Την Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015, αντιπροσωπεία της ΠΕΘ αποτελούμενη από τον Δρ Θεολογίας κ. Κωνσταντίνο Σπαλιώρα, Πρόεδρο του ΔΣ της ΠΕΘ, τον Αναπλ. Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ, κ. Θωμά Ιωαννίδη, Αντιπρόεδρο του ΔΣ της ΠΕΘ,  τον κ. Παναγιώτη Τσαγκάρη, ΜΑ Θεολογίας, Γενικό Γραμματέα του ΔΣ της ΠΕΘ, τον Δρ Θεολογίας κ. Δημήτριο Βογιατζή, μέλος της Επιτροπής Παιδείας της ΠΕΘ και  τη Δρ Θεολογίας κ. Ιωάννα Κομνηνού, μέλος της Επιτροπής Παιδείας της ΠΕΘ,   συναντήθηκε, με το ΔΣ της ΟΛΜΕ την ώρα που συνεδρίαζε για το θέμα που δημιουργήθηκε  από τις ανακοινώσεις της ΟΛΜΕ κατά την 25^η Σεπτεμβρίου 2015 για το ζήτημα των απαλλαγών από το μάθημα των Θρησκευτικών.

Συνάντηση αντιπροσωπείας της ΠΕΘ με το ΔΣ της ΟΛΜΕ

Την Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015, αντιπροσωπεία της ΠΕΘ αποτελούμενη από τον Δρ Θεολογίας κ. Κωνσταντίνο Σπαλιώρα, Πρόεδρο του ΔΣ της ΠΕΘ, τον Αναπλ. Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ, κ. Θωμά Ιωαννίδη, Αντιπρόεδρο του ΔΣ της ΠΕΘ,  τον κ. Παναγιώτη Τσαγκάρη, ΜΑ Θεολογίας, Γενικό Γραμματέα του ΔΣ της ΠΕΘ, τον Δρ Θεολογίας κ. Δημήτριο Βογιατζή, μέλος της Επιτροπής Παιδείας της ΠΕΘ και  τη Δρ Θεολογίας κ. Ιωάννα Κομνηνού, μέλος της Επιτροπής Παιδείας της ΠΕΘ,   συναντήθηκε, με το ΔΣ της ΟΛΜΕ την ώρα που συνεδρίαζε για το θέμα που δημιουργήθηκε  από τις ανακοινώσεις της ΟΛΜΕ κατά την 25^η Σεπτεμβρίου 2015 για το ζήτημα των απαλλαγών από το μάθημα των Θρησκευτικών.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, εκφράστηκε η έντονη δυσαρέσκεια της ΠΕΘ για αποφάσεις που λαμβάνονται χωρίς καμία συνεργασία και επικοινωνία με τους άμεσα ενδιαφερόμενους κλάδους των εκπαιδευτικών, θέτοντας ευθέως θέμα υπέρβασης του θεσμικού ρόλου μελών του ΔΣ της ΟΛΜΕ. Ιδιαίτερα τονίστηκε από τους εκπροσώπους της ΠΕΘ ότι η παραπάνω στάση του ΔΣ καλλιεργεί την πιθανότητα διατάραξης των αρμονικών σχέσεων οι οποίες είναι ανάγκη να  υπάρχουν μεταξύ της ΟΛΜΕ και των κλάδων  των εκπαιδευτικών για την επίλυση των μεγάλων και σημαντικών προβλημάτων της εκπαίδευσης.

Κατά τη συνάντηση διευκρινίστηκε ότι η ως άνω επίμαχη απόφαση ελήφθη με ισχνή πλειοψηφία και ότι δεν εξέφραζε όλα τα μέλη του ΔΣ της ΟΛΜΕ. Μάλιστα, από μία συνδικαλιστική παράταξη, εγχειρίστηκε στην αντιπροσωπεία της ΠΕΘ και σχετική ανακοίνωσή της, όπου  με ξεκάθαρο τρόπο εκφραζόταν η ριζική αντίθεση με την απόφαση μελών του ΔΣ της ΟΛΜΕ για τις απαλλαγές, διότι με αυτήν ζητείται, στην ουσία, από την Αναπλ. Υπουργό Παιδείας να παρανομήσει σε βάρος του κλάδου των Θεολόγων αλλά και των μαθητών εφόσον με απλή δήλωσή τους αποχωρούν από υποχρεωτικό μάθημα.

Αίτημα της ΠΕΘ προς το ΔΣ της ΟΛΜΕ υπήρξε η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και της συνεργασίας για όλα τα ζητήματα που αφορούν στον κλάδο των Θεολόγων και των εκπαιδευτικών γενικότερα.

Πηγή: Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων

Ο Πρωθυπουργός ήταν πρόσφατα στην Νέα Υόρκη, στην έδρα του ΟΗΕ και έκανε την παρθενική του ομιλία από το βήμα που μίλησαν τα τελευταία 70 χρόνια μερικές από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του πλανήτη Γη. Στην ίδια αίθουσα, πριν 33 χρόνια, την Παρασκευή 30 Απριλίου 1982, έγινε η ιστορική ψηφοφορία για την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας που δημιούργησε τους νέου κανόνες της παγκόσμιας κοινωνίας για το 71% της Γης που είναι οι θάλασσες και οι ωκεανοί.

Εκείνη την ημέρα μόνο 4 κράτη ψήφισαν κατά της νέας Σύμβασης και δυο από αυτά τα κράτη ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Τουρκία. Δυστυχώς, το επιτελείο του νεαρού πρωθυπουργού δεν είχε την εμπειρία να του υποδείξει ότι έπρεπε να αναφερθεί σε αυτή την σπουδαία Σύμβαση (UNCLOS) που είναι τόσο σημαντική για τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας και της Κύπρου.

Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας του με των ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, ο κ. Κέρι τον πίεσε για το Κυπριακό και το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Ο κ. Τσίπρας δεν του ανέφερε καθόλου το θέμα της ΑΟΖ και δεν ζήτησε την υποστήριξη των ΗΠΑ για την τριεθνή οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο ανάμεσα στην Ελλάδα, στην Κύπρο και την Αίγυπτο. Αντίθετα ο Αμερικανός ΥΠΕΞ συζήτησε το θέμα αγωγών και μεταφοράς φυσικού αερίου μέσω LNG και έμμεσα έδειξε ότι η Αμερική δεν θέλει την δημιουργία του αγωγού East Med και ο Πρωθυπουργός δεν πήρε χαμπάρι τι ακριβώς έγινε και συμφώνησε με τον κ. Κέρι στις προτάσεις του.

Ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να αναφέρει στον κ. Κέρι την δήλωση που έιχε κάνει στην Ουάσιγκτον στις 23 Ιανουαρίου 2013 όταν είπε:

«Στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου η Ελλάδα δεν πρόκειται και δεν πρέπει να διαπραγματευθεί με κανέναν το δικαίωμά της στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και μάλιστα πιστεύουμε ότι αυτό το δικαίωμα, το αναφαίρετο δικαίωμα, πρέπει να υποστηριχθεί και από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής».

Βέβαια δεν σκέφτηκε να μιλήσει για το θέμα της ΑΟΖ ούτε με τον Πρόεδρο της Κίνας και να του ζητήσει την συμβουλή του μια και είναι παγκοσμίως γνωστές οι προσπάθειες της Κίνας για να αποκτήσει όσον τον δυνατόν μεγαλύτερη ΑΟΖ στην περιοχή της.

Η Τραγωδία της οριοθέτησης με την Ιταλία

Η Ελλάδα έχει αποφασίσει να οριοθετήσει την ΑΟΖ της με αυτή της Ιταλίας από την περίοδο που στο ΥΠΕΞ ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος αλλά, τελικά ήρθε η ώρα να πραγματοποιηθεί τώρα και πολύ σύντομα πρόκειται να ανακοινωθεί. Η οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ιταλία είναι, θεωρητικά, η ευκολότερη γιατί ήδη, από το 1977, υπάρχει οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας μεταξύ των δυο κρατών και η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ πάντα συμπίπτει. Η οριοθέτηση αυτή έγινε από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή στις 24 Μαΐου 1977 και ετέθη σε ισχύ μετά την επικύρωσή της από τα δυο κοινοβούλια στις 12 Νοεμβρίου 1980. Είναι σημαντικό ότι η μέθοδος οριοθέτησης ήταν αυτή της «μέσης γραμμής» και έχει μήκος 268 ναυτικά μίλια και το βάθος κυμαίνεται από 800 μέχρι 4.000 μέτρα. Υπάρχουν, επίσης, τρία σημεία απόκλισης από τη μέση γραμμή. Στα δυο από αυτά, η Ιταλία έχει μεγαλύτερη έκταση από ότι η Ελλάδα και σε ένα σημείο η Ελλάδα έχει μεγαλύτερη έκταση από την Ιταλία.

Πρόσφατα ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς ανέφερε ότι, εάν δεν είχαν μεσολαβήσει οι εκλογές, η συμφωνία οριοθέτησης των δύο κρατών θα είχε ήδη υπογραφεί. Βέβαια, για να γίνει αυτό ο κ. Κοτζιάς γνωρίζει ότι πρέπει πρώτα να υπάρξει η πολυπόθητη ανακήρυξη της ΑΟΖ της Ελλάδας. Το Δίκαιο της Θάλασσας ξεκάθαρα αναφέρει ότι πρώτα έρχεται η ανακήρυξη και μετά η οριοθέτηση.

Πολύ φοβούμαι, όμως, ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει κάτι άλλο στο μυαλό της. Δηλαδή δεν επιθυμεί να ανακηρύξει την ελληνική ΑΟΖ σε ολόκληρη την επικράτειά της αλλά να δημιουργήσει μια τμηματική ανακήρυξη της ΑΟΖ μόνο για το Ιόνιο! Εάν συμβεί αυτό θα είναι εθνικά επιζήμιο και απαράδεκτο, για να μην μπω κάτι πιο βαρύ. Το μόνο κράτος στον πλανήτη Γη που έχει κάνει τμηματική ανακήρυξη ΑΟΖ είναι η Τουρκία και αυτό ήταν ένα μεγάλο λάθος της που θα μπορούσε η Ελλάδα να αξιοποιήσει σε περίπτωση που η διαφορά τους έφτανε σε ένα από τα δυο Διεθνή Δικαστήρια που θα ασχολείτο με αυτή την υπόθεση. Εάν όμως η Ελλάδα κάνει μια τμηματική ανακήρυξη, χάνει αμέσως αυτό το πλεονέκτημα.

Εδώ πρέπει να αναφερθούμε στα γεγονότα που έλαβαν μέρος πριν σχεδόν 30 χρόνια για να καταλάβουμε για το τι είδος τραγωδίας μιλάμε. Το 1986, η τότε Σοβιετική Ένωση ήθελε να οριοθετήσει την ΑΟΖ της στη Μαύρη Θάλασσα και ζήτησε από τα τότε γειτονικά της κράτη, την Ρουμανία, την Βουλγαρία και την Τουρκία να ανακηρύξουν ΑΟΖ για να μπορέσουν μετά να τις οριοθετήσουν στη Μαύρη Θάλασσα, πράγμα που έγινε. Εκείνο, όμως, που ελάχιστοι γνωρίζουν είναι ότι και η Τουρκία έκανε μια ιδιότυπη μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ μόνο στη Μαύρη Θάλασσα, φοβούμενη να προβεί σε ανακήρυξη ολόκληρης της ΑΟΖ της. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα διπλωματικά λάθη της Τουρκίας διότι, επιπλέον, οριοθέτησε την ΑΟΖ με βάση την μέθοδο της «μέσης γραμμής» που τόσο αντιπαθεί. Η Τουρκία, για πάνω από 30 χρόνια, επιμένει ότι η ελληνοτουρκική διαφορά στο Αιγαίο δεν μπορεί να βασιστεί στην μέθοδο της μέσης γραμμής διότι το Αιγαίο αποτελεί «ειδικές περιστάσεις» μια και είναι μια ημίκλειστη θάλασσα και ξέχασε ότι η Μαύρη Θάλασσα είναι πιο κλειστή από το Αιγαίο θάλασσα. Αποκάλεσα την ανακήρυξη ΑΟΖ της Τουρκίας ιδιότυπη διότι αποτελεί μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Κανένα κράτος στον κόσμο δεν έχει προβεί σε μια τμηματική ανακήρυξη ΑΟΖ κάτι που δεν προβλέπεται και από την  Συνθήκη του Δίκαιου της Θάλασσας.

FRONTEX: Μια άλλη επικίνδυνη κατάσταση

Αυτή τη στιγμή εμφανίστηκε και ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα στο Αιγαίο Πέλαγος που έχει σχέση με την FRONTEX που είναι ο  ευρωπαϊκός οργανισμός για τη διαχείριση της επιχειρησιακής συνεργασίας στα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συστάθηκε το 2004. Το τεράστιο προσφυγικό πρόβλημα στο Αιγαίο Πέλαγος έχει αρχίσει να κινητοποιεί την Ευρωπαϊκή Ένωση και έτσι, για πρώτη φορά, μιλά για την διαφύλαξη των εξωτερικών συνόρων της.

Η απειρία σε θέματα εξωτερικής πολιτικής είναι πλέον προφανής, για την κυβέρνηση των Αθηνών, μια και δεν κατάλαβε ότι η πρωτοβουλία της ΕΕ να έρθει σε επαφή με την κυβέρνηση της Τουρκίας για ένα σχέδιο δράσης για να ανακοπεί το κύμα των μεταναστών που κατευθύνονται προς την Ευρώπη που αποτελεί ένα θανάσιμο κίνδυνο για τα εθνικά μας συμφέροντα.

Ο κίνδυνος προέρχεται από το γεγονός ότι η FRONTEX επιζητά την συνεργασία της Ελλάδας με την Τουρκία στο θέμα της Έρευνας και Διάσωσης στο Αιγαίο Πέλαγος και αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία θα συμμετάσχει σε τέτοιες επιχειρήσεις όπου θα πραγματοποιεί έρευνες μέσα στα χωρικά ύδατα της Ελλάδας, στην υφαλοκρηπίδα της και την μελλοντική της ΑΟΖ. Η Ελλάδα πολλά χρόνια πριν είχε δώσει ένα χάρτη στο IMO (International Maritime Organization) που έδειχνε ξεκάθαρα το χώρο που ανήκει στην Ελλάδα για Έρευνα και Διάσωση που κάλυπτε το FIR Αθηνών και ο χάρτης αυτός είναι παρόμοιος με τον χάρτη που δείχνει την ΑΟΖ της Ελλάδας. Βέβαια, ένα τέτοιο χάρτη παρέδωσε και η Τουρκία στον διεθνή οργανισμό αλλά αυτός ο χάρτης δείχνει ότι στην Τουρκία ανήκει το μισό Αιγαίο όπως πάντα κάνει και σε άλλες περιπτώσεις.

Η Τουρκία δεν είναι κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης επομένως δεν μπορεί η FRONTEX να συνομιλεί με την Τουρκία για θέματα που άπτονται των θαλάσσιων συνόρων της και να θέλει να την φέρει στο τραπέζι λες και είναι πλήρες μέλος της ΕΕ. Η FRONTEX θέλει η Τουρκία να συμμετέχει σε κοινές περιπολίες με την ελληνική ακτοφυλακή στο ανατολικό τμήμα του Αιγαίου. Η Ελλάδα θα αυτοκτονήσει εάν αποδεχτεί την συνδιοίκηση στο Αιγαίο μια και θα αρχίσει μια πλήρη αμφισβήτηση του ελληνικού θαλάσσιου χώρου και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο Πέλαγος. Η κυβέρνηση πρέπει, άμεσα, να αντιδράσει διαφορετικά η Τουρκία, μακροπρόθεσμα θα δημιουργήσει ένα πολύ κακό προηγούμενο όταν θα έρθει η ώρα να συζητήσει μαζί μας την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.

Μας έχουν περικυκλώσει οι υδρογονάνθρακες στην Ανατολική Μεσόγειο και εμείς χαζεύουμε τους Κύπριους, τους Αιγύπτιους και τους Ισραηλινούς που τους μαζεύουν. Εάν οι κυβερνήσεις του Κώστα Σημίτη και του Κώστα Καραμανλή δεν αντιπαθούσαν την έννοια της ΑΟΖ και την είχαν ανακηρύξει στην αρχή του 21^ου αιώνα, ίσως η Ελλάδα θα απέφευγε την οικονομική τραγωδία των τελευταίων 5 ετών. Οι υδρογονάνθρακες που βρίσκονται στα βάθη των θαλασσών μας είναι η πιο σημαντική επένδυση της Ελλάδας που θα οδηγήσει σε μια πραγματική ανάπτυξη. Μπορεί οι αριθμοί του Φώσκολου να φαίνονται αστρονομικοί αλλά δεν θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια, εάν δεν αρχίσουμε την εξερεύνηση για τις πιθανές μεγάλες ποσότητες που κρύβουν ιδιαίτερα οι περιοχές στα νότια της Κρήτης.

Πηγή: Mignatiou.com

Στὶς αἱρέσεις καὶ τοὺς αἱρετικοὺς στρέφει τὴν προσοχή µας τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσµα τῆς προσεχοῦς Κυριακῆς (Τίτ. 3, 8-15). Πολλὲς ἑρµηνεῖες ἔχει λάβει ὁ Ὅρος «αἱρετικὸς» ἀπὸ τοὺς ἑρµηνευτές, καὶ µάλιστα τοὺς νεωτέρους, στὸ χῶρο τῆς Κ. ∆ιαθήκης.

Ὑπάρχει ὅµως καὶ ἡ συγκεκριµένη σηµασία, ποὺ ἔλαβε ὁ Ὅρος στὴ γλώσσα τῶν Ἁγίων Πατέρων, στὴ γλώσσα τῆς Ὀρθοδοξίας. Γιὰ τοὺς ἁγίους Πατέρας µας «αἱρετικὸς» σηµαίνει: διαστρεβλωτὴς τῆς πίστεως, τῆς ἀποκεκαλυµµένης Ἀληθείας, τοῦ θεόθεν δεδοµένου τρόπου σωτηρίας. Αἵρεση δέ, εἶναι ἀλλοτριωµένη ἐκδοχὴ τοῦ Προσώπου τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ποὺ δὲν µπορεῖ νὰ ὁδηγήσει στὴ σωτηρία, στὴ θέωση, τὸν ἄνθρωπο καὶ νὰ λυτρώσει ἀπὸ τὸ κακὸ τὸν κόσµο. Οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς ἐν Χαλκηδόνι ∆´ Οἰκουµενικῆς Συνόδου (451), ποὺ τιµᾶ τὴν προσεχῆ Κυριακὴ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία σ᾽ ὅλο τὸν κόσµο, αὐτὴ τὴ σηµασία τοῦ ὅρου ἐπιβάλλουν νὰ κρατήσουµε καὶ µεῖς στὶς παρακάτω σκέψεις.

Οἱ ἅγιοι Πατέρες, γνήσιοι θεολόγοι

Γιὰ νὰ κατανοήσουµε τὴν τραγικότητα, µέσα στὴν ὁποία ζοῦν καὶ κινοῦνται οἱ αἱρετικοί, πρέπει νὰ δοῦµε τὸ διαµετρικὰ ἀντίθετό τους µέγεθος, δηλαδὴ τοὺς ἁγίους Πατέρες, στὸ κύριο ἔργο τους, τὴν θεολογία. Βέβαια ὁ ἐγκλωβισµένος στὰ κοινωνιολογικὰ σχήµατα τῶν καιρῶν µας θὰ σπεύσει ἐδῶ νὰ διαµαρτυρηθεῖ, µὴ µπορώντας νὰ ἐννοήσει, ὅτι ὅλο τὸ ἔργο τῶν Πατέρων, σὲ κάθε ἐποχή, εἶναι θεολογία. Γιατί ἑνωµένοι µὲ τὸ Θεὸ ἀντιµετωπίζουν οἱ Πατέρες ὄχι µόνο τὰ προβλήµατα τῆς πίστεως, ἀλλὰ καὶ ὅλης τῆς ζωῆς. Θεὸ – Ἀλήθεια προσφέρουν, ἀντιµετωπίζοντας κρίσεις δογµατικές, ἀλλὰ Θεὸ – Ἀλήθεια προσφέρουν ποιµαίνοντας τὰ πνευµατικά τους τέκνα καὶ ὁδηγώντας τα στὸ πλαίσιο τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ποὺ εἶναι ἡ ἁγιοπνευµατικὴ κοινωνία.

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες θεολογοῦν πάντα µὲ τὸν φωτισµὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος. Γίνονται πρῶτα δοχεῖα καὶ Ναοὶ τοῦ Πνεύµατος, µὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν πνευµατικό τους ἀγώνα, καὶ καταξιώνονται νὰ γίνουν Πνευµατοκίνητοι, Θεοκίνητα στόµατα τοῦ Λόγου καὶ χεῖρες τοῦ Πνεύµατος. Ἡ θεολογία τους εἶναι, ἔτσι, ἔκφραση τῶν µυστικῶν ἐµπειριῶν τους. Ἐκφράζουν αὐτό, ποὺ τὸ Πνεῦµα ἀποκαλύπτει µέσα τους, σκορπίζουν γύρω τὸ φῶς Του. Λέγουν αὐτό, ποὺ βλέπουν, στὴ φωτισµένη καὶ θεοφόρο καρδιά τους. ∆ὲν εἶναι, λοιπόν, οἱ στοχαστὲς καὶ φιλόσοφοι τοῦ κόσµου, οἱ διανοητὲς – ὅπως λέµε. Ὁ στοχασµός µας δὲν µπορεῖ ποτὲ νὰ γίνει Θεολογία. Μένει φιλοσοφία, µεταφυσική, ἀναζήτηση ἀνθρώπινη.

Ἡ Θεολογία τῶν Πατέρων εἶναι τὸ ἀποτέλεσµα τῆς παρουσίας τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος µέσα τους. Αὐτὸ ὁµολογεῖ ἕνας ἀπὸ τοὺς λίγους, ποὺ δίκαια πῆραν τὸ ὄνοµα τοῦ Θεολόγου τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος: «∆ὲν εἶναι τοῦ καθενός, νὰ φιλοσοφεῖ γύρω ἀπὸ τὸ Θεό. ∆ὲν εἶναι τοῦ καθενός. Αὐτὸ τὸ πρᾶγµα δὲν εἶναι τόσο φθηνὸ καὶ ταπεινό… ∆ὲν εἶναι τοῦ καθενός, παρὰ µόνο τῶν δοκιµασµένων καὶ ὅσων ἔχουν προχωρήσει στὴ θεωρία (δηλαδὴ στὴ θέα τοῦ Θεοῦ) καὶ ποὺ προηγουµένως ἔχουν καθαρισθεῖ καὶ στὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶµα, ἢ τουλάχιστον καθαρίζονται τώρα». Οἱ ἅγιοι Πατέρες ἔχουν κάθε δικαίωµα νὰ λέγουν: «ἔδοξε τῷ Πνεύµατι τῷ Ἁγίῳ καὶ ἡµῖν» χωρὶς τὸν παραµικρὸ κίνδυνο νὰ κατηγορηθοῦν γιὰ ἔπαρση.

Ὅπως ἐντελῶς φυσικὰ καὶ ἀπροσποίητα διεκήρυξαν οἱ Ἁγιορεῖτες Ἡσυχαστὲς στὸν Τόµο τοῦ 1341: «Ταῦτα ὑπὸ τῶν Γραφῶν ἐδιδάχθηµεν, ταῦτα παρὰ τῶν ἡµετέρων Πατέρων παρελάβοµεν, ταῦτα διὰ τῆς µικρᾶς ἐγνώκαµεν πείρας…». Ἡ ταπεινοφροσύνη τους φαίνεται στὸ «µικρᾶς»· εἶναι ὅµως ἀναγκασµένοι νὰ µιλήσουν καὶ γιὰ τὴν δική τους θεοπτικὴ ἐµπειρία.

Οἱ Αἱρετικοί, οἱ ἀθεράπευτοι «θεραπευτές»

Ἡ αἵρεση δὲν εἶναι ἁπλὰ λογικὸ λάθος, οὔτε οἱ αἱρετικοὶ ἁπλῶς ἀστοχοῦν στὴν εὕρεση τῆς ἀλήθειας. Στὴν περίπτωσή τους συµβαίνει κάτι βαθύτερο καὶ οὐσιαστικότερο. Κατὰ τὸ γράµµα γνωρίζουν τὴν Γραφή, κατὰ τρόπο -πολλὲς φορὲς- ἐκπληκτικό. Τοὺς λείπει ὅµως κάτι οὐσιαστικὸ, καὶ ἡ ἔλλειψή του τοὺς διαφοροποιεῖ ριζικὰ ἀπὸ τοὺς Πατέρες. Τοὺς λείπει ἡ ἁγιοπνευµατικὴ ἐµπειρία τῶν Πατέρων. Ὁ ἐσωτερικὸς φωτισµὸς τοῦ Πνεύµατος. Γιατί δὲν ἔχουν περάσει τὴν θεραπεία τῆς Ἐκκλησίας. Μπορεῖ ἠθικὰ νὰ εἶναι (ἐξωτερικὰ) ἀνεπίληπτοι. ∆ὲν ἔχουν ὅµως µέσα τους τὸ Πνεῦµα. ∆ὲν βλέπουν, λοιπόν, ὅσα βλέπουν ἐν Πνεύµατι οἱ Πατέρες. Μπορεῖ διανοητικὰ νὰ εἶναι ἐκπληκτικὰ ἀνεπτυγµένοι. Εἶναι πράγµατι γεγονός, ὅτι ὅλοι οἱ µεγάλοι αἱρετικοὶ ἐντυπωσιάζουν µὲ τὴν πολυγνωσία καὶ «σοφία» τους! Ἀκόµη καὶ σήµερα… ∆ὲν ἔχουν ὅµως καθαρὴ τὴν καρδιά, οὔτε ἔχουν µεταβληθεῖ σὲ ναοὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος. Ἡ αἵρεση προϋποθέτει κακὴ ἢ ἀνύπαρκτη θεραπεία. Γι’ αὐτὸ γιὰ τοὺς αἱρετικοὺς ἡ Θεολογία εἶναι διανοητικὴ – ἐπιστηµονικὴ ὑπόθεση, λογικὸ καὶ συλλογιστικὸ παιχνίδι. Ἡ ἐµπειρία τῆς θεώσεως, ποὺ καταξιώνει τοὺς Πατέρες, εἶναι αὐτό, ποὺ τοὺς λείπει. Γι’ αὐτὸ ὁ αἱρετικὸς δὲν µπορεῖ νὰ διακρίνει στὸ κρίσιµο σηµεῖο τὴν ἀλήθεια ἀπὸ τὴν πλάνη. Γιατί δὲν βλέπει µέσα του τὴν ἀλήθεια, δὲν τὴν γνωρίζει στὴν καρδιά του. ∆ὲν ἔχει τὸ ὄχηµα τῆς «νοερᾶς προσευχῆς» καὶ γι’ αὐτὸ δὲν µπορεῖ νὰ φτάσει στὸν «δοξασµό», ποὺ εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τῆς «πάσης ἀληθείας» ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦµα.

Ἐδῶ ἀκριβῶς ἀποκαλύπτεται καὶ ἡ τραγικότητα ὅλων τῶν αἱρετικῶν, καὶ πρὸ πάντων τῶν αἱρεσιαρχῶν. Ἀφώτιστοι οἱ ἴδιοι, ζητοῦν νὰ φωτίσουν. Ἀθεράπευτοι οἱ ἴδιοι, ζητοῦν νὰ θεραπεύσουν. Ἄθεοι οἱ ἴδιοι (δηλαδὴ χωρὶς τὸν ἀληθινὸ Θεό), ζητοῦν νὰ θεολογήσουν. Θὰ µπορούσαµε νὰ παροµοιάσουµε τοὺς αἱρετικοὺς µὲ ψευτογιατροὺς καὶ τσαρλατάνους, ποὺ ἀπατοῦν. Ἀλλ’ εἶναι κάτι χειρότερο: εἶναι γιατροί, ποὺ προσφέρουν δολοφονικὴ θεραπεία, ποὺ σκοτώνει τὸν ἄνθρωπο αἰώνια. Εἶναι φαρµακοποιοί, ποὺ κυκλοφοροῦν φάρµακα δηλητηριασµένα – ἀλλοιωµένα, ποὺ εἶναι ἐπικίνδυνα γιὰ τὴν δηµόσια ὑγεία, καὶ ὄχι τὴν σωµατική, ἀλλὰ τὴν πνευµατικὴ καὶ αἰώνια.

Ἡ διαφορὰ στὰ πράγµατα

Ἀκολουθώντας τὴν πατερικὴ θεώρηση τῆς αἱρέσεως, µποροῦµε νὰ συνειδητοποιήσουµε τὴν φθοροποιὸ δύναµή της στὴν ἱερὴ ὑπόθεση τῆς σωτηρίας µας. Μέσα στὴν ἄµβλυνση τῶν πνευµατικῶν µας αἰσθητηρίων, πολὺ συχνὰ τοποθετοῦµε τὴ διαφορὰ Ὀρθοδοξίας καὶ αἱρέσεων σὲ ἐπίπεδο λεκτικῶν ἢ τυπικῶν παραλλαγῶν. Αὐτὸ ὁδηγεῖ στὴν ἐλαχιστοποίηση τῆς διαφορᾶς καὶ στὴν ἐντύπωση, ὅτι ἡ διαφωνία εἶναι γιὰ ἀσήµαντα πράγµατα, ποὺ µποροῦν εὔκολα µὲ κάποια καλὴ διάθεση καὶ φραστικὴ βελτίωση νὰ θεραπευθοῦν. Αὐτὸ γίνεται στὸν οἰκουµενι(στι)κὸ διάλογο. Καὶ τοῦτο συµβαίνει, γιατί συνήθως νοοῦµε τοὺς ἑαυτούς µας ὡς Ὀρθοδόξους καὶ παραβάλλουµε τοὺς ἑτεροδόξους πρὸς τοὺς ἑαυτούς µας. ∆ὲν εἶναι περίεργο, λοιπόν, ὅτι διακρίνουµε περισσότερες ὁµοιότητες ἀπὸ διαφορές! Ἂν δοῦµε ὅµως τὶς αἱρέσεις ἀπὸ πλευρᾶς πραγµατικότητος πατερικῆς καὶ ἀντιπαραθέσουµε στὴν ἑτεροδοξία τῆς ἐποχῆς µας τοὺς Ἁγίους µας Πατέρες, τότε θὰ διαπιστώσουµε, ὅτι πρόκειται γιὰ διαφορὰ πραγµάτων καὶ ὄχι λέξεων. Πρόκειται γιὰ διαφορὰ πρωταρχικὰ θεραπευτικῆς µεθόδου. Ἡ πνευµατικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας γεννᾶ Ἁγίους Πατέρες, ἐνῷ ἡ «πνευµατικότητα» τῶν αἱρέσεων σπείρει τὸν ὄλεθρο. Γι’ αὐτὸ οἱ Ἅγιοι Πατέρες θὰ µένουν πάντα τὰ «πάγχρυσα στόµατα τοῦ Λόγου», ποὺ θὰ καλοῦν ὄχι µόνο τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἑτεροδόξους, ἀλλὰ καὶ µᾶς τοὺς κατ’ ὄνοµα µόνο ὀρθοδόξους, στὴν γνήσια ἐν Χριστῷ θεραπεία, ποὺ ὁδηγεῖ στὸν δοξασµὸ καὶ τὴν ἀληθινὴ Θεολογία.

Πηγή: (Ορθόδοξος Τύπος, 17/7/2015), Θρησκευτικά, Αβέρωφ

Κυρικὰ σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡμέρα ἀφιερωμένη στὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Ἀκόμη δὲ ἡ σημερινὴ ἡμέρα ἔχει ὁρισθῆ ἀπὸ τὴν ἁγία μας Ἐκκλησία πρὸς τιμὴν τῶν ἁγίων πατέρων· τῶν ἱεραρχῶν ἐκείνων ποὺ συνεκρότησαν τὴν Ἑβδόμη (Ζ΄) Οἰκουμενικὴ Σύνοδο.

Τόσος χρόνος χρειάστηκε μέχρι να περάσει στην αιωνιότητα ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, σύμφωνα με τις σημειώσεις του δήμιού του. 

Ο 19χρονος ήρωας από την Τσάδα, ο γενναίος αυτός πατριώτης, σύμφωνα με τις σημειώσεις που κρατούσε ο διαβόητος δήμιος της βρετανικής αποικιοκρατίας, Harry Allen, κατά τη διάρκεια των απαγχονισμών των ηρώων της ΕΟΚΑ, ξεψύχησε ηρωικά 9 δευτερόλεπτα μετά από τη στιγμή που άνοιξε η ξύλινη καταπακτή της αγχόνης.
«Θ’ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα, τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί».

Αυτό είχε γράψει στο τελευταίο γράμμα του.
Η πιο πάνω φωτογραφία ανέβηκε πριν από μερικές ώρες στο διαδίκτυο με τη λεζάντα «Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης στις τελευταίες του στιγμές...». Παρά τις πολλές προσπάθειες, δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε την αρχική πηγή για να διαπιστώσουμε κατά πόσο απεικονίζει τον ίδιο τον ήρωα μαζί με τον ιερέα των Κεντρικών Φυλακών ή αν πρόκειται για σκηνή από κάποια ταινία-ντοκιμαντέρ αφιερωμένη στη ζωή και τη θυσία του. Αν όντως είναι αυθεντική, τότε απεικονίζει τον Παλληκαρίδη ίσως καθώς εξομολογείται από τον ιερέα Παπάντωνη Ερωτοκρίτου, λίγο πριν τον απαγχονισμό του που, όπως έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της ιστορίας, εκτυλίχθηκε τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957.

Πιο κάτω, τα όσα διαδραματίστηκαν εκείνο το βράδυ, έτσι όπως τα περιγράφει με μεστή γραφή ο ίδιος ο Παπάντωνης μέσα στο βιβλίο του με τίτλο «Πώς έζησα το δράμα των Απαγχονισθέντων»:

Ήτο τόση ή βία του, ώστε νά διάταξη τήν έκτέλεσίν του προ τού μεσονυκτίου, ένώ δλους τούς προηγουμένους τούς έξετέλεσαν κατά τάς πρώτας πρωϊνάς ώρας, διότι ήθελε νά προλάβη μή τυχόν και ήρχετο χάρις άπό τήν Βασίλισσαν, διότι δλοι αυτό έπεριμένα μεν. Λέγεται δτι εδόθη ή χάρις, ήτο δμως άργά, αν πράγματι εδόθη.

Τό απόγευμα τής 13ης Μαρτίου ό διοργανωτής τών εκτελέσεων κ. Λκκερ μέ ενημέρωσε περί τής εκτελέσεως τού Παλληκαρίδη και ότι έπρεπε ώς συνήθως νά παραμείνω στάς Φύλακας.

Έζήτησα νά μείνω στο σπίτι μου και νά μεταφερθώ εις τάς Φύλακας ολίγον προ τής εκτελέσεως και έδέχθησαν μέ τήν ύπόσχεσιν δτι πράγματι θά εύρισκόμην στο σπίτι, γιατί όπως αντελήφθην ένόμιζαν πώς θά τούς γελούσα.

Έκανονίσαμεν ή ώρα 10 μ.μ. νά ρθούν νά μέ πάρουν, δπως και έγινε.

Μόλις έφθασα στάς Φύλακας, ώδηγήθην πλησίον τού Παλληκαρίδη διά νά τού μεταδώσω τήν Θείαν Κοινωνίαν. Τον βρήκα απολύτως ήρεμον χωρίς την παραμικράν έκδήλωσιν ταραχής ή λιποψυχίας.

Τά λόγια του εις τήν συνομιλίαν μας ήσαν κοφτά και μετρημένα. Έκάθητο εις τό κρεββάτι του, πού έψαυε σχεδόν τό δάπεδον τοϋ κελλιού, και έγώ λίγον υψηλότερα σ' ένα σκαμνί.

Τον είχαν στο κελλί τοϋ Ανδρέα Δημητρίου, και στο άλλο τοϋ Καραολή είχαν τον Μάίμάρη, πού τον κατεδίκασαν γιά φόνο. Δύο είναι τά κελλιά τών μελλοθανάτων πλησίον τής άγχύνης, και γι' αυτό τούς δύο πρώτους τούς είχαν σ' αυτά τά κελλιά. πού είναι πολύ πληκτικά, όπως και τώρα τούς δύο αυτούς, μέ τήν διαφοράν ότι τώρα μύνον ό ένας μέ ενδιέφερε εθνικά.

Όταν συνελήφθη μέσα στο δάσος μέ ένα όπλο, πού δέν μπορούσε νά χρησιμοποιηθή. ήτο νύχτα, και οί σύντροφοι του έτρεξαν και έφυγαν, και δέν συνελήφθησαν. Αυτός όμως δέν έτρεξε να φύγη. και περίεργος γι' αυτό τοϋ υποβάλλω τήν έρώτησιν.

- Γιατί δέν έτρεξες νά φύγης και σύ όπως έκαμαν οί άλλοι;

Έσήκωσε τό πρόσωπον του και μέ είδε στά μάτια, γιατί ήτο σκυφτός, και μέ έλαφρόν μειδίαμα μού λέγει.

-Τούς επήρα γιά δειλούς, όταν τους ειδα νά τρέχουν.

Επικρατεί σιωπή. και πάλιν ερωτώ.

-Έχεις τίποτε νά μού πής, παιδί μου ;

- Μετανοιώνω γιά κείνο πού έκαμα και άν ζούσα δέν θά το ξανάκαμνα.

Δέν εννοούσε τό ότι έλαβε μέρος στον αγώνα άλλά άλλο πράγμα, τής ψυχής.

Τοϋ υπέδειξα, άν ήθελε νά αφήσει τον σταυρόν του νά τον έχωμεν ώς ένθύμιον, άλλά μοϋ λέγει: Όχι. πάτερ, θέλω νά τον πάρω μαζί μου.

Λυπήθηκα, πού δέν σκέφθηκα νά πάρω άλλον μαζί μου και να τον κρατούσα ώς ιερόν κειμήλιον. όπως έκαμα στους τρεις προηγουμένους. Μετά τήν εκτέλεση τον έφερε στο λαιμό του.

Τού συνέστησα νά έχη θάρρος μέχρι τέλους και νά μήν άφήση τήν εντύπωση στους Άγγλους δημίους ότι έδειλίασε.

- Έχω θάρρος, μού λέγει, και δέν θά δειλιάσω, εύχομαι δέ να είμαι ό τελευταίος. Τά τελευταία του λόγια ήσαν: Τούς χαιρετισμούς μου εις όλους, και εύχομαι σύντομα τήν έλευθερίαν τής Κύπρου.

Τού μετέδωσα τέλος τήν Θείαν Κοινωνίαν. και άφού τον έφίλησα τον άπεχαιρέτισα μέ τάς λέξεις, θάρρος, και νά μήν χάνης τάς ελπίδας σου.

Κάποια έλπίς διασώσεως του υπήρχε μέχρι τής τελευταίας στιγμής,ήτοι τής ενδέκατης και μισής, πού έξετελέσθη.

Ό Μαϊμάρης δταν μέ ειδε νά φεύγω άπό τό διπλανό κελλί, έφώναζε και έκλαιε και έτάρασσε τήν γαλήνη και τήν σιγήν τής νύχτας γύρω άπό τήν άγχόνην.

Έχουμε την εντύπωση πως η εν λόγω φωτογραφία δεν είναι ανάμεσα σε αυτές που τραβήχτηκαν από τον Allen και άρα δεν περιλαμβάνεται στο άλμπουμ με τις φωτογραφίες και τα άλλα αντικείμενα του διαβόητου εκτελεστή των Ελληνοκυπρίων ηρώων της ΕΟΚΑ, τα οποία παραδόθηκαν πριν από μερικές ώρες (Τρίτη 29/10) στον Πρόεδρο της Βουλής Γιαννάκη Ομήρου από αντιπροσωπεία αποδήμων της Μεγάλης Βρετανίας, σίγουρα όμως είναι πέρα για πέρα συγκλονιστική. Για την ιστορία να πούμε πως, ανάμεσα στα αντικείμενα του δήμιου, τα οποία δημοπρατήθηκαν πρόσφατα και κατέληξαν τελικά στα χέρια των αποδήμων για το ποσό των 1100 στερλινών, περιλαμβάνονται ένας κατάλογος με συγκλονιστικά στοιχεία των 9 απαγχονισθέντων της ΕΟΚΑ (όπως τα δευτερόλεπτα που μεσολάβησαν μέχρι να ξεψυχήσουν), ένα ρόπαλο, προσωπικές φωτογραφίες, ένα παραδοσιακό νεροκόλοκο με σκαλισμένη την επιγραφή «Εσκαλίσθη εις τας Κεντρικάς Φυλακάς στις 12 Σεπτεμβρίου του 1958», ένα ρολόι Ωμέγα και δύο επάργυρα ποτήρια. 

Πηγή: City Free Press

Ἡ διαβεβαίωση καί πάλιν στήν τιμή καί τήν συνείδηση του, τοῦ κυρίου Πρωθυπουργοῦ κατά τήν ἀνάληψη τῶν καθηκόντων του καί ἡ μή ὁρκοδοσία του ἐνώπιον τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου εἶναι μία ἀπόλυτα συνεπής στάση στήν δεδηλωμένη ἀθεΐα του, πού δημοσίᾳ καί πρό τῆς ἐκλογικῆς διαδικασίας τοῦ Ἰανουαρίου εἶχε γνωστοποιηθεῖ. Ἄλλωστε καί ἡ διά συμφώνου συμβίωσης σύναψη δικαιοπρακτικῆς οἰκογενείας καί ἡ πολιτική ὀνοματοδοσία τῶν δύο τέκνων του, ὅπως ἡ γνωστή δημοσιογράφος κ. Λουλέ μέ κείμενα της παρουσίασε, μέ σύνθετα ὀνόματα ἐκ τῶν ὁποίων τό δεύτερο προέρχεται ἀπό τό εἰδωλολατρικό πάνθεον τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς θρησκείας (Φοῖβος-Ὀρφέας) ἀποτελοῦν πανηγυρικές διακηρύξεις τῆς σχάσεως τοῦ κυρίου Πρωθυπουργοῦ, ἀπό τήν πίστη τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας,

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833 (19), Fax +30 210 4518476 e-mail: impireos@hotmail.com

Πειραιεύς, 5ῃ  Ὀκτωβρίου 2015

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

ΑΘΕΪΑ-ΤΙΜΗ-ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ

Ἡ διαβεβαίωση καί πάλιν στήν τιμή καί τήν συνείδηση του, τοῦ κυρίου Πρωθυπουργοῦ κατά τήν ἀνάληψη τῶν καθηκόντων του καί ἡ μή ὁρκοδοσία του ἐνώπιον τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου εἶναι μία ἀπόλυτα συνεπής στάση στήν δεδηλωμένη ἀθεΐα του, πού δημοσίᾳ καί πρό τῆς ἐκλογικῆς διαδικασίας τοῦ Ἰανουαρίου εἶχε γνωστοποιηθεῖ. Ἄλλωστε καί ἡ διά συμφώνου συμβίωσης σύναψη δικαιοπρακτικῆς οἰκογενείας καί ἡ πολιτική ὀνοματοδοσία τῶν δύο τέκνων του, ὅπως ἡ γνωστή δημοσιογράφος κ. Λουλέ μέ κείμενα της παρουσίασε, μέ σύνθετα ὀνόματα ἐκ τῶν ὁποίων τό δεύτερο προέρχεται ἀπό τό εἰδωλολατρικό πάνθεον τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς θρησκείας (Φοῖβος-Ὀρφέας) ἀποτελοῦν πανηγυρικές διακηρύξεις τῆς σχάσεως τοῦ κυρίου Πρωθυπουργοῦ, ἀπό τήν πίστη τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, παρότι ἡ οἰκογένειά του χαρακτηρίζεται ἀπό πιστότητα καί εὐσέβεια. Τό ἴδιο συνέβη καί μέ τήν πλειονότητα τῶν μελῶν τοῦ ὑπουργικοῦ συμβουλίου καί τήν πλειονότητα τῶν βουλευτῶν τῶν κομμάτων ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ΠΟΤΑΜΙ, Κ.Κ.Ε., κατά τήν ἔναρξη τής νέας περιόδου τοῦ Κοινοβουλίου καί ἔτσι ἄρχισε καί πάλι μία νέα περίοδος, τήν ὁποίαν βέβαια εἶχε πρωτοεγκαινιάσει ἡ Περιφερειάρχης Ἀττικῆς κ. Δούρου, «ἀπομάγευσης τῆς ζωῆς» ὅπως γνωστοί δημοσιογραφικοί κάλαμοι ἔγραψαν, πού ὅμως στήν οὐσία της εἶναι μία ἐποχή ἐντόνου ἀποϊεροποιήσεως τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου μέ ἀνάδειξη μόνον τοῦ «βοσκηματώδους βίου» ὡς μοναδικῆς ἀξίας ζωῆς. Δέν θά πρέπει ὅμως νά διαλανθάνῃ τῆς προσοχῆς μας ὅτι τά ἴδια προτάγματα τοῦ συγκυβερνῶντος κόμματος τοῦ ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ὅσον ἀφορᾶ στό θέμα τῶν σχέσεων συναλληλίας τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας μέ τήν Ὀρθόδοξη Καθολική Ἐκκλησία ἔχουν καί οἱ λεγόμενοι φιλελεύθεροι πού συνδέουν τόν εὐρωπαϊκό χαρακτῆρα τῆς χώρας μέ τήν ἀποκοπή της ἀπό τήν ἑλληνορθόδοξη παράδοση της, καί τήν ἑλληνορθόδοξη ταυτότητα της, ὅπως ἀποδεικνύουν οἱ θέσεις τοῦ κόμματος τοῦ κ. Σ. Θεοδωράκη.

Tό ἀδυσώπητο ἐρώτημα πού τίθεται σέ ὅλα αὐτά εἶναι ἐάν ἡ ἀποϊεροποίηση τῆς ζωῆς ποῦ ἔχει δοκιμασθεῖ καί σέ ἄλλες ἱστορικές περιόδους καί μάλιστα ἔχει διακηρυχθεῖ μέ ποταμούς αἵματος ἀθώων θυμάτων -μόνο στήν Σοβιετική Ἔνωση δολοφονήθηκαν κατά τούς διωγμούς τῆς πίστεως, τόν 20ο αἰῶνα 50.000 Ἐπίσκοποι, κληρικοί καί μοναχοί- καί πανηγυρικά ἔχει διαψευσθεῖ καί ὁ ἐγκλεισμός τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου στά ἐνδοκοσμικά ὅρια τῆς κτιστότητας καί τῆς χωματοποίησης τοῦ ἀνθρωπίνου εἶναι, εἶναι συμβατός μέ τίς ὑπερχρονικές καί μεταφυσικοῦ χαρακτῆρα ἔννοιες τῆς δικαιοσύνης, τῆς ἰσότητος καί τῆς ἀλληλοπεριχώρησης τῶν ἀνθρωπίνων προσώπων πού ἀπαιτεῖ ἕνα κράτος δικαίου ἀλλά καί ἡ φιλοσοφοῦσα διάνοια;

Ἀσφαλῶς καί ὁ κ. Πρωθυπουργός καί τά μέλη τῆς Κυβερνήσεως καί τῶν κομμάτων πού ἀρνοῦνται τήν ἔνθεη καταγωγή τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί εἶναι ὀπαδοί τῆς τυχαιότητας  καί τῆς φυσικῆς ἐπιλογῆς, δέν δέχονται τήν πνευματική διάσταση τοῦ ἀνθρώπου καί πιστεύουν ὅτι δέν εἶναι τίποτα περισσότερο ἀπό μία τυχαία συνάρμοση κυττάρων, νεροῦ καί ἰχνοστοιχείων χωρίς τήν δυνατότητα οἱασδήτινος ἀναγωγῆς ἀπό τήν κτιστή πραγματικότητα πού φθείρεται, γηράζει καί πεθαίνει καθημερινά στήν ἄκτιστη ἑρμηνεία καί διάκριση τῶν πραγμάτων. Τούς διαψεύδει ὅμως μετ’ ἐπιτάσεως τό «συνειδέναι» τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου πού δέν μπορεῖ νά ἀποτελεῖ προϊόν κάποιων ἐκκρίσεων καί τό ἀγεφύρωτο χάσμα μεταξύ τοῦ ἀνθρώπου καί ὅλων τῶν ἐνοργάνων ὄντων, καθώς καί τό ἀγεφύρωτο χάσμα μεταξύ ἀνοργάνου καί ὀργανικῆς ὕλης. Ἡ θεώρηση τῶν ἀνωτέρω ἐθελοτυφλεῖ, πρό τοῦ γεγονότος ὅτι στόν φυσικό κόσμο ἐπικρατεῖ μία ἀπερινόητος σκοπιμότης ἡ ὁποία σελαγίζει ἀπό τά μεγαλειώδη συστήματα τῶν γαλαξιῶν ἕως τόν τελευταῖο μικροοργανισμό τοῦ μικροκόσμου «Ποίησιν δέ χειρῶν Αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα».

Τήν ἴδια στιγμή ὅλοι οἱ παραπάνω φέρεται νά θέλουν νά ἀγνοήσουν ὅτι αὐτός ὁ τόπος εἶναι ποτισμένος μέ τό αἷμα τῶν νεομαρτύρων γιά νά μήν εἶναι σήμερα τό ὑπόλοιπον τῆς Εὐρωπαϊκῆς Τουρκίας καί γιά νά διασωθεῖ ἡ ἐθνική μας ἰδιοπροσωπεία ἀφοῦ ὅποιος ἐξισλαμίζετο ταυτόχρονα καί ἐκτουρκίζετο καί ἀκόμη αὐτός ὁ λαός κοινωνεῖ μέ τά θαύματα καί τούς ἁγίους πού στό πρόσωπό τους καταργοῦνται οἱ νόμοι τῆς φύσης καί εἶναι ἕνας τόπος πού εἶναι κατάσπαρτος ἀπό ἐκκλησιές, ἐρημοκλήσσια καί μοναστήρια, χαριτόβρυτα καί ἀδιαλώβητα σκηνώματα ἁγίων καί ἀναρίθμητα σεβάσματα πού δονοῦν καί συναρπάζουν τήν ἀνθρώπινη καρδιά.

Δέν ἔχουν συνεπῶς ἀντιληφθεῖ ὅτι ὁ ἀνθρωπος ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἕνα ὀντολογικό θεμέλιο πού νά ὑπερβαίνει τόν κτιστό κόσμο τῆς καθημερινῆς φθορᾶς καί του καθημερινοῦ θανάτου καί πού νά ἀπαντᾶ στά ἀδυσώπητα ὑπαρξιακά ἐρωτήματα καί αὐτό τό ὀντολογικό θεμέλιο, τό «ἱερό» δέν μπορεῖ νά ἀναζητηθεῖ στόν ἀσυνείδητο καί ἄλογο κόσμο τῶν κβαντικῶν πεδίων, ἤ στόν περιώνυμο ἐπιταχυντή ἀνδρονίων.

Ἔχει γίνει πολύς λόγος γιά τήν κανονική θέση τοῦ ὅρκου καί τό σπουδαιότερο ἀπό κεκηρυγμένους ἀγνωστικιστές οἱ ὁποῖοι δῆθεν ἐνδιαφέρονται διά τήν ἐφαρμογή τῶν Εὐαγγελικῶν Ἐντολῶν. Ὅλοι αὐτοί θέλουν νά ἀγνοοῦν ὅτι ἡ Ἐκκλησία ὡς Σῶμα Χριστοῦ, ἔχει τό δεσμεῖν καί λύειν καί ὅτι ἡ ἀποδοχή τοῦ θρησκευτικοῦ ὅρκου στό σύγχρονο κόσμο λογίζεται σάν μία πανηγυρική διακήρυξη τῆς ἱερότητος τοῦ ἀνθρωπίνου βίου καί τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου πού χωρίς θεϊστική ἀναγωγή ἐγκλωβίζεται μέσα στήν ἐνδοκοσμικότητα ἑνός φθειρομένου χωροχρόνου ἐνῶ ἡ πολιτική ὁρκοδοσία ἐξισοῦται πρός τήν πανηγυρική διακήρυξι τῆς ἀθεΐας καί τοῦ ἀγνωστικισμοῦ, καί τῆς ἐνσυνειδήτου ἀρνήσεως τοῦ ἱεροῦ.

Θεωρεῖται ὡς πρόταγμα ἀλήθειας καί δικαιοσύνης ἡ ἀποϊεροποίηση τοῦ ἀνθρωπίνου βίου, ἀλλά δυστυχῶς γιά τούς ἐμφορουμένους ἀπό αὐτές τίς ἀπόψεις τά σύμβολά τους εἶναι σαθρά καί ἀποτυχημένα. Ἡ περιώνυμη Γαλλική Ἐπανάσταση πού γκρέμισε τήν ἀπολυταρχία τῶν Βουρβόνων καί ὁδήγησε χιλιάδες ἀνθρώπους στήν γκιλοτίνα μέ τελευταία θύματά της τούς πρωτεργάτες της Danton καί Robespierre, ὕψωσε τήν παρανοϊκή αὐτοκρατορία τοῦ Κορσικανοῦ Ναπολέοντα Βοναπάρτη πού αἱματοκύλισε μέ χιλιάδες θύματα τήν Εὐρώπη καί τήν Γαλλία, τελικά παλινόρθωσε τόν Οἶκο τῶν Βουρβόνων. Ἡ δέ Ὀκτωβριανή Ἐπανάσταση πού δολοφόνησε ἑκατομμύρια ἀνθρώπους καί πρώην συντρόφους ὅπως ὁ Τρότσκι καί οἱ ἐκτελεσθέντες «σύντροφοι», γιά «ὀπορτουνισμό» γέμισε τίς χώρες ὅπου ἐπικράτησε μέ στρατόπεδα συγκέντρωσης, ψυχιατρεῖα, τύμβους τῶν θυμάτων της, καθώς καί τήν διεθνῆ εἰδησεογραφία μέ τίς περιλάλητες δίκες τῆς Μόσχας τελικά κατέπεσε μετά πατάγου καθώς κρεμίστηκε, τό τεῖχος τοῦ Αἴσχους στό Ἀνατολικό Βερολίνο.

Ὁ «θρυλικός» Διαφωτισμός πού προβάλλεται ὡς ἐφαλτήριο τῶν νέων καιρῶν, τσακίστηκε ἐπάνω στά ἔργα του στά ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης καί στό τρομακτικό Ὁλοκαύτωμα πού παρασκεύασε ὁ «Ὑπεράνθρωπος» τοῦ Φρειδερίκου Νίτσε καί στίς ἑκατόμβες τῶν θυμάτων τῆς Σιβηρίας καί τοῦ «Μαύρου Κόρακα»,       τῆς δῆθεν ἀταξικῆς κοινωνίας τοῦ μαρξιστικοῦ - λενινιστικοῦ ἰδεολογήματος, μέ τίς «ντάτσες»καί τά μέγαρα τῶν ἐκλεκτῶν τοῦ προλεταριάτου.

Ὁ ὅρκος προϋποθέτει τήν ἱερότητα τῆς Ἀρχῆς στήν ὁποία ὁρκίζεσαι, προϋποθέτει μία ὑπερβατική ἔννοια τήν ὁποία ἐπικαλεῖσαι ὡς μάρτυρα τῶν προθέσεων καί τῶν ἐνεργειῶν σου. Ὅλοι ὅσοι ἐκ τῶν ἐκλεγέντων προέβησαν σέ ὁρκοδοσία στήν τιμή καί τήν συνείδηση τους δέν πιστεύουν στήν ἱερότητα τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί στήν ὑπερβατικότητα τῆς ὑπάρξεώς τους διότι αὐτό προϋποθέτει πίστη στό Θεῖο, σέ μία ἐξωκόσμια ἄκτιστη Ἀρχή ἀπό τήν ὁποία πηγάζει ἡ κτιστή πραγματικότητα, ἡ συνείδηση τοῦ καλοῦ κἀγαθοῦ καί ἡ ὁποία ὑπέρκειται τῶν ἀντινομιῶν τοῦ κτιστοῦ κόσμου καί ἰδιαίτερα τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου.

Ἑπομένως ἡ ἀποϊεροποίηση τοῦ ὅρκου, εὐτέλισε καί γελοιοποίησε τήν συγκεκριμένη διαδικασία πέραν τῶν νομικῶν της προβλημάτων ἐν σχέσει μέ τό ἰσχῦον Σύνταγμα διότι οἱ ὁρκισθέντες δέν πιστεύουν ὅτι εἶναι εἰκόνες τοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ, ὅτι ὑπάρχει Δημιουργός Θεός καί ὅτι ἔχουν ἀθάνατη ψυχή ἀπό τήν ὁποία πηγάζει τό συνειδέναι καί ἡ τιμή. Ὡς ὑλιστές καί ἀθεϊστές ἀποδίδουν τήν ὕπαρξη τοῦ κόσμου καί κατά συνέπεια τήν ὕπαρξή τους στήν τυχαιότητα, τήν ἐξέλιξη καί τήν φυσική ἐπιλογή καί δέχονται ὅτι ἡ ὕπαρξή τους ἀρχίζει ἀπό τό τίποτα, ἀπό τό μηδέν καί καταλήγει στό τίποτα καί τό μηδέν ἀφοῦ μέ τήν παύση τῆς καρδιοαναπνευστικῆς λειτουργίας τους ἐκμηδενίζονται καί ἀφανίζονται. Ἀποτελοῦν κατά τήν ἀντίληψή τους μία τυχαία συνάρμοση κυττάρων καί οἱ ὅλες λειτουργίες τους θεμελιώνονται σέ μία τυχαία μείξη ἐκκρίσεων ἀπό τυχαία σχηματισθέντα ὄργανα πού τυχαία κάποιο ἄλογο καί ἀσυνείδητο κβαντικό πεδίο δημιούργησε ἀπό τό μηδέν, μετά ἀπό κάποια τυχαία μεγάλη ἔκρηξη!!! Τό ἀδυσώπητο ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι πῶς ἀπό αὐτή τήν τυχαιότητα, ἀπό αὐτό τό πρωτόζωο πού ἔγινε ἑρπετό καί μετά ἀνθρωποειδές καί μετά ἄνθρωπος ἐκπορεύεται ἠθική διάσταση καί κρίση, πού ὀνομάζεται τιμή καί συνείδηση καί πῶς ὑφίστανται μέσα στήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη οἱ λεγόμενες πνευματικές ἐκδηλώσεις, τό ἐνσυνείδητο πνεῦμα, τό ἐνσυνείδητο ἐγώ, ἡ συνειδητή ἀντίληψη τοῦ καλοῦ καί ἀγαθοῦ, τοῦ καθήκοντος, τοῦ δικαίου καί τοῦ ἀντιστρόφου τῶν ἐννοιῶν αὐτῶν, ἡ μεταβολή σέ ἰδέες ὅλων, τῶν ὑλικῶν ἐπιδράσεων, ἐντυπώσεων στό σῶμα μας, ἐσωτερικῶν καί ἐξωτερικῶν, ἡ δυνατότητα τῆς μή ἱκανοποιήσεως μέ τήν βούληση καί τή θελησή μας ὅλων τῶν ἐπιδράσεων στό σῶμα μας, ἡ συνειδητή καί δυναμική ἐπίδραση ἐπωφελῶς καί ἐπιβλαβῶς τῆς πνευματοβολίας  μας στό σῶμα μας καί στά ἄλλα ὄντα καί ἀντικείμενα, ἡ εἰδική καί ὁμαδική ὑποβολή, ἡ ἐκούσια καί συνειδητή βασκανία, ἡ τηλεπάθεια, ὁ προφορικός καί ὁ ἐνδιάθετος λόγος, ἡ συνειδητή μνήμη, ἀνάπλαση καί ἀναγνώριση καί ἡ συνειδητή προσοχή, γνώση, ἐπιστήμη καί φαντασία, ἡ πνευματική ἱκανότητα, ἡ ἰδιοφυΐα καί μεγαλοφυΐα, ἀσχέτως τῶν διαστάσεων καί τοῦ βάρους τοῦ σώματος καί τοῦ ἐγκεφάλου, τά ὄνειρα καί ἰδίως τά προγνωστικά καί προφητικά ὁράματα.

Ἐκ τοῦ ἐναντίου (a contrario) φαινόμενα ψυχικά πού εἶναι ἀδύνατον νά ἔχουν ἀρχή τή μείξη ἐκκρίσεων κάποιων κυττάρων, διότι εἶναι ἄλλης ὑφῆς, ἀποδεικνύουν τήν ἀπόλυτη ἀστάθεια τῶν ἀρνουμένων τήν ὑπερβατική τους πνευματική διάσταση ὅπως ἡ μεταβίβαση σκέψεως, ἡ τηλενέργεια, ἡ τηλεκινησία, ὁ ὑπνωτισμός, ἡ νοομαντία, ἡ διαίσθηση, ἡ ἐνδοσκοπία, ἡ ραβδοσκοπία, ἡ αὐτόματος γραφή, ἡ ἐξωπλασία ἤ ἐκτόπλασμα, ἡ καταληψία, ἡ ἀκαΐα, ἡ αἰώρηση, ἡ διπλή ἤ πολλαπλή προσωπικότης, ἡ ἰδεοπληγία, ἡ ψευδαίσθηση, ἡ ἐγγαστριμυθία κ.ἄ. πού καταδεικνύουν τήν ὑποστατική ὀντότητα ἀρνητικοῦ πνευματικοῦ κόσμου.

«Ὁρκίστηκαν» οἱ ἀγαπητοί ἄρχοντες στόν ἑαυτό τους δηλ. στήν συνάρμοση τῶν κυττάρων τοῦ ὀργανισμοῦ τους πού ὅλως παραδόξως ἀπό αὐτές τίς μονάδες ὕλης ἀναβλύζουν ἡ τιμή καί ἡ συνείδηση δηλ. ἔννοιες πνευματικές πού προϋποθέτουν μεταφυσική ἀναγωγή δηλ. σχέση καί κοινωνία μέ ὑπερβατική Ἀρχή καί δέσμευση ἀπέναντί Της.

Τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου ἀπαρτίζεται ἀπό 62,81% ὀξυγόνο, 19,37% ἄνθρακα, 9,31% ὑδρογόνο, 5,14% ἄζωτο, 1,38% ἀσβέστιο, 0,64% θεῖο, 0,63% φώσφορο, 0,26% νάτριο, 0,22% κάλιο, 0,18% χλώριο, 0,04% μαγνήσιο, 0,005% σίδηρο, καί ἀπό ἄλλα 24 χημικά στοιχεῖα σέ ἐλάχιστες ποσότητες. Τό 60% κατά μέρο ὅρο εἶναι κοινό νερό. Ἑπομένως ἀπό αὐτά πηγάζει κατά τούς ὁρκισθέντες ἡ τιμή καί ἡ συνείδηση (;) καί σέ αὐτά ὁρκίζονται οἱ ἐκλεκτοί μας συμπολίτες ἀφοῦ πανηγυρικά ἀρνοῦνται μέ τήν πράξη τους τήν θεία ἀναγωγή τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τήν ἱερότητα τοῦ ἀνθρωπίνου βίου στήν σχέση του μέ τόν ὑπερβατικό Δημιουργό τῆς ζωῆς;

Διερωτᾶται κανείς βέβαια πῶς ἐχέφρονες ἄνθρωποι κατατρύχονται ἀπό τέτοιες ἰδεοληψίες ἀφοῦ ἐνώπιον τῆς ἀντιλήψεώς μας: Α. Τά ἀγεφύρωτα ὀργανικά χάσματα μεταξύ ὅλων τῶν ἐνοργάνων ὄντων, Β. Τό ἀγεφύρωτο χάσμα μεταξύ φυτικοῦ κόσμου καί τῶν ἐμψύχων ὄντων, Γ. Τό ἀγεφύρωτο χάσμα μεταξύ τοῦ ἀνθρώπου καί ὅλων τῶν ἐνοργάνων καί ἐμψύχων ὄντων, Δ. Ἡ ἀέναος κίνηση τῆς συμπαντικῆς ὕλης-μάζης, Ε. Οἱ φυσικοί νόμοι, ς. Τό ἀγεφύρωτο χάσμα μεταξύ ἀνοργάνου καί ὀργανικῆς ὕλης, Ζ. Ἡ ὀργανική διάπλαση καί ἡ ζωή τῶν ἐνοργάνων ὄντων, Η. Τό πεπερασμένο τοῦ ὑλικοῦ σύμπαντος καί Θ. Ἡ ἁρμονία τοῦ ὑλικοῦ σύμπαντος, ἡ ὑπερμαθηματική ἀκρίβεια καί ἡ τελονομία πού τό διέπουν ἀποδεικνύουν πληρέστατα ὅτι ὁ παρών κόσμος πού χειμάζεται ἕνεκεν τῆς σχάσεως τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Δημιουργό του, ἀπό τήν σχετικότητα, τήν ἔλλειψι καί τό ὅριο εἶναι ἀδύνατον νά ἔχει δημιουργήσει τόν ἑαυτό του καί τό θεμέλιο τῆς ὕπαρξης του δέν βρίσκεται μέσα του καί κατά συνέπεια ἡ ὑπερβατική αὐτή Ἀρχή πού τόν δημούργησε καί τόν συνέχει εἶναι ὁ Πανάγιος καί Πανυπερτέλειος Θεός, κατ’εἰκόνα τοῦ ὁποίου ἔχει πλασθεῖ ἀπό ἄπειρη ἀγάπη ὁ ἄνθρωπος πού μόνος αὐτός ἀπό ὅλο τό Σύμπαν ἔχει ἐπίγνωση τοῦ ἑαυτοῦ του, μπορεῖ νά ἀπαντήσει στό ἐρώτημα ποιός εἶσαι, ἔχει τό «συνειδέναι» καί τήν αὐτεξούσια ἐλευθερία βουλήσεως τῆς ὁποίας παράχρησι διαπράττουν οἱ ἀνωτέρω μέ τήν τραγική τους ἐπιλογή.

Οἱ τιμηθέντες μέ τήν ψῆφο τῶν συμπολιτῶν τους πού ὁρκίστηκαν στόν ἑαυτό τους θέλουν νά μᾶς πείσουν ὅτι τό πνεῦμα θυσίας πού ἀπαιτεῖ ἡ δημόσια λειτουργία, ὁ ἀλτρουϊσμός καί ἡ θυσιαστική προσφορά, τό δίκαιο, ἡ ἀλήθεια, ἡ ἀνιδιοτελής ἀγάπη μποροῦν νά πηγάσουν ἀπό τόν πεισιθάνατο ἐγκλεισμό τοῦ ἀνθρώπου στόν χωρόχρονο τῆς καθημερινότητας καί στόν ἀσφυκτικό κλειό τῆς ὕλης. Ἄν αὐτό δέν ἀποτελεῖ μεσαίωνα καί τήν ἐπανάληψη ἀσταθῶν ἀπόψεων τῆς ἀνθρώπινης μεταπτωτικῆς τραγωδίας τί ἄλλο εἶναι;

Νά γιατί ἡ ἀποτυχία τους δυστυχῶς προδιαγράφεται καί πάλιν βεβαία !!!

Ἀλλά ἰσχύει διαχρονικά καί διϊστορικά ὁ πατερικός λόγος «Κατά τήν καρδίαν ὑμῶν δώσω ὑμῖν ἄρχοντας» πού ἐπιβεβαιοῖ τήν θυμόσοφη ρῆσι «οἷοι οἱ ἀρχόμενοι καί οἱ ἄρχοντες».

Ὁ Πολωνός Νομπελίστας Τσέσλαβ Μίλοτς διερωτᾶται: «Ὅταν ἡ μεγάλη ἐπανεκπαιδευτική ἀποστολή θά ἔχει ὁλοκληρωθεῖ καί τό μισητό «μεταφυσικό ὄν» μέσα στόν ἄνθρωπο θά ἔχει τελικά συντριβεῖ, τί θά ἀπομένει; Εἶναι ἀμφίβολο ἄν οἱ κομματικές ἀπομιμήσεις τῆς χριστιανικῆς λειτουργίας, καί οἱ παρόμοιες μέ ἐκκλησιασμό ἱεροτελεστίες πού τελοῦνται μπροστά στούς ἡγέτες, θά προσφέρουν στούς ἀνθρώπους τέλεια ἱκανοποίηση».

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Ο Υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής επισκέφθηκε σήμερα τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο. Ο Μακαριώτατος κατά την ένθερμη υποδοχή που επεφύλαξε στον υπουργό, του ευχήθηκε καλή δύναμη για την ανάληψη των νέων του καθηκόντων. Στην συνάντηση συζητήθηκε και η Κάρτα του Πολίτη.

Ο κ. Κουρουμπλής ευχαρίστησε με τη σειρά του τον Αρχιεπίσκοπο για τη σημερινή τους συνάντηση δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι «κάθε φορά που συναντώ τον Μακαριώτατο είναι μια στιγμή που γεννά σκέψεις, δημιουργικούς προβληματισμούς, οράματα, ελπίδες, αγάπη και όρεξη για προσπάθεια».

Στη συνάντηση συζητήθηκαν οι τρόποι συνεργασίας του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης με την Εκκλησία, προκειμένου να επιλύονται προβλήματα και να τακτοποιούνται εκκρεμότητες.
 
Ο υπουργός επεσήμανε ότι θα προωθηθούν πολιτικές στήριξης και δημιουργίας νέων θεσμών στέγης ημιαυτόνομης διαβίωσης, αλλά και οικογενειακού περιβάλλοντος, για ανθρώπους με ιδιαιτερότητες οι οποίοι πιθανά να μην μπορούν να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους. Ζητήματα που ο ίδιος έχει δρομολογήσει από την θητεία του στο Υπουργείο Υγείας. Έθεσε, επίσης, καίριες πλευρές του προσφυγικού προβλήματος και επεσήμανε την σταθερή και διαχρονική στήριξη των σχετικών πρωτοβουλιών από την Εκκλησία, καθώς όπως υπογράμμισε, είναι σημαντικό που ο Μακαριώτατος επιμένει να συνδράμει στις προσπάθειες ανακούφισης του ανθρώπου και να δίνει την δέουσα σημασία στον συντονισμό όλων των θεσμικών φορέων της χώρας ώστε να υπάρχει γρήγορο και απτό αποτέλεσμα προς όφελος της κοινωνίας.

Επιπροσθέτως, ο υπουργός ενημέρωσε τον Αρχιεπίσκοπο για την πρόθεση υλοποίησης της κάρτας του πολίτη, στο πλαίσιο της απλοποίησης των υπηρεσιών του κράτους προς τους πολίτες και της αντιμετώπισης του χρόνιου προβλήματος της γραφειοκρατίας. Συγκεκριμένα συζητήθηκε η θέσπιση της Κάρτς του Πολίτη που ο Υπουργός ανάφερε εμφανώς αποφασισμένος για την δημιουργία παρά τις αντιθέσεις εκκλησιαστικών κύκλων. « Η Κάρτα του Πολίτη θα θεσπιστεί. Εαν αποτύχει το μέτρο θα είναι δική μου πολιτική ευθύνη και θα την επωμισθώ»

Ο κ. Ιερώνυμος, από την πλευρά του, αφού αναφέρθηκε στο γόνιμο χαρακτήρα των συζητήσεων που πάντα όπως τόνισε έχει με τον υπουργό, επεσήμανε ότι συνέπεσαν οι απόψεις τους σε ζητήματα τακτοποίησης ορισμένων εκκρεμοτήτων οι οποίες άπτονται του Υπουργείου Υγείας και στα οποία εμπλέκεται η Εκκλησία στο πλαίσιο της κοινωνικής της προσφοράς και στήριξης, όπου αυτή χρειάζεται.

Ο υπουργός, δεν παρέλειψε να επαναλάβει την δέσμευσή του απέναντι στον Μακαριώτατο, αναφορικά με την τοποθέτηση ενός αριθμού κληρικών που η κυβέρνηση έχει αποφασίσει, λόγω των κενών που προκάλεσαν οι περικοπές σε αυτές τις θέσεις, τα τελευταία χρόνια.

Η συνάντηση ολοκληρώθηκε μέσα σε πνεύμα σύμπνοιας και συμπόρευσης σε ζητήματα κοινωνικών αναγκών και ελλειμμάτων, με κοινό στόχο την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης των αδύναμων, κυρίως, πληθυσμιακών ομάδων.

Πηγή: Δικαιολογητικά, ID-on't renounce my freedom

Οι Financial Times δημοσίευσαν ένα ανώνυμο άρθρο το οποίο κάνει έκκληση για την κατάργηση των μετρητών, προκειμένου να δοθεί στις κεντρικές τράπεζες και τις κυβερνήσεις περισσότερη εξουσία.

Με τίτλο «Η περίπτωση σχετικά με την συνταξιοδότηση άλλου ενός βάρβαρου λειψάνου», (The case for retiring another “barbarous relic”), το άρθρο επικρίνει το γεγονός ότι οι άνθρωποι αποθηκεύουν μετρητά σε αναμονή μιας άλλης οικονομικής κατάρρευσης, ένας παράγοντας, όπως λέει το άρθρο, ο οποίος προκαλεί «πολλή στρέβλωση στο οικονομικό σύστημα».

«Η ύπαρξη των μετρητών - ένας τίτλος στον κομιστή με μηδενικό επιτόκιο - περιορίζει την ικανότητα των κεντρικών τραπεζών να προωθήσουν μια ύφεση της οικονομίας. Η ανησυχία είναι ότι οι άνθρωποι θα αλλάξουν τις καταθέσεις τους σε μετρητά, αν η κεντρική τράπεζα κινήσει τα ποσοστά σε αρνητικό έδαφος», αναφέρει το άρθρο.

Διαμαρτυρόμενος ότι τα μετρητά δεν μπορούν να παρακολουθούνται και να εντοπίζονται, ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι η κατάργησή τους θα «κάνει τη ζωή ευκολότερη στην προσπάθεια που κάνει η κάθε κυβέρνηση να εξαλείψει την παραοικονομία».

Η κατάργηση των μετρητών θα δώσει επίσης στις κυβερνήσεις μεγαλύτερη εξουσία για την άρση των φόρων απευθείας από τους τραπεζικούς λογαριασμούς των ανθρώπων, υποστηρίζει ο αρθρογράφος, σημειώνοντας πως «ο φόρος προστιθέμενης αξίας, για παράδειγμα, θα μπορούσε να επιβληθεί αυτόματα - και να επιστρέφεται - σε πραγματικό χρόνο σχετικά με τις συναλλαγές μεταξύ τραπεζικών λογαριασμών».

Ο αρθρογράφος κάνει έκκληση επίσης για την «τιμωρία ανθρώπων που χρησιμοποιούν μετρητά», με το να αναγκαστούν να «πληρώνουν οι χρήστες για το προνόμιο της ανωνυμίας», ώστε να «εξακολουθούν να επηρεάζονται από τη νομισματική πολιτική».

Το άρθρο απηχεί ένα επιχείρημα που προέβαλε ο Kenneth Rogoff, ο εβραϊκής καταγωγής Αμερικάνος οικονομολόγος και πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο οποίος ζήτησε τα υψηλής ονομαστικής αξίας χαρτονομίσματα όπως των 100 € και των 500 € να καταργηθούν.

Ας σημειωθεί ότι ο Rogoff (φωτο) παρευρέθηκε σε μια συνάντηση στο Λονδίνο νωρίτερα αυτό το χρόνο όπου συναντήθηκε με εκπροσώπους από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve), την ΕΚΤ, καθώς και συμμετέχοντες από τις ελβετικές και τις κεντρικές τράπεζες της Δανίας. Το ζήτημα της απαγόρευσης των μετρητών ήταν στην πρώτη γραμμή της ατζέντας.

Πέρυσι, ο Rogoff ζήτησε επίσης «την εξάλειψη του φυσικού νομίσματος» για να σταματήσει η "φοροδιαφυγής και η παράνομη δραστηριότητα", καθώς και το να προλαμβάνονται οι άνθρωποι από το να αποσύρουν χρήματα, όταν τα επιτόκια είναι κοντά στο μηδέν.

Η ατζέντα για την απαγόρευση των μετρητών συζητήθηκε επίσης στην φετινή συνεδρίαση της μυστικοπαθούς Λέσχης Bilderberg, στην οποία παραβρέθηκε ο Martin Wolf, ο εβραϊκής καταγωγής Βρετανός επικεφαλής σχολιαστής των Financial Times.

Ο πρώην οικονομολόγος της Τράπεζας της Αγγλίας Jim Leaviss έγραψε ένα άρθρο για την London Telegraph νωρίτερα αυτό το έτος στο οποίο έλεγε πως μια κοινωνία χωρίς μετρητά θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο εάν «αναγκάζονταν όλοι να ξοδέψουν μόνο με ηλεκτρονικά μέσα από ένα λογαριασμό που θα ανήκε σε μια κρατική τράπεζα», η οποία θα πρέπει να «παρακολουθείται ή ακόμα και ελέγχεται άμεσα από την κυβέρνηση».

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι τράπεζες αντιμετωπίζουν την απόσυρση των μετρητών σε ποσότητες τόσο χαμηλές όσο £ 5000 ως «ύποπτη δραστηριότητα», ενώ στη Γαλλία, στους πολίτες θα απαγορευτεί να πραγματοποιούν πληρωμές σε μετρητά πάνω από  1000 € από την Τρίτη και μετά. Η ανάκληση και η κατάθεση μετρητών ποσού 1.000 € θα υπόκειται επίσης σε έλεγχο ταυτότητας.

«Δεν υπάρχει πιο διαβόητη οικονομική πολιτική κατά της ελευθερίας που μπορεί να φανταστεί κανείς από το να απαγορευτούν τα μετρητά», γράφει ο Michael Krieger.

«Φυσικά, αν ξαφνικά "τελειώσουν" τα μετρητά, θα υπάρξει αύξηση της ζήτησης για χρυσό και ασήμι, των οποίων στη συνέχεια θα απαιτηθεί η απαγόρευση. Στη συνέχεια, ο κύκλος της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής τυραννίας θα είναι πλήρης, και το να ξεφύγουμε από αυτή θα είναι σχεδόν αδύνατον».

Πηγή: Global Research, Κόκκινος Ουρανός

Πρίν ἀπὸ λίγο καιρὸ μιλοῦσα μὲ κάποια παιδιὰ τοῦ Γυμνασίου ποὺ ἤθελαν νὰ μὲ γνωρίσουν καὶ νὰ μοῦ κάνουν ἐρωτήσεις γιὰ ἕνα βιβλίο μου. Συζητώντας τὰ ρώτησα καὶ ἐγὼ μὲ τὴ σειρά μου ἂν θὰ ἤθελαν νὰ βρεθοῦν σὲ μία “σκουληκότρυπα” καὶ νὰ γυρίσουν πίσω στὸν χρόνο, νὰ γνωρίσουν ἀνθρώπους ποὺ ἔζησαν πρίν ἀπό μας, νὰ δοῦν μὲ τὰ μάτια τους ἕναν κόσμο ποὺ ἔχει πιὰ περάσει, νὰ μάθουν πὼς ἦταν τότε, πὼς ζοῦσαν οἱ ἄνθρωποι, πόσο διαφορετικὲς ἦταν οἱ ἐποχές τους ἀπὸ τὴ δίκη μας. Ἡ ἀπάντηση ποὺ πῆρα – ἀπὸ ὅλους ἀνεξαιρετως – ἦταν ἕνα κατηγορηματικὸ ΟΧΙ, ἀντάξιο τῆς ἐπετείου τῆς 28ης Ὀκτωβρίου.

Αὐτὴ ἡ ἄρνηση τῆς μνήμης μὲ ἔβαλε σὲ σκέψεις. Γιατί δὲν εἶναι κάτι ποὺ ἐκδηλώνουν μόνο τὰ παιδιά. Σ’ αὐτά, τουλάχιστον, ἡ ἀνωριμότητα καὶ ἡ νεαρὴ ἡλικία θὰ ἦταν κάποια δικαιολογία. Ἐμεῖς οἱ ἐνήλικες εἴμαστε οἱ πρῶτοι ποὺ σφραγίζουμε τὶς μνῆμες μας. Ἰδίως αὐτὲς ποὺ πονοῦν! Μέχρι ποὺ φτάσαμε στὸ σημεῖο-ποιός, ἐμεῖς, ἡ χώρα μὲ τὴν ἐνδοξότερη ἱστορία τοῦ κόσμου – νὰ σκεφτοῦμε νὰ βγάλουμε τὴν ἱστορία ἀπὸ τὰ σχολειά μας!

Καὶ ἀναρωτιέμαι: ἕνας ἄνθρωπος ποὺ βγάζει τὴν ἱστορία του ἀπὸ τὴ ζωή του, ποὺ ξεχνάει πότε γεννήθηκε, ποιοὺς ἀνθρώπους γνώρισε, ποιοὺς ἀνθρώπους ἀγάπησε, ποιοὺς μίσησε, τί λάθη ἔκανε, τί καλὸ κατάφερε, αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος τί εἶναι; Φυσικά, θὰ μοῦ πεῖτε, ἕνας ἄνθρωπος ποὺ πάσχει ἀπὸ Ἀλτσχάιμερ. Ἑπομένως ἕνας λαὸς ποὺ ἀρνεῖται νὰ θυμηθεῖ πότε παρουσιάστηκε στὸν κόσμο αὐτόν, πὼς ἔζησε, ποιὲς ἦταν οἱ μικρὲς καὶ οἱ μεγάλες του στιγμές, ποιὰ τὰ λάθη καὶ οἱ ἀποτυχίες του, ποιὲς οἱ ἀρετὲς καὶ οἱ ἐπιτυχίες του, ποιοὶ ἄλλοι λαοὶ τοῦ συμπαραστάθηκαν, ποιοὶ τὸν πολέμησαν καὶ τὸν ἔβλαψαν, ποὺ εἶναι θαμμένοι οἱ νεκροί του, πῶς γκρεμίστηκαν τὰ κάποτε παντοδύναμα κάστρα του, αὐτὸς ὁ λαός, ἀπὸ τί πάσχει; Ἀπὸ ἐθνικὸ Ἀλτσχάιμερ;

Ἴσως νὰ ἔχω αὐξημένη εὐαισθησία στὸ θέμα, γιατί εἶχα τὸ προνόμιο καὶ τὴν εὐτυχία νὰ μεγαλώσω μὲ ἕναν νονὸ ὁ ὁποῖος ἀφιέρωνε ὧρες στὸ νὰ μοῦ διηγεῖται ἱστορίες γιὰ ἥρωες καὶ πολέμους, στρατηγοὺς καὶ αὐτοκράτορες, γιὰ πολιτεῖες ποὺ χάθηκαν, γιὰ ἀνθρώπους ποὺ ἄφηναν τὸν ἑαυτό τους καὶ τὴ “ζωούλα” τους στὴν ἄκρη μπροστὰ στὸ καλό της πατρίδας μας. Ὅλα αὐτὰ τὰ διηγόταν τόσο παραστατικά, σὰν νὰ μιλοῦσε γιὰ ἀνθρώπους γνωστοὺς κι ἀγαπημένους. Καὶ οἱ ἱστορίες ζωντάνευαν τόσο μέσα στὸ μυαλό μου, ὥστε, γιὰ ἕνα διάστημα εἶχα τὴν πεποίθηση ὅτι ὁ νονός μου εἶχε πολεμήσει πλάι στὸν Βασίλειο Διγενῆ Ἀκρίτα!

Γιατί τώρα, στὶς μέρες μας, ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι -μὲ ὅ,τι ἰδιότητα καὶ ἂν ἔχουμε, γονεῖς, παπποῦδες, νονοὶ – ἔχουμε πάψει νὰ συναρπάζουμε τὰ παιδιὰ μὲ ἱστορίες ἀληθινές, ἱστορίες γιὰ ἀνθρώπους ἰδιαίτερους, ἀξιόλογους, ὄμορφους ἀνθρώπους, γενναίους ἀνθρώπους; Γιατί τὰ ἀφήνουμε νὰ πιστεύουν τὶς ἱστορίες τῶν ἄσχημων καὶ τρομαχτικῶν κινούμενων σχεδιῶν, τὶς ψεύτικες ἱστορίες βίαιων “ἡρώων” στὶς ὁποῖες χάνει κανεὶς τὸ καλὸ καὶ τὸ κακό, ἀφοῦ, οὐσιαστικά, ὅλοι, ἥρωες καὶ μὴ ἥρωες, εἶναι κακοί; Ἀφήνοντας ἔτσι τὰ παιδιά μας, τὰ ἀφήνουμε, ὄχι μόνο χωρὶς μνήμη, ἄλλα καὶ χωρὶς αἴσθηση τῆς πραγματικότητας, χωρὶς διάκριση τῆς ἀλήθειας ἀπὸ τὸ ψέμα.

Τὴ θλιβερὴ αὐτὴ διαπίστωση – ὅτι δηλαδὴ οἱ λαοὶ χάνουμε σιγά-σιγὰ τὴ μνήμη μας – ἦρθε νὰ μοῦ ἐπιβεβαιώσει μία εἴδηση ποὺ γράφτηκε καὶ σχολιάστηκε στὴ βρετανικὴ Daily Telegraph. Σ’ ἕνα διαμέρισμα, στὴ μικρὴ πόλη Torquay, ζοῦσε μία γριούλα ὁλομόναχη, στὴν ὁποία κάνεις δὲν ἔδινε σημασία. Ἡ μόνη ἀνάμνηση ποὺ εἶχαν ἀπ’ αὐτὴν οἱ γείτονές της ἦταν ὅτι τῆς ἄρεσε νὰ μιλάει γιὰ τὴ γατούλα της. Τὸν περάσμενο Σεπτέμβριο ἡ γριούλα πέθανε ὁλομόναχη, ὅπως εἶχε ζήσει. Καὶ οἱ ὑπάλληλοι τῶν ἁρμόδιων τοπικῶν ἀρχῶν ποὺ μπῆκαν στὸ διαμέρισμά της γιὰ νὰ τακτοποιήσουν τὴν κηδεία της καὶ τὶς ὑποθέσεις τῆς -ἀφοῦ δὲν εἶχε κανένα δικό της – ἔμειναν ἔκπληκτοι βλέποντας τὰ μετάλλια ἀνδρείας τῆς ἄσημης γριούλας καὶ τὰ χαρτιὰ τῆς Γαλλικῆς καὶ Βρετανικῆς κυβέρνησης ποὺ τὰ συνόδευαν!

Ἡ «ἄσημη» γριούλα ἦταν ἡ Eileen Nearne, ἡ ὅποια γεννήθηκε τὸ 1944, σὲ ἡλικία 23 ἐτῶν, ὡς μέλος τῶν Εἰδικῶν Δυνάμεων- τῆς βρετανικῆς ὀργάνωσης ποὺ ἐργαζόταν γιὰ τὴ Γαλλικὴ Ἀντίσταση-εἶχε πέσει μὲ τὸ ἀλεξίπτωτο στὰ κατεχόμενα γαλλικὰ ἐδάφη. Ἐκεῖ, ἦταν ὑπεύθυνη γιὰ τὸ δίκτυο πληροφοριῶν μέσῳ ἀσύρματου, μὲ τὸ κωδικὸ ὄνομα Agent Rose. Ἀφοῦ ἔστειλε 105 μηνύματα μὲ τὸν ἀσύρματο, τὴ συνέλαβε ἡ Γκεστάπο. Μετὰ ἀπὸ πολλὰ βασανιστήρια- τῆς βύθισαν ξανὰ καὶ ξανὰ τὸ κεφάλι σὲ νερὸ καὶ τὴν ἀνέσυραν μισοπνιγμενη- τὴν ἔστειλαν στὸ στρατόπεδο Ravensbruck. Ἐκεῖ εἶδε χιλιάδες συγκρατούμενές της νὰ ἐκτελοῦνται ἢ νὰ πεθαίνουν ἀπὸ κακουχίες, καὶ ἀνάμεσα σ’αὐτὲς ἦταν καὶ ἡ στενότερη φίλη της καὶ συνεργάτις της στὴν Ἀντίσταση. Παρόλα αὐτὰ κατάφερε νὰ δραπετεύσει κατὰ τὴ διάρκεια τῆς μεταφορᾶς της σ’ἕνα κοντινὸ στρατόπεδο.Ἕνας ἱερεὺς τῆς περιοχῆς τὴν περιμάζεψε καὶ τὴν ἔκρυψε μέχρι ποὺ ἦρθαν τὰ συμμαχικὰ στρατεύματα καὶ τὴν ἔστειλαν πίσω στὸ Λονδινο σὲ πολὺ κακὴ σωματικὴ καὶ ψυχικὴ κατάσταση.

Ἡ ἱστορία τῆς κρυφῆς αὐτῆς ἡρωίδας προβλημάτισε πολὺ τοὺς γείτονές της, οἱ ὁποῖοι, ὅσο ζοῦσε, ἐλάχιστη σημασία τῆς ἔδιναν. Καὶ πρέπει νὰ προβληματίσει καὶ ἐμᾶς ἀκόμη περισσότερο, γιατί ἐμεῖς – ἰδίως οἱ νεώτεροι- ἔχουμε πολὺ πρόχειρο τὸ χαρακτηρισμὸ “παλιόγερος” καὶ “παλιόγρια” γιὰ τοὺς κρυφοὺς θησαυροὺς ποὺ ζοῦν δίπλα μας, ἀφανεῖς. Καὶ ἀφήνουμε τὶς ἱστορίες τους νὰ ξεχνιοῦνται, χωρὶς κάνεις νὰ ἐνδιαφέρεται νὰ τὶς μάθει.

Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη

O κλεφτοπόλεμος κυβέρνησης και Εκκλησίας για το μάθημα των Θρησκευτικών έως την τελική υποταγή της πρώτης στη δεύτερη έπειτα από παλινωδίες ημερών καταντά αστείος. Αστείος, γιατί από τα έπη του πρώην υφυπουργού Παιδείας Τάσου Κουράκη, ο οποίος ξηλώθηκε από τον Τσίπρα με συνοπτικές διαδικασίες, έως τις ασυναρτησίες της αναπληρώτριας υπουργού Σίας Αναγνωστοπούλου μεσολάβησε κάτι σημαντικό που κάποιες μειοψηφίες στον ΣΥΡΙΖΑ τείνουν να υποτιμούν: Η μεταμόρφωση του κόμματός τους από ριζοσπαστικό σε συστημικό.

Οι γραφικές συναντήσεις υπουργών με τις ενώσεις αθέων, προκειμένου να συζητηθούν θέματα όπως η κατάργηση των Θρησκευτικών, όσο και οι ύποπτες παραινέσεις να ζητείται η απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών και από τους ορθοδόξους (προς τα εκεί κατέτεινε η πρόταση της κυρίας Αναγνωστοπούλου για αιτήσεις απαλλαγής χωρίς αναφορά θρησκεύματος) ανήκουν πλέον στο ιδεολογικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας ως πρωθυπουργός είναι πολύ έξυπνος για να βάλει απέναντί του την Εκκλησία και το πλήρωμά της, τη στιγμή που καλείται να λάβει δύσκολα μέτρα και έχει ανάγκη την καταλλαγή.

Ο Σημίτης που το επιχείρησε μια φορά ακόμη το μετανιώνει. Ηττήθηκε. Ωστόσο, η διατήρηση του μαθήματος των Θρησκευτικών, με τις όποιες προσαρμογές μελετά ο νέος υπουργός Νίκος Φίλης, δεν πρέπει να προσεγγίζεται με όρους ισχύος αλλά με όρους Ιστορίας και υπεροχής. Υπεροχής, γιατί τα μεγάλα θεολογικά ζητήματα πρέπει να γίνονται κτήμα των μαθητών υπό την έννοια ότι η Ορθοδοξία είναι πιο φιλελεύθερο και πιο ανεκτικό δόγμα από καθολικισμό – προτεσταντισμό.

Η Ορθοδοξία δεν πειθαναγκάζει τους ανθρώπους να ζουν με το ζόρι. Ευλογεί τον γάμο αλλά επιτρέπει το διαζύγιο, όχι όπως στον καθολικισμό που σχεδόν απαγορεύει τη λύση του. Η Ορθοδοξία δεν επιβάλλεται στους ανθρώπους. Παρακολουθήστε το θορυβώδες τυπικό μιας ορθόδοξης βάπτισης και μιας κυριλέ βάπτισης άλλων δογμάτων του χριστιανισμού. Στις πρώτες ο παπάς λέει λίγα λόγια παραίνεσης στο τέλος προς τους γονείς. Στις δεύτερες ο ιερέας σταματά κάθε τρεις και λίγο το μυστήριο για νουθεσίες.

Στην Ορθοδοξία ο κλήρος μπορεί και να είναι λαϊκός, από τις κατώτερες τάξεις. Στα άλλα δόγματα πολύ περιορισμένα. Η σύγκριση ευνοεί, λοιπόν, την ορθόδοξη θρησκεία. Και με όρους Ιστορίας, όμως, η Εκκλησία μας δικαιούται να είναι παρούσα στη σχολική ζωή. Οχι επειδή σώνει και καλά το επιβάλλει το Σύνταγμα. Αλλά γιατί στους παπάδες όρκιζε τους Ανδρες του ο Παύλος Μελάς στον Μακεδονικό Αγώνα. Γιατί με τον παπα-Ανυπόμονο δίπλα στρατολογούσε χωριάτες στην Αντίσταση ο Βελουχιώτης. Γιατί με τους δεσποτάδες κηρύξαμε την Επανάσταση. Η Εκκλησία και η Ορθοδοξία είναι μέρος της εθνικής μας ζωής. Γι” αυτό είναι μέσα στα σχολεία.