Οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ παρακολουθοῦμε μὲ μεγάλη ἔκπληξη καθημερινά, Ὀρθόδοξους Ἕλληνες Μητροπολίτες, νὰ ἐμφανίζονται, συγκεκαλυμμένα μέν, ξεκάθαρα δέ, ὑπὲρ τῶν νέων Προγραμμάτων Σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, τὰ ὁποία ἔχουν ἀποδοκιμαστεῖ ἀπὸ τὸ σύνολο σχεδὸν τοῦ θεολογικοῦ καὶ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος. Ἐκεῖνο ποὺ ἐκπλήσσει περισσότερο εἶναι ὅτι, ὄχι μόνο ἐπιδοκιμάζουν τὰ Προγράμματα αὐτὰ ἀλλὰ υἱοθετοῦν τὰ ἐπιχειρήματα, ἀκόμη καὶ τὴ φρασεολογία τῶν Συντακτῶν τῶν Προγραμμάτων αὐτῶν.
Συγκεκριμένα, πρόσφατα ἀκούσαμε τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιο, σὲ συνέντευξη ποὺ παραχώρησε σὲ δημοσιογραφικὴ ἠλεκτρονικὴ ἰστοσελίδα 1, νὰ δηλώνει ὅτι «ἦταν μία ἀναγκαιότητα, αὐτὸ ὅλοι τὸ ἀναγνωρίζουνε, νὰ εἶναι (τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν), ἕνα, ὀρθοδόξου χαρακτῆρος, μάθημα, ποὺ νὰ μπορεῖ νὰ ἀπευθυνθεῖ σὲ ὅλα τὰ παιδιὰ καὶ νὰ...
παραμείνει πάντοτε στὰ χέρια τῶν Θεολόγων μας».
Ἂν δὲν ἀναζητήσει κανεὶς τὴν ἐπιστημονικὴ τεκμηρίωση τῶν ἰσχυρισμῶν τοῦ Σεβασμιωτάτου περὶ «ἀναγκαιότητας» καὶ περὶ τοῦ λεγόμενου «ὅλοι τὸ ἀναγνωρίζουνε», θὰ μποροῦσε κάλλιστα νὰ παρατηρήσει ὅτι ἀκούγονται εὔηχα οἱ παραπάνω διαπιστώσεις.
Ὅμως, ταυτόχρονα, δὲν μπορεῖ νὰ μὴν μπεῖ κάποιος στὸν πειρασμὸ νὰ ἐπισημάνει στὸν Σεβασμιώτατο πὼς συνειρμικὰ τὸ συνθηματολογικὸ τσιτάτο «Θρησκευτικὰ γιὰ ὅλους», ἔτσι ὅπως παρουσιάζεται, θυμίζει ὀλίγον τι, τὶς κοινὲς γυναῖκες τοῦ πεζοδρομίου, τὶς γυναῖκες ποὺ προσφέρονται - ἐκδίδονται σὲ ὅλους «ἐπὶ χρήμασι». Εἶναι σοκαριστικὴ αὐτὴ ἡ παρομοίωση, ἀλλὰ μοιάζει νὰ εἶναι ἀληθινή.
Δὲν μπορεῖ, ἀπὸ τὴ μία πλευρά, νὰ ἰσχυριζόμαστε ὅτι σεβόμαστε τὴν ἑτερότητα ὡς διαφορὰ τῶν ἄλλων καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη νὰ τὴν μηδενίζουμε. Διότι ἕνας χυλὸς θρησκειῶν, δὲν εἶναι ὀρθοδόξου χαρακτήρα μάθημα και δέν μπορεῖ Ὀρθόδοξοι Ἐπίσκοποι νὰ ὀνομάζουν δημοσίως ἕνα μάθημα - μεῖγμα θρησκειῶν, ὡς ὀρθόδοξο μάθημα. Ἕνα μάθημα - πανθρησκειακὸς ἀκταρμάς, ἕνα μάθημα κοινὸ γιὰ ὅλους, Σεβαστοὶ Ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι ἀπολύτως ἀκατάλληλο καὶ ἐπικίνδυνο γιὰ ὅλους τούς μαθητές, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴν θρησκευτική τους πίστη, διότι αποτελει ἀσέβεια καὶ ὕβρι στὸ πρόσωπο ὅλων.
Ὅμως, ἀκόμη πιὸ σοκαριστικό, διότι μοιάζει ἀληθινό, εἶναι τὸ γεγονὸς πὼς Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ Ἐπίσκοποι φαίνεται νὰ ἔχουν υἱοθετήσει τὴν φρασεολογία καὶ ἐπιχειρηματολογία τῆς παγκοσμιοποίησης, τῆς πολυπολιτισμικότητας καὶ τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας (politically correct), σὲ βάρος τῆς Ὀρθόδοξης ἀπολογίας καὶ μαρτυρίας.
Γιὰ ποιὸν λόγο ἄραγε συμβαίνει αὐτό; Μήπως διότι οἱ Ἐπίσκοποι προκρίνουν τὴν χρήση τῆς πολιτικῆς καὶ τῆς διπλωματίας ὡς προσφορότερο μέσο ἄσκησης τοῦ ποιμαντικοῦ τους ἔργου; Μήπως διότι οἱ Ἐπίσκοποι θεωροῦν ὅτι ἡ μὴ ἐμμονὴ στὴν ἀλήθεια, τοὺς προσφέρει εὐελιξία στὸν διεξαγόμενο ἀγώνα; Μήπως, πάλι, διότι οἱ Ἐπίσκοποι θεωροῦν ὅτι ἡ χρήση τῆς ἐπιχειρηματολογίας τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας (politically correct), τοὺς προσφέρει τὰ ἐχέγγυα γιὰ τὴν κατάκτηση ἐπιδιωκόμενων στόχων;
Ὅτι καὶ νὰ συμβαίνει πάντως, τὰ ἐξελισσόμενα γεγονότα εἶναι ἀποκαρδιωτικά, καθὼς οἱ θέσεις κάποιων Ἐπισκόπων ἐπάνω σὲ φλέγοντα ἐπίκαιρα ζητήματα (βλ Θρησκευτικά, Σύνοδος Κολυμβαρίου, κ.λπ) θυμίζουν ἔντονα «τὰ ἄλαλα καὶ τὰ μπάλαλα» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.
Τελικά, μᾶλλον, μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτά, ἐκεῖνο ποὺ ἀπομένει γιὰ τὸν Χριστιανὸ εἶναι μόνον ἡ ἐλπίδα στὸν Θεό. «Ἔλπισον ἐπὶ Κύριον καὶ Αὐτὸς σὲ διαθρέψει» 2. «Μακάριος ἀνήρ, ὃς ἐλπίζει ἐπ Αὐτὸν (τὸν Θεὸν)» 3.
Ὑποσημειώσεις:
1. Ιστοσελίδα Newsbomb.gr, 15-1-2017, Ἠλεκτρονικὴ διεύθυνση: https://www.youtube.com/watch?v=InzkidIprAU
2. Ψαλμ. 54, 23.
3. Ψαλμ. 33, 9.
*Τὸ ἄρθρο δημοσιεύθηκε στὴν ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξος Τύπος», 10 – 2 – 2017.
Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό
