Θέμα από τις δηλώσεις του Μητροπολίτη Πειραιά

Πρόεδρος της Εβραϊκής κοινότητας «Ένιωσα αηδία»

22-12-2010 17:15:01

Θέμα έχει προκύψει στο Ισραήλ ύστερα από δημοσίευμα της ισραηλινής εφημερίδας Haaretzμε τίτλο «Έλληνας ανώτατος Ιερέας κατηγορεί τους Εβραίους για τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας» όπου έγιναν γνωστές οι θέσεις που ανέπτυξε στην πρωινή εκπομπή «κοινωνία ώρα MEGA» (των Δημήτρη Καμπουράκη και Χρήστου Οικονομέα) ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ για τους Εβραίους, τον παγκόσμιο Σιωνισμό και τον...Χίτλερ.

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς είπε σε ένα σημείο της συνέντευξής του:

"Εσείς αρνείστε πως υπάρχει μια παγκόσμια προοπτική για την καταστροφή της οικογένειας που είναι το πρωταρχικό κύτταρο της κοινωνίας, με τις μονογονικές οικογένειες με τα ομόφυλα ζευγάρια δηλαδή μια προσπάθεια καταστροφής των εθνικών κρατών..."

Ο Βρετανός ιστορικός Ντέιβιντ Ίρβινγκ, ο οποίος είχε καταδικασθεί από Αυστριακό Δικαστήριο σε τρία χρόνια φυλάκιση επειδή είχε αρνηθεί το Ολοκαύτωμα, κέρδισε την έφεση κατά της πρωτοδίκου καταδικαστικής αποφάσεως και ετοιμάζεται να αναχωρήσει από την Αυστρία, η οποία τον απελαύνει και απαγορεύει την είσοδό του στο έδαφός της.

Υπενθυμίζεται ότι ο Ίρβινγκ, ο οποίος είχε αρνηθεί τις θηριωδίες των ναζιστών σε διαλέξεις και σε συνέντευξη Τύπου που είχε δώσει πριν από 17 χρόνια, μετά την καταδίκη του, είχε ασκήσει έφεση για μείωση της ποινής, ενώ ο εισαγγελέας προσέφυγε επίσης στο εφετείο ζητώντας μεγαλύτερη.

Ο Ίρβινγκ είχε φυλακιστεί μετά τη σύλληψή του το Νοέμβριο του 2005 στη διάρκεια επίσκεψής του στην Αυστρία.

Η άρνηση του Ολοκαυτώματος στην Αυστρία, από την οποία προερχόταν σημαντικός αριθμός κορυφαίων ηγετών των Ναζί, περιλαμβανομένου του Αδόλφου Χίτλερ, είναι έγκλημα που τιμωρείται με ποινές που φτάνουν τη 10ετή κάθειρξη.

Το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ αναγνώρισε ως έγκυρους τους γάμους, που έχουν συναφθεί μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, με την προϋπόθεση ότι αυτοί έχουν τελεστεί στο εξωτερικό.

Το Δικαστήριο έδωσε εντολή στο υπουργείο Εσωτερικών να εγγραφούν ως "έγγαμα" πέντε ζευγάρια ομοφυλοφίλων που τέλεσαν το γάμο τους στον Καναδά, τα οποία, υποστηριζόμενα από την ισραηλινή Ενωση για τα δικαιώματα του πολίτη, είχαν προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο μετά την άρνηση των αρχών να τα εγγράψουν στους καταλόγους ως έγγαμα.

Το δικαστήριο δικαίωσε τα ζευγάρια αυτά, διευκρίνισε ωστόσο ότι η απόφασή του αυτή δε συνιστά "αναγνώριση από το κράτος του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων", κάτι που θα απαιτούσε αλλαγή της νομοθεσίας από το κοινοβούλιο.

Η αληθινή ιστορία του Σίντλερ, που έσωσε 1100 Εβραίους από τα νύχια των ναζί, απασχολώντας τους στο εργοστάσιό του, είναι βέβαια γνωστή σε όλους μας, όπως την απολαύσαμε στην αριστουργηματική ταινία του Σπίλμπεργκ «Η Λίστα του Σίντλερ». Για τον Σπίρερ όμως γνωρίζει άραγε κανείς;

Όταν το καταραμένο εκείνο Φθινόπωρο του 1922, οι πύλες της κολάσεως είχαν ανοίξει στην «καθ’ ημάς Ανατολή» και η πανέμορφη πρωτεύουσα της Ιωνίας έπνεε τα λοίσθια, παραδομένη στις φλόγες, όταν οι Τσέτες σεργιάνιζαν πάνω στ’ άλογα λογχίζοντας όποιον έβρισκαν μπροστά τους, όταν τα πτώματα επέπλεαν στο λιμάνι, όταν οι Σύμμαχοι παρακολουθούσαν αμέτοχοι από τις ναυαρχίδες τους κι όταν οι μανάδες έτρεχαν αλλόφρονες πάνω κάτω στην προκυμαία με τα μωρά στην αγκαλιά, όταν η Σμύρνη φαινόταν εγκαταλελειμμένη πια από θεούς κι ανθρώπους, ένα χέρι σωτηρίας απλώθηκε για να κρατήσει όσους περισσότερους μπορούσε στη ζωή. Ήταν το χέρι του Χέρμαν Σπίρερ.

Γεννημένος στη Σμύρνη από γονείς Εβραίους ελβετικής καταγωγής, ο Σπίρερ ήταν από τους μεγαλύτερους καπνέμπορους της εποχής. Διατηρούσε ιδιόκτητες καπναποθήκες στη Σμύρνη και καπνομάγαζα σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Όταν ξέσπασε ο χαμός και η αντάρα δεν δίστασε καθόλου να ανοίξει τις αποθήκες του και να προσφέρει άσυλο σε εκατοντάδες γυναικόπαιδα, που διαφορετικά θα είχαν γίνει βορά στα νύχια των αδηφάγων Αγαρηνών. Φέροντας ελβετική σημαία, οι αποθήκες του ήταν απροσπέλαστες στους Τούρκους.

Αρκετές μέρες τούς κράτησε εκεί προστατευμένους ο εξαίρετος αυτός άνθρωπος, αψηφώντας κάθε κίνδυνο, παρέχοντάς τους τροφή και ό,τι μπορούσε για να τους διευκολύνει, ενώ ολόγυρα η Σμύρνη σωριαζόταν σε ερείπια και στάχτες. Μέχρι που ναύλωσε ατμόπλοια με δικά του έξοδα για να τους φυγαδεύσει στη μητέρα πατρίδα. Κι ενώ οι Τούρκοι απειλούσαν θεούς και δαίμονες, χωρίς όμως να τολμούν να κάνουν τίποτα, ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος, λίγο πριν το μαρτύριό του, πρόλαβε να χαρακτηρίσει τον Σπίρερ σαν «μέγα εθνικό ευεργέτη».

Όμως η μεγαλοψυχία του ανθρώπου αυτού δεν σταμάτησε εδώ. Όχι μόνο κατάφερε να φυγαδεύσει έναν μεγάλο αριθμό προσφύγων στην Ελλάδα, αλλά τους στήριξε κιόλας στα πρώτα τους βήματα, προσφέροντάς τους εργασία στα καπνεργοστάσιά και τα μαγαζιά του σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας όπως τη Θεσσαλονίκη, τη Δράμα και ασφαλώς το Βόλο.
Πράγματι, το 1926 ανεγείρεται το καπνεργοστάσιο Σπίρερ και Σια στο Βόλο, το οποίο θα απασχολήσει πολλούς πρόσφυγες, βοηθώντας τους να επιβιώσουν στους δύσκολους καιρούς του μεσοπολέμου και της οικονομικής ύφεσης.

«Οι Βολιώτες ποτέ δεν ξέχασαν αυτή την ευγενική χειρονομία ανθρωπιάς του Σπίρερ. Ίσως αυτός να είναι και ένας από τους λόγους που ο Βόλος και ο νομός μας αποτελούν παράδειγμα ειρηνικής συνύπαρξης και ανεκτικότητας», παρατήρησε πολύ εύστοχα ο κ. Απόστολος Ζουπανιώτης, πρόεδρος του συλλόγου «Αργοναύτες», στην εκδήλωση που έγινε στην Αστόρια πριν λίγες μέρες για την επέτειο του Ολοκαυτώματος.

Κι επειδή πολύ εύκολα στη ζωή μας αντιστρέφονται οι ρόλοι, μερικά χρόνια αργότερα ήρθε η σειρά των χριστιανών του Βόλου να βοηθήσουν τους Εβραίους συμπολίτες τους. Και το έκαναν με όλη τους την καρδιά, όταν στα χρόνια της γερμανικής κατοχής οι ναζί προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να εξολοθρεύσουν το εβραϊκό στοιχείο της πόλης.

Το 1940 η εβραϊκή κοινότητα του Βόλου αριθμούσε 882 άτομα. Μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τον Άξονα, ο Βόλος πέρασε στην κατοχή της Ιταλίας και οι Εβραίοι έζησαν με σχετική ασφάλεια ως το 1943, οπότε συνθηκολόγησαν οι Ιταλοί και τους υποκατέστησαν οι Γερμανοί. Στο διάστημα αυτό μάλιστα, στην προσπάθειά τους να γλιτώσουν, είχαν καταφύγει στην πόλη και πολλοί Εβραίοι από τη Θεσσαλονίκη.

Το προγραμματισμένο πογκρόμ, ωστόσο, που εξαπέλυσαν οι ναζί κατά των Εβραίων στις 25 Μαρτίου 1944 απέτυχε παταγωδώς, αφού ο Αρχιεπίσκοπος Ιωακείμ, σε συνεργασία με τον ραββίνο Πεσσάχ, τους κατοίκους της πόλης και το ΕΑΜ, κατάφερε να φυγαδεύσει τους περισσότερους Εβραίους στα χωριά του Πηλίου. Μόνο 130 μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο του Άουσβιτς, που αυτόματα σημαίνει πως σώθηκε το 80% της κοινότητας. Αργότερα, το Ίδρυμα για τη διατήρηση της μνήμης του Ολοκαυτώματος στο Ισραήλ απένειμε στον Αρχιεπίσκοπο Ιωακείμ τον τίτλο του «Δικαίου μεταξύ των Εθνών» και πολύ σωστά έκανε. Με τον Σπίρερ όμως τι έγινε;

Ούτε μία εκδήλωση προς τιμή του! Ούτε μία προτομή στον προαύλιο χώρο του συγκροτήματος των κτιρίων Σπίρερ! Πόσοι από μας γνωρίζουν στ’ αλήθεια την προσφορά του; Μήπως το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να ευαισθητοποιηθεί, έστω και όψιμα – δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε – και να αποδώσει στη μνήμη του την τιμή που θα έπρεπε και θα άρμοζε σε έναν εθνικό ευεργέτη, όπως είχε προτείνει άλλωστε και ο κύριος Σούρλας;

Γιατί το χέρι βοήθειας είναι τόσο πολύτιμο στην κοσμοχαλασιά και τόσο εύκολο να ξεχαστεί όταν όλα καταλαγιάσουν. Ή μήπως η αχαριστία και η λησμονιά είναι χαρακτηριστικά της φυλής μας;
 

Εκτύπωση-in newsΣτο Εφετείο Πλημμελημάτων

Με καταθέσεις μαρτύρων κατηγορίας συνεχίζεται η δίκη του Κ.Πλεύρη

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=857047&lngDtrID=244


Αθήνα
Με καταθέσεις μαρτύρων κατηγορίας συνεχίστηκε ενώπιον του Τριμελούς
Εφετείου Πλημμελημάτων η δίκη του δικηγόρου και συγγραφέα Κώστα Πλεύρη και
των υπευθύνων της εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος» για την κατηγορία της
παράβασης του νόμου περί φυλετικών διακρίσεων.

Η κατηγορία αφορά βιβλίο του κ. Πλεύρη καθώς και δημοσιεύματα στην εφημερίδα με δυσμενή και προσβλητικά ,σύμφωνα με το κατηγορητήριο, σχόλια για τους Εβραίους. το δικαστήριο κατέθεσαν ο πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Μωυσής Κωνσταντίνης, ο πρόεδρος της Εβραϊκής Κοινότητας Αθήνας Βενιαμίν Αλμπάλας , το μέλος της κοινότητας Αβραάμ Ρεϊτάν και ο εκπρόσωπος του ελληνικού Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι για τα ανθρώπινα δικαιώματα .Δημητράς.

Οι μάρτυρες αναφέρθηκαν στα επίδικα αποσμάσματα του βιβλίου του κ. Πλεύρη
λέγοντας ότι προκαλεί και προάγει την βία κατά των Εβραίων.  κ. Κωνσταντίνης κατέθεσε μάλιστα ότι μετά την έκδοση του βιβλίου υξήθηκαν τα φαινόμενα επιθέσεων κατά εβραΐκών μνημείων.

Ο κ. Πλεύρης προσκόμισε στο δικαστήριο στοιχεία που, όπως είπε, άντλησε από ίδρυμα του Ερυθρού Σταυρού, σύμφωνα με τα οποία θύματα του ναζιστικού καθεστώτος ήταν μόνο 66.000 άνθρωποι. Σύμφωνα με τον κατηγορούμενο, οι θάνατοι ήταν από κακουχίες καθώς, όπως υποστηρίζει, δεν έγινε ποτέ
ολοκαύτωμα.

«Τα λέω αυτά κύριε πρόεδρε για να μην λένε παραμύθια για 6,5 εκατομμύρια
που σκοτώθηκαν».

Ο κ. Πλεύρης επανέλαβε ότι με το βιβλίο του στιλιτεύει τον Σιωνισμό και τη
«μισαλλοδοξία της εβραϊκής θρησκείας».

Όλοι οι Εβραίοι μάρτυρες απάντησαν σε αυτό ότι ο κ. Πλεύρης χρησιμοποιεί
ως προκάλυμα τον σιωνισμό -που, όπως είπαν, αφορά την πολιτική- για να
χτυπήσει όλους τους Εβραίους.

Ο κ. Δημητράς τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι η άρνηση του ολοκαυτώματος προσβάλει όλους εκείνους που έχασαν στα κρεματόρια δικούς τους ανθρώπους. Οι κατηγορούμενοι υπεύθυνοι της εφημερίδας σε δελτιο τύπου που μοίρασαν στο δικαστήριο χαρακτηρίζουν την κατηγορία που τους έχει απαγγελθεί ως
«έγκλημα γνώμης» και τονίζουν ότι αν ποινικοποιηθεί η εκφορά γνώμης, θα δημιουργηθεί «ένα δικαστικό πλέγμα λογοκρισίας» που θα μπορεί να χρησιμοποιείται εναντίον οποιουδήποτε.

Αθώοι οι τρεις κατηγορούμενοι
Φυλάκιση 14 μηνών με αναστολή επιβλήθηκε στον Κ.Πλεύρη για το βιβλίο του

Αθήνα

Ποινή φυλάκισης 14 μηνών με αναστολή, επέβαλε το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων στον δικηγόρο Κώστα Πλεύρη για την κατηγορία της παράβασης του νόμου περί φυλετικών διακρίσεων, που αφορά βιβλίο του με τίτλο «Εβραίοι, όλη η αλήθεια».

Το δικαστήριο έκρινε αθώους τους τρεις υπευθύνους της εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος», που ήταν συγκατηγορούμενοι του κ. Πλεύρη για τη δημοσίευση αποσπασμάτων του επίμαχου βιβλίου και επιστολών του με αφορμή την έκδοσή του βιβλίου.

Στην απολογία του ο συγγραφέας επανέλαβε τους ισχυρισμούς που προβάλλει και στο βιβλίο του περί μισαλλοδοξίας της εβραϊκής θρησκείας, ενώ υποστήριξε ότι «ο εβραϊσμός προσπαθεί να με πολεμήσει με μία δίκη και να μου κλείσει το στόμα».

Ο κ. Πλεύρης αφού αναφέρθηκε στα «εγκλήματα των Εβραίων κατά των Παλαιστινίων», δέχθηκε ότι «και οι Γερμανοί έκαναν εγκλήματα» και κατέληξε ότι οι Εβραίοι «έχουν κάνει το Ολοκαύτωμα επιχείρηση και παίρνουν αποζημιώσεις από το γερμανικό κράτος».

Νωρίτερα, στο δικαστήριο είχε καταθέσει ως μάρτυρας υπεράσπισης του κ. Πλεύρη ο υπουργός επί Χούντας Σπύρος Ζουρνατζής, ο οποίος χαρακτήρισε επιστημονικό έργο το επίμαχο βιβλίο και τόνισε ότι «στη Δημοκρατία υπάρχει ελευθερία λόγου».

Η Εισαγγελέας Έδρας ζήτησε με την πρότασή της την αθώωση των κατηγορουμένων. Όπως τόνισε, για τους υπευθύνους της εφημερίδας δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα, ενώ για τον συγγραφέα του βιβλίου εξέφρασε τη θέση ότι δεν μπορεί να ποινικοποιούνται οι απόψεις.

«Είναι ένα βιβλίο και όχι αντικείμενο δίκης -τόνισε η εισαγγελέας. Σε πολλά δεν συμφωνώ με τον κ. Πλεύρη, αλλά είναι οι απόψεις του».