Το 1957 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος έστειλε την παρακάτω Εγκύκλιο προς τους Χριστιανούς των Πατρών.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 899

Προς τους ευσεβείς Χριστιανούς της πόλεως Πατρών
Περιήλθεν εις γνώσιν της Ι. Συνόδου ότι κατά τας ημέρας των Απόκρεω εις την ιστορικήν Σας πόλιν, την οποίαν καθηγίασεν με το τίμιον αίμα του ο Απόστολος Ανδρέας, και την κατέστησε περιώνυμον εις την παγχριστιανικήν συνείδησιν, λαμβάνουν χώραν έκτροπα εξευτελίζοντα την ανθρώπίνην αξιοπρέπειαν, την εξαγορασθείσαν με το αίμα του Χριστού. Άνδρες και γυναίκες φέροντες το χριστιανικόν όνομα δεν εκδηλώνουν τας εορταστικάς διαθέσεις εις χορούς, τους οποίους ερρύθμισε η Ελληνοχριστιανική παράδοσις, εις αρμονικάς κινήσεις εντός των οποίων κατοπτρίζεται η χάρις, η ευγένεια και η αριστοκρατική διάθεσις των προσώπων, αλλ’ εκτρέπονται εις σκοτίας πράξεις οργίων (Μπουρμπούλια και Ροκεντρόλ) και εμφανίζουν εικόνα από την οποίαν αποστρέφει τις το πρόσωπον εξ αισχύνης. Η κατάστασις αύτη δεν προσβάλλει μόνον την δημοσίαν αιδώ, αλλά φονεύει το πνεύμα, την ελευθερίαν του ανθρώπου, μετά της οποίας είναι συνυφασμένη η χάρις του Χριστού, καταρρίπτει τον πολιτισμόν του Ελληνικού λαού εις τα όμματα των Εθνών, και συγκλονίζει τα θεμέλια της ωραίας Ελληνικής οικογενείας.

Διά ταύτα η Ιερά Σύνοδος εξ αγάπης πατρικής προήλθεν εις την αποστολήν της παρούσης επιστολής, διά της οποίας ποιείται έκκλησιν εις την ευσέβειαν υμών ως τέκνων της Εκκλησίας και Σας προτρέπει να εγκαταλείψητε αυτά τα σκοτεινά και οργιώδη βακχικά σκιρτήματα, ασκούμενοι εις ό,τι κόσμιον και τίμιον και πρός την αξιοπρέπειαν υμών και πρός τιμήν και ηρωϊσμόν των προγόνων ημών συνάδει, διότι ούτω και η τιμή του Γένους διασώζεται και ο οίκος υμών επί των Ευαγγελικών αρχών και των μεγάλων παραδόσεων του Έθνους παραμένει ακλόνητος φωτίζων και καθοδηγών τους υιούς και θυγατέρας υμών εις έργα μεγάλα και υψηλά εις δόξαν Χριστού, Ου η χάρις είη μετά πάντων υμών.
Ο Αθηνών Δωρόθεος, Πρόεδρος

ΑΠΟ ΕΡΥΘΡΟ ΣΤΑΥΡΟ:
Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός κλήθηκε να αντιμετωπίσει 80 περιστατικά εκ των οποίων: με 145 εθελοντές φερμένους από 8 διαφορετικές πολιτείες ! Με 20 ομάδες Α΄ Βοηθειών, 4 ομάδες διάσωσης, 2 ομάδες γιατρών με επικεφαλής χειρούργο από το Ερρίκος Ντυνάν, 2 ομάδες Νοσηλευτικών υπηρεσιών, 2 παρατηρητές, ενώ διέθεσε 6 Ασθενοφόρα, 4 τζίπ με διασώστες, 2 κινητές υγειονομικές υπηρεσίες, 2 μοτοσυκλέτες, και 2 οχήματα μεταφοράς προσωπικού.
22 μέθης ( τά 12 από βαριά μέθη, και άλλα 5 από ανήλικους… ),
16 τραυματισμοί από ξένο σώμα ( μαχαιριές κλπ…),
5 από ξυλοδαρμούς,
14 παθολογικά, λιποθυμίες, κλπ….
10 οφθαλμολογικά,
5 τραυματισμοί από πτώση,
4 ορθοπεδικά,
4 καρδιολογικά

ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΑΒ :
Όπως δήλωσε ο περιφερειακός διευθυντής του ΕΚΑΒ κ. Μιχαλόπουλος κατά το Καρναβαλικό 3ήμερο οι διασώστες του ΕΚΑΒ κλήθηκαν αντιμετώπισαν:
111 περιστατικά, τά οποία αναλυτικά είναι:
28 μέθης,
7 τραυματισμούς ( ό ένας από μαχαιριές…),
6 ξυλοδαρμοί,
45 παθολογικά και καρδιολογικά,
1 από ναρκωτικά,
10 ορθοπεδικά,
1 με κώμα,
11 από τροχαία,

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου η Αστυνομία προχώρησε σε:
97 προσαγωγές και 23 συλλήψεις,
10 υποθέσεις ναρκωτικών,
5 περιστατικά διακεκριμένων κλοπών,
6 κλοπές ( απλού τύπου ),
2 διαρρήξεις αυτοκινήτων, και
5 διαρρήξεις σε σπίτια.
( «Πελοπόννησος» , 4.3.09
Και www.skaipatras.gr/patra/modules.php?name=News&file=article&sid=1159
Από :http://patrablog.blogspot.com/

Στα δικαστήρια το θέμα
«Πόλεμος» για το αποκριάτικο άρμα με τον ηγούμενο Εφραίμ


Αθήνα

Εξώδικο στο Δήμο Πατρέων και αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στο Πρωτοδικείο Πατρών, κατέθεσαν τα μέλη του συλλόγου «Αγιος Μάρκος Ευγενικός» ζητώντας να αποσυρθεί από το Καρναβάλι το άρμα που παρουσιάζει τον ηγούμενο Εφραίμ.

Σύμφωνα με τα Νέα, την απόσυρση του άρματος ζητούν με επιστολή τους προς τον Δήμο και 20 μονές του Αγίου Όρους. Ο Δήμος, ωστόσο, απαντά πως η σάτιρα δεν λογοκρίνεται.

Η υπόθεση αναμένεται να συζητηθεί σήμερα στο δικαστήριο, αλλά όπως αναφέρεται στην αίτηση του συλλόγου, «ακόμα και εάν δεν αποσυρθεί το εν λόγω άρμα από την παρέλαση της Αποκριάς, τότε ο Δήμος Πατρέων θα πρέπει να διακηρύξει εγγράφως ότι εκτιμά το ήθος και το έργο που έχει επιτελέσει ο ηγούμενος Εφραίμ και ιδίως στην περιφέρεια της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου».

Στην ίδια αίτηση αναφέρεται ότι «στο 'περιβάλλον' αυτού του άρματος θα περιφέρονται πλείστοι όσοι καρναβαλιστές, αγόμενοι και φερόμενοι από κάθε είδους πάθος και αναισχυντία, ασέμνως ενδεδυμένοι ή και ημίγυμνοι, με μπουκάλια μαυροδάφνης στο χέρι, με απουσία κάθε ηθικού φραγμού στο πλαίσιο ενός είδους διονυσιακού και σεξιστικού ξεφαντώματος και παραληρήματος».

Πάντως, ο αντιδήμαρχος Πολιτιστικών του Δήμου Πατρέων Αλέξης Σκαρμέας αφήνει να εννοηθεί ότι το άρμα δεν θα αποσυρθεί, αφού ο Δήμος «δεν λογοκρίνει τη σάτιρα». Σημειώνει, δε, πως «δεν θίγεται και δεν προσβάλλεται κανένας θεσμός, απλώς σατιρίζεται ένα πρόσωπο και οι πολιτικές προεκτάσεις του θέματος».

Από την πλευρά της, η κατασκευάστρια του άρματος Αγνή Στασινού δηλώνει: «Σέβομαι τα θεία και δεν είχα ποτέ μου σκοπό και πρόθεση να θίξω το έργο της Εκκλησίας. Αλλωστε αυτό που σατιρίζω δεν είναι το σύνολο, αλλά ένα συγκεκριμένο γεγονός που είδε το φως της δημοσιότητας».

Οι διαμαρτυρίες δεν πτόησαν καθόλου τους κατασκευαστές, οι οποίοι «απαντούν» με ένα νέο άρμα. Όπως ανέφερε ο εκπρόσωπος του καρναβαλικού εργαστηρίου Χρήστος Σπυρόπουλος «οι καλλιτέχνες στο εργαστήρι ετοιμάζουν ακόμα ένα άρμα με τον Εφραίμ, στον οποίο κάνει καντάδα ο πρώην υπουργός Θεόδωρος Ρουσόπουλος». Ο ίδιος πρόσθεσε ότι «όλα αυτά γίνονται στο πλαίσιο της σάτιρας και του σχολιασμού της επικαιρότητας».

23 Φεβρουαρίου, 2009 — VatopaidiFriend

Αφ’ ότου πληροφορηθήκαμε στην ιερά Λαύρα του Αγίου Σάββα το θέμα της ετοιμαζόμενης στην Πάτρα εφετινής καρναβαλικής εορτής, η καρδιά μας γέμισε με πολλή λύπη και φοβερή ανησυχία.

Διότι δεν είναι μόνο το πρόσωπο του Αρχιμανδρίτου Εφραίμ της Ιεράς Μονής του Βατοπαιδίου το οποίο διακωμωδείται και εξευτελίζεται στον εφετινό καρνάβαλο, αλλά ολόκληρο το Μοναχικό Τάγμα, του οποίου το μαύρο ράσο, αποτελεί την χαρακτηριστική ενδυμασία πνευματικής μάχης, καθώς άλλωστε και του τιμημένου Ελληνικού Κλήρου. Υβρίζονται λοιπόν και η Παναγία Θεοτόκος, η πρώτη ασκήτρια στα Άγια των Αγίων των Ιεροσολύμων και Ηγουμένη του Αγίου Όρους, εξυβρίζονται τα άφθορα άγια σκηνώματα και τα ασκητήρια των Αγίων μας, όπως του Αγίου Σάββα, οι οποίοι αγίασαν το χώμα της Ελλάδας ή και αλλού με τους ασκητικούς αγώνες τους, φορώντας το μαύρο Μοναχικό Σχήμα, το οποίο μισούν μόνο οι εχθροί της Ορθοδοξίας και το τρέμουν οι δαιμονικές δυνάμεις, διακωμωδείται ο Μοναχικός Θεσμός, ο οποίος διέσωσε εκτός της Πίστεως, και την αυτοσυνειδησία του Γένους, τη γλώσσα, την ιστορία και τη γραμματεία του, σε περιόδους δουλείας ή κινδύνων, με μεγάλες μορφές Αγίων, Εθνομαρτύρων, Διδασκάλων και Εθναρχών.

Οι ετερόθρησκοι των Αγίων Τόπων τιμούν τους Χριστιανούς Ρασοφόρους και τους αποκαλούν «Abbuna» («Πάτερ»), εις ένδειξη τιμής προς το Βασιλικόν και ένδοξο Γένος των Ρωμιών, των «Βυζαντινών», του οποίου την Αυτοκρατορία εκληρονόμησαν, αλλά οι Ρωμιοί των Πατρών της νεωτέρας Ελλάδας θα διακηρύξουν “urbi et orbi”, στην πόλη και τον κόσμο, ότι στο βωμό της γελωτοποιίας είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν αυτό που πάντοτε αποτελούσε γνώρισμα των Ελλήνων, την τιμή προς τους θρησκευτικούς θεσμούς, όπως είναι πρόθυμοι και να ενσταλάξουν με συνειρμούς στις αθώες παιδικές ψυχές και στην συνείδηση των νέων, εκεί όπου το θέαμα του καρναβάλου, την γενική εντύπωση ότι η μαύρη Μοναχική Περιβολή των Ορθοδόξων Μοναχών δεν είναι ανθρώπων που αγωνίζονται πνευματικώς, με ενδεχόμενες ίσως ελλείψεις και λάθη, αλλά υποκριτών και διεφθαρμένων. Ο Χριστός, μέσω της Εκκλησίας Του, όπου διαπιστώσει αμαρτία και πτώση, δρα θεραπευτικά, αλλά με αγάπη και σεβασμό στο ανθρώπινο πρόσωπο. Η τωρινή γελωτοποιία, διαπομπεύει με απάνθρωπο τρόπο το πρόσωπο ενός κληρικού, κατά παραβίαση του βασικού ανθρωπίνου και δημοκρατικού δικαιώματος της αξιοπρέπειας, το οποίο απολαμβάνουν ακόμα και οι εγκληματίες.

Δεν έφθαναν οι εκτροπές του καρναβάλου από μόνες τους, τα αμαρτήματα της νύκτας και της εντροπής και οι φονικές εκτρώσεις; Δεν ήταν αρκετή αμαρτία η βεβήλωση της πλέον σημαντικής περιόδου του έτους, δηλαδή των Αγίων Νηστειών, όταν ενθυμούμεθα την Β’ Παρουσία του Κυρίου την Κυριακή της Απόκρεω; Αλλά τώρα, η σύγχρονη Πάτρα και η νεοειδωλολατρική και νεοεποχική λατρεία των ειδώλων του καρναβαλικού σατυρισμού ανασταυρώνει τον Χριστό μέσω των συμβόλων του Μοναχικού Θεσμού, σύμβολα που ίσως εμείς οι σύγχρονοι μοναχοί αναξίως φορούμε, δεν παύουν όμως να είναι τα ένδοξα εμβλήματα των Αγγελικών Ταγμάτων και των απ’ αιώνος Οσίων Πατέρων.

Είναι φοβερή η διήγηση από τα βιβλία της Εκκλησίας μας, σύμφωνα με την οποία ένας παλαιός Πατριάρχης για να εξευτελίσει ένα Μοναχό που αμάρτησε, φόρεσε το σχήμα του σε ένα χοίρο. Τότε εμφανίστηκε ο Τίμιος Πρόδρομος και Βαπτιστής και του είπε ότι δεν θα του συγχωρήσει αυτή την αμαρτία, ούτε στη Δεύτερη Παρουσία. Και δεν του τη συγχώρησε, ούτε όταν ο Πατριάρχης αυτός έκτισε ένα Ναό προς τιμή του Τιμίου Προδρόμου, διότι ο Τίμιος Πρόδρομος εμφανίστηκε στον Πατριάρχη και του είπε πάλι, ότι όσους Ναούς και αν κτίσει, δεν θα του συγχωρήσει την αμαρτία αυτή, με την οποία προσβλήθηκε το Μοναχικό Σχήμα, του οποίου ο Βαπτιστής είναι Αρχηγός.
Παρακαλούμε θερμώς όσους πιστούς ακόμη αγωνίζονται στους προμαχώνες του Γένους και της Πίστεως, ξεπερνώντας φόβο και ανθρωπαρέσκεια, αλλά και όσους θέλουν να βλέπουν τα γεγονότα βαθύτερα από τις τηλεοπτικές κάμερες και διαχρονικώτερα από εφήμερους γελοιασμούς, να αντιληφθούν τους συμβολισμούς, τις συγκυρίες και τους σκοπούς μιας τέτοιας πάνδημης βλασφημίας στην οποία παρασύρονται οι συμπατριώτες μας και να ασκήσουν πειθώ μετερχόμενοι κάθε ειρηνικό και νόμιμο μέσο για την αποτροπή της. Και αν τίποτε δεν κατορθωθεί, να απόσχουν παντελώς κάθε καρναβαλικής εκδηλώσεως, παρακαλώντας με δάκρυα το έλεος του Θεού.

Και κάτι τελευταίο. Η διακωμώδηση των ιερών χριστιανικών θεσμών είναι συστατικό στοιχείο της τελετουργίας του σατανισμού και της μαγείας. Αντιλαμβάνονται οι διοργανωτές του καρναβάλου ποιες δαιμονικές πύλες ανοίγουν και ποιους πνευματικούς νόμους ενεργοποιούν πάνω στην πόλη των Πατρών ιδιαίτερα με τον εφετινό καρνάβαλο;
Είθε ο Χριστός με την φιλανθρωπία Του να αποτρέψει την αμαρτία αυτή και τα επακόλουθα της.

Οι Σαββαΐται Πατέρες.

ΟΜΙΛΙΕΣ

Κατηγορώ την υποκρισίαν...

Ομιλία του Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος Κύρου Μελίτωνος στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, την Κυριακή της Τυροφάγου, 8η Απριλίου 1970. Είναι γνωστή ως "η ομιλία για τον καρνάβαλο".

Αδελφοί μου,

Τίποτε δεν καυτηρίασε ο Κύριος τόσο πολύ, όσο την υποκρισία.

Και ορθώς, εις αυτήν είδεν, ότι υπάρχει πάντοτε ο μεγαλύτερος παραπλανητικός κίνδυνος, δηλαδή το εωσφορικόν αγγελοφανές φως. Είναι πράγματι φοβερή η δύναμις της υποκρισίας. Τόσο γι' αυτόν που τη ζή και την ασκεί, όσο και γι' αυτούς που την υφίστανται.

Και είναι επικίνδυνη ή υποκρισία, γιατί ανταποκρίνεται προς βαθύτατον ψυχολογικόν αίτημα του ανθρώπου.

O άνθρωπος θέλει να φανή αυτός πού δεν είναι. Ακόμη και ενώπιον του εαυτού του και ενώπιον του θεού. Και έτσι ξεφεύγει από την αλήθεια και την απλότητα και φυσικά και από την μετάνοιαν και την σωτηρίαν.

Σε λίγες ώρες έξω από αυτόν τον ναόν, έξω από την γαλήνην του, εις τους δρόμους αυτής της Πολιτείας, θα παρέλαση ο Καρνάβαλος. Μη τον περιφρονήσετε και μη τον χλευάσετε και μη με κατακρίνετε, πού τον αναφέρω αύτη τη στιγμή. Δεν είναι καθόλου άσχετος με το μέγιστο πρόβλημα της υποκρισίας. Να τον προσέξετε εφέτος τον Καρνάβαλο με σεβασμό και βαθύ στοχασμό. Είναι πανάρχαιο το φαινόμενο και είναι φαινόμενο βαθύτατου και αγχώδους αιτήματος της ψυχής του άνθρωπου, να λυτρωθή από την καθημερινή του υποκρισία με μίαν έκφρασιν ανωνύμου, διονυσιακής νέας υποκρισίας.

Είναι τραγική μορφή ο Καρνάβαλος.

Ζητεί να λυτρωθή από την υποκρισίαν υποκρινόμενος.

Ζητεί να κατάλυση όλες τις ποικίλες προσωπίδες, πού φορεί κάθε μέρα με μία νέα, την πιο απίθανη.

Ζητεί να εκκένωση ό,τι υπάρχει απωθημένο μέσα στο υποσυνείδητό του και να ελευθερωθή, αλλά ελευθερία δεν υπάρχει, η τραγωδία του Καρνάβαλου παραμένει άλυτη. Το βαθύτατο αίτημα του είναι να μεταμορφωθή.

Εδώ, λοιπόν, είναι η θέσις της Εκκλησίας, κοντά στον Καρνάβαλο. Σ' αυτόν πού ζητεί μεταμόρφωση, το κεντρικό κήρυγμα της Ορθοδοξίας. Τη μεταμόρφωσι.

Να μη τον καταδικάσουμε, λοιπόν, τον Καρνάβαλο, αλλά να σταθούμε και κάτω από την προσωπίδα του να ακούσωμε την αγωνία του, την έκκλησί του και το δάκρυ του.

Επαναλαμβάνω, της Ορθοδοξίας το βαθύτερο κήρυγμα ζητεί ο Καρνάβαλος, περιφερόμενος εις τους δρόμους της Πολιτείας: Τη μεταμόρφωσι.

Και είναι ο ειλικρινέστερος και εντιμότερος των υποκριτών.

Ίσως θα νομίσετε, ότι αστειεύομαι. Απολύτως όχι. Δεν υπάρχει σοβαρώτερο πρόβλημα αύτη την ώρα δια την Εκκλησίαν. Δεν είναι δυνατόν η Εκκλησία, και μάλιστα η Ορθόδοξος, η δική μας Εκκλησία, να νοηθή ως άσχετη προς τη ζωή, προς τους καιρούς, προς την αγωνίαν αυτής της ώρας, προς τα φλέγοντα προβλήματα αυτής της στιγμής, απλώς ως πόλις επάνω ορούς κειμένη και θεωρούσα τα περί αυτήν. Ως Εκκλησία είμεθα εμπεπλεγμένοι εις την πορείαν του γένους των ανθρώπων, εις την μεγάλην αυτήν περιπέτεια, που ονομάζεται Ιστορία, άγουσα εις την τελείωσιν των εσχάτων.

Υποκρινόμενοι την χθες, απουσιάζομεν από την σήμερον και η αυριον έρχεται άνευ ημών.

Ομιλών εις την 4ην Πανορθόδοξον Διάσκεψιν της Γενεύης, είχον ειπεί: «Η χθες παρήλθε προ πολλού, ούτε καν την σήμερον ζώμεν, μας προέλαβεν η μεθαύριον». Το επαναλαμβάνω αυτό σήμερον εντονώτερον. Διότι είναι η πέραν της αυτάρκους υποκρισίας αλήθεια, η απλή, η ευκολωτέρα αντιμετώπισις των προβλημάτων είναι να τα χλευάση και να τα κατακρίνη κανείς και να αντίπαρελθη, όπως ο Ιερεύς και ο λευΐτης της Σαμαρειτικής παραβολής. Αλλά η πληγή είναι εδώ και κράζει.

Ποιος μπορεί υπευθύνως να μας πη, ότι είναι έξω κάθε ιστορικής, εξελικτικής πραγματικότητας όλα αυτά τα συνταρακτικά γεγονότα και φαινόμενα της νέας γενεάς της ανθρωπότητος, η έξαλλη μουσική, οι έξαλλοι χοροί, η έξαλλη επένδυσις, όλη αυτή η παγκόσμιος επανάστασις της νεολαίας;

Άν όλοι οι μικρόνοες, όλοι οι εθελατυφλούντες, όλοι οι παρελθοντολόγοι και εγκαυχώμενοι δια την αρετήν της εποχής των συνωμοτήσουν, δια να κατακρίνουν όλα αυτά τα πράγματα, η Εκκλησία έχει χρέος να σταθή με θεανδρικήν κατανόησιν, ενανθρωπιζομένη όπως ο Κύριος της εν μέσω ενός νέου κόσμου, πού έρχεται μακρόθεν, και να ακούση αυτή την αγωνιώδη κραυγήν, πού αναπηδά από όλα αυτά τα θεωρούμενα από μας έξαλλα πράγματα. Κάτι έχει να μας πή με όλα αυτά τα φαινόμενα αυτός ο κόσμος, που έρχεται νέος εις το προσκήνιον της Ιστορίας.

Τα νομιζόμενα έξαλλα δι' ημάς τους παλαιούς, όταν λάβωμεν ύπ' όψιν το φοβερόν γεγονός, ότι ένα από τα χαρακτηριστικά της εποχής μας είναι η τεραστία απόστασις, που υπάρχει στη διαδοχή των γενεών, δηλαδή η γενεά, η οποία έρχεται έπειτα από εμένα έχει απόστασιν τριών γενεών. Πώς έχομεν την αξίωσιν να την κατανοήσωμεν ημείς αυτήν την νέαν γενεάν, που έρχεται, εάν δεν είμεθα Εκκλησία Χριστού συνεχώς ενανθρωπίζομένη, συνεχώς μεταμορφουμένη και συνεχώς μεταμορφώνουσα;

......

Δεν θα επιζήσωμεν ως χριστιανικαί επί μέρους Εκκλησίαι καί Ομολογίαι του κύματος αυτού των επερχομένων, εάν δεν ενωθώμεν όλοι εν Χριστώ Ιησού. Είναι πλέον η ώρα να λυτρωθώμεν εκ της αντιπατερικής Ιδέας, ότι η Εκκλησία μόνον μέχρις ενός ορισμένου σημείου της Ιστορίας ήτο δυνατόν να ερμηνεύση την θείαν Αποκάλυψην. Πρέπει, επί πλέον του πατερικού πνεύματος, να αναλάβωμεν ως Εκκλησία την θείαν υπευθυνότητα και τόλμην και γενναιότητα των Πατέρων και να θεολογήσωμεν τον Χριστόν, το Εύαγγέλιον και την Έκκλησίαν. Όχι με νομοκρατικήν φαρμακίδειον, φερ' ειπείν, σωματειακήν αντίληψιν της Εκκλησίας, αλλά της Εκκλησίας ως Σώματος Χρίστου, ζώντος εν τη αναστάσει.

Αδελφοί μου,

Τώρα εισερχόμεθα εις την Αγίαν Τεσσαρακοστήν και στο βάθος μας αναμένει το δράμα, το θαύμα και το βίωμα της Αναστάσεως, το κατ' εξοχήν βίωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ας πορευθώμεν προς αυτό το όραμα και βίωμα, όχι ασυγχώρητοι, όχι μη συγχωρήσαντες, όχι εν νηστεία απλώς κρέατος και ελαίου, όχι εν υποκρισία, αλλά εν θεία ελευθερία εν πνεύματι καί αληθεία. Εν τω πνεύματι της αληθείας, εν τη αληθεία του πνεύματος.

....Ο Χαλκηδόνος ΜΕΛΙΤΩΝ

Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος Κύρου Μελίτωνος, Λόγοι και Ομιλίαι, 1991, εκδ. Πανσέληνος