Πριν από μερικές εβδομάδες πληροφορήθηκα ότι μια αφίσα κατέβηκε από το μετρό, επειδή είχε το εξής περιεχόμενο : Στο κέντρο, μια φωτογραφία, προφανώς από υπέρηχο, κυοφορουμένου εμβρύου στην 10η εβδομάδα της κυοφορίας. Πέριξ της αφίσας: Ήξερες ότι το αγέννητο παιδί από τη 18η ημέρα κτυπά η καρδιά του, από τη 42η ημέρα ανιχνεύονται εγκεφαλικά κύτταρα, από την 8η εβδομάδα ΟΛΑ τα όργανά του έχουν δημιουργηθεί, από τη 10η εβδομάδα νιώθει πόνο; Διάλεξε τη ζωή – Κίνημα υπέρ της ζωής -Αφήστε με να ζήσω. Προσωπικώς έμαθα το περιεχόμενο, αφού κατέβηκε η αφίσα.
Επειδή έχω ασχοληθεί σχετικώς πρόσφατα, από την ίδια θέση (BHMA-2.8.2019) με συναφές θέμα, με αφορμή την καθιέρωση ημέρας προστασίας του αγέννητου παιδιού, ας μου επιτραπεί να προσθέσω λίγες σκέψεις.
1. Κατά το άρθρο 2 § 1 του Συντάγματος, O σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας. Παγίως γίνεται δεκτό από τη νομική επιστήμη ότι το άρθρο 2 § 1 Συντ προστατεύει καταρχάς και την αγέννητη ζωή, αφού και αυτή έχει εν δυνάμει ανθρώπινη αξία, επομένως και το κυοφορούμενο.
2. Κατά το άρθρο 14 § 1, 2 του Συντάγματος, Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και διά του τύπου τους στοχασμούς του τηρώντας τους νόμους του Κράτους. O τύπος είναι ελεύθερος. H λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύονται. Από το συνδυασμό των δύο αυτών βασικότατων διατάξεων του Συνταγματός μας για την προστασία της αξίας του ανθρώπου και της ελευθερίας εκφράσεως, προκύπτει ότι η συγκεκριμένη αφίσα είναι απολύτως νόμιμη και επαινετή ως προς το περιεχόμενο. Η αφίσα προσπαθεί με θετικό τρόπο να κρατήσει στη ζωή μια ανθρώπινη ζωή. Επειδή μάλιστα ως προστασία του τύπου εννοείται η προστασία με ευρεία έννοια, η αφίσα υπάγεται και στην έννοια αυτή. Αντιθέτως, αφίσες με αρνητικό αποτέλεσμα ως προς την ανθρώπινη ζωή και αξία, θα ήταν απαράδεκτες. Για παράδειγμα, αφίσα που παρακινεί στην αυτοκτονία, αφίσα που διαφημίζει αμβλωτικά μέσα ή όπλα, αφίσα που διαφημίζει το κάπνισμα.
3. Η αφίσα δεν προσέβαλε και δεν φωνασκούσε, διεφώτιζε για την εκπληκτική πρόοδο της Ιατρικής και παρακινούσε θετικά. Μήπως πρέπει να καταργηθεί ως ενοχλητική η Εμβρυολογία που έχει φθάσει σε τέτοια πρόοδο ; Η ανάπτυξη της εμβρυϊκής χειρουργικής δεν αποτελεί πανηγυρική δικαίωση της ζωής; Είδα πολλές διαμαρτυρίες γαι την αφίσα που μίλησαν για “δικαίωμα” της μητέρας. Για δικαίωμα του ίδιου του παιδιού δεν πρέπει να μιλήσει κανείς;
4. Εμμέσως η αφίσα, εφόσον παρακινούσε στη διατήρηση της ζωής, ετίθετο κατά των αμβλώσεων. Ο ίδιος όμως ο Ιπποκράτης περιέλαβε στον πασίγνωστο όρκο, που απαγγέλλεται κατά την ορκωμοσία των πτυχιούχων της Ιατρικής, τη φράση Ὁμοίως δὲ οὐδὲ γυναικὶ πεσσὸν φθόριον δώσω (δεν θα εμπιστευτώ σε έγκυο μέσο που προκαλεί έκτρωση). Δεν πρέπει επίσης να λησμονούμε ότι και ο Ποινικός μας Κώδικας θεωρεί την άμβλωση αξιόποινη πράξη (άρθρο 304 ΠοινΚ). Εάν συντρέχουν βεβαίως ορισμένες εξαιρέσεις που προβλέπει το ίδιο άρθρο, η άμβλωση μένει ατιμώρητη. Για τις εξαιρέσεις μπορεί να γίνει εκτεταμένη συζήτηση, όπως για παράδειγμα, πώς επιτρέπεται η διακοπή της εγκυμοσύνης μέχρι την δωδέκατη εβδομάδα, χωρίς ουδεμία ένδειξη ή δικαιολογία. Προσφάτως μάλιστα, με την αλλαγή του ίδιου άρθρου ενοποιήθηκαν οι περιπτώσεις κινδύνου υγείας του εμβρύου και κινδύνου υγείας της εγκύου και η άμβλωση επιτρέπεται οποτεδήποτε όταν συντρέχουν αυτές οι εξαιρέσεις. Με την προηγούμενη διατύπωση, η άμβλωση ειδικώς για λόγους υγείας του εμβρύου επιτρεπόταν μέχρι την εικοστή τέταρτη εβδομάδα, τώρα καθόλη της διαρκεια της κυήσεως.
Η διαφορά δεν είναι ασήμαντη. Με άλλα λόγια, οι ενδείξεις σοβαρής αναμαλίας του εμβρύου επιτρέπουν την άμβλωση και όταν η έγκυος ετοιμάζεται να γεννήσει! Ο πολιτισμός μας δεν ανέχεται τα παιδιά με κάποιο πρόβλημα. Τα αποστέλλει στον Καιάδα ακόμη και παραμονές του τοκετού. Δεν άκουσα όμως κάποια διαμαρτυρία για τη μεταβολή αυτή.
5. Διερωτάται κανείς, πόσο μας ευεργετούν όλους μας οι μητέρες που με αυτοθυσία πολλές φορές, φέρνουν στον κόσμο τα παιδιά τους. Πριν από αρκετά χρόνια, μια τηλεοπτική εκπομπή φιλοξενούσε τον νυν Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας κ. Αναστάσιο, ένα ανάστημα που δεν χρειάζεται συστάσεις. Ο ίδιος διηγείτο ότι συνέστησαν για λόγους υγείας μάλιστα, σε μια γυναίκα που περίμενε παιδί, να υποβληθεί σε άμβλωση. Η γυναίκα μπήκε σε μια εκκλησιά, άναψε ένα κερί και πήρε την απόφαση να κρατήσει το παιδί της. Το παιδί – κατέληξε ο Αρχιεπίσκοπος – γεννήθηκε, μεγάλωσε και βρίσκεται σήμερα ανάμεσά σας.
Επρόκειτο για τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο! Τα σχόλια είναι περιττά.
Πηγή: Το Βήμα, Αφήστε με να ζήσω!
