Σχόλιο Τ.Ι.: Ἡ οἰκουμενιστική Κοινότητα Taizé ἱδρύθηκε τό 1940 στην κεντρική Γαλλία. Προβάλλεται ὡς το ἀπόλυτο οἰκουμενιστικό πρότυπο εἰρηνικῆς συμβίωσης διαφορετικῶν πεποιθήσεων ἀνθρώπων καί σάν ἀξιοθέατο τουρισμοῦ, ὅπου πραγματοποιοῦνται οἰκουμενιστικές ἐκδηλώσεις καί συνέδρια, πού σκοπό ἔχουν νά δώσουν στούς πολλούς τήν ψευδαίσθηση, ὅτι οἱ δογματικές ἀποκλίσεις τῶν αἱρετικῶν δέν εἶναι αἱρέσεις, ἀλλά ἁπλᾶ ἀποτελοῦν διαφορετικές παραδόσεις τοῦ Χριστιανισμοῦ. Οἱ στόχοι τους εἶναι ταυτόσημοι μέ αὐτους τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιών: ἡ ἀναζήτηση μιᾶς ὁρατῆς κοινωνίας τῶν αἱρετικῶν μεταξύ τους σέ μία ὁρατή ἑνότητα, ἡ συμπροσευχές μέ ἀνθρώπους διαφόρων δογμάτων, και ἡ «ἀναζήτηση» τῆς ἀλήθειας μέσα ἀπό τό συγκρητισμό. Δέχεται ἐπισκέπτες ἀπό ὅλα τά μέρη τοῦ κόσμου, πού τούς καλεῖ νά συμπροσευχηθοῦν καί νά μελετήσουν ἀπό κοινοῦ τήν Ἁγία Γραφή. Ἕλληνες φοιτητές Θεολογικῶν Σχολῶν ἐπισκέπτονται τήν κοινότητα, δυστυχῶς, μετά ἀπό προτροπές οικουμενιστών καθηγητών τους.
Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΑΙΖΕ ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ ΚΑΘΙΣΤΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΑ
Του Β. Χαραλάμπους - Θεολόγου,
«Στο Taizé θα θέλαμε να συνδράμουμε να γίνει πιο αντιληπτή η κοινωνία που, εν Χριστώ, υπάρχει ήδη μεταξύ όλων των βαπτισμένων» - ο Παπικός «αδελφός» Αλοΐς.
Η Ορθόδοξη συμμετοχή για τα 75χρονα της οικουμενιστικής «Κοινότητας Taizé», συνέβαλε στις οικουμενιστικές προσπάθειες της Παπικής οικουμενιστικής αυτής κοινότητας. Η οικουμενιστική «Κοινότητα Taizé», έχει επεκτείνει τα οικουμενιστικά ολισθήματά της και σε διαθρησκειακό επίπεδο, όπως τούτο έγινε στη διαθρησκειακή συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στις 16 Αυγούστου 2015 στο Taizé.
Η οικουμενιστική «Κοινότητα Taizé» ως γνωστό παρουσιάζεται σάν «μοναστική» κοινότητα. Έχει δολίως αποκληθεί «μοναστική». Είναι όμως μια από αυτές τις κοινότητες, που με βάση το Βατικάνειο «Κώδικα Κανονικού Δικαίου» (Codise di Diritto Canonico), θεωρούνται «Ιδιωτικές ενώσεις πιστών» (Associazones private di fedeli).
Η οικουμενιστική «Κοινότητα Taizé» βρίσκεται στην περιοχή της Γαλλικής Bourgogne (Βουργουνδίας), Saône et Loire. Η «Κοινότητα Taizé» αριθμεί πάνω από 100 άτομα. Είναι κατ’εξοχή οικουμενιστική κοινότητα. Δολίως καλείται οικουμενική και όχι οικουμενιστική κοινότητα. Τη κοινότητα αποτελούν άνθρωποι διαφόρων ομολογιών, από 30 χώρες. Τη συναποτελούν Παπικοί, Προτεστάντες και «Ορθόδοξοι». Το τι έχουν σοφισθεί είναι ολοφάνερο.
Η οικουμενιστική «Κοινότητα Taizé» ιδρύθηκε το έτος 1940 από το καλούμενο «αδελφό» Roger Schutz. Ο καλούμενος «αδελφός» Αλοΐς είναι ο σημερινός «ηγούμενος» της Κοινότητας Taizé. Ο παπικός Αλοΐς είναι Γερμανικής καταγωγής και Γαλλικής υπηκοότητας και παρουσιάζεται ως «ηγούμενος» της οικουμενιστικής αυτής κοινότητας.
Πάνω από 100,000 νέοι (διαφόρων δογμάτων) απ’όλο τον κόσμο την επισκέπτονται ετησίως. Η επίσκεψή τους είναι ολιγοήμερη και εκεί «ασχολούνται» με οικουμενιστικές προσευχές, την ανάγνωση της Αγίας Γραφής, καθώς και με άλλες «συλλογικές» όπως τις καλούν εργασίες.
Για τις επισκέψεις αυτές αναφέρει σχετικά ο παρουσιαζόμενος ως «ηγούμενος» παπικός «αδελφός» Αλοΐς:
«Με αυτές τις επισκέψεις θα ήθελα να δείξω ότι με τους αδελφούς μου επιζητούμε με πάθος την κοινωνία μεταξύ των Χριστιανών. Στο Taizé θα θέλαμε να συνδράμουμε να γίνει πιο αντιληπτή η κοινωνία που, εν Χριστώ, υπάρχει ήδη μεταξύ όλων των βαπτισμένων.»
Τα των «ελασσόνων» δυστυχώς θα καραδοκούν για την επίπλαστη ενότητα. Δυστυχώς οι οικουμενιστικές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται στην «Κοινότητα Taizé», σκοπό έχουν να καταδείξουν ότι οι δογματικές διαφορές αποτελούν απλά διαφορετικές παραδόσεις. Τούτο άλλωστε υπονοείται και από τα κατά καιρούς παπικά κελεύσματα, όπου οι δογματικές διαφορές καλούνται σκοπίμως εκκλησιαστικά έθιμα.
Καθίσταται η αλήθεια της Πίστης δευτερεύουσα, χάριν της ανθρωπάρεσκης αγάπης. Επακόλουθο λοιπόν και τούτο από το ανθρωπάρεσκο των ελασσόνων στα οικουμενιστικά διαλογικά παίγνια. Καθίστανται τοιουτοτρόπως η μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας και η ομολογία της αλήθειας δευτερεύουσες. Είναι ξεκάθαρο δείγμα παπικής δολιότητας η «Κοινότητα Taizé» και συνεπώς είναι απαράδεκτη η συμμετοχή Ορθοδόξων σ΄αυτές τις οικουμενιστικές συνάξεις.
Πηγή: Ακτίνες
