Νέα δημοσίευση, που επιμελήθηκαν οι ερευνητές του Ινστιτούτου Charlotte Lozier (CLI), εξετάζει τη θεραπεία του ασθενούς εμβρύου εντός της «ασθενούς».
Washington, DC . Σήμερα, το Ινστιτούτο Charlotte Lozier (CLI) χαιρέτισε τη δημοσίευση μιας νέας μελέτης με τίτλο: «Η Περιγεννητική Επανάσταση», που συντάχθηκε από δύο συνεργαζόμενους με το CLI ερευνητές και εξετάζει τις νέες εξελίξεις στις ιατρικές θεραπευτικές επεμβάσεις επί του αγέννητου παιδιού, του ευρισκομένου μέσα στη μήτρα.
Ο πρόεδρος του CLI, Charles A. "Chuck" Donovan, δήλωσε:
«Με την προηγμένη τεχνολογία απεικόνισης, τις πρωτοποριακές ιατρικές in utero (εντός της μήτρας) θεραπείες και τις προόδους της γενετικής, αυτά τα πρωτοποριακά ευρήματα ισχυροποιούν ό,τι γνωρίζαμε ήδη: ότι ένα μωρό που μεγαλώνει μέσα στη μήτρα της μητέρας του αξίζει να αντιμετωπίζεται ως ασθενής μέσα στην ασθενή. Ανυπομονώ να μοιραστώ τα ευρήματα αυτής της μελέτης και τα καλά νέα που αντιπροσωπεύει με το κοινό, τους υπεύθυνους για τη χάραξη κοινωνικής πολιτικής και τους ιατρούς, ώστε να αυξήσουν την ευαισθητοποίηση της μητέρας για τις δυνατότητες θεραπείας του αγέννητου παιδιού της» (και να σωθούν έμβρυα που θανατώνονταν ως ανίατα).
Συντάκτες της μελέτης είναι οι γιατροί: Colleen Malloy, Monique Chireau Wubbenhourst και Tara Sander Lee, η δε πλήρης εργασία μπορεί να αναζητηθεί στο περιοδικό Issues in Law and Medicine. Αξίζει σύμφωνα με τους συγγραφείς να σημειωθούν τα ακόλουθα:
- Με την περιγεννητική αγωγή, τόσο μη χειρουργική όσο και χειρουργική, οι ιατροί μπορούν τώρα να βοηθήσουν στην εγκεφαλική παράλυση, στον εμβρυϊκό υποθυρεοειδισμό ή υπερθυρεοειδισμό, αποτρέποντας έτσι απώτερες επιπλοκές, ενώ μπορούν επίσης να μετριάσουν τις επιπλοκές από καταστάσεις όπως η Δισχιδής ράχη και η Κυστική ίνωση.
- Η ταχεία ανάπτυξη προγραμμάτων φροντίδας για νεογνά που θα ζήσουν λίγο, αποδεικνύει τη σημασία που έχει για τους γονείς το να αισθανθούν γονείς και να φροντίσουν τα παιδιά τους, έστω και αν είναι για μικρό χρονικό διάστημα.
- Οι προσωπικές απόψεις ενός ιατρού σχετικά με τον τερματισμό της εγκυμοσύνης και το ρόλο της Εμβρυϊκής Ιατρικής αγωγής, μπορεί να επηρεάσουν άμεσα την απόφαση της μητέρας, ώστε να μη τερματίσει την εγκυμοσύνη της, αλλά να προχωρήσει σε θεραπεία του κυοφορούμενου παιδιού. Σε αρκετές μελέτες που περιελάμβαναν οικογένειες που πληροφορήθηκαν για τα παιδιά τους διαγνώσεις τρισωμίας 13 ή 18, η πλειοψηφία των γονέων (το 61%) αισθάνθηκε πίεση εκ μέρους των ιατρών για να τερματίσει την εγκυμοσύνη. Η μελέτη αυτή αποσκοπεί στο να ενθαρρύνουν οι ιατροί τις φοβισμένες έγκυες μητέρες προς την θεραπεία του εμβρύου αποτρέποντας την διακοπή κύησης.
Παρατίθενται παρακάτω επιλεγμένα αποσπάσματα από την εν λόγω μελέτη:
«Με την δυνατότητα να βλέπουμε το έμβρυο σε πραγματικό χρόνο, ήρθε και η δυνατότητα να διαγνώσουμε τα προβλήματα και να εξετάσουμε τον καλύτερο τρόπο για να βοηθήσουμε το έμβρυο που νοσεί. Να παρακολουθούμε τη πορεία της νόσου και να ελέγχουμε τα έμβρυα που ήδη έλαβαν θεραπεία. Αυτή η δυνατότητα μετατόπισε την προσοχή μας από το νεογέννητο με σοβαρή διαταραχή, που δεν διορθώνεται μετά τη γέννηση, στην προγεννητική συντηρητική ή χειρουργική επέμβαση που θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανακούφιση των κλινικών εκδηλώσεων της νόσου... Αυτές οι διαγνωστικές ικανότητες οδήγησαν σε περαιτέρω έρευνες και κλινικές δοκιμές και συνειδητοποιήσαμε ότι το έμβρυο ήταν και είναι ένας ασθενής».
«Εξετάζονται αρκετές καινοτόμες τεχνικές, που υπόσχονται όλο και καλύτερη εμβρυϊκή αποκατάσταση, που χρησιμεύουν ως εναλλακτικές λύσεις για συγκεκριμένες προγεννητικές νοσηρότητες και, ακόμη, αυξάνουν τα νοσήματα που αντιμετωπίζονται στη μήτρα. Για παράδειγμα, η ενδομήτρια κυτταρική θεραπεία, η μηχανική ιστών, οι γονιδιακές θεραπείες και η τεχνητή μήτρα αναπτύσσονται γρήγορα και μπορούν να προσφέρουν τεράστια οφέλη στο άρρωστο έμβρυο στο εγγύς μέλλον. Πολλές από αυτές τις τεχνικές, που βασίζονται στα πολλαπλασιαζόμενα κύτταρα, εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι το εμβρυϊκό περιβάλλον συνεχώς αναδιαμορφώνεται και είναι ιδανικό για την αποδοχή θεραπειών που διευκολύνουν την ανάπλαση».
Ωστόσο, οι οποιεσδήποτε νέες γνώσεις, πρέπει απαραίτητα να ελέγχονται πριν εφαρμοσθούν εάν είναι ηθικές. Οι χριστιανικές αρχές του σεβασμού της ανθρώπινης ζωής από άκρας συλλήψεως και η απουσία κάθε μορφής πειραματισμού σε έμβρυα είναι προϋποθέσεις στις θεραπευτικές μεθόδους, ώστε αυτές να είναι πνευματικά αποδεκτές και να συνεχίσουν να συνδέονται στενά με την έντιμη ιατρική πρακτική και τη σωστή διαμόρφωση της κοινής γνώμης».
Πηγή: https://lozierinstitute.org, Αφήστε με να ζήσω!
