Αντί για επικίνδυνα και αμφιβόλου ποιότητας και προέλευσης φάρμακα, ο ΙΣΑ αντιπροτείνει γενόσημα από την ελληνική φαρμακοβιομηχανία
Επικίνδυνη και αναίτια ειναι η επιμονή για συνταγογράφηση των φαρμάκων με δραστική ουσία, οδηγεί σε αντιποίηση του ιατρικού επαγγέλματος, ενώ τα κριτήρια είναι τουλάχιστον λογιστικά και εισπρακτικά.
Σήμερα, με τη χρήση των φαρμάκων αναφοράς, το κράτος, συμμετέχει στο κόστος τηςφαρμακευτικής αγωγής, επιτρέποντας στον ασθενή να επιλέξει την αγωγή του, συμπληρώνοντας τη διαφορά του κόστους.
Αυτό τόνισε ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (ΙΣΑ) κ. Γ. Πατούλης σε συνέντευξη Τύπου, με αφορμή τη συζήτηση για χρήση της δραστικής ουσίας στη συνταγοράφηση τωνφαρμάκων, σημειώνοντας πως η οικονομική κρίση, μετατρέπεται πλέον σε ανθρωπιστική.
Ο πρόεδρος του ΙΣΑ τόνισε ότι οι εισηγητές του μέτρου θα πρέπει να εξηγήσουν για ποιό λόγο επιμένουν στην συνταγογράφηση με δραστική, αν εφαρμόζεται και σε ποιά ευρωπαϊκή χώρα και ποιά είναι τα αποτελέσματά της στην περίθαλψη των ασθενών. Πρόσθεσε ότι δεν είναι δυνατόν να γίνονται αλλαγές στις θεραπείες και να οδηγούνται οι ασθενείς σε απορρύθμιση, και υπογράμμισε ότι εξορθολογισμός των δαπανών, επιτυγχάνεται με την χρήση των φαρμάκων αναφοράς.
Ο κ. Πατούλης, πρόσθεσε, ότι ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών στηρίζει, και στήριζε ανέκαθεν, ποιοτικά και ασφαλή και επώνυμα γενόσημα, ιδιαίτερα της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας που έχουν την πιστοποίηση της Ελληνικής Φαρμακοποιίας.
Συνέχισε, λέγοντας πως πάγια θέση του ΙΣΑ ήταν και είναι ότι κανένα φάρμακο δεν μπορεί να χορηγείται χωρίς ιατρική συνταγή και ότι η συνταγογράφηση της φαρμακευτικής αγωγής αποτελεί τον πυλώνα της θεραπείας και είναι ευθύνη, επιστημονικά και δεοντολογικά, μόνο του γιατρού.
Η αλλαγή του σκευάσματος, η επιλογή ενός παρεμφερούς σκευάσματος με την ίδια δραστική ουσία, ή λίγο διαφορετική από τρίτους, εκτός του θεράποντος γιατρού, μπορεί να αποβεί μοιραία τόσο για την αποτυχία του θεραπευτικού σχήματος και της συμμόρφωσης του ασθενούς στο φάρμακο όσο και για τη ζωή του. Όλα τα φάρμακα με την ίδια δραστική ουσία, δεν ταιριάζουν σε όλους τους ασθενείς το ίδιο.
Και εξήγησε, χρησιμοποιώντας το ακόλουθο παράδειγμα: Αν ένας ασθενής που είναι καλά ρυθμισμένος στο αντιπηκτικό φάρμακο Α, πάρει ξαφνικά το Β με την ίδια δραστική ουσία, τότε μπορεί να παρουσιάσει στο Β αιμορραγία (παρενέργεια). Αντίθετα, αν ένας άλλος ασθενής που είναι καλά ρυθμισμένος στο αντιπηκτικό φάρμακο Β, πάρει ξαφνικά το Α με την ίδια δραστική ουσία, τότε μπορεί να κάνει θρόμβο (δηλαδή την αντίθετη παρενέργεια). Γι αυτό, σε δύο φάρμακα αντιπηκτικά με την ίδια δραστική ουσία, μπορεί να έχουμε στο ένα αιμορραγία και στο άλλο θρόμβο!!! Αυτό το φαινόμενο έχει να κάνει με το λεγόμενο Θεραπευτικό Παράθυρο του ΚΑΘΕ σκευάσματος μέσα στον οργανισμό του ΚΑΘΕ αρρώστου. Το ποιο σκεύασμα ρυθμίζει καλύτερα τον κάθε ασθενή αφορά τη λεγόμενη τιτλοποίηση του φαρμάκου και είναι αποκλειστική ευθύνη του θεράποντος γιατρού.
Συνεπώς, η συνταγογράφηση σημαίνει: τον προσδιορισμό προβλήματος, τη φαρμακευτική αγωγή, το συγκεκριμένο θεραπευτικό μόριο, τη συγκεκριμένη θεραπευτική δόση, το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, στη συγκεκριμένη φαρμακευτική μορφή. Ποιός είναι υπεύθυνος για όλα αυτά;
Το θεραπευτικό αποτέλεσμα ενός φαρμάκου έχει άμεση σχέση με την καθαρότητα της δραστικής του ουσίας, καθώς και με άλλους παράγοντες. Για να δράσει ένα φάρμακο, πρέπει να απορροφηθεί συγκεκριμένη ποσότητα της δραστικής ουσίας από το αίμα. Αν η ποσότητα αυτή φύγει γρήγορα από τον οργανισμό, δε θα προλάβει να απορροφηθεί και δε θα δράσει. Αν η δραστική ουσία που απορροφάται δεν είναι καθαρή και έχει διάφορες προσμίξεις, τότε αυτές οι προσμίξεις μπορεί μεταβολίσουν το φάρμακο σε τοξικό και επικίνδυνο για τον οργανισμό του ασθενή.
Για να κυκλοφορήσει ένα φάρμακο στην αγορά με ασφάλεια πρέπει να προϋπάρχουν γι΄ αυτό το φάρμακο πιστοποιημένες μελέτες κλινικής αποτελεσματικότητας και βιοδιαθεσιμότητας στον τοπικό πληθυσμό.
Και αναπόφευκτα έθεσε το παρακάτω ερώτημα: «Για τα φάρμακα που θα εισαχθούν από το Μπαγκλαντές, την Ινδία και την Κίνα, ποιες μελέτες έχουν δημοσιοποιηθεί;
Υπάρχει δυνατότητα ελέγχου της κλινικής αποτελεσματικότητας και βιοδιαθεσιμότητας βιοδιαθεσιμότητας στην Ελλάδα σήμερα; Έχει γίνει καμία μελέτη; έχει δημοσιοποιηθεί»;
Σύμφωνα με τη νομοθεσία του ΕΟΦ, αρκεί για να κυκλοφορήσει στο ελληνικό εμπόριο η επίδειξη κάποιων μελετών βιοϊσοδυναμίας, κι αυτό όχι πάντα… Οι μελέτες όμως από μόνες τους, δε διασφαλίζουν την ασφάλεια και την ποιότητα του φαρμάκου, αφενός διότι δεν περιλαμβάνουν την ανάλυση του προϊόντος – κυρίως την καθαρότητα της δραστικής ουσίας από τις προσμίξεις της – και αφετέρου διότι έχουν μεγάλες αποκλίσεις από το πρωτότυπο, της τάξεως του 25%.
Αν λοιπόν ο γιατρός συνταγογραφεί μόνο τη δραστική ουσία, χωρίς να μπορεί να επιλέγει ποιο είναι το κατάλληλο φάρμακο για τον ασθενή του, τότε η Δημόσια Υγεία τίθεται σε κίνδυνο.
Ο πρόεδρος του ΙΣΑ, ξεκαθάρισε τη θέση του Συλλόγου, λέγοντας ότι «τασόμεθα υπέρ του εξορθολογισμού της υγειονομικής δαπάνης και της εξοικονόμησης πόρων, αλλά είμαστε αντίθετοι στην εφαρμογή αποφάσεων που ελλοχεύουν τον Δημόσιο Κίνδυνο αύξησης της νοσηρότητας, της θνησιμότητας, αλλά και της θνητότητας των πολιτών.
Άλλωστε, το κράτος έχει ήδη πετύχει τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης με την προσφορά του φαρμάκου αναφοράς και τη δυνατότητα του ασθενή να επιλέξει το φάρμακο που προτείνει ο γιατρός του. Αφού τελικά για το κράτος δε θα υπάρξει καμία οικονομική επιβάρυνση, γιατί η τόση επιμονή στην αποκλειστική αναγραφή της δραστικής ουσίας;
Για ποιο λόγο τώρα η διακοπή αυτής της επιλογής του ασθενή να επιλέξει τη θεραπευτική αγωγή που προτείνει ο γιατρός του ;
Γιατί αυτή η επιμονή της Τρόικα στην πολιτική “αποκλειστική δραστική ουσία ο γιατρός και φθηνότερο γενόσημο ο ασθενής”
Γιατί να αποτελέσουμε ευρωπαϊκή πρωτοτυπία;
Αυτά τα ερωτήματα, οφείλουν οι ιθύνοντες να τα απαντήσουν.
Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών θα εξαντλήσει κάθε νομικό μέσο, εγχώριο και ευρωπαϊκό για να διαφυλάξει την ακεραιότητα της Δημόσιας Υγείας των πολιτών στην Ελλάδα, όπως είναι στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν υψηλά ποσοστά κατανάλωσης ελεγμένων και ασφαλών γενοσήμων».
Κάλεσε τους γιατρούς – μέλη του συλλογου να παρακολουθούν το θεραπευτικό αποτέλεσμα των χρησιμοποιούμενων γενοσήμων και τις πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειές τους και να συμπληρώνουν άμεσα την κίτρινη κάρτα για τις παρανέργειες των φαρμάκων και να την αποστέλλουν στον ΕΟΦ, με κοινοποίηση στον ΙΣΑ.
