Ἐν Κυθήροις τῇ 13ῃ Νοεμβρίου 2024

Ἀριθ. Πρωτ.: 421

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

(ὑπ’ ἀριθ. 240/2024)

Πρός

Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί

τόν Χριστώνυμον Λαόν

τῆς καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων

«Μέγας πόλεμος ὄντως, καί πολύ μέγας, ἄν ἐθέλωμεν νήφειν.

Ἔχει στεφάνους καί ὁ παρών καιρός»

(Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, Ε.Π.Ε. 22, 416)

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,

Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά·

Εὐλογημένη, εἰρηνική, πολύκαρπη καί πλήρης βιοτικῶν καί πνευματικῶν ἀγαθῶν καί εὐλογιῶν ἡ ἁγία περίοδος τῆς Τεσσαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων.

Ἀκοαί πολέμων καί φρικτοί πόλεμοι, παρατεταμένοι, ἀσίγαστοι καί αἱματηροί γίνονται καθημερινῶς εἰς τόν πλανήτην μας. Ὁ Ρωσοουκρανικός καταστροφικός πόλεμος συνεχίζεται καί τό πολεμικόν πῦρ καταφλέγει τάς χώρας τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, μέ ἐπίκεντρον τούς Ἁγίους Τόπους. Ἡ μαρτυρική Κανονική Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας φέρει βαρύτατον Σταυρόν καί ἀνέρχεται εἰς τόν Γολγοθᾶν της. Καί εἰς ἄλλα μέρη τῆς Γῆς ἔχει ἀνάψει ἡ φωτιά τοῦ πολέμου καί κατακαίει τάς ἐκεῖσε φλεγομένας περιοχάς.

Ἄς ἀκούσωμεν τόν μελίρρυτον ποταμόν τῆς σοφίας, τόν Οἰκουμενικόν Διδάσκαλον Ἅγιον Ἰωάννην τόν Χρυσόστομον, Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως, νά μᾶς ὁμιλήσῃ διά τόν πόλεμον τῶν ὁρατῶν ἐχθρῶν καί διά τόν πνευματικόν πόλεμον ἐν συνεχείᾳ.

«Ἔχουμε ἐχθρόν, ὁ ὁποῖος πολύ μᾶς πολεμάει» (Ε.Π.Ε. 23, 80). «Πόλεμον ἀκήρυκτον ὑφίσταντο (οἱ πρῶτοι Χριστιανοί) καί ἄντεχαν. Δέν ἠρνοῦντο τήν Πίστιν των» (Ε.Π.Ε. 22, 416).

«Ἔχει μήπως ὁ πόλεμος τῆς ψυχῆς ποτέ ἀνακωχή (ἀνάπαυλα); Ἔχει μήπως ποτέ ἰδιαίτερο καιρό ἐπιθέσεως; Ἄς εἴμαστε πάντοτε νηφάλιοι καί ἄγρυπνοι· ποτέ νά μήν αἰσθανώμεθα ἀσφαλεῖς, ἀφοῦ ποτέ δέν ὑπάρχει καθωρισμένος χρόνος ἐπιθέσεως τοῦ ἐχθροῦ, ὁ ὁποῖος μᾶς πολεμάει ἐπιτιθέμενος. Ἄς φροντίζουμε, λοιπόν, πάντοτε· ἄς προσπαθοῦμε πάντοτε διά τήν σωτηρία μας» (Ε.Π.Ε. 2, 682).

«Μέ ὑπομονή νά τρέχωμεν τόν προκείμενον ἀγῶνα μας. Νά μή τόν ἐγκαταλείψωμε ποτέ. Νά μήν ἐμφανιζώμεθα χωρίς τά πνευματικά μας ὅπλα. Τό εἶδος αὐτοῦ τοῦ (πνευματικοῦ) πολέμου δέν ἀνέχεται ἄοπλο στρατιώτη. Τότε σταματάει ἡ ὅλη προπαρασκευή τοῦ πολέμου αὐτοῦ, ὅταν κλείσῃ τό θέατρο. Κλείνει δέ τό θέατρο, ὅταν χωρισθῇ ἡ ψυχή ἀπό τό σῶμα. Ἑπομένως, ὅσον εὑρισκόμεθα ἐδῶ (εἰς τόν κόσμον αὐτόν), εἶναι ἀνάγκη νά πυγμαχοῦμε, καί ὅταν εἴμεθα εἰς τό σπίτι καί ὅταν μεταβαίνουμε εἰς τήν ἀγοράν» (Ε.Π.Ε. 5, 240).

«Δέν εἶναι λοιπόν τό σῶμα κακόν, ἀφοῦ ἠμπορεῖ νά γίνη ὅπλο τῆς ἀρετῆς. Ὅταν ὁμίλησε γιά ὅπλο ἐφανέρωσε (ὁ Ἀπ. Παῦλος), ὅτι ἐξελίσσεται φοβερός πόλεμος. Διά τοῦτο καί ἀπαιτεῖται ἰσχυρή πανοπλία καί γενναία διάθεσις, καί ἐπάνω ἀπό ὅλα γενναῖος στρατηγός. Ὁ στρατηγός (ὁ Χριστός) εἶναι παρών. Ἕτοιμος πάντοτε διά συμμαχίαν, μένων ἀπόρθητος. Τά δέ ὅπλα τά κατεσκεύασε ἰσχυρά δι’ ἡμᾶς. Χρειάζεται λοιπόν διάθεσις διά τήν χρησιμοποίησί τους ὅπως πρέπει, ὥστε καί εἰς τόν στρατηγόν νά ὑπακούωμε καί τά ὅπλα νά τά χρησιμοποιοῦμε διά τήν (οὐράνια) πατρίδα» (Ε.Π.Ε. 17, 5).

«Πόλεμο πρέπει νά ἔχουμε πρός τούς δαίμονες. Διότι τό Ἱερό Εὐαγγέλιο εἶναι εἰρήνη. Ὁ πόλεμος κατά τοῦ διαβόλου καταλύει τόν ἄλλο πόλεμο, τόν κατά τοῦ Θεοῦ. Ὅταν πολεμᾶμε τόν διάβολο, εἰρηνεύουμε μέ τόν Θεόν» (Ε.Π.Ε. 21, 320).

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μᾶς ὡμίλησε διά τόν πόλεμο μέ τούς ὁρατούς ἐχθρούς, τόν πνευματικό πόλεμο καί τόν ἀόρατο πόλεμο μέ τά πονηρά πνεύματα.

Ὁ πιστός Χριστιανός μέ τήν πανοπλία τοῦ Θεοῦ, τήν θεοποιό προσευχή, τά ἁγιαστικά Θεῖα Μυστήρια, τήν λογική Λατρεία τοῦ Τριαδικοῦ μας Θεοῦ, τήν μελέτη τοῦ Θείου Λόγου καί τήν ἄσκησι τῶν χριστιανικῶν ἀρετῶν, δηλαδή μέ τήν Ἁγιοπνευματική ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ζωή ζωογονεῖται καί «καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται». Κάθαρσις, φωτισμός, θέωσις εἶναι τό ἱερό τρίπτυχο τοῦ ἀγωνιζομένου κατά Θεόν ἀνθρώπου, τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ. Καί ὁ θεῖος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἔλεγε: «Κρείσσων ἐπαινετός πόλεμος, εἰρήνης χωριζούσης ἀπό τοῦ Θεοῦ».

Ἡ τεσσαρακονθήμερη νηστεία τῶν Χριστουγέννων, εἰς τήν περίοδον τῆς ὁποίας Χάριτι Θεοῦ εἰσήλθαμεν, εἶναι καιρός πνευματικῶν ἀγώνων (νηστείας διπλῆς, ἀγρυπνίας καί προσευχῆς), περίοδος μετανοίας καί πνευματικῆς ἐγρηγόρσεως καί ἀνανήψεως, καιρός πνευματικοῦ πολέμου καί ἀνορθώσεως. Πόλεμος μέ τήν σάρκα, τόν κόσμο τῆς ἁμαρτίας καί τόν κοσμοκράτορα διάβολο καί τά πνεύματα τῆς πονηρίας. Εὑρισκόμεθα ἀντιμέτωποι μέ τόν πειρασμό τῆς κοσμικῆς δόξης, τῆς ἡδονῆς καί φιληδονίας καί τοῦ γηΐνου καί φθαρτοῦ πλούτου καί τῆς φιλοπλουτίας.

Πόθος διακαής ὅλων μας νά εἶναι ἡ κατάπαυσις τῶν αἱματηρῶν πολέμων καί τοῦ πολεμικοῦ πυρός. Νά εἰρηνεύσουν οἱ ἀντιμαχόμενοι λαοί τῆς Ρωσίας καί τῆς Οὐκρανίας. Νά καταπαύσῃ ὁ σκληρός καί ἀνελέητος διωγμός τῶν Ὀρθοδόξων Κληρικῶν, Μοναχῶν καί λοιπῶν χριστιανῶν τῆς Κανονικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ὑπό τοῦ καθεστῶτος τῆς χώρας αὐτῆς. Νά ἐπέλθῃ εἰρήνη εἰς τάς χώρας τῆς πυρακτωμένης Μέσης Ἀνατολῆς καί πρωτίστως εἰς τούς Ἁγίους καί Θεοβαδίστους Τόπους. Νά καταπαύσουν γενικῶς οἱ καταστροφικοί πόλεμοι καί ὁ πλέον φοβερός πόλεμος κατά τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς μέ τά ἑκατομμύρια θύματα τῶν ἐκτρώσεων ἀνά τόν κόσμον κατ’ ἔτος, βάσει τῶν στατιστικῶν στοιχείων.

Νά εἰρηνεύσῃ καί νά ἔλθῃ ἡ ἐλευθέριος αὐγή διά τήν Κύπρον μας, τήν Ἑλληνικώτατη Κύπρο, πού οἱ φοβερές ὀρδές τοῦ Ἀττίλα τήν ἐδιχοτόμησαν ἐδῶ καί πενήντα χρόνια. Νά παύσουν νά καπηλεύωνται τό ἑλληνικό καί ἔνδοξο ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας οἱ προκλητικοί της γείτονες. Νά περιφρουρηθοῦν τά θαλάσσια ὅρια τῆς Πατρίδος μας εἰς τό Αἰγαῖον πέλαγος καί τήν Μεσόγειον θάλασσαν, ἀπό ἀνατολῶν μέχρι δυσμῶν.

Πρό πάντων, ὅμως, καί κυρίως νά φροντίζωμεν ἀνυστάκτως διά τήν περιχαράκωσιν καί τήν διαφύλαξιν τῶν ὁρίων τῆς ἀμωμήτου καί θεοπαραδότου Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Πίστεως, Παραδόσεως καί Κληρονομίας μας, «μηδέν προστιθέμενοι, μηδέν ἀφαιροῦντες, μηδέν μεταβάλλοντες, μήτε τῶν Δογμάτων, μήτε τῶν Παραδόσεων…». Πόρρω ἀπέχοντες καί μακράν εὑρισκόμενοι ἀπό τά καταλυτικά ρεύματα τῆς Παγκοσμιοποιήσεως καί τῆς πανθρησκείας, τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς «νέας ἐποχῆς», «τῆς νέας τάξης πραγμάτων». Ἐδῶ ἐφαρμόζεται ἐπακριβῶς καί πρέπει νά ἐφαρμόζεται τό ῥητόν τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, τό ὁποῖο προαναφέραμεν· «κρείσσων ἐπαινετός πόλεμος, εἰρήνης χωριζούσης ἀπό τοῦ Θεοῦ».

Ἀλλά εὐχῆς ἔργον καί ἐγκάρδιος πόθος ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Πιστῶν, τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι νά μή διασαλευθῇ τό παράπαν ἡ καθεστηκυΐα τάξις τοῦ Ἱεροῦ Πασχαλίου τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ὅπως καθορίζεται ἀπό τήν Α’ καί τήν ΣΤ’ Οἰκουμενικήν Σύνοδον, ἀφοῦ θά ἀποφευχθοῦν αἱ συμπροσευχαί καί τό μεῖζον· αἱ ἀπαγορευόμεναι συλλειτουργίαι καί τό Κοινόν Ποτήριον μετά τῶν ἀκοινωνήτων, τῶν αἱρετικῶν καί κακοδόξων. Πρός Θεοῦ! Νά μήν ἐπέλθῃ ἐπ’ οὐδενί παρόμοιον ἤ πλέον φρικτόν σχίσμα τοῦ πρό 100ετίας ἐπισυμβάντος διά τό Ἑορτολόγιον - Ἡμερολόγιον σχίσματος. «Πρόσχωμεν».

Ἀδελφοί μου,

            Θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά κατακλείσω τήν παροῦσαν μέ ἕνα ἀκόμη σύγχρονον καί ψυχοφθόρον πόλεμον, ὁ ὁποῖος στρέφεται κατά τῶν ἀνηλίκων παιδιῶν μας. Ἐλάβαμε πρόσφατα ἀπό τό Διοικητικόν Συμβούλιον τῆς «Πανελλήνιας Ἕνωσης Πολιτῶν γιά τά Παιδιά» τήν ἀπό 17/10/2024 Ἀνοικτή Ἐπιστολή καί ἔντονη διαμαρτυρία γιά τήν «Σεξουαλική Διαπαιδαγώγησι τῶν ἀνηλίκων μαθητῶν μέσα ἀπό τό περιβόητο μάθημα τοῦ Σχολείου «Ἐργαστήρια Δεξιοτήτων». Ἀντιγράφουμε μικρό ἀπόσπασμα:

«Ὁ λόγος πού σᾶς ἀποστέλλουμε τήν παροῦσα ἐπιστολή ἔχει σχέση μέ τό κατάπτυστο περιεχόμενο ἑνός μαθήματος, τό ὁποῖο ἄνευ βιβλίου διδάσκεται στήν Ὀρθόδοξη Ἑλληνική νεολαία. Τό μάθημα αὐτό ἔχει τήν εὔηχη ὀνομασία «Ἐργαστήρια Δεξιοτήτων» (Ε.Δ.) καί ἀφορᾶ ὅλες τίς βαθμίδες τῆς ὑποχρεωτικῆς Ἐκπαίδευσης (προνήπια, νήπια, μαθητές Δημοτικοῦ καί μαθητές Γυμνασίου…). Μέσα ἀπό τό μάθημα τῶν Ἐργαστηρίων Δεξιοτήτων (Ε.Δ.) τό Ὑπουργεῖο Παιδείας μέ ἀδόκιμο μέντορα τό Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς (ΙΕΠ), ἐδῶ καί τέσσερα χρόνια ἔχει βάλει σέ ἐφαρμογή στά Σχολεῖα τή γνωστή διεθνῶς «ἔμφυλη ἰδεολογία» μέ τή μορφή δῆθεν τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης… Οἱ δύο δίμηνοι ἄξονες μέ τήν ὀνομασία «Εὖ Ζῆν» καί «Ἐνδιαφέρομαι καί Ἐνεργῶ» ἀποτελοῦνται ἀπό τρεῖς ἐπιπλέον ὑποάξονες ὁ καθένας. Τά δύο αὐτά ἐπίμεμπτα προγράμματα (σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης) τῶν Ἐργαστηρίων Δεξιοτήτων δέν εἶναι φυσικά ἐνημερωτικοῦ χαρακτήρα, ὅπως ἐσφαλμένα νομίζουν οἱ περισσότεροι. Εἶναι προγράμματα χειραγώγησης τῆς Ἑλληνικῆς νεολαίας καί μάλιστα ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων…».

Στήν ἀρχή τῆς ἐπιστολῆς παραθέτουν καί ἕνα σχετικό μικρό ἀπόσπασμα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου: «Σκοπός τους τώρα εἶναι (στήν Ἑλλάδα) νά ἀπομακρύνουν τά παιδιά ἀπό τήν Ἐκκλησία. Τά δηλητηριάζουν, τά μολύνουν μέ διάφορες θεωρίες, κλονίζουν τήν πίστη τους. Τά ἐμποδίζουν ἀπό τό καλό, γιά νά τά ἀχρηστέψουν. Τά καταστρέφουν ἀπό μικρά». Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου μας, καί οἱ προσευχές καί τό ἐνδιαφέρον ὅλων μας, ἄς προφυλάξη τά νεαρά αὐτά βλαστάρια ἀπό τόν καύσωνα τῆς ἁμαρτίας.

Εὐχόμενος ἀπό καρδίας εὐλογημένη καί πλουσιόκαρπη πνευματικά νά εἶναι ἡ Ἁγία Τεσσαρακοστή τῶν Χριστουγέννων καί ἡ Χάρις καί ἡ εὐλογία τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας νά ἐπισκιάζουν ὅλους σας, καί ἰδιαίτερα τούς προσφιλεῖς ναυτικούς μας, διατελῶ,

Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί εὐλογιῶν

Ὁ Μητροπολίτης

† ὁ Κυθήρων & Ἀντικυθήρων Σεραφείμ

Πηγή: Ακτίνες