Από «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά» και iFamNews, Italia
4 Σεπτεμβρίου 2022
Καμιά ζωή δεν είναι χωρίς νόημα, καμία δεν είναι για πέταμα. Εμπιστευόμαστε το τέλος της σε Εκείνον που έδωσε και την αρχή της.
Ο άθεος «πολιτισμός» μας πτώχευσε επικίνδυνα. Και το χειρότερο, έβαλε στο στόχαστρο τα παιδιά, διδάσκοντάς τα πως «λύση» στις δυσκολίες τους μπορεί να είναι η επίσπευση του θανάτου. Στον Καναδά, «φιλανθρωπική» οργάνωση για παιδιά, άρχισε να τα εισάγει στον ιατρικά υποβοηθούμενο θάνατο ήδη από την ηλικία των 6 ετών. Με βιβλιαράκι που εξέδωσε τα μαθαίνει πως η διακοπή της ζωής με τη συνεργασία του γιατρού είναι θεμιτή «επιλογή», μία πράξη συμπόνιας, ένα ατομικό δικαίωμα.
Το φυλλάδιο περιγράφει σχολαστικά την αποτρόπαια πρακτική και το χειρότερο παρασύρει τα παιδιά μιλώντας τους για την ομορφιά του «υποβοηθούμενου θανάτου».
Στον Καναδά, όπου η ευθανασία και η «υποβοηθούμενη αυτοκτονία» (το πρόγραμμα Medical Assistance in Death, MAID) είχαν περισσότερα από 10.000 θύματα μόνο στο 2021, έλειπε μόνο ένα μικρό κομμάτι για να ολοκληρωθεί η πνευματική αλλά και η σωματική κατρακύλα: να πεισθούν τα παιδιά ότι η ευθανασία είναι κάτι ευεργετικό. Και κάποιος ανέλαβε να καλύψει αυτό το «κενό».
Το «Canadian Virtual Hospice – υπηρεσία ενημέρωσης και υποστήριξη για ανίατες νόσους, κατάθλιψη και παρηγορητική φροντίδα», ένα ψηφιακό παράρτημα του αυτοχαρακτηριζόμενου ως «φιλανθρωπικού» οργανισμού “International Center for Dignity and Palliative Care Inc.”, είναι αφοσιωμένο βάσει του καταστατικού του στην παροχή «…εξατομικευμένης υποστήριξης και πληροφόρησης σχετικά με την προχωρημένη ασθένεια, την παρηγορική φροντίδα, την απώλεια και το πένθος στα άτομα που ζουν με την ασθένεια, στα μέλη της οικογένειας, σε όσους εργάζονται στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, εκπαιδευτικούς και ερευνητές». Και επίσης στα παιδιά.
Ακριβώς για τα παιδιά, το Canadian Virtual Hospice έχει δημιουργήσει ένα επεξηγηματικό φυλλάδιο που είναι διαθέσιμο δωρεάν στο διαδίκτυο σε μορφή pdf, με τίτλο «Ιατρική Βοήθεια στο Θάνατο- Βιβλίο Δραστηριοτήτων». Το φυλλάδιο εξηγεί στα παιδιά τη φρικτή πρακτική, καθιστώντας σαφείς τις σχετικές έννοιες από την μικρή ηλικία.
Αφιερωμένο σε παιδιά ηλικίας 6 έως 12 ετών, σε τριάντα προσεκτικά δομημένες σελίδες το φυλλάδιο εξηγεί τι είναι ο MAID, (Medical Assistance in Death, θάνατος με τη βοήθεια γιατρού), ποιος έχει πρόσβαση σε αυτόν, υπό ποιες συνθήκες ολοκληρώνεται αυτή η επιλογή ώστε να καταφέρει «να επωφεληθεί» ο ενδιαφερόμενος και τί να περιμένουν την ημέρα που έχει οριστεί η πραγματοποίηση της θανατηφόρου «δραστηριότητας».
Εξηγεί τις σκέψεις και τα συναισθήματα κάποιου που επιθυμεί το θάνατο και καλεί το παιδί να εκφράσει και να εκλογικεύσει τα δικά του συναισθήματα, αποδεχόμενο την περίπτωση του MAID για ένα αγαπημένο πρόσωπο, ή για κάποιον που γνωρίζει.
Το πρόβλημα όμως είναι ακόμη χειρότερο γιατί δεν πρόκειται για απλή ενημέρωση για την ευθανασία.
Το κείμενο είναι γραμμένο με τρόπο που σε συγκεκριμένα σημεία σαφώς απευθύνεται στο ίδιο το παιδί ως «πελάτη» και του υποδεικνύει προθανάτιες αποφάσεις, ενώ φτάνει να υποστηρίζει το παράλογο πως η ιατρικώς υποβοηθούμενη ευθανασία δεν σκοτώνει τον άνθρωπο, γιατί ούτως ή άλλως αυτός θα πέθαινε...!!!
Υποστηρίζει πως με την ευθανασία έχει κάποιος το «πλεονέκτημα» να παίρνει την υπόθεση του θανάτου του στα χέρια του και να αποφασίζει «πως», «πότε», και «με ποιο τρόπο».
Το βιβλιαράκι δηλώνει πως η ευθανασία είναι μία προσωπική απόφαση και εφόσον κάποιος την αποφασίζει για τον εαυτό του, δεν έχει δικαίωμα να παρέμβει άλλος, αφαιρώντας έτσι τη δυνατότητα παρέμβασης από άτομα που αγαπούν αληθινά τον πάσχοντα.
Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδιά από 6 ετών, οπότε είναι αναμενόμενο πως παρά τη δήλωση ότι η ευθανασία αφορά άτομα άνω των 18, αργά ή γρήγορα ο νόμος θα δώσει το καταστροφικό αυτό δικαίωμα και σε νεότερα άτομα αφού πρώτα τα εξοικείωσε με αυτό.
Το ίδιο συνέβη και με την άμβλωση, την αντισύλληψη, τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, τις επεμβάσεις αλλαγής φύλου, τους εμβολιασμούς και άπειρες άλλες καταστροφικές επιλογές «υγείας» για τις οποίες ο νόμος παραχώρησε τελικά το δικαίωμα και στα ανώριμα ανήλικα παιδιά να αποφασίζουν για τον εαυτό τους, ερήμην των γονέων τους, με πολύ άσχημες συνέπειες. Αυτή εδώ όμως η επιλογή είναι η τραγικότερη διότι οδηγεί απευθείας στο θάνατο.
Το βιβλίο προτείνει και μια σειρά από καλλιτεχνικές δραστηριότητες για την εξοικείωση του παιδιού με την έννοια του προαποφασισμένου θανάτου.
Τα πάντα, από την πρώτη έως την τελευταία ζωγραφική, από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη, τίποτα δεν βρίσκεται εκεί για να γαληνέψει τα μικρά παιδιά απέναντι στο θάνατο και την αναχώρηση από τη ζωή, για να τους δώσει κάποια νότα ελπίδας και ανακούφισης, αλλά όλα περνούν ένα ξεκάθαρο μήνυμα: η ευθανασία είναι για το άτομο νόμιμη επιλογή, η ευθανασία είναι «καλή και έγκυρη επιλογή», η ευθανασία είναι «δικαίωμα». Δεν υπάρχει πουθενά στο βιβλίο ένα θρησκευτικό ή μεταφυσικό μήνυμα, ένα σημείο προβληματισμού ως προς την ορθότητα της απόφασης, κάτι που να σπρώξει το παιδί προς την επιλογή της ζωής.
Αυτή είναι η κατάντια και η ανεπάρκεια του άθεου, κοσμικού φρονήματος, της ιατρικής που προδίδει την αποστολή της, της διεστραμμένης παιδαγωγικής, του ασφαλιστικού συστήματος που «κλείνει το μάτι» στο φόνο για να λιγοστεύουν τα οικονομικά «βάρη», εδώ διαπιστώνονται οι αδυναμίες της σύγχρονης οικογένειας και όλης της κοινωνίας. Και βέβαια πίσω από αυτά και ρίζα όλων των κακών, είναι η έλλειψη χριστιανικής παιδείας και αγωνιστικού βιώματος. Γιατί κάθε ζωή και μέσα στα προβλήματά της έχει νόημα και προοπτική και εμπιστευόμαστε το τέλος της σε Αυτόν που έδωσε και την αρχή της.
Αγαπητοί γονείς, δεν θα αργήσουν αυτές οι φονικές ιδέες να έλθουν και στη πατρίδα μας όπως συνέβη και με όλες τις άλλες που υπονομεύουν τώρα την ζωή των παιδιών μας. Μιλήστε έγκαιρα στην οικογένεια και τα παιδιά σας και μάθετέ τα να έχουν εμπιστοσύνη στο Θεό και στο σχέδιο που έχει για τη ζωή του καθενός μας. Διδάξτε τα να στηρίζουν με αγάπη όσους αγωνίζονται για τη ζωή, όσους ανεβαίνουν τον Γολγοθά της αρρώστιας τους. Να ελπίζουν για το θαύμα και να βρίσκουν τη χαρά και μέσα στην ασθένεια, στην αδικία, στις δυσκολίες. Να μην καταθέτουν τα όπλα και να μην παραιτούνται από τον αγώνα της ζωής.
Πείτε τους ακόμη πως η ζωή δίνεται από το Θεό και κανένας δεν έχει δικαίωμα να αφαιρέσει τη ζωή του άλλου. Καμιά ζωή δεν είναι χωρίς νόημα, καμία δεν είναι για πέταμα. Όταν υπάρχει η μεταξύ μας αγάπη και η ζωντανή σχέση με το Χριστό, και μέσα στην δυσκολία μας υπάρχει χαρά και ελπίδα!
Πηγή: ifamnews.com, Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά