Εν Πάρῳ τῇ 16-5-1973 ,
Τῷ ἐν Κυρίῳ αἰδεσιμωτάτῳ ἀγαπητῷ ἀδελφῷ καὶ συλλειτουργῷ π. Δημητρίῳ χαίρειν.
῾Ο Χριστὸς ἀληθῶς ἀνέστη, ζωὴν αἰώνιον χαρισάμενος καὶ Βασιλείαν Οὐράνιον δωρησάμενος πᾶσι τοῖς πιστοῖς, τοῖς ὀρθῶς πιστεύσασι καὶ ἐπεγνωκόσι τὴν ἀλήθειαν.
῎Ελαβον τὴν ἐπιστολήν σας καὶ σᾶς ἀπαντῶ εἰς τὰ ἐρωτήματά Σας.
* * *
Τὸ Νέον ῾Ημερολόγιον εἰς τὴν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν καμμία, οὔτε Οἰκουμενικὴ οὔτε Τοπική, Σύνοδος τὸ εἰσήγαγε.
Τὸ εἰσήγαγεν ἀντικανονικῶς καὶ παρανόμως ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Μελέτιος [Μεταξάκης, 1871-1935], ἔχων τὸν 33ον ὕπατον βαθμὸν τῆς Μασσωνίας, μὲ ἕξ ᾿Αρχιερεῖς ἀντορθοδόξως φρονοῦντας, διὰ νὰ δείξῃ καταφρόνησιν εἰς τὴν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν καὶ εἰς τὰς Παραδόσεις τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων καὶ ῾Αγίων Πατέρων καὶ συμφωνίαν μὲ τοὺς καινοτόμους νεωτεριστὰς σχισματο-αιρετικοὺς Παπιστάς, καὶ Διαμαρτυρομένους Λουθηροκαλβινιστάς.
Τὸ Νέον Γρηγοριανὸν Παπικὸν ῾Ημερολόγιον, τὸ ὁποῖον εἰσήγαγεν ὁ Πάπας Γρηγόριος [ΙΓ, 1572-1585] πρῶτον εἰς τὴν Δυτικὴν ᾿Εκκλησίαν, ἐπεχείρησε δὲ νὰ τὸ εἰσαγάγῃ καὶ εἰς τὴν ᾿Ορθόδοξον ᾿Ανατολικὴν ᾿Εκκλησίαν, ἡ ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία ὄχι μόνον δὲν τὸ ἐδέχθη, ἀλλὰ καὶ τὸ ἀνεθεμάτισεν εἰς δύο Τοπικὰς Συνόδους, συνελθούσας ἐν Κωνσταντινουπόλει.
* * *
῾Η ἐπίσημος ᾿Εκκλησία ὤφειλε νὰ ἀπαλλάξῃ τὸν ἑαυτόν Της ἀπὸ δύο ἀναθέματα, εἰς τὰ ὁποῖα ὑπόκειται.
Τὸ ἕν ἀνάθεμα εἶναι τῆς Ζης [῾Αγίας] Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἥτις ὁρίζει: «Εἴ τις πᾶσαν Παράδοσιν ᾿Εκκλησιαστικὴν ἔγγραφόν τε ἤ ἄγραφον ἀθετεῖ, ἀνάθεμα».
῾Η Α' ῾Αγία Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, ἡ ὑπὸ 318 Θεοφόρων Πατέρων συγκροτηθεῖσα, μᾶς παρέδωκε τὸ Παλαιὸν ῾Ημερολόγιον· τὸ Νέον τὸ παρέδωκεν ὁ Πάπας Γρηγόριος καὶ ὁ μασσῶνος Μελέτιος Μεταξάκης.
Η ἐπίσημος ᾿Εκκλησία τὸ παρεδέχθη χωρὶς δυσκολίαν, κατεφρόνησε τὴν Παράδοσιν τῆς Αης ῾Αγίας Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ ἠθέτησεν, ἑπομένως ἐπωμίσθη τὸ ἀνωτέρω ἀνάθεμα τῆς Ζης ῾Αγίας Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὡς καὶ τὸ ἑξῆς ἀνάθεμα τῆς ἰδίας Συνόδου:
«῞Απαντα τὰ παρὰ τὴν ᾿Εκκλησιαστικὴν Παράδοσιν καὶ τὴν διδασκαλίαν καὶ ὑποτύπωσιν τῶν ῾Αγίων καὶ ἀοιδίμων Πατέρων καινοτομηθέντα ἤ πραχθέντα ἤ μετὰ ταῦτα πραχθησόμενα, ἀνάθεμα τρὶς» [Συνοδικὸν ᾿Ορθοδοξίας].
῾Η παράνομος καὶ ἀντικανονικὴ παρὰ τοῦ Πατριάρχου Μελετίου Μεταξάκη εἰσαγωγὴ τοῦ Νέου Παπικοῦ ῾Ημερολογίου εἶναι καινοτομία ἐναντιουμένη εἰς τὴν Παράδοσιν τῶν ῾Αγίων καὶ Θεοφόρων Πατέρων.
Τὸ δεύτερον ἀνάθεμα εἶναι τὸ ὑπὸ τοῦ Θεοκήρυκος ᾿Αποστόλου Παύλου: «Εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ᾿ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω» [Γαλάτ. α 9].
Οἱ ῞Αγιοι ᾿Απόστολοι μᾶς παρέδωκαν μετὰ τὴν ῾Εβδομάδα τῶν ῾Αγίων Πάντων, νηστείαν, τὴν ὁποίαν ἡ παράνομος εἰσαγωγὴ τοῦ Νέου ῾Εορτολογίου κατήργησεν ἐνίοτε τελείως.Νηστεία ῾Αγίων ᾿Αποστόλων: μηδέν· ἄλλοτε μίαν ἡμέραν, ἄλλοτε δύο. ᾿Εφέτος εἶναι τέσσαρες ἡμέραι.
᾿Αλλὰ μήπως καὶ οἱ λεγόμενοι Γνήσιοι ᾿Ορθόδοξοι Παλαιοημερολογῖται εἶναι ἀπηλλαγμένοι ἀναθεμάτων;
Εἶναι παραβάται καὶ καταφρονηταὶ τῆς πρώτης Παραδόσεως: τῆς μεγάλης ἐντολῆς τῆς ᾿Αγάπης. Τὴν ἐντολὴν τῆς ᾿Αγάπης τὴν κατεφρόνησαν, τὴν ἠθέτησαν, τὴν ἀπέβαλον, ἀλληλο-μισοῦνται, ἀλληλο-δάκνονται, ἀλληλο-δέ-ρονται.
᾿Αναβαπτίζουν καὶ ἀναμυρώνουν πολλούς, βαπτισθέντας εἰς τὸ ῎Ονομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, Νεοημερολογίτας.
῾Η ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία δέχεται ἀκόμη καὶ τοὺς αἱρετικούς, ὅσοι ἔχουν βαπτισθῆ εἰς τὸ ᾿Ορθόδοξον Βάπτισμα· ἀναμυρώνει τοὺς ἀρνηθέντας τὸν Χριστὸν ἤ τὸ Βάπτισμα, δὲν τοὺς ἀναβαπτίζει.
Τινὲς ζηλωταὶ Παλαιοημερολογῖται πιστεύουν καὶ φρονοῦν, ὅτι τὰ Μυστήρια χωρὶς τὸ ῾Ημερολόγιον εἶναι ἄκυρα καὶ ὅτι, χωρὶς ῾Ημερολόγιον, δὲν ὑπάρχει σωτηρία.
Αγαπητέ μοι π. Δημήτριε·
᾿Επὶ 40 ἔτη παρεκάλουν καὶ παρακαλῶ τὸν Θεὸν νὰ παύσῃ τὴν φοβερὰν τρικυμίαν, τὸν φοβερὸν κλύδωνα τῆς ᾿Εκκλησίας καὶ εἰρηνεύσῃ Αὐτὴν καὶ ἤκουσα νύκτα τινὰ φωνὴν ἀοράτως, λέγουσαν: «Πρὸς τοὺς σκολιοὺς σκολιὰς ὁδοὺς ὁ Θεὸς ἐξαποστέλλει». [πρβλ. Παροιμ. κα 8: ῾Ο Θεὸς ἐπιτρέπει οἱ διεστραμμένοι καὶ μὴ εὐθεῖς ἄνθρωποι νὰ περιπλέκωνται εἰς ἀδιεξόδους καὶ καταστρεπτικὰς ὁδούς].
Εἶμαι τεθλιμμένος, ἀπογοητευμένος, θρηνῶ καὶ ὀδύρομαι καὶ οὐδὲν ἄλλο λέγω, ὡς ὀλιγόπιστος, εἰ μὴ τὴν τοῦ Πέτρου φθέγγομαι φωνήν: «᾿Επιστάτα, σῶσον ἡμᾶς, ἀπολλύμεθα!» [πρβλ.Λουκ. η 24]· σῶσον ἡμᾶς, Κύριε, ἐκ τῆς παρούσης γενεᾶς τῆς σκολιᾶς, τῆς διεστραμμένης, τῆς διεφθαρμένης, μιαρᾶς, τῆς αἰσχρᾶς καὶ πονηρᾶς.
῎Ας μὴ ἀπελπιζώμεθα ὅμως τελείως, ἀλλὰ ἄς ἐξακολουθῶμεν νὰ φωνάζωμεν ὡς ὁ Πέτρος: «᾿Επιστάτα, σῶσον ἡμᾶς, ἀπολλύμεθα!», καὶ ἄς ἐλπίζωμεν, ὅτι ὡς Συμπαθής, Εὔσπλαγχνος καὶ ᾿Ελεήμων θὰ ἐκτείνῃ, ὡς τῷ Πέτρῳ, καὶ εἰς ἡμᾶς τὴν χεῖρα καὶ θὰ μᾶς εἴπῃ: «᾿Ολιγόπιστοι, εἰς τί ἐδιστάσατε;» [πρβλ. Ματθ. ιδ 31].
Εὔχου καὶ προσεύχου καὶ ὑπερεύχου νὰ φωτίσῃ ὁ Οὐράνιος Πατὴρ τοὺς ῎Αρχοντας τῆς ᾿Εκκλησίας νὰ παύσουν νὰ ἀλληλοδάκνωνται, διὰ νὰ μὴ ἀναλωθῶσιν [ὑπ᾿ ἀλλήλων], ἀλλὰ νὰ εἰρηνεύσωσιν ἑαυτοὺς καὶ τὴν ᾿Εκκλησίαν νὰ ἐπαναφέρουν εἰς τὸ Πάτριον ᾿Ορθόδοξον ῾Ημερολόγιον καὶ γίνῃ πάλιν μία ᾿Εκκλησία.
……………………………………………………………………
Μετὰ τῆς ἐν Χριστῷ ἀδελφικῆς ἀγάπης
† ᾿Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Ζερβᾶκος
Πηγή: Αβέρωφ
