Ομιλία Επισκόπου Καρπασίας στο Διεθνές Επιστημονικό-Πρακτικό Συνέδριο που διεξήχθη στην πόλη της νήσου Σαχαλίνη της Ρωσίας με γενικό θέμα:

 "Ολοκληρωτικές σέκτες και Πολιτεία:

 Προκλήσεις στην πνευματική ασφάλεια του ατόμου".

 21 και 22 Οκτωβρίου 2014

Μὲ ἰδιαίτερη χαρὰ καὶ συγκίνηση βρίσκομαι σήμερα μαζί σας καὶ θεωρῶ μεγάλη εὐλογία ἀπὸ τὸν Θεό, τὸ ὅτι μου δίνεται ἡ εὐκαιρία νὰ σᾶς συναντήσω καὶ νὰ σᾶς μιλήσω γιὰ ἕνα πάρα πολὺ ἐνδιαφέρον καὶ σημαντικὸ θέμα. Πρῶτα, θὰ ἤθελανὰεὐχαριστήσωτόνΣεβασμιώτατονἈρχιεπίσκοποΝοτίουΣαχαλίνι καί Κουρίλων Νήσων κ. Τύχωνα, τόν Πρόεδρο τῆς Τοπικῆς Κυβέρνησης τοῦ Σαχαλίνι καί τό Κέντρο Ἅγιος Εἰρηναῖος γιὰ τὴν τιμητικὴ πρόσκληση πού μου ἀπεύθυναν γιὰ νὰ ἔρθω στήν μακρινή καί ὄμορφη αὐτή Νήσο καί νά εἶμαι ἕνας ἐκ τῶν εἰσηγητῶν τοῦ διεθνούς αὐτοῦ Συνεδρίου.

Νά σημειώσω ἀπό τήν ἀρχή ὅτι θά μιλήσω ὡς Ὀρθόδοξος θεολόγος, ἀλλά ἡ ὁμιλία μου πηγάζει ἀπό τήν πολυετή ἐμπειρία μου στήν μελέτη τῶν σεκτῶν, αἱρέσεων καί στήν ποιμαντική τους ἀντιμετώπιση, μέσα στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ἔτσι, θὰ προσπαθήσω μέσα ἀπὸ τὴν ὁμιλία, τὴν ὁποία θὰ ἀναπτύξουμε, νὰ σᾶς ἐξηγήσω γιατί οἱ αἱρέσεις εἶναι ἐπικίνδυνες καὶ γιατί εἶναι ἀναγκαῖο καὶ ἀπαραίτητο, ὡς Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, νὰ ἀντιμετωπίζουμε τὴ δραστηριότητα ὅλων αὐτῶν τῶν ὁμάδων, μέσα στὸ δικό μας τὸν χῶρο.

Κατ᾽ ἀρχάς θέλω νά τονίσω ὅτι στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δέν κάνουμε ἰδεολογική ἀντιπαράθεση ἤ δέν ὑπάρχει πολεμκή διάθεση, ἔναντι τῶν αἱρέσεων, ἀλλά ἡ προσέγγιση μας εἶναι καθαρά ποιμαντική. Δέν ἀντιμετωπίζουμε τίς σέκτες ἐπειδή διδάσκουν κάτι διαφορετικό ἀπό αὐτό πού πιστεύουμε καί διδάσκουμε ἐμεῖς. Ἡ ὅληἐργασία πού κάνουμε ἔχεισχέση, ὅπως θά δοῦμε καί πιό κάτω, μέ τήν πνευματική τελείωση τοῦ ἀνθρώπου, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Γι᾽αὐτό καί θά ἦταν πολύ χρήσιμο νά δοῦμε μέ πολύ συντομία τί ἀκριβῶς ἐννοεῖ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σωτηρία- πνευματικήτελείωση τοῦ ἀνθρώπου.

Ἡ ἱεραποστολή- ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας μέσα στόν κόσμο ἀποσκοπεῖ στήν πνευματική καλλιέργεια τοῦ ἀνθρώπου, ὥστε νά φθάσει σέ τέτοια πνευματική ποιότητα (ἁγιασμό), πού νά τόν καθιστᾶ ὑγιή. Γι’ αὐτό καί ἡ πίστη, ἡ ὁποῖα καθιστᾶ ἕνα ἄνθρωπο μέλος τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ὁποῖος εἶναι πνευματικά- ψυχικά ὑγιής, ἔχει συνέπειες σ’ ὅλο τόν κόσμο. Ἡ πίστη ἑνός ἁγίου (πνευματικά ὁλοκληρωμένου ἀνθρώπου μέ ἐσωτερική πνευματική ποιότητα) εὐεργετεῖ ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα. Ἡ πιστεύουσα ὕπαρξη, στήν αὐθεντική της κατάσταση εἶναι τό ἄνοιγματοῦ κόσμου γιάνάεἰσέλθει ἡ Χάρις καί νάκαταστεῖ διά τῆςΧάριτος ὑγιής.

Συνεπῶς, ἡ ζωή τῆςἘκκλησίαςἔχειὡςσκοπόνάμεταγγίσει ζωή στούς ἀνθρώπους γιά νά ζήσουν μία αὐθεντική, γνήσια ζωή, στά ὅρια τῆς παρούσης ζωῆς, μέ προοπτική τήν αἰώνια- ἀτελεύτητο ζωή.

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι προορισμένος- δημιουργημένος μέ βάση κάποιες

προδιαγραφές. Πορευόμενος, πάνω σ’ αὐτές τίς προδιαγραφές, φθάνει καί μένει στήν τελειότητα- αὐθεντικότητα τῆς φύσης του. Ἔγκειται στόν ἄνθρωπο νά διατηρήσει καί νά τελειοποιήσει τή φύση του. Φυσικά, ἐπειδή ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι οὔτε αὐτοδημιούργητος, οὔτε αὐτο- κίνητος δέν μπορεῖ ἀπό μόνος του νά αὐτο- ὁλοκληρωθεῖ.

Ὁ φυσιολογικός- ὑγιής τρόπος ὕπαρξης τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νά εἶναι ἐνάρετος καί διά τῆςἐνάρετης ζωῆς νάὁλοκληρωθεῖ- τελειωθεῖπνευματικά.

Σκοπός καί προορισμός τῆς ἀνθρώπινης φύσης, εἶναι μέσα ἀπό τήν κοινωνία τῆς

Χάριτος τοῦ Θεοῦ νά διατηρήσει τήν αὐθεντικότητα- γνησιότητα της καί νά ὁδηγηθεῖστή σωτηρία- θέωση.

Πηγή: Παγκύπρια Ένωση Γονέων