Δεν παρέχεται όμως βοήθεια μετά από μια φυσική καταστροφή εάν οι χώρες δεν αποδεχθούν την Αμερικανική αντίληψη για τον έλεγχο των γεννήσεων. Αυτό έχει συμβεί πολλές φορές σε όλο τον κόσμο. Ένα παράδειγμα είναι μια χώρα της Νότιας Αμερικής, η Γουιάνα, η οποία χτυπήθηκε από έναν τυφώνα το 1997. Είχε καταφέρει να απορρίψει την άμβλωση και την αντισύλληψη για 12 συνεχή χρόνια, αλλά όταν ο τυφώνας τη χτύπησε το 1997, η Παγκόσμια Τράπεζα είπε, πως εμείς δεν θα σας δώσουμε καμιά βοήθεια εκτός και αν νομιμοποιήσετε τις αμβλώσεις και την αντισύλληψη, και αυτό είναι ακριβώς που έκαναν.
Έχω δει το ίδιο πράγμα πολλές φορές. Στην Αφρική όταν χτύπησε ο Τζόζεφ, τα Ηνωμένα Έθνη και η USAID (United States Agency for International Development ), δήλωσαν πως δεν θα βοηθήσουν εκτός και εάν αποδεχθούν την αντισύλληψη. Έχω επισκεφθεί όλη την Αφρική μόνος μου και έχω δει ιατρικές κλινικές που ήταν γεμάτες από εργαλεία για αντισύλληψη, αλλά κανένα σετ εργαλείων για να γεννήσει μια μητέρα με ασφάλεια. Δεν υπάρχει αναισθησία, δεν υπάρχουν καθόλου επίδεσμοι και γάζες, υπάρχουν όμως κιβώτια επί κιβωτίων με αντισυλληπτικά χάπια και προφυλακτικά.
Η αφοσίωσή μας στην αντισύλληψη όλο και αυξάνεται χρόνο με το χρόνο, ενώ η αφοσίωσή μας στη γνήσια οικονομική ανάπτυξη υποχωρεί. Για το λόγο αυτό βλέπουμε λιγότερη χρηματοδότηση για καθαρό νερό, λιγότερη για σχολεία, λιγότερη για κλινικές υγείας.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η Αϊτή. Η Αϊτή χτυπήθηκε πολλές φορές από τυφώνες και οι ΗΠΑ, όπως και άλλες Χώρες, τη γέμισαν με αντισυλληπτικά. Στην Αϊτή τώρα κάθε γυναίκα, τουλάχιστον το 90%, έχει πρόσβαση σε οποιοδήποτε αντισυλληπτικό μέσο επιθυμεί, με τη χρηματοδότηση της κυβέρνησης, αλλά λιγότερο από το 20% του πληθυσμού της Χώρας έχει πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό.
Προσπαθήστε τώρα να φανταστείτε, πως συμβαίνει μια φυσική καταστροφή σε μια Χώρα όπως ο Καναδάς ή η Αυστραλία ή η Γαλλία ή η Αγγλία και εμείς πηγαίνουμε εκεί και τους δηλώνουμε, πως δεν θα τους προσφέρουμε καμία βοήθεια, εκτός και εάν αποδεχθούν τη δική μας αντίληψη για τον έλεγχο των γεννήσεων και τον έλεγχο του πληθυσμού. Αυτό ακούγεται εξωφρενικό, αλλά αυτός είναι ο πάγιος τρόπος χειρισμού όταν προσεγγίζουμε μια Χώρα με μαύρο πληθυσμό μετά από μία τέτοιου είδους καταστροφή.
Δεν μπορείτε να πιστέψετε ότι θα συμπεριφερθούμε στους πολίτες μιας ξένης Χώρας με αυτόν τον τρόπο, και φυσικά δεν θα αντιμετωπίσουμε τους Αφροαμερικανούς πολίτες μας με τον τρόπο αυτό. Θυμηθείτε αυτό που συνέβη μετά τον τυφώνα Κατρίνα. Ένα από τα πρώτα που κάναμε ήταν να δώσουμε μέσα αντισύλληψης, και όπως όλοι γνωρίζουμε ο τυφώνας χτύπησε με δυσανάλογο τρόπο τις οικογένειες του μαύρου πληθυσμού σε αυτή την περιοχή. Και αμφισβητώ υπεύθυνα το εάν στην περίπτωση που χτυπούσε το ίδιο είδος καταστροφής, μια περιοχή με λευκό πληθυσμό μεσαίας τάξης, η πρώτη αντίδραση θα ήταν τα προφυλακτικά και η αντισύλληψη.
Αυτή η αντίληψη πως ο «πληθυσμιακός έλεγχος» θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να μας ελέγξει, να ελέγξει έναν ειδικό πληθυσμό, δεν είναι κάτι που αφορά μόνον τον NSSM200. Π.χ. πριν οι Ναζί καταλάβουν την εξουσία στη Γερμανία, η άμβλωση ήταν παράνομη, εκτός από την περίπτωση που θα έσωζε τη ζωή της μητέρας. Αλλά υπό την επίδραση του Χίτλερ, το Hamburg Eugenics Court (Δικαστήριο Ευγονικής του Αμβούργου), αποφάσισε πως η άμβλωση θα εξακολουθούσε να είναι παράνομη για τις γυναίκες της Αρίας φυλής, αλλά νόμιμη για αυτές που αποκαλούσαν Κατώτερο Φυλετικό Απόθεμα. Σύμφωνα με το δικαστήριο, η ενθάρρυνση των αμβλώσεων για λόγους ευγονικής, θα προωθούσε τη φυλετική εξυγίανση και θα προστάτευε την υγεία του Γερμανικού πληθυσμού.
Αυτή η νέα πολιτική οδήγησε τελικά στο να απειληθούν συγκεκριμένες γυναίκες με εκτέλεση, εάν αρνούνταν να εκτρώσουν αυτά που οι Ναζί αποκαλούσαν φυλετικά άχρηστα μωρά.
Κατά την ίδια περίπου χρονική στιγμή, που συνέβαινε αυτό στη Γερμανία, η κυβέρνηση του νησιού Βερμούδα, κάλυπτε το νησί με εγκαταστάσεις για έλεγχο των γεννήσεων και δήλωνε ανοιχτά πως είχε πρόθεση να περιορίσει τον αριθμό των μαύρων. Αργότερα κατά το 1958, οι μαύροι στην Καραϊβική εξεγέρθηκαν εναντίον της καμπάνιας αντισύλληψης, που οργανώθηκε από την Planned Parenthood, η οποία προοριζόταν αποκλειστικά για τους μη-λευκούς κατοίκους. Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα οι ευκατάστατοι λευκοί πολίτες ενθαρρύνονταν να κάνουν παιδιά.
Ακολουθώντας ανάλογο μοντέλο, ένα άρθρο του 1965, στην εφημερίδα Pittsburg Courier, ανάφερε πως σύμφωνα με την πολιτική φυλετικού διαχωρισμού, (Apartheid), η κυβέρνηση της Νοτίου Αφρικής βασιζόταν στη πολιτική του στοχευμένου ελέγχου των γεννήσεων, ως το κύριο όπλο της για να μειώσει τον αριθμό των μαύρων της Χώρας.
Δυστυχώς, τώρα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, πως ούτε η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν καθαρή από τέτοιες τακτικές. Όταν τρεις ερευνητές με pro-choice θέσεις, ερεύνησαν τα πραγματικά κίνητρα για τη δημιουργία του χαπιού της άμβλωσης, του RU-486, αυτό που ανακάλυψαν ήταν πως η επιστημονική βάση δημιουργίας του στην πραγματικότητα στήθηκε στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, από το NIH (National Institutes of Health), που υπάγεται στο U.S. Department of Health and Human Services. Στο βιβλίο τους, που εκδόθηκε το 1991, αυτοί οι ερευνητές ισχυρίζονται πως έχουν ανακαλύψει δεδομένα που αποδεικνύουν πως αυτός ο οργανισμός έψαχνε για κάποιο φθηνό και αποτελεσματικό φάρμακο για να ελέγξει τον πληθυσμό σε Χώρες του εξωτερικού, τις οποίες η κυβέρνηση είχε χαρακτηρίσει «υποανάπτυκτες». Το εκτρωτικό χάπι θα δοκιμάζονταν σε αυτά τα περιβάλλοντα, και αν αποδεικνύονταν αποτελεσματικό, το σχέδιο προέβλεπε να εισαχθεί στην Αμερική, στις μαύρες, τις ισπανόφωνες και τις αυτόχθονες κοινότητες των ΗΠΑ.
Μέσα στο 1977, τρία μόλις χρόνια αφού είχε ιδρυθεί το NSSM200, ο διευθυντής του Αμερικανικού γραφείου για τον πληθυσμό, Dr. Reimer T. Ravenholt, δήλωσε δημοσίως, πως η κυβέρνηση των ΗΠΑ προτίθεται να στειρώσει το ένα τέταρτο του γυναικείου πληθυσμού της γης. Σύμφωνα με τον Ravenholt, μία από τις κινητήριες δυνάμεις πίσω από αυτή την εκστρατεία, ήταν η ανάγκη να προστατευθούν τα αμερικανικά οικονομικά και εμπορικά συμφέροντα.
Ο Ravenholt είπε, πως κάποιες ξένες κυβερνήσεις, αρνούνταν να παραχωρήσουν την άδεια στις ΗΠΑ να εισέλθει στη Χώρα τους και να ασκήσει έλεγχο στον πληθυσμό τους. Είπε επίσης πως σε αυτές τις περιπτώσεις το σχέδιο θα ολοκληρώνονταν από δύο μη κυβερνητικούς οργανισμούς, που θα λάμβαναν τεράστια ποσά οικονομικής στήριξης από την Αμερικανική κυβέρνηση. Όταν του ζητήθηκε από μια εφημερίδα του St. Louis να κατονομάσει τους δύο οργανισμούς, είπε πως επρόκειτο για τον United Nations Fund for Population Activities, (τον Οργανισμό του Ο.Η.Ε. για τον πληθυσμιακό έλεγχο) και την Planned Parenthood.
Ανάμεσα στα κυβερνητικά στελέχη, που υποστήριζαν την στάση του Ravenholt, δηλ. την αμερικανική παρέμβαση για τον έλεγχο του πληθυσμού ξένων Χωρών, ίσως ο πιο ισχυρός, ήταν ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος Gerald Ford, ο αντιπρόεδρος Nelson Rockefeller, και ο γενικός γραμματέας Henry Kissinger.
Στο μέσον της δεκαετίας του 1970, και ενώ ήταν σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής στην κυβέρνηση Ford–Rockefeller, ο Kissinger προσωπικά βοήθησε την Planned Parenthood να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα συμβουλευτικής για αμβλώσεις, προορισμένο για τους πρόσφυγες του Βιετνάμ, που στεγάζονταν στη στρατιωτική βάση Camp Pendleton Marine Corp Base, στην Καλιφόρνια. Αυτό έγινε παρά το γεγονός ότι ήταν γνωστό πως η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των προσφύγων, ήταν αυστηρά αντίθετοι στην άμβλωση και ούτε ένας τους δεν είχε ζητήσει βοήθεια ποτέ για να κάνει έκτρωση.
Την ίδια εποχή, ο Kissinger αρνήθηκε, επίσης, να διακοπεί ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης, που αφορούσε τις αμβλώσεις, το οποίο προωθούνταν από τον Αμερικανικό Οργανισμό για την Διεθνή Ανάπτυξη (USAID from the American people), ο οποίος λειτουργεί υπό τις οδηγίες του State Department. Ο Kissinger επέτρεπε να συνεχίζεται αυτό το πρόγραμμα, παρά τις αμέτρητες αντιδράσεις, πως αποτελούσε καθαρή παραβίαση του νόμου των ΗΠΑ, ο οποίος με ειδικό άρθρο του απαγόρευε η αμερικανική οικονομική βοήθεια προς τα ξένα Κράτη, να χρησιμοποιείται για αυτό το σκοπό.
Η αφοσίωση, που οι Ford, Rockefeller και Kissinger, είχαν σε αυτή την παράνομη δραστηριότητα (σημ: της προώθησης της φαρμακευτικής άμβλωσης και της αντισύλληψης), ίσως να αποτελούσε αντίδραση σε κάτι που είχε πει ο Ravenholt λίγα χρόνια πριν. Το 1973, ενώ μιλούσε σε ένα εθνικό συνέδριο της Planned Parenthood, είπε στους παρισταμένους πως η έκτρωση πιθανότατα αποτελεί στην πράξη το ισχυρότερο μέσο δημογραφικού ελέγχου ενός πληθυσμού. Ο Ravenholt τελικά τιμήθηκε από την Planned Parenthood, για αυτό που εκείνη αποκαλεί Όραμα και Καινοτομία στο πεδίο ελέγχου του Πληθυσμού.
Πριν χρόνια, μια σειρά άρθρων στην εφημερίδα USA Today, τεκμηρίωσαν πως υπάρχουν σήμερα μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες, που συμμετέχουν στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, οι οποίες έκαναν το ξεκίνημά τους ωφελούμενες από το δουλεμπόριο και όταν τελείωσε ο θεσμός της δουλείας και οι Αφρικανοί δεν μπορούσε να είναι πλέον αντικείμενο οικονομικής εκμετάλλευσης, πολλές από αυτές τις ίδιες εταιρίες, έριξαν εκατομμύρια δολάρια στο κίνημα της ευγονικής.
Οι άνθρωποι που αποτελούσαν ως τώρα μια σημαντική περιουσία, είχαν πλέον μικρή αξία ως συμπολίτες. Κάποιες από αυτές τις εταιρίες και τα ιδρύματα και τα ινστιτούτα, εξακολουθούν ακόμη να υπάρχουν και να τροφοδοτούν κάθε χρόνο με εκατομμύρια τους οργανισμούς που προωθούν την ευγονική, όπως είναι η Planned Parenthood.
Εάν κοιτάξετε τον κατάλογο δωρητών της Planned Parenthood, είναι σαν να βλέπετε στη σειρά όλα τα οικονομικά στελέχη της Corporate America. Είναι σαν ένας κατάλογος της υψηλής κοινωνίας. Άνθρωποι, όπως ο Bill και η Melinda Gates, ο Warren Buffet, ο Ted Turner και πολλοί άλλοι, έχουν διαθέσει τα προσωπικά τους εισοδήματα, ώστε το κίνημα της ευγονικής να μη στερηθεί ποτέ τα χρήματα. Είναι βέβαιο πως εάν προβάλλει κάποιος αντίρρηση σε αυτούς τους ανθρώπους ή στους οργανισμούς, για την υποστήριξή τους σε φορείς όπως η Planned Parenthood, θα σου πουν πως δεν έχουν καμιά σχέση με την ευγονική. Εάν κάποιος είναι τόσο εύπιστος, ας τους πιστέψει, αλλά για εμένα είναι σαν να ακούω κάποιον να λέει: Ναι, θα δώσω κάποια εκατομμύρια δολάρια στην (Ku Klux) Klan, αλλά δεν είμαι καθόλου ρατσιστής.
Μετά την έγκριση της πώλησης του εκτρωτικού χαπιού RU-486 στις ΗΠΑ, λόγω της διαμάχης που δημιουργήθηκε, το λόμπι των εκτρώσεων είχε δυσκολία να βρει αμερικανική εταιρία για να το παράγει. Αυτό τους εξανάγκασε να αναζητήσουν κατασκευαστή στο εξωτερικό, και μετά από αναζήτηση που κράτησε 8 χρόνια, μια εταιρία, που ανήκει στην Κινεζική κυβέρνηση, συμφώνησε να παράγει το χάπι που θα προωθηθεί στην αμερικανική αγορά. Η διοίκηση της εταιρίας πήρε την απόφαση αυτή, εφόσον το ίδρυμα Rockefeller δέχθηκε να παράσχει την οικονομική του στήριξη για αυτό το εγχείρημα.
Υπάρχει όμως και μια άλλη σχέση ανάμεσα στο ίδρυμα Rockefeller και στο RU-486. Στο τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, η γερμανική χημική βιομηχανία IG Farben, αναγνωρίστηκε ως η προμηθεύτρια εταιρία του αερίου που χρησιμοποιούνταν στα Ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Το αέριο ονομάζονταν Zyclon-b.
Κάποια αποδεικτικά στοιχεία έδειξαν αργότερα, πως οι υπεύθυνοι της IG Farben γνώριζαν το τρόπο χρήσης του αερίου και ακόμη πως οι ίδιοι οι μηχανικοί της Farben είχαν σχεδιάσει τους θαλάμους αερίων. Αυτά τα στοιχεία οδήγησαν κάποιους από αυτούς στο εδώλιο, στη δίκη της Νυρεμβέργης, κατηγορούμενους για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και επιπλέον για γενοκτονία και για υποδούλωση.
Είναι ενδιαφέρον ότι η I.G. Farben ήταν οικονομικός συνεργάτης με τους John D. Rockefeller και τη Standard Oil του New Jersey, σε μια εταιρεία που ονομάζονταν Standard I.G. Farben. Επιπρόσθετα μέσα σε τρεις μήνες, από τότε που ο Χίτλερ κατέλαβε την εξουσία, ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του Rockefeller Foundation, και προσωπικός σύμβουλος του John. D. Rockefeller, ένας άνθρωπος που ονομαζόταν Ivy Ledbetter Lee, ανέλαβε την ευθύνη των δημοσίων σχέσεων της I. G. Farben. Μετά τον πόλεμο, η I. G. Farben άλλαξε όνομα και έγινε γνωστή ως Hoechst A.G. Σήμερα, η Hoechst A.G είναι μια γιγάντια πολυεθνική εταιρία με θυγατρικές σε όλο τον κόσμο, περιλαμβανομένων των ΗΠΑ. Κατά ειρωνικό τρόπο, μία από της θυγατρικές της Hoechst A.G, η Roussel Uclaf, είναι η γαλλική εταιρία που δημιούργησε το RU-486.
Με άλλα λόγια η ίδια εταιρία που παρήγαγε το αέριο, που χρησιμοποιούνταν στα στρατόπεδα θανάτου των Ναζί, παρήγαγε και το εκτρωτικό χάπι, που χρησιμοποιείται τώρα στις κλινικές αμβλώσεων της Αμερικής.
Πηγή: youtube.com, Αφήστε με να ζήσω!