Τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων δι’ ἀποφάσεώς του ἐκδοθείσης τήν 16 Ἰουνίου 2015, (προσφυγή Νο 74758/11) καταδικάζει τήν Ἑλλάδα γιά παράβαση τοῦ ἄρθρου 8 τῆς Εὐρωπαϊκῆς Συμβάσεως Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων, τό ὁποῖο (ἄρθρον 8) προστατεύει τό δικαίωμα ἐπί τοῦ ἰδιωτικοῦ βίου καί τό ἀπαραβίαστον αὐτοῦ.
Ἡ ὑπόθεση ἀφοροῦσε ἔγγαμο ζεῦγος, τό ὁποῖο ἀπέκτησε δύο τέκνα δίδυμα. Ἐν συνεχεία ἡ μητέρα προσεχώρησε σέ κάποια αἵρεση καί ἐπηρέαζε ἐκ τούτου τόν ψυχικό κόσμο τῶν τέκνων. Μάλιστα ὅταν τά παιδιά βαπτίστηκαν, ἡ μητέρα ἀπαίτησε εἰς τό ἕνα τῶν παιδιῶν αὐτῶν νά δοθεῖ πρόσθετο ὄνομα, τό ὄνομα τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς αἱρέσεως, καί ἀπηγόρευσε στούς συγγενεῖς καί γνωστούς νά ἀποκαλοῦν τό παιδί μέ τό ἀρχικό ὄνομά του. Ἔφθασε δέ νά πλαστογραφήσει τή ληξιαρχική πράξη βαπτίσεως κατόπιν προτροπῆς τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς αἱρέσεως. Ἐκ τούτου οἱ συζυγικές σχέσεις ἐχειροτέρευσαν, ὁπότε ὁ γάμος κατέληξε σέ διάσταση.
Τά δικαστήρια στά ὁποῖα κατέφυγε ὁ πατέρας, ἀνέθεσαν τήν ἐπιμέλεια τῶν τέκνων στή μητέρα, γιά τό λόγο ὅτι ὁ πατέρας ἐργάζεται καί λείπει ἀπό τό σπίτι ἐπί 8 ὧρες τήν ἡμέρα, οἱ δέ θρησκευτικές πεποιθήσεις τῆς μητέρας δέν ἐπηρέαζαν τήν κατάσταση τῶν παιδιῶν. Καί τοῦτο, παρ’ ὅτι οἱ παιδοψυχίατροι εἶχαν ἄλλη ἄποψη καί παρ’ ὅτι τά παιδιά δέν ἀποκαλοῦσαν πατέρα τόν πατέρα τους, ἀλλά μέ τό ὄνομά του καί τόν θεωροῦσαν «βρώμικο» καί «ἄτομο κακῶν αἰσθημάτων», ἡ δέ μητέρα τά εἶχε στρέψει ἐναντίον τοῦ πατέρα. Ἡ ὑπόθεση δέν ἐτακτοποιήθη, ὁ δέ πατέρας προσφυγών καί στόν Εἰσαγγελέα τοῦ Ἀρείου Πάγου καί στόν Συνήγορο τοῦ Πολίτου δέν πέτυχε τίποτε, ἐνῶ τά τέκνα δέν βρέθηκαν στό σπίτι τους.
Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω ὁ πατέρας προσέφυγε στό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων καί ζήτησε τήν καταδίκη τῆς Ἑλλάδος γιά παράβαση τοῦ ἄρθρου 8 τῆς Εὐρωπαϊκῆς Συμβάσεως Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων. Τό Δικαστήριο αὐτό ἔκανε δεκτή τήν προσφυγή του καί κατεδίκασε τήν Ἑλλαδα γιά παράβαση τῆς διατάξεως αὐτῆς, δεχθέν ὅλα τά ὡς ἄνω ἐπιχειρήματα τοῦ προσφεύγοντος πατρός καί κυρίως διότι οἱ ἁρμόδιες ἑλληνικές ἀρχές δέν ἔπραξαν τό καθῆκον τους γιά τή δίκαιη ἱκανοποίηση τοῦ αἰτήματος τοῦ προσφεύγοντος νά ἀποκαταστήσει τήν ἐπαφή του καί τήν ἐπανένωσή του μέ τά τέκνα του καί νά ἀποτρέψει τήν ἀποπροσωποποίηση τῶν τέκνων, λόγω τῆς συμμετοχῆς τῆς μητέρας σέ αἵρεση.
Περιοδικό «διάλογος»
Αύγουστος -Σεπτέμβριος 2016, τεύχος 85
Για να γίνετε συνδρομητές στο Περιοδικό "ΔΙΑΛΟΓΟΣ" παρακαλούμε καλέστε στο 2106396665
