Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την Παπική ‘’πρωτοβουλία’’, για ‘’συνεορτασμό’’ του Πάσχα με τους αιρετικούς Παπικούς και Προτεστάντες.

Το επιχείρημα των Παπικών για συνεορτασμό του Πάσχα, εδράζεται στην σκοπίμως καλουμένη ‘’κοινή μαρτυρία’’.   Είναι παντελώς λανθασμένη η αναφορά της ‘’κοινής μαρτυρίας’’, καθότι η ‘’κοινή μαρτυρία’’ προϋποθέτει την κοινή Πίστη.

Δεν συντρέχει κανείς λόγος ‘’συνεορτασμού’’ του Πάσχα με τους αιρετικούς Παπικούς και Προτεστάντες. Ποτέ στην Εκκλησιαστική Ιστορία δεν έγινε προσπάθεια συνεορτασμού εορτής με αιρετικούς.

Αυτό που τόνιζε ο Άγιος Παΐσιος, ότι προϋπόθεση στην συμπροσευχή είναι η κοινή Πίστη, ισχύει και στο συνεορτασμό του Πάσχα. Προϋπόθεση λοιπόν συνεορτασμού του Πάσχα δεν είναι ο μόνο χρονικός καθορισμός, αλλά πρωτίστως η κοινή Πίστη.

Όταν σε Ανατολή και Δύση το Πάσχα εορταζόταν σε διαφορετική ημέρα, η Χριστιανική Οικουμένη, δηλαδή η Μία Αγία Εκκλησία συνεόρταζε το Πάσχα. Προς τι λοιπόν ο συνεορτασμός του Πάσχα με τους αιρετικούς Παπικούς και Προτεστάντες;

Οποιαδήποτε αλλαγή ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα, για συνεορτασμό του με τους αιρετικούς Παπικούς και Προτεστάντες, πέραν του ότι δεν είναι σύμφωνη με την Ιερή Παράδοση της Εκκλησίας μας, θα έχει ως αποτέλεσμα ένα επιζήμιο συναισθηματικό ‘’μόνοιασμα’’ και θα δοθεί η ψευδαίσθηση ότι έγινε ακόμα ένα βήμα για την ‘’ένωση’’.

Η διαφορετικότητα του συνεορτασμού με τους αιρετικούς Παπικούς και Προτεστάντες δεν είναι μόνο ημερολογιακή. Ο πραγματικός συνεορτασμός θα γίνει με την επιστροφή των στη Εκκλησία, για την οποία δυστυχώς δεν γίνεται καμιά ουσιαστική προσπάθεια, παρά μόνο προεξάρχουν τα ποικίλα οικουμενιστικά ατοπήματα.  

Αυτό που πρέπει να επιζητείται από την Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ο πραγματικός συνεορτασμός του Πάσχα, με την επιστροφή των αιρετικών Παπικών και Προτεσταντών στην Μία Αγία Εκκλησία. Η προσπάθεια είναι να συνεορτάσομε πραγματικά και όχι να δοθεί μια κοινή ημερομηνία.

Πηγή: Ακτίνες