Ἀπό τό πρῶτο ἀκόμη κείμενό μας γιά τούς διαθρησκειακούς διαλόγους τονίσαμε τόν ἰσχυρό σύνδεσμο, τήν ἀλληλοεξάρτηση καί τήν ἀλληλοϋποστήριξη ἀνάμεσα στόν πολιτικό καί τόν θρησκευτικό συγκρητισμό[1], πού ἀποτελοῦν τούς δύο μοχλούς στήριξης τῆς Νέας Ἐποχῆς. Ὁ πρῶτος μοχλός, ὁ πολιτικός συγκρητισμός, ἐκφράζεται ἀπό τήν παγκοσμιοποίηση καί στοχεύει στήν παγκόσμια διακυβέρνηση. Ὁ δεύτερος μοχλός, ὁ θρησκευτικός συγκρητισμός, στοχεύει στήν ἐπιβολή τῆς πανθρησκείας.

Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι οι διαφοροποιήσεις στην πίστη, που χωρίζουν τους ανθρώπους και τους λαούς, δεν είναι εύκολο να εξομαλυνθούν.

Παρὰ τὴν ἠπιότητα μὲ τὴν ὁποίαν ἐκφράζονται κάποτε οἱ ὀπαδοὶ τῆς λειτουργικῆς μεταρρυθμίσεως, τὸ κίνημά τους φαίνεται διατεθειμένο νὰ προχωρήση σταθερά, ἀποφασισμένο, ὅσον εἶναι δυνατόν, νὰ καινοτομήση. Αὐτὸ ἴσως, κατ’ ἀρχήν, θὰ ἠμποροῦσε νὰ μὴ θεωρηθῇ ὁπωσδήποτε ἀρνητικό, ἀλλ’ ὅμως, προκειμένου νὰ ὑπάρξη διάλογος, πρέπει νὰ προηγηθῇ εἰλικρινὴς ἐνημέρωσι.

Εὐλογημένη, εἰρηνική, πολύκαρπη καί πλήρης βιοτικῶν καί πνευματικῶν ἀγαθῶν καί εὐλογιῶν ἡ ἁγία περίοδος τῆς Τεσσαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων.

Στό προηγούμενο κείμενό μας ἀναδείξαμε τήν ἀλλοίωση τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησιολογίας μέσῳ τοῦ οἰκουμενισμοῦ, καθώς ἡ ὀρθόδοξη πίστη, ἀπό μοναδική καί ἀπόλυτη ὁδός σωτηρίας, μετατρέπεται σέ μία ἁπλή πτυχή ἑνός πολυθρησκευτικοῦ πλαισίου, πού ἀναζητᾶ τήν ἀλήθεια σέ ὅλες τίς θρησκεῖες.

Στό Ἀνακοινωθέν τῆς Συνάξεως τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου (3.9.2024) ἀναγράφεται περί τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα τό 2025:

Ο άγιος ιεράρχης Φιλάρετος, κατά κόσμον Γεώργιος Νικολάγεβιτς Βοζνεσένσκυ (George Nicolaevich Voznesensky), γεννήθηκε στην πόλη Κουρσκ στις 22 Μαρτίου / 4 Απριλίου, 1903, σε μια ευσεβή ορθόδοξη οικογένεια. Ο πατέρας του, ο Αρχιερέας Nicolas Voznesensky, προερχόταν από οικογένεια ιερέων και ήταν ένας ενθουσιώδης ποιμένας και σπουδαίος άνθρωπος της προσευχής. Στη συνέχεια εκάρη μοναχός με το όνομα Δημήτριος και αργότερα έγινε επίσκοπος (μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Hailar). Υπήρχαν πέντε παιδιά στην οικογένεια της Λυδίας και του Νικολάου Βοζνεσένσκυ, δύο γιοι και τρεις κόρες. Από πολύ πρώιμο στάδιο του ο νεαρός Γεώργιος μεγάλωσε σε μια ατμόσφαιρα χριστιανικής αγάπης και εκκλησιαστικής ζωής.

Εἶναι  φορές πού δέν ἀλλάζουμε μία τοποθέτησή μας πάνω σέ κάποιο θέμα, παρά τά ἄσειστα ἀποστομωτικά ἐπιχειρήματα τῆς ἀντιθέτου ἀπόψεως.

Τὸ πολυδιαφημισμένο διαθρησκειακὸ συνέδριο τῶν Τρικάλων ματαιώθηκε, προκαλῶντας ἕνα μικρὸ πλῆγμα στὴν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Τὸ τελειωτικὸ χτύπημα στὴν ἀσεβῆ ἐκδήλωση, ἦταν ἡ δήλωση ἀποχῆς τῶν Μητροπολιτῶν ποὺ φέρονταν νὰ συμμετέχουν στὸ πρόγραμμα. Οἱ δὲ Μητροπολῖτες, παρακινήθηκαν, πρὸς τιμήν τους, ἀπὸ τὶς ὑγιεῖς ἀντιδράσεις τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ.

Μέ ἀφορμή τό σχεδιασθέν Διαθρησκευτικό Συνέδριο στά Τρίκαλα ἐπανῆλθε στήν ἐπικαιρότητα τό ζήτημα τῶν διαθρησκειακῶν διαλόγων καί ἐν γένει τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Πανθρησκείας.