Υπάρχουν πολύ μεγάλα προβλήματα στη ζωή των ανθρώπων, αλλά το να διασπασθεί μια οικογένεια από τις αιρέσεις, πιστεύω ότι είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί.
Εδώ και 27 χρόνια η μεγαλύτερη σε ηλικία αδελφή μου έγινε «Μάρτυρας του Ιεχωβά» αφού προσυλητίστηκε από μια γειτόνισσά μας.
Μετά τη δυσμενή αυτή εξέλιξη, στο σπίτι έγινε μεγάλη φιλονικία. Ο πατέρας μου την έδιωξε από το σπίτι αλλά μετά τη δέχτηκε πίσω. Δυστυχώς μετά από προσπάθεια κατόρθωσε να πείσει και τη μικρότερη μου αδελφή ν’ ασπαστεί και αυτή τα αντιχριστιανικά δόγματα της εταιρείας «Σκοπιά» και να βαπτιστεί «Μάρτυρας του Ιεχωβά» αρνούμενη την Ορθοδοξία. Δεν έμεινε όμως εκεί το κακό. Μετά από λίγο καιρό στις τάξεις της «Σκοπιάς» ενέταξε και μια ξαδέλφη μου. Μέχρι και αυτή τη στιγμή που μιλάμε και τα τρία συγγενικά μου πρόσωπα είναι «Μάρτυρες του Ιεχωβά».
Είναι πραγματικά μια πολύ δύσκολη κατάσταση διότι η οικογένειά μας έχει διχαστεί και το πρόβλημα γίνεται οξύτερο κατά τις γιορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα, όπου μαζεύεται όλη η οικογένεια. Πάντα οι δυο μου αδελφές χαλούν το εορταστικό-οικογενειακό κλίμα γιατί έχουν το θράσος να ειρωνεύονται ό,τι έχει σχέση με την Ορθόδοξη πίστη μας.
Κάποιο Πάσχα θυμούμαι είχα πει στη αδελφή μου την Ε. Χριστός Ανέστη και μου είπε: μα έχει δύο χιλιάδες χρόνια που αναστήθηκε και της απάντησα «φαντάσου τι πίστη έχουμε εμείς οι χριστιανοί, να κηρύττουμε την Ανάσταση του Χριστού μας για τόσους αιώνες».
Γνωρίζω ότι παλιά βδελύσσονταν το όνομα Χριστιανοί γιατί μόλις έγινε αιρετική η Ε. μου έλεγε ότι οι Απόστολοι ειρωνικά αποκαλούνταν Χριστιανοί. Τώρα το πρόσθεσαν στην ονομασία τους και αυτοαποκαλούνται «χριστιανοί μάρτυρες του ιεχωβά».
Θα αναρωτιέστε βεβαίως πώς δεν κατόρθωσαν να προσηλυτίσουν και μένα. Προσπάθησαν βέβαια πολλές φορές. Έστειλαν και κάποια φίλη τους «Μάρτυρα του Ιεχωβά» και μου είπε κάποια πράγματα που διδάσκουν, τα οποία σφηνώθηκαν στο μυαλό μου. Φαίνονταν λογικά αυτά που μου είπε, αλλά μέσα μου, η ψυχή μου δεν τα δεχόταν με τίποτε, γι’αυτό ύψωσα τα χέρια ψηλά και είπα με πόνο στον Θεό: «Εσύ να με βοηθήσεις Θεέ μου». Ήλθε τότε μια κοπέλα στο σπίτι μου, η Α., που γνώριζε ότι έχω δύο αδελφές αιρετικές. Χωρίς να με γνωρίζει, ρώτησε και έμαθε που ήταν το σπίτι μου και αφού με βρήκε μου έφερε ένα αντιαιρετικό βιβλίο. Μου είπε ότι ενώ διάβαζε αυτό το βιβλίο κάτι μέσα της της έλεγε να μου το φέρει για να το διαβάσω.
Το διάβασα λοιπόν και ω του θαύματος, βρήκα ανάμεσα στις σελίδες του το χωρίο για το οποίο μου είχε μιλήσει η αιρετική φίλη της αδελφής μου και το οποίο με είχε προβληματίσει. Οι δύο πλευρές, η Ορθόδοξη και των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» ερμήνευαν το χωρίο διαφορετικά. Σκέφτηκα λοιπόν ότι κάποιος από τους δύο έχει λάθος. Έτσι βρήκα μια Αγία Γραφή για να ελέγξω ποιός από τους δύο είχε δίκαιο, διότι μέχρι εκείνη τη στιγμή ήμουν τόσο αφελής που δεν διανοούμουν καν ότι υπήρχαν επιτήδειοι που θα μπορούσαν να παίζουν με τις λέξεις και μάλιστα με το Λόγο του Θεού μας. Το βιβλίο που μου είχε φέρει η Α. στο σπίτι μου συμφωνούσε απόλυτα με την Αγ. Γραφή, ενώ η οπαδός της «Σκοπιάς» με τον τρόπο που μου παρουσίασε το χωρίο εκείνο άλλαζε τελείως το νόημά του.
Έτσι από τότε δεν την ξαναδέχτηκα για συζήτηση στο σπίτι μου.
Στο μεταξύ άρχισα να μελετώ περεταίρω για τους «Μάρτυρες του Ιεχωβά» και ιδίως για την ιστορία της «Σκοπιάς», ανακαλύπτοντας έκπληκτη ότι η οργάνωση αυτή ξεκίνησε μόλις τον 19ο αιώνα, το 1870. Δηλαδή ούτε 150 χρόνια ζωής δεν έχει συμπληρώσει, ενώ η Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχει εδώ και 2012 χρόνια.
Έπειτα ζήτησα βοήθεια από την Ιερά Μητρόπολη Λεμεσού όπου εκεί εργαζόταν ως λαϊκός θεολόγος τότε, ο πατήρ Χριστοφόρος Τσιάκκας (νυν Επίσκοπος Καρπασίας), ο οποίος μου έδωσε ένα αντιαιρετικό βιβλίο του πατρός Αντωνίου Αλεβιζοπούλου καθώς και το τηλέφωνο του.
Του τηλεφώνησα και μου έστειλε αρκετό υλικό με τις ψευδοπροφητείες της «Σκοπιάς» και τις διδασκαλίες της όπως προβάλλονταν μέσα από τα δικά της έντυπα, τις οποίες άλλαζε κατά καιρούς, όπως τη βόλευε.
Φωτοτύπησα λοιπόν όλο αυτό το υλικό και το έδωσα και σε πολλούς άλλους που ενδιαφέρονταν να μάθουν για τη λατρεία αυτή. Ο πατήρ Αντώνιος Αλεβιζόπουλος είχε γνωρίσει ένα πρώην ηγετικό στέλεχος της οργάνωσης «Σκοπιά», που την είχε εγκαταλείψει, τον Γερμανό Πάπε, από τον οποίο προμηθεύτηκε πολλά βιβλία των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» που αποδείκνυαν τις κατά καιρούς αλλαγές στη διδασκαλία τους.
Εν τω μεταξύ είχα γνωρίσει και το συγγραφέα του αντιχιλιαστικού εγχειριδίου, το βιβλίο δηλαδή που μου είχε δώσει η Α., τον κύριο Νικόλαο Σωτηρόπουλλο, όταν είχε έλθει στην Κύπρο και όταν του μίλησα σχετικά με τις αδελφές μου, ζήτησε και πήγε ο ίδιος στο σπίτι της Ε. και της μίλησε.
Το ίδιο και ο τραγουδιστής Γιώργος Κοινούσης που ήταν ο αγαπημένος τραγουδιστής της αδελφής μου, όταν ήλθε στην Κύπρο του μίλησα για το πρόβλημα και πήγε κι’αυτός στο σπίτι της (παρόλο που η αδελφή μου μένει στη Λάρνακα) και της μίλησε, αλλά πάλι ενώ τον άκουσε δε θέλησε ν’ αλλάξει.
Ο κύριος Σωτηρόπουλος πήγε και στην άλλη μου αδελφή την Α. και τη ρώτησε για τον ψαλμό ξη 19-20 ο οποίος αναφέρει: «ανέβης εις ύψος, ήχμαλώτευσες αιχμαλωσίαν, έλαβες δόματα τοις ανθρώποις...Κύριε Θεέ». Ενώ το χωρίο αυτό αναφέρεται στο Χριστό, στην κακοποιημένη μετάφραση της Αγίας Γραφής την οποία εξέδωσε η εταιρεία «Σκοπιά», γράφει Γιαχ Θεέ. Όταν τη ρώτησε ποιος ήταν αυτός ο Γιαχ Θεός που λέγουν στη Γραφή τους, αυτή κατάλαβε ότι επρόκειτο για το Χριστό και αγρίεψε και του συμπεριφέρθηκε περιφρονητικά.
Καθώς περνούσαν τα χρόνια, οι δυο μου αδελφές και η ξαδέλφη μου προσπαθούσαν συνεχώς να επηρεάσουν και άλλα μέλη της οικογένειάς μας, στέλνοντας άλλες αιρετικές γυναίκες. Με του Θεού τη δύναμη όμως και χρησιμοποιώντας εμείς τα ίδια τα βιβλία της «Σκοπιάς» τα οποία προμηθευτήκαμε, μέσα από τα οποία διέκρινε κανείς τις ψευδοδιδασκαλίες τους και το πραγματικό πρόσωπο της οργάνωσης αυτής, δεν κατόρθωσαν να παρασύρουν άλλους.
Εν τω μεταξύ εγώ είχα ενταχθεί σε μια αντιαιρετική ομάδα που είχε δημιουργήσει ο πατήρ Χριστοφόρος Τσιάκκας και άρχισα να μελετώ προσεχτικά την Αγία Γραφή και τα αντιαιρετικά βιβλία. Εξασφάλισα και μια μετάφραση της «Σκοπιάς» τη λεγόμενη Μετάφραση του Νέου Κόσμου την οποία άρχισα να μελετώ. Άρχισα μάλιστα να σημειώνω πολλές αυθαίρετες κακοποιήσεις της Γραφής από τους «Μάρτυρες». Μάλιστα πήρα κρυφά, παλιά βιβλία της οργάνωσης από τις αδελφές μου, όπου εκεί ανακάλυψα έκπληκτη ότι οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» για τη «Μετάφραση του Νέου Κόσμου», τη δική τους μετάφραση δηλαδή της Αγίας Γραφής βασίστηκαν σε μετάφραση του πνευματιστή Γιοχάνες Γκρέμπερ. Ψεύδονταν όμως ότι δεν γνώριζαν ότι ο Γκρέμπερ ήταν πνευματιστής ενώ σε άλλο παλαιότερο τους βιβλίο έγραφαν ότι το γνώριζαν. Σε κάποιο άλλο πάλι βιβλίο τους παραδέχονταν ότι πολλές χιλιάδες άτομα ακόμα και εξέχουσες προσωπικότητες της οργάνωσης τους είχαν επιδοθεί σε ανταλλαγή συζύγων, ομοφυλοφιλικές πράξεις, σε σεξουαλική κακοποίηση παιδιών αλλά και σε πολλές αλλαγές στη διδασκαλία τους.
Βλέποντας όλα αυτά χαιρόμουν διότι πίστευα ότι θα βοηθούσα τις αδελφές μου να ξεφύγουν από αυτή την πονηρή οργάνωση. Εκπλάγηκα όμως όταν ενώ τους τα έλεγα αυτά, δεν αποδέχτηκαν ποτέ να τα δουν και εξακολουθούσαν να παραμένουν σταθερά προσηλωμένες στις πλάνες τους. Είχαν υποστεί τέτοια πλύση εγκεφάλου που δεν έδωσαν σημασία στις κακοήθειες της οργάνωσής τους.
Μια μέρα οι αδελφές μου έστειλαν κάποια γνωστή τους για να προσυλητίσει και μια άλλη ξαδέλφη μου. Την επομένη μίλησα στην ξαδέλφη μου για τις πλάνες της «Σκοπιάς» με αποτέλεσμα να τη διώξει.
Δεν έμειναν όμως με σταυρωμένα χέρια. Έστειλαν μια άλλη «Μάρτυρα του Ιεχωβά» αυτή τη φορά στην αδελφή μου τη Μ. και άρχισαν να την επηρεάζουν και αυτή. Η Μ. όμως με ρωτούσε κάθε φορά που δεν καταλάβαινε κάτι από την Αγ. Γραφή και τότε κατάλαβα ότι κάτι συμβαίνει και μου παραδέχθηκε ότι πηγαίνουν και της μιλούν αιρετικές. Τότε της είπα όταν ξαναέλθουν, απλώς να μου τηλεφωνήσει για να πάμε με την κοπέλλα που με είχε βοηθήσει εμένα για να ακούει και από τις δύο πλευρές και να κρίνει μόνη της. Αυτό δεν το δέχτηκε η αιρετική και αποχώρησε. Έτσι της ξέφυγε και η Μ.
Η κατάσταση όμως συνέχισε να είναι απαίσια στο σπίτι μας. Με κάθε τρόπο προσπαθούσαν να διαλύσουν την οικογένεια, αλλά το θράσος τους σταμάτησε όταν τους απέσπασα κρυφά κάποια παλιά βιβλία, υποδεικνύοντας στην υπόλοιπη οικογένεια τις πλάνες της «Σκοπιάς». Δικαιολογούν βέβαια τα λάθη της εταιρείας «Σκοπιά» παρερμηνεύοντας ένα χωρίο της Παλαιάς Διαθήκης, το οποίο αναφέρει ότι «το φως λάμπει επί μάλλον και μάλλον μέχρι να γίνει τέλεια ημέρα». (Παροιμ. Δ 18). Τους διαψεύδει όμως η ίδια η Αγία Γραφή που λέγει ότι «ό,τι προέρχεται από τον Πατέρα των φώτων είναι τέλειο και δεν επιδέχεται καμιά αλλαγή» Ιακ. α’17). Και «…επαγωνίζεσθαι τη άπαξ παραδοθείση τοις αγίοις πίστει». (Ιούδα 3).
Όταν μελετούσα τα βιβλία τους για να σημειώνω τις πλάνες τους, αηδίαζε η ψυχή μου. Δεν μπορούσα να τα διαβάζω. Δεν μπορούσα να διαβάζω ότι ο Χριστός είναι άγγελος και μάλιστα ότι είναι ο αρχάγγελος Μιχαήλ. Τα έδειχνα όλα αυτά της μητέρας μου η οποία ρώτησε μια φορά την αδελφή μου την Α. αν λέγουν πράγματι ότι ο Χριστός είναι άγγελος, αλλά αυτή το αρνήθηκε. Τότε η μητέρα μου της είπε ότι της το είχα δείξει εγώ στο περιοδικό «Ξύπνα» που η ίδια είχε στο σπίτι της, με αποτέλεσμα η Α. να εξαφανίσει το περιοδικό αυτό.
Δυστυχώς έχει μεγάλη ανασφάλεια για τα πιστεύω της οργάνωσης και αποφεύγει να μιλά μαζί μου αλλά εμμένει στην πλάνη της.
Εκτός από την παραποίηση της Αγίας Γραφής, για την οποία μίλησα προηγουμένως, μια από τις πολλές πλάνες της οργάνωσης αποτελεί και η διδασκαλία για τη Βασιλεία του Θεού για την οποία άλλαζαν συνεχώς νέα χρονολογία ορίζοντας άλλη. Το ίδιο έπρατταν και για τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας δίνοντας πολλές χρονολογίες.
Τελικά κάνοντας λανθασμένους υπολογισμούς όρισαν το 1914 για τη Βασιλεία. Πρόσθεσαν 2,520 έτη στη χρονολογία 607 π.Χ διότι πιστεύουν ότι αυτό το έτος είχε γίνει η ερήμωση της Ιερουσαλήμ και η εκθρόνιση του Σεδεκία. Αυτά όμως δεν έγιναν το 607 π.Χ. όπως διδάσκει η «Σκοπιά» αλλά το 587 π.Χ σύμφωνα με όλους τους ιστορικούς και όλες τις εγκυκλοπαίδειες. Μάλιστα στο βιβλίο τους Γραφικές Μελέτες τόμος Γ’ είπαν ότι τη χρονολογία του 1914 τους την υπέδειξε άγγελος Κυρίου. Τί άγγελος είναι αυτός όμως ο οποίος κάνει τέτοιο μεγάλο λάθος;
Έτσι όλη η διδασκαλία τους για τη βασιλεία αποδείχτηκε ότι είναι ένας πύργος κτισμένος πάνω στην άμμο. Τώρα όμως πραγματικά στενεύει ο κλοιός γύρω από την οργάνωση αυτή γιατί είπαν ότι η γενιά που ζούσε και είδε τα γεγονότα του 1914, θα δει και το τέλος του κόσμου. Έχουν όμως ήδη περάσει τόσα χρόνια και η γενιά που είδε δήθεν τα γεγονότα του 1914 (την αόρατη δήθεν έλευση του Χριστού) πέρασε και δεν είδε κανένα τέλος του κόσμου. Αυτό όμως το κατάλαβε η οργάνωση της Σκοπιάς παραδεχόμενη σε περιοδικό της (Σκοπιά 1η Νοεμβρίου1995 σελ. 17) ότι οι προηγούμενοι υπολογισμοί της όσον αφορά τη διάρκεια μιας γενιάς από το 1914 και μετά είναι εικασίες, λόγω της ανυπομονησίας τους να δουν το τέλος του κακού αυτού συστήματος.
Τα βλέπουν όλα αυτά τα λάθη οι οπαδοί τους, αλλά πώς να αντιδράσουν αφού δεν έχουν δική τους πλέον κρίση και αν κάποιος αντιδράσει και φύγει, όπως έκανε μια γνωστή μου, τότε μεταδίδουν γι’ αυτόν που φεύγει τόσες ασχήμιες, ενώ δεν αφήνουν κανένα να του μιλά για να μην ξυπνήσουν και άλλοι και τους φύγουν.
Η αίρεση είναι χειρότερη και από τις ασθένειες και από το σωματικό θάνατο γιατί είναι αιώνιος πνευματικός θάνατος. Ελπίζω όμως ότι κάποια μέρα ο Θεός θα ευδοκήσει και τόσο τα συγγενικά μου πρόσωπα καθώς και όλοι όσοι παραπλανήθηκαν και εντάχθηκαν σε αίρεση, να επιστρέψουν στους κόλπους της Αγίας Ορθοδοξίας μας.
Γι’ αυτό πάντοτε δίνω τα ονόματά τους σε μοναστήρια για να τις βοηθήσουν με τις προσευχές τους.
Ευχαριστώ
Πηγή: (Μαρτυρία γυναίκας σε αντιαιρετικό συνέδριο της Παγκύπριας Ένωσης Γονέων, Δευτέρα, 07 Ιανουαρίου 2013), Παγκύπρια Ένωση Γονέων, Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου
