Πολλές φορές, αγαπητοί αναγνώστες, ύστερα από πολλούς διαλόγους που έκανε ο αρθογράφος με τους αυτοαποκαλούμενους Μάρτυρες του Ιεχωβά για διάφορα θέματα, φτάσαμε και στη συζήτηση για την άμυνα, το στρατό κ.λ.π. Οι οποίοι «ΜτΙ» διαφώνησαν μαζί μου στα θέματα αυτά. Για αυτό το λόγο γράφτηκε το άρθρο αυτό...
Έγραψαν: «Επιδοκιμάζουν αι Γραφαί τό νά αμύνεται ο Χριστιανός εναντίον παρανόμου επιθέσεως μεταχειριζόμενος βίαν όπως απωθήση τήν τοιαύτην επίθεσιν; Η άμυνα είναι δικαίωμα παντός ανθρώπου όπως αποκρούση επίθεσιν χρησιμοποιών τοιαύτην βίαν ήτις φαίνεται εις αυτόν ότι είναι αναγκαία διά νά προφυλάξη εαυτόν από προσωπικήν βλάβην ή βλάβην εις την περιουσίαν του. Τό ίδιον δικαίωμα αμύνης δύναται ν’ ασκηθή υπ’αυτού διά τήν προστασίαν τών πλησίον αυτού συγγενών ή στενών φίλων, των αδελφών του. Τοιούτος είναι ο νόμος των εθνών ή κρατών, καί ο νόμος αυτός δεν στηρίζεται επί της παραδόσεως, ούτε επί συμπερασμάτων ανθρώπων μόνον, αλλ’ ευρίσκει πλήρη υποστήριξιν εις τόν Λόγον του Θεού» (…) «Ο νόμος της αμύνης επιπροσθέτως τονίζεται υπό του ό,τι εγράφη εις τάς Γραφάς τό οποίον δεικνύει ότι είναι δίκαιον καί προσήκον διά τούς δούλους τού Ιεχωβά να προετοιμάζωνται δι’ άμυναν» (...)
«Οι ταξιθέται εις Μάδισον Σκουέρ Γκάρδεν έφερον ελαφράς ράβδους ως μέσον ταυτίσεως. Είχον απειληθή υπό παρανόμων, και τώρα φαίνεται ότι είχον πράξει καλώς, διά τήν προστασίαν των από σκληράς επιθέσεις φέροντες τοιαύτας βακτηρίας. Κατά τόν νόμον της χώρας καί τόν νόμον του Θεού, όταν τις απειλήται με σωματικήν βλάβην, έχει τελείως τό δικαίωμα να οπλισθή διά την άμυνάν του. – Νεεμίας δ΄, 7-8.» (Από το βιβλίο των Μαρτύρων του Ιεχωβά, «ΘΡΗΣΚΕΙΑ» του 1940, σελ. 303,304, 311. Τα έντονα γράμματα και η υπογράμμιση δική μας).
Ορίστε και τα ντοκουμέντα:
ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΟΤΑΝ ΑΠΕΙΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΛΑΒΗ, ΝΑ ΟΠΛΙΣΘΟΥΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΟΥΣ! ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!
Το ερώτημα είναι, γιατί διαφωνούν οι «ΜτΙ» σήμερα για έναν αμυντικό πόλεμο;
Έγραψαν οι «ΜτΙ» για την αυτοάμυνα:
«Η Άποψη της Αγίας Γραφής Πότε Δικαιολογείται η Αυτοάμυνα;
ΕΝΑΣ ξαφνικός θόρυβος σας ξυπνάει μέσα στη νύχτα. Ακούτε βήματα. Κάποιος έχει παραβιάσει το σπίτι σας. Η καρδιά σας κοντεύει να σπάσει, και αναρωτιέστε έντρομοι τι πρέπει να κάνετε.
Αυτή είναι μια κατάσταση στην οποία θα μπορούσε να βρεθεί ο καθένας. Το έγκλημα—και μάλιστα το βίαιο έγκλημα—δεν περιορίζεται πια σε συγκεκριμένες χώρες ή σε μεγαλουπόλεις. Στο επακόλουθο κλίμα φόβου που επικρατεί, πολλοί άνθρωποι αναζητούν προστασία αγοράζοντας όπλα ή μαθαίνοντας πολεμικές τέχνες. Μερικές κυβερνήσεις έχουν θεσπίσει νόμους οι οποίοι δίνουν στους πολίτες το δικαίωμα να χρησιμοποιούν θανατηφόρα μέσα προκειμένου να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Αλλά τι λέει η Αγία Γραφή; Δικαιολογείται ποτέ να ασκήσει ένα άτομο βία για να υπερασπιστεί τον εαυτό του ή την οικογένειά του;
Ο Θεός Μισεί τη Βία
Η Γραφή καταδικάζει τη βία και όσους καταφεύγουν σε αυτήν. Ο ψαλμωδός Δαβίδ είπε σχετικά με τον Ιεχωβά Θεό: «Εκείνον που αγαπάει τη βία τον μισεί η ψυχή του». (Ψαλμός 11:5) Ο Θεός εξήγγειλε κρίση εναντίον αρκετών αρχαίων εθνών, περιλαμβανομένου και του δικού του λαού, εξαιτίας της βίας που ασκούσαν και της αιματοχυσίας για την οποία ευθύνονταν. (Ιωήλ 3:19· Μιχαίας 6:12· Ναούμ 3:1) Ακόμη και η ακούσια ανθρωποκτονία από απροσεξία ήταν σοβαρό έγκλημα κάτω από το Νόμο που δόθηκε στον Ισραήλ.—Δευτερονόμιο 22:8.
Η Γραφή προτρέπει τα άτομα να αποφεύγουν πιθανές συγκρούσεις επιδιώκοντας ειρήνη καθημερινά. Οι βίαιες συμπλοκές αρχίζουν συνήθως με έντονες λογομαχίες. Η Γραφή παρατηρεί: «Όπου δεν υπάρχουν ξύλα, η φωτιά σβήνει· και όπου δεν υπάρχει συκοφάντης, η φιλονικία ησυχάζει». (Παροιμίες 26:20) Σε πολλές περιπτώσεις, το να παραμένει κάποιος ήρεμος κατασιγάζει το θυμό και αποτρέπει τη βίαιη αντιπαράθεση. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Αν είναι δυνατόν, όσο εξαρτάται από εσάς, να είστε ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους».—Ρωμαίους 12:18.
Όταν Απειλείστε
Το να επιδιώκετε την ειρήνη δεν εγγυάται ότι δεν θα αντιμετωπίσετε ποτέ βίαιη επίθεση. Πιστοί λάτρεις του Θεού στο διάβα της ιστορίας έχουν πέσει θύματα βίαιου εγκλήματος. (Γένεση 4:8· Ιώβ 1:14, 15, 17) Αν κάποιο άτομο έρθει αντιμέτωπο με έναν ένοπλο ληστή, τι πρέπει να κάνει; Ο Ιησούς έδωσε την εξής οδηγία: «Μην αντισταθείτε σε αυτόν που είναι πονηρός». (Ματθαίος 5:39) Επίσης, είπε: «Σε εκείνον που παίρνει το εξωτερικό σου ένδυμα μην αρνηθείς να δώσεις ακόμη και το εσωτερικό ένδυμα». (Λουκάς 6:29) Ο Ιησούς δεν επιδοκίμαζε τη χρήση κατά γράμμα όπλων για την υπεράσπιση υλικών αποκτημάτων. Το σοφό άτομο, αν βρεθεί αντιμέτωπο με έναν ένοπλο ληστή, δεν θα αρνηθεί να δώσει τα τιμαλφή του. Ασφαλώς, η ζωή είναι πολύ μεγαλύτερης αξίας από τα υπάρχοντα!
Από την άλλη μεριά, τι πρέπει να κάνει ένα άτομο αν η ζωή του απειλείται από κάποιον που του επιτίθεται; Ένας νόμος τον οποίο έδωσε ο Θεός στον αρχαίο Ισραήλ ρίχνει φως σε αυτό το σημείο. Αν ο κλέφτης πιανόταν στη διάρκεια της μέρας και θανατωνόταν, εκείνος που του είχε επιτεθεί θα κατηγορούνταν για φόνο. Αυτό συνέβαινε προφανώς επειδή η κλοπή δεν επέσυρε θανατική ποινή, και ο κλέφτης θα μπορούσε να αναγνωριστεί και να φερθεί ενώπιον της δικαιοσύνης. Εντούτοις, αν ο εισβολέας υφίστατο θανάσιμο χτύπημα τη νύχτα, τότε ο οικοδεσπότης θα μπορούσε να απαλλαχτεί από την κατηγορία επειδή θα ήταν δύσκολο να δει τι έκανε ο εισβολέας και να εξακριβώσει τις προθέσεις του. Ο οικοδεσπότης μπορούσε να συμπεράνει λογικά ότι η οικογένειά του απειλούνταν να πάθει κακό και ως εκ τούτου να αναλάβει δράση για να την υπερασπιστεί.—Έξοδος 22:2, 3.
Έτσι λοιπόν, η Γραφή δείχνει ότι ένα άτομο μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του ή την οικογένειά του σε περίπτωση σωματικής επίθεσης. Μπορεί να αποκρούσει τα χτυπήματα, να ακινητοποιήσει τον επιτιθέμενο ή ακόμη και να του καταφέρει χτύπημα για να τον ζαλίσει ή να τον αδρανοποιήσει. Σκοπός του πρέπει να είναι να εξουδετερώσει την εισβολή ή να τερματίσει την επίθεση. Αν έχουν έτσι τα πράγματα, στην περίπτωση που ο επιτιθέμενος τραυματιζόταν σοβαρά ή σκοτωνόταν σε μια τέτοια κατάσταση, ο θάνατός του θα ήταν τυχαίος και όχι εκούσιος.
Η Καλύτερη Προστασία
Σαφώς, υπάρχουν καταστάσεις υπό τις οποίες δικαιολογείται η αυτοάμυνα μέσα σε λογικά πλαίσια. Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να προστατεύουν τον εαυτό τους και τους αγαπημένους τους από επιθέσεις και θανάσιμες βλάβες. Όταν η διαφυγή δεν είναι εφικτή, δεν υπάρχει καμία Γραφική εντολή που να μας απαγορεύει να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας μέσα σε λογικά πλαίσια. Παρ’ όλα αυτά, αποτελεί πορεία σοφίας να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να αποφεύγουμε καταστάσεις οι οποίες είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε βιαιότητες.—Παροιμίες 16:32.» (Ξύπνα! 6/2008, σελ. 10-11, από ηλεκτρονική μορφή των ΜτΙ).
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ, Η ΓΡΑΦΗ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ! Και όχι μόνο αυτό! Αν ο επιτιθέμενος τραυματιζόταν σοβαρά ή σκοτωνόταν σε μια κατάσταση, ο θάνατος του θα ήταν τυχαίος και εκούσιος!
Δεν ξέρουμε, αγαπητοί «ΜτΙ», τόσο σίγουρα αν ο θάνατος του επιτιθεμένου θα ήταν τυχαίος ή εκούσιος, αυτό θα το κρίνει το δικαστήριο! Το ερώτημα είναι, γιατί διαφωνείτε σήμερα για ένα αμυντικό πόλεμο όταν απειλείτε ένα κράτος;
Παλαιότερα γράφατε στη Σκοπιά της 1 Μαρτίου 1954, σελ. 81:
"Ετοιμάσετε πόλεμον, διεγείρατε τους μαχητάς, άς πλησιάσωσιν, ας αναβαίνωσι πάντες οι άνδρες του πολέμου· σφυρηλατήσατε τα υνίας σας εις ρομφαίας, καί τά δρέπανά σας εις λόχγας· ο αδύνατος άς λέγη, Εγώ είμαι δυνατός· συναθροίσθητε, καί έλθετε κυκλόθεν, πάντα τά έθνη, καί συνάχθητε ομού." (Ιωήλ γ.' 9-11. ΜΝ). Έχοντας τήν εντολή νά κάμουν αυτή τήν πολεμική προκήρυξι σέ όλα τά έθνη, οι μάρτυρες του Ιεχωβά δέν μπορούν να ενωθούν μέ οποιαδήποτε ειρηνιστική οργάνωσι προτρέποντας τίς εθνικές κυβερνήσεις να θέσουν τέρμα στόν πόλεμο εν ονόματι της Χριστιανοσύνης. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά δέν θά δώσουν καμμιά υπόστηριξι στήν Απόφασι περί Αφοπλισμού πού εψηφίσθη στίς 8 Απριλίου του περασμένου έτους από τή Γενική Συνέλευσι των Ηνωμένων Εθνών κάτω από την απάτη του νά εργασθούν γιά διαρκή ειρήνη μεταξύ των κοσμικών εθνών. Μιά τέτοια ενέργεια θά ήταν, εν πρώτοις, ανωφελής. Εξ άλλου – καί αυτό είναι τό σπουδαιότερο – θα ήταν αντίθετη στήν εντολή του Ιεχωβά πρός τούς μάρτυράς του. (Η Σκοπιά της 1 Μαρτίου 1954, σελ. 81.Τα έντονα γράμματα και η υπογράμμιση δική μας).
Παρουσιάζουμε το ντοκουμέντο:
Και εδώ το ερώτημα είναι αγαπητοί ΜτΙ, «ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΟΗΕ ΓΙΑ ΑΦΟΠΛΙΣΜΟ;» Να η απάντησή σας! «Μια τέτοια ενέργεια θα ήταν, εν πρώτοις, ανωφελής. Εξ άλλου – και αυτό είναι το σπουδαιότερο – θα ήταν αντίθετη στην εντολή του Ιεχωβά προς τούς μάρτυράς του.»
Δηλαδή για να καταλάβουμε, είστε υπέρ του ΠΟΛΕΜΟΥ; Γι’ αυτό δεν δώσατε καμία υποστήριξη περί αφοπλισμού στην απόφαση των Ηνωμένων Εθνών; Και δεν θέλατε την ειρήνη μεταξύ των κοσμικών εθνών; Σας αρέσει ο πόλεμος μεταξύ των εθνών; Έτσι βγαίνει το συμπέρασμα! Αν κάνουμε λάθος, απαντήστε μας!
Πηγή: Αντιαιρετικός, Ακτίνες
