Πρόσφατα ο Caspian διαπίστωσε αυξανόμενο ποσοστό διεμφυλικών ατόμων (transgender) που είχαν κάνει εγχείρηση αλλαγή φύλου, αλλά ήθελαν πλέον να επιστρέψουν στο βιολογικό τους φύλο. Ως μέλος της Επιτροπής του «Μνημονίου Κατανόησης» για τα διεμφυλικά άτομα στην Αγγλία (στην Επιτροπή μετέχουν επιστήμονες υγείας, θρησκευτικές οργανώσεις και ακτιβιστές των lgbt, προκειμένου να καταλήξουν σε μια κοινή πολιτική αντιμετώπισης όσων θέλουν να κάνουν επέμβαση αλλαγή φύλου), αφού η Επιτροπή αποφάσισε ομόφωνα ότι οι λεγόμενες «θεραπείες μεταστροφής» των transgender πρέπει να απορριφθούν, ο Caspian πρότεινε στο πόρισμα της Επιτροπής να περιληφθεί το συμπέρασμα βάσει των ερευνών του, ότι κάποια διεμφυλικά άτομα μετανιώνουν για τη μετάβαση στο άλλο φύλο και ενδεχομένως να παρουσιάσουν ψυχολογικά προβλήματα. Η Επιτροπή ωστόσο απέρριψε την παρατήρηση. Το Μνημόνιο Κατανόησης θα εφαρμοστεί στην Αγγλία από αυτό το μήνα και πλέον απαγορεύει σε κάποιον επιστήμονα ψυχικής υγείας να ερευνήσει εάν η απόφαση του ατόμου για αλλαγή φύλου είναι συνειδητή ή όχι (πρόσφατα περιλήφθηκε και το ελληνικό νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου η απαγόρευση διερεύνησης της ψυχικής υγείας του ατόμου που δηλώνει την αλλαγή). Ο Caspian εξηγεί ότι κάτι τέτοιο είναι επικίνδυνο: «Είπα στην Επιτροπή ότι αν δεν προσέξετε θα κάνετε τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι δεν μπορούν καν να απευθύνουν κάποια ερώτηση σε όποιον έρχεται σ’ αυτούς -για φυλομετάβαση- και αυτό είναι επικίνδυνο. Ήδη σύμβουλοι επικοινωνούν μαζί μου και μου λένε ότι αν ένας 16χρονος με ιστορικό ψυχικών προβλημάτων και σεξουαλικής κακοποίησης ζητήσει φυλομετάβαση, φοβούνται να τον ρωτήσουν γι’ αυτά, γιατί θα θεωρηθεί ως «θεραπεία μεταστροφής». Και διερωτάται: «Αν μια γυναίκα trans θέλει να επιστρέψει στο αντρικό βιολογικό φύλο και πάει σε σύμβουλο, είναι δυνατό να κατηγορηθεί ο σύμβουλος για «θεραπεία μεταστροφής» αν τη βοηθήσει;». Το ομοφυλοφιλικό λόμπυ δηλ. θέλει πλέον να εξασφαλίσει όχι μόνο ότι δεν θα δίνεται η δυνατότητα μεταστροφής στο βιολογικό φύλο, αλλά και ότι όποιος βοηθά σ’ αυτό θα είναι υπόλογος κατά Νόμο!

Μετά από αυτή την εξέλιξη, αποφάσισε να ερευνήσει ακαδημαϊκά με το θέμα. Κάνοντας σπουδές στο τμήμα Συμβουλευτικής και Ψυχοθεραπείας του Αγγλικού Πανεπιστημίου Bath Spa, άρχισε την έρευνα, το αντικείμενο της οποίας ήταν απλώς να ρωτήσει τους λόγους για τους οποίους κάποιοι μετάνιωσαν που έκαναν εγχείριση αλλαγής φύλου, παρατηρώντας ότι το ποσοστό τους τα τελευταία χρόνια ήταν αυξανόμενο, σε σχέση με τις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Διαπίστωσε επίσης ότι η αναλογία των ατόμων που ήταν στο φάσμα του αυτισμού και επισκέπτονταν κλινικές αλλαγής φύλου ήταν 6 φορές μεγαλύτερη από αυτή του μέσου όρου. Η έκπληξή του ήταν μεγάλη όταν το Πανεπιστήμιο απεφάνθη ότι η έρευνα δεν θα αποτελούσε «ορθή πολιτική» («might not be politically correct») καθώς η δημοσίευση «δυσάρεστου υλικού» (!) σε ιστολόγια και κοινωνικά δίκτυα θα ήταν επιζήμια για τη φήμη του Πανεπιστημίου! («‘the posting of unpleasant material on blogs or social media may be detrimental to the reputation of the University»). Και με την αιτιολογία αυτή απερρίφθη η έρευνα.

Ήδη έχουν ξεσηκωθεί πολλοί στην Αγγλία για τη φίμωση της ακαδημαϊκής έρευνας, υπό τον φόβο των «δυσάρεστων» συμπερασμάτων για το ομοφυλοφιλικό κίνημα. Η είδηση δημοσιεύτηκε, εκτός της Dailymail και στο BBC (http://www.bbc.com/news/uk-41384473), ενώ οι Times ήταν πιο ωμοί στο σχόλιό τους: «Even asking questions is now «transphobic» («Ακόμα και το να ρωτάς είναι τώρα τρανσφοβία», βλ. εδώ: https://www.thetimes.co.uk/article/even-asking-questions-is-now-transphobic-ztk3rlrfk)