Τά τελευταία ἔτη, ὡς γνωστόν, ἐκτός τῶν μυρίων ἄλλων κακῶν, μόνιμη θέση στήν κοινωνική ζωή τῆς Ἑλλάδος καί στήν καθημερινότητα τῆς ἐγχώριας εἰδησεογραφίας ἔχει καταλάβει μία ἀναρχική ὁμάδα, αὐτοαποκαλουμένη «Ρουβίκωνας». Ἡ ἰδεολογία τῶν μελῶν τῆς ἀπηχεῖ σέ γενικές γραμμές αὐτή τοῦ λεγομένου ἀντιεξουσιαστικοῦ χώρου. Καί τί δέν κάνει ἡ ἀναρχική αὐτή ὁμάδα! Εἰσβάλλει σέ δημόσιες ὑπηρεσίες, ἰδιωτικές ἑταιρεῖες, συμβολαιογραφικά γραφεῖα, πρεσβεῖες ξένων χωρῶν στήν Ἀθήνα, ἐνῶ προσέτι διαπράττει καί ἄλλες ἐγκληματικές ἐνέργειες, ὅπως τήν ἐπίθεση κατά τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας!
Ἀλλ’ ἐμεῖς, ἀγαπητοί ἀναγνῶστες, δέν πρόκειται νά σᾶς ἀπασχολήσουμε μέ τά γνωστά, ἄλλωστε, ἀπό τά Δελτία Εἰδήσεων κατορθώματα τῆς συγκεκριμένης αὐτῆς ἀναρχικῆς ὁμάδος. Πρόθεσή μας, σήμερα, εἶναι ν’ ἀσχοληθοῦμε μέ μία ἄλλη ἐξ ἴσου ἀναρχική καί ἐπικίνδυνη ὁμάδα, αὐτή τῶν οἰκουμενιστῶν, οἱ ὁποῖοι δροῦν μέσα στόν ἐκκλησιαστικό μας χῶρο. Ναί! Ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι ὁ «Ρουβίκωνας» ἐν δράσει κατά τῆς Ὀρθοδοξίας. Θέλετε ἀποδείξεις;
Τά μέλη τοῦ Ρουβίκωνα, ὅπου εἰσβάλλουν, κρατοῦν σφυριά, ρόπαλα καί βαριοποῦλες, σπᾶνε τζάμια καί πόρτες, πετοῦν ὑπολογιστές στό πάτωμα, ποδοπατοῦν ὅσα ἔγγραφα βρίσκουν, πετοῦν μπογιές στούς τοίχους τῶν κτηρίων, πετοῦν φέιγ βολάν ἔξω ἀπό τίς οἰκίες ξένων πρεσβευτῶν, ἐκτοξεύουν ἀπειλές καί δίδουν ἐξηγήσεις γιά τά κίνητρα τῶν ἐπιθέσεών τους σέ ἰστοσελίδες τοῦ ἀντιεξουσιαστικοῦ χώρου.
Ἄς ἐπιστρέψωμε, ὅμως, στούς οἰκουμενιστές καί... ἄς ἴδωμεν πόσο αὐτοί ὁμοιάζουν μέ τά μέλη τοῦ Ρουβίκωνα.
Καί αὐτοί εἶναι ἀναρχικοί. Οἱ αἱρετικοί λόγοι καί τά ἔργα τούς ἀποδεικνύουν ὅτι ἀρέσκονται στήν ἀναρχία, τήν ἀταξία, τήν παρανομία καί τήν ἐπικράτηση τοῦ χάους μέσα στήν Ἐκκλησία!
Συκοφαντοῦν, τρομοκρατοῦν, ἀπειλοῦν, διώκουν καί τιμωροῦν ἀντιφρονοῦντες κληρικούς, μοναχούς καί ἁπλούς πιστούς.
Συνεργάζονται μέ ἐχθρούς της Πίστεως γιά τήν κατάργηση τοῦ κράτους τοῦ Θεοῦ καί τήν κατάλυση τοῦ Πολιτεύματός του, τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἀντιτίθενται στίς διαχρονικές καί αἰώνιες πνευματικές ἀξίες καί ἐξουσίες, τίς ὁποῖες ὤρισε ὁ Θεός.
Καταφρονοῦν τήν Ἁγία Γραφή, τίς θεόπνευστες ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τούς θείους καί ἱερούς Κανόνες, τούς θεοφόρους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, τήν ἀλάνθαστη συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας.
Μία μόνο ἐξουσία ἀναγνωρίζουν καί ὑπερτονίζουν, τήν ἀρχιερατική, καί καλοῦν τούς πάντες νά ὑποτάσσωνται σ’ αὐτή.
Ὁρμητήριο τῶν κουκουλοφόρων ἀναρχικῶν (ἴσως καί τοῦ Ρουβίκωνα) εἶναι πολλές φορές τά ΑΕΙ, ὅπως τό Πολυτεχνεῖο. Ὁρμητήριο τῶν οἰκουμενιστῶν, μέ ἀναμφισβήτητο «πρωτεῖο», εἶναι τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο.
Ὁ Ρουβίκωνας, ὅπου εἰσβάλλει, προκαλεῖ μεγάλες ὑλικές ζημίες καί φθορές. Ὁ Οἰκουμενισμός, ὅμως, κάνει κάτι ἀπείρως χειρότερο: φθείρει, ζημιώνει καί σκανδαλίζει ἀθάνατες ψυχές, ὑπέρ τῶν ὁποίων σταυρώθηκε ὁ Χριστός.
Καί μόνον αὐτό;
Κλείνει, ἐπίσης, τήν θύρα τοῦ παραδείσου ἔμπροσθεν πολλῶν καλοπροαιρέτων ἀλλοδόξων, λέγοντας σ’ αὐτούς ὅτι ὅλες οἱ πίστεις καί θρησκεῖες ἀποτελοῦν ἀσφαλεῖς ὁδούς σωτηρίας! Ἀκυρώνουν, δηλαδή, τό κοσμοσωτήριο ἔργο τοῦ Χριστοῦ καί ἀρνοῦνται τήν μοναδικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ὡς μαινόμενοι ταῦροι ἐν ὑαλοπωλείω συμπεριφέρονται τά μέλη τοῦ Ρουβίκωνα, ὅπου εἰσβάλλουν. Κοιτάξετε πώς ἄφησαν καί οἱ Οἰκουμενιστές τήν Ἐκκλησία μετά τήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης καί κλαύσετε καί θρηνήσετε τό βομβαρδισμένο πνευματικῶς τοπίο.
Ἡ εὔθραυστη καί πολύτιμη κρυστάλλινη Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια, ὡς αὐθεντικό πνευματικό κρύσταλλο Swarovski, πού σεβάσθηκαν καί μᾶς παρέδωσαν ἀκεραία καί ἀνόθευτη οἱ αἰῶνες, ἔγινε τώρα ὡς made in China συνθετικό κρύσταλλο μαϊμού! Τήν λάμψη, πού εἶχε ἄλλοτε, ἀντικατέστησε μία ἀντιαισθητική θαμπάδα, πού προδίδει τή νοθεία, τήν ὁποία ὑπέστη στά χέρια τῶν οἰκουμενιστῶν. Τό πολύτιμο ἐκκλησιολογικό βάζο, πού στόλιζε τό σαλόνι τῆς Ὀρθοδοξίας, ἔχασε τήν ἀκεραιότητά του, ἐνῶ οἱ βάνδαλοι ἀρχιερεῖς, πού τό ἔρριψαν καί ἔσπασαν, προσπαθοῦν νά μᾶς πείσουν ὅτι αὐτό ἦταν πάντοτε πολλά κομμάτια, ὅσα εἶναι καί τώρα στό πάτωμα μετά τό πρόσφατο σπάσιμό του! Τά δέ μυρίπνοα ἄνθη (Δόγματα, Κανόνες καί ἁγιοπνευματικά χαρίσματα), πού περιεῖχε τό κρυστάλλινο βάζο, ποδοπατημένα καί τσακισμένα, μαρτυροῦν καί αὐτά τίς καταστροφικές διαθέσεις τῶν ἱεροσύλων καί ἀναμένουν τήν μελλοντική ἀποκατάστασή τους ἀπό κάποια ἄλλα ἅγια ἀρχιερατικά χέρια, πού θά τά περισυλλέξουν ἀπό τό πάτωμα καί θά τά τοποθετήσουν πάλι στό πνευματικό ἀνθοδοχεῖο τῆς Ὀρθοδοξίας.
Δυστυχῶς, μετά τό Κολυμπάρι, ἡ Ὀρθοδοξία δέν εἶναι αὐτή πού γνωρίζαμε καί πιστεύαμε, ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι αὐτή, πού ἵδρυσε μέ τό αἷμα τοῦ ὁ Χριστός, ἀλλά ἕνα ἐμπνευσμένο ἀπό τόν Διάβολο καί κατασκευασμένο ἀπό ἐπίγεια ὄργανά του τερατῶδες ἐκκλησιαστικό μόρφωμα, ἀποκύημα τῆς πρό τῆς ἐμφανίσεως τοῦ «ἀνόμου» (Ἀντιχρίστου) προφητευμένης μεγάλης ἀποστασίας τῶν ἐσχάτων καιρῶν. Ἡ μετακολυμπάρια ὀρθοδοξία εἶναι ὀρθοδοξία μαϊμού. Καί ἐμεῖς ὀρθοδοξία μαϊμού δέν χρειαζόμεθα, διότι αὐτή δέν προσφέρει λύτρωση καί σωτηρία. Τουναντίον, αὐτή ἔχει ἀνάγκη μετανοίας, διορθώσεων καί σωτηρίας. Τήν χαρίζουμε, ἑπομένως, στούς οἰκουμενιστές. Νά τήν χαίρονται! Εἶναι ὅλη δική τους, μέ κατωχυρωμένα καί τά πνευματικά δικαιώματά τους καί ἀναγνωρισμένο πανορθοδόξως δίπλωμα εὑρεσιτεχνίας. Ἀντ’ αὐτῆς ἐμεῖς θά κρατήσουμε τήν αὐθεντική καί ἐπώνυμη Ὀρθοδοξία, τήν πατροπαράδοτη, τήν Ὀρθοδοξία τῆς Ι. Παραδόσεως, τήν μία, μοναδική Ἐκκλησία καί παρθένο νύμφη τοῦ Χριστοῦ, ὄχι τήν μοιχαλίδα τῶν ἀναριθμήτων ἐραστῶν, πού προσπαθοῦν οἱ οἰκουμενιστές ἐπιμόνως νά δώσουν στόν Χριστό.
Ὁ ἤλοις προσηλωθεῖς Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ἡ κεφαλή τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας. Γιά τούς Ὀρθοδόξους ἐπί 20 αἰῶνες ἡ μία καί ἁγία Ἐκκλησία εἶχε μία καί παναγία κεφαλή, τόν Χριστό. Τώρα, ὅμως, πού οἱ οἰκουμενιστές ἀνεκάλυψαν ὅτι καί ὅλες οἱ αἱρετικές ὁμάδες ἀποτελοῦν ἐκκλησίες τοῦ Χριστοῦ, γεννᾶται ἡ ἀπορία: μετά τήν ἀποκοπή τῶν μονοφυσιτῶν ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τό 451, τῶν παπικῶν μέ τό σχίσμα τοῦ 1054 καί τόν κατακερματισμό τῶν διαμαρτυρομένων σέ ἑκατοντάδες (κατ’ ἄλλους χιλιάδες) ὁμολογίες, ὁ Χριστός παρέμεινε νά εἶναι κεφαλή, ἐκτός της μίας (Ὀρθοδόξου) Ἐκκλησίας, καί ὅλων τῶν αἱρετικῶν κοινοτήτων ποῦ προέκυψαν ἀνά τούς αἰῶνες;
Ἡ Γραφή ὁμιλεῖ γιά μία κεφαλή (Ἔφ. 5:23) καί ἕνα σῶμα (Ἔφ. 4:4), κατά τήν κοινή δέ λογική σέ κάθε σῶμα ἀντιστοιχεῖ μία μόνο κεφαλή καί σέ κάθε κεφαλή ἕνα μόνο σῶμα. Ὁ Χριστός, ὅμως, τῶν οἰκουμενιστῶν, πού εἶναι διαφορετικός ἀπό τόν Χριστό τῆς Ὀρθοδοξίας, εἶναι κεφαλή συνδεδεμένη μέ πολλά σώματα – «ἐκκλησίες»! Ἰδού, γιατί ὡμιλήσαμε γιά «τερατῶδες ἐκκλησιαστικό μόρφωμα» προηγουμένως.
Σέ παλαιότερο ἄρθρο μᾶς εἴχαμε ἐπισημάνει μία ἄλλη βλασφημία, στήν ὁποία ὁδηγεῖ ἡ σχιζοφρενική συλλογιστική του Οἰκουμενισμοῦ, στήν ἕνωση τοῦ ἑνός Νυμφίου μετά πολλῶν νυμφών (πολυγαμία τοῦ Χριστοῦ!).
Ὅσο μελετᾶ κανείς τά παραληρήματα τῶν οἰκουμενιστῶν τόσο περισσότερο πείθεται ὅτι δέν πρόκειται περί μίας παναιρέσεως μόνο, ἀλλά περί παμβλασφημίας κατά τοῦ παμβασιλέως Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. «Μή δῶτε τό ἅγιον τοῖς κυσίν, μηδέ βάλητε τούς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτούς ἐν τοῖς ποσίν αὐτῶν», προειδοποίησε ὁ Χριστός (Μάτθ. 7:6).
Οἱ οἰκουμενιστές, ὅμως, τά ἔλαβαν κάποτε στίς Θεολογικές Σχολές καί στήν Ἐκκλησία καί ἐμεῖς τώρα κοιτάζουμε μέ πολύ πόνο καί συνοχή καρδίας τά ἅγια καί τούς πολύτιμους μαργαρίτες καταπατημένους ἀπό τόν ἐκκλησιαστικό Ρουβίκωνα. Μετά δέ τήν καταστροφική εἰσβολή τους στό Κολυμπάρι, ἀντί μπογιές, οἱ ρασοφοροῦντες αὐτοί ἀναρχικοί ἔρριψαν στάχτη στά μάτια τῶν ἀκατηχήτων καί ἀφελῶν, ὀνομάζοντας τό σφυρί «καταλλαγή», τήν βαριοπούλα «ἀγάπη», τήν ποδοπάτηση τῶν Ι. Κανόνων καί τήν ἐκπαραθύρωση τοῦ Εὐαγγελίου καί τῶν Πατέρων «βήματα πρός τήν πορεία πρός τήν ἑνότητα, πρός τήν ὁποίαν μόνον τό Ἅγιο Πνεῦμα δύναται νά μᾶς ὁδηγήση, ἐκείνην τῆς κοινωνίας ἐν νομίμω ποικιλία», τήν προδοσία δέ καί ἀρχιερατική ἀποστασία «αὐθεντικήν μαρτυρίαν τῆς πίστεως εἰς τόν Θεάνθρωπον Χριστόν»!!!
