Πρός: α) Τον ἐξοχότατον Πρωθυπουργόν κ. Κυριάκον Μητσοτάκην
           β) Την Σεβαστήν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος

Οἱ ὑπογραφόμενοι ἰατροί, λαμβάνοντες ὑπ’ ὄψη καί τά δεδομένα τῆς ἐπίπτωσης τῆς μόλυνσης, τῆς νόσησης καί τῶν ἐπιπλοκῶν τῆς τελευταίας ἴωσης ἀπό τον καρωνοϊό COVID-19 στη χώρα μας, ἀλλά κυρίως καί τίς τεκμηριωμένες θέσεις ἐξεχόντων Ἑλλήνων ἰατρῶν τοῦ Ἐξωτερικοῦ καί τῆς Ἑλλάδας, ὁμόφωνα διαπιστώνομε ὅτι πολλά ἀπό τά συνεχιζόμενα ίσχύοντα μέτρα εἶναι δυσανάλογα, ὑπερβολικά, μεροληπτικά και δυνητικῶς ἐπιβλαβέστατα τόσο για την ψυχική ὑγεία τῶν Ἑλλήνων, ὅσο και για τις καταστροφικές συνέπειες τῆς οἰκονομίας τῆς χώρας.

Για τους προαναφερθέντες λόγους εἰσηγούμαστε προς τον Πρωθυπουργό τῆς χώρας και προς την Σεβαστήν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος το ἄμεσο ἄνοιγμα και τη λειτουργία τῶν Ἱερῶν Ναῶν ὑπό τις ἀκόλουθες προϋποθέσεις:

1. Tά ὑγεινομικά μέτρα (μοντέλα προστασίας), τά ὁποῖα λαμβάνονται γιά τήν περιστολή τῆς ἐξάπλωσης τοῦ κορωνοϊοῦ, νά εἶναι κοινά γιά ὅλες τις ὁμάδες τοῦ πληθυσμοῦ καί γιά ὅλους τούς χώρους συνάθροισης τοῦ κοινοῦ.

2. Δίνεται ἡ ἐντύπωση -μέ βάση ὁρισμένα ἀπό τά ἀποφασισθέντα ἀναιτιολόγητα καί παράλογα μέτρα, ὅπως ἡ ἀπαγόρευση τῆς κωδωνοκρουσίας- ἀκόμη καί τό βράδυ τῆς Ἀναστάσεως- καί τῆς χρήσης μεγαφώνων, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εὑρίσκεται ἐν Διωγμῷ. Σημειωτέον ὅτι στίς Ὀρθόδοξες χῶρες στίς ὁποῖες οἱ Ἱεροί Ναοί παρέμειναν ἀνοικτοί (μέ τίς δέουσες ὑγειονομικές προφυλάξεις ), τά κρούσματα τῆς ἀσθενείας αὐτῆς ἦταν σαφῶς ὀλιγότερα ἔνεντι τῶν ἄλλων κρατῶν.

3. Ἡ ἀκώλυτη καί ἐλεύθερη προσέλευση τῶν Ὀρθόδοξων Χριστιανῶν στίς Ἀκολουθίες καί τίς Θεῖες Λειτουργίες τῆς Ἐκκλησίας μας πρἐπει νά καταστῆ ἄμεσα δυνατή. Ὅσον ἀφορᾶ είδικότερα στή συμμετοχή τῶν πιστῶν στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, αὐτό εἶναι θέμα καθαρῶς προσωπικό, τό ὁποῖο ἐξαρτᾶται ἀπολύτως ἀπό τήν πίστη καί τή βούληση τοῦ προσερχομένου. ΑΛΛΩΣΤΕ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΣΧΙΛΙΕΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

4. Οἱ πιστοί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἔχομε τήν βαθειά αἰσθηση τῆς ἐγκατάλειψης ἀπό τήν Ποιμένουσα Ἐκκλησία -ἐκτός ἐλαχίστων φωτεινῶν ἐξαιρέσεων- καί στήν ἄνευ ὅρων ὑποχώρηση στά ἀντορθόδοξα κελεύσματα τῆς Πολιτείας. Περαιτέρω, φαίνεται ὡς ἐάν ἐξέλιπε το διαχρονικό Ὁμολογιακό καί Μαρτυρικό φρόνημα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, τά ὁποῖα ὀφείλουν οἱ Ποιμένες νά διαφυλάττουν ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ! Φοβούμεθα γιά χειρότερα ἐπακόλουθα στό χῶρο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἐάν ἀκολουθηθῆ ἀπό την Ποιμένουσα Ἐκκλησία ἡ ἴδια παθητική τακτική!

Οἱ ὑπογραφόμενοι:

Κουντουρᾶς Ἰωάννης, Ὁμότιμος Καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ.

Καρακατσάνης Κων/νος, τ. Καθηγητής τῆς Ίατρικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ.

Τσαντήλας Δημήτριος, Ὁμότιμος Καθηγητής τῆς Ίατρικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ.

Τσολάκη Μαγδαληνή, Καθηγήτρια τῆς Ίατρικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ.

Πηγή: enromiosini.gr