλιος - Αύγουστος 2014, Άγιος Δημήτριος Κουβαρα

Φαντάζει ίσως εύτελές και άκαιρο το έρώτημα που διατυπώνεται στον τίτλο του άρθρου τούτου.

Όλοι γνωρίζουν ότι το βδελυρό άνοσιούργημα των κατοίκων των Σοδόμων, της Γομόρρας και των γύρω άπό αύτές πόλεων ήταν το διαστροφικό πάθος της ομοφυλοφιλίας. Πάθος τόσο βδελυκτό στα μάτια του Θεού, ώστε οι πόλεις αύτές να παραμένουν ύπόδειγμα αιώνιο της φρικτής άποδοκιμασίας του Θεού με τη βαριά τιμωρία που ύπέστησαν, άφανιζόμενες άπό προσώπου γης με θειάφι και φωτιά (βλ. Γεν. ιθ' 24-25).

Μὲ τὴν ἔναρξη τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς, ἐπικοινωνῶ καὶ πάλι μαζί σας, προκειμένου νὰ ἐκφράσω τὶς εὐχές μου πρὸς ὅλους σας, ὥστε νὰ ἔχετε ἐνίσχυση παρὰ Κυρίου, γιὰ ὑγεία καὶ δύναμη πρὸς ἐπιτέλεση τοῦ πολυευθύνου πνευματικοῦ σας ἔργου. Ἡ προσφορά σας στὸν χῶρο τῆς παιδείας εἶναι μεγάλη καὶ μάλιστα σήμερα, ποὺ ὁ κόσμος εὑρίσκεται σὲ δύσκολη κατάσταση, καὶ ἡ Πατρίδα μας εἰδικώτερα διέρχεται μιά ἀπὸ τὶς πλέον ἐπώδυνες περιόδους της , ἕνεκα τῆς πολυεπίπεδης σοβούσης κρίσεως.

Ἀγαπητοί μου Ἐκπαιδευτικοί,

Μὲ τὴν ἔναρξη τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς, ἐπικοινωνῶ καὶ πάλι μαζί σας, προκειμένου νὰ ἐκφράσω τὶς εὐχές μου πρὸς ὅλους σας, ὥστε νὰ ἔχετε ἐνίσχυση παρὰ Κυρίου, γιὰ ὑγεία καὶ δύναμη πρὸς ἐπιτέλεση τοῦ πολυευθύνου πνευματικοῦ σας ἔργου.

Ἡ προσφορά σας στὸν χῶρο τῆς παιδείας εἶναι μεγάλη καὶ μάλιστα σήμερα, ποὺ ὁ κόσμος εὑρίσκεται σὲ δύσκολη κατάσταση, καὶ ἡ Πατρίδα μας εἰδικώτερα διέρχεται μιά ἀπὸ τὶς πλέον ἐπώδυνες περιόδους της , ἕνεκα τῆς πολυεπίπεδης σοβούσης κρίσεως.

Σὲ καιροὺς ποὺ ἡ ἀνθρώπινη ἀξία ἐξέπεσε, ποὺ ὁ σεβασμὸς ἐξέλιπε, οἱ θεσμοὶ ἀπολεμήθησαν, οἱ πνευματικοὶ ἀγῶνες σπανίως ὑπηρετοῦνται, ἡ γλῶσσα καὶ ἡ πολιτιστική μας παράδοση ἐκτυπήθησαν καὶ τόσα ἄλλα δεινὰ ταλανίζουν τὸν τόπο μας μὲ ἀποτέλεσμα οἱ ἄνθρωποι νὰ ἔχουν χάσῃ τὴν πυξίδα τῆς ζωῆς, τὸ ὅραμα καὶ τὴν ἐλπίδα, καλεῖσθε ἐσεῖς κάνοντας κατάθεση ψυχῆς νὰ δώσετε νόημα στὴν ζωή, στόχο πνευματικὸ στὴν πορεία, αἰσιοδοξία στὴν προσπάθεια ποὺ καταβάλλεται γιὰ ἕνα καλύτερο μέλλον, ὅπως ταιριάζει στὸ θεοειδὲς ἀνθρώπινο πρόσωπο.

Τὸ ἔργο τὸ ὁποῖο ἐπιτελεῖτε εἶναι δύσκολο, ἀλλ’ ὅμως καταξιωμένο. Εἶναι πολυεύθυνο καί κοπιαστικό, ἀλλ’ ὅμως τὸ ὡραιότερο ἔργο ποὺ ἐπιτελεῖ ἄνθρωπος ἐπὶ τῆς γῆς.

Δὲν κτίζετε κοσμικὰ παλάτια, δὲν παρέχετε ὑλικὰ ἀγαθά, ἀλλὰ καλλιεργεῖτε ψυχὲς ἀθάνατες καὶ οἰκοδομεῖτε τῆς κοινωνίας τὸ μέλλον πάνω στὶς ἀπὸ αἰώνων ἀκατάλυτες καὶ διαχρονικὲς πνευματικὲς ρίζες καὶ βάσεις.  

Γνωρίζετε ὅτι ἡ Πατρίδα μας ἔχει τὴν ἰδιοπροσωπίας της καὶ τὴν δική της πνευματικὴ καὶ πολιτιστικὴ ταυτότητα. Κάποιοι τὰ τελευταῖα χρόνια ἠθέλησαν νὰ ἀσεβήσουν πάνω σ’ αὐτὲς τὶς ἱερὲς ἀξίες ποὺ μᾶς κράτησαν στὰ πόδια μας τόσους αἰῶνες καὶ μᾶς ἐνέπνευσαν στὴν πορεία μας μέσα στὸ χρόνο. Δυστυχῶς κατάφεραν πολλά, ὥστε νὰ ἐπιχαίρουν ὅσοι ἠθέλησαν τὸν τόπο μας πεσμένο καὶ καταφρονεμένο. Χρησιμοποίησαν πολλάκις, καὶ τὸ λέγομεν τοῦτο μετά λύπης βαθυτάτης, καί τό ἐκπαιδευτικὸ σύστημα γιὰ νὰ ξερριζώσουν ὅ,τι ἱερὸ καὶ ὡραῖο εἶχε ὁ Ἕλληνας στὴν καρδιά του. Ὅμως πρὸς καιρὸν ἡ «χαρά» τους, ἀφοῦ πρὸς μεγάλην ἀπογοήτευσή τους, αὐτὸ τὸ σκαρὶ τὸ χιλιοκτυπημένο ἔμεινε ὄρθιο γιατί εἶναι ἔτσι ὡρισμένο ἀπὸ τὸν Θεό, νὰ μείνῃ διὰ παντὸς ἀκαταμάχητο.

Δὲν θὰ χρησιμοποιήσω λόγια παρμένα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, ή τὴν ἁγιοπατερικὴ σοφία προκειμένου νὰ ἐπιστηρίξω τὰ ὅσα παραπάνω ἐσημείωσα. Θὰ μποροῦσα νὰ τὸ κάνω. Ὅμως θὰ ἀναφέρω τοὺς στίχους τοῦ νεοέλληνα συνθέτη ὁ ὁποῖος, ἀληθινά, ἀγωνιστικά, Ἑλληνικὰ καὶ παλληκαρίσια, διατρανώνει τὴν ἀλήθεια ὅτι τὸ D.N.A. μας εἶναι ξεχωριστὸ καὶ ἐξαιρετικὰ ἀνθεκτικό. Λέγει λοιπόν:

« Τὴν Ρωμιοσύνη μὴν τὴν κλαῖς

Ἐκεῖ ποὺ πάει νὰ σκύψῃ

Μὲ τὸν σουγιὰ στὸ κόκκαλο

Μὲ τὸ λουρὶ στὸ σβέρκο

Νὰ τη πετιέται ἀπό ξαρχῆς

ἀντριεύει καί θεριεύει

Καὶ καμακώνει τὸ θεριὸ

Μὲ τὸ καμάκι τοῦ ἥλιου».(Γιάννης Ρίτσος)

Δύο εἶναι οἱ πυλῶνες ποὺ στηρίζουν τὸ δικό μας οἰκοδόμημα. Ἡ πίστη μας στὸ Θεὸ καὶ ἡ ἀγάπη μας στὴν Πατρίδα.

Ἡ πρώτη μᾶς ἐμψυχώνει γιατί εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι ἕνα λογικὸ καλάμι ριζωμένο στὸ βοῦρκο τῆς γῆς, ἀλλὰ εἶναι τὸ τέλειo τοῦ Θεοῦ δημιούργημα, « διττὸς προσκυνητὴς ἐπόπτης τῆς ὁρωμένης κτίσεως καὶ μύστης τῆς νοουμένης» ( Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος) καὶ προορισμὸς του εἶναι ἡ αἰώνια ζωὴ καὶ ὄχι ἡ φθαρτότητα.

Ἡ δεύτερη μᾶς ἐμπνέει νὰ ἀγωνιζώμαστε γιὰ νὰ κρατήσωμε ὅ, τι παρελάβαμε ὡς ἱερὰ παρακαταθήκη μέσα ἀπὸ ἀγῶνες καὶ θυσίες ποὺ καταξίωσαν τὸν Λαό μας καὶ τοῦ ἔδωσαν ξεχωριστὴ ὑπόσταση καὶ ἀξία καί νά παραδώσωμε τήν λαμπάδα ἄσβεστη.

Ὅταν λαοὶ ποὺ δὲν ἔχουν ἱστορία ἀγωνίζονται νὰ ἐπιδείξουν κατορθώματα, ἐμεῖς ὑποχρεούμεθα νὰ διατηρήσωμε ὄρθια τὴν ψυχή μας, νὰ διασώσωμε τὴν γλῶσσα μας, νὰ προβάλλωμε τὸν πολιτισμό μας καὶ νὰ ἀγωνιστοῦμε ἐναντίον τῆς παραχάραξης τῆς ἱστορίας μας.

Ἀγαπητοί μου Ἐκπαιδευτικοί,

Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς ἀπευθυνόμενος πρὸς τοὺς Μαθητάς Του εἶπε:

« Ὑμεῖς ἐστὲ τὸ φῶς τοῦ κόσμου, ὑμεῖς ἐστὲ τὸ ἅλας τῆς γῆς…»(Ματθ.5,14)

Τὰ ἴδια λόγια δυνάμεθα νὰ χρησιμοποιήσωμε καὶ γιὰ σᾶς.   Εἶστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου καὶ τὸ ἁλάτι. Ἀλλοίμονο ἂν σβήσῃ τὸ φῶς καὶ ἂν τὸ ἁλάτι χάσῃ τὴν ἁλιστικὴ του δύναμη.

Μὴ πτοεῖσθε ἀπὸ τὶς δυσκολίες, μὴ ἀποκάμετε ἀπὸ τὴν ἐγκατάλειψη ἢ τὴν μὴ ἀναγνώριση πολλάκις τῆς ἀνεκτίμητης προσφορᾶς σας. Μορφῶστε στὶς ψυχὲς τῶν παιδιῶν σας τά ζείδωρα καὶ τὰ ἰδανικὰ τοῦ Γένους μας ποὺ ἀποτελοῦν παγκόσμιες ἀναγνωρισμένες ἀξίες.

Μὴ λησμονεῖτε ὅτι,

« Χρωστᾶμε σ’ ὅσους πέρασαν,

Θὰ’ ρθοῦν καὶ θὰ περάσουν

Κριτὲς θὰ μᾶς δικάσουν

Οἱ ἀγέννητοι οἱ νεκροὶ»(Κ. Παλαμᾶς)

Καλὴ σχολικὴ χρονιά. Καλὴ δύναμη στὸ ἔργο σας.

Ὁ Κύριός μας νὰ σᾶς ἐνισχύῃ. Ἡ Παναγία μας νὰ σᾶς σκέπῃ καὶ νὰ σᾶς προστατεύῃ.

Σᾶς ἀσπάζομαι μὲ ἀγάπη πατρική.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Πηγή:Αναστάσιος

Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί πολίτες αυτής της χώρας διαμαρτυρόμαστε εντόνως εξ αφορμής της αιφνιδιαστικής αντικατάστασης ή τροποποίησης του πρώτου αντιρατσιστικού νόμου (ν.927/1979) από νεότερο νόμο σχετικά με «την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Δικαίου». Η ψήφιση του κατ’ ευφημισμόν «αντιρατσιστικού νόμου» αποτελεί αναμφισβήτητα κορυφαία πρόκληση εις βάρος όλων των συνειδητών Ορθοδόξων Χριστιανών, κι αυτό διότι για πρώτη φορά ποινικοποιείται  το –συνταγματικά κατοχυρωμένο- δικαίωμα στην  ελεύθερη έκφραση και άποψη, δικαίωμα δομικό για το οποίο το Ορθόδοξο Γένος των Ελλήνων έχυσε ποταμούς αιμάτων για να το κατακτήσει.

Εξοχώτατε κύριε Πρωθυπουργέ,

Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί πολίτες αυτής της χώρας διαμαρτυρόμαστε εντόνως εξ αφορμής της αιφνιδιαστικής αντικατάστασης ή τροποποίησης του πρώτου αντιρατσιστικού νόμου (ν.927/1979) από νεότερο νόμο σχετικά με «την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Δικαίου».

Η ψήφιση του κατ’ ευφημισμόν «αντιρατσιστικού νόμου» αποτελεί αναμφισβήτητα κορυφαία πρόκληση εις βάρος όλων των συνειδητών Ορθοδόξων Χριστιανών, κι αυτό διότι για πρώτη φορά ποινικοποιείται  το –συνταγματικά κατοχυρωμένο- δικαίωμα στην  ελεύθερη έκφραση και άποψη, δικαίωμα δομικό για το οποίο το Ορθόδοξο Γένος των Ελλήνων έχυσε ποταμούς αιμάτων για να το κατακτήσει.

Ενώ δηλαδή ο παλαιότερος νόμος ποινικοποιούσε την πράξη και την –όντως- ρατσιστική πρόθεση,

με το νέο νόμο όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί που θα διακηρύσσουν urbi et orbi τις αιώνιες αλήθειες του υπέρτατου νόμου του Ευαγγελίου (π.χ. τις πνευματικές επιπτώσεις που έχουν οι άνθρωποι, όταν διαπράττουν το θανάσιμο –με βάση την διδασκαλία της Αγίας Γραφής- αμάρτημα της ομοφυλοφιλίας), θα κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να βρεθούν κατηγορούμενοι για δήθεν «ρητορική μίσους» ή ως δήθεν «υποκινητές σε πράξεις μίσους», από ομάδες μειοψηφικές, με ήθη ξένα ως προς τα ήθη των Ορθοδόξων, οι οποίες, συνεπικουρούμενες  από Μ.Κ.Ο. και διάφορα εξωθεσμικά Κέντρα που πριμοδοτούν την πνευματική ισοπέδωση του λαού μας, θα επιβάλλουν στο κοινωνικό σύνολο με το «έτσι θέλω» (και επομένως με τρόπο κατ’ ουσίαν φασιστικό), τη δική τους «ιδιαιτερότητα»!

Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ο νέος νόμος θα καταστεί, όχι «αντιρατσιστικός», αλλά  ο πλέον ρατσιστικός νόμος εις βάρος των Ορθοδόξων Χριστιανών, ένας ξεκάθαρα ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ νόμος, που θα καταλύει κάθε έννοια δικαίου.

Εξοχώτατε κύριε Πρωθυπουργέ,

Σας θυμίζουμε πως, παρά την επιδοτούμενη αντιρατσιστική υστερία των τελευταίων ετών, η οποία ειρήσθω εν παρόδω ενισχύει με δόλιο τρόπο τη θεωρία των «δύο άκρων», το Ορθόδοξο Γένος των Ελλήνων ποτέ δεν υπήρξε ρατσιστικό και ουδέποτε υιοθέτησε εθνοφυλετικές-σοβινιστικές ιδεολογίες υπεροχής σε βάρος άλλων λαών και ανθρώπων, αντιθέτως, όπως έχει καταγράψει διαχρονικά η παγκόσμια ιστοριογραφία, οι Έλληνες στις δύσκολες στιγμές, ως αποτέλεσμα της Ορθοδόξου κουλτούρας που τους διέπει, περιθάλπουν και βοηθούν ακόμη και τους εχθρούς τους.

Σε αμιγώς δέ πνευματικά ζητήματα η Ορθοδοξία στηλιτεύει μόνο την αμαρτία, χωρίς φοβικά σύνδρομα και χωρίς να προσβάλει ή να περιθωριοποιεί τον εκάστοτε αμαρτωλό-ασθενή πνευματικά συνάνθρωπο, αφού τον προσεγγίζει με συμπόνια ως πάσχοντα δούλο των παθών του, καθότι και η ίδια η Εκκλησία αποτελεί «κοινωνία αμαρτωλών εν μετανοία».

Επομένως, ορισμένοι νεοφανείς όροι, όπως ο όρος «ομοφοβία», μόνο θυμηδία μπορούν να προκαλέσουν στο ευσεβές Ορθόδοξο πλήρωμα, αφού εξυπηρετούν ξεκάθαρα το φασιστικό και διεστραμμένο τρόπο σκέψης κάποιων ψευτοπροοδευτικών, στην αγωνιώδη προσπάθεια που καταβάλλουν να ανατρέψουν την ανθρώπινη φυσιολογία, και να αντιμετωπίσουν τη δική τους συμπλεγματική φοβία, η οποία κατ’ αναλογίαν μπορεί να οριστεί ως «ετεροφοβία»!  

Για το λόγο αυτό κύριε Πρωθυπουργέ, σας παρακαλούμε θερμώς να μην επιτρέψετε την ολοκλήρωση του μεγαλύτερου νομοθετικού εγκλήματος από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν, ενός ανοσιουργήματος που ούτε τα μεγαλύτερα δικτατορικά καθεστώτα δεν τόλμησαν να θεσμοθετήσουν. 

Ζητούμε την άμεση απόσυρση αυτού του εκτρωματικού νομοσχεδίου, λέγοντας από μέρους σας ένα ηρωικό όχι και μη υποκύπτοντας σε ενδεχόμενες πιέσεις του παρασκηνίου.

Το διακύβευμα κύριε Πρωθυπουργέ είναι η ίδια η Δημοκρατία!

Πηγή: Θρησκευτικά 

«Ἐπῆγεν ὁ Κύριος εἰς τὴν κόλασιν καὶ ἔβγαλε τὸν Ἀδάμ, τὴν Εὔαν καὶ τὸ γένος του. Ἀνέστη τὴν τρίτην ἡμέραν. Ἐφάνη δώδεκα φορὰς εἰς τοὺς Ἀποστόλους του. Ἔγινε χαρὰ εἰς τὸν οὐρανόν, χαρὰ εἰς τὴν γῆν καὶ εἰς ὅλον τὸν κόσμον· φαρμάκι καὶ σπαθὶ δίστομον εἰς τὴν καρδίαν τῶν Ἑβραίων καὶ μάλιστα τοῦ διαβόλου. Διὰ τοῦτο καὶ οἱ Ἑβραῖοι δὲν κατακαίονται ἄλλην ἡμέραν τόσον, ὡσὰν τὴν Κυριακήν, ὁποὺ ἀκούουν τὸν παπά μας νὰ λέγῃ: «Ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν». Διότι ἐκεῖνο ὁποὺ ἐσπούδαζον οἱ Ἑβραῖοι νὰ κάμουν διὰ νὰ ἐξαλείψουν τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ μας, ἐγύρισεν ἐναντίον τῆς κεφαλῆς των. Πρέπει καὶ ἡμεῖς, ἀδελφοί μου, νὰ χαιρώμεθα πάντοτε, μὰ περισσότερον τὴν Κυριακήν, ὁποὺ εἶνε ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ μας. Διότι Κυριακὴν ἡμέραν ἔγινεν ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας. Κυριακὴν ἡμέραν μέλλει ὁ Κύριος νὰ ἀναστήσῃ ὅλον τὸν κόσμον. Πρέπει καὶ ἡμεῖς νὰ ἐργαζώμεθα τὰς ἓξ ἡμέρας διὰ ταῦτα τὰ μάταια, γήϊνα καὶ ψεύτικα πράγματα, καὶ τὴν Κυριακὴν νὰ πηγαίνωμεν εἰς τὴν ἐκκλησίαν καὶ νὰ στοχαζώμεθα τὰς ἁμαρτίας μας, τὸν θάνατον, τὴν κόλασιν, τὸν παράδεισον, τὴν ψυχήν μας, ὁποὺ εἶνε τιμιωτέρα ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμον, καὶ ὄχι νὰ πολυτρώγωμεν, νὰ πολυπίνωμεν καὶ νὰ κάμνωμεν ἁμαρτίας· οὔτε νὰ ἐργαζώμεθα καὶ νὰ πραγματευώμεθα τὴν Κυριακήν. Ἐκεῖνο τὸ κέρδος ὁποὺ γίνεται τὴν Κυριακὴν εἶνε ἀφωρισμένο καὶ κατηραμένο, καὶ βάνετε φωτιὰ καὶ κατάρα εἰς τὸ σπίτι σας καὶ ὄχι εὐλογίαν· καὶ ἢ σὲ θανατώνει ὁ Θεὸς παράκαιρα, ἢ τὴν γυναῖκα σου, ἢ τὸ παιδί σου, ἢ τὸ ζῶον σου ψοφᾶ, ἢ ἄλλον κακόν σοῦ κάμνει. Ὅθεν, ἀδελφοί μου, διὰ νὰ μὴ πάθετε κανένα κακόν, μήτε ψυχικὸν μήτε σωματικόν, ἐγὼ σᾶς συμβουλεύω νὰ φυλάγετε τὴν Κυριακήν, ὡσὰν ὁποὺ εἶνε ἀφιερωμένη εἰς τὸν Θεόν. Ἐδῶ πῶς πηγαίνετε, χριστιανοί μου; Τὴν φυλάγετε τὴν Κυριακήν; Ἂν εἶσθε χριστιανοί, νὰ τὴν φυλάγετε. Ἔχετε ἐδῶ πρόβατα; Τὸ γάλα τῆς Κυριακῆς τί τὸ κάμνετε; Ἄκουσε, παιδί μου· νὰ τὸ σμίγῃς ὅλο καὶ νὰ τὸ κάμνῃς ἑπτὰ μερίδια· καὶ τὰ ἓξ μερίδια κράτησέ τα διὰ τὸν ἑαυτόν σου, καὶ τὸ ἄλλο μερίδιον τῆς Κυριακῆς, ἂν θέλης, δῶσε το ἐλεημοσύνην εἰς τοὺς πτωχοὺς ἢ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, διὰ νὰ εὐλογήσῃ ὁ Θεὸς τὰ πράγματά σου. Καὶ ἂν τύχῃ ἀνάγκη καὶ θέλῃς νὰ πωλήσῃς πράγματα φαγώσιμα τὴν Κυριακήν, ἐκεῖνο τὸ κέρδος μὴ τὸ σμίγῃς εἰς τὴν σακκούλα σου, διότι τὴν μαγαρίζει· ἀλλὰ δῶσε τα ἐλεημοσύνην, διὰ νὰ σᾶς φυλάγῃ ὁ Θεός».

Πηγή: Ο Σωτήρ 

Ἡ ψήφιση ἐπί τῆς ἀρχῆς καί κατ’ ἄρθρον τοῦ Σχεδίου Νόμου «Τροποποίηση του ν.927/1979 (Α΄139) και προσαρμογή του στην απόφαση πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ της 28ης Νοεμβρίου 2008, για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου» πού εὐρέως ἀποκαλεῖτο ἀντιρατσιστικό νομοσχέδιο καί πού ἤδη ἀποτελεῖ νόμο τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας μεταβάλλει τόν νομικό μας πολιτισμό καί ἀλλάζει τόν ἠθικό ἀξιακό κώδικα τῆς Πατρίδος μας. Γιά πρώτη φορά στό ἱστορικό γίγνεσθαι τοῦ νεωτέρου Ἑλληνισμοῦ ψηφίστηκε ἡ κατάλυση τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐκφράσεως καί ἡ ποινικοποίηση τοῦ ἐλεγκτικοῦ λόγου, δομικοῦ στοιχείου τῆς ἐκκλησιαστικῆς ποιμαντικῆς καί παραλλήλως ἀνεκηρύχθη σάν θεσμός τοῦ «θετέου» δικαίου πού δεῖται ἐννόμου δικαστικῆς προστασίας ὁ ἕτερος γενετήσιος σεξουαλικός προσανατολισμός πού ἀποτελεῖ στρέβλωση τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας.

Πειραιεύς, 5 Σεπτεμβρίου 2014

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ἡ ψήφιση ἐπί τῆς ἀρχῆς καί κατ’ ἄρθρον τοῦ Σχεδίου Νόμου «Τροποποίηση του ν.927/1979 (Α΄139) και προσαρμογή του στην απόφαση πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ της 28ης Νοεμβρίου 2008, για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου» πού εὐρέως ἀποκαλεῖτο ἀντιρατσιστικό νομοσχέδιο καί πού ἤδη ἀποτελεῖ νόμο τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας μεταβάλλει τόν νομικό μας πολιτισμό καί ἀλλάζει τόν ἠθικό ἀξιακό κώδικα τῆς Πατρίδος μας. Γιά πρώτη φορά στό ἱστορικό γίγνεσθαι τοῦ νεωτέρου Ἑλληνισμοῦ ψηφίστηκε ἡ κατάλυση τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐκφράσεως καί ἡ ποινικοποίηση τοῦ ἐλεγκτικοῦ λόγου, δομικοῦ στοιχείου τῆς ἐκκλησιαστικῆς ποιμαντικῆς καί παραλλήλως ἀνεκηρύχθη σάν θεσμός τοῦ «θετέου» δικαίου πού δεῖται ἐννόμου δικαστικῆς προστασίας ὁ ἕτερος γενετήσιος σεξουαλικός προσανατολισμός πού ἀποτελεῖ στρέβλωση τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας.

Μέ τόν ψηφισθέντα «νόμο» πού εἶναι εὐθέως ἀντισυνταγματικός καί ποινικοποιεῖ τό συναίσθημα ἀφοῦ συνιστᾶ ἔγκλημα ὑποκίνησης μίσους πού εἶναι ἐντελῶς ποινικῶς ἀπροσδιόριστη ἔννοια, διότι δέν καθορίζεται ἡ ἔννοια τοῦ μίσους πού ἐμπεριέχει τήν ἀπέχθεια, τήν ἀντιπάθεια, τήν ἐμπάθεια καί τόν ἀποτροπιασμό καί κυρίως δέν τιμωρεῖ τήν ἐγκληματική πρᾶξη ἤ ἐνέργεια πού ἀσφαλῶς πρέπει νά κολάζονται στό ποινικό σύστημα τῶν κρατῶν δικαίου, εἰσάγεται γιά πρώτη φορά στήν ἔννομη τάξη καί τό δικαιϊκό σύστημα ἡ ποινική καταδίωξη ἑνός συναισθήματος πού δέν ἔχει λάβει ἀρχή ἐκτελέσεως ἐγκληματικῆς ἐνεργείας, μέ ἄμεσο κίνδυνο τήν καταδίωξη τῆς ἐλευθερίας τῆς συνειδήσεως καί τῆς ἐλευθερίας ἐκφράσεως πού προβλέπονται καί προστατεύονται ἀπό τά ἄρθρα 14-16 τοῦ Συντάγματος καί τό ἄρθρο 10 τῆς Ε.Σ.Δ.Α. Ἔτσι προσβάλλεται κατάφωρα τό ἀτομικό δικαίωμα τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐκφράσεως, γι’ αὐτό καί τό περιεχόμενο τῶν σχετικῶν ποινικῶν τυποποιήσεων τοῦ ψηφισθέντος Νόμου συναντᾶ τά ὅριά του στά ἄρθρα 10 παραγρ. 2, 14 καί 17 τῆς ΕΣΔΑ, στά ἄρθρα 19 παραγρ. 2 καί 3 καί 21 τοῦ Διεθνοῦς Συμφώνου τοῦ ΟΗΕ γιά τά ἀτομικά καί πολιτικά δικαιώματα καί στά ἄρθρα 5 παραγρ. 1 καί 2, 16 παραγρ. 1 ἐδ. 2, καί 25 παραγρ. 3 τοῦ Συντάγματος. Ἑπομένως ἡ ποινική ἐκτίμηση τοῦ συναισθήματος πού δέν ἐνέχει τήν ἀρχή ἐκτελέσεως ἐγκληματικῆς ἐνέργειας ἐπιβάλλει φασιστικῷ τῷ τρόπῳ τήν κατάργηση τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐκφράσεως καί ἐπιδιώκει τήν ἀπαγόρευση τῆς σκέψεως, ἐφ’ ὅσον ἡ γνωστοποίησή της θά καθιστᾶ πλέον τόν πολίτη ὑποκείμενο τοῦ ποινικοῦ δικαίου. Ἡ Ἀπόφαση πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ προβλέπει ὅτι προϋπόθεση ποινικῆς καταστολῆς ἐγκληματικῆς ρατσιστικῆς ἐνέργειας εἶναι ἡ προσφορότητα τῆς συγκεκριμένης ἐκδήλωσης νά παράγει ἄμεσο καί ἐπικείμενο κίνδυνο συνολικά γιά τήν εἰρηνική καί ὁμαλή κοινωνική συμβίωση, εἰδικώτερα δέ γιά τά δικαιώματα τῆς ὁμάδας ἤ τοῦ προσώπου κατά τῶν ὁποίων στρέφεται. Οἱ ἀνωτέρω προϋποθέσεις δέν περιλαμβάνονται στό νέο «Νόμο» μέ προφανές ἀποτέλεσμα τήν ποινικοποίηση τῆς ἐλευθερίας ἐκφράσεως καί κρίσεως.

Ταυτόχρονα μέ τό νέο «Νόμο» ἡ συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας καί Πασόκ ἐνέπαιξε τήν Διαρκῆ Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς προλαβούσης Συνοδικῆς περιόδου, ἀποκρύπτουσα τήν προσθήκη στό παλαιότερο σχέδιο Νόμου τοῦ ἑτέρου γενετησίου σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ καί τήν θεσμοθέτησή του πού προσβάλλει τήν ἀνθρώπινη ὀντολογία καί φυσιολογία ἀλλά καί τόν θεῖο Νόμο καί τό δισχιλιετές Κανονικό Δίκαιο τῆς Ἁγιωτάτης μας Ἐκκλησίας καί μάλιστα ὁ ἐπί τῆς Δικαιοσύνης Ὑπουργός Ἀθανασίου ψευδόμενος ἐνώπιον τοῦ Γ΄ θερινοῦ τμήματος τῆς Βουλῆς ἰσχυρίστηκε ὅτι δῆθεν ἡ Ἐκκλησία συναινεῖ καί στήν θεσμοθέτηση σάν ἐννόμου ἀγαθοῦ προστατευομένου μάλιστα ὑπό τῆς ἐννόμου τάξεως τῆς παρά τήν ἀνθρωπίνη φύση, στρεβλώσεως τῆς ἀνθρώπινης σεξουαλικότητος. Εἰδικώτερα στό συγκεκριμένο ζήτημα πού προβάλλεται ὡς δῆθεν ἀτομικό καί ἀνθρώπινο δικαίωμα διεπράχθη ἀπό τήν συγκυβέρνηση πού ψήφισε αὐτό τό ἄθλιο νομοθέτημα χωρίς καμμία πολιτική νομιμοποίηση -ἄς τό ὑπέβαλαν στήν βάσανο ἑνός δημοψηφίσματος- ἡ καταδολίευση τοῦ δικαιϊκοῦ μας συστήματος διότι ἀνθρώπινο καί ἀτομικό δικαίωμα εἶναι ἡ ἀνθρώπινη σεξουαλικότητα ἀλλά ὄχι οἱ στρεβλώσεις καί οἱ ἐκτροπές της ὅπως ἡ ὁμοφυλοφιλία, ἡ παιδοφιλία, ἡ κτηνοβασία καί ὅλα αὐτά τά φρικώδη καί ἀνόσια, ἀνθρώπινο καί ἀτομικό δικαίωμα εἶναι ἡ ἐλευθερία τοῦ προσώπου, ἀλλά ὄχι ἡ ἀσυδοσία, ἀνθρώπινο καί ἀτομικό δικαίωμα εἶναι ἡ ἐργασία ἀλλά ὄχι ἡ αἰσχροκέρδεια.

Μέ αὐτόν τόν ἀντισυνταγματικό καί ἀντίθεο Νόμο θεμελιώνεται ἡ ἀνατροπή τοῦ ἠθικοῦ ἀξιακοῦ κώδικα τοῦ δικαιϊκοῦ μας συστήματος, ἀσφαλῶς μέ τίς ἐπιταγές τοῦ διεθνιστικοῦ συστήματος καί τῶν ἰνστρουχτόρων τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Ἐπιτυγχάνεται ἑπομένως ἕνας στρατηγικός στόχος τῆς «Νέας Τάξης» διότι ἄνθρωποι χωρίς ἠθική προσωπικότητα καί ἠθικές ἀντιστάσεις ἀπέναντι στό πολύμορφο κακό, στήν διαφθορά καί τήν διαστροφή εἶναι ἕνα ἄμορφο ὑλικό, μιά εὔκολα χειραγωγήσιμη καί διαχειρίσιμη μάζα ἀπό τούς πονηρούς καί δόλιους συνομώτες τῆς παγκόσμιας δικτατορίας τῶν ἀγορῶν. Ἔτσι ἐφαρμόζοντας αὐτό πού στό κλασσικό βιβλίο «1984» ὁ Τζώρτζ Ὄργουελ ἔλεγε «ὅποιος ἐλέγχει τή γλώσσα ἑνός ἀνθρώπου ἐλέγχει καί τίς σκέψεις του» κατασκεύασαν νέες λέξεις ὅπως ἰσλαμοφοβία, ὁμοφοβία κλπ πού ἔχουν στόχο συγκεκριμμένο τύπο ἀνθρώπου, τόν γηγενῆ δυτικό μέσο πολίτη πού ἀγαπᾶ τόν τόπο, τήν ἱστορία, τήν κουλτούρα καί τίς παραδόσεις τοῦ λαοῦ του, μέ λίγα λόγια τόν «ἀνησυχούντα» Χριστιανό Εὐρωπαῖο, τόν δῆθεν συντηρητικό καί δῆθεν μή πολιτικά ὀρθό.

Μέ τό νέο αὐτό τερατούργημα τῆς παγκόσμιας δικτατορίας, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος πού χωρίς σοβαρή μελέτη τοῦ θέματος ὅπως ἀπεδείχθη καί μετά τόν τραγικό ἐμπαιγμό της ἀπό τήν συγκυβέρνηση Σαμαρᾶ-Βενιζέλου ἐξέδωσε τό γνωστό ἀνακοινωθέν Της θά εὑρεθῆ στό τρομακτικό δίλημμα νά καταργήσει τήν Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τῶν Αἱρέσεων, διότι ἡ τυχόν γνωστοποίηση τῶν κακοδοξιῶν ὁποιασδήποτε σέκτας ἤ παραθρησκείας θά καθιστᾶ τούς φορεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὑποκείμενα τοῦ ποινικοῦ Δικαίου, ἐφ’ ὅσον εὐκόλως θά μπορεῖ νά τούς προσαφθεῖ ὅτι ἡ γνωστοποίηση τῶν θέσεων τῆς Ἐκκλησίας προκαλεῖ τό μῖσος, τήν ἀπαξίωση καί τήν ἐμπάθεια κατά τῶν μελῶν τῆς σέκτας ἤ τῆς παραθρησκείας ἤ τῆς αἱρέσεως μέ θρησκευτικό κίνητρο.

Τά ἑπόμενα βήματα γιά τήν ἀλλαγή τοῦ ἠθικοῦ ἀξιακοῦ κώδικα τοῦ νομικοῦ μας πολιτισμοῦ θά εἶναι ἡ ἐπέκταση τοῦ συμφώνου συμβίωσης στά λεγόμενα «ὁμόφυλα» ζεύγη στά ὁποῖα «ἐπιστημονικῶς» κατά πρωτοφανῆ τρόπο στά παγκόσμια χρονικά ὁ γιατρός βουλευτής Πιερίας τῆς Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντόπουλος ἀνεκάλυψε καί ἀπογόνους πού δέν εἶναι φαντάσματα(!!!), τροπολογία πού πονηρά κατατέθηκε ἀπό τό συγκυβερνόν Πασόκ γιά νά θολώσει τό τοπίο καί νά ἐμφανισθεῖ σάν δῆθεν ὑποχώρηση τῆς συγκυβέρνησης καί εἰδικώτερα σάν θετική ἐνέργεια τοῦ κ. Σαμαρᾶ πού τό ἀπέτρεψε, τήν στιγμή κατά τήν ὁποία δέν εἶχε καμμία θέση ρύθμιση ἀστικῆς φύσεως σέ ἕνα ποινικό νομοθέτημα καί ἀσφαλῶς ἡ ἀποποινικοποίηση τῶν συναφῶν πρός τόν ἕτερο γενετήσιο προσανατολισμό πού εἶναι πλέον θεσμός «δικαίου» καί «ἔννομο ἀγαθό» ἐγκλημάτων τοῦ ποινικοῦ Δικαίου, τῆς ἀσέλγειας μέ κατάχρηση ἐξουσίας (343 ΠΚ), τῆς ἀσέλγειας παρά φύσιν (347 ΠΚ) καί τῆς πρόκλησης σκανδάλου μέ ἀκόλαστες πράξεις (353 ΠΚ).

Παρέλκει βέβαια νά τονίσω ὅτι μετά ἀπό αὐτό τό νομοθετικό κακούργημα ἡ Νέα Δημοκρατία καί τό Πασόκ πού πρωτοστάτησαν στήν ψήφισή του ἀποτελοῦν γιά κάθε συνειδητό, φιλόθεο, φιλάνθρωπο καί πιστό Ὀρθόδοξο Χριστιανό δύο «ἐξαίσια πτώματα».

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Πηγή: Θρησκευτικά

Μητροπολίτου Τρίκκης καὶ Σταγῶν Διονυσίου
Πατερικὸν Κυριακοδρόμιον
Τόμος Δεύτερος
Ἀθῆναι 1969

σελ.217-224

Πηγή: Αναβάσεις 

Οἱ συντάκτες τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ νομοσχεδίου, ποὺ τόσο θόρυβο προκαλεῖ αὐτὲς τὶς ἡμέρες, θὰ θεωροῦσαν ὅτι ὁ Ἅγιος ὑποκινεῖ μὲ τοὺς ἐλέγχους του μῖσος καὶ ἐχθροπάθεια. Δακρύζει κανείς, ὅταν διαβάζει τί τράβηξε ὁ Ἅγιος, ὅταν ἐξόριστος ἔφθασε στὴν Καισάρεια, ὅπου ἀντὶ ὁ τοπικὸς ἐπίσκοπος νὰ τὸν ἀναπαύσει καὶ νὰ τὸν ξεκουράσει, ξεσήκωσε φανατικοὺς καὶ ἀκαλλιέργητους μοναχοὺς ἐναντίον του, ποὺ τὸν ἀνάγκασαν τὰ μεσάνυχτα, χωρὶς νὰ ξεκουρασθεῖ, νὰ φύγει ἀπὸ τὴν περιοχὴ καὶ νὰ συνεχίσει τὴν μαρτυρική του πορεία. Ὑπέστη τόσα ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους, ὥστε ἔφθασε σὲ σημεῖο νὰ πεῖ «οὐδένα λοιπὸν δέδοικα, ὡς τοὺς ἐπισκόπους, πλὴν ὀλίγων», δηλαδὴ δὲν φοβοῦμαι κανέναν, ὅπως τοὺς ἐπισκόπους, ἐκτὸς ἀπὸ λίγους1.

1. «Οὐδένα δέδοικα, ὡς τοὺς ἐπισκόπους, πλὴν ὀλίγων»

Προβληματίσθηκα γιὰ τὸ θέμα τῆς ὁμιλίας μου σήμερα. Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους ποὺ τελειώνει σήμερα, στὰ κυριακάτικα κηρύγματα ἀνέλυα τὶς εὐαγγελικὲς περικοπές, ἐκτὸς ἐὰν συνέπιπταν τὴν Κυριακὴ μεγάλες δεσποτικὲς ἢ θεομητορικὲς ἑορτὲς ἢ καὶ μνῆμες Ἁγίων. Γιὰ τὴν σημερινὴ ἑορτὴ εἶχα καταλήξει στὸ νὰ ἀναλύσω τὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ ἀπὸ τὸ κατὰ Ματθαῖον Ἅγιο Εὐαγγέλιο ποὺ μόλις ἀκούσαμε, ἡ ὁποία ἀναφέρεται στὸ πῶς ἀντιμετώπισε ὁ Χριστὸς ἕναν πλούσιο νέο, ὁ ὁποῖος ἦλθε νὰ Τὸν ρωτήσει τι πρέπει νὰ κάνει, γιὰ νὰ σωθεῖ, γιὰ νὰ κληρονομήσει τὴν αἰώνια ζωή. Καὶ ὅπως κάνω συχνὰ κατέφυγα στὴν ἑρμηνευτικὴ βοήθεια τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, τοῦ γίγαντα αὐτοῦ τῆς Θεολογίας καὶ τῆς πνευματικῆς ζωῆς, τοῦ θαυμαζόμενου καὶ τιμώμενου ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, τὸ μεγαλεῖο τοῦ ὁποίου οὔτε κατ᾽ ἐλάχιστον μποροῦμε νὰ προσεγγίσουμε ἐμεῖς οἱ σημερινοὶ κληρικοὶ καὶ θεολόγοι.
Γι᾽ αὐτὸ μερικοί, εὐτυχῶς ἐλάχιστοι, μὲ τὴν Μεταπατερικὴ Θεολογία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος θέλουν νὰ βγάλουν ἀπὸ τὴν μέση τοὺς Ἁγίους Πατέρες ὡς δῆθεν ἀνεπίκαιρους, ἐν πρώτοις, γιὰ νὰ μὴ φαίνεται ἡ δική τους μικρότητα καὶ μηδαμινότητα, καὶ κατὰ δεύτερο λόγο, γιατὶ ὁ κοφτερὸς σὰν δίστομο μαχαίρι λόγος τους ἐλέγχει καὶ κονιορτοποιεῖ τὴν πλάνη τῶν αἱρέσεων καὶ τὴν βρωμιὰ τῆς ἁμαρτίας. Συνειρμικὰ λοιπὸν σκέφθηκα τὶς ταλαιπωρίες, τοὺς διωγμοὺς, τὶς ὕβρεις, τὶς συκοφαντίες ποὺ ὑπέστη, τὸν ἐπώδυνο θάνατό του κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐξορίας του στὶς 14 Σεπτεμβρίου τοῦ 407 στὰ Κόμανα τοῦ Πόντου μὲ ἀπόφαση βέβαια τοῦ αὐτοκράτορος Ἀρκαδίου καὶ τῆς βασίλισσας Εὐδοξίας, τὴν ὁποία ἤλεγχε γιὰ τὴν σπάταλη καὶ πολυτελῆ ζωή της καὶ τὶς ἀδικίες εἰς βάρος τῶν πτωχῶν καὶ ἀδυνάτων, ἀλλὰ δυστυχῶς καὶ μὲ τὴν συμμαχία καὶ παρότρυνση πολλῶν ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι ἔνιωθαν τὸν λόγο τοῦ Χρυσορρήμονος νὰ μὴ ἐξαιρεῖ καὶ τοὺς ἴδιους. Λίγο νωρίτερα εἶχε καθαιρέσει περισσότερους ἀπὸ δέκα ἐπισκόπους ἐξ αἰτίας τῆς σκανδαλώδους καὶ ἀνήθικης ζωῆς τους. Σὲ ποιά πλευρὰ βρισκόταν τὸ μῖσος καὶ ἡ ἐμπάθεια; Στὸν Ἅγιο ποὺ ἤλεγχε ἢ στοὺς ἀνήθικους ποὺ ἐλέγχονταν;

Οἱ συντάκτες τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ νομοσχεδίου, ποὺ τόσο θόρυβο προκαλεῖ αὐτὲς τὶς ἡμέρες, θὰ θεωροῦσαν ὅτι ὁ Ἅγιος ὑποκινεῖ μὲ τοὺς ἐλέγχους του μῖσος καὶ ἐχθροπάθεια. Δακρύζει κανείς, ὅταν διαβάζει τί τράβηξε ὁ Ἅγιος, ὅταν ἐξόριστος ἔφθασε στὴν Καισάρεια, ὅπου ἀντὶ ὁ τοπικὸς ἐπίσκοπος νὰ τὸν ἀναπαύσει καὶ νὰ τὸν ξεκουράσει, ξεσήκωσε φανατικοὺς καὶ ἀκαλλιέργητους μοναχοὺς ἐναντίον του, ποὺ τὸν ἀνάγκασαν τὰ μεσάνυχτα, χωρὶς νὰ ξεκουρασθεῖ, νὰ φύγει ἀπὸ τὴν περιοχὴ καὶ νὰ συνεχίσει τὴν μαρτυρική του πορεία. Ὑπέστη τόσα ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους, ὥστε ἔφθασε σὲ σημεῖο νὰ πεῖ «οὐδένα λοιπὸν δέδοικα, ὡς τοὺς ἐπισκόπους, πλὴν ὀλίγων», δηλαδὴ δὲν φοβοῦμαι κανέναν, ὅπως τοὺς ἐπισκόπους, ἐκτὸς ἀπὸ λίγους1.

2. Τὸ κομματικὸ παρασκήνιο

Τὰ εἶπα αὐτὰ εἰσαγωγικά, γιὰ νὰ ἀποτελέσουν τὴν γέφυρα στὸ νὰ ἐκφράσω τὴν γνώμη μου καὶ νὰ σᾶς ἐνημερώσω γιὰ τὸ δῆθεν ἀντιρατσιστικὸ νομοσχέδιο, τὸ ὁποῖο μετὰ ἀπὸ τρίατέσσερα χρόνια διαβουλεύσεων καὶ ἀναβολῶν θὰ ἔλθει αὐτὲς τὶς ἡμέρες στὴν Βουλή, γιὰ νὰ ψηφισθεῖ ὡς νόμος τοῦ κράτους. Ὑπάρχουν σοβαρὲς καὶ δικαιολογημένες ἀντιδράσεις κομμάτων, βουλευτῶν, ἀκαδημαϊκῶν δασκάλων, πολλῶν χριστιανικῶν σωματείων, καὶ πλήθους πιστῶν. Πρὸ παντὸς ὅμως καὶ ἐπαινετικῶς ἀντέδρασαν μὲ ἰσχυρὴ νομικὴ καὶ θεολογικὴ κατοχύρωση σοβαροὶ ἱεράρχες μὲ ἀκέραιο ὀρθόδοξο φρόνημα, ὅπως οἱ μητροπολῖτες Πειραιῶς, Κυθήρων, Γόρτυνος, Αἰτωλοακαρνανίας, Κονίτσης, Φλωρίνης καὶ Μεσογαίας, ἔστω καὶ λίγο χλιαρὰ ὁ τελευταῖος. Περιμέναμε καὶ τὴν ἀντίδραση τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὅπως ἔπραττε παλαιότερα σὲ μεγάλης ἐθνικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς σημασίας θέματα.

Ποῦ ὀφείλονταν οἱ ἀναβολὲς καὶ ἡ καθυστέρηση τῆς ψήφισης τοῦ νόμου; Στὸ ὅτι τὸ Κόμμα τῆς Νέας Δημοκρατίας, ποὺ συγκυβερνᾶ μὲ τὸ ΠΑΣΟΚ, ὀρθῶς διέβλεπε ὅτι ὁ συντηρητικός, παραδοσιακός, χριστιανικός, δικός του κόσμος, ἀπ᾽ ὅπου ἀντλεῖ τοὺς ψηφοφόρους του, θὰ ξεσηκωνόταν καὶ θὰ στρεφόταν ἐναντίον του. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι τριανταοκτώ (38) βουλευταὶ αὐτοῦ τοῦ κόμματος ἐδήλωσαν ὅτι δὲν θὰ ψηφίσουν τὸ νομοσχέδιο, ἐπειδὴ γνωρίζουν τὶς ἀντιδράσεις τῶν πολιτῶν. Εἶναι δυνατὸν ἕνα κόμμα νὰ θέλει νὰ αὐτοκαταστραφεῖ, νὰ μὴ καταλαβαίνει καὶ νὰ μὴ ὑπολογίζει τὶς ἀντιδράσεις αὐτῶν ποὺ τοῦ ἔδωσαν τὴν ἐξουσία νὰ κυβερνᾶ;

Καὶ ὅμως, εἶναι δυνατὸν γιὰ δύο βασικοὺς λόγους. Ἐν πρώτοις, διότι τὸ ἐν λόγῳ νομοσχέδιο εἶναι ξενικῆς προελεύσεως, ἀπαιτοῦν νὰ ψηφισθεῖ οἱ γνωστοὶ μεγάλοι καὶ δυνατοὶ τῆς Νέας Τάξης πραγμάτων, μπροστὰ στοὺς ὁποίους, γιὰ νὰ ὑψώσεις ἀνάστημα καὶ νὰ ἀντισταθεῖς, πρέπει νὰ εἶσαι καὶ σὺ μεγάλος, ὄχι οἰκονομικὰ καὶ στρατιωτικά, ἀλλὰ μὲ μεγάλη δύναμη ψυχῆς καὶ φρονήματος, μὲ πυρωμένη καρδιὰ καὶ ἐμπιστοσύνη στὴν δύναμη τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἔδειξαν πολλὲς φορὲς οἱ Ἕλληνες, ἀκόμη καὶ στὴν πρόσφατη ἱστορία τους. Ὁ Ἕλληνας πρωθυπουργὸς θὰ μποροῦσε νὰ ἀκούσει τὸν σφυγμὸ τῆς ἱστορίας, νὰ κατορθώσει σιγά-σιγὰ αὐτὸ ποὺ ἔκανε ὁ μεγάλος Πούτιν στὴ Ρωσία, ὅπου ἀνάξιοι προκάτοχοί του, εἶχαν δεσμεύσει καὶ αἰχμαλωτίσει τὴν καταχρεωμένη χώρα στὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο, τώρα ὅμως τὴν ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴν βουλιμία τῶν τραπεζιτῶν καὶ τὴν διαφθορὰ τῶν ὁμοφυλοφίλων. Νὰ ἀκούσει τὸν σφυγμὸ τῶν Χριστιανῶν Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι δικαιολογημένα, ὅπως εἶναι ἐξοργισμένοι ἀπὸ τὸν ἀνόσιο καὶ ἀντιδημοκρατικὸ αὐτὸν νόμο θὰ ἐγκαταλείψουν τὴν συντηρητικὴ παράταξη, γιατὶ ὁ νόμος οὐσιαστικὰ εἶναι ρατσιστικός· στρέφεται κυρίως ἐναντίον τοῦ ἐλεγκτικοῦ λόγου τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποία θέλουν ἄφωνη καὶ ὑποταγμένη στὶς μεθοδεύσεις τῶν ἰσχυρῶν.

Ἀνεχθήκαμε τὴν φτώχεια καὶ τὴν ὑλικὴ ἐξαθλίωση μὲ τὶς ἀδιανόητες περικοπὲς τῶν μισθῶν καὶ τῶν συντάξεων, μὲ τὴν δυσβάστακτη φορολογία, ἀκόμη καὶ στὶς ἀποθῆκες καὶ στὰ κοτέτσια, ὅπως εἶχε προβλέψει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς σὲ μία προφητεία του, δὲν θὰ πουλήσουμε τώρα τὸν Χριστὸ καὶ τὴν ψυχή μας. Ὁ ἴδιος Ἅγιος σὲ μιὰ περίοδο πολὺ πιὸ δύσκολη ἀπὸ τὴν δική μας συμβουλεύει: «Τὸ κορμί σας ἂς τὸ καύσουν, ἂς τὸ τηγανίσουν· τὰ πράγματά σας ἂς τὰ πάρουν· μὴ σᾶς μέλει· δώσατέ τα· δὲν εἶναι ἰδικά σας. Ψυχὴ καὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζονται. Αὐτὰ τὰ δύο ὅλος ὁ κόσμος νὰ πέση, δὲν ἠμπορεῖ νὰ σᾶς τὰ πάρη, ἐκτὸς καὶ τὰ δώσετε μὲ τὸ θέλημά σας. Αὐτὰ τὰ δύο νὰ τὰ φυλάγετε, νὰ μὴ τὰ χάσετε»2. Ἐδῶ καὶ μερικὲς δεκαετίες μᾶς τὰ παίρνουν καὶ αὐτὰ μὲ πολὺ λίγους νὰ ἀντιδροῦν καὶ νὰ ἀνθίστανται.

Ὁ δεύτερος λόγος ποὺ τὸ συντηρητικὸ κόμμα δὲν ἀντιδρᾶ εἶναι γιατὶ οἱ τοῦ ΠΑΣΟΚ ποὺ στηρίζουν τὴν κυβέρνηση εἶναι στὴν κορυφὴ ἐκκλησιομάχοι, ἀμερικανοαναθρεμμένοι καὶ δυτικόπληκτοι, εἰσηγητὲς καὶ ἐφαρμοστὲς ὅλων τῶν νόμων ποὺ κατέστρεψαν τὶς ἠθικὲς ἀξίες, ποὺ μετέφεραν καὶ μεταφέρουν μὲ τὰ ξενοπληρωμένα καὶ ἐλεγχόμενα τηλεοπτικὰ κανάλια ὅ,τι πιὸ βρωμερὸ καὶ ἀκάθαρτο ὑπάρχει στὴν Ἀμερικὴ καὶ στὴν Εὐρώπη. Τώρα ὁμολογοῦν καὶ καυχῶνται ὅτι αὐτοὶ πιέζουν τὴν κυβέρνηση καὶ ἀπειλοῦν ὅτι, ἐὰν δὲν ψηφισθεῖ ὁ νόμος, θὰ ἀποσύρουν τὴν στήριξή τους, ἔχοντας σ᾽ αὐτὸ τὴν ὁλόθυμη στήριξη τῆς ἄθεης ἀριστερῆς κουλτούρας καὶ διανόησης, ἀλλὰ καὶ τῶν περισσοτέρων ἀριστερῶν κομμάτων, ἐκτὸς τοῦ ΚΚΕ, τὸ ὁποῖο πολιτικὰ καὶ ὄχι ἐκκλησιαστικὰ κρίνοντας ἀποφάσισε ὀρθῶς νὰ μὴ ψηφίσει τὸ νομοσχέδιο. Ὑπερθεματίζει δὲ καὶ κραυγάζει ὑπὲρ τοῦ νομοσχεδίου ἡ ἀξιωματικὴ ἀντιπολίτευση, ὁ ΣΥΡΙΖΑ, ἡ ὁποία, ἂν ἐπιτρέψει ὁ Θεὸς γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, νὰ ἀναλάβει τὴν ἐξουσία, θὰ ρημάξει πνευματικὰ καὶ ἠθικά, ἀλλὰ καὶ ἐθνικά, τὴν Ἑλλάδα, θὰ κόψει ὄντως σύρριζα, θὰ ξερριζώσει ὅ,τι ἄφησαν τὸ ΠΑΣΟΚ καὶ οἱ «φωτισμένοι» τῆς Νέας Δημοκρατίας, ἀφοῦ πρωτοστατεῖ σὲ ὅλες τὶς ἀντιχριστιανικὲς καὶ ἀντεθνικὲς ἐνέργειες, στὸν χωρισμὸ ἐκκλησίας καὶ πολιτείας, στὴν ἀλλοίωση τῆς ἱστορίας στὰ σχολικὰ βιβλία, στὴν πλημμυρίδα τῶν Μουσουλμάνων μεταναστῶν, στὴν ὑποστήριξη τῶν ὁμοφυλοφίλων μαζὶ μὲ τοὺς δημάρχους Ἀθηνῶν καὶ Θεσσαλονίκης καὶ σὲ πλεῖστα ἄλλα.

3. Οἱ λόγοι τῆς ἀντιδράσεως

Ἂς δοῦμε ὅμως τώρα σύντομα καὶ ἁπλᾶ γιατὶ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ἀντίδραση, ἡ ὑγιὴς καὶ δικαιολογημένη, ἐναντίον τοῦ δῆθεν ἀντιρατσιστικοῦ νομοσχεδίου, τὸ ὁποῖο οὐσιαστικὰ εἶναι ρατσιστικό, ἀντιδημοκρατικό, ἀνελεύθερο, ἀντιχριστιανικό. Γι᾽ αὐτὸ προηγουμένως στὴν περίπτωση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου ἔθεσα τὸ ἐρώτημα: Ποιός ὑποκινοῦσε τὸ μῖσος καὶ τὴν ἐχθροπάθεια; Ὁ Ἅγιος ποὺ δικαιολογημένα ἤλεγχε τοὺς ἰσχυροὺς μὲ τὸν λόγο ἢ οἱ ἰσχυροὶ ποὺ μὲ τὶς πράξεις τους τὸν ἔστειλαν στὴν ἐξορία μέχρι θανάτου; Ποιόν ἐδικαίωσε ἡ ἱστορία; Τὸν δικαίως ἐλέγχοντα μὲ τοὺς λόγους ἢ τοὺς μισοῦντας μὲ νόμους καὶ διατάγματα καὶ ποινές, γιὰ νὰ ἀποφύγουν τοὺς ἐλέγχους; Νὰ δοῦμε ἐπίσης γιατί, ἐνῶ σοβαροὶ καὶ συγκροτημένοι ἀρχιερεῖς, χριστιανικὰ σωματεῖα, ἀκαδημαϊκοὶ δάσκαλοι καὶ πλῆθος πιστῶν μὲ ἐπιστολὲς καὶ ἀναρτήσεις στὸ Διαδίκτυο ἀντέδρασαν καὶ ἀντιδροῦν, ἀντίθετα ἡ Ἱερὰ Σύνοδος συμμαχοῦσα μὲ τοὺς πολιτικοὺς ἔνιωσε τὴν ἀνάγκη νὰ στηρίξει καὶ νὰ ἐπαινέσει τὸ νομοσχέδιο, πλὴν τῶν ὀλίγων ἱεραρχῶν, τοὺς ὁποίους ἐμνημονεύσαμε. Μήπως ἰσχύει ἐπακριβῶς καὶ στὴν προκειμένη περίπτωση αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος: «Οὐδένα δέδοικα, ὡς τοὺς ἐπισκόπους, πλὴν ὀλίγων»;

Ὅταν πρὶν ἀπὸ λίγα χρόνια πληροφορηθήκαμε τὸ περιεχόμενο τοῦ μεσαιωνικοῦ καὶ δικτατορικοῦ αὐτοῦ νόμου, ὁ ὁποῖος ποινικοποιεῖ τὴν ἐλευθερία τῆς γνώμης καὶ τῆς ἔκφρασης, καὶ οὐσιαστικὰ καταργεῖ βασικὴ ἀρχὴ τοῦ δημοκρατικοῦ πολιτεύματος, ἤμουν αἰσιόδοξος ὅτι οἱ τῆς Ἐκκλησίας δὲν ἔπρεπε νὰ ἀνησυχοῦμε, διότι θὰ ἀντιδράσουν τὰ πολιτικὰ κόμματα καὶ ἡ ἀριστερὴ διανόηση. Τόσοι ἀγῶνες ἔγιναν γιὰ νὰ καταργηθεῖ ὁ αὐταρχικὸς καὶ ἀπολυταρχικὸς χαρακτήρας τῶν τυραννικῶν καθεστώτων ὅλων τῶν ἐποχῶν, ἰδιαίτερα τοῦ Μεσαίωνα, ἡ παντοδυναμία καὶ τὸ ἀνεξέλεγκτο τῶν μοναρχῶν καὶ τῶν φεουδαρχῶν, ἡ καταπίεση τῶν λαῶν καὶ ἡ φίμωση τοῦ λόγου, νά θεσμοθετηθοῦν ἡ ἐλευθερία τοῦ λόγου καὶ τοῦ τύπου, καὶ τώρα θὰ ἐπανέλθουμε καὶ πάλι στὰ ἴδια; Αὐτὰ ποὺ ἔγιναν μὲ τὸν ῞Αγιο Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο, ποὺ τοῦ ἔκοψαν τὸ κεφάλι, γιατὶ ἤλεγξε ὡς μοιχοὺς τὸν Ἡρώδη καὶ τὴν Ἡρωδιάδα, μὲ τὸν ἴδιο τὸν Θεάνθρωπο Κύριο, τὸν Ὁποῖο πολιτικὴ καὶ θρησκευτικὴ ἐξουσία, ἰδιαίτερα ἡ δεύτερη, Τὸν κατεδίκασαν σὲ σταυρικὸ θάνατο, γιατὶ ἤλεγχε τοὺς Γραμματεῖς καὶ Φαρισαίους μὲ ἐκεῖνα τὰ φοβερὰ «οὐαί» καὶ ἄλλες ἀπαξιωτικὲς ἐκφράσεις, τὸν πρωτομάρτυρα Στέφανο γιὰ τοὺς ἴδιους λόγους, τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους, πολλοὺς Ἁγίους Πατέρες, ὅπως τὸν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο, ποὺ μνημονεύσαμε, καὶ τὸν Ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλὸ ὁ ὁποῖος πολεμοῦσε τοὺς Ἑβραίους καὶ τοὺς ἤλεγχε, γιατὶ κατήργησαν τὴν Κυριακὴ ἀργία, ἀλλὰ καὶ γιατὶ ἐκφράζονταν ὑβριστικὰ γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία, ὅλα τὰ θύματα τῆς παπικῆς Ἱερᾶς ἐξέτασης, ἀκόμη καὶ γιὰ τὴν ὀρθὴ γνώμη τους σὲ ἐπιστημονικὰ θέματα, αὐτὰ λοιπὸν θὰ ἐπαναφέρουμε καὶ στοὺς καιρούς μας; Θὰ στέλνουμε στὶς φυλακὲς ὅσους ὁμιλοῦν, ἐλέγχουν καὶ ἐκφράζουν τὴν γνώμη τους; Αὐτὴν τὴν νέα δικτατορία καὶ τυραννία, ποὺ ὑποκρύπτει ὁ δῆθεν ἀντιρατσιστικὸς νόμος, λίγοι πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοὶ ἡγέτες τὴν ἀντελήφθησαν. Ἡ πλειοψηφία, εἴτε ἐν γνώσει εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ, ὑποκύπτει στὰ κελεύσματα τῆς Νέας Ἐποχῆς τῶν Ἑβραιομασόνων, τῆς παγκόσμιας κυβέρνησης τοῦ Ἀντιχρίστου. Σὲ πολλοὺς, ἀκόμη καὶ στὸν ὁμιλοῦντα, ἐφαίνοντο αὐτὰ ὡς σενάρια συνωμοσίας, ὡς φαντασιοπληξίες καὶ συνωμοσιολογίες, ὑπάρχουν ὅμως τώρα, ὄχι ἁπλὲς ἐνδείξεις, ἀλλὰ ἀποδείξεις ὅτι τὸ μυστήριο τῆς ἀνομίας ἤδη ἐνεργεῖται. Καὶ αὐτὸ ποὺ ἐνδιαφέρει τοὺς προσκυνημένους πολιτικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες δὲν εἶναι τόσο ἡ ἐλευθερία τοῦ πολιτικοῦ λόγου, ὅσο ἡ ἐλευθερία τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ λόγου, διότι ἡ μόνη ἀκατανίκητη δύναμη εἶναι ἡ Ἐκκλησία καὶ οἱ ἄξιοι ποιμένες της.

Λίγοι κατάλαβαν ὅτι τὸ κέντρο βάρους τοῦ νόμου, ἡ βασικὴ ἐπιδίωξη, εἶναι νὰ φιμώσει τὸν ἐλεγκτικὸ καὶ πατερικὸ λόγο τῆς Ἐκκλησίας· αὐτὸν φοβοῦνται οἱ Ἑβραιομασόνοι· εἶναι οὐσιαστικὰ ρατσιστικὸς ὁ νόμος, γιατὶ στρέφεται ἐναντίον τοῦ Εὐαγγελίου, ἐναντίον τῆς χριστιανικῆς πίστεως καὶ ζωῆς, στὴ θέση τῶν ὁποίων θέλουν νὰ βάλουν τὴν βρώμικη, τὴν σιχαμερὴ ζωὴ τῶν πόρνων, τῶν μοιχῶν, τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἀλλὰ καὶ τὴν πλάνη τῆς πανθρησκείας τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ τῆς Μασονίας, ὅπου δικαιολογοῦνται καὶ ἐνθαρρύνονται οἱ ἠθικὲς παρεκτροπές.

4. Γιατὶ συμφώνησε ἡ Ἱερὰ Σύνοδος;

Καὶ γεννᾶται ἀμέσως τὸ ἐρώτημα. Καλά, ἂν εἶναι ἔτσι, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος πῶς συμμαχεῖ καὶ συμπορεύεται; Ὅπως συμμάχησε τὸ ἰουδαϊκὸ ἱερατεῖο στὴν καταδίκη τοῦ Χριστοῦ ἢ μᾶλλον πρωτοστάτησε· ὅπως συμμάχησαν οἱ ἐπίσκοποι μὲ τὴν Εὐδοξία στὴν Κωνσταντινούπολη μὲ συνοδικὴ ἀπόφαση ἐναντίον τοῦ Ἁγίου Ἰωάνου Χρυσοστόμου καὶ πολλὲς ἄλλες σύνοδοι ἐναντίον Ἁγίων, ὅπως τοῦ Μ. Ἀθανασίου καὶ τοῦ ῾Αγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, ὁ ὁποῖος ἤλεγξε τὴν μοιχοζευξία τοῦ αὐτοκράτορα καὶ τὴν αἵρεση τῆς εἰκονομαχίας. Πόσοι ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους καὶ τοὺς ἱερεῖς ἐλέγχουν σήμερα τὰ μεγάλα ἁμαρτήματα τῶν ἀρχόντων, τὶς ἀδικίες καὶ τὶς παρανομίες των, αὐτοὺς ποὺ ὑποστηρίζουν φαντασθῆτε! τὴν σιχαμερὴ ὁμοφυλοφιλία; Πόσοι ἐλέγχουν τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες ποὺ προωθοῦν τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Ἐλάχιστοι. Καὶ δὲν φθάνει ποὺ δὲν ἐλέγχουν· ἐνοχλοῦνται καὶ θυμώνουν ἐναντίον ἐκείνων ποὺ ἐλέγχουν, διότι φαίνεται ὅτι ἐλέγχονται οἱ ἴδιοι καὶ νιώθουν ἐνοχές.

Δέχθηκαν λοιπὸν ἀσμένως οἱ συνεργαζόμενοι μὲ τοὺς Νεοεποχίτες πολιτικοὺς κληρικοὶ καὶ θεολόγοι τὸ νομοσχέδιο, γιατὶ θεώρησαν κατάλληλη τὴν εὐκαιρία νὰ φιμώσουν καὶ στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο τὶς φωνὲς ὅσων ὁμιλοῦν ἐναντίον τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἐναντίον τοῦ Ἰσλάμ, ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῶν ἄλλων ἐκτροπῶν καὶ αἱρέσεων καὶ νὰ τοὺς παρουσιάσουν ὅτι ἔχουν μῖσος, ὅτι ὑποκινοῦν ἐχθροπάθειες, εἶναι ἀκραῖοι, φανατικοί, δὲν ἔχουν τὸ πνεῦμα τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ. Ἀναιρέσαμε πολλὲς φορὲς καὶ δείξαμε πόσο ψεύτικη καὶ ἀντιευαγγελικὴ εἶναι αὐτὴ ἡ ἀγάπη καὶ ὅτι ὁ ἔλεγχος τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς αἱρέσεως γίνεται ἀπὸ ἀληθινὴ ἀγάπη καὶ ἀποτελεῖ βασικὸ στοιχεῖο τῆς Εὐαγγελικῆς Διδασκαλίας καὶ τῆς Πατερικῆς Παραδόσεως.

Ἔχομε ἄλλωστε πολλὰ δείγματα αὐτῆς τῆς συμμαχίας καὶ τῆς συμπορεύσεως τοῦ ἀρχιεπισκόπου καὶ ἄλλων ἐπισκόπων σὲ συγκεκριμένες ἐπιδιώξεις τῶν Ἑβραιομασόνων: στὸν χωρισμὸ ἐκκλησίας καὶ πολιτείας, στὴν μεταβολὴ τοῦ ὀρθοδόξου θρησκευτικοῦ μαθήματος σὲ θρησκειολογικό, στὴν καθιέρωση ἰσλαμικῶν σπουδῶν στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ Θεσσαλονίκης, γιὰ νὰ ἀναθρέψουμε καὶ μέσα στὴν αὐλή μας τζιχαντιστὲς τοῦ Κορανίου, στὴν ἀνέγερση καὶ ἀνακαίνιση τζαμιῶν στὴν Ἀθήνα καὶ στὴν Θεσσαλονίκη ἀπὸ τοὺς δημάρχους τῶν δύο μεγαλυτέρων πόλεων, τῆς πρωτεύουσας καὶ τῆς συμπρωτεύουσας, οἱ ὁποῖοι βάλθηκαν νὰ μᾶς πείσουν καὶ νὰ περάσουν καὶ στὸν νόμο ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο καὶ οἱ Πατέρες ποὺ καταδικάζουν τὴν ὁμοφυλοφιλία ὡς τὸ πιὸ σιχαμερὸ καὶ βρωμερὸ πάθος ἐμπνέονται ἀπὸ ρατσισμό, γι᾽ αὐτὸ πρέπει σιγά- σιγὰ νὰ δεχθεῖ ἡ πολιτεία καὶ τὸν γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ τὴν υἱοθεσία παιδιῶν ἀπὸ ζευγάρια ὁμοφυλοφίλων, ὅπως τὸ ἔκαναν ἤδη στὴν «προοδευμένη» Εὐρώπη. Καὶ πρὸ παντὸς συμπόρευση στὴν προώθηση τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τέκνου γνήσιου τῆς Μασονίας.

Καὶ πῶς συμφώνησαν μὲ αὐτὰ ὅλοι οἱ συνοδικοί; Δὲν πληροφορήθηκαν τὶς ἀντιδράσεις τῶν ἑπτὰ ἀρχιερέων ποὺ κατέκριναν τὸ νομοσχέδιο; Ἡ ἀπάντηση γιὰ μερικοὺς βρίσκεται στὸ ὅτι δὲν ἔχουν ἀγωνία καὶ ἀνησυχία γιὰ τὰ τεκταινόμενα, τὰ ἀγνοοῦν καὶ ἀρκοῦνται στὶς τιμὲς καὶ στὶς ἀνέσεις τους· ἄλλοι ἀκολουθοῦν τὸν ἀρχιεπίσκοπο καὶ τοὺς μεμυημένους στὰ δρώμενα τῆς Νέας Ἐποχῆς, γιὰ νὰ προωθήσουν σὲ θέσεις ἐπισκόπων «πνευματικά» τους παιδιὰ καὶ γιὰ ἄλλες ἐξυπηρετήσεις.

Ἐμεῖς πρέπει νὰ συγχαροῦμε ὅσους ἀντέδρασαν καὶ ἀντιδροῦν στὸ ρατσιστικὸ αὐτὸ νομοσχέδιο, ποὺ εἶναι φίμωτρο τῆς ἐλευθερίας τοῦ λόγου, κατ᾽ ἐξοχὴν τοῦ ἐλεγκτικοῦ λόγου τῆς Ἐκκλησίας. Ἐκτὸς τῶν ὀλίγων ἐπισκόπων ποὺ ἐφάνησαν ἄξιοι τῆς ἀρχιερωσύνης νὰ συγχαροῦμε ἰδιαίτερα τὸν ἀνεξάρτητο βουλευτή τῆς Ἀχαΐας Π. Νικολόπουλο ποὺ ἤλεγξε μὲ πολλὴ δύναμη τὸν πρωθυπουργὸ τοῦ Λουξεμβούργου, ὁ ὁποῖος ἐξήγγειλε μὲ καμάρι τὸν γάμο του μὲ τὸν ἀγαπημένο του ἄνδρα· δυνατὰ εἶπε ὁ Ἕλληνας καὶ Χριστιανὸς βουλευτής, ποὺ καταξίωσε τὴν ψῆφο ὅσων τὸν ἐψήφισαν, ὅτι ἡ Εὐρώπη τῶν λαῶν καὶ τῶν ἐθνῶν γίνεται Εὐρώπη τῶν κιναίδων, δεχθεὶς γι᾽ αὐτὸ τὶς ὕβρεις καὶ τὶς εἰρωνεῖες δημοσιογράφων καὶ δημοσιογραφίσκων ἀπὸ τὰ νεοταξικὰ κανάλια, ποὺ εἶναι στρατευμένα στὴν ἀποχριστιάνιση καὶ διαστροφὴ τῆς κοινωνίας καὶ τῶν νέων.

5. Πῶς θὰ σώσει ὁ πρωθυπουργὸς τὴν χώρα;

Γιὰ νὰ συνδεθοῦμε τελειώνοντας καὶ μὲ τὴν σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἂς σκεφθοῦμε τὶ θὰ ἀπαντοῦσε ὁ Χριστὸς στὸν πρωθυπουργό, ἂν τὸν ρωτοῦσε τί πρέπει νὰ κάνει γιὰ νὰ σώσει τὴν χώρα του. Θὰ τοῦ ἔλεγε σίγουρα ὅτι πρέπει νὰ ἀκολουθήσει ὡς κυβέρνηση τὶς ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπως ἔπραξε τὸ Βυζάντιο καὶ ἐμεγαλούργησε ἐπὶ χίλια χρόνια, καταστράφηκε δὲ ὅταν ἀποστάτησε καὶ πρόδωσε τὴν πίστη προσκυνώντας τὸν πάπα· νὰ ἀφήσει τὶς φιλίες μὲ τοὺς Ἑβραίους ποὺ Τὸν ἐσταύρωσαν, μὲ τὸ Ἰσλάμ ποὺ μέχρι σήμερα σφάζει τοὺς Χριστιανοὺς καὶ μὲ τοὺς Φράγκους τοῦ πάπα καὶ τοῦ Λουθήρου ποὺ κατέστρεψαν καὶ διέστρεψαν τὴν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου. Νὰ ὑπολογίζει στὴν συμμαχία τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι στὶς συμμαχίες τῶν ἀνθρώπων. Ἂν χρειασθῆ, νὰ ἀποχωρήσει ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἡ ὁποία οὔτε οἰκονομικὰ οὔτε στρατιωτικὰ μᾶς βοήθησε, ἠθικὰ δὲ μᾶς παρασύρει στὸν δικό της βόρβορο, στὴν λάσπη τῆς διαφθορᾶς καὶ τῆς ἀνηθικότητας. Νὰ μὴ ἐμπιστεύεται ὅλους τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τὶς συνόδους, γιατὶ καὶ Ἐκεῖνον ἀρχιερεῖς καὶ σύνοδος, παράνομα ἰουδαϊκὰ συνέδρια τὸν κατεδίκασαν. Νὰ πάρει ἀποστάσεις ἀπὸ τοὺς Ἑβραιομασόνους καὶ τὶς λέσχες τους, ποὺ νομίζουν ὅτι εἶναι δυνατοὶ καὶ θὰ νικήσουν τὴν Ἐκκλησία, ὅπως ἐνόμισαν πὼς μὲ τὴν Σταύρωση θὰ Τὸν νικοῦσαν, καὶ ἔγιναν καταγέλαστοι μὲ τὴν Ἀνάσταση. Νὰ ἐνστερνισθεῖ, νὰ ἀκούσει ἕνα ἄξιο ἱεράρχη, τὸν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο· νὰ ἐπαναλάβει πρὸς τοὺς ἰσχυροὺς αὐτὰ ποὺ ἐκεῖνος εἶπε: «Τίποτε δὲν εἶναι πιὸ δυνατὸ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία... ῍Αν πολεμᾶς μὲ ἄνθρωπο ἢ θὰ νικήσεις ἢ θὰ νικηθεῖς. Ἂν ὅμως πολεμᾶς τὴν Ἐκκλησία, εἶναι ἀδύνατο νὰ νικήσεις· γιατὶ ὁ Θεὸς εἶναι ὁ ἰσχυρότερος ὅλων»3. Οἱ Χριστιανοὶ δὲν τρομάζουμε ἀπὸ τοὺς τρομονόμους, ἀπὸ τὶς συκοφαντίες, τοὺς διωγμούς, τὶς ποινὲς καὶ τὶς φυλακίσεις. Ἀνατέμνοντας τὴν ἱστορία, γνωρίζουμε ὅτι τελικὰ νικητὲς θὰ εἶναι ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Ἐκκλησία Του, ὅπως ἐπὶ λέξει λέγει καὶ πάλι ἡ χρυσῆ γλώσσα: «Πόσοι ἐπολέμησαν τὴν Ἐκκλησίαν καὶ οἱ πολεμήσαντες ἀπώλοντο. Αὕτη δὲ ὑπὲρ τὸν οὐρανὸν ἀναβέβηκε. Τοιοῦτον ἔχει μέγεθος ἡ Ἐκκλησία· Πολεμουμένη νικᾶ· ἐπιβουλευομένη περιγίνεται· ὑβριζομένη λαμπροτέρα καθίσταται· δέχεται τραύματα καὶ οὐ καταπίπτει ὑπὸ τῶν ἑλκῶν· κλυδωνίζεται, ἀλλ᾽ οὐ καταποντίζεται· χειμάζεται, ἀλλὰ ναυάγιον οὐχ ὑπομένει· παλαίει, ἀλλ᾽ οὐχ ἡττᾶται πυκτεύει, ἀλλ᾽ οὐ νικᾶται»4. Πλανῶνται πλάνην οἰκτρὰν ὅσοι νομίζουν ὅτι μὲ τὶς ποινὲς καὶ τὶς φοβέρες θὰ ἐμποδίσουν τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου. ᾽Αντίθετα θὰ τὸ ἐμπεδώσουν περισσότερο, γιατὶ θὰ φανερωθεῖ γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ ἡ θεϊκή του δύναμη καὶ προέλευση.

Σημειώσεις:

1. Ἐπιστολὴ 9η πρὸς Ὀλυμπιάδα, 4 ΕΠΕ 37, 440442.

2. Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός (17141779). (Συναξάριον-Διδαχαί-Προφητεῖαι-Ἀκολουθία), ὑπὸ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, μητροπολίτου Φλωρίνης, Ἀθῆναι 2005, σελ.193.

3.Ὁμιλία πρὸ τῆς ἐξορίας 1, PG 52 429: «Οὐδὲν Ἐκκλησίας δυνατώτερον ἄνθρωπε... Ἄνθρωπον ἐὰν πολεμῆς ἢ ἐνίκησας ἢ ἐνικήθης. Ἐκκλησίαν δὲ ἐάν πολεμῇς νικῆσαί σε ἀμήχανον· ὁ Θεὸς γὰρ ἔστιν ὁ πάντων ἰσχυρότερος».

4. Ὅτε τῆς Ἐκκλησίας ἔξω εὑρεθεῖ ὁ Εὐτρόπιος 1, PG 52, 398.
Ορθόδοξος Τύπος, 5/9/2014

Κήρυγμα τὴν Κυριακή, 31 Αὐγούστου 2014, στὴν Ἱ. Μονὴ Ἁγίου Γεωργίου καὶ Παναγίας Παραμυθίας Γιαννιτσῶν.

Πηγή: Θρησκευτικά 

Ἡμέρα μὲ τὴν ἡμέρα ἀποδεικνύεται ὅτι ὁ ντόρος γιὰ τὴν συμπερίληψη ἢ ὄχι τῆς ποντιακῆς γενοκτονίας στὸ ρατσιστικὸ «ἀντιρατσιστικὸ» νομοσχέδιο εἶναι ἀποπροσανατολισμὸς γιὰ νὰ περάσει τὸ μεῖζον, ἡ φίμωση τοῦ λόγου καὶ τῆς σκέψης!

Εἶναι πολλοὶ ποὺ ἐπιδιώκουν αὐτὸν τὸ ντόρο καὶ μὲ δικά τους ἄτομα ποὺ δημιουργοῦν ἐντάσεις ὑποστηρίζοντας τὰ πιὸ παράλογα πράγματα, καθοδηγοῦν τὸν λαὸ σὲ λάθος μονοπάτια ἀποπροσανατολίζοντας τὸν καὶ παρασύρουν πάρα πολλοὺς ποὺ νομίζουν ὅτι παλεύουν γιὰ κάτι θετικὸ ἀλλὰ ἁπλὰ παίζουν τὸ παιχνίδι ἀκριβῶς τῶν νεοταξικῶν συντακτῶν τοῦ νομοσχεδίου!

Εἶναι μεγάλη εὐκαιρία καὶ γιὰ τοὺς ὑπεταγμένους βουλευτὲς τῆς ΝΔ, νὰ τὸ παίξουν τζάμπα μάγκες καὶ ὁ Σαμαρὰς ὅτι εἶναι ἡγέτης ποὺ ἀφουγκράζεται τὸ συναίσθημα τοῦ λαοῦ, συμπεριλαμβάνοντας ἐν τέλει τὴν ποντιακὴ γενοκτονία στὸ νομοσχέδιο, ἐὰν....

τὸν ἀφήσουν οἱ γείτονες...

ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ! Τὸ ἐν λόγω νομοσχέδιο ἐπιδιώκει νὰ ἐνταφιάσει τὴν δημοκρατία - ὅση ἀπέμεινε... - στὴν χώρα μας. Ἐὰν περάσει - μὲ τὴν ποντιακὴ γενοκτονία μέσα ἢ ὄχι - θὰ εἶναι τὸ νομοσχέδιο ποὺ θὰ ἀνοίξει τὸ κουτὶ τῆς Πανδώρας γιὰ νὰ προβεῖ τὸ ὑπεταγμένο στὶς νεοταξικὲς φασιστικὲς δυνάμεις πολιτικὸ προσωπικό τῆς χώρας, στὴν προσπάθεια περαιτέρω ἀπαγορεύσεών σε ὅτι ἔχει σχέση μὲ τὰ συστατικά τῆς ταυτότητάς μας.

Η πολιτιστική κληρονομιά της Θεσσαλονίκης είναι το… τμήμα Ισλαμικών Σπουδών της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, σύμφωνα με τον νεοεκλεγέντα δήμαρχο της πόλης, ο οποίος, εκτός των άλλων, φιλοδοξεί να κοσμήσει την πόλη με ισλαμικούς μιναρέδες, μουσουλμανικά νεκροταφεία και από «Νύφη του Θερμαϊκού» να την μετατρέψει σε… «Χανουμάκι του Πασά».

Βεβαία δεν ξέρω αν έχει υπόψη του πως οι μουσουλμάνοι απεχθάνονται την καύση των νεκρών την οποία επίσης φιλοδοξεί να συμπεριλάβει στο καταπληκτικό έργο «αναμόρφωσης» της Θεσσαλονίκης, για το οποίο παίρνει συνεχώς τα μπράβο και τα εύσημα από τον αμερικανικό και ευρωπαϊκό τύπο. Μάλιστα το «θεάρεστο» σχέδιο του προβλέπει πως μαζί με τα αποτεφρωτήρια που θα δώσουν τον τόνο της «πολιτιστικής εξέλιξης» της πόλης, σκοπεύει να ζητήσει να τελείται και... εξόδιος ακολουθία για όσους έχουν κάνει αυτή την επιλογή. Δεν μένει παρά να το δούμε και αυτό, (άραγε θα υπάρξουν ιερείς που θα τον υπακούσουν ;) και μετά να πάρει το… βραβείο νόμπελ του καλύτερου και πιο πρωτότυπου δημάρχου παγκοσμίως. Τι ευτυχισμένοι οι κάτοικοι αυτής της πρωτοπόρας πόλης που έχουν ένα φοβερό δήμαρχο, παγκοσμίου αξίας, που έλυσε όλα τα προβλήματα της Θεσσαλονίκης, τέλειωσε το μετρό, έκανε την υποθαλάσσια, καθάρισε του δρόμους από τα σκουπίδια, έλυσε το ζήτημα του παρκαρίσματος και κυρίως προσέφερε χιλιάδες θέσεις εργασίας στην πρωτεύουσα της ανεργίας και τώρα καμαρώνει ποζάροντας με κάποιους αμφισβητήσιμου φύλου για να στείλει τις πολύ πετυχημένες φωτογραφίες του στο Άγιο Όρος από όπου θα… πάρει περισσότερη ευλογία για το «εξαίρετο» έργο του.

Το θέμα του τμήματος Ισλαμικών Σπουδών παρά τις έντονες αντιδράσεις της τοπικής Μητρόπολης, παρά του περί αντίθετου ψηφίσματος των κληρικών της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, παρά τις νομικές ενστάσεις που κρίνει το έργο αυτό αντισυνταγματικό, από τον έγκριτο πρώην πρόεδρο του Αρείου Πάγου, κ Νικόπουλο, παρά την ομόφωνη αντίθετη ψήφο του τμήματος Ποιμαντικής της Σχολής, ο περίφημος γνωστός και μη εξαιρετέος υπουργός Παιδείας, (αλλοίμονο μας!!) εναγκαλιζόμενος με τον επίσης γνωστό και μη εξαιρετέο σκουλαρικοφόρο δήμαρχο, τόνισαν πρόσφατα πως θα προχωρήσει για να δοξάσει την Θεσσαλονίκη μας!!! Έιβαλλαχ!!! Για αυτούς τους αξιότιμους κυρίους η Θεσσαλονίκη δεν ήταν ποτέ η συμπρωτεύουσα της Ανατολικής Αυτοκρατορίας, δηλαδή του Βυζαντίου, δεν είναι η αγιωτόκος Θεσσαλονίκη, δεν είναι η πόλη του αγίου Δημητρίου, του Γρηγορίου Παλαμά, δεν υπήρξε ποτέ η χριστιανική Θεσσαλονίκη που δίδαξε τον χριστιανισμό στους Σλάβους, δεν υπήρξε ποτέ η Θεσσαλονίκη του «Κανλί Κουλέ», (Λευκού Πύργου ), του «Πύργου του Αίματος» που είχε πλημμυρίσει από το αίμα των Ελλήνων μαρτύρων που σφαγιάστηκαν εκεί μέσα κατά την επαναστάτη του 1821. Σύμφωνα με τους δυο τιμητές το Ισλάμ, ένας υπουργός και ένας δήμαρχος, η Θεσσαλονίκη είναι η… Selanik, είναι η πολιτιστική πρωτεύουσα των μουσουλμάνων και των Εβραίων. Γι’ αυτό και πρέπει οπωσδήποτε να ιδρυθεί Τμήμα Ισλαμικών Σπουδών και μάλιστα μέσα στην Θεολογική Σχολή. Κάποιες επιστολές διαμαρτυρίας μερικών «γραφικών», όπως τους χαρακτήρισαν, ιεραρχών, που εξέφρασαν αντίθετη γνώμη αντιμετωπίστηκαν με χαμόγελα συγκατάνευσης. Άλλωστε οι «ένδοξοι» δεσποτάδες της Θράκης, όπου υπάρχει, ευημερεί και αυξάνεται το μουσουλμανικό στοιχείο και όπου, προς τιμή της Θράκης, υπάρχει και δρα για την «δόξα» του ελληνισμού το τουρκικό προξενείο, είναι αναφανδόν υπέρ του Τμήματος. Μεθαύριο στην Θεολογική Σχολή θα κτιστεί και ένα ωραίο μουσουλμανικό τέμενος για να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα οι μουσουλμάνοι σπουδαστές και γιατί όχι, θα γίνονται και δημόσιες τελετές σε ισλαμικές γιορτές με την παρουσία του αξιότιμου δημάρχου και του υπουργού «Παιδείας».

Μαζί τους και οι αξιότιμοι καθηγητάδες της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης, που αμείβονται από τον δημόσιο κορβανά, δηλαδή από εμάς τους φορολογούμενους που χωρίς να κάνουν τον κόπο να ρωτήσουν κανένα αποφάσισαν την υλοποίηση της ίδρυσης του Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών. Οι αξιότιμοι αυτοί καθηγητάδες που ψήφησαν υπέρ αυτού του σχεδίου, φαίνεται πως αρέσκονται να προσποιούνται τον κωφάλαλο και τον τυφλό. Δεν βλέπουν τι γίνεται γύρω τους στην ευρύτερη περιοχή. Δεν βλέπουν τους τζιχαντιστές. Δεν βλέπουμε τις σφαγές των Χριστιανών και όλων των άλλων ανθρώπων, από τους μαχητές του ISIL. Δεν βλέπουν την Ευρώπη που τρέμει από την επιστροφή των «δικών της» τζιχαντιστών που πολεμούν αυτή την στιγμή στην Συρία, το Ιράκ, ή όπου αλλού και κάποια στιγμή θα επιστρέψουν στις χώρες τους και θα μεταφέρουν εκεί τα «κτυπήματα» τους. Δεν βλέπουν πως αντιδρά το ίδιο το Ισραήλ στην παραμικρή επίθεση που δέχεται από τους εχθρούς του. Δεν αντιλαμβάνονται ότι καθημερινά εισέρχονται ακάλεστοι και ανεξέλεγκτα στην χώρα μας εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι, μεταφερόμενοι από την τουρκική μαφία βάσει του σχεδίου μετατροπής των γηγενών αυτής της ιστορικής χώρας σε μειονότητα.

Δεν τους ενδιαφέρει τίποτα από όλα αυτά. Μετέχουν σε συμπροσευχές με παπικούς, γραφούν συγγράμματα για την πατερική θεολογία χωρίς τους Πατέρες της εκκλησίας, προωθούν την μεταπατερική θεολογία, αρέσκονται σε οικουμενιστικά κηρύγματα και στην μετατροπή του μαθήματος των θρησκευτικών σε θρησκειολογία, προωθούν την «πρόοδο» και την ανεξιθρησκία και στο τέλος, εκείνο που επιδιώκουν με ξεχωριστό ζήλο, είναι ότι πρέπει ένα μετατρέψουν την Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης, που κάποτε ήταν ομολογιακή αλλά με νόμο καταργήθηκε αυτός ο χαρακτήρας της, σε… Θολογική Σχολή του Ισλάμ. Άφεριμ Ογρετμενλερίμ!

Πηγή: Ακτίνες

(Βασικὰ Μαθήματα Πολιτικῆς Ἀγωγῆς ἀπὸ δικούς μας Δασκάλους)

Ὁ Νικόλαος Μαυροκορδάτος, στὸ βιβλίο του ''Πολιτικόν θέατρον'', γράφει: ''Οἱ πολίτες μιμοῦνται τοὺς ἄρχοντές τους. Γι' αὐτὸ καὶ ἐκεῖνοι πρέπει νὰ προσέχουν πάρα πολύ, ὥστε νὰ μὴν τοὺς φθείρουν μὲ τὸ κακό τους παράδειγμα''.(1)

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ ζωὴ τῶν ἀρχόντων (δημάρχων, περιφερειαρχῶν, ὑπουργῶν κ.ο.κ.), δύσκολα μπορεῖ νὰ μείνει κρυφή.

Ἔλεγε ὁ Πλούταρχος(2): ''Ὅπως τὰ ψεγάδια τοῦ προσώπου μας εἶναι γνωστὰ σὲ ὅλους, ἔτσι καὶ τὰ παραμικρὰ σφάλματα τῶν ἀρχόντων, τὰ παρατηροῦν καὶ τὰ γνωρίζουν οἱ πάντες''.

Γιὰ ἕναν ἰδιώτη, τὸ νὰ εἶναι φαυλόβιος, ἀναμφίβολα, εἶναι αἰσχρό. Γιὰ ἕναν ἄρχοντα, ὅμως, εἶναι αἰσχρότερο καὶ ἀτιμότερο, διότι ἡ ζωὴ τοῦ ἄρχοντα ἐκτίθεται καὶ προσφέρεται πρὸς μίμηση ἀνὰ πάσα στιγμή.

Μάλιστα ὁ γνωστὸς πατὴρ τῆς Ἐκκλησίας Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης(3) δίδασκε σχετικὰ καὶ τὰ ἑξῆς: ''Τὸ μέγεθος τοῦ ἁμαρτήματος εἶναι ἀνάλογο πρὸς τὸν βαθμὸ τοῦ ἀξιώματος, ποὺ ἔχει ὁ ἁμαρτάνων. Καὶ πολλὲς φορὲς σφάλματα, ποὺ τὰ παραβλέπουμε...

καὶ τὰ συγχωροῦμε στοὺς ἁπλοὺς ἀνθρώπους, τὰ θεωροῦμε ἀσυγχώρητα γιὰ τοὺς ἄρχοντες''.

Εἶναι γεγονὸς ὅτι πολὺ συχνὰ παραπονιόμαστε γιὰ τὴν ἀναξιότητα ἢ καὶ τὴν ἀνικανότητα τῶν ἀρχόντων μας. Ἀναρωτηθήκαμε, ὅμως, ποτέ, ποιοὶ εἶναι οἱ δάσκαλοί τους, ποιὰ μαθήματα πολιτικῆς ἀγωγῆς ἔχουνε διδαχθεῖ καὶ προπαντὸς ποιὰ εἶναι τὰ ζωντανὰ παραδείγματα, ποὺ ἔχουνε μπροστά τους καὶ προσπαθοῦν νὰ τὰ μιμηθοῦν;

Δυστυχῶς, μέσα στὴν παραζάλη τοῦ ''δυτικού μας ἐκσυγχρονισμοῦ'', ἀλλὰ καὶ τῆς μανίας μας, νὰ φορέσουμε στὴν Ὀρθοδοξία μας μανδύα προτεστάντικης ραφῆς, πετάξαμε στὰ ἄχρηστα τούς Δασκάλους, τοὺς δικούς μας, περιφρονήσαμε τὰ πολύτιμα μαθήματά τους καὶ πάνω ἀπ' ὅλα κρατήσαμε ἀποστάσεις ἀπὸ τὰ ζωντανὰ μας παραδείγματα: Τοὺς Ἥρωες καὶ τοὺς Ἁγίους. Τοὺς ἀθλητὲς τῆς φιλοκαλίας καὶ τοὺς μανικοὺς ἐραστὲς τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς σοφίας.

Ἐὰν πραγματικὰ σεβόμασταν τὴν πείρα τῶν Προγόνων μας καὶ τιμούσαμε τὶς Διδαχὲς τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, θὰ φυλάγαμε τὶς παρακαταθῆκες τους ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ καὶ δὲν θὰ τοὺς εἴχαμε ἐξορίσει συλλήβδην τόσο ἀπὸ τοὺς ἄμβωνες ὅσο καὶ ἀπὸ τὶς σχολικές μας αἴθουσες.

Σήμερα τὰ παιδιά μας, δηλαδὴ οἱ ἡγεσίες μας οἱ αὐριανές, μεγαλώνουνε, δυστυχῶς, πολιτικὰ στερημένα.

Πόσοι Ἱεράρχες, στὶς μέρες μας, ἀγωνίζονται μὲ φιλότιμο, γιὰ νὰ μυήσουν τὴν νεολαία μας, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Πίστη, στὴν πολιτικὴ καὶ κοινωνικὴ πρόταση τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ καὶ τῶν κορυφαίων τῆς Ἀντίστασης Νεομαρτύρων;

Τὰ νιάτα, ποῦ νὰ τὰ βρεῖ σήμερα ὁ παπποὺς τους ὁ Ξενοφώντας, νὰ τὰ μιλήσει γιὰ τὸ εὐγενὲς καὶ ἀνεπανάληπτο ''ἄθλημα τῆς Πόλης'', γιὰ τὸ ἔργο καὶ τὰ καθήκοντα τῶν ἀρχόντων;

Ἔλεγε ὁ μεγάλος μας αὐτὸς ἱστορικὸς καὶ φιλόσοφος(4):

''Πρῶτο ἔργο τοῦ βασιλέως εἶναι νὰ γίνει ὁ ἴδιος καλὸς ἄνθρωπος. Δεύτερο, νὰ φροντίσει, ὅσο εἶναι δυνατόν, νὰ γίνουν ἄριστοι ἄνθρωποι καὶ οἱ κυβερνώμενοι ἀπὸ αὐτόν. Διότι ὁ λαὸς συνήθως μιμεῖται τὸν ἄρχοντά του. Κι ἂν ὁ ἄρχοντας εἶναι καλός, προτρέπει μὲ τὸ παράδειγμά του πρὸς τὰ καλὰ καὶ τίμια ἔργα. Ἐάν, ὅμως, εἶναι κακός, προτρέπει πρὸς τὰ κακὰ καὶ ἐπονείδιστα''.

Νὰ γιατί, ἰδιαίτερα στὶς ἡμέρες μας, ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ ἡγέτες (πολιτικούς, ἐκκλησιαστικοὺς κ.α.) σοφοὺς καὶ ἐνάρετους: Γιὰ νὰ δώσουν στὸν χειμαζόμενο λαό μας τὸ παράδειγμα τὸ καλό. Γιὰ νὰ γίνουν σὲ ὅλους μας ὑποδείγματα κοινωνικῆς καὶ πολιτικῆς ἀγωγῆς, ὄχι βεβαίως μὲ λόγια, ἀλλὰ μὲ τὴν καθαρή τους ζωὴ καὶ τὰ τίμια ἔργα τους.

Δυστυχῶς, ὅμως, τὰ πράγματα δείχνουν ὅτι, πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, ἡ βιωτὴ καὶ τὸ παράδειγμα τῶν ἀξιωματούχων τοῦ σημερινοῦ συλλογικοῦ μας βίου ἀπέχει παρασάγγας τόσο ἀπὸ τὴν παραδοσιακὴ Διδασκαλία τῆς Ὀρθοδοξίας μας ὅσο καὶ ἀπὸ τὶς σοφὲς ἐπιταγὲς τῶν ἐμπείρων καὶ Δικαίων προγόνων μας.

Σπάνια θὰ βρεῖς σήμερα ἡγέτη, ποὺ νὰ ἐκπληρώνει πιστὰ τὰ καθήκοντά του, νὰ διαθέτει χρόνο γιὰ μελέτη καὶ νὰ ἔχει τὸν νοῦ του μακριὰ ἀπὸ τὴν δόξα καὶ τὸν πλουτισμό.

Ὅπως, ἐπίσης, ἀκόμα πιὸ σπάνια θὰ βρεῖς ἡγέτη, ποὺ νὰ παραδέχεται καὶ νὰ βιώνει τὴν ἀρετή, ὡς γνώμονα ἄσκησης τῆς ἐξουσίας του.

Οἱ ἄνθρωποι, ποὺ ἔζησαν στὰ χρόνια τοῦ ''Χρυσοῦ Αἰώνα'', ἤσαν κατὰ τεκμήριο εὐτυχισμένοι, διότι τότε κανεὶς δὲν μποροῦσε νὰ γίνει ἀνώτερος ἀπὸ τοὺς ἄλλους, ἐὰν δὲν ἦταν ἀνώτερος καὶ στὴν ἀρετή. Καὶ τότε μονάχα, στὴν πόλη τῶν Ἀθηνῶν, περιῆλθε ἡ διοίκηση στὰ χέρια τῶν Σοφῶν καὶ Ἐναρέτων, ὅταν στόχος ἤτανε τὸ κοινὸ καλὸ καὶ ὄχι ἡ ἐξουσία.

Στὸ πρῶτο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου τοῦ ''Πολιτικόν Θέατρον'', ὁ Νικόλαος Μαυροκορδάτος συμπεραίνει: ''Τὸ Βασιλικὸ Παλάτι (Θὰ λέγαμε σήμερα Δημαρχεῖο, Μητρόπολη, Περιφέρεια, Ὑπουργεῖο καὶ πιὸ πάνω) πρέπει νὰ εἶναι ναὸς τοῦ Θεοῦ, ὀφθαλμὸς τῆς φρονήσεως, στάθμη τῆς δικαιοσύνης, θρόνος τῆς ἀνδρείας, ὑπόδειγμα τῆς σωφροσύνης, παράδειγμα τῆς τιμῆς, φῶς τῆς ἀγάπης, πηγὴ τῶν χαρίτων, χορὸς τῶν μουσῶν, γυμνάσιο τῶν ρητόρων καὶ τῶν ποιητῶν, ἱερὸ τῶν φιλοσόφων, σύγκλητος τῶν φρονίμων, βραβεῖο τῶν μορφωμένων, τράπεζα τῶν πτωχῶν, ἐλπίδα τῶν καλῶν, καταφύγιο τῶν ἀθώων καὶ ὅλων τῶν κατατρεγμένων ἀσφαλέστατο ὀχύρωμα ''.

______________________________________________________

(1) Ἀπὸ τὸ βιβλίο μὲ τίτλο ''ΚΡΙΣΙΣ ΗΓΕΣΙΑ'' τοῦ Νικολάου Μαυροκορδάτου, τῶν Ἐκδόσεων Ο.Χ.Α. Λυδία, 1992.

Πρώτη ἔκδοση τῆς Λειψίας, 1758, μὲ τὸν τίτλο ''ΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΘΕΑΤΡΟΝ''.

(2) Ὁ Πλούταρχος ἦταν ἱστορικός, βιογράφος καὶ δοκιμιογράφος, γεννημένος στὴν Χαιρώνεια τῆς Βοιωτίας (περ. 45μ.Χ.-120).

(3) Ὁ ὅσιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης γεννήθηκε στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου περὶ τὸ 360. Ἔλαβε λαμπρὴ μόρφωση θύραθεν καὶ θεολογική. Ὑπόδειγμα ἀρετῆς καὶ σοφίας. Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται στὶς 4 Φεβρουαρίου.

(4) Ὁ Ξενοφών ὁ Ἀθηναῖος ἦταν ἱστορικὸς συγγραφέας καὶ σωκρατικὸς φιλόσοφος (περ. 427 π.Χ.-355 π.Χ.).

31.8.2014

Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό

Μέ «διθυράμβους καί ἔκσταση» ὑποδέχθηκαν τά ΜΜΕ τήν «πολιτική» λεγομένη ὁρκομωσία τῶν ἐκλεγέντων στόν πρῶτο καί δεύτερο βαθμό τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοίκησης. Εἶναι ἐνδεικτικός τῆς ἰδεοληψίας ὁ ἐκφωνηθείς «πολιτικός» ὅρκος τῆς κ. Ρένας Δούρου, Περιφερειάρχου Ἀττικῆς πού ἀρχίζει μέ τήν φράση: «Θεωρώντας ὅτι ὁ πολιτικός ὅρκος ἀνταποκρίνεται στήν αὐτοτέλεια τῆς πολιτικῆς καί δημόσιας σφαίρας καί διασφαλίζει τήν αὐτονομία της δηλώνω στήν τιμή καί τήν συνείδησή μου...».

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833 (19), Fax +30 210 4518476 e-mail: impireos@hotmail.com

Πειραιεύς, 4 Σεπτεμβρίου 2014


Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Μέ «διθυράμβους καί ἔκσταση» ὑποδέχθηκαν τά ΜΜΕ τήν «πολιτική» λεγομένη ὁρκομωσία τῶν ἐκλεγέντων στόν πρῶτο καί δεύτερο βαθμό τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοίκησης. Εἶναι ἐνδεικτικός τῆς ἰδεοληψίας ὁ ἐκφωνηθείς «πολιτικός» ὅρκος τῆς κ. Ρένας Δούρου, Περιφερειάρχου Ἀττικῆς πού ἀρχίζει μέ τήν φράση: «Θεωρώντας ὅτι ὁ πολιτικός ὅρκος ἀνταποκρίνεται στήν αὐτοτέλεια τῆς πολιτικῆς καί δημόσιας σφαίρας καί διασφαλίζει τήν αὐτονομία της δηλώνω στήν τιμή καί τήν συνείδησή μου...». Ὁ ὅρκος ὅμως προϋποθέτει τήν ἱερότητα τῆς Ἀρχῆς στήν ὁποία ὁρκίζεσαι, προϋποθέτει μία ὑπερβατική ἔννοια τήν ὁποία ἐπικαλεῖσαι ὡς μάρτυρα τῶν προθέσεων καί τῶν ἐνεργειῶν σου. Ὅλοι ὅσοι ἐκ τῶν ἐκλεγέντων στήν τοπική Αὐτοδιοίκηση προέβησαν σέ ὁρκοδοσία στήν τιμή καί τήν συνείδηση τους δέν πιστεύουν στήν ἱερότητα τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί στήν ὑπερβατικότητα τῆς ὑπάρξεώς τους διότι αὐτό προϋποθέτει πίστη στό Θεῖο, σέ μία ἐξωκόσμια ἄκτιστη Ἀρχή ἀπό τήν ὁποία πηγάζει ἡ κτιστή πραγματικότητα, ἡ συνείδηση τοῦ καλοῦ κἀγαθοῦ καί ἡ ὁποία ὑπέρκειται τῶν ἀντινομιῶν τοῦ κτιστοῦ κόσμου καί ἰδιαίτερα τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου.

Ἑπομένως ἡ ἀποϊεροποίηση τοῦ ὅρκου πού ἐκστασίασε τά ΜΜΕ, εὐτέλισε καί γελοιοποίησε τήν συγκεκριμένη διαδικασία διότι οἱ ὁρκισθέντες δέν πιστεύουν ὅτι εἶναι εἰκόνες τοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ, ὅτι ὑπάρχει Δημιουργός Θεός καί ὅτι ἔχουν ἀθάνατη ψυχή ἀπό τήν ὁποία πηγάζει τό συνειδέναι καί ἡ τιμή. Ὡς ὑλιστές καί ἀθεϊστές ἀποδίδουν τήν ὕπαρξη τοῦ κόσμου καί κατά συνέπεια τήν ὕπαρξή τους στήν τυχαιότητα, τήν ἐξέλιξη καί τήν φυσική ἐπιλογή καί δέχονται ὅτι ἡ ὕπαρξή τους ἀρχίζει ἀπό τό τίποτα, ἀπό τό μηδέν καί καταλήγει στό τίποτα καί τό μηδέν ἀφοῦ μέ τήν παύση τῆς καρδιοαναπνευστικῆς λειτουργίας τους ἐκμηδενίζονται καί ἀφανίζονται. Ἀποτελοῦν κατά τήν ἀντίληψή τους μία τυχαία συνάρμοση κυττάρων καί οἱ ὅλες λειτουργίες τους θεμελιώνονται σέ μία τυχαία μείξη ἐκκρίσεων ἀπό τυχαία σχηματισθέντα ὄργανα πού τυχαία κάποιο ἄλογο καί ἀσυνείδητο κβαντικό πεδίο δημιούργησε ἀπό τό μηδέν, μετά ἀπό κάποια τυχαία μεγάλη ἔκρηξη. Τό ἀδυσώπητο ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι πῶς ἀπό αὐτή τήν τυχαιότητα ἀπό αὐτό τό πρωτόζωο πού ἔγινε ἑρπετό καί μετά ἀνθρωποειδές καί μετά ἄνθρωπος ἐκπορεύεται ἠθική διάσταση καί κρίση, πού ὀνομάζεται τιμή καί συνείδηση καί πῶς ὑφίστανται μέσα στήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη οἱ λεγόμενες πνευματικές ἐκδηλώσεις, τό ἐνσυνείδητο πνεῦμα, τό ἐνσυνείδητο ἐγώ, ἡ συνειδητή ἀντίληψη τοῦ καλοῦ καί ἀγαθοῦ, τοῦ καθήκοντος, τοῦ δικαίου καί τοῦ ἀντιστρόφου τῶν ἐννοιῶν αὐτῶν, ἡ μεταβολή σέ ἰδέες ὅλων, τῶν ὑλικῶν ἐπιδράσεων, ἐντυπώσεων στό σῶμα μας, ἐσωτερικῶν καί ἐξωτερικῶν, ἡ δυνατότητα τῆς μή ἱκανοποιήσεως μέ τήν βούληση καί τή θελησή μας ὅλων τῶν ἐπιδράσεων στό σῶμα μας, ἡ συνειδητή καί δυναμική ἐπίδραση ἐπωφελῶς καί ἐπιβλαβῶς τῆς πνευματοβολίας  μας στό σῶμα μας καί στά ἄλλα ὄντα καί ἀντικείμενα, ἡ εἰδική καί ὁμαδική ὑποβολή, ἡ ἐκούσια καί συνειδητή βασκανία, ἡ τηλεπάθεια, ὁ προφορικός καί ὁ ἐνδιάθετος λόγος, ἡ συνειδητή μνήμη, ἀνάπλαση καί ἀναγνώριση καί ἡ συνειδητή προσοχή, γνώση, ἐπιστήμη καί φαντασία, ἡ πνευματική ἱκανότητα, ἡ ἰδιοφυΐα καί μεγαλοφυΐα, ἀσχέτως τῶν διαστάσεων καί τοῦ βάρους τοῦ σώματος καί τοῦ ἐγκεφάλου, τά ὄνειρα καί ἰδίως τά προγνωστικά καί προφητικά ὁράματα.

Ἐκ τοῦ ἐναντίου (a contrario) φαινόμενα ψυχικά πού εἶναι ἀδύνατον νά ἔχουν ἀρχή τή μείξη ἐκκρίσεων κάποιων κυττάρων, διότι εἶναι ἄλλης ὑφῆς, ἀποδεικνύουν τήν ἀπόλυτη ἀστάθεια τῶν ἀρνουμένων τήν ὑπερβατική τους πνευματική διάσταση ὅπως ἡ μεταβίβαση σκέψεως, ἡ τηλενέργεια, ἡ τηλεκινησία, ὁ ὑπνωτισμός, ἡ νοομαντία, ἡ διαίσθηση, ἡ ἐνδοσκοπία, ἡ ραβδοσκοπία, ἡ αὐτόματος γραφή, ἡ ἐξωπλασία ἤ ἐκτόπλασμα, ἡ καταληψία, ἡ ἀκαΐα, ἡ αἰώρηση, ἡ διπλή ἤ πολλαπλή προσωπικότης, ἡ ἰδεοπληγία, ἡ ψευδαίσθηση, ἡ ἐγγαστριμυθία κ.ἄ. πού καταδεικνύουν τήν ὑποστατική ὀντότητα ἀρνητικοῦ πνευματικοῦ κόσμου.

«Ὁρκίστηκαν» οἱ ἀγαπητοί ἄρχοντες τῆς αὐτοδιοίκησης στόν ἑαυτό τους δηλ. στήν συνάρμοση τῶν κυττάρων τοῦ ὀργανισμοῦ τους πού ὅλως παραδόξως ἀπό αὐτές τίς μονάδες ὕλης ἀναβλύζουν ἡ τιμή καί ἡ συνείδηση δηλ. ἔννοιες πνευματικές πού προϋποθέτουν μεταφυσική ἀναγωγή δηλ. σχέση καί κοινωνία μέ ὑπερβατική Ἀρχή καί δέσμευση ἀπέναντί Της.

Τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου ἀπαρτίζεται ἀπό 62,81% ὀξυγόνο, 19,37% ἄνθρακα, 9,31% ὑδρογόνο, 5,14% ἄζωτο, 1,38% ἀσβέστιο, 0,64% θεῖο, 0,63% φώσφορο, 0,26% νάτριο, 0,22% κάλιο, 0,18% χλώριο, 0,04% μαγνήσιο, 0,005% σίδηρο, καί ἀπό ἄλλα 24 χημικά στοιχεῖα σέ ἐλάχιστες ποσότητες. Τό 60% κατά μέρο ὅρο εἶναι κοινό νερό. Ἑπομένως ἀπό αὐτά πηγάζει κατά τούς ὁρκισθέντες ἡ τιμή καί ἡ συνείδηση (;) καί σέ αὐτά ὁρκίζονται οἱ ἐκλεκτοί μας συμπολίτες ἀφοῦ πανηγυρικά ἀρνοῦνται μέ τήν πράξη τους τήν θεία ἀναγωγή τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τήν ἱερότητα τοῦ ἀνθρωπίνου βίου στήν σχέση του μέ τόν ὑπερβατικό Δημιουργό τῆς ζωῆς;

Διερωτᾶται κανείς βέβαια πῶς ἐχέφρονες ἄνθρωποι κατατρύχονται ἀπό τέτοιες ἰδεοληψίες ἀφοῦ ἐνώπιον τῆς ἀντιλήψεώς μας: Α. Τά ἀγεφύρωτα ὀργανικά χάσματα μεταξύ ὅλων τῶν ἐνοργάνων ὄντων, Β. Τό ἀγεφύρωτο χάσμα μεταξύ φυτικοῦ κόσμου καί τῶν ἐμψύχων ὄντων, Γ. Τό ἀγεφύρωτο χάσμα μεταξύ τοῦ ἀνθρώπου καί ὅλων τῶν ἐνοργάνων καί ἐμψύχων ὄντων, Δ. Ἡ ἀέναος κίνηση τῆς συμπαντικῆς ὕλης-μάζης, Ε. Οἱ φυσικοί νόμοι, ς. Τό ἀγεφύρωτο χάσμα μεταξύ ἀνοργάνου καί ὀργανικῆς ὕλης, Ζ. Ἡ ὀργανική διάπλαση καί ἡ ζωή τῶν ἐνοργάνων ὄντων, Η. Τό πεπερασμένο τοῦ ὑλικοῦ σύμπαντος καί Θ. Ἡ ἁρμονία τοῦ ὑλικοῦ σύμπαντος, ἡ ὑπερμαθηματική ἀκρίβεια καί ἡ τελονομία πού τό διέπουν ἀποδεικνύουν πληρέστατα ὅτι ὁ παρών κόσμος εἶναι ἀδύνατον νά ἔχει δημιουργήσει τόν ἑαυτό του καί τό θεμέλιο τῆς ὕπαρξης του δέν βρίσκεται μέσα του καί κατά συνέπεια ἡ ὑπερβατική αὐτή Ἀρχή πού τόν δημούργησε καί τόν συνέχει εἶναι ὁ Πανάγιος καί Πανυπερτέλειος Θεός, κατ’εἰκόνα τοῦ ὁποίου ἔχει πλασθεῖ ἀπό ἄπειρη ἀγάπη ὁ ἄνθρωπος πού μόνος αὐτός ἀπό ὅλο τό Σύμπαν ἔχει ἐπίγνωση τοῦ ἑαυτοῦ του, μπορεῖ νά ἀπαντήσει στό ἐρώτημα ποιός εἶσαι, ἔχει τό «συνειδέναι» καί τήν αὐτεξούσια ἐλευθερία βουλήσεως.

Εἶναι ἐξόχως τραγικά πρόσωπα οἱ συνάνθρωποί μας πού ἀνέλαβαν τούς οἴακες τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοίκησης μέ τέτοιες ἀσταθεῖς, ἀφελεῖς ἀνερμάτιστες καί χαοτικές ἀπόψεις καί ὅπως ἀποδεικνύεται δέν ἔχουν διδαχθεῖ τίποτα ἀπό τήν ἱστορία πού διέδραμε ἡ ἀνθρωπότης, ἀπό τίς ἐπαναστάσεις πού τούς ἐμπνέουν τήν Γαλλική ἐπανάσταση (1789) καί τήν Ὀκτωβριανή Ἐπανάσταση (1917). Δέν διδάχθηκαν τίποτα ἀπό τά ποτάμια αἵματος καί τούς ὁμαδικούς τάφους τῶν θυμάτων τῆς ἀνείπωτης θηριωδίας τῶν ἐπαναστατῶν πού ἐμφοροῦντο ἀπό τά ἴδια μέ αὐτούς ἰδεολογήματα. Δέν ἐνθυμοῦνται ὅτι καί αὐτός ὁ Ροβεσπίερος κατέληξε στήν γκιλοτίνα καί ὅτι στίς «περιώνυμες» δίκες τῆς Μόσχα ὁ ἕνας «σύντροφος» ἐξόντωνε τόν ἄλλο. Γιατί «χωρίς Θεό ὅλα ἐπιτρέπονται» κατά τήν ρήση τοῦ Ντοστογιέφκυ καί γιατί νά μήν ἐπιτρέπονται;

Οἱ τιμηθέντες μέ τήν ψῆφο τῶν συμπολιτῶν τους πού ὁρκίστηκαν στόν ἑαυτό τους θέλουν νά μᾶς πείσουν ὅτι τό πνεῦμα θυσίας πού ἀπαιτεῖ ἡ δημόσια λειτουργία, ὁ ἀλτρουϊσμός καί ἡ θυσιαστική προσφορά, τό δίκαιο, ἡ ἀλήθεια, ἡ ἀνιδιοτελής ἀγάπη μποροῦν νά πηγάσουν ἀπό τόν πεισιθάνατο ἐγκλεισμό τοῦ ἀνθρώπου στόν χωροχρόνο τῆς καθημερινότητας καί στόν ἀσφυκτικό κλειό τῆς ὕλης. Ἄν αὐτό δέν ἀποτελεῖ μεσαίωνα καί τήν ἐπανάληψη ἀσταθῶν ἀπόψεων τῆς ἀνθρώπινης μεταπτωτικῆς τραγωδίας τί ἄλλο εἶναι;

Νά γιατί ἡ ἀποτυχία τους δυστυχῶς προδιαγράφεται βεβαία!

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Πηγή: Ιερόν Ησυχαστήριον Παντοκράτορος 

Την Κυριακή, 31 Αυγούστου πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις για την επέτειο της νίκης του Εθνικού Στρατού κατά την περίοδο του συμμοριτοπολέμου 1946 - 1949.

Πλήθος κόσμου από διαφορετικές περιοχές κατέφθασε στους πρόποδες του Γράμμου και συγκεκριμένα στο ακριτικό χωριό Βούρμπιανη Κονίτσης για αποτίσει φόρο τιμής στους ηρωικούς πεσόντες. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας και το Μνημοσύνου τελέστηκε μπροστά στο ηρώο, τρισάγιο στην μνήμη των παλληκαριών που...

θυσιάστηκαν για να σώσουν την Ελλάδα από το "σιδηρούν παραπέτασμα", ενώ ο μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέας μίλησε για τη θυσία και το χρέος! Δείτε το βίντεο με τα όσα είπε ο Σεβασμιώτατος για τα χρόνια του συμμοριτοπολέμου και για το σήμερα...

Πηγή: Iερός Άμβωνας

Το τέλος του Ελληνοτουρκικού πολέμου τον Αύγουστο του 1922 υπήρξε το επιστέγασμα μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου που ξεκίνησε το 1908 στη Θεσσαλονίκη, με την κατάληψη της οθωμανικής εξουσίας από τη νεοτουρκική ακροδεξιά, και οδήγησε στην αιματηρή μετατροπή του μεγαλύτερου μέρους της Αυτοκρατορίας σε τουρκικό έθνος-κράτος

«Πήγαμε λίγο πιο έξω, φρίκη! Βρεθήκαμε σε μια χαβούζα (σ.σ. μεγάλο ανοιχτό λάκκο). Γύρω γύρω, στα χείλια της χαβούζας σπαρταρούσαν κορμιά, και μέσα η χαβούζα ήταν γεμάτη κεφάλια. Επαιρναν όποιον έπιαναν, τον πήγαιναν στην άκρια της χαβούζας, έκοβαν το κεφάλι και το έριχναν μέσα στη χαβούζα και τα κορμιά τα άφηναν να σπαρταρούν γύρω γύρω. Ηταν φοβερό. Οσοι το είδαν τρελάθηκαν. Το τρελοκομείο γέμισε από τρελούς σαν ήρθαμε. Εκεί σ' αυτό το μέρος χάσαμε και τον πατέρα μου...»

Ο Ατατούρκ ατενίζει τη λεία του. Ενα χολιγουντιανής έμπνευσης και κατασκευής γλυπτό με το πρόσωπο του Μουσταφά Κεμάλ έχει στηθεί πάνω από τη σύγχρονη Σμύρνη Ο Ατατούρκ ατενίζει τη λεία του. Ενα χολιγουντιανής έμπνευσης και κατασκευής γλυπτό με το πρόσωπο του Μουσταφά Κεμάλ έχει στηθεί πάνω από τη σύγχρονη Σμύρνη

(Μαρτυρία Ελένης Καραντώνη για τη σφαγή της Σμύρνης -από το δίτομο «Εξοδος» του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών)

Οι εικόνες από τα κομμένα κεφάλια των «άπιστων» χριστιανών, σιιτών ή γεζίντι από τους φανατικούς σουνίτες του ISIS έχουν προκαλέσει τον αποτροπιασμό του λεγόμενου πολιτισμένου κόσμου. Η οργάνωση αυτή των φανατικών επιχειρεί ήδη την ίδρυση Ισλαμικού Χαλιφάτου στην περιοχή που βρίσκεται μεταξύ Ιράκ και Συρίας και χρησιμοποιεί ακραίες μεθόδους για να επιτύχει την επιβολή του Νόμου του Προφήτη. Ενδιαφέρον όμως έχει η έκπληξη που έχουν προκαλέσει οι μέθοδοι αυτές στους Δυτικούς, αλλά και σε πλήθος Νεοελλήνων.

Το κόψιμο των κεφαλιών των αντιπάλων υπήρξε μια αγαπημένη μέθοδος που ουδόλως είχε προκαλέσει τέτοια αγανάκτηση σε παλαιότερους καιρούς. Οι Δυτικοί, όπως και οι Σοβιετικοί, με ικανοποίηση είδαν τον Σεπτέμβρη του '22 το αιματηρό -μεσαιωνικού τύπου- τέλος του πολέμου στην Ανατολή, εφ' όσον ικανοποιούσαν τα οικονομικά και γεωπολιτικά τους σχέδια. Ουδεμία αντίδραση υπήρξε για τη σφαγή της Σμύρνης και όλης της ιωνικής παραλίας μετά τη νίκη των κεμαλικών επί του ελληνικού στρατού. Παρόμοια υπήρξε η αφωνία τους για τον αφανισμό των ελληνικών και αρμενικών κοινοτήτων του Πόντου και της Βιθυνίας, που είχε προηγηθεί. Ιδια ήταν και η αδιαφορία τους το 1915, όταν σε λίγους μήνες οι Νεότουρκοι εθνικιστές εξόντωσαν το ιστορικό αρμενικό έθνος.

Οι ευθύνες των Δυτικών για τις Γενοκτονίες που συνέβησαν στην Ανατολή περιγράφονται ξεκάθαρα από το μητροπολίτη Τραπεζούντος Χρύσανθο και αργότερα αρχιεπίσκοπο Αθηνών: «Με την ένοχη συμμετοχή δύο μεγάλων δυνάμεων της Δύσεως, της Γερμανίας και της Αυστρίας κατά τα έτη 1914-1918, εσφάγη από τους Νεότουρκους ολόκληρον έθνος, το Αρμενικόν, και εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων απεσπάσθησαν βιαίως των εστιών τους και απέθανον εις την εξορία. Με την ένοχη συμμετοχή των συμμαχικών Χριστιανικών δυνάμεων της Δύσεως κατά τα έτη 1919-1922, το εθνικό κίνημα των Τούρκων, υπό τον Μουσταφά Κεμάλ, συνεπλήρωσε το έργο των Νεοτούρκων».

Οσον αφορά το νεοελληνικό κόσμο και ειδικά το συντηρητικό, η εξοικείωσή του με τα κομμένα κεφάλια των αντιπάλων ήταν παλιότερα δεδομένη. Η πιο χαρακτηριστική επιβεβαίωση ήταν τα κομμένα κεφάλια του Αρη Βελουχιώτη και του Τζαβέλα, κρεμασμένα στην κεντρική πλατεία των Τρικάλων: «Γύρω από τα κρεμασμένα κεφάλια οι παρακρατικοί βάραγαν νταούλια και κέρναγαν από νταμιζάνες κρασί», γράφει ο Χαριτόπουλος. Η «τεχνική» αυτή κορυφώθηκε την περίοδο της Λευκής Τρομοκρατίας, που οδήγησε στον Εμφύλιο, όταν συγκροτήθηκαν οι παρακρατικές ομάδες των βασιλοφρόνων κυνηγών κεφαλών.

Ας επιστρέψουμε στην Ανατολή

Το τέλος του Ελληνοτουρκικού πολέμου τον Αύγουστο του 1922 υπήρξε το επιστέγασμα μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου που ξεκίνησε το 1908 στη Θεσσαλονίκη, με την κατάληψη της οθωμανικής εξουσίας από τη νεοτουρκική ακροδεξιά, και οδήγησε στην αιματηρή μετατροπή του μεγαλύτερου μέρους της Αυτοκρατορίας σε τουρκικό έθνος-κράτος. Τα θύματα αυτής της διαδικασίας ήταν οι χριστιανικοί πληθυσμοί (Ελληνες, Αρμένιοι, Ασσυροχαλδαίοι).

Κύριος πρωταγωνιστής της τελευταίας φάσης της σύγκρουσης (1919-1922) ήταν ο Μουσταφά Κεμάλ πασά. Ενας ευφυής εθνικιστής στρατιωτικός, μέλος της ακραίας οργάνωσης «Ενωση και Πρόοδος», που ευθυνόταν για τις Γενοκτονίες που είχαν διαπραχθεί την περίοδο του πολέμου.

Μετά την ήττα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Κεμάλ αποφάσισε να αυτονομηθεί, για να ανατρέψει προς όφελος του τουρκικού εθνικισμού τη μορφή που θα έπαιρνε ο μεταοθωμανικός κόσμος. Η συγκυρία βοήθησε την υλοποίηση των σχεδίων του. Ο φιλονεοτουρκικός αμοραλισμός του Λένιν, η αντιελληνική στάση των Ιταλών, αλλά και της Γαλλίας στη συνέχεια, η απόσυρση των ΗΠΑ από τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, συνδυασμένα με τις εσωτερικές συγκρούσεις του ελληνικού κόσμου, τη διάσπαση σε αντιπολεμικούς μοναρχικούς και επιπόλαιους βενιζελικούς, τον ντεφετισμό του παλαιοελλαδικού Κομμουνιστικού Κόμματος και τη ρατσιστική στάση της ελληνικής μοναρχίας απέναντι στους Ελληνες της Ανατολής, οδήγησαν σε μια απρόβλεπτη και συντριπτική Καταστροφή.

Εικόνα από την πυρκαγιά της Σμύρνης, όπως φωτογραφήθηκε από τους απαθείς παρατηρητές των Δυτικών πλοίων που ναυλοχούσαν στο λιμάνι Εικόνα από την πυρκαγιά της Σμύρνης, όπως φωτογραφήθηκε από τους απαθείς παρατηρητές των Δυτικών πλοίων που ναυλοχούσαν στο λιμάνι

Ο κεμαλικός Τζιχάντ

Ο Μουσταφά Κεμάλ προερχόταν από το χώρο των κοσμικών Τούρκων εθνικιστών, που είχαν αποφασίσει από πολύ νωρίς να καταστρέψουν την πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία και στη θέση της να οικοδομήσουν ένα τουρκικό έθνος-κράτος, απαλλαγμένο από τις μειονότητες. Κατά την αρχική περίοδο της αυτονόμησής του από την Υψηλή Πύλη (Μάιος 1919), οι σουλτανικοί θα τον χαρακτηρίσουν αρνησίθρησκο και αιρετικό και θα τον θέσουν εκτός του νόμου. Σ' όλη την Ανατολία θα ξεσπάσουν αντικεμαλικά κινήματα ως αντίδραση στη σκληρή φορολογία που επέβαλαν οι νέες κεμαλικές αρχές της Αγκυρας. Ως αντίδραση στις εξεγέρσεις αυτές, αλλά και στην απόρριψη από τη σουλτανική εξουσία, ο Μουσταφά Κεμάλ θα ενδυθεί υποκριτικά το ένδυμα του πιστού μουσουλμάνου.

Ο βιογράφος του Πολ Ντιμόντ αναφέρει: «Υστερα από την άφιξή του στην Ανατολία, προσπαθούσε να εμφανίζεται ως τέλειος μουσουλμάνος και να διατηρεί καλές σχέσεις με τους ανθρώπους της θρησκείας. Δημόσιες προσευχές και ιεροτελεστίες στα τεμένη συνόδευαν καθεμιά απ' τις μεγάλες στιγμές στην επαναστατική του πορεία. Σταδιακά κέρδισε πολυάριθμα στηρίγματα στους κόλπους του μουσουλμανικού ιερατείου...».

Στις 23 Απριλίου 1920 θα λάβει χώρα η εναρκτήρια συνεδρίαση της αυτοαποκαλούμενης εθνικιστικής Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης στην Αγκυρα. Η αίθουσα της συγκέντρωσης ήταν μακρόστενη, διακοσμημένη με τις πράσινες σημαίες του Ισλάμ και με στίχους από το Κοράνι. Πλάι στην κεντρική αίθουσα υπήρχε αίθουσα προσευχής με αναλόγια και τάπητες στραμμένα προς τη Μέκκα.

Ο βιογράφος τού Κεμάλ κάνει την εξής περιγραφή: «Πριν από την έναρξη, οι βουλευτές συγκεντρώθηκαν στο τέμενος Χατζή Μπαϊράμ και προσευχήθηκαν. Στη συνέχεια κατευθύνθηκαν προς το κτήριο της Εθνοσυνέλευσης με τις σημαίες και τα ιερά κειμήλια μπροστά. Εκεί παρακολούθησαν την ανάγνωση ολόκληρου του Κορανίου και το κήρυγμα του Μπουχαρί, που αναφερόταν στις παραδόσεις του Προφήτη. Παράλληλα σφάζονταν αρνιά. Ακολούθησε ένα κήρυγμα σχετικά με τη θρησκευτική σημασία του εθνικού αγώνα και στη συνέχεια προσευχές για τη σωτηρία του Χαλίφη και της πατρίδας. Στο τέλος οι βουλευτές παρακολούθησαν τον ύμνο "Μεβλούντ" του Σουλεϊμάν Τσελεμπί, για τη γέννηση του Μωάμεθ. Ο Υμνος αυτός ψάλλεται σ' όλες τις εξαιρετικές περιπτώσεις».

Ο ευφυής Κεμάλ, αφού κήρυξε Ιερό Πόλεμο (Τζιχάντ-Jihad) κατά των «απίστων», κατάφερε να παρουσιαστεί ως ο μόνος πραγματικός υπερασπιστής του σουνιτικού Ισλάμ. Στη συνέχεια μπόρεσε να σύρει και τους Σοβιετικούς σε μια άνευ όρων βοήθεια προς το εθνικιστικό του κίνημα εκμεταλλευόμενος τις φοβίες του Λένιν, την περιφρόνησή του για τα δικαιώματα των λαών και των μειονοτήτων και το σύνδρομο της διατήρησης της εξουσίας του. Ο Μουσταφά Κεμάλ έλεγε το καλοκαίρι του '20 σε μια γαλλική εφημερίδα: «Εχω ολόκληρο το Ισλάμ πίσω μου κι έχω στο πλάι μου ένα σύμμαχο ακόμα πιο μεγάλο, που μου δίνει το χέρι». Το κεφάλαιο της σοβιετοτουρκικής συνεργασίας, που είναι πολύ μεγάλο και σύνθετο, θα αποτελέσει αντικείμενο ιδιαίτερης διαπραγμάτευσης στις σελίδες Ιστορίας της «Κ.Ε.».

Ο Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος έκανε «Ιερό Πόλεμο» και πραγματοποιούσε τον ισλαμικό Τζιχάντ κατά των «άπιστων» μειονοτικών Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυροχαλδαίων ανακηρύχθηκε σε Gazi (Γαζί), δηλαδή «Νικητή του Ισλάμ» μετά την πρώτη του νίκη κατά του ελληνικού στρατού τον Αύγουστο του 1921. Τότε είχε καταφέρει με πολύ μεγάλη δυσκολία να αποκρούσει την ελληνική επίθεση προς την Αγκυρα και να περιορίσει τον ελληνικό στρατό στην αριστερή όχθη του Σαγγάριου ποταμού. Ο τιμητικός τίτλος του Gazi είναι η υπέρτατη αμοιβή που αποδίδεται στους γενναιότερους μαχητές του Ισλάμ.

Η καταστροφή της Γκιαούρ Ιζμίρ

Ο στόχος του Μουσταφά Κεμάλ ήταν να δημιουργήσει ένα καθαρό τουρκικό εθνικιστικό κράτος, απαλλαγμένο πάση θυσία από τις μειονότητες. Ο Νίκος Ψυρρούκης κατατάσσει το κεμαλικό κίνημα στα φασιστικά κινήματα του μεσοπολέμου.

Στο πλαίσιο αυτό οργανώθηκε και η εκκαθάριση της ιωνικής παραλίας μετά τη νίκη επί του ελληνικού στρατού. Σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο Emre Akyoz, ο Μουσταφά Κεμάλ ανέθεσε το έργο αυτό στο σκληρό Νεότουρκο Νουρεντίν πασά, ο οποίος επέτρεψε τη σφαγή του χριστιανικού πληθυσμού και οργάνωσε την πυρπόληση της πόλης. Ο Akyoz υποστηρίζει ότι η εξόντωση των Ελλήνων τον Σεπτέμβρη του 1922 είχε όλα τα χαρακτηριστικά της Γενοκτονίας των Αρμενίων του 1915, δηλαδή προγραμματισμό και άσκηση άμεσης βίας.

Χαρακτηριστική εικόνα από τη σφαγή Ελλήνων και Αρμενίων

Χαρακτηριστική εικόνα από τη σφαγή Ελλήνων και Αρμενίων Η καλύτερη ομολογία για την ευθύνη των υψηλών κλιμακίων του τουρκικού εθνικισμού στην καταστροφή της Σμύρνης είναι η αναφορά του στελέχους του κεμαλικού εθνικιστικού κινήματος Falih Rifki Atay, ο οποίος στο βιβλίο του «Cankaya» ρωτά σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο: «Γιατί κάψαμε τη Σμύρνη;». Και απαντά: «Γιατί φοβηθήκαμε ότι αν έμεναν τα κτήρια στη θέση τους, δεν θα μπορούσαμε να απαλλαγούμε από τις μειονότητες...».

Η εικόνα που έδωσε ο δημοσιογράφος Chater Melville του περιοδικού «The National Geographic» για την τραγωδία της Σμύρνης εκείνες τις μέρες του Σεπτέμβρη του '22 -και ανέδειξε σε άρθρο της η Αρετή Τούντα Φεργάδη- είναι η εξής: «Μπροστά σ' αυτό τον εφιάλτη των 300.000 ψυχών, που ποδοπατιούνταν στην προκυμαία χωρίς ελπίδα διαφυγής απ' τον κλοιό της φωτιάς και της θάλασσας, οι περιγραφές του εμπρησμού της Τροίας ωχριούσαν».

Οι ελλαδικές ευθύνες για τη σφαγή

Πρέπει να σημειωθεί ότι το χριστιανικό πληθυσμό της Σμύρνης (ελληνικό και αρμενικό) εγκατέλειψαν συνειδητά στο έλεος του κεμαλικού στρατού οι ελληνικές αρχές κατοχής: «Για να μη δημιουργηθεί προσφυγικό πρόβλημα στην Ελλάδα», όπως ζητούσε ο Δημήτριος Γούναρης, και υλοποιούσε ο αρμοστής της Ελλάδας στην Ιωνία Αριστείδης Στεργιάδης. Ουσιαστικά ο Γούναρης και η κυβέρνησή του παρέδωσαν τον Ελληνισμό της Ιωνίας στα τουρκικά εθνικιστικά στρατεύματα του Μουσταφά Κεμάλ και με μια έννοια είναι συνυπεύθυνοι για τη σφαγή που επακολούθησε.

Της αντιμικρασιατικής και απάνθρωπης αυτής στάσης, είχαν προηγηθεί και άλλα γεγονότα που απεδείκνυαν το μικρό ενδιαφέρον των βασιλικών και του Λαϊκού Κόμματος για τη μοίρα των πολυάνθρωπων ελληνικών κοινοτήτων της Ανατολής:

* Κατ' αρχάς, η πλήρης εγκατάλειψη του Πόντου και του δυναμικού ελληνικού αντάρτικου που είχε δημιουργηθεί στην περιοχή, αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας τον Νοέμβρη του '20.

* Η απόρριψη της πρότασης των ηγετών του μικρασιατικού Ελληνισμού (Μικρασιατική Αμυνα) για δημιουργία ντόπιου μικρασιατικού στρατού, με στόχο την προστασία του σαντζακίου Σμύρνης και την ανακήρυξη μικρασιατικού κράτους στα ιωνικά παράλια.

* Η απαγόρευση δημιουργίας ελληνικών πολιτοφυλακών στην Ιωνία. Και τέλος,

* Η νομοθετική απαγόρευση εξόδου των πληθυσμών από την περιοχή -που ήδη σκέφτονταν να εγκαταλείψουν- με το νόμο 2870/Ιούλιος 1922.

Μια ερμηνεία

Η ακραία συμπεριφορά του τουρκικού εθνικισμού απέναντι στους άμαχους χριστιανικούς πληθυσμούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μπορεί να ερμηνευθεί μόνο με την κατανόηση της ταξικής του θέσης. Ο κεμαλισμός, όπως και οι Νεότουρκοι λίγο πιο πριν, εξέφραζαν τα προαστικά στρώματα της οθωμανικής κοινωνίας -γραφειοκρατικά, μιλιταριστικά και φεουδαρχικά- που βρίσκονταν σε μια θανάσιμη αντιπαράθεση με τα ανερχόμενα προοδευτικά αστικά στρώματα των οθωμανικών πόλεων, τα οποία στο μεγαλύτερο βαθμό απαρτίζονταν από πολίτες που προέρχονταν από τις χριστιανικές οθωμανικές κοινότητες. Παράλληλα, τα προαστικά αυτά στρώματα χαρακτηρίζονταν από ελιτίστικα αντιλαϊκά συναισθήματα, τα οποία ενισχύονταν ακόμη περισσότερο από την ισλαμική υπεροψία και το θρησκευτικό ρατσισμό.

Ο σημαντικός Τούρκος πολιτικός επιστήμονας Fikret Baskaya αναφέρει για το χαρακτήρα του κεμαλισμού και του κοσμικού τουρκικού κράτους: «Στην πραγματικότητα, η ρεπουμπλικανική Τουρκία αντιμετώπιζε ανέκαθεν τις λαϊκές μάζες με μια αποικιοκρατική οπτική γωνία. Εχουμε δηλαδή να κάνουμε μ' ένα περίεργο φαινόμενο αυτοαποικιοκρατίας. Αν θέλουμε να το πούμε διαφορετικά, έχουμε να κάνουμε με μια ιδιάζουσα αποικιοκρατική διεργασία. Αυτή η αυτοαποικιοκρατία έχει ριζικές διαφορές από τη συνήθη αποικιοκρατία και παρουσιάζει την πρωτοτυπία να έχουν οι αποικιοκράτες την ίδια θρησκεία με τους αποίκους...»

Πηγή: enet.gr 

Υπερψηφίστηκε επί της αρχής, κατά πλειοψηφία, το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο από το Γ' Θερινό Τμήμα της Βουλής, μετά τις αλλαγές που κατέθεσε... με τροπολογία ο αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης, Χαράλαμπος Αθανασίου.

Υπέρ του νομοσχεδίου τάχθηκαν οι βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Καταψήφισαν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η Χρυσή Αυγή, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε «παρών» και επιφυλάχθηκε να ψηφίσει το νομοσχέδιο, εάν σε αυτό γίνουν οι νομοτεχνικές βελτιώσεις που έχει ζητήσει.

Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στη Βουλή, ο κ. Αθανασίου ικανοποίησε το αίτημα πολλών βουλευτών της ΝΔ και ανακοίνωσε βελτιωτικές αλλαγές, σύμφωνα με τις οποίες, εκτός από τους αρνητές του Ολοκαυτώματος, θα τιμωρούνται πλέον και όσοι επιδοκιμάζουν, ευτελίζουν ή κακόβουλα αρνούνται τις γενοκτονίες που έχει αναγνωρίσει η ελληνική Βουλή, όπως των Ποντίων, των Αρμενίων και των Μικρασιατών.

Επίσης, θα τιμωρούνται με φυλάκιση και πρόστιμο και όλοι όσοι υποκινούν, διεγείρουν ή προτρέπουν σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδων προσώπων με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό.

Σημειώνεται ότι τα δύο αυτά θέματα είχαν προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις τόσο βουλευτών της ΝΔ που είχαν αποστείλει και σχετική επιστολή προς τον πρωθυπουργό, όσο και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι έπειτα από τις αλλαγές αυτές εξέφρασαν την ικανοποίησή τους.

Σε ό,τι αφορά την τροπολογία που κατέθεσαν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια, ο υπουργός Δικαιοσύνης παρέπεμψε το θέμα σε άλλο νομοσχέδιο, τονίζοντας ότι η ρύθμιση έχει πολλές παραμέτρους και δεν διευθετείται με μία διάταξη, αλλά θέλει μελέτη προκειμένου να ενταχθεί στο αστικό δίκαιο.

Πηγή: Ακτίνες

Αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω (και αντιγράψαμε από εδώ ) δεν είναι κατορθώματα του “προφήτη” Μουχάμμαντ και των οπαδών του, για τις ληστρικές επιδρομές του οποίου έχετε ενημερωθεί, ούτε συνέβησαν τους πρώτους αιώνες επέκτασης του Ισλάμ. Γίνονται βέβαια από πιστούς ακολούθους του Μουχάμμαντ και είναι απόλυτα σύμφωνα με το Ισλάμ αλλά συμβαίνουν τώρα, αυτή τη στιγμή! Παρακαλούμε διαβάστε προσεκτικά, έχοντας κατά νου ότι οι οπαδοί του Ισλάμ ζητούν συνέχεια διάφορα δικαιώματα, τα οποία το Ισλάμ, όταν εφαρμόζεται, τα αφαιρεί από τους άλλους… με πρώτο και καλύτερο το δικαίωμα στη ζωή!

Άραγε, θα βρεθεί ξανά κανένας απατεώνας να ισχυριστεί ότι αυτά δεν είναι σύμφωνα με το “πραγματικό Ισλάμ” το οποίο “είναι ειρηνικό”, κι ακόμα χειρότερα, ότι οι χριστιανές της Μοσούλης θέλουν τους τζιχαντιστές να αποκεφαλίσουν τους άντρες τους και να τις κάνουν ιδιοκτησία τους;

Η ΕΙΙL ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΣΤΗ ΜΟΣΟΥΛΗ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΣΤΑΥΡΩΣΗ, ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ: ΠΑΡΤΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ

Πορφύρης Δ Σταφυλά Π

Δύο ημέρες ματά την κατάκτηση της Μοσούλης στις 11 Ιούνη στο Ιράκ η τζιχαντιστική οργάνωση ΙSIS (ή ΕΙΙL αυτοαποκαλούμενη Daech) εξέδωσε μια χάρτα του τρόμου. Αποτελείται από 16 άρθρα τρόμου που ρυθμίζουν τη ζωή των 1,5 εκατομυρίων κατοίκων  της πόλης:

Το άρθρο 5 προβλέπει την «εκτέλεση, σταύρωση, ακρωτηριασμό άνω και κάτω άκρων ή εξορία» πριν βέβαια την αιώνια κόλαση για όσους «καταστρέφουν τη γη» εναντιώμενοι στο θέλημα του Θεού.

Στο άρθρο 8 απαγορεύει τη χρήση αλκοόλ,καπνίσματος και ναρκωτικών.

Το άρθρο 10 απαγορεύει έκτοτε κάθε δημόσια εκδήλωση που αντιτίθεται στο ισλάμ.

Το άρθρο 13 προβλέπει την καταστροφή των αγαλμάτων που προυπήρχαν  του ισλάμ και στα αποία αποδίδονταν τιμή. Αυτό θεμελιώνεται στην καταστροφή από τον Μωάμεθ 360 αγαλμάτων στη Μέκκα. Εδράζεται στο εδάφιο του κεφαλαίου (sourate) Al-Maeda: «Ω πιστοί! Το κρασί, τα τυχερά παιχνίδια, τα είδωλα, τα βέλη της μαντικής δεν είναι παρά βδέλυγμα, έργο του διαβόλου. Αποχωριστείτε τα για να ευημερήσετε.» Υπάρχει ο φόβος ότι το  Daech θα επιτεθεί στον αρχαιολογικό χώρο της Νινευί έναν από τους καλύτερους της Μ. Ανατολής.

Το άρθρο 14 προβλέπει ότι οι γυναίκες οφείλουν να καλύπτουν το πρόσωπο και όλο το σώμα με ένα niqab όταν βγαίνουν. Η έξοδός τους επιτρέπεται μόνο αν η «μετακίνηση είναι απαραίτητη» και εξουσιοδοτημένη από τον πατέρα, τον αδερφό ή τον άντρα και μόνο αν συνοδεύoνται από έναν από αυτούς.

Η Daech επιβάλει το status dhimmi (που είναι ταπεινωτικό και προβλέπει ότι ο χριστιανός είναι υπό κηδεμονία σε γη του ισλάμ) στους χριστιανούς της Μοσούλης. Αυτό σημαίνει ότι επιβάλεται κεφαλικός φόρος 250 δολαρίων μηνιαίως.

Εκδόθηκε στη Μοσούλη στις 13 Ιουνίου 2014. (liberation 23/06/14)

Επίσης το site Breitbart στις 20 Ιουνίου δημοσίευσε άρθρο της Katie Gorka προέδρου του  Council on Global Security και συνεργάτιδα του Center for Security Policy (Washington D.C., États-Unis) όπου ανακοινώνει ότι επίκειται επίθεση του  (EIIL) κατά της περιφέρειας Al-Hasaka. Η Katie Gorkα μεταφράζει από αραβικά ένα ανακοινωθέν της οργάνωσης της 17^ης Ιουνίου:

«To EIIL καλεί τους μαχητές του Θεού να  υψώσουν τη σημαία του ισλάμ στην περιφέρεια της Al-Hasaka για να την απελευθερώσουν από το συριακό καθεστώς  το Κόμμα της Δημοκρατικής ένωσης των κούρδων ….και των απογόνων των σταυροφόρων τους άπιστους χριστιανούς.

“Το δικαστήριο της σαρία εξέδωσε μια fatwa δηλώνοντας ότι η πόλη Al-Qamishli με την έντονη παρουσία χριστιανικού και κούρδικου στοιχείου ανήκει στην l’EIIL :

1. Κάψτε και κατακτήστε όλους τους τόπους της περιοχής του Al-Qamishli

2. Κάψτε όλα τα μαγαζιά που πουλούν αλκοόλ και τσιγάρα

3. Πάρτε τον ολοκληρωτικό έλεγχο της φημισμένης αγοράς των κοσμημάτων: όλος ο χρυσός και τ΄ασήμι θα παθεί από τους μαχητές του EIIL γιατί σε αυτούς ανήκει δικαιωματικά.

4. Πάρτε τον ολοκληρωτικό έλεγχο των μαγαζιών διατροφής και ρουχισμού και δώστε το εμπόρευμα στους αδερφούς μαχητές τζιχαντιστές.

5. Εκκενώστε την πόλη από όλους τους χριστιανούς: πάρτε τις γυναίκες τους, αυτές σας ανήκουν, και αποκεφαλίστε τους άντρες.»

Πηγή: Greek Murtadeen: Έλληνες αποστάτες από το Ισλάμ

Ἐπαναλαμβάνουμε ὅτι αὐτὸ τὸ Νομοσχέδιο θὰ ἀποτελέσῃ «ταφόπλακα» γιὰ τοὺς πυλῶνες τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς Ἑλληνικῆς Οἰκογένειας, τῶν ἠθῶν καὶ ἐθίμων μας καὶ θὰ φιμώσῃ ὅλους τοὺς θαρραλέους, γεναίους, ποὺ σκέπτονται καὶ ἐκφράζονται ὑγιῶς ὀρθόδοξα καὶ ἐθνικά. Σχεδὸν οἱ ἴδιοι πολιτικοί, πνευματικοὶ καὶ θρησκευτικοὶ ἡγέτες, ἀμέσως ἢ ἐμμέσως ἐτάχθηκαν καὶ ἐναντίον τοῦ μωαμεθανικοῦ τεμένους, τὸ ὁποῖο θὰ ἀποτελέσῃ βραδυφλεγῆ βόμβα ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Ἑλλάδος μας.

Σωματεῖον
«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

Ἕδρα: MOYΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ

Τηλ. 0030 2103254321-2,    fax 210-3236978

e-mail: fot_gram@otenet.gr ἱστοσελίς: www.fotgrammi.gr

Ἀριθ. Ἀποφ. Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν 3079/2008

ΑΦΜ 998406487 ΔΟΥ Ψυχικοῦ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

ΠΟΥ ΕΠΕΔΕΙΞΑΝ ΣΘΕΝΑΡΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΙ

ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘΑΝΙΚΟΥ ΤΕΜΕΝΟΥΣ

ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΗΦΙΣΕΩΣ ΤΟΥ «ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΥ» ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ, ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ,

ΑΝΤΕΘΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΥ,

ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΕ ΑΦΘΟΝΩΤΑΤΑ «ΚΕΡΑΣΑΚΙΑ» ΚΑΙ ΣΙΡΟΠΙΑ

ΤΟΝ ΕΞΩΡΑΪΖΟΥΝ, ΒΑΠΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ

ΩΣ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ,

ΥΠΟ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΟΣ

ΣΤΟ Γ΄ ΘΕΡΙΝΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

2.9.2014

Ἐπαναλαμβάνουμε ὅτι αὐτὸ τὸ Νομοσχέδιο θὰ ἀποτελέσῃ «ταφόπλακα» γιὰ τοὺς πυλῶνες τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς Ἑλληνικῆς Οἰκογένειας, τῶν ἠθῶν καὶ ἐθίμων μας καὶ θὰ φιμώσῃ ὅλους τοὺς θαρραλέους, γεναίους, ποὺ σκέπτονται καὶ ἐκφράζονται ὑγιῶς ὀρθόδοξα καὶ ἐθνικά.  

Σχεδὸν οἱ ἴδιοι πολιτικοί, πνευματικοὶ καὶ θρησκευτικοὶ ἡγέτες, ἀμέσως ἢ ἐμμέσως ἐτάχθηκαν καὶ ἐναντίον τοῦ μωαμεθανικοῦ τεμένους, τὸ ὁποῖο θὰ ἀποτελέσῃ βραδυφλεγῆ βόμβα ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Ἑλλάδος μας.

Ἐπίσης, ἐμέσως ἐτάχθηκαν καὶ ὑπὲρ τοῦ Πανελληνίου Προσκυνήματος τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους.

Στὴν ἱστοσελίδα μας καὶ στὸ περιοδικό μας «Φωτεινὴ Γραμμή» ἀναρτήσαμε ἀντίγραφο τῆς συγχαρητηρίου ἐπιστολῆς, ποὺ ἐστείλαμε στοὺς Βουλευτές, ποὺ ἀντιτάχθηκαν στὸν ἀντιρατσιστικὸ Νόμο.

Πολλοὶ διαμαρτύρονται, διότι δὲν ἐγράψαμε καὶ τὰ ὀνόματα τῶν Χρήστου Παππά καὶ τῶν ἄλλων Βουλευτῶν τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς, ποὺ ἐπίσης ἀντέδρασαν ἐναντίον τοῦ ἀνωτέρω περιγραφέντος ρατσιστικοῦ νόμου.

Ἐπειδὴ τὸ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ δὲν κομματιάζει καὶ σὲ αὐτὸ χωρᾶν ὅλοι, δεξιοὶ καὶ ἀριστεροί, συγχαίρουμε καὶ τοὺς βουλευτὲς τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς γιὰ τὴν στάσι τους ἔναντι τοῦ ρατσιστικοῦ νόμου. Εὐχόμεθα ὁ Θεὸς νὰ φωτίσῃ καὶ τοὺς Βουλευτὲς τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς νὰ δηλώσουν κατηγορηματικὼς ὅτι ἀγαποῦν τὸν ἀρχαῖο ἑλληνισμό, ἀλλὰ εἶναι μέλη τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας καὶ ὄχι παγανιστές. Ἐπίσης νὰ ἀποκηρύξουν τὸν ναζισμὸ τοῦ ψυχοπαθοῦς Χίτλερ καὶ τὸν ἀγκυλωτὸ σταυρό, διότι τὸ σῆμα τους εἶναι ὁ ἑλληνικὸς Μαίανδρος καὶ ὄχι ὁ ἀγκυλωτὸς σταυρός.

Ἔτσι δὲν θὰ γίνωνται πιστευτὰ ἀπὸ ὅλους τοὺς σώφρονες Ἕλληνες ἡ λασπολογία καὶ οἱ διασυρμοί, ποὺ τοὺς κάνουν οἱ σοσιαλίζοντες καὶ οἱ ἀριστερίζοντες. Mόνον ἔτσι θὰ μποροῦσε νὰ ἀνεβαίνουν πολιτικὰ καὶ ὄχι διὰ τῆς βίας.

Κατωτέρω ἡ συγχαρητήρια ἐπιστολή πρὸς αὐτούς.

Ἐπιστολὴ ὑπ᾿ ἀριθμ. 823/2.9.2014

Ἀγαπητέ μας κ. Βουλευτή,

Χαίρετε , 

Σᾶς συγχαίρομε γιὰ τὸ θάρρος καὶ παρρησία ποὺ εἴχατε νὰ ἀντιδρᾶτε καὶ νὰ ἀντιστέκεστε στὸ ἀντιρατσιστικὸ νομοσχέδιο.

Πέραν τοῦ Ὁλοκαυτώματος τῶν Ἑβραίων (ἀνεξαρτήτως ἄν εἶναι 6.000.000 ἤ πολὺ λιγώτεροι ἁπλοϊκοὶ καὶ φιλήσυχοι Ἐβραῖοι), ὑπάρχουν δεκαπλάσια ἄλλα θύματα τοῦ ψυχοπαθοῦς Χίτλερ καὶ τῶν ναζιστῶν. Γιατὶ νὰ ἀναφέρεται μόνον τὸ ὁλοκαύτωμα τῶν Ἐβραίων καὶ ὄχι καὶ τῶν ἄλλων δεκάδων ἑκατομμυρίων Χριστιανῶν, Ρομὰ καὶ λοιπῶν ἀνθρώπων ;

Γιατὶ αὐτὴ ἡ ρατσιστικὴ ἐπιλογή ;

Τὸ ὑπὸ ψήφισι Νομοσχέδιο εἶναι ἐντελῶς ἀντιχριστιανικό, ἀντικοινωνικό, ἀντεθνικό, ἀντιδημοκρατικὸ καὶ θὰ εἶναι ἕνα πλῆρες «φίμωτρο» εἰς τοὺς ὀρθῶς, ὀρθόδοξα καὶ ἐθνικὰ ἐνεργοῦντες Ἕλληνες, ὡς ἐκτενέστατα ἀναφέρομε εἰς τὸ ἀπὸ 18.8.2014 συνημμένο ἄρθρο μας «SOS ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ ΠΡΙΝ ΑΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ», καθὼς ἀναπτύσουν καὶ τὰ συνημμένα ἔγγραφα τῶν 6 Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι δὲν πιστεύουν χρυσὸν ἀλλὰ Χριστὸν καὶ δὲν ζοῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Αὐτοί, μὲ τὴν ὠμὴ ρεαλιστικὴ γλῶσσα τῆς ἀληθείας, ὁμιλοῦν σὰν τὸν Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο καὶ τὸν Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο καὶ ἔχουν θάρρος καὶ παρρησία.

Ἀκούσατε παρακαλοῦμε τὴν γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας αὐτῶν τῶν ἁγνῶν κληρικῶν καὶ μὴ διστάζετε νὰ ἐνεργὴτε κατὰ συνείδησι.

Τὸ ὄνομά σας μὲ τὸ ΟΧΙ σας θὰ μείνῃ στὴν Ἱστορία, ὅπως τῶν Σπαρτιατῶν, τοῦ ‘40, τοῦ Τάσσου Παπαδοπούλου καὶ ἄλλων εὐσυνειδήτων πατριωτῶν.

Ὅλα τὰ ἄλλα νομοθετήματα, ποὺ ἐψηφίσθηκαν, ὠχριοῦν μπροστὰ σὲ αὐτὸ τὸ ἄκρως ἐπικίνδυνο, πολὺ δηλητηριῶδες νομοθέτημα, τὸ ὁποῖο, παντοιοτρόπως, προσπαθοῦν νὰ μᾶς τὸ σερβίρουν ὕπουλα μὲ ἄφθονα κερασάκια καὶ ζαχαρωτά.

Ἀναλογισθῆτε τὶς εὐθύνες σας καὶ ἐπιμείνατε νὰ πράξετε κατὰ συνείδησι, γιὰ νὰ σᾶς εὐγνωμονοῦν ὄχι μόνο οἱ ὑγιῶς σκεπτόμενοι Ἕλληνες τοῦ παρόντος ἀλλὰ καὶ οἱ Ἕλληνες τῶν ἐπερχομένων γενεῶν.

Ὅλος ὁ ὀρθόδοξα καὶ ὑγιῶς σκεπτόμενος ἑλληνικὸς λαὸς θὰ εἶναι μὲ κάθε τρόπο συμπαραστάτης σας.

Ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ εἴμαστε στὴν διάθεσί σας γιὰ κάθε συνεργασία, καὶ γιὰ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, ὡς π.χ. τὸ ἀνοσιούργημα τῆς καταστροφῆς τῶν πρὸς λῆξιν ἀγαθῶν, καθ’ ἥν στιγμὴν ὑπάρχουν χιλιάδες ἄδεια στομάχια καὶ ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα μας καὶ 6 ὁλόκληρα χρόνια οὐδεμία κατανόησι εὑρίσκομε, ἀκόμη καὶ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ διατείνονται ὅτι εἶναι σοσιαλιστές.

Ἐπίσης νὰ συνεργασθοῦμε καὶ γιὰ τὴ μεγάλη ἐπένδυσι, ποὺ θέλουμε νὰ κάνουμε γιὰ τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους – τοῦ Τάμα τοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ καὶ τῶν ἄλλων ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας, ἄκρως ἀνιδιοτελῶς καὶ μὲ ἀπόλυτη διαφάνεια, ἀπαλάσσοντας τοὺς καθ’ ὕλην ὑποχρέους, Πολιτεία καὶ Ἐκκλησία νὰ μὴ διαθέσουν οὔτε μία δεκάρα.  

Τὰ Δ.Σ. τῶν φορέων μας

ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΩΝ ΑΞΙΩΝ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ,,ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ,,

ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ,,Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ,,

ΥΓ

ΣΥΝΗΜΜΜΕΝΩΣ

ΑΦΙΣΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΑΣ

ΤΗΝ 10.9.14

18.30 ΩΡΑ, ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Πηγή:Φωτεινή Γραμμή

Από τους τελευταίους Δασκάλους του Γένους μας, ο Φώτης Κόντογλου, για να παραστήσει την εικόνα της σημερινής Ελλάδας, κατέφυγε σ’ ένα μύθο. Το μύθο του χταποδιού...Η χταπόδα βοσκά στον πάτο της θάλασσας μαζί με το χταποδάκι. Άξαφνα το καμακώνουνε. Το χταποδάκι φωνάζει: «Με πιάσανε μάνα».

Η μάνα τού λέγει: «Μη φοβάσαι παιδί μου».Ξαναφωνάζει το μικρό: «Με βγάζουν από τη θάλασσα». Πάλι λέγει η μάνα: «Μην φοβάσαι παιδί μου. Και πάλι: «Με σγουρίζουνε (με τρίβουνε στα βράχια):«Μη φοβάσαι παιδί μου». «Με μασάνε». «Μην φοβάσαι παιδί μου». «Πίνουνε κρασί, μάνα». «Άχ! σ ‘έχασα παιδί μου» . Το χταποδάκι, λέει ο Κόντογλου, συμβολίζει την Ελλάδα...

«Παλαιόθεν και ως τώρα όλα τα θερία πολεμούν να την φάνε» τρώνε, αλλά μένει και μαγιά. Χταποδομάνα είναι η μοίρα της Ελλάδας. Το κρασί συμβολίζει τα φώτα του φράγκικου πολιτισμού, που μετακενώθηκαν στην καθ’ ημάς Ανατολή από τους ξιπασμένους νεόπλουτους της μάθησης. Με το κρασί ξεχνάς ποιος είσαι…

Έγραψε ο Χουρμούζης, αγωνιστής του ’21 και λόγιος, για τους τότε ψαλιδόκωλους που κατέφταναν σωρηδόν από τη Δύση, για να μας φωτίσουν. «Απροκάλυπτος περιφρόνησης των πατρίων μας και της θρησκείας ακόμη, ως δείγμα ευρωπαϊκής προόδου. Συμπεριφορά γελοιωδέστατη, δήθεν υψηλής ανατροφής και σφαίρας αριστοκρατικής. Ξιπασμένων οψιπλούτων αηδέστατοι επιδείξεις!

«Πτωχοαλαζονεία αξία οίκτου, γλώσσα παρδαλή» . Ο Ζουράρις τους ονομάζει νατοκεμαλικά ρινίσματα, «γυρολόγους της αμερικανικής νέας τάξης πραγμάτων, εξυπνάκηδες, δηθενάδες που βούλιαξαν στο τίποτε του δήθεν τους και στο δήθεν του τίποτα τους», καταπώς τα αραδιάζει στο έξοχο πόνημά του «βέβηλα και κίβδηλα».

Αυτό το σάπιο κρασί, το νεοταξικό αφιόνι, ποτίζει ύπουλα κυρίως το σχολείο. Παράδειγμα. Βιώνουμε στις μέρες μας κάποιες στρεβλώσεις και παρανοήσεις στην Παιδεία (ή μάλλον εκπαίδευση). Ο κοινός νους βεβαιώνει πως δεν λείπουν απλώς αίθουσες διδασκαλίας ή διδακτικό προσωπικό, εποπτικά μέσα κι λοιπά, τα οποία θα λείπουν και θα συμπληρώνονται αενάως. Λείπει κάτι κρισιμότερο. Ο μαθητής δεν καταλαβαίνει για ποιο λόγο είναι μαθητής, ο δάσκαλος για ποιο λόγο είναι δάσκαλος, η πολιτεία τι θέλει από το σχολείο. Δεν πρόκειται για κάποια επιγενόμενη κρίση αξιών, πρόκειται περί κρίσεως νοήματος, όχι δηλαδή τι αξίζει και τι όχι, αλλά τι σημαίνει και που αποσκοπεί τούτο ή εκείνο.

Επειδή τα θέματα αυτά είναι μεγάλα, θα περιοριστώ σε δύο τρέχοντα ιδεολογήματα ή καλύτερα, όροι- γλειφιτζούρια αναγκαστικής κατανάλωσης, των οποίων τα πλεονεκτήματα δεν μπαίνουν καν στον κόπο να μας τα εξηγήσουν οι νεόκοποι παιδαγωγοί.

Πρώτον ότι κέντρο του σχολείου είναι ο μαθητής και όχι ο δάσκαλος και δεύτερον ότι το σχολείο πρέπει να ανοίξει στη ζωή, σχολείο ανοικτό στη ζωή. Σήμερα η ιδέα ότι το παιδί είναι το κέντρο του σχολείου, όποια και αν είναι η γενεαλογία της και όσοι κι αν είναι οι επιστημονικοί της καρποί, έχει αποβεί ένα ολέθριο ιδεολόγημα, καταστρεπτικό της ίδιας της υπόστασης του σχολείου.

Ιδρυτική συνθήκη του σχολείου είναι ότι υπάρχει κάποιος που γνωρίζει (ο δάσκαλος) και κάποιος που δεν γνωρίζει (ο μαθητής) και ότι ο δεύτερος προσέρχεται στον πρώτο για να διδαχτεί και να μάθει.Ο μαθητής πηγαίνει σχολείο για να μάθει γράμματα, για να μάθει συγκεκριμένα περιεχόμενα και όχι «για να μαθαίνει πώς να μαθαίνει» όπως λέει ένα τρέχον ευφυολόγημα, το οποίο είναι μία πελώρια ανοητολογία- «κέλυφος έρημο εννοίας» κατά το Ροΐδη- για τον απλούστατο λόγο ότι μόνο μαθαίνοντας συγκεκριμένα πράγματα μαθαίνει κανείς τελικά να μαθαίνει.

Η περιβόητη κριτική ικανότητα, η ανάπτυξη της οποίας έχει αναχθεί σε πρωταρχικό στόχο της εκπαίδευσης, προϋποθέτει μαθητεία, σπουδή κοπιαστική μελέτη. Όλα αυτά τα μορφωτικά αγαθά τα μεταδίδει ο αφοσιωμένος δάσκαλος- έχει μεταδοτικότητα έλεγαν παλιά-και τότε παίρνει και αυτός, ως αντίδωρο, την ευλογημένη αγάπη των μαθητών του. Σήμερα δυστυχώς καταστρέψανε το δάσκαλο, για να τον μεταβάλλουνε σε συνδικαλιστή και φροντιστή, σε μίζερο πενταροκυνηγό, που ξέρει μόνο να διεκδικεί και να κομματί(α)ζεται.

Και βέβαια, όλα ακυρώνονται, αν ο δάσκαλος δεν διδάσκει με το παράδειγμά του.

«Τούτο διδασκάλου αρίστου, το δι αυτού παιδεύειν ά λέγει».

Διδάσκει ο άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Όπως οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού χωρίς να έχουν στόμα... αλλά διά του κάλλους τους, έτσι και ο δάσκαλος, το ξαναγράφω, πρέπει να έχει ζωή φωτεινή, για να φωτίζει...

Το δεύτερο, τώρα, αερόπλαστο ιδεολόγημα, περί σχολείου ανοιχτού στη ''ζωή.''Όσοι μιλούν για ζωή σίγουρα υπονοούν ότι ζωή σημαίνει χαμόγελο, ευτυχία, σοφία , καλοσύνη και λοιπά χαζοχαρούμενα, κάτι τέλος πάντων απεριόριστα θετικό. Στη ζωή όμως ανήκουν ο ανταγωνισμός, η βία, ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία, ο δόλος και η απάτη, η χυδαιότητα και η βλακεία.

Υποστηρίζω πως το σχολείο πρέπει να κλείσει στη ζωή. Το σχολείο πρέπει να γίνει κάστρο συντήρησης, και χρησιμοποιώ τη λέξη με την πρωταρχική, κυριολεκτική της σημασία. Να συντηρεί δηλαδή ό,τι παρέλαβε -την παράδοση- και να το παραδίδει στους νεότερους. Η παράδοση με την παιδαγωγική της εξοχότητα, αποτελεί πνευματικό θησαυρό, αδαπάνητο, ο οποίος μεταβιβάζεται από γενεά σε γενεά.

Η παράδοση προσφέρει τα ηθικά πρότυπα ως βιωμένες αξίες, τον άγιο και τον ήρωα, τον Πατροκοσμά και τον Καραϊσκάκη, και όχι ως άνωθεν επιταγές. Αφού προσλάβουν οι νεότεροι τα τιμαλφή και τις αξίες, όταν αποφοιτήσουν και «βγουν» στη ζωή, όταν απλώσουν τα φτερά τους σαν θαλασσοπούλια πάνω στο πέλαγος, θα καινοτομήσουν.

Έλεγε η Χάννα Άρεντ, ήδη από το 1958 , στο απροσπέραστο δοκίμιο της «η κρίση της εκπαίδευσης». «Μου φαίνεται ότι ο συντηρητισμός νοούμενος ως συντήρηση, αποτελεί την ίδια την ουσία της εκπαίδευσης, η οποία έχει πάντοτε ως έργο της να περιβάλλει και να προστατεύει κάποιο πράγμα το παιδί έναντι του κόσμου, τον κόσμο έναντι του παιδιού, το καινούργιο έναντι του παλαιού, το παλαιό έναντι του καινούργιου». Σήμερα όμως όχι μόνο δεν προστατεύουμε το σχολείο από την τύρβη και την βλακεία του κόσμου, αλλά το μετατρέψαμε σε κακέκτυπο του, αφήσαμε τα πορτοπαράθυρά του ανοιχτά και εισβάλλει η περιρρέουσα ασχήμια.

Σχολείον ίσον δάσκαλος, έλεγε ο Παλαμάς. Οι καιροί απαιτούν αφοσιωμένους δασκάλους, συντηρητές της παράδοσης και μεταλαμπαδευτές αξιών, που θα διδάσκουν σ’ ένα σχολείο, κλειστό στον αφόρητο «έξω» κόσμο.

«Γιατί σήμερα φαίνεται ότι ο δάσκαλος μετατρέπεται σε εκπαιδευτικό, που περισσότερο διεκδικεί, παρά διακονεί, πράγμα που επιδεινώθηκε λόγω κρίσεως-που μεταδίδει «πληροφορίες» στη νέα γενιά, αλλά δεν έχει πρόταση ζωής. Και ο μαθητής γίνεται εκπαιδευόμενος, ο οποίος δεν θέλει να ακούει, δεν μαθαίνει να ακούει, αλλά να έχει άποψη για όλα και να κρίνει.

Η «εκπαιδευτοποίηση» του δασκάλου και η απώλεια της ιδέας της μαθητείας μπορούν να αποβούν μοιραία για την παιδεία μας. Γιατί ο δάσκαλος δεν αρκεί να είναι ειδικός επιστήμονας της αγωγής και παράγοντας της εκπαίδευσης δεν φτάνει να έχει ανθρωπιστική παιδεία, πρέπει να έχει και το «ήθος του δασκάλου», την ελευθερία και τη σοφία, που δεν αποκτώνται με την καλύτερη οργάνωση της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών, αλλά είναι υπόθεση αληθινής μαθητείας, υπευθυνότητας και αυθυπέρβασης. Και γιατί η λέξη «μαθητής» κατονομάζει μια από τις σημαντικότερες διαστάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης, την αλήθεια της σχέσης, της άσκησης, της υπακοής, του σεβασμού, της αγάπης για την πνευματική μας κληρονομιά.

Δάσκαλος και μαθητής είναι κατάκτηση, που θα έπρεπε να προσέχουμε ως κόρην οφθαλμού. Μαζί με τον δάσκαλο και τον μαθητή απειλείται σήμερα και η ίδια η έννοια της παιδείας ως ανθρωποποιίας, αφού, μέσα στη γενικότερη σύγχυση αξιών, κυριαρχεί ο χρησιμοθηρικός προσανατολισμός στον χώρο της εκπαίδευσης και απεμπολούνται αλήθειες ζωτικές για τον άνθρωπο και την ελευθερία του. Οι αλήθειες που συγκλόνισαν τους Πατέρες και τους Μάρτυρες, τους αγωνιστές και τους ήρωες, που διέσωσαν το Γένος, δεν φαίνεται σήμερα να μας αγγίζουν.

Χάνεται η αλήθεια ότι παιδεία αναφέρεται στην ικάνωση της νέας γενιάς να ανακαλύπτει νόημα ζωής και αξιολογικό προσανατολισμό μέσα από τη συνάντηση με τα πολύτιμα στοιχεία της παράδοσης, η οποία δεν είναι «το δικαίωμα ψήφου των νεκρών», αλλά ανεξάντλητη πηγή νοηματοδότησης της ελευθερίας μας.

«Παράδοση είναι η ζωντανή φωνή των κεκοιμημένων και όχι η νεκρή φωνή των ζωντανών» σύμφωνα με μια ευφυή ερμηνεία».

Πηγή: Πνεύματος κοινωνία